Zwanger
alle pijlers
PCOS - Clomid - FSH injecties - .....?
dinsdag 12 februari 2013 om 14:57
Voor alle hoop, frustraties, vragen, steun en wachtdagen die gevolg zijn van pcos (en andere aandoeningen).
Naam Hoe lang in mm Welk stadium NOD Bijzonderheden Jootje mm aug 2012 1e x IUI na 11x FSH injecties (75 IE) en 5x clomid 4-5 jan Getrouwd, 29 jr, pcos, progestan voor korte LF Naffie januari 2013 mmm verhoogde prolatine, gebruikt dostinex wachten tot jan voor verdere behandeling overgewicht, soms cysten
PCOS EN ZWANGER!!!
Jesse - bevallen van een tweeling!!! (via fsh injecties)
Verani (via natuurlijke cyclus)
Supafly (via natuurlijke cyclus)
DeLaartje (1e x clomid)
Citroentje (spontaan, na clomid in afwachting van cyste)
Wondertje (spontaan)
Dominoo (met medi)
Soesjes (1e x clomid)
Winnie the Pooh (3e x clomid)
Biscuit (natuurlijke cyclus)
Poppy (fsh injecties)
Naam Hoe lang in mm Welk stadium NOD Bijzonderheden Jootje mm aug 2012 1e x IUI na 11x FSH injecties (75 IE) en 5x clomid 4-5 jan Getrouwd, 29 jr, pcos, progestan voor korte LF Naffie januari 2013 mmm verhoogde prolatine, gebruikt dostinex wachten tot jan voor verdere behandeling overgewicht, soms cysten
PCOS EN ZWANGER!!!
Jesse - bevallen van een tweeling!!! (via fsh injecties)
Verani (via natuurlijke cyclus)
Supafly (via natuurlijke cyclus)
DeLaartje (1e x clomid)
Citroentje (spontaan, na clomid in afwachting van cyste)
Wondertje (spontaan)
Dominoo (met medi)
Soesjes (1e x clomid)
Winnie the Pooh (3e x clomid)
Biscuit (natuurlijke cyclus)
Poppy (fsh injecties)
donderdag 14 februari 2013 om 21:59
Ik vind het ook heel prettig om de ervaringen van anderen te lezen, en het gevoel te krijgen dat ik niet de enige met dit ben! Jesse, ik denk idd dat ivf nog intensiever is dan hiervoor, maar het heeft wel veel meer kans van slagen. En ik heb het geluk dat ik weet dat ik zwanger kan worden en blijven. Ik moet er niet aan denken dat het bij de eerste zo vervwas gekomen. Ben blij dat het toen relatief makkelijk ging.
Voor iedereen die moeders voor moeders kan gaan doen.... Doe het! Witch! Van harte gefeliciteerd met de streep! Inschrijven voor mvm om de rest van ons te helpen?
Voor iedereen die moeders voor moeders kan gaan doen.... Doe het! Witch! Van harte gefeliciteerd met de streep! Inschrijven voor mvm om de rest van ons te helpen?
donderdag 14 februari 2013 om 22:09
@Evw1984, zo heb ik het ook ervaren hoor. Een spannende en emotioneel zware tijd. Maar mijn klap kwam pas na de bevalling eigenlijk gek genoeg...toen pas ging ik me realiseren wat ik allemaal heb moeten doen en heb meegemaakt. Daarom ben ik er eigenlijk nu pas weer voorzichtig aan toe om aan een tweede te denken en beginnen. En ik herken je gevoel. Inderdaad je hebt een geweldige zoon maar zoals gezegd wil dat niet zeggen dat de wens voor een tweede net zo intens kan zijn. (mooie woorden...)
Voor wat betreft het werk; Mijn teamleider wist ervan. En ik moest veel weg. Mijn collega's maakte zich zorgen en gingen vragen stellen bij mijn teamleider. Uiteindelijk heb ik open kaart gespeeld en alles verteld. Iedere collega wist dus hoe en wat.
Ik heb daar totaal geen spijt van gehad. De steun en reacties enz. daarna waren overweldigend. Ze hebben me door dik en dun gesteund en toen het eenmaal zover was ontzettend verwend. Nu met de komende afspraken weer in het vooruitzicht zullen ze het snel al wel weer weten maar zullen dan geen vragen meer stellen en rustig afwachten.
Het is ook afhankelijk van je collega's vind ik.
@Jootje, het is inderdaad bizar (maar tevens helaas ook wel de harde realiteit) de ene keer kan ik het makkelijker hebben dan de andere keer hoor. Daarom zeg ik het steekt soms. Maar ik ben me er ook wel goed van bewust dat het helaas wel zo is. Daarnaast ben ik ook wel blij dat ze voor een vrouw in veel gevallen toch wel veel kunnen doen. (als het probleem bij de man ligt dan kun je toch een heel stuk minder...) Heb je ook nog op andere internetpagina's gekeken? Je kunt erg veel informatie vinden en daarbij hoeft niet iedereen ook dezelfde symptomen te hebben. Ik ben ondertussen zoveel wijzer geworden en heb enigsinds ook herkenning gevonden bij andere mensen die met hetzelfde te kampen hadden.
@Jesse, mijn dochtertje is nu bijna 2 en ik heb gewoon compleet geen cyclus gehad en ik was er nu op voorbereid. In meerdere manieren..de mediche molen,het afvallen en wat het met je kan doen lichamelijk en geestelijk ook. Ik heb het gevoel dat ik nu beter voorbereid ga dan eerst. Dan hoeft het natuurlijk nog niet zo uit te pakken net als bij de eerste. Je moet vooral kijken wat bij jezelf past en waar jij baat bij hebt.
Ik kan gewoon echt klaarblijkelijk niet goed tegen suikers en koolhydraten dus deze laat ik zoveel mogelijk liggen. Natuurlijk heb je soms een uitspatting maar hey ik ben ook maar een mens en heb weleens trek in wat ander voedsel ik merk het dat mijn hormoonhuishouding verder een stuk stabieler is en ook dat mijn gewicht goed blijft. Ook ben ik niet meer zo moe en heb meer energie.
Iemand nog de facebookpagina opgezocht of lid van?
Succes ik ben erg benieuwd! En hoop dat er iets te zien is.
Onze rit begint 26 februari weer... Ben benieuwd wat de nieuwe afspraken e.d. zullen zijn.
Voor wat betreft het werk; Mijn teamleider wist ervan. En ik moest veel weg. Mijn collega's maakte zich zorgen en gingen vragen stellen bij mijn teamleider. Uiteindelijk heb ik open kaart gespeeld en alles verteld. Iedere collega wist dus hoe en wat.
Ik heb daar totaal geen spijt van gehad. De steun en reacties enz. daarna waren overweldigend. Ze hebben me door dik en dun gesteund en toen het eenmaal zover was ontzettend verwend. Nu met de komende afspraken weer in het vooruitzicht zullen ze het snel al wel weer weten maar zullen dan geen vragen meer stellen en rustig afwachten.
Het is ook afhankelijk van je collega's vind ik.
@Jootje, het is inderdaad bizar (maar tevens helaas ook wel de harde realiteit) de ene keer kan ik het makkelijker hebben dan de andere keer hoor. Daarom zeg ik het steekt soms. Maar ik ben me er ook wel goed van bewust dat het helaas wel zo is. Daarnaast ben ik ook wel blij dat ze voor een vrouw in veel gevallen toch wel veel kunnen doen. (als het probleem bij de man ligt dan kun je toch een heel stuk minder...) Heb je ook nog op andere internetpagina's gekeken? Je kunt erg veel informatie vinden en daarbij hoeft niet iedereen ook dezelfde symptomen te hebben. Ik ben ondertussen zoveel wijzer geworden en heb enigsinds ook herkenning gevonden bij andere mensen die met hetzelfde te kampen hadden.
@Jesse, mijn dochtertje is nu bijna 2 en ik heb gewoon compleet geen cyclus gehad en ik was er nu op voorbereid. In meerdere manieren..de mediche molen,het afvallen en wat het met je kan doen lichamelijk en geestelijk ook. Ik heb het gevoel dat ik nu beter voorbereid ga dan eerst. Dan hoeft het natuurlijk nog niet zo uit te pakken net als bij de eerste. Je moet vooral kijken wat bij jezelf past en waar jij baat bij hebt.
Ik kan gewoon echt klaarblijkelijk niet goed tegen suikers en koolhydraten dus deze laat ik zoveel mogelijk liggen. Natuurlijk heb je soms een uitspatting maar hey ik ben ook maar een mens en heb weleens trek in wat ander voedsel ik merk het dat mijn hormoonhuishouding verder een stuk stabieler is en ook dat mijn gewicht goed blijft. Ook ben ik niet meer zo moe en heb meer energie.
Iemand nog de facebookpagina opgezocht of lid van?
Succes ik ben erg benieuwd! En hoop dat er iets te zien is.
Onze rit begint 26 februari weer... Ben benieuwd wat de nieuwe afspraken e.d. zullen zijn.
vrijdag 15 februari 2013 om 00:29
Ik breek even in voor mckiwi: met heel veel medicijnen mag je toch bv geven. Zie de lijst van Hale op borstvoeding.com of je kunt het navragen bij een consult bij eurolac.net. Ik heb na 2 behandelreeksen 3 prachtige kindjes en wilde eigenlijk bv blijven geven toen we weer het traject in wilden toen de oudste een jaar was. Via Eurolac kwam ik erachter dat je bij Puregon en Pregnyl gewoon bv kunt blijven geven. Helaas bepaalde het protocol van het zkh dat ik moest stoppen met bv om aan de behandeling te mogen beginnen.
*breekt weer uit*
*breekt weer uit*
vrijdag 15 februari 2013 om 10:09
Oh sorry, miste je vraag EVW1984. Ja dat is best lastig, hoe je er met je werk mee moet omgaan. Ik werk al een paar jaar bij hetzelfde bedrijf en heb een contract voor onbepaalde tijd. Dus was niet zozeer bang voor niet verlengen contract maar wel om zoiets privés met collega's te delen. Aan mijn twee naaste heb ik het meteen 2 jaar terug verteld toen ik het hoorde. Ik was toen best verdrietig, dus dat merkten zij. De rest heb ik het geleidelijk aan verteld. Mensen vroegen vaak waarom ik niet zwanger was/kinderen had. Hoewel ik dat een behoorlijk onbeleefde vraag vind (en hoe vaak heb jij sex dan???), vond ik het uiteindelijk wel makkelijker dat ze het wisten, want dan krijg je tenminste niet van die ondoordachte opmerkingen. Ik probeer zo veel mogelijk van de ziekenhuisafspraken om 's morgens voor het werk te plannen, maar dat lijkt haast onmogelijk. Het zoekenhuis waar ik zit is hééél moeilijk te bereiken (minimale telefonische wachttijd 25 minuten, wachttijd indien een afspraak variert tussen de 15 en 50 minuten) en als je een afspraak met je arts wilt maken is er altijd pas 1,5 maand later plek. Dus dan word je vanzelf wel minder kieskeurig. Probeer het een beetje op te vangen door langer te werken, maar vind het ook wel een beetje zoeken. Overigens had ik ook een vervelende ervaring met het vertellen van collega's. Niet heel verrassend, maar ondanks dat ik had gevraagd het voor zich te houden heeft één er van het toch aan 2 anderen verteld. Niet prettig, want het is iets persoonlijks.
En ik had trouwens bij Clomid best veel last van de bijwerkingen. Kreeg opeens een heel slechte huid, hoofdpijn, moe, rugpijn... echt van alles. Ook kon ik voelen aan welke eierstok er een groot ei kwam te zitten, dus waar mijn eisprong zou gaan plaatsvinden. Ben benieuwd hoe dat met de injecties nu gaat. Heb vooralsnog nergens last van.
@ Witch87, wat heerlijk voor je! Gefeliciteerd!!
@ Jesse, dank voor de aanvullende info
En ik had trouwens bij Clomid best veel last van de bijwerkingen. Kreeg opeens een heel slechte huid, hoofdpijn, moe, rugpijn... echt van alles. Ook kon ik voelen aan welke eierstok er een groot ei kwam te zitten, dus waar mijn eisprong zou gaan plaatsvinden. Ben benieuwd hoe dat met de injecties nu gaat. Heb vooralsnog nergens last van.
@ Witch87, wat heerlijk voor je! Gefeliciteerd!!
@ Jesse, dank voor de aanvullende info
vrijdag 15 februari 2013 om 10:23
Dames, ik wil graag meeschrijven.
Al een hele tijd weer bezig zijn met zwanger worden. Loop bij de gyn, vanmorgen weer geweest. Beginnen met provera en erachter aan clomid 50.
Ik ben bang, teleurgesteld maar toch vooral erg bang. Dit weekend moet ik het m'n backgammon vertellen omdat ik af en toe dan toch later moet beginnen ivm echo's.
Zie daar tegenop, juist omdat zij nu zwanger is.
Pfff... Ik had nog de hoop dag het allemaal toch spontaan zou gebeuren maar helaas.
Ik heb wel vaak bloedingen. Maar de gyn noemt het tussentijdse bloedingen en geen menstruatie. Het vervelende is alleen dat ze 10 dgn duren en dan 10 dgn niks en dan begint het weer.
Zie er tegenop. Was heel bang voor de medische molen maar toch altijd hier een voorgevoel van gehad.
Flinke baaldag vandaag...
Al een hele tijd weer bezig zijn met zwanger worden. Loop bij de gyn, vanmorgen weer geweest. Beginnen met provera en erachter aan clomid 50.
Ik ben bang, teleurgesteld maar toch vooral erg bang. Dit weekend moet ik het m'n backgammon vertellen omdat ik af en toe dan toch later moet beginnen ivm echo's.
Zie daar tegenop, juist omdat zij nu zwanger is.
Pfff... Ik had nog de hoop dag het allemaal toch spontaan zou gebeuren maar helaas.
Ik heb wel vaak bloedingen. Maar de gyn noemt het tussentijdse bloedingen en geen menstruatie. Het vervelende is alleen dat ze 10 dgn duren en dan 10 dgn niks en dan begint het weer.
Zie er tegenop. Was heel bang voor de medische molen maar toch altijd hier een voorgevoel van gehad.
Flinke baaldag vandaag...
vrijdag 15 februari 2013 om 11:49
Hai Domino,
Wat naar voor je. Ik snap het heel goed. Ik ben de eerste tijd ook vooral erg verdrietig geweest over het feit dat het niet op een 'natuurlijke' manier kon. Maar ook daar wen je aan en wordt dat een heel betrekkelijke term. Dan wil je alleen maar dat het lukt, linksom of rechtsom. En baaldagen, echt klotedagen, horen er helaas bij (afgelopen week stond ik in de AH, moest mezelf 6x vermannen om niet heel hard te gaan huilen). Maar daar tegenover staan ook dagen dat je weer moed hebt en je met andere dingen bezig bent. En zo zal dat elkaar gaan afwisselen (erg vermoeiend).
Overigens vind ik de medische molen an sich niet zo vervelend. Ondanks de pillen met bijwerkingen en dat je een naald in je buik moet zetten. Het geeft steun, want er gebeurt iets. Ik denk dan vaak aan vrouwen vroeger en andere landen waar deze middelen niet voor handen zijn terwijl dit een wens is die zo veel vrouwen hebben. Wij hebben de kans om hulp te krijgen. En het duurt misschien een hele tijd, maar over het algemeen is er maar een heel klein percentage vrouwen waarbij het echt niet lukt om geen kleintje te krijgen.
Succes vandaag, ik hoop dat je je snel wat beter voelt en weer moed krijgt door die pillen.
Lfs
Wat naar voor je. Ik snap het heel goed. Ik ben de eerste tijd ook vooral erg verdrietig geweest over het feit dat het niet op een 'natuurlijke' manier kon. Maar ook daar wen je aan en wordt dat een heel betrekkelijke term. Dan wil je alleen maar dat het lukt, linksom of rechtsom. En baaldagen, echt klotedagen, horen er helaas bij (afgelopen week stond ik in de AH, moest mezelf 6x vermannen om niet heel hard te gaan huilen). Maar daar tegenover staan ook dagen dat je weer moed hebt en je met andere dingen bezig bent. En zo zal dat elkaar gaan afwisselen (erg vermoeiend).
Overigens vind ik de medische molen an sich niet zo vervelend. Ondanks de pillen met bijwerkingen en dat je een naald in je buik moet zetten. Het geeft steun, want er gebeurt iets. Ik denk dan vaak aan vrouwen vroeger en andere landen waar deze middelen niet voor handen zijn terwijl dit een wens is die zo veel vrouwen hebben. Wij hebben de kans om hulp te krijgen. En het duurt misschien een hele tijd, maar over het algemeen is er maar een heel klein percentage vrouwen waarbij het echt niet lukt om geen kleintje te krijgen.
Succes vandaag, ik hoop dat je je snel wat beter voelt en weer moed krijgt door die pillen.
Lfs
vrijdag 15 februari 2013 om 11:50
@Dominoo
?k snap je gevoel, ben zelf ook pas een paar maanden bezig. Heel spannend allemaal. Maar hierboven staan genoeg positieve verhalen en misschien kunnen we een groepje vormen.
Het is voor me ook lastig te accepteren maar het is wat het is!
Wanneer begin je met provera? ?k slik nu 7 dagen duphaston, dus misschien beginnen we ongeveer tegelijk met clomid!
?k snap je gevoel, ben zelf ook pas een paar maanden bezig. Heel spannend allemaal. Maar hierboven staan genoeg positieve verhalen en misschien kunnen we een groepje vormen.
Het is voor me ook lastig te accepteren maar het is wat het is!
Wanneer begin je met provera? ?k slik nu 7 dagen duphaston, dus misschien beginnen we ongeveer tegelijk met clomid!
vrijdag 15 februari 2013 om 11:58
vrijdag 15 februari 2013 om 12:12
Ja maar horen dat je positief moet blijven is soms een enorme dooddoener... Ik probeer mezelf vaak af te leiden en te denken, ik voel me nu rot, maar ik weet dat het met een paar dagen weer minder wordt. Dat houdt me op de been, dat dat gevoel ook soms weer weg is.
En we horen vast niet bij dat kleine percentage, dat accepteer ik niet
En we horen vast niet bij dat kleine percentage, dat accepteer ik niet
vrijdag 15 februari 2013 om 12:21
vrijdag 15 februari 2013 om 12:39
Jootje, indd ik accepteer het ook niet! Het is lastig en het kost tijd maar we worden ZWANGER!!!
Dominoo, mijn moeder weet dat ik PCOS heb maar niet dat ik daadwerkelijk bezig ben met proberen zwanger te worden. Mijn man is heel positief en zegt dat het komt zodra het voor ons bestemd is. En dat alle moeite loont dus dit komt uiteindelijk ook goed! Verder praat ik met niemand erover maar dat is omdat ik gewoon niet tegen die vragen en blikken van mensen kan. ?k denk als ik eenmaal vertel iedereen steeds ernaar gaat vragen en daar word ik zelf nerveus van. Of nutteloze adviezen van mensen die zelf makkelijk zwanger zijn geworden, pfttt het zit voor ons gewoon net even iets anders!
Dominoo, mijn moeder weet dat ik PCOS heb maar niet dat ik daadwerkelijk bezig ben met proberen zwanger te worden. Mijn man is heel positief en zegt dat het komt zodra het voor ons bestemd is. En dat alle moeite loont dus dit komt uiteindelijk ook goed! Verder praat ik met niemand erover maar dat is omdat ik gewoon niet tegen die vragen en blikken van mensen kan. ?k denk als ik eenmaal vertel iedereen steeds ernaar gaat vragen en daar word ik zelf nerveus van. Of nutteloze adviezen van mensen die zelf makkelijk zwanger zijn geworden, pfttt het zit voor ons gewoon net even iets anders!
vrijdag 15 februari 2013 om 12:47
Ben het wel met Zonneschijn eens over dat vertellen. Je moet er wel voorzichtig mee zijn. Toch heb ik het aan best veel mensen verteld en ben ik daar nu blij mee. Dan snappen mensen ook dat ik bijv. tijdens een babyshower ook een beetje verdrietig ben.
Maar je moet gewoon doen wat bij je past en waar jij steun aan ontleent. Dat is het belangrijkste. En voor iedereen anders...
En ik heb tijdje ovulatietesten gebruikt ja. De arts had gezegd dat de clomid aansloeg en ik een half jaar thuis moest gaan proberen. Maar ik voelde dat het niet klopte. Dus ik ben gaan testen. Mijn ovulatie bleek toen rond dag 21 te zijn en dan werd ik amper 7 dagen daarna al ongesteld. Toen ik dat vertelde aan 'm wilde hij me weer zien, echo gemaakt en toen bleek mijn baarmoederslijmvlies ook nog te dun. Dus toen gestopt en nu dus sinds een week ongeveer aan 't prikken.
Maar je moet gewoon doen wat bij je past en waar jij steun aan ontleent. Dat is het belangrijkste. En voor iedereen anders...
En ik heb tijdje ovulatietesten gebruikt ja. De arts had gezegd dat de clomid aansloeg en ik een half jaar thuis moest gaan proberen. Maar ik voelde dat het niet klopte. Dus ik ben gaan testen. Mijn ovulatie bleek toen rond dag 21 te zijn en dan werd ik amper 7 dagen daarna al ongesteld. Toen ik dat vertelde aan 'm wilde hij me weer zien, echo gemaakt en toen bleek mijn baarmoederslijmvlies ook nog te dun. Dus toen gestopt en nu dus sinds een week ongeveer aan 't prikken.
vrijdag 15 februari 2013 om 12:50
vrijdag 15 februari 2013 om 21:23
Hoi,
Op het topic ''niet zwanger na 6mnd of langer", deel 3, staan nog wat ervaringsgenoten. Ik schrijf daar mee maar doe hier ook graag mee.
Onze dochter is 2,5 en wij zijn inmiddels ruim een jaar bezig voor een tweede. Zit nu op mn eisprong te wachten in mijn 5e cyclus clomid (50mg). Het slaat op zich goed aan, maar mijn eisprong is laat én heel onvoorspelbaar; ik zit nu op dag 30 en nog geen positieve ovulatietest. Dinsdag heb ik weer een afspraak en dan gaat man ook mee, want we worden er beiden gespannen van en verplichte sex helpt niet. Als mijn cyclus meer dan 50 dagen is gaat de dosis omhoog, maar misschien heb ik dit weekend wel gewoon een ei....
Dochter is spontaan verwekt maar toen had ik wel al pcos. Dat duurde gelukkig niet zo lang. Na 5 mmd niks was ik plots zwanger, een paar weken nadat we voor het eerst bij de gyn waren geweest. Dat kan dus ook! Maar ja, die tweede...
Ik heb het wel op mijn werk verteld, al was ik dat eigenlijk niet van plan, maar ik merkte dat ik erg gespannen was en moeite had met alles op de overgang van werk/ prive. Dus verteld en goeie reacties, het was geen verrassing want we hebben er natuurlijk al 1 en ik geloof niet dat het effect heeft op het al dan niet verlengen van mijn contract. Nu vertel ik het ook steeds makkelijker aan collega's en vrienden omdat ik er zelf steeds makkelijker over praat. Dat is het enige voordeel van lang proberen: je gaat wel relativeren!
Op het topic ''niet zwanger na 6mnd of langer", deel 3, staan nog wat ervaringsgenoten. Ik schrijf daar mee maar doe hier ook graag mee.
Onze dochter is 2,5 en wij zijn inmiddels ruim een jaar bezig voor een tweede. Zit nu op mn eisprong te wachten in mijn 5e cyclus clomid (50mg). Het slaat op zich goed aan, maar mijn eisprong is laat én heel onvoorspelbaar; ik zit nu op dag 30 en nog geen positieve ovulatietest. Dinsdag heb ik weer een afspraak en dan gaat man ook mee, want we worden er beiden gespannen van en verplichte sex helpt niet. Als mijn cyclus meer dan 50 dagen is gaat de dosis omhoog, maar misschien heb ik dit weekend wel gewoon een ei....
Dochter is spontaan verwekt maar toen had ik wel al pcos. Dat duurde gelukkig niet zo lang. Na 5 mmd niks was ik plots zwanger, een paar weken nadat we voor het eerst bij de gyn waren geweest. Dat kan dus ook! Maar ja, die tweede...
Ik heb het wel op mijn werk verteld, al was ik dat eigenlijk niet van plan, maar ik merkte dat ik erg gespannen was en moeite had met alles op de overgang van werk/ prive. Dus verteld en goeie reacties, het was geen verrassing want we hebben er natuurlijk al 1 en ik geloof niet dat het effect heeft op het al dan niet verlengen van mijn contract. Nu vertel ik het ook steeds makkelijker aan collega's en vrienden omdat ik er zelf steeds makkelijker over praat. Dat is het enige voordeel van lang proberen: je gaat wel relativeren!
vrijdag 15 februari 2013 om 22:00
Ananas, dat is wel interessant zeg! Ik zal het voorleggen aan m'n gyn, maar die deed nogal raar over borstvoeding (ze zei: "op een gegeven moment voelt het toch alsof je een kleuter aan je borst hebt", op een toon van "dan krijgt je kind een staart en schubben", vol afkeer), dus ik gok dat ze er niet voor open staat. Maar ik zal eens flink googlelen naar artikelen die dat ondersteunen.
Dank voor de tip!
Dank voor de tip!
vrijdag 15 februari 2013 om 22:10
vrijdag 15 februari 2013 om 22:18
*Breekt even in*
Ik vertel het op mijn werk aan iedereen die vraagt waarom ik zo vaak even afwezig ben. Wij zijn heel open naar familie, vrienden en collega's. En écht iedereen reageert zo lief en begripvol. Ik vind het een fijn om te weten dat iedereen met ons meeleeft en voor ons duimt. En ook dat vriendinnen (met baby's!) af en toe ook eens vragen hoe het met ons gaat.
Ik kan alleen maar aanraden om er open over te zijn.
(wij zijn nu ruim anderhalf jaar bezig)
*Breekt weer uit*
Ik vertel het op mijn werk aan iedereen die vraagt waarom ik zo vaak even afwezig ben. Wij zijn heel open naar familie, vrienden en collega's. En écht iedereen reageert zo lief en begripvol. Ik vind het een fijn om te weten dat iedereen met ons meeleeft en voor ons duimt. En ook dat vriendinnen (met baby's!) af en toe ook eens vragen hoe het met ons gaat.
Ik kan alleen maar aanraden om er open over te zijn.
(wij zijn nu ruim anderhalf jaar bezig)
*Breekt weer uit*
zondag 17 februari 2013 om 15:52
Wat word hier een hoop geschreven zeg!! Wel fijn al die herkenning. Is toch anders bij andere topics waar de een na de ander zwanger word.
@ dominoo, ik zie dat je ook naar de arts bent geweest (schrijven allebei bij topic van zwanger worden in 2012). Van de ene kant natuurlijk heel vervelend maar aan de andere kant nu gebeurd er tenminste wat. Raar he, dat je zon voor gevoel kunt hebben, ik heb dat ook altijd gehad. Hopelijk gaat het met de clomid snel lukken.
@ thomassen, is toch alleen maar fijn dat je mertk dat je zo goed reageert door je eten aan te passen.
@ jootje, wat lastig zeg als het ziekenhuis zo moeilijk te bereiken is. Dat is hier gelukkig niet het geval. Je wordt altijd snel geholpen in ik kan ook altijd al snel langs komen. De afspraken doen ze hier alleen in de ochtend dus meestal probeer ik dan meteen om half 9 maar ja dat gaat niet altijd. En de bijwerkingen van clomid die je had herken ik helemaal. Nu met de menopur injecties tot nu alleen nog af en toe hoofdpijn.
@ zonne schijn, wij hebben het onze ouders wel verteld, en ook gezegd dat ik niet elke keer de vraag wil van en?? Ik vertel zelf wel wanneer ik naar het ziekenhuis moet enz en ook het spuiten is lastig zonder dat iemand het merkt. Ik heb er nog geen spijt van gehad dat ik het verteld hebt, lucht ook op. En je kan er toch eerlijk bij zeggen dat je niet op vragen zit te wachten.
@ hier, spuiten gaat op zich goed. Alleen vrijdag lukte het echt niet kon alleen maar huilen. Toen heeft mijn schoonmoeder het voor me gedaan. Gisteren weer zelf maar wel met heel veel moeite. Op de echo was vrijdag nog niks te zien, maar dat was niet vreemd zei de gyn moet di weer. Ben benieuwd. Moet zeggen het positief blijven lukt nog aardig.
@ dominoo, ik zie dat je ook naar de arts bent geweest (schrijven allebei bij topic van zwanger worden in 2012). Van de ene kant natuurlijk heel vervelend maar aan de andere kant nu gebeurd er tenminste wat. Raar he, dat je zon voor gevoel kunt hebben, ik heb dat ook altijd gehad. Hopelijk gaat het met de clomid snel lukken.
@ thomassen, is toch alleen maar fijn dat je mertk dat je zo goed reageert door je eten aan te passen.
@ jootje, wat lastig zeg als het ziekenhuis zo moeilijk te bereiken is. Dat is hier gelukkig niet het geval. Je wordt altijd snel geholpen in ik kan ook altijd al snel langs komen. De afspraken doen ze hier alleen in de ochtend dus meestal probeer ik dan meteen om half 9 maar ja dat gaat niet altijd. En de bijwerkingen van clomid die je had herken ik helemaal. Nu met de menopur injecties tot nu alleen nog af en toe hoofdpijn.
@ zonne schijn, wij hebben het onze ouders wel verteld, en ook gezegd dat ik niet elke keer de vraag wil van en?? Ik vertel zelf wel wanneer ik naar het ziekenhuis moet enz en ook het spuiten is lastig zonder dat iemand het merkt. Ik heb er nog geen spijt van gehad dat ik het verteld hebt, lucht ook op. En je kan er toch eerlijk bij zeggen dat je niet op vragen zit te wachten.
@ hier, spuiten gaat op zich goed. Alleen vrijdag lukte het echt niet kon alleen maar huilen. Toen heeft mijn schoonmoeder het voor me gedaan. Gisteren weer zelf maar wel met heel veel moeite. Op de echo was vrijdag nog niks te zien, maar dat was niet vreemd zei de gyn moet di weer. Ben benieuwd. Moet zeggen het positief blijven lukt nog aardig.
zondag 17 februari 2013 om 15:54
@ jootje
bedankt voor je reactie. ik ben ook heel benieuwd wat de gynaecoloog tegen ons gaat zeggen over 2 weken. ik word bijna 29 en het liefst zouden we nog even wachten met kinderen. maar goed nu ik weet dat ik PCOS heb vraag ik me af of dat verstandig is.
wie kan mij vertellen hoe het traject bij de gynaocoloog eruit ziet...ik heb alleen nog maar de echo gehad waarop dus te zien was dat er allemaal eiblaasjes in mijn eierstokken zitten. ik heb in 10 maanden tijd 2x een menstruatie gehad verder niet.
heeft er iemand ervaring met alternatieve geneeswijze? Ik ben hier zelf niet echt van maar hoor wel goede verhalen.
bedankt voor je reactie. ik ben ook heel benieuwd wat de gynaecoloog tegen ons gaat zeggen over 2 weken. ik word bijna 29 en het liefst zouden we nog even wachten met kinderen. maar goed nu ik weet dat ik PCOS heb vraag ik me af of dat verstandig is.
wie kan mij vertellen hoe het traject bij de gynaocoloog eruit ziet...ik heb alleen nog maar de echo gehad waarop dus te zien was dat er allemaal eiblaasjes in mijn eierstokken zitten. ik heb in 10 maanden tijd 2x een menstruatie gehad verder niet.
heeft er iemand ervaring met alternatieve geneeswijze? Ik ben hier zelf niet echt van maar hoor wel goede verhalen.
zondag 17 februari 2013 om 17:18
Hallo peetjek... Ik denk dat het gyn traject voor iedereen anders is. Ik heb tien maanden clomid gedaan, uit eindelijk met iui. Toen werd ik helemaal gek van de bijwerkingen, dus toen gaan spuiten.
Ik begin volgende week met acupunctuur. Ik heb zelf nooit iets gedaan met alternatieve gneeswijze, maar wil echt alles inzetten voor ivf.
Ik ben zelf 28 en heb al een zoontje. Ik ben enorm blij dat ik mijn partner op jonge leeftijd heb ontmoet, en dat ik mijn leeftijd iig als voordeel heb in dit traject.
Succes!
Ik begin volgende week met acupunctuur. Ik heb zelf nooit iets gedaan met alternatieve gneeswijze, maar wil echt alles inzetten voor ivf.
Ik ben zelf 28 en heb al een zoontje. Ik ben enorm blij dat ik mijn partner op jonge leeftijd heb ontmoet, en dat ik mijn leeftijd iig als voordeel heb in dit traject.
Succes!
