Zwanger
alle pijlers
Naam kindje al bedacht, toch vader laten meebeslissen?
dinsdag 1 mei 2012 om 23:10
Ben druk bezig met geboortekaartje en het defintieve ontwerp vandaag ontvangen.
Maar...Vanaf het begin van mijn zwangerschap heb ik gedacht dat ik alleenstaande moeder zou worden. Mijn vriend wilde het kindje niet, omdat het niet gepland was, maar sinds kort hebben we weer contact. Het voelt goed, hij heeft spijt, ik heb spijt en we vinden elkaar nog steeds heel leuk en lief. Nu helpt ie me zo goed mogelijk bij alle dingen die moeten gebeuren.
Uiteraard heb ik nog steeds een beetje mijn reserves en blijf ik voorlopig dezelfde uitgangspunten hanteren: ik heb kinderopvang geregeld (dus op hem wil ik niet rekenen vooralsnog), het kindje krijgt mijn achternaam, erkennen kan altijd nog en ik draag alle kosten. Mocht het helemaal goed komen tussen ons dan zal dat dus de komende maanden moeten gaan blijken. En kunnen er met terugwerkende kracht andere afspraken worden gemaakt. Klinkt zakelijk, bedoel ik niet zo maar er is veel gebeurd de afgelopen maanden. Ook met dank aan de hormonen en veel miscommunicatie.
Over het geboortekaartje; ik heb ooit eerder tegen hem gezegd dat als hij een naam wist voor het kindje dat hij dit in de ideeenbus kon stoppen. Dit was in een vroeg stadium van de zwangerschap. Daarna heb ik een naam bedacht en daar ben ik heel blij mee. Lang gedubt enzo.
Vinden jullie dat ik hem toch ook deze naam moet voorleggen? En als hij het niets vindt dat we dan alsnog een naam moeten bedenken samen? Mijn gevoel zegt van wel (het is ook zijn kind en deze naam zal hij ook altijd gaan uitspreken etc.) maar mijn verstand zegt dat ik hem niet moet betrekken. Ik zou het naar vinden als hij de naam niets zou vinden.
Lang verhaal, korte vraag uiteindelijk. Wat jullie? Alvast dank!
Maar...Vanaf het begin van mijn zwangerschap heb ik gedacht dat ik alleenstaande moeder zou worden. Mijn vriend wilde het kindje niet, omdat het niet gepland was, maar sinds kort hebben we weer contact. Het voelt goed, hij heeft spijt, ik heb spijt en we vinden elkaar nog steeds heel leuk en lief. Nu helpt ie me zo goed mogelijk bij alle dingen die moeten gebeuren.
Uiteraard heb ik nog steeds een beetje mijn reserves en blijf ik voorlopig dezelfde uitgangspunten hanteren: ik heb kinderopvang geregeld (dus op hem wil ik niet rekenen vooralsnog), het kindje krijgt mijn achternaam, erkennen kan altijd nog en ik draag alle kosten. Mocht het helemaal goed komen tussen ons dan zal dat dus de komende maanden moeten gaan blijken. En kunnen er met terugwerkende kracht andere afspraken worden gemaakt. Klinkt zakelijk, bedoel ik niet zo maar er is veel gebeurd de afgelopen maanden. Ook met dank aan de hormonen en veel miscommunicatie.
Over het geboortekaartje; ik heb ooit eerder tegen hem gezegd dat als hij een naam wist voor het kindje dat hij dit in de ideeenbus kon stoppen. Dit was in een vroeg stadium van de zwangerschap. Daarna heb ik een naam bedacht en daar ben ik heel blij mee. Lang gedubt enzo.
Vinden jullie dat ik hem toch ook deze naam moet voorleggen? En als hij het niets vindt dat we dan alsnog een naam moeten bedenken samen? Mijn gevoel zegt van wel (het is ook zijn kind en deze naam zal hij ook altijd gaan uitspreken etc.) maar mijn verstand zegt dat ik hem niet moet betrekken. Ik zou het naar vinden als hij de naam niets zou vinden.
Lang verhaal, korte vraag uiteindelijk. Wat jullie? Alvast dank!
woensdag 2 mei 2012 om 09:18
Hi Plof, ik kom uit dezelfde situatie als jij! Mijn kindje heeft wel zijn achternaam en is zelfs vernoemd naar hem (2e naam). De rest heb ik wel allemaal zelf geregeld, haar kamertje was trouwens al helemaal af en alle spulletjes waren al ingekocht. Opvang inderdaad geregeld.
@Aambij, je hebt gelijk wanneer je zegt dat een man zijn voorkeur voor een abortus mag uitspreken en de relatie mag beeindigen. Prima, maar dat is meestal niet eens het meest kwetsende. Op het moment ben jij al emotioneel (ongepland zwanger) en dan moet je naar de smeekbedes en jankbuien van iemand luisteren van wie jij de keuze niet begrijpt. Je hoofd staat er niet na, je krijgt van alles over je heen. Ik weet niet hoe het bij TO zit maar mijn vriend vond het vreselijk moeilijk, hij bleef mij maar bellen en smsen en dan wilde hij weer geen contact. Negeerde hij me straal om vervolgens als ik aan het idee gewent was weer te gaan bellen en smsen.
Op die manier kan je niet helemaal door met je leven en niet volledig genieten van je zwangerschap.
Daarnaast geef je aan dat wat hij eerder gezegd heeft helemaal niet relevant is maar dat is natuurlijk gewoon onzin. Het is wel degelijk relevant want het heeft tot gevolg gehad dat TO er de afgelopen maanden alleen heeft voorgestaan en alleen keuzes heeft moeten maken. Heeft moeten verhuizen en van baan moeten wisselen om het zo goed mogelijk voor haar kindje te doen. Je kan niet doen alsof dat nooit impact heeft gehad. Ook al heeft hij zo dezelfde rechten..
@Aambij, je hebt gelijk wanneer je zegt dat een man zijn voorkeur voor een abortus mag uitspreken en de relatie mag beeindigen. Prima, maar dat is meestal niet eens het meest kwetsende. Op het moment ben jij al emotioneel (ongepland zwanger) en dan moet je naar de smeekbedes en jankbuien van iemand luisteren van wie jij de keuze niet begrijpt. Je hoofd staat er niet na, je krijgt van alles over je heen. Ik weet niet hoe het bij TO zit maar mijn vriend vond het vreselijk moeilijk, hij bleef mij maar bellen en smsen en dan wilde hij weer geen contact. Negeerde hij me straal om vervolgens als ik aan het idee gewent was weer te gaan bellen en smsen.
Op die manier kan je niet helemaal door met je leven en niet volledig genieten van je zwangerschap.
Daarnaast geef je aan dat wat hij eerder gezegd heeft helemaal niet relevant is maar dat is natuurlijk gewoon onzin. Het is wel degelijk relevant want het heeft tot gevolg gehad dat TO er de afgelopen maanden alleen heeft voorgestaan en alleen keuzes heeft moeten maken. Heeft moeten verhuizen en van baan moeten wisselen om het zo goed mogelijk voor haar kindje te doen. Je kan niet doen alsof dat nooit impact heeft gehad. Ook al heeft hij zo dezelfde rechten..
woensdag 2 mei 2012 om 09:20
quote:elninjoo schreef op 02 mei 2012 @ 08:52:
[...]
Hij liet haar in de steek omdat zij hem ongewenst 'n kind door de strot duwt. Nog heel coulant van hem dat ie toch nog terug is gekomen en zelfs mee wil helpen...Touché, heb je een punt maar veranderd op zich niets aan aan gegeven dat hij er niet was tijdens namen geven en TO niets eiste verder van hem, tenminste als ik het zo goed begrijp.
[...]
Hij liet haar in de steek omdat zij hem ongewenst 'n kind door de strot duwt. Nog heel coulant van hem dat ie toch nog terug is gekomen en zelfs mee wil helpen...Touché, heb je een punt maar veranderd op zich niets aan aan gegeven dat hij er niet was tijdens namen geven en TO niets eiste verder van hem, tenminste als ik het zo goed begrijp.
woensdag 2 mei 2012 om 09:28
quote:schreeuwlelijk schreef op 02 mei 2012 @ 09:20:
[...]
Touché, heb je een punt maar veranderd op zich niets aan aan gegeven dat hij er niet was tijdens namen geven en TO niets eiste verder van hem, tenminste als ik het zo goed begrijp.Ik vind ook niet dat TO rekening met hem moet houden wat de naam betreft. Het is tenslotte TO's kind. Als 'n man al hecht aan 'n naam dan is dat toch vaak om zijn achternaam door te kunnen geven. Dat is TO begrijpelijk niet van plan om haar kind de naam te geven van 'n man die misschien binnenkort toch weer uit haar leven is. En dan maakt de voornaam ook niet zoveel meer uit, daar zal ie wel aan wennen mocht ie toch willen blijven.
[...]
Touché, heb je een punt maar veranderd op zich niets aan aan gegeven dat hij er niet was tijdens namen geven en TO niets eiste verder van hem, tenminste als ik het zo goed begrijp.Ik vind ook niet dat TO rekening met hem moet houden wat de naam betreft. Het is tenslotte TO's kind. Als 'n man al hecht aan 'n naam dan is dat toch vaak om zijn achternaam door te kunnen geven. Dat is TO begrijpelijk niet van plan om haar kind de naam te geven van 'n man die misschien binnenkort toch weer uit haar leven is. En dan maakt de voornaam ook niet zoveel meer uit, daar zal ie wel aan wennen mocht ie toch willen blijven.
woensdag 2 mei 2012 om 09:35
quote:elninjoo schreef op 02 mei 2012 @ 09:28:
[...]
Ik vind ook niet dat TO rekening met hem moet houden wat de naam betreft. Het is tenslotte TO's kind. Als 'n man al hecht aan 'n naam dan is dat toch vaak om zijn achternaam door te kunnen geven. Dat is TO begrijpelijk niet van plan om haar kind de naam te geven van 'n man die misschien binnenkort toch weer uit haar leven is. En dan maakt de voornaam ook niet zoveel meer uit, daar zal ie wel aan wennen mocht ie toch willen blijven.Hihi ok waterdichte stelling, als je het zo stelt was ik idd te negatief over pappa-to-be want hij had verantwoordelijkheid niet hoeven nemen wat hij wel doet blijkbaar
[...]
Ik vind ook niet dat TO rekening met hem moet houden wat de naam betreft. Het is tenslotte TO's kind. Als 'n man al hecht aan 'n naam dan is dat toch vaak om zijn achternaam door te kunnen geven. Dat is TO begrijpelijk niet van plan om haar kind de naam te geven van 'n man die misschien binnenkort toch weer uit haar leven is. En dan maakt de voornaam ook niet zoveel meer uit, daar zal ie wel aan wennen mocht ie toch willen blijven.Hihi ok waterdichte stelling, als je het zo stelt was ik idd te negatief over pappa-to-be want hij had verantwoordelijkheid niet hoeven nemen wat hij wel doet blijkbaar
woensdag 2 mei 2012 om 09:39
Tsja, nooit gedacht maar ik ben het deze keer wel eens met eininjoo. Het zal je gebeuren, zeg, dat je een kind krijgt en daar zelf helemaal niets over te zeggen hebt. Dat lijkt me afschuwelijk.
maar goed, wat betreft je vraag. Hij heeft spijt, jij hebt spijt zeg je, dus dan lijkt het me niet zo gaan om wie er recht heeft op het een of ander. Zo op je strepen staan en praten over 'recht hebben' werkt meestal niet zo bevordelijk voor een relatie. Bovendien moet je nu niet meer zo aan je eigen belangen denken, maar aan de belangen van je kind. En daarvoor is een goede relatie met zijn vader belangrijk. En als laatste, het is een gebaar van verzoening. Een handreiking. Zonder te oordelen want ik begrijp dat de situatie voor jullie beiden niet makkelijk is, maar een handreiking is hij tochwel waard? Ik denk dat je zowel je vriend als jezelf als je baby helpt als je hem mee laat denken. Doen dus,
maar goed, wat betreft je vraag. Hij heeft spijt, jij hebt spijt zeg je, dus dan lijkt het me niet zo gaan om wie er recht heeft op het een of ander. Zo op je strepen staan en praten over 'recht hebben' werkt meestal niet zo bevordelijk voor een relatie. Bovendien moet je nu niet meer zo aan je eigen belangen denken, maar aan de belangen van je kind. En daarvoor is een goede relatie met zijn vader belangrijk. En als laatste, het is een gebaar van verzoening. Een handreiking. Zonder te oordelen want ik begrijp dat de situatie voor jullie beiden niet makkelijk is, maar een handreiking is hij tochwel waard? Ik denk dat je zowel je vriend als jezelf als je baby helpt als je hem mee laat denken. Doen dus,
woensdag 2 mei 2012 om 09:45
woensdag 2 mei 2012 om 09:48
Ik vind dit wel een beetje zo overkomen alsof dw vriend TO met gelijke munt wordt terugbetaald. Dat kan je stijl zijn, maar ik hou er niet van. Natuurlijk is hij eerst weggegaan, maar hij gaat nu ook een kind accepteren waarop hij eigenlijk niet zat te wachten. Maar goed, over de naam.
Waarschijnlijk zal hij heus wel akkoord gaan met die naam, maar stel hij vindt het echt vreselijk dan vind ik wel dat hij inspraak moet hebben. En natuurlijk liggen de kaartjes al bij de drukker, maar met een belletje is dat veranderd. Ik zou trouwens ook niet willen dat mijn vriend/vader van mijn kind de naam van het kind lelijk vindt.
Waarschijnlijk zal hij heus wel akkoord gaan met die naam, maar stel hij vindt het echt vreselijk dan vind ik wel dat hij inspraak moet hebben. En natuurlijk liggen de kaartjes al bij de drukker, maar met een belletje is dat veranderd. Ik zou trouwens ook niet willen dat mijn vriend/vader van mijn kind de naam van het kind lelijk vindt.
woensdag 2 mei 2012 om 09:49
Uiteraard sluit ik niet uit dat het kind ooit de naam van de vader zal dragen, maar in eerste instantie niet. Stel, hij piept er wel weer tussenuit dan heeft dat ook weer zijn eigen problematiek.
Hij is er nu wel voor me, maar nog niet de manier die ik zou willen.Maar dat kan misschien ook nog niet. En door mijn hormonen (vlak die zeker niet uit, want een invloed hebben die krengen) zie ik het soms niet helemaal helder en niet altijd even redelijk.
Daarom ben ik blij met iedere reactie van jullie zodat ik de juiste nuance kan vinden. Ook al is dat soms lastig incasseren, omdat ik voor mezelf steeds het idee heb dat ik redelijk ben en zeker niet onwillig.
Hij is er nu wel voor me, maar nog niet de manier die ik zou willen.Maar dat kan misschien ook nog niet. En door mijn hormonen (vlak die zeker niet uit, want een invloed hebben die krengen) zie ik het soms niet helemaal helder en niet altijd even redelijk.
Daarom ben ik blij met iedere reactie van jullie zodat ik de juiste nuance kan vinden. Ook al is dat soms lastig incasseren, omdat ik voor mezelf steeds het idee heb dat ik redelijk ben en zeker niet onwillig.
woensdag 2 mei 2012 om 09:49
quote:plof75 schreef op 02 mei 2012 @ 09:15:
Het was trouwens niet mijn bedoeling om in mijn eentje een kind te krijgen! En hij is zelf nooit over namen begonnen...
Vreemd dat hij er nog nooit over begonnen is. Daar zijn de meeste mannen snel bij. Misschien voelt hij het zelf aan? Maar dat gis ik maar.
Ik zou het aan hem voorleggen, dat je naam X gekozen hebt, dat je daar zelf heel blij mee bent en hoopt dat hij zich er ook in kan vinden.
Want wat wil je? Wil je hem veto-recht geven?
Overigens is een naam bedenken sowieso heel moelijk, ook in een relatie. En relaties kunnen ook stuk lopen als je wel samen een mooie naam bedacht hebt. Dat is dus niet alleen jouw verantwoordelijkheid.
Maar leg het aan hem voor, zeg er wel bij dat je erg hoogzwanger bent, hem graag erbij wilt betrekken, maar nu ook geen extra stress/gedoe erbij kunt hebben.
En veel sterkte. Het is niet makkelijk.
Het was trouwens niet mijn bedoeling om in mijn eentje een kind te krijgen! En hij is zelf nooit over namen begonnen...
Vreemd dat hij er nog nooit over begonnen is. Daar zijn de meeste mannen snel bij. Misschien voelt hij het zelf aan? Maar dat gis ik maar.
Ik zou het aan hem voorleggen, dat je naam X gekozen hebt, dat je daar zelf heel blij mee bent en hoopt dat hij zich er ook in kan vinden.
Want wat wil je? Wil je hem veto-recht geven?
Overigens is een naam bedenken sowieso heel moelijk, ook in een relatie. En relaties kunnen ook stuk lopen als je wel samen een mooie naam bedacht hebt. Dat is dus niet alleen jouw verantwoordelijkheid.
Maar leg het aan hem voor, zeg er wel bij dat je erg hoogzwanger bent, hem graag erbij wilt betrekken, maar nu ook geen extra stress/gedoe erbij kunt hebben.
En veel sterkte. Het is niet makkelijk.
woensdag 2 mei 2012 om 09:56
Plof, ook een antwoord op jouw vraag (anders maak ik me net zo schuldig aan topic-onzin als Elninjoo!)
Ik kan me heel goed voorstellen dat je het een lastige kwestie vindt. Je hebt alles geregeld en in gereedheid gemaakt voor je alleenstaand moederschap. Nu is er een kans, dat jullie het toch samen gaan doen.
Als je vriend nooit eerder namen heeft 'ingebracht', zou ik je niet teveel zorgen maken. Ik zou zeggen:
- "Over het geboortekaartje: wil jij daar ook op met je naam? En wil jij ook kaartjes versturen aan bekenden? (voor het aantal)"
- "Baby gaat X.Y.Z. van Ploffen heten, kan jij je daar ook in vinden?"
En ik zou van te voren bedenken welke delen van de naam eventueel 'onderhandelbaar' zijn voor jou, of om welke reden (dat hij het een stomme naam vindt, of dat hij zelf vernoemd wil worden, of wat dan ook). Dus bijv. wel de tweede naam maar niet de roepnaam en achternaam, of andersom.
Veel wijsheid en succes gewenst.
En pak je rust nu nog even voor zover mogelijk! Dat is heel belangrijk voor een goede kraamtijd en daarna. Je zal je energie en rust nodig hebben om voor de baby te zorgen en te herstellen van de bevalling.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je het een lastige kwestie vindt. Je hebt alles geregeld en in gereedheid gemaakt voor je alleenstaand moederschap. Nu is er een kans, dat jullie het toch samen gaan doen.
Als je vriend nooit eerder namen heeft 'ingebracht', zou ik je niet teveel zorgen maken. Ik zou zeggen:
- "Over het geboortekaartje: wil jij daar ook op met je naam? En wil jij ook kaartjes versturen aan bekenden? (voor het aantal)"
- "Baby gaat X.Y.Z. van Ploffen heten, kan jij je daar ook in vinden?"
En ik zou van te voren bedenken welke delen van de naam eventueel 'onderhandelbaar' zijn voor jou, of om welke reden (dat hij het een stomme naam vindt, of dat hij zelf vernoemd wil worden, of wat dan ook). Dus bijv. wel de tweede naam maar niet de roepnaam en achternaam, of andersom.
Veel wijsheid en succes gewenst.
En pak je rust nu nog even voor zover mogelijk! Dat is heel belangrijk voor een goede kraamtijd en daarna. Je zal je energie en rust nodig hebben om voor de baby te zorgen en te herstellen van de bevalling.
woensdag 2 mei 2012 om 10:15
Wat sneu eigenlijk voor de baby. Moeder raakt ongepland zwanger, vader is hier niet op voorbereid en neemt afstand van relatie en zwangerschap. Ondanks de dikke buik gaan ouders het toch weer proberen. Kans op slagen schat ik niet hoog in.
Zit je bijna tegen de geboorte aan en dan volgt er nog een oeverloze discussie of vader wel of geen inbreng heeft in naam voor de baby. Belangrijkste punt in dit verhaal is, dat Ma graag zelf wil bepalen hoe ze de baby noemt.
Dan denk ik, wat doet een naam ertoe? Maak je druk over welke rol hij gaat spelen als vader (en níet over jouw relatie met de vader)! Zorg ervoor dat je baby een kans krijgt een goede relatie met de vader op te bouwen. Voor een kind is het zo ontzettend belangrijk, ongeacht de omstandigheden, om met beide ouders een goede band te hebben of op te bouwen. Als je ervoor kiest om moeder te worden, dan heb je echt de verantwoordelijkheid om samen met de vader tot goede omgangsvormen met de baby te komen. Namen, ondersteuning in de kosten voor het kind zijn van ongeschikt belang. Moet bijv. een kind gestraft worden, omdat vader zijn verantwoordelijkheid niet neemt om bij te dragen in de kosten?
Helaas wordt er zo ontzettend vaak niet in het belang van een kind gehandeld...
Zit je bijna tegen de geboorte aan en dan volgt er nog een oeverloze discussie of vader wel of geen inbreng heeft in naam voor de baby. Belangrijkste punt in dit verhaal is, dat Ma graag zelf wil bepalen hoe ze de baby noemt.
Dan denk ik, wat doet een naam ertoe? Maak je druk over welke rol hij gaat spelen als vader (en níet over jouw relatie met de vader)! Zorg ervoor dat je baby een kans krijgt een goede relatie met de vader op te bouwen. Voor een kind is het zo ontzettend belangrijk, ongeacht de omstandigheden, om met beide ouders een goede band te hebben of op te bouwen. Als je ervoor kiest om moeder te worden, dan heb je echt de verantwoordelijkheid om samen met de vader tot goede omgangsvormen met de baby te komen. Namen, ondersteuning in de kosten voor het kind zijn van ongeschikt belang. Moet bijv. een kind gestraft worden, omdat vader zijn verantwoordelijkheid niet neemt om bij te dragen in de kosten?
Helaas wordt er zo ontzettend vaak niet in het belang van een kind gehandeld...
woensdag 2 mei 2012 om 10:26
Nee, ik vind het niet sneu voor mijn baby. Het is ontzettend welkom! Hij/zij krijgt een ontzettend leuke familie, met vier leuke nichtjes en neefjes (gelukkig heb ik ook goed contact gehouden met de familie van de vader). Vier lieve opa's en oma's...
En als het meezit papa en mama gewoon samen om voor te zorgen en anders zeker een goede omgangsregeling. Zoals ik al eerder zei: ik ben dol op mijn vader, dan ga ik toch niet mijn kind het contact met zijn vader ontmoedigen?
En als het meezit papa en mama gewoon samen om voor te zorgen en anders zeker een goede omgangsregeling. Zoals ik al eerder zei: ik ben dol op mijn vader, dan ga ik toch niet mijn kind het contact met zijn vader ontmoedigen?
woensdag 2 mei 2012 om 10:30
Dank oa @ Zappie en Marahbloem voor de lieve reacties. Belangrijk is dat ik inderdaad rust neem. Dit is ook niet het allerbelangrijkste nu. Alleen ik vind het moeilijk om te schipperen tussen de maanden dat ik alleen was en het zelf moest bedenken en dat hij nu weer terug in mijn leven is.
Waar ik erg dankbaar voor ben, want ik was erg verliefd op hem.
Waar ik erg dankbaar voor ben, want ik was erg verliefd op hem.
woensdag 2 mei 2012 om 10:36
[quote]vanlippebiesterveld schreef op 02 mei 2012 @ 10:15:
Ondanks de dikke buik gaan ouders het toch weer proberen. Kans op slagen schat ik niet hoog in.
En waarom precies niet? Volgens mij geeft TO aan gek te zijn op vader. Het is toch ook logisch dat ze niet meteen 100% zeker is van de stabiliteit gezien achtergrond. Daar moet aan gebouwd worden...waarom meteen doemdenken? Het kan ook heel goed gaan.
En ik vind de baby al helemaal niet sneu. het heeft een moeder en een vader die van hem/haar houden. Een mama die het allemaal financieel op de rit heeft (neem ik aan gezien vader niet hoeft bij te dragen). Een liefdevolle familie..
Ondanks de dikke buik gaan ouders het toch weer proberen. Kans op slagen schat ik niet hoog in.
En waarom precies niet? Volgens mij geeft TO aan gek te zijn op vader. Het is toch ook logisch dat ze niet meteen 100% zeker is van de stabiliteit gezien achtergrond. Daar moet aan gebouwd worden...waarom meteen doemdenken? Het kan ook heel goed gaan.
En ik vind de baby al helemaal niet sneu. het heeft een moeder en een vader die van hem/haar houden. Een mama die het allemaal financieel op de rit heeft (neem ik aan gezien vader niet hoeft bij te dragen). Een liefdevolle familie..
woensdag 2 mei 2012 om 10:37
quote:aambij schreef op 02 mei 2012 @ 00:37:
[...]
Beetje overtrokken lijkt me. Hij wilde geen papa worden, maar hij wordt het toch. Hij had geen keuze, zij wel. Dan rest hem nog maar 1 ding en dat is het uitmaken. Niet leuk, maar wel fair.
Maar goed papa wordt papa en heeft straks net zo veel te vertellen over het kind als mama lijkt me. Wat hij eerder gezegd heeft is helemaal niet relevant, toen was er nog geen kind. Nu is dat kind bijna klaar en telt er maar 1 belang en dat is dat van het kind. Uiteraard moet je daar goede afspraken over maken, ook over erkenning en ouderschap. Ook als je geen relatie hebt.Nee dus, want hij heeft het kind niet erkend.
[...]
Beetje overtrokken lijkt me. Hij wilde geen papa worden, maar hij wordt het toch. Hij had geen keuze, zij wel. Dan rest hem nog maar 1 ding en dat is het uitmaken. Niet leuk, maar wel fair.
Maar goed papa wordt papa en heeft straks net zo veel te vertellen over het kind als mama lijkt me. Wat hij eerder gezegd heeft is helemaal niet relevant, toen was er nog geen kind. Nu is dat kind bijna klaar en telt er maar 1 belang en dat is dat van het kind. Uiteraard moet je daar goede afspraken over maken, ook over erkenning en ouderschap. Ook als je geen relatie hebt.Nee dus, want hij heeft het kind niet erkend.
woensdag 2 mei 2012 om 10:38
hmmm, vanlippe heeft wijsheid Als papa problemen met de naam heeft en jullie gaan er onenigheid over krijgen is dat mss niet zo heel erg bevorderlijk voor de toekomst als ie zich vanaf naamgeving al buitengesloten voelt Ik kan me voorstellen dat t mss beter is niet te stellig te zijn erin en hem toch maar zoveel mogelijk gevoel te geven erbij te horen, piept hij er minder snel uit ook, maar wat weet ik er ook eigenlijk van Succes met alles
woensdag 2 mei 2012 om 11:11
quote:candycandice schreef op 02 mei 2012 @ 10:36:
[quote]vanlippebiesterveld schreef op 02 mei 2012 @ 10:15:
Ondanks de dikke buik gaan ouders het toch weer proberen. Kans op slagen schat ik niet hoog in.
En waarom precies niet? Volgens mij geeft TO aan gek te zijn op vader. Het is toch ook logisch dat ze niet meteen 100% zeker is van de stabiliteit gezien achtergrond. Daar moet aan gebouwd worden...waarom meteen doemdenken? Het kan ook heel goed gaan.
En ik vind de baby al helemaal niet sneu. het heeft een moeder en een vader die van hem/haar houden. Een mama die het allemaal financieel op de rit heeft (neem ik aan gezien vader niet hoeft bij te dragen). Een liefdevolle familie..Omdat To zelf aangeeft dat dit niet zeker is. Voor het overige, dit zijn aannames van jouw kant. De praktijk heeft tot op heden uitgewezen dat het toch duidelijk anders ligt. Pa heeft Ma in de steek gelaten vanwege de zwangerschap en zijn nu enigzins on speaking terms. Ma houdt nu al van haar baby. Of dit ook voor de vader geldt na al die maanden van geen contact?
[quote]vanlippebiesterveld schreef op 02 mei 2012 @ 10:15:
Ondanks de dikke buik gaan ouders het toch weer proberen. Kans op slagen schat ik niet hoog in.
En waarom precies niet? Volgens mij geeft TO aan gek te zijn op vader. Het is toch ook logisch dat ze niet meteen 100% zeker is van de stabiliteit gezien achtergrond. Daar moet aan gebouwd worden...waarom meteen doemdenken? Het kan ook heel goed gaan.
En ik vind de baby al helemaal niet sneu. het heeft een moeder en een vader die van hem/haar houden. Een mama die het allemaal financieel op de rit heeft (neem ik aan gezien vader niet hoeft bij te dragen). Een liefdevolle familie..Omdat To zelf aangeeft dat dit niet zeker is. Voor het overige, dit zijn aannames van jouw kant. De praktijk heeft tot op heden uitgewezen dat het toch duidelijk anders ligt. Pa heeft Ma in de steek gelaten vanwege de zwangerschap en zijn nu enigzins on speaking terms. Ma houdt nu al van haar baby. Of dit ook voor de vader geldt na al die maanden van geen contact?
woensdag 2 mei 2012 om 12:26
quote:vanlippebiesterveld schreef op 02 mei 2012 @ 10:15:
Zit je bijna tegen de geboorte aan en dan volgt er nog een oeverloze discussie of vader wel of geen inbreng heeft in naam voor de baby. Belangrijkste punt in dit verhaal is, dat Ma graag zelf wil bepalen hoe ze de baby noemt.
Die discussie is er volgens mij nog niet eens geweest. TO vraagt zich af in hoeverre het wijsheid is de vader wel/niet bij het naamgeefproces te betrekken en zoals ik het zie, is ze echt blij met de verschillende inzichten daarover.
Misschien is het onzin je daar over druk te maken, ja, maar we doen allemaal wel eens wat onzinnigs, helemaal als je hoogzwanger bent. Daarbij is het soms makkelijker om je op iets kleins te richten waar je makkelijk een beslissing in kunt nemen, dan alle grote dingen des levens gelijk aan te moeten pakken.
quote:Dan denk ik, wat doet een naam ertoe? Maak je druk over welke rol hij gaat spelen als vader (en níet over jouw relatie met de vader)! Zorg ervoor dat je baby een kans krijgt een goede relatie met de vader op te bouwen. Voor een kind is het zo ontzettend belangrijk, ongeacht de omstandigheden, om met beide ouders een goede band te hebben of op te bouwen.De ene relatie sluit de andere natuurlijk niet uit! En zo lang TO denkt dat de relatie met de vader nog een serieuze kans van slagen heeft, is het misschien zelfs wel verstandiger je dáár op te richten. Daar wordt TO zelf gelukkiger van en dan is de kwestie hoe de vader met het kind om moet gaan een stuk minder ingewikkeld, omdat hij dan ook gewoon de partner van mama is.
Zit je bijna tegen de geboorte aan en dan volgt er nog een oeverloze discussie of vader wel of geen inbreng heeft in naam voor de baby. Belangrijkste punt in dit verhaal is, dat Ma graag zelf wil bepalen hoe ze de baby noemt.
Die discussie is er volgens mij nog niet eens geweest. TO vraagt zich af in hoeverre het wijsheid is de vader wel/niet bij het naamgeefproces te betrekken en zoals ik het zie, is ze echt blij met de verschillende inzichten daarover.
Misschien is het onzin je daar over druk te maken, ja, maar we doen allemaal wel eens wat onzinnigs, helemaal als je hoogzwanger bent. Daarbij is het soms makkelijker om je op iets kleins te richten waar je makkelijk een beslissing in kunt nemen, dan alle grote dingen des levens gelijk aan te moeten pakken.
quote:Dan denk ik, wat doet een naam ertoe? Maak je druk over welke rol hij gaat spelen als vader (en níet over jouw relatie met de vader)! Zorg ervoor dat je baby een kans krijgt een goede relatie met de vader op te bouwen. Voor een kind is het zo ontzettend belangrijk, ongeacht de omstandigheden, om met beide ouders een goede band te hebben of op te bouwen.De ene relatie sluit de andere natuurlijk niet uit! En zo lang TO denkt dat de relatie met de vader nog een serieuze kans van slagen heeft, is het misschien zelfs wel verstandiger je dáár op te richten. Daar wordt TO zelf gelukkiger van en dan is de kwestie hoe de vader met het kind om moet gaan een stuk minder ingewikkeld, omdat hij dan ook gewoon de partner van mama is.
anoniem_92501 wijzigde dit bericht op 02-05-2012 12:28
Reden: html code hersteld
Reden: html code hersteld
% gewijzigd
woensdag 2 mei 2012 om 13:16
quote:Kastanjez schreef op 02 mei 2012 @ 12:26:
De ene relatie sluit de andere natuurlijk niet uit! En zo lang TO denkt dat de relatie met de vader nog een serieuze kans van slagen heeft, is het misschien zelfs wel verstandiger je dáár op te richten. Daar wordt TO zelf gelukkiger van en dan is de kwestie hoe de vader met het kind om moet gaan een stuk minder ingewikkeld, omdat hij dan ook gewoon de partner van mama is.
Een goede basis voor deze relatie was er niet. Om je nu als bijna moeder alleen te richten op de relatie die jij als vrouw kunt hebben met de vader van je kind is een zeer wankele. Zeker omdat hij een rol als vader moet gaan vervullen in het leven van deze baby. Wat als de relatie niet lukt? Is dan deze man weer volledig exit? Ze zit echt in een situatie waarin alles mogelijk is. Het lijkt mij vele malen verstandiger je te richten op een goed contact tussen vader en kind. Zit er een relatie in, dan komt dat wel goed. Indien niet, dan is er in ieder geval goede omgang tussen vader en kind mogelijk.
Wat is dat toch, dat er hier zo weinig gekeken wordt naar het belang van een goede band tussen vader en kind?
De ene relatie sluit de andere natuurlijk niet uit! En zo lang TO denkt dat de relatie met de vader nog een serieuze kans van slagen heeft, is het misschien zelfs wel verstandiger je dáár op te richten. Daar wordt TO zelf gelukkiger van en dan is de kwestie hoe de vader met het kind om moet gaan een stuk minder ingewikkeld, omdat hij dan ook gewoon de partner van mama is.
Een goede basis voor deze relatie was er niet. Om je nu als bijna moeder alleen te richten op de relatie die jij als vrouw kunt hebben met de vader van je kind is een zeer wankele. Zeker omdat hij een rol als vader moet gaan vervullen in het leven van deze baby. Wat als de relatie niet lukt? Is dan deze man weer volledig exit? Ze zit echt in een situatie waarin alles mogelijk is. Het lijkt mij vele malen verstandiger je te richten op een goed contact tussen vader en kind. Zit er een relatie in, dan komt dat wel goed. Indien niet, dan is er in ieder geval goede omgang tussen vader en kind mogelijk.
Wat is dat toch, dat er hier zo weinig gekeken wordt naar het belang van een goede band tussen vader en kind?
woensdag 2 mei 2012 om 13:20
Luister altijd naar je verstand...
Hou het gewoon bij de naam die je al verzonnen hebt. HIJ wilde het in eerste instantie niet, dan mag jij de dingen bepalen.
Wie zegt dat hij nu wel bij je blijft? Misschien vindt ie het toch niet zo geweldig een kindje en is hij er snel zat van en gaat (weer) bij je weg.
Hij zal niet de eerste en niet de laatste zijn die dat doet...
Hou het gewoon bij de naam die je al verzonnen hebt. HIJ wilde het in eerste instantie niet, dan mag jij de dingen bepalen.
Wie zegt dat hij nu wel bij je blijft? Misschien vindt ie het toch niet zo geweldig een kindje en is hij er snel zat van en gaat (weer) bij je weg.
Hij zal niet de eerste en niet de laatste zijn die dat doet...
woensdag 2 mei 2012 om 13:38
quote:vanlippebiesterveld schreef op 02 mei 2012 @ 13:16:
[...]
Een goede basis voor deze relatie was er niet. Om je nu als bijna moeder alleen te richten op de relatie die jij als vrouw kunt hebben met de vader van je kind is een zeer wankele. Zeker omdat hij een rol als vader moet gaan vervullen in het leven van deze baby. Wat als de relatie niet lukt? Is dan deze man weer volledig exit? Ze zit echt in een situatie waarin alles mogelijk is. Het lijkt mij vele malen verstandiger je te richten op een goed contact tussen vader en kind. Zit er een relatie in, dan komt dat wel goed. Indien niet, dan is er in ieder geval goede omgang tussen vader en kind mogelijk.
Wat is dat toch, dat er hier zo weinig gekeken wordt naar het belang van een goede band tussen vader en kind?
Ik heb me misschien niet goed uitgedrukt, maar nogmaals, het één sluit het ander niet uit. Jij doet net alsof TO niet in het belang van het kind denkt en niet bezig is met de band tussen vader en kind, omdát ze zich ook druk maakt over haar eigen relatie met deze vader en, godbetert, iets triviaals als de naam van het kind. En daar ben ik het niet mee eens.
Maar gelukkig mag dat op een forum he?
[...]
Een goede basis voor deze relatie was er niet. Om je nu als bijna moeder alleen te richten op de relatie die jij als vrouw kunt hebben met de vader van je kind is een zeer wankele. Zeker omdat hij een rol als vader moet gaan vervullen in het leven van deze baby. Wat als de relatie niet lukt? Is dan deze man weer volledig exit? Ze zit echt in een situatie waarin alles mogelijk is. Het lijkt mij vele malen verstandiger je te richten op een goed contact tussen vader en kind. Zit er een relatie in, dan komt dat wel goed. Indien niet, dan is er in ieder geval goede omgang tussen vader en kind mogelijk.
Wat is dat toch, dat er hier zo weinig gekeken wordt naar het belang van een goede band tussen vader en kind?
Ik heb me misschien niet goed uitgedrukt, maar nogmaals, het één sluit het ander niet uit. Jij doet net alsof TO niet in het belang van het kind denkt en niet bezig is met de band tussen vader en kind, omdát ze zich ook druk maakt over haar eigen relatie met deze vader en, godbetert, iets triviaals als de naam van het kind. En daar ben ik het niet mee eens.
Maar gelukkig mag dat op een forum he?
