Zwanger
alle pijlers
Na een miskraam
donderdag 13 oktober 2011 om 19:34
Helaas heb ik met 10 weken een miskraam gehad. Ben er met vlagen echt superverdrietig en down over, maar wel blij dat ik lichamelijk weer wat opknap.
Volgens de gyn en de vk hoef ik mij geen zorgen te maken dat het een volgende keer weer zo verloopt. Dat 'geen zorgen maken' is natuurlijk prima bedoeld, maar dat werkt in de praktijk niet echt he.
Voor degene die een miskraam hebben gehad;
Hoe ging het daarna? Had je meteen weer behoefte aan sex? Wilde je daarna weer snel zwanger worden? Heb je het juist uitgesteld? Waarom?
Was je snel weer in verwachting?
Volgens de gyn en de vk hoef ik mij geen zorgen te maken dat het een volgende keer weer zo verloopt. Dat 'geen zorgen maken' is natuurlijk prima bedoeld, maar dat werkt in de praktijk niet echt he.
Voor degene die een miskraam hebben gehad;
Hoe ging het daarna? Had je meteen weer behoefte aan sex? Wilde je daarna weer snel zwanger worden? Heb je het juist uitgesteld? Waarom?
Was je snel weer in verwachting?
woensdag 9 november 2011 om 15:45
Wat rot voor je, het is heel verdrietig een miskraam.
Ik denk dat je hier geen concrete antwoorden kan krijgen en ook geen voorspelling wanneer je wel weer zwanger bent en wanneer het goed gaat. Er zijn wel statistieken, maar je weet van te voren nooit aan welke kant je van de statistieken je zit. Maar als het je geruststelt, je hebt na 1 miskraam geen verhoogde kans op nog een miskraam (dat is pas zo na 2 of meer miskramen) en de kans dat het goed gaat is een volgende keer erg hoog. Daarnaast ben je nu een keer zwanger geworden, dus de kans dat je nog een keer zwanger wordt is groot.
Ik heb drie miskramen gehad. De eerste was ik direct zwanger, de tweede keer ook, de derde keer na 5 maanden en nu zijn er al weer 9 maanden verstreken en geen zwangerschap te bekennen. Ik heb na drie miskramen wel een verhoogde kans op weer een miskraam (30 tot 40%). Ik dacht altijd dat ik het miskramenverdriet pas zou verwerken tijdens een nieuwe zwangerschap, maar omdat het nu best wel even op zich laat wachten ben ik er wel rustiger onder geworden en kan ik het meer loslaten. Sterkte!
Ik denk dat je hier geen concrete antwoorden kan krijgen en ook geen voorspelling wanneer je wel weer zwanger bent en wanneer het goed gaat. Er zijn wel statistieken, maar je weet van te voren nooit aan welke kant je van de statistieken je zit. Maar als het je geruststelt, je hebt na 1 miskraam geen verhoogde kans op nog een miskraam (dat is pas zo na 2 of meer miskramen) en de kans dat het goed gaat is een volgende keer erg hoog. Daarnaast ben je nu een keer zwanger geworden, dus de kans dat je nog een keer zwanger wordt is groot.
Ik heb drie miskramen gehad. De eerste was ik direct zwanger, de tweede keer ook, de derde keer na 5 maanden en nu zijn er al weer 9 maanden verstreken en geen zwangerschap te bekennen. Ik heb na drie miskramen wel een verhoogde kans op weer een miskraam (30 tot 40%). Ik dacht altijd dat ik het miskramenverdriet pas zou verwerken tijdens een nieuwe zwangerschap, maar omdat het nu best wel even op zich laat wachten ben ik er wel rustiger onder geworden en kan ik het meer loslaten. Sterkte!
woensdag 9 november 2011 om 16:25
quote:summer73 schreef op 09 november 2011 @ 15:32:
Ik heb trouwens ooit ergens begrepen dat als je geen curretage hebt gehad, je bm slijmvlies goed is om een eitje te ontvangen / in te nestelen. Na een curretage zou het weleens te weinig kunnen zijn waardoor je meteen weer een mk krijgt.Heb een curettage gehad en mocht daarna gelijk weer zwanger raken.
Ik heb trouwens ooit ergens begrepen dat als je geen curretage hebt gehad, je bm slijmvlies goed is om een eitje te ontvangen / in te nestelen. Na een curretage zou het weleens te weinig kunnen zijn waardoor je meteen weer een mk krijgt.Heb een curettage gehad en mocht daarna gelijk weer zwanger raken.
woensdag 9 november 2011 om 17:57
Chaja: wat naar voor je dat je alweer zo lang moet wachten en dat je al drie miskramen hebt moeten verwerken.
Voor mij is het niet heel naar. Het was nog maar een korte zwangerschap en de miskraam verliep heel snel en licht.
Alleen was ik wel teleurgesteld omdat ik me verheugde op de zwangerschap en het kindje. Ik heb er al eentje, dat scheelt ook.
De ovulatietesten zijn gekocht en ik ga het gewoon militair aanpakken
Voor mij is het niet heel naar. Het was nog maar een korte zwangerschap en de miskraam verliep heel snel en licht.
Alleen was ik wel teleurgesteld omdat ik me verheugde op de zwangerschap en het kindje. Ik heb er al eentje, dat scheelt ook.
De ovulatietesten zijn gekocht en ik ga het gewoon militair aanpakken
woensdag 9 november 2011 om 19:16
Hallo allemaal,
Ik zit op dit moment middenin een "miskraam". Vorige week is bij 10 weken vastgesteld dat er geen kloppend hartje meer is. Bij 8 weken was alles ok op de echo en ik dacht; als eenmaal dat hartje klopt dan is het goed. Helaas bleek de natuur er toch een stokje voor te steken, waarschijnlijk omdat er ergens iets niet helemaal goed is gegaan. Ik houd me dus maar vast aan de gedachte dat de natuur het beste met ons voor heeft gehad. Helaas zit ik nu al 7 dagen te wachten tot er iets gaat gebeuren
Heb steeds het gevoel dat ik iets voel maar ik denk dat ik te graag wil omdat ik zo opzie tegen een curettage. Mocht er dinsdag nog niks zijn gebeurd dan wordt de natuur een handje geholpen en volgt er eventueel (volgens de gynaecoloog, zeer waarschijnlijk) een curettage.
In de folders van het ziekenhuis heb ik gelezen dat je na een curretage de eerste 2 weken geen sex mag hebben, mocht je daar al zin in hebben.
Ben dus heel benieuwd hoe snel het ons weer gegund is!!
Liefs Romeisa
Ik zit op dit moment middenin een "miskraam". Vorige week is bij 10 weken vastgesteld dat er geen kloppend hartje meer is. Bij 8 weken was alles ok op de echo en ik dacht; als eenmaal dat hartje klopt dan is het goed. Helaas bleek de natuur er toch een stokje voor te steken, waarschijnlijk omdat er ergens iets niet helemaal goed is gegaan. Ik houd me dus maar vast aan de gedachte dat de natuur het beste met ons voor heeft gehad. Helaas zit ik nu al 7 dagen te wachten tot er iets gaat gebeuren
Heb steeds het gevoel dat ik iets voel maar ik denk dat ik te graag wil omdat ik zo opzie tegen een curettage. Mocht er dinsdag nog niks zijn gebeurd dan wordt de natuur een handje geholpen en volgt er eventueel (volgens de gynaecoloog, zeer waarschijnlijk) een curettage.
In de folders van het ziekenhuis heb ik gelezen dat je na een curretage de eerste 2 weken geen sex mag hebben, mocht je daar al zin in hebben.
Ben dus heel benieuwd hoe snel het ons weer gegund is!!
Liefs Romeisa
woensdag 9 november 2011 om 19:21
Hi romeisa,
Wat ontzettend naar dat je een miskraam hebt. Klinkt hetzelfde als hoe het bij mij gegaan is. Met 9,5 week een kloppend hartje, met 10,5 week was ons kindje overleden. Ik ben gelijk de volgende dag gecurreteerd. Je mag na een curretage inderdaad twee weken geen sex hebben, of in ieder geval totdat je niet meer bloedt.
Als je toch een curretage krijgt: ik vond het meevallen, lichamelijk in ieder geval. Het duurde maar 10 minuutjes en het deed niet heel veel pijn.
Wat ontzettend naar dat je een miskraam hebt. Klinkt hetzelfde als hoe het bij mij gegaan is. Met 9,5 week een kloppend hartje, met 10,5 week was ons kindje overleden. Ik ben gelijk de volgende dag gecurreteerd. Je mag na een curretage inderdaad twee weken geen sex hebben, of in ieder geval totdat je niet meer bloedt.
Als je toch een curretage krijgt: ik vond het meevallen, lichamelijk in ieder geval. Het duurde maar 10 minuutjes en het deed niet heel veel pijn.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
woensdag 9 november 2011 om 19:35
woensdag 9 november 2011 om 19:51
Ja, mijn eerste zwangerschap.
Heb je meteen gekozen voor curettage of is het vruchtje niet op de natuurlijke manier afgestoten?
Ik hoop dat als alles achter de rug is en mijn lichaam weer herstelt is, we ons snel weer kunnen richten op een nieuwe zwangerschap.
Ik wens jou en je partner heel veel sterkte, succes en geluk in deze toch wel onzekere periode.
Heb je meteen gekozen voor curettage of is het vruchtje niet op de natuurlijke manier afgestoten?
Ik hoop dat als alles achter de rug is en mijn lichaam weer herstelt is, we ons snel weer kunnen richten op een nieuwe zwangerschap.
Ik wens jou en je partner heel veel sterkte, succes en geluk in deze toch wel onzekere periode.
woensdag 9 november 2011 om 19:51
quote:romeisa schreef op 09 november 2011 @ 19:16:
Helaas bleek de natuur er toch een stokje voor te steken, waarschijnlijk omdat er ergens iets niet helemaal goed is gegaan. Ik houd me dus maar vast aan de gedachte dat de natuur het beste met ons voor heeft gehad.
Dat heb ik ook. Veel vrouwen hebben het gevoel dat hun lichaam hun in de steek laat. Ik niet: er was iets mis en dat is snel en efficient afgevoerd door mijn lichaam. Wel verdrietig, maar blijkbaar ook noodzakelijk.
Het afwachten duurde bij mij veel korter, maar dat vond ik zelf het vervelendste. Het liefste had ik alles zo snel mogelijk achter de rug. Ik hoop dat het bij jou ook niet meer zo lang zal duren. Sterkte!
Helaas bleek de natuur er toch een stokje voor te steken, waarschijnlijk omdat er ergens iets niet helemaal goed is gegaan. Ik houd me dus maar vast aan de gedachte dat de natuur het beste met ons voor heeft gehad.
Dat heb ik ook. Veel vrouwen hebben het gevoel dat hun lichaam hun in de steek laat. Ik niet: er was iets mis en dat is snel en efficient afgevoerd door mijn lichaam. Wel verdrietig, maar blijkbaar ook noodzakelijk.
Het afwachten duurde bij mij veel korter, maar dat vond ik zelf het vervelendste. Het liefste had ik alles zo snel mogelijk achter de rug. Ik hoop dat het bij jou ook niet meer zo lang zal duren. Sterkte!
woensdag 9 november 2011 om 19:55
Een voor iedereen.
Chryssa ik heb ook met 10 wk een mk gehad en had met 7 wk het hartje zien kloppen. Ik heb me de volgende hele zwangerschap dolblij gevoeld, maar onzeker. En dat werd steeds wat minder. De gedachte 'ik kan er toch niets aan veranderen' heeft mij geholpen.
Vanaf een week of 16 was ik denk ik nog maar een pietsie onzekerder dan gemiddeld denk ik.
En nog voel ik het soms, of als ik langsfiets/loop waar hij begraven is.
Het doet gewoon meer met een mens dan ik ooit had durven vermoeden.
Chryssa ik heb ook met 10 wk een mk gehad en had met 7 wk het hartje zien kloppen. Ik heb me de volgende hele zwangerschap dolblij gevoeld, maar onzeker. En dat werd steeds wat minder. De gedachte 'ik kan er toch niets aan veranderen' heeft mij geholpen.
Vanaf een week of 16 was ik denk ik nog maar een pietsie onzekerder dan gemiddeld denk ik.
En nog voel ik het soms, of als ik langsfiets/loop waar hij begraven is.
Het doet gewoon meer met een mens dan ik ooit had durven vermoeden.
woensdag 9 november 2011 om 22:43
Ik heb meteen voor een curretage gekozen. De gyn zei dat het eruit zag alsof het kindje al een paar dagen overleden was, dus het is waarschijnlijk vlak na de eerste echo al mis gegaan. Desondanks was het er nog niet vanzelf uitgekomen en ik vond de gedachte om met een dood vruchtje in mijn buik rond te lopen niet bepaald fijn. Bovendien heb ik een zoontje waar ik voor moet zorgen, dus ik wilde eigenlijk gewoon zo snel mogelijk weer op de been zijn, lichamelijk in ieder geval.
Overigens was ik heel bang voor de curretage, bang dat het vreselijk veel pijn zou doen. Dat viel gelukkig mee, het was niet prettig, maar net toen het echt pijn ging doen, was het voorbij.
Overigens was ik heel bang voor de curretage, bang dat het vreselijk veel pijn zou doen. Dat viel gelukkig mee, het was niet prettig, maar net toen het echt pijn ging doen, was het voorbij.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
donderdag 10 november 2011 om 11:14
Ik heb afgelopen donderdag een curretage gehad van een miskraam bij 11,5 weken. Het zou ons derde kindje zijn geworden.
Chryssa, hebben ze jou plaatselijk verdoofd? In het ziekenhuis waar ik gecurreteerd ben was het standaard dit onder algehele narcose te doen. Ik heb er dus niks van gevoeld. Van te voren geen kramp of bloedverlies, daarna ook weinig.
wel nu nog moe en lusteloos. Ik vraag me nu ook af wanneer ik weer een negatieve zwangerschapstest kan verwachten. Ik denk nl dat ik wil weer zo snel mogelijk voor een nieuwe zwangerschap wil gaan al lijkt me dat doodeng. Nu is de test nog positief.
Chryssa, hebben ze jou plaatselijk verdoofd? In het ziekenhuis waar ik gecurreteerd ben was het standaard dit onder algehele narcose te doen. Ik heb er dus niks van gevoeld. Van te voren geen kramp of bloedverlies, daarna ook weinig.
wel nu nog moe en lusteloos. Ik vraag me nu ook af wanneer ik weer een negatieve zwangerschapstest kan verwachten. Ik denk nl dat ik wil weer zo snel mogelijk voor een nieuwe zwangerschap wil gaan al lijkt me dat doodeng. Nu is de test nog positief.
donderdag 10 november 2011 om 14:37
donderdag 10 november 2011 om 15:22
golfje, Ja, ik ben plaatselijk verdoofd. Kreeg een paar prikjes in mijn baarmoedermond en daarna hebben ze de baarmoeder ontsloten en de vrucht eruit gehaald.
Ik heb vorige week een zwangerschapstest gedaan, om te zien of hij negatief was en dat was ook zo. Twee dagen later werd ik ongesteld.
Ik heb vorige week een zwangerschapstest gedaan, om te zien of hij negatief was en dat was ook zo. Twee dagen later werd ik ongesteld.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
vrijdag 11 november 2011 om 11:37
Hey Blondje,
Wat een K situatie he?! Ik denk ook steeds iets te voelen, dan snel naar de wc om te kijken of er bloedverlies is maar niks! Ik ben nu precies een week verder en ben het wachten zo zat, ik wil verder. Hoewel ik de voorkeur heb gegeven aan een natuurlijke afstoting van het vruchtje begin ik er steeds meer aan te denken om a.s. dinsdag toch meteen te kiezen voor een curretage en niet te wachten tot donderdag nadat ik eerst allemaal middeltjes toegediend heb gekregen om het op te wekken! Wat is jouw "stappenplan" ?
Wat een K situatie he?! Ik denk ook steeds iets te voelen, dan snel naar de wc om te kijken of er bloedverlies is maar niks! Ik ben nu precies een week verder en ben het wachten zo zat, ik wil verder. Hoewel ik de voorkeur heb gegeven aan een natuurlijke afstoting van het vruchtje begin ik er steeds meer aan te denken om a.s. dinsdag toch meteen te kiezen voor een curretage en niet te wachten tot donderdag nadat ik eerst allemaal middeltjes toegediend heb gekregen om het op te wekken! Wat is jouw "stappenplan" ?
vrijdag 11 november 2011 om 12:17
Rodina en alle anderen hier die een miskraam hebben gehad: bedankt voor het delen van jullie verhaal. Ik herken er veel in.
Ik kwam er eind september met 8 weken zwangerschap achter dat het vruchtje (net) niet meer leefde. Ik heb een paar dagen afgewacht of de afstoting vanzelf op gang zou komen. Na een week hebben we toch ingegrepen. Ik wilde graag dat de miskraam opgewekt zou worden met Misoprostol-tabletten. Dit zijn 4 tabletjes die in de vagina worden ingebracht. Binnen 4 tot 24 uur is het dan achter de rug. (Nou ja, in theorie dan). Ik heb hiervoor gekozen omdat een curettage meer risico geeft op complicaties en ik op dit gebied altijd de sjaak ben. Bovendien wilde ik het graag bewust meemaken en hoopte dat ik het vruchtje in zijn geheel zou kunnen zien.
Er zijn 4 dagen lang, iedere ochtend 4 tabletjes ingebracht... en ik kreeg wel krampen (lang leve de hoge dosering paracetamol), maar verder gebeurde er niets. Op dag 5 zijn er vervolgens 5 staafjes in de portio van mijn cervix gebracht. Deze staafjes zijn in eerste instantie heel dun, maar absorberen vocht en worden dan per stuk ongeveer een cm dik. Hierdoor wordt de cervix opengedrukt en zou de afstoting op gang moeten komen. Het plaatsen was echt HELL. Ik dacht dat ik flauw zou vallen van de pijn. Normaal schijnt dit niet zo erg te zijn, maar ik heb veel littekenweefsel op mijn cervix... Vandaar. Die hele dag kon ik nauwelijks bewegen van de pijn. Het effect was 1 cm ontsluiting... en verder niets. We hebben nog het hele weekend afgewacht, maar het vruchtje was niet van plan uit eigen beweging mijn baarmoeder te verlaten. Dus uiteindelijk na 8 dagen toch de door mij zo gevreesde curettage gehad. Gelukkig wel door de gyn waar ik al jaren onder behandeling ben.
De curettage is wel goed verlopen. Ik heb gisteren (dus na 6 weken) de nacontrole gehad. Alles zag er goed uit, behalve dan dat ik maandag ongesteld had moeten worden. Ik ben niet zwanger, heb enorme krampen, maar geen druppel bloedverlies. We hebben in overleg besloten het nog een paar dagen aan te kijken (zolang de pijn dragelijk is of tot ik ongesteld word). Dan wordt er indien nodig volgende week een diagnostische hysteroscopie gedaan. Iemand ervaring mee? Doet het pijn? Wat leverde het op?
Ik kwam er eind september met 8 weken zwangerschap achter dat het vruchtje (net) niet meer leefde. Ik heb een paar dagen afgewacht of de afstoting vanzelf op gang zou komen. Na een week hebben we toch ingegrepen. Ik wilde graag dat de miskraam opgewekt zou worden met Misoprostol-tabletten. Dit zijn 4 tabletjes die in de vagina worden ingebracht. Binnen 4 tot 24 uur is het dan achter de rug. (Nou ja, in theorie dan). Ik heb hiervoor gekozen omdat een curettage meer risico geeft op complicaties en ik op dit gebied altijd de sjaak ben. Bovendien wilde ik het graag bewust meemaken en hoopte dat ik het vruchtje in zijn geheel zou kunnen zien.
Er zijn 4 dagen lang, iedere ochtend 4 tabletjes ingebracht... en ik kreeg wel krampen (lang leve de hoge dosering paracetamol), maar verder gebeurde er niets. Op dag 5 zijn er vervolgens 5 staafjes in de portio van mijn cervix gebracht. Deze staafjes zijn in eerste instantie heel dun, maar absorberen vocht en worden dan per stuk ongeveer een cm dik. Hierdoor wordt de cervix opengedrukt en zou de afstoting op gang moeten komen. Het plaatsen was echt HELL. Ik dacht dat ik flauw zou vallen van de pijn. Normaal schijnt dit niet zo erg te zijn, maar ik heb veel littekenweefsel op mijn cervix... Vandaar. Die hele dag kon ik nauwelijks bewegen van de pijn. Het effect was 1 cm ontsluiting... en verder niets. We hebben nog het hele weekend afgewacht, maar het vruchtje was niet van plan uit eigen beweging mijn baarmoeder te verlaten. Dus uiteindelijk na 8 dagen toch de door mij zo gevreesde curettage gehad. Gelukkig wel door de gyn waar ik al jaren onder behandeling ben.
De curettage is wel goed verlopen. Ik heb gisteren (dus na 6 weken) de nacontrole gehad. Alles zag er goed uit, behalve dan dat ik maandag ongesteld had moeten worden. Ik ben niet zwanger, heb enorme krampen, maar geen druppel bloedverlies. We hebben in overleg besloten het nog een paar dagen aan te kijken (zolang de pijn dragelijk is of tot ik ongesteld word). Dan wordt er indien nodig volgende week een diagnostische hysteroscopie gedaan. Iemand ervaring mee? Doet het pijn? Wat leverde het op?
vrijdag 11 november 2011 om 12:47
Wat vervelend yezka, dat je zo lang moet wachten.. geen ervaring met de hysteriscopie, heb gehoord dat het wat gevoelig kan zijn, sterkte, iig!
Romeisa, vervelend dat je nog aan het wachten bent! dat wachten kan weken duren hoor. Staat ook beschreven. Het kan voor je lichaam geen kwaad, als je niet langer wilt wachten, zou ik persoonlijk eerder voor een curettage gaan dan voor een poging de afstoting op te wekken. Bij mij kwam het na een aantal weken wel vanzelf op gang, is uiteindelijk zonder tussenkomst van arts goed gekomen, maar duurde wel even. Een evt. volgende late miskraam kies ik misschien toch voor curetteren. De pilletjes mocht ik niet ivm eerder keizersnede, ze zijn bang dat dan je littekenweefsel scheurt.
Overigens kan een natuurlijkerwijs op gang gekomen miskraam ook gemeen pijn doen (werd ergens eerder gevraagd, weet niet meer door wie).
Sterkte iig allemaal!
Romeisa, vervelend dat je nog aan het wachten bent! dat wachten kan weken duren hoor. Staat ook beschreven. Het kan voor je lichaam geen kwaad, als je niet langer wilt wachten, zou ik persoonlijk eerder voor een curettage gaan dan voor een poging de afstoting op te wekken. Bij mij kwam het na een aantal weken wel vanzelf op gang, is uiteindelijk zonder tussenkomst van arts goed gekomen, maar duurde wel even. Een evt. volgende late miskraam kies ik misschien toch voor curetteren. De pilletjes mocht ik niet ivm eerder keizersnede, ze zijn bang dat dan je littekenweefsel scheurt.
Overigens kan een natuurlijkerwijs op gang gekomen miskraam ook gemeen pijn doen (werd ergens eerder gevraagd, weet niet meer door wie).
Sterkte iig allemaal!
Computer says nooooo
vrijdag 11 november 2011 om 18:28
Tegen mij werd gezegd dat een natuurlijke miskraam meestal veel meer pijn doet dan een curretage. Maar goed, ik woon in de VS en daar zijn ze nogal van het ingrijpen.
Zelf vond ik de curretage goed te doen, de prikjes om mijn baarmoedermond te verdoven waren even pijnlijk, maar dat viel ook mee.
Zelf vond ik de curretage goed te doen, de prikjes om mijn baarmoedermond te verdoven waren even pijnlijk, maar dat viel ook mee.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
zaterdag 12 november 2011 om 10:44
Ik wou koste wat koste een natuurlijke miskraam (heeft ook met mijn medische achtergrond te maken).
In totaal 6 weken gewacht zonder resultaat, intussen voelde ik me hartstikke zwanger met mijn opgezette boobs terwijl ik een dode vrucht droeg.
Uiteindelijk toch een curettage gehad en dat viel me mee.
Binnen een half uur was het gepiept.
4 weken later heb ik een natuurlijke menstruatie gehad.
Achteraf gezien had ik beter het advies van de Gyn kunnen volgen, vond het wachten slopend.
In totaal 6 weken gewacht zonder resultaat, intussen voelde ik me hartstikke zwanger met mijn opgezette boobs terwijl ik een dode vrucht droeg.
Uiteindelijk toch een curettage gehad en dat viel me mee.
Binnen een half uur was het gepiept.
4 weken later heb ik een natuurlijke menstruatie gehad.
Achteraf gezien had ik beter het advies van de Gyn kunnen volgen, vond het wachten slopend.
zaterdag 12 november 2011 om 18:34
vrijdag 27 januari 2012 om 16:56
Hoi Meiden,
Ik ben erg benieuwd hoe het nu met jullie gaat?!
Zelf heb ik uiteindelijk een curettage gehad die erg is meegevallen. Op 2e kerstdag mijn eerste menstruatie en afgelopen week mijn 2e. Mijn lichaam lijkt weer in zijn normale ritme te zijn en dus gaan we er weer voor!
Zijn er inmiddels alweer zwangeren??
Liefs Romeisa
Ik ben erg benieuwd hoe het nu met jullie gaat?!
Zelf heb ik uiteindelijk een curettage gehad die erg is meegevallen. Op 2e kerstdag mijn eerste menstruatie en afgelopen week mijn 2e. Mijn lichaam lijkt weer in zijn normale ritme te zijn en dus gaan we er weer voor!
Zijn er inmiddels alweer zwangeren??
Liefs Romeisa
