Zwanger
alle pijlers
Naam kindje al bedacht, toch vader laten meebeslissen?
dinsdag 1 mei 2012 om 23:10
Ben druk bezig met geboortekaartje en het defintieve ontwerp vandaag ontvangen.
Maar...Vanaf het begin van mijn zwangerschap heb ik gedacht dat ik alleenstaande moeder zou worden. Mijn vriend wilde het kindje niet, omdat het niet gepland was, maar sinds kort hebben we weer contact. Het voelt goed, hij heeft spijt, ik heb spijt en we vinden elkaar nog steeds heel leuk en lief. Nu helpt ie me zo goed mogelijk bij alle dingen die moeten gebeuren.
Uiteraard heb ik nog steeds een beetje mijn reserves en blijf ik voorlopig dezelfde uitgangspunten hanteren: ik heb kinderopvang geregeld (dus op hem wil ik niet rekenen vooralsnog), het kindje krijgt mijn achternaam, erkennen kan altijd nog en ik draag alle kosten. Mocht het helemaal goed komen tussen ons dan zal dat dus de komende maanden moeten gaan blijken. En kunnen er met terugwerkende kracht andere afspraken worden gemaakt. Klinkt zakelijk, bedoel ik niet zo maar er is veel gebeurd de afgelopen maanden. Ook met dank aan de hormonen en veel miscommunicatie.
Over het geboortekaartje; ik heb ooit eerder tegen hem gezegd dat als hij een naam wist voor het kindje dat hij dit in de ideeenbus kon stoppen. Dit was in een vroeg stadium van de zwangerschap. Daarna heb ik een naam bedacht en daar ben ik heel blij mee. Lang gedubt enzo.
Vinden jullie dat ik hem toch ook deze naam moet voorleggen? En als hij het niets vindt dat we dan alsnog een naam moeten bedenken samen? Mijn gevoel zegt van wel (het is ook zijn kind en deze naam zal hij ook altijd gaan uitspreken etc.) maar mijn verstand zegt dat ik hem niet moet betrekken. Ik zou het naar vinden als hij de naam niets zou vinden.
Lang verhaal, korte vraag uiteindelijk. Wat jullie? Alvast dank!
Maar...Vanaf het begin van mijn zwangerschap heb ik gedacht dat ik alleenstaande moeder zou worden. Mijn vriend wilde het kindje niet, omdat het niet gepland was, maar sinds kort hebben we weer contact. Het voelt goed, hij heeft spijt, ik heb spijt en we vinden elkaar nog steeds heel leuk en lief. Nu helpt ie me zo goed mogelijk bij alle dingen die moeten gebeuren.
Uiteraard heb ik nog steeds een beetje mijn reserves en blijf ik voorlopig dezelfde uitgangspunten hanteren: ik heb kinderopvang geregeld (dus op hem wil ik niet rekenen vooralsnog), het kindje krijgt mijn achternaam, erkennen kan altijd nog en ik draag alle kosten. Mocht het helemaal goed komen tussen ons dan zal dat dus de komende maanden moeten gaan blijken. En kunnen er met terugwerkende kracht andere afspraken worden gemaakt. Klinkt zakelijk, bedoel ik niet zo maar er is veel gebeurd de afgelopen maanden. Ook met dank aan de hormonen en veel miscommunicatie.
Over het geboortekaartje; ik heb ooit eerder tegen hem gezegd dat als hij een naam wist voor het kindje dat hij dit in de ideeenbus kon stoppen. Dit was in een vroeg stadium van de zwangerschap. Daarna heb ik een naam bedacht en daar ben ik heel blij mee. Lang gedubt enzo.
Vinden jullie dat ik hem toch ook deze naam moet voorleggen? En als hij het niets vindt dat we dan alsnog een naam moeten bedenken samen? Mijn gevoel zegt van wel (het is ook zijn kind en deze naam zal hij ook altijd gaan uitspreken etc.) maar mijn verstand zegt dat ik hem niet moet betrekken. Ik zou het naar vinden als hij de naam niets zou vinden.
Lang verhaal, korte vraag uiteindelijk. Wat jullie? Alvast dank!
woensdag 2 mei 2012 om 13:56
TO: voor een man gaat kind vaak pas spelen als het geboren is. In jullie situatie zal dat helemaal zo zijn gok ik.
Is hij bij de bevalling? Probeer er iig wel zo snel mogelijk uit te zijn. Want namen-stress als je net bevallen bent is helemaal niet leuk.
Ik hoop sowieso dat je veel steun hebt. Je gaat pittige tijd tegemoet, ook emotioneel met deze situatie.
Wens je 'n goede bevalling toe met zo min mogelijk gedoe en 'n wolk van een kind!
Is hij bij de bevalling? Probeer er iig wel zo snel mogelijk uit te zijn. Want namen-stress als je net bevallen bent is helemaal niet leuk.
Ik hoop sowieso dat je veel steun hebt. Je gaat pittige tijd tegemoet, ook emotioneel met deze situatie.
Wens je 'n goede bevalling toe met zo min mogelijk gedoe en 'n wolk van een kind!
woensdag 2 mei 2012 om 13:58
Als jij al weken een naam in je hoofd hebt die je aan je kind wil geven lijkt het mij best moeilijk om nu voor een andere naam te gaan.
Ik zou de naam die jij wil geven wel vertellen aan je vriend. Kan hij echt niet met die naam leven omdat hij nare associaties heeft met die naam dan zou ik de naam alsnog aanpassen.
Vind hij de naam gewoon niet zo mooi maar heeft hij niet echt een goede reden waarom hij de naam niet wil dan zou ik hem niet aanpassen.
Ik zou zeker zijn naam op het geboortekaartje vermelden. Stel dat het uitendelijk goed komt met jullie relatie dan is het toch vreemd dat hij als vader niet op het geboortekaartje staat.
Ook als het uitendelijk niet goed komt is hij toch de vader van.
Voor een kind is het denk ik toch wel erg fijn dat als hij later het geboortekaartje ziet dat hij kan zien dat hij door papa en mama gewenst is. Oke je vriend stelde eerst wel een abortus voor maar nu wil hij er toch wel voor gaan begrijp ik uit jouw verhaal.
Ik zou de naam die jij wil geven wel vertellen aan je vriend. Kan hij echt niet met die naam leven omdat hij nare associaties heeft met die naam dan zou ik de naam alsnog aanpassen.
Vind hij de naam gewoon niet zo mooi maar heeft hij niet echt een goede reden waarom hij de naam niet wil dan zou ik hem niet aanpassen.
Ik zou zeker zijn naam op het geboortekaartje vermelden. Stel dat het uitendelijk goed komt met jullie relatie dan is het toch vreemd dat hij als vader niet op het geboortekaartje staat.
Ook als het uitendelijk niet goed komt is hij toch de vader van.
Voor een kind is het denk ik toch wel erg fijn dat als hij later het geboortekaartje ziet dat hij kan zien dat hij door papa en mama gewenst is. Oke je vriend stelde eerst wel een abortus voor maar nu wil hij er toch wel voor gaan begrijp ik uit jouw verhaal.
woensdag 2 mei 2012 om 14:06
To ik zie een hoop overeenkomsten met mijn leven, ware het niet dat ik de vader in het verhaal was. Ook wij hebben het nogmaals geprobeert (alleen was ons kind al geboren, en was er meer strijd geweest). Uit ervaring weet ik dat het wantrouwen dat er toch insluipt niet onderschat moet worden. Ik vind/vond het wel fijn dat ik inspraak heb gehad in de naam.
Wat ik nog wil meegeven is dat jullie beiden waarschijnlijk toch behoorlijke deuken hebben opgelopen en daardoor anders reageren naar elkaar toe dan in een normale situatie. Dit kan voor de ander als zeer kwetsend worden ervaren.
Ik denk dat openheid en eerlijkheid in communicatie hierin zeer belangrijk zijn. Want hoe het ook verder uitpakt jullie zijn toch beiden de ouders en daardoor altijd aan elkaar verbonden.
Ik wens je/jullie veel sterkte toe.
Wat ik nog wil meegeven is dat jullie beiden waarschijnlijk toch behoorlijke deuken hebben opgelopen en daardoor anders reageren naar elkaar toe dan in een normale situatie. Dit kan voor de ander als zeer kwetsend worden ervaren.
Ik denk dat openheid en eerlijkheid in communicatie hierin zeer belangrijk zijn. Want hoe het ook verder uitpakt jullie zijn toch beiden de ouders en daardoor altijd aan elkaar verbonden.
Ik wens je/jullie veel sterkte toe.
zaterdag 5 mei 2012 om 21:11
Wat vindt de vader er eigenlijk zelf van? Je had hem al gezegd dat de inzendigstermijn verlopen was, toch? Geeft hij aan dat hij graag mee wil beslissen? Wil hij jouw keus weten? Draagt hij alsnog ideeën aan? Fanataseert hij überhaupt over als de baby er is? Hebben jullie nu veel contact, overleggen jullie over dit soort dingen?
Ik kan me goed voorstellen dat je je eigen plan getrokken hebt en daar nu aan vasthoudt. Logisch ook, je kindje gaat nu bijna geboren worden en dan moet het toch geregeld zijn. Als het later allemaal goed gaat tussen jullie, kun je weer verder kijken. Ik neem aan dat hij dat ook wel snapt. Moeilijke situatie hoor, sterkte!
Ik kan me goed voorstellen dat je je eigen plan getrokken hebt en daar nu aan vasthoudt. Logisch ook, je kindje gaat nu bijna geboren worden en dan moet het toch geregeld zijn. Als het later allemaal goed gaat tussen jullie, kun je weer verder kijken. Ik neem aan dat hij dat ook wel snapt. Moeilijke situatie hoor, sterkte!
