Zwanger
alle pijlers
Midden in een miskraam, ben kapot!!
woensdag 12 oktober 2011 om 11:12
Hoi dames,
Vorige week zweefden wij nog op de toppen van geluk toen ik in verwachting bleek te zijn van ons tweede kindje.
Helaas was de vreugde maar van korte duur, na maandagnacht een nare droom gehad te hebben gehad waarin ik een miskraam kreeg, werd dat die avond helaas ook werkelijkheid.
Ik kreeg hevige buikpijn en voelde plots een golf vloeistof uit mn vagina komen. Ik rende naar de wc om te kijken en ja hoor bloed!
Gelijk de verloskundige gebeld zij regelde een spoedecho voor de volgende dag. De hele avond en nacht heb ik zware krampen gehad die echt wel als weeen aanvoelden en ik bleef bloeden.
De volgende ochtend tijdens de echo bleek tot mijn grote verbazing dat het kindje nog in mijn buik zat maar het zag er niet goed uit. Er waren bloedproppen in het vruchtzakje te zien en er was geen hartslag. Maar dat kwam ook omdat het kindje nog maar 5 weken was zei de verloskundige. En nu komt het, we moeten ervanuit gaan dat het mis is maar ze geeft het nog niet 100% op. Ik kreeg dus het advies om toch maar vooral mn foliumzuur te blijven slikken en gezond te blijven eten want je wist het maar nooit wat voor fratsen de natuur nog in petto kon hebben.
En dit is het dus ook precies wat het zo erg maakt, ik blijf maar bloeden en doodmoe en wordt nu ook heen en weer geslingerd tusen rouw en hoop. Want ook al is de kans minimaal, het ís toch een kans. Wat ik ook nooit heb geweten is dat zo'n miskraam wel weken kan duren.
Maandag krijgen we weer een echo en daar ben ik zo bloednerveus voor. Want er is een kleine kans dat het hartje toch klopt, maar als dit niet zo zal blijken te zijn denk ik dat de klap nog groter wordt dan hij al is.
Vorige week zweefden wij nog op de toppen van geluk toen ik in verwachting bleek te zijn van ons tweede kindje.
Helaas was de vreugde maar van korte duur, na maandagnacht een nare droom gehad te hebben gehad waarin ik een miskraam kreeg, werd dat die avond helaas ook werkelijkheid.
Ik kreeg hevige buikpijn en voelde plots een golf vloeistof uit mn vagina komen. Ik rende naar de wc om te kijken en ja hoor bloed!
Gelijk de verloskundige gebeld zij regelde een spoedecho voor de volgende dag. De hele avond en nacht heb ik zware krampen gehad die echt wel als weeen aanvoelden en ik bleef bloeden.
De volgende ochtend tijdens de echo bleek tot mijn grote verbazing dat het kindje nog in mijn buik zat maar het zag er niet goed uit. Er waren bloedproppen in het vruchtzakje te zien en er was geen hartslag. Maar dat kwam ook omdat het kindje nog maar 5 weken was zei de verloskundige. En nu komt het, we moeten ervanuit gaan dat het mis is maar ze geeft het nog niet 100% op. Ik kreeg dus het advies om toch maar vooral mn foliumzuur te blijven slikken en gezond te blijven eten want je wist het maar nooit wat voor fratsen de natuur nog in petto kon hebben.
En dit is het dus ook precies wat het zo erg maakt, ik blijf maar bloeden en doodmoe en wordt nu ook heen en weer geslingerd tusen rouw en hoop. Want ook al is de kans minimaal, het ís toch een kans. Wat ik ook nooit heb geweten is dat zo'n miskraam wel weken kan duren.
Maandag krijgen we weer een echo en daar ben ik zo bloednerveus voor. Want er is een kleine kans dat het hartje toch klopt, maar als dit niet zo zal blijken te zijn denk ik dat de klap nog groter wordt dan hij al is.
woensdag 12 oktober 2011 om 15:42
quote:silly19 schreef op 12 oktober 2011 @ 13:38:
Ik wil je ook even sterkte wensen. heb zelf ook een miskraam gehad met 6weken:(
even een vraagje is dit je eerste zwangerschap? mijn huisarts zij namelijk dat het bij 9van de 10vrouwen de eerste keer kans hebben op een miskraam.
echt, dat vind ik echt bizar veel..
overigens
Ik wil je ook even sterkte wensen. heb zelf ook een miskraam gehad met 6weken:(
even een vraagje is dit je eerste zwangerschap? mijn huisarts zij namelijk dat het bij 9van de 10vrouwen de eerste keer kans hebben op een miskraam.
echt, dat vind ik echt bizar veel..
overigens
woensdag 12 oktober 2011 om 15:47
Silly, dat klopt niet wat je zegt.
Van de site van het LUMC:
5. Hoe vaak komt een miskraam in het begin van de zwangerschap voor?
Een miskraam is een vaak voorkomend en natuurlijk verschijnsel: bij tenminste 1 op de 10 zwangerschappen treedt een miskraam op. In Nederland krijgen jaarlijks 20.000 vrouwen een miskraam. De kans op een miskraam neemt toe met de leeftijd. Voor vrouwen beneden de 35 jaar is de kans op een miskraam ongeveer 1 op de 10. Tussen 35 en 40 jaar eindigt 1 op de 5 tot 6 zwangerschappen in een miskraam. Tussen de 40 en 45 jaar eindigt 1 op de 3 en boven de 45 jaar eindigt de helft van alle zwangerschappen in een miskraam.
Eén keer een miskraam betekent meestal geen verhoogde kans bij een volgende zwangerschap op opnieuw een miskraam. Wanneer er echter een aantal miskramen achter elkaar zijn opgetreden, wordt de kans op herhaling hiervan wel hoger.
Dat is nog veel, maar gelukkig wel minder dan die 9 op de 10 die je huisarts noemde.
(Ik heb zelf 2 miskramen gehad en heb toen ook alle informatie van het internet geslurpt... Ik probeerde me aan allerlei strohalmen vast te klampen. Gelukkig liep de 3e zwangerschap wèl goed af.)
Van de site van het LUMC:
5. Hoe vaak komt een miskraam in het begin van de zwangerschap voor?
Een miskraam is een vaak voorkomend en natuurlijk verschijnsel: bij tenminste 1 op de 10 zwangerschappen treedt een miskraam op. In Nederland krijgen jaarlijks 20.000 vrouwen een miskraam. De kans op een miskraam neemt toe met de leeftijd. Voor vrouwen beneden de 35 jaar is de kans op een miskraam ongeveer 1 op de 10. Tussen 35 en 40 jaar eindigt 1 op de 5 tot 6 zwangerschappen in een miskraam. Tussen de 40 en 45 jaar eindigt 1 op de 3 en boven de 45 jaar eindigt de helft van alle zwangerschappen in een miskraam.
Eén keer een miskraam betekent meestal geen verhoogde kans bij een volgende zwangerschap op opnieuw een miskraam. Wanneer er echter een aantal miskramen achter elkaar zijn opgetreden, wordt de kans op herhaling hiervan wel hoger.
Dat is nog veel, maar gelukkig wel minder dan die 9 op de 10 die je huisarts noemde.
(Ik heb zelf 2 miskramen gehad en heb toen ook alle informatie van het internet geslurpt... Ik probeerde me aan allerlei strohalmen vast te klampen. Gelukkig liep de 3e zwangerschap wèl goed af.)
woensdag 12 oktober 2011 om 18:17
Wat een vreselijke tijd voor je...
Wat uit je verhaal opmaak, is dat de verloskundige aangaf dat het kindje ongeveer 5 weken is...klopt dat ook met jouw berekening?
Naar mijn mening, is er pas een hartslag te zien vanaf 6 weken, dus misschien dat je daar een beetje op kunt hopen.
Blijft de bloeding wel aanhouden?of is het met tussenpozes?
Ik weet hoe je je voelt, en wens je daarom ook heel veel sterke!
Wat uit je verhaal opmaak, is dat de verloskundige aangaf dat het kindje ongeveer 5 weken is...klopt dat ook met jouw berekening?
Naar mijn mening, is er pas een hartslag te zien vanaf 6 weken, dus misschien dat je daar een beetje op kunt hopen.
Blijft de bloeding wel aanhouden?of is het met tussenpozes?
Ik weet hoe je je voelt, en wens je daarom ook heel veel sterke!
woensdag 12 oktober 2011 om 23:16
Hoi dames,
Heel erg bedankt voor jullie medeleven, ik haal daar wel veel troost uit.
Ik heb inmiddels zo goed als geen buikpijn meer maar ik bloed nog steeds helaas. Ondanks dat de onzekerheid me sloopt kan ik het niet over mn hart verkrijgen om mn zwangerschap door een currettage te laten beeindigen omdat er dus nog die kleine kans is dat het hartje toch nog gaat kloppen. Voor je kind wil je toch tot het uiterste gaan om het een kans te geven ook al is die maar zo klein.
We hebben dus besloten tot maandag te wachten. Als dan uit de echo blijkt dat er nog steeds geen kloppend hartje is wil ik zo snel mogelijk een curettage. Is er echter wél een kloppend hartje doe ik dit niet, ook als het er verder nog steeds niet goed uitziet. Want leven is voor mij leven en dan heb ik er toch alle pijn en verdriet voor over om toch mn kindje de kans te geven, als ik het levend en wel ga laten weghalen ben ik bang dat ik toch mn hele leven blijf denken hoe het misschien gelopen zou zijn als ik het niet had gedaan.
Ik vind dit ongelooflijk zwaar al deze onzekerheid met toch zo goed als zeker een slechte afloop. Maar ja, dat kleine kansje he?
Heel erg bedankt voor jullie medeleven, ik haal daar wel veel troost uit.
Ik heb inmiddels zo goed als geen buikpijn meer maar ik bloed nog steeds helaas. Ondanks dat de onzekerheid me sloopt kan ik het niet over mn hart verkrijgen om mn zwangerschap door een currettage te laten beeindigen omdat er dus nog die kleine kans is dat het hartje toch nog gaat kloppen. Voor je kind wil je toch tot het uiterste gaan om het een kans te geven ook al is die maar zo klein.
We hebben dus besloten tot maandag te wachten. Als dan uit de echo blijkt dat er nog steeds geen kloppend hartje is wil ik zo snel mogelijk een curettage. Is er echter wél een kloppend hartje doe ik dit niet, ook als het er verder nog steeds niet goed uitziet. Want leven is voor mij leven en dan heb ik er toch alle pijn en verdriet voor over om toch mn kindje de kans te geven, als ik het levend en wel ga laten weghalen ben ik bang dat ik toch mn hele leven blijf denken hoe het misschien gelopen zou zijn als ik het niet had gedaan.
Ik vind dit ongelooflijk zwaar al deze onzekerheid met toch zo goed als zeker een slechte afloop. Maar ja, dat kleine kansje he?
maandag 17 oktober 2011 om 13:42
Hoi meiden,
Ben vanmorgen bij de VK geweest en waar niemand meer op had gerekend of durfde te hopen is toch gebeurd. Het kindje zit er nog en het LEEFT!!!!! We stonden echt helemaal paf de VK ook, maar het hartje klopt en alle rommel en bloed wat vorige week nog in de vruchtzak zat is er uit. De VK zei dat het er nu allemaal heel goed uitziet, helemaal volgens het boekje zelfs.
Als dat nou geen wonder is, het bestaat dus nog!
Volgende week maandag heb ik weer een echo.
Verder wil ik jullie nog allemaal heel erg bedanken voor jullie medeleven en lieve berichten. Dat heeft me echt goed gedaan!
Ben vanmorgen bij de VK geweest en waar niemand meer op had gerekend of durfde te hopen is toch gebeurd. Het kindje zit er nog en het LEEFT!!!!! We stonden echt helemaal paf de VK ook, maar het hartje klopt en alle rommel en bloed wat vorige week nog in de vruchtzak zat is er uit. De VK zei dat het er nu allemaal heel goed uitziet, helemaal volgens het boekje zelfs.
Als dat nou geen wonder is, het bestaat dus nog!
Volgende week maandag heb ik weer een echo.
Verder wil ik jullie nog allemaal heel erg bedanken voor jullie medeleven en lieve berichten. Dat heeft me echt goed gedaan!
maandag 17 oktober 2011 om 15:32
