Zwanger
alle pijlers
Miskraam opwekken of wachten?
vrijdag 11 oktober 2013 om 05:53
Dag dames,
Gisteravond heb ik mijn eerste echo van ons eerste kindje gehad.
Ik was 9 wk en 3 dgn.
Helaas klopt het hartje niet meer, waarschijnlijk sinds een paar dagen.
We zijn natuurlijk helemaal van de kaart en bang.
Ik heb de keuze gekregen, afwachten Max een week of nu al pillen gebruiken om het op te wekken.
Er zullen vast hier dames zijn, die dezelfde keuze hebben gehad. Alle tips en medeleven zijn welkom.
Gisteravond heb ik mijn eerste echo van ons eerste kindje gehad.
Ik was 9 wk en 3 dgn.
Helaas klopt het hartje niet meer, waarschijnlijk sinds een paar dagen.
We zijn natuurlijk helemaal van de kaart en bang.
Ik heb de keuze gekregen, afwachten Max een week of nu al pillen gebruiken om het op te wekken.
Er zullen vast hier dames zijn, die dezelfde keuze hebben gehad. Alle tips en medeleven zijn welkom.
vrijdag 11 oktober 2013 om 06:55
Deze keuze kreeg ik exact een week geleden 
Ik heb voor een curretage gekozen omdat ik er vanaf wou zijn... Een week doorleven met een dood 'kindje' in mijn buik kon ik niet aan. Sterkte met alles. Ik heb het nu een week erg moeilijk gehad maar het went. Neem iig je rust, je lichaam is straks erg van slag.
Ik heb voor een curretage gekozen omdat ik er vanaf wou zijn... Een week doorleven met een dood 'kindje' in mijn buik kon ik niet aan. Sterkte met alles. Ik heb het nu een week erg moeilijk gehad maar het went. Neem iig je rust, je lichaam is straks erg van slag.
vrijdag 11 oktober 2013 om 06:58
Begin van dit jaar heb ik hetzelfde meegemaakt. Wachten kan wel weken duren. Pillen versnellen mogelijk het proces, maar er is geen garantie dat het lukt.
Dus de vraag is, hoe snel wil je door?
Ik had toen het liefst een curretage gehad maar ivm actieve kinderwens doen ze dat niet. Uiteindelijk bleek het 6 weken later alsnog nodig.
Gelukkig is alles goed gekomen en ben ik nu 20 weken zwanger.
Heel veel sterkte!
Dus de vraag is, hoe snel wil je door?
Ik had toen het liefst een curretage gehad maar ivm actieve kinderwens doen ze dat niet. Uiteindelijk bleek het 6 weken later alsnog nodig.
Gelukkig is alles goed gekomen en ben ik nu 20 weken zwanger.
Heel veel sterkte!
vrijdag 11 oktober 2013 om 07:15
vrijdag 11 oktober 2013 om 07:23
Ik heb ook een week gewacht, maar er gebeurde niks. Het hartje klopte toen al drie weken niet meer.
Ik heb toen voor de pillen gekozen. Is me slecht bevallen, ik kreeg er zeer heftige bloedingen van (komt niet vaak voor), met een spoedcurretage tot gevolg. Ik heb dat als heftig ervaren.
Inmiddels 34 weken zwanger, de eerste ronde na de miskraam was het weer raak bij mij.
Mijn tip: wacht nog even af tot je zelf voelt wat je wil. Het is allemaal een grote emotie-achtbaan, maar op een gegeven moment is het wel duidelijk hoe en wat je wil.
Veel sterkte!
Ik heb toen voor de pillen gekozen. Is me slecht bevallen, ik kreeg er zeer heftige bloedingen van (komt niet vaak voor), met een spoedcurretage tot gevolg. Ik heb dat als heftig ervaren.
Inmiddels 34 weken zwanger, de eerste ronde na de miskraam was het weer raak bij mij.
Mijn tip: wacht nog even af tot je zelf voelt wat je wil. Het is allemaal een grote emotie-achtbaan, maar op een gegeven moment is het wel duidelijk hoe en wat je wil.
Veel sterkte!
vrijdag 11 oktober 2013 om 07:33
Bij de eerste miskraam heb ik afgewacht. Ik wilde graag alles 'natuurlijk'. Het duurde twee weken, en kon daarna alsnog naar het ZH voor een curettage.
De tweede keer heb ik direct gekozen voor een curettage, omdat ik toen nogal teleurgesteld was in mijn lichaam. Had er geen vertrouwen meer in en wilde alles zo snel mogelijk achter de rug hebben. Wilde niet meer na het eerste bloeden mijzelf afvragen of alles wel 'goed' was. Ook wilde ik niet nogmaals op mijn werk het gevoel krijgen als een 'tijdbom' rond te lopen, en anderen op de hoogte te stellen (om snel naar huis te kunnen als het was begonnen).
Tips vind ik moeilijk, omdat het zo persoonlijk is. Kun/durf je alleen te zijn als het begint, heb je vriendinnen of partner die ter plekke verlof kunnen vragen als het spontaan begint en je niet alleen wil zijn, enz.
Bij mij bleek drie maal idd scheepsrecht en heb ik nu een zoon. Veel sterkte, zorg goed voor jezelf.
De tweede keer heb ik direct gekozen voor een curettage, omdat ik toen nogal teleurgesteld was in mijn lichaam. Had er geen vertrouwen meer in en wilde alles zo snel mogelijk achter de rug hebben. Wilde niet meer na het eerste bloeden mijzelf afvragen of alles wel 'goed' was. Ook wilde ik niet nogmaals op mijn werk het gevoel krijgen als een 'tijdbom' rond te lopen, en anderen op de hoogte te stellen (om snel naar huis te kunnen als het was begonnen).
Tips vind ik moeilijk, omdat het zo persoonlijk is. Kun/durf je alleen te zijn als het begint, heb je vriendinnen of partner die ter plekke verlof kunnen vragen als het spontaan begint en je niet alleen wil zijn, enz.
Bij mij bleek drie maal idd scheepsrecht en heb ik nu een zoon. Veel sterkte, zorg goed voor jezelf.
vrijdag 11 oktober 2013 om 08:46
Ik ben gisteren ook bij de vk geweest met 6 +4 zwangerschap. Had al een week lang licht bloedverlies en bij de echo bleek het vruchtzakje te klein.
Heb ook gevraagd of het opgewekt kon worden masr ze gaf het advies om in 1e instantie de natuur zijn gang te laten gaan. Gek genoeg is het na het bericht vrijwel meteen gaan doorzetten. Hoop nu dat het ook maar zsm voorbij is. Vk zei echter dat het bij iedereen verschild en ze er niks over kunnen zeggen.
Ps sterkte aan iedereen die dit door moet maken. Het blijft gewoon KUT!
Heb ook gevraagd of het opgewekt kon worden masr ze gaf het advies om in 1e instantie de natuur zijn gang te laten gaan. Gek genoeg is het na het bericht vrijwel meteen gaan doorzetten. Hoop nu dat het ook maar zsm voorbij is. Vk zei echter dat het bij iedereen verschild en ze er niks over kunnen zeggen.
Ps sterkte aan iedereen die dit door moet maken. Het blijft gewoon KUT!
vrijdag 11 oktober 2013 om 08:52
Ik heb dit in juni gehad (misschien dat het topic 'wachten op een miskraam' nog te vinden is en je daar iets aan kunt hebben).
Ik hoorde het op maandag en besloot in eerste instantie te wachten. Op woensdag wist ik dat ik voor het weekend iets wilde, dus heb op vrijdag pillen gekregen. Die vielen me HEEEEEL erg mee. Een paar uurtjes later was het gepiept en voorbij.
Wat me daarna tegen is gevallen, is dat ik een paar dagen later (terwijl ik net weer aan het werk was en dacht dat we verder vooruit konden kijken) nog heel erg buikpijn kreeg. Volgens de gyn was dat 'normaal', dat waren naweeen... Daar was ik vantevoren wel graag voor gewaarschuwd!
Sterkte, want het is een kloteproces wat een paar dagen energie slurpt en erg emotioneel is.
Ik hoorde het op maandag en besloot in eerste instantie te wachten. Op woensdag wist ik dat ik voor het weekend iets wilde, dus heb op vrijdag pillen gekregen. Die vielen me HEEEEEL erg mee. Een paar uurtjes later was het gepiept en voorbij.
Wat me daarna tegen is gevallen, is dat ik een paar dagen later (terwijl ik net weer aan het werk was en dacht dat we verder vooruit konden kijken) nog heel erg buikpijn kreeg. Volgens de gyn was dat 'normaal', dat waren naweeen... Daar was ik vantevoren wel graag voor gewaarschuwd!
Sterkte, want het is een kloteproces wat een paar dagen energie slurpt en erg emotioneel is.
vrijdag 11 oktober 2013 om 08:53
Ik heb er drie gehad, twee kwamen zelf op gang, een niet. Missed abortion bij tien weken. Ik heb toen de keuze gekregen, afwachten, pillen of curettage. Heb toen voor de pillen gekozen, omdat ik niet langer wilde wachten, ik voelde me al lang genoeg voor de gek gehouden door mijn lichaam, met alle kwaaltjes die ik gewoon wel had. De pillen deden hun werk alleen niet helemaal, dus moest alsnog een curettage. Dat stelde heel weinig voor, was snel gebeurd en ik heb er weinig last van gehad, behalve dat mijn cyclus volledig van slag was. Maar dat was ie zonder curettage na miskraam misschien ook wel geweest, dat zal ik nooit weten.
Gelukkig ging het daarna wel goed, maar ik had wel besloten als het weer mis zou gaan, meteen curettage, niet wachten of pillen. Er vanaf, en opnieuw beginnen.
Sterkte!
Gelukkig ging het daarna wel goed, maar ik had wel besloten als het weer mis zou gaan, meteen curettage, niet wachten of pillen. Er vanaf, en opnieuw beginnen.
Sterkte!
vrijdag 11 oktober 2013 om 08:54
Wat verdrietig, sterkte..
Wij hebben aan het begin van dit jaar hetzelfde nieuws gekregen toen ik tussen de 8 en 9 weken zwanger was. De keuze is erg persoonlijk. Ik heb er voor gekozen om eerst af te wachten. Helaas was er na 2 weken niks veranderd. Ik heb hiervoor gekozen omdat dit de natuurlijke manier is en de minste kans op complicaties. Vervolgens 2 dagen achter elkaar de tabletten ingebracht. Op de 2e dag erg veel bloedverlies gehad en het vruchtje was los gekomen. Bij controle bleek helaas dat er nog een rest zat en daardoor helaas alsnog curretage. Dit was mijn laatste optie ivm kans op infecties en complicaties. Het is me gelukkig 100% mee gevallen. Ik kan je geen advies geven, doe wat goed voor je voelt!
Wij hebben aan het begin van dit jaar hetzelfde nieuws gekregen toen ik tussen de 8 en 9 weken zwanger was. De keuze is erg persoonlijk. Ik heb er voor gekozen om eerst af te wachten. Helaas was er na 2 weken niks veranderd. Ik heb hiervoor gekozen omdat dit de natuurlijke manier is en de minste kans op complicaties. Vervolgens 2 dagen achter elkaar de tabletten ingebracht. Op de 2e dag erg veel bloedverlies gehad en het vruchtje was los gekomen. Bij controle bleek helaas dat er nog een rest zat en daardoor helaas alsnog curretage. Dit was mijn laatste optie ivm kans op infecties en complicaties. Het is me gelukkig 100% mee gevallen. Ik kan je geen advies geven, doe wat goed voor je voelt!
vrijdag 11 oktober 2013 om 09:06
Hier hetzelfde meegemaakt.
Heb drie weken afgewacht, en toen gekozen voor pillen, ik wilde er liever geen zh gedoe van maken.
Ik vond het heel pittig, het was een mini bevalling en ik heb echt weeën weg gepuft.
Wel heel blij dat ik het zo gedaan heb!
Twee andere mk kwamen vanzelf op gang, dat was emotioneel nog "makkelijker" te verwerken.
Veel sterkte...
Heb drie weken afgewacht, en toen gekozen voor pillen, ik wilde er liever geen zh gedoe van maken.
Ik vond het heel pittig, het was een mini bevalling en ik heb echt weeën weg gepuft.
Wel heel blij dat ik het zo gedaan heb!
Twee andere mk kwamen vanzelf op gang, dat was emotioneel nog "makkelijker" te verwerken.
Veel sterkte...
vrijdag 11 oktober 2013 om 09:43
Ik heb straks een afspraak bij mijn huisarts en ik bel vandaag de verloskundige nog.
Mijn werkgever komt vanmiddag om 15 uur langs. Ik kon het niet over de tel vertellen en ik werk zelf in het ziekenhuis.
Ik wacht denk ik sowieso t weekend af. Heb zelf het gevoel dat het niet vanzelf komt. Alles was nog intact gisteren en ik had geen bloedverlies. Maar ik heb geen idee.
Mijn werkgever komt vanmiddag om 15 uur langs. Ik kon het niet over de tel vertellen en ik werk zelf in het ziekenhuis.
Ik wacht denk ik sowieso t weekend af. Heb zelf het gevoel dat het niet vanzelf komt. Alles was nog intact gisteren en ik had geen bloedverlies. Maar ik heb geen idee.
vrijdag 11 oktober 2013 om 10:27
Wat verdrietig voor jullie. Wees verdrietig en denk erover na wat je wilt... Zoals je hier leest is het voor iedereen anders.
Ik heb bij mijn miskraam eerst een dag of tien afgewacht en toen er maar niets gebeurde, heb ik het opgewekt met cycotec. Bij mij werkte dat prima. Ik heb de tabletten 's avonds ingebracht en begon pas de volgende ochtend te vloeien. Qua pijn was het een hevige menstruatie (viel me heel erg mee), het bloedverlies was wel enorm! Toen het vloeien vrijwel gestopt was na ruim een week, kreeg ik nog een keer een paar uur lang hevige krampen. Naweeën denk ik. Ik werd vervolgens vier weken later weer ongesteld en de keer daarna was ik weer zwanger.
Ik wilde liever geen curettage. Soms zorgt dat voor verklevingen in de baarmoeder, al is dat geloof ik zeldzaam. En bij een vriendin duurde het na een curettage wel een halfjaar voordat ze weer een normale cyclus had. Ik wilde het ook liever zo natuurlijk mogelijk laten gebeuren.
Sterkte.
Ik heb bij mijn miskraam eerst een dag of tien afgewacht en toen er maar niets gebeurde, heb ik het opgewekt met cycotec. Bij mij werkte dat prima. Ik heb de tabletten 's avonds ingebracht en begon pas de volgende ochtend te vloeien. Qua pijn was het een hevige menstruatie (viel me heel erg mee), het bloedverlies was wel enorm! Toen het vloeien vrijwel gestopt was na ruim een week, kreeg ik nog een keer een paar uur lang hevige krampen. Naweeën denk ik. Ik werd vervolgens vier weken later weer ongesteld en de keer daarna was ik weer zwanger.
Ik wilde liever geen curettage. Soms zorgt dat voor verklevingen in de baarmoeder, al is dat geloof ik zeldzaam. En bij een vriendin duurde het na een curettage wel een halfjaar voordat ze weer een normale cyclus had. Ik wilde het ook liever zo natuurlijk mogelijk laten gebeuren.
Sterkte.
vrijdag 11 oktober 2013 om 17:11
Allereerst wil ik je heel veel sterkte wensen. Wat een klap is dat dan he, die echo....
Ik heb twee jaar geleden hetzelfde meegemaakt, echo rond tien weken liet zien dat het niet goed was. De dag erna zouden we op vakantie gaan en we hebben toen besloten gewoon op vakantie te gaan en eventuele bloedingen af te wachten. Mocht die niet komen, bij terugkomst curettage.
We zijn op vakantie gegaan (met pakken maandverband en op advies van VK zelfs Tenalady voor de bloedingen) maar het kwam niet. Uiteindelijk dus toch curettage gehad, die mij persoonlijk redelijk meeviel. Was meer de nasleep tussen de oren die bij mij wel een laar maanden heeft geduurd.
De eerste ronde proberen (na even rust te hebben ingelast qua proberen) was ik zwanger en het resultaat is nu ruim een jaar.
Nogmaals veel sterkte!
Ik heb twee jaar geleden hetzelfde meegemaakt, echo rond tien weken liet zien dat het niet goed was. De dag erna zouden we op vakantie gaan en we hebben toen besloten gewoon op vakantie te gaan en eventuele bloedingen af te wachten. Mocht die niet komen, bij terugkomst curettage.
We zijn op vakantie gegaan (met pakken maandverband en op advies van VK zelfs Tenalady voor de bloedingen) maar het kwam niet. Uiteindelijk dus toch curettage gehad, die mij persoonlijk redelijk meeviel. Was meer de nasleep tussen de oren die bij mij wel een laar maanden heeft geduurd.
De eerste ronde proberen (na even rust te hebben ingelast qua proberen) was ik zwanger en het resultaat is nu ruim een jaar.
Nogmaals veel sterkte!
zaterdag 12 oktober 2013 om 11:45
Doet me toch goed jullie verhalen te lezen, ook al is t erg.
Ik wacht tot di, dan ga ik naar de huisarts en laat ik me doorverwijzen naar de gyn.
Mijn moeder komt vanmiddag langs. En koopt paar joggingbroeken. Al die grote dingen in je onderbroek... Daardoor zitten de gewone broeken niet lekker.
Ik heb kraammaandverband van kv gekocht. Maar ik vond t niet zo lang. Ik zag geen echte broekjes/luiers. Mijn moeder kon ook geen broekjes tenalady vinden.
Jullie nog tips?
Ik wacht tot di, dan ga ik naar de huisarts en laat ik me doorverwijzen naar de gyn.
Mijn moeder komt vanmiddag langs. En koopt paar joggingbroeken. Al die grote dingen in je onderbroek... Daardoor zitten de gewone broeken niet lekker.
Ik heb kraammaandverband van kv gekocht. Maar ik vond t niet zo lang. Ik zag geen echte broekjes/luiers. Mijn moeder kon ook geen broekjes tenalady vinden.
Jullie nog tips?
zaterdag 12 oktober 2013 om 12:18
zaterdag 12 oktober 2013 om 12:21
Hier begon het vanzelf, maar is de rest opgewekt met cytotec. Bij mij ging dat eigenlijk heel goed, ben tevreden over de pillen. Ik was 8,4 weken en het hartje klopte hier nog toen ik begon met bloeden.
Wel enorm veel bloedverlies hier, niet te vergelijken met een zware menstruatie. Dus kraamverbanden zijn inderdaad verstandig. Hier was het behoorlijk pijnlijk. Ik zou het jezelf zo comfortabel mogelijk maken. En wie weet valt het wel mee (het lichamelijke gedeelte), elke miskraam is natuurlijk weer anders.
Sterkte, hopelijk is het snel achter de rug!
Wel enorm veel bloedverlies hier, niet te vergelijken met een zware menstruatie. Dus kraamverbanden zijn inderdaad verstandig. Hier was het behoorlijk pijnlijk. Ik zou het jezelf zo comfortabel mogelijk maken. En wie weet valt het wel mee (het lichamelijke gedeelte), elke miskraam is natuurlijk weer anders.
Sterkte, hopelijk is het snel achter de rug!
