Zwanger
alle pijlers
Relativeren t/m januari 2012 en verder
zaterdag 18 juni 2011 om 18:01
Het oorspronkelijke januaritopic schijnt te druk te zijn, dus dan maar een nw topic openen 
.
Sinds afgelopen donderdag mocht ik van mijzelf eindelijk plaatsnemen op de roze wolk. 234 Testen later, weken in spanning te hebben gezeten, zou ik nou wel of niet, nu eindelijk het bewijs gezien. Er zit leven in mijn buik!!!
*Even een BB-moment, want ik mag van mijzelf even uitgebreid kirren*
Jemig!!! Het geluid van het hartje!! Wat ontzettend gaaf om te horen, maar ook zo onwerkelijk!
*BB-moment uit*
Ik ben nu in mijn achtste week en 27 januari uitgerekend. Ik kan niet beloven dat ik een ultramoeder word die heel trouw elke seconde van de zwangerschap hier zal noteren, maar ik zou het wel heel leuk vinden om met 'collegazwangeren' de hele zwangerschap te kunnen relativeren.
.Sinds afgelopen donderdag mocht ik van mijzelf eindelijk plaatsnemen op de roze wolk. 234 Testen later, weken in spanning te hebben gezeten, zou ik nou wel of niet, nu eindelijk het bewijs gezien. Er zit leven in mijn buik!!!
*Even een BB-moment, want ik mag van mijzelf even uitgebreid kirren*
Jemig!!! Het geluid van het hartje!! Wat ontzettend gaaf om te horen, maar ook zo onwerkelijk!
*BB-moment uit*
Ik ben nu in mijn achtste week en 27 januari uitgerekend. Ik kan niet beloven dat ik een ultramoeder word die heel trouw elke seconde van de zwangerschap hier zal noteren, maar ik zou het wel heel leuk vinden om met 'collegazwangeren' de hele zwangerschap te kunnen relativeren.
zaterdag 18 juni 2011 om 19:53
@Mali, als je er niets op tegen hebt, vooral meeschrijven. Het boeit eigenlijk ook niet dat je eerder bent uitgerekend.
Je kan mij dan mooi tips geven van wat er allemaal nog gaat komen. Zo ben ik erachter gekomen dat een sportbh lekker zit dan een gewone bh. Dit soort tips zou ik fijn vinden ipv zelf maar alles uitvogelen. Of bijvoorbeeld dat je voor de echo bij voorkeur niet naar de wc gaat. Wat moest ik nodig na afloop!!! Volgende keer dat beter plannen!
*Als er meer dames aanmelden met andere data dan januari, dan laat ik de titel gewoon veranderen in Lekker zwanger relativeren en verder*
Je kan mij dan mooi tips geven van wat er allemaal nog gaat komen. Zo ben ik erachter gekomen dat een sportbh lekker zit dan een gewone bh. Dit soort tips zou ik fijn vinden ipv zelf maar alles uitvogelen. Of bijvoorbeeld dat je voor de echo bij voorkeur niet naar de wc gaat. Wat moest ik nodig na afloop!!! Volgende keer dat beter plannen!
*Als er meer dames aanmelden met andere data dan januari, dan laat ik de titel gewoon veranderen in Lekker zwanger relativeren en verder*
zaterdag 18 juni 2011 om 20:13
zaterdag 18 juni 2011 om 20:21
zaterdag 18 juni 2011 om 20:29
Ik heb er twee cupmaten bij, dus ik heb al nieuwe bh's aangeschaft. Gewoon Hunkemoller. Ik ben steeds bang dat mensen mijn zwangerschap ontdekken door die tieten!
We willen het graag stilhouden tot alle tests (ik denk vlokkentest) goed zijn. Ik ben namelijk 38, dus de risico's zijn wat groter.
Mali30, ben je soms 30?
En jij, Pompidoe?
We willen het graag stilhouden tot alle tests (ik denk vlokkentest) goed zijn. Ik ben namelijk 38, dus de risico's zijn wat groter.
Mali30, ben je soms 30?
En jij, Pompidoe?
zaterdag 18 juni 2011 om 20:40
Leuk, leuk, leuk, dames!
Voor mij wordt het de eerste en ik ben nu (nog) 33 jaar. Het frappante aan dit alles is, dat de zwangerschap door (circa 4 weken voordat ik testte) was voorspeld en dat het een meisje zou zijn. Toen dacht ik "Yeah right", maar nu ga ik stiekem toch maar uit van een meid. Ben benieuwd wat de echo over 12 weken zal zeggen....
Tot de echo helemaal geen last gehad van kwaaltjes of iets dergelijks. En nu de laatste 2 dagen opgeblazen gevoel, gewoon niet lekker voelen, gewoon bleeegh. Hoop niet dat dit mijn voorland zal zijn, want dan kan ik nu alvast zeggen dat ik niet goed ben in zwanger zijn.
Voor mij wordt het de eerste en ik ben nu (nog) 33 jaar. Het frappante aan dit alles is, dat de zwangerschap door (circa 4 weken voordat ik testte) was voorspeld en dat het een meisje zou zijn. Toen dacht ik "Yeah right", maar nu ga ik stiekem toch maar uit van een meid. Ben benieuwd wat de echo over 12 weken zal zeggen....
Tot de echo helemaal geen last gehad van kwaaltjes of iets dergelijks. En nu de laatste 2 dagen opgeblazen gevoel, gewoon niet lekker voelen, gewoon bleeegh. Hoop niet dat dit mijn voorland zal zijn, want dan kan ik nu alvast zeggen dat ik niet goed ben in zwanger zijn.
zaterdag 18 juni 2011 om 20:43
zaterdag 18 juni 2011 om 20:44
Klopt ik ben 30, mijn oudste zoon is bijna 6 de jongste zoon is 2,5. Wat deze kleine uk gaat worden weet ik nog niet haha.
@pom, ik hoop het ook niet voor je meis, van de 1e heb ik 9 maanden lang lopen kotsen pfff.
Van de 2e wat minder, en nu nergens veel last van. Alleen jeuk haha
@pom, ik hoop het ook niet voor je meis, van de 1e heb ik 9 maanden lang lopen kotsen pfff.
Van de 2e wat minder, en nu nergens veel last van. Alleen jeuk haha
Never look down on anybody, unless you're helping them Up.
zaterdag 18 juni 2011 om 20:54
Hallo allemaal,
Ik lees hier al een tijdje mee maar heb nog niet eerder gepost. Misschien wel een beetje om bang te zijn te worden herkend ofzo en momenteel nog niemand weet dat ik zwanger ben. Zou een beetje lullig zijn als het via deze weg naar voren komt maarja, hoe groot is die kans. ik zal het ff uitleggen. En alvast sorry voor het lange verhaal....
Allereerst: ook ik ben dus zwanger! Oke, dat niemand het weet is niet helemaal waar want mijn lieve man is uiteraard wel op de hoogte Ik ben 21 januari uitgeteld en vandaag exact 9 weken zwanger.
Jaren geleden is bij mij PCOS geconstateerd nadat ik naar de huisarts was gegaan ivm een zeer onregelmatige cyclus. Toen dit naar voren kwam heb ik samen met mijn vriend (nu man) besloten om te stoppen met de pil en met condoom te gaan vrijen. Als ik ooit zwanger wilde worden zou ik dus aan de hormonen moeten gaan. Na ons trouwen hebben we de condoom achterwege gelaten en "voor het zingen de kerk uit" werd ons motto Na onze vakantie van dit jaar wilden we aan de hormonen beginnen. Op Koninginnedag (jaja, we weten het precies) hebben we het "voor het zingen de kerk uit" laten varen. Verder geen seconde over nagedacht maar 3 weken later gaf heel mn lichaam aan dat ik zwanger was. Daar had ik geen test voor nodig. We waren heel blij maar ook helemaal verbaasd..... We hielden het nog voor ons want het was heeeel pril.
Na ong. 2 weken kreeg ik van zaterdag op zondag enorme bloedingen (volgens de dokterkalender was ik toen dus ong. 5 weken zwanger) en we zijn die zondag meteen naar de spoed gegaan. Daar enorm goed geholpen en zo kreeg ik mijn allereerste echo. Het hartje klopte maar er was ook een grote bloedvlek te zien in mijn baarmoeder. Ik merk dat het echt een lang verhaal gaat worden dus ff in het kort: Het zag er niet goed uit en moest na een week terugkomen. Dit heeft zich nog 2 keer meer herhaald en afgelopen dinsdag zag het er stukken beter uit. Het vruchtje lijkt zich niks van de bloedvlek aan te trekken en lekker zn eigen gang te gaan. Opluchting! Omdat we het nieuws nog steeds niet durfde te vertellen hebben we ons in steeds meer bochten moet wringen en dat vind ik erg moeilijk. Na dinsdag voelden we ons goed en hebben besloten het morgen aan iedereen te gaan vertellen.........totdat ik gisterenavond weer enorm veel helderrood bloed ben verloren. Vanmorgen de gynaecoloog gebeld en (groot compliment voor mijn ziekenhuis) ik mocht smiddags meteen komen. Vanmiddag dus weer een echo gehad en het hartje klopt nog heerlijk door! De arts zag mn angst en vroeg me of ik het hartje wilde horen (dit doen ze normaal pas later heb ik begrepen???) Natuurlijk wilde ik dat!!!! Wauw, wat een geweldig geluid. Helaas was ik juist dit weekend alleen dus kon dit niet delen met mijn man maar vond het toch prachtig om te horen. Maar nu is mijn angst weer terug en weet ik niet wat ik moet doen. Wel vertellen zodat je, mocht het mis gaan, het kunt delen of toch nog even wachten en weer in allerlei bochten wringen...... Ik wil heel blij zijn maar kan het nog niet zo goed en dat vind ik moeilijk. Momenteel heb ik nog steeds buikpijn en verlies nog steeds wat bloed. Vrijdag mag/moet ik weer op controle komen. Dat is wel heel fijn. Ik hoef niet langer dan een week te wachten tot ik weer wat zekerheid heb.
Nogmaals sorry voor mijn lange verhaal (ik moest het toch ff kwijt denk ik)
Ik lees hier al een tijdje mee maar heb nog niet eerder gepost. Misschien wel een beetje om bang te zijn te worden herkend ofzo en momenteel nog niemand weet dat ik zwanger ben. Zou een beetje lullig zijn als het via deze weg naar voren komt maarja, hoe groot is die kans. ik zal het ff uitleggen. En alvast sorry voor het lange verhaal....
Allereerst: ook ik ben dus zwanger! Oke, dat niemand het weet is niet helemaal waar want mijn lieve man is uiteraard wel op de hoogte
Ik ben 21 januari uitgeteld en vandaag exact 9 weken zwanger. Jaren geleden is bij mij PCOS geconstateerd nadat ik naar de huisarts was gegaan ivm een zeer onregelmatige cyclus. Toen dit naar voren kwam heb ik samen met mijn vriend (nu man) besloten om te stoppen met de pil en met condoom te gaan vrijen. Als ik ooit zwanger wilde worden zou ik dus aan de hormonen moeten gaan. Na ons trouwen hebben we de condoom achterwege gelaten en "voor het zingen de kerk uit" werd ons motto
Na onze vakantie van dit jaar wilden we aan de hormonen beginnen. Op Koninginnedag (jaja, we weten het precies) hebben we het "voor het zingen de kerk uit" laten varen. Verder geen seconde over nagedacht maar 3 weken later gaf heel mn lichaam aan dat ik zwanger was. Daar had ik geen test voor nodig. We waren heel blij maar ook helemaal verbaasd..... We hielden het nog voor ons want het was heeeel pril.Na ong. 2 weken kreeg ik van zaterdag op zondag enorme bloedingen (volgens de dokterkalender was ik toen dus ong. 5 weken zwanger) en we zijn die zondag meteen naar de spoed gegaan. Daar enorm goed geholpen en zo kreeg ik mijn allereerste echo. Het hartje klopte maar er was ook een grote bloedvlek te zien in mijn baarmoeder. Ik merk dat het echt een lang verhaal gaat worden dus ff in het kort: Het zag er niet goed uit en moest na een week terugkomen. Dit heeft zich nog 2 keer meer herhaald en afgelopen dinsdag zag het er stukken beter uit. Het vruchtje lijkt zich niks van de bloedvlek aan te trekken en lekker zn eigen gang te gaan. Opluchting! Omdat we het nieuws nog steeds niet durfde te vertellen hebben we ons in steeds meer bochten moet wringen en dat vind ik erg moeilijk. Na dinsdag voelden we ons goed en hebben besloten het morgen aan iedereen te gaan vertellen.........totdat ik gisterenavond weer enorm veel helderrood bloed ben verloren. Vanmorgen de gynaecoloog gebeld en (groot compliment voor mijn ziekenhuis) ik mocht smiddags meteen komen. Vanmiddag dus weer een echo gehad en het hartje klopt nog heerlijk door! De arts zag mn angst en vroeg me of ik het hartje wilde horen (dit doen ze normaal pas later heb ik begrepen???) Natuurlijk wilde ik dat!!!! Wauw, wat een geweldig geluid. Helaas was ik juist dit weekend alleen dus kon dit niet delen met mijn man maar vond het toch prachtig om te horen. Maar nu is mijn angst weer terug en weet ik niet wat ik moet doen. Wel vertellen zodat je, mocht het mis gaan, het kunt delen of toch nog even wachten en weer in allerlei bochten wringen...... Ik wil heel blij zijn maar kan het nog niet zo goed en dat vind ik moeilijk. Momenteel heb ik nog steeds buikpijn en verlies nog steeds wat bloed. Vrijdag mag/moet ik weer op controle komen. Dat is wel heel fijn. Ik hoef niet langer dan een week te wachten tot ik weer wat zekerheid heb.
Nogmaals sorry voor mijn lange verhaal (ik moest het toch ff kwijt denk ik)
zaterdag 18 juni 2011 om 21:23
Goh, wat een verhaal Bigbang! Fijn dat je zo onder controle gehouden wordt. En verder zo rustig mogelijk afwachten, lijkt me. Of jullie het willen gaan vertellen of niet, dat kun je alleen zelf beslissen. Wij wachten nog even.
@Pompidoe, ik heb al twee pubers, die we het al wel verteld hebben. Ze kunnen me natuurlijk juist helpen met boodschappen en zo. Heel lief.
@Pompidoe, ik heb al twee pubers, die we het al wel verteld hebben. Ze kunnen me natuurlijk juist helpen met boodschappen en zo. Heel lief.
zaterdag 18 juni 2011 om 21:57
Ze vinden het heel leuk. Ze wisten al wel dat het plan er was, maar niet dat het nu 'al' ging gebeuren. Vooral de jongste vindt het fantastisch om nog een jonger broertje of zusje te krijgen.
Het zal wel een ingrijpende verandering voor ze zijn. Ik hoop dat ze daarmee om kunnen gaan: een huilende baby en dan examens moeten doen... We zullen het zien.
Het zal wel een ingrijpende verandering voor ze zijn. Ik hoop dat ze daarmee om kunnen gaan: een huilende baby en dan examens moeten doen... We zullen het zien.
zaterdag 18 juni 2011 om 23:12
een huilende baby en examens. Dat moet wel een gezellige boel woorden met hier en daar een klein scheldwoordje misschien. Als ik vragen of tips nodig heb weet ik je te vinden want ik ben nog maagd op dit gebied. En @iedereen: Hartelijk gefeliciteerd!! Ik ben benieuwd alle verhalen te volgen want dit is echt nieuw voor mij (zowel het zwanger zijn als het forummen)
Maar het lijkt inderdaad een volhoudertje te zijn. Maar het echte genieten is er voor helaas echt nog niet. Soort van zelfbescherming denk ik. Ik wil het eigenlijk ook nog niet vertellen maar kan zelf ook niet tegen dat liegen. Ik weet dat het niet echt liegen is in dit geval maar het voelt gewoon niet lekker. Maar morgen is mijn man weer terug en dan zullen we het er eens over hebben.
zaterdag 18 juni 2011 om 23:18
Jeetje bigbang, wat een heftige start, maar zoals 1001nacht als zei, dit moet wel een hele sterke zijn!!! Ik duim voor je mee. Wanneer heb jij de volgende echo? Dat hartje is gaaf he? Ik moest aan een stoomlocomotief denken toen ik het hoorde.
PS ik zou het ook vertellen. Ik heb het overigens vrij snel dat ik het wist aan de belangrijkste personen in mijn leven en op mijn werk verteld. Kreeg gefronste wenkbrauwen hierover, maar als het misgaat dan kunnen ze ook rekening mee houden met mijn humeur.
Oh wacht ik zie dat je schreef dat jij vrijdag voor controle moet en dat 1001nacht woensdag de eerste echo heeft. Ik duim zo ontzettend voor jullie!!!
PS ik zou het ook vertellen. Ik heb het overigens vrij snel dat ik het wist aan de belangrijkste personen in mijn leven en op mijn werk verteld. Kreeg gefronste wenkbrauwen hierover, maar als het misgaat dan kunnen ze ook rekening mee houden met mijn humeur.
Oh wacht ik zie dat je schreef dat jij vrijdag voor controle moet en dat 1001nacht woensdag de eerste echo heeft. Ik duim zo ontzettend voor jullie!!!
anoniem_78638 wijzigde dit bericht op 18-06-2011 23:26
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
% gewijzigd
zondag 19 juni 2011 om 12:17
Poeh he, dat internet is niet altijd goed om op te struinen. Er komt nu zoveel op mij af. Wel of geboorteplan (en zoja hoe bepaal ik nou wat ik fijn vind als ik het nooit eerder heb meegemaakt), wel of geen combinatietest (en bij verhoogd risico wat dan?), wel of geen thuisbevalling, kraamzorg thuis of kraamhotel? Borstvoeding of niet (en als het niet lukt op welk moment stop je dan?). Kinderopvang of gastouder (en hoe beoordeel je nou wat goed is of niet?)? Nu al na moeten denken over uitzet, omdat de levertijden zo absurd lang zijn. Erkennen, trouwen of geregistreerd partnerschap. Nu verhuizen naar grotere woning of pas na zwangerschap?
Stiekem ben ik wel blij dat meer ervaren personen hier aanwezig zijn.
Maar goed ik zal dit soort vragen pas afvuren op jullie als iedereen echt een beetje is gerustgesteld na alle echo's. Spannend weekje!
Stiekem ben ik wel blij dat meer ervaren personen hier aanwezig zijn.
Maar goed ik zal dit soort vragen pas afvuren op jullie als iedereen echt een beetje is gerustgesteld na alle echo's. Spannend weekje!
zondag 19 juni 2011 om 12:28
Ik doe mee!
Ik ben zwanger van de vierde en 31 januari uitgerekend. Ik heb drie zoontjes, waarvan de tweeling 4 is en de jongste 2,5. Ik ga ervan uit dat dit ook een jongen wordt en zou het super vinden als dat zo is!
Morgen ga ik voor de eerste keer naar de gynaecoloog en ik denk dat alles wel goed zit. Ik voel me erg zwanger, zie er erg zwanger uit (elke zwangerschap zorgt dat ik sneller dik oog!) en gedraag me erg zwanger. (lees: onredelijk en labiel)
Bigbang, wat een mooi en spannend verhaal! Tot nu toe is het een heel sterk kleintje gebleken!
Ik ben zwanger van de vierde en 31 januari uitgerekend. Ik heb drie zoontjes, waarvan de tweeling 4 is en de jongste 2,5. Ik ga ervan uit dat dit ook een jongen wordt en zou het super vinden als dat zo is!
Morgen ga ik voor de eerste keer naar de gynaecoloog en ik denk dat alles wel goed zit. Ik voel me erg zwanger, zie er erg zwanger uit (elke zwangerschap zorgt dat ik sneller dik oog!) en gedraag me erg zwanger. (lees: onredelijk en labiel)
Bigbang, wat een mooi en spannend verhaal! Tot nu toe is het een heel sterk kleintje gebleken!
zondag 19 juni 2011 om 12:46
Spitsmuisje, gefeliciteerd. Leuk dat het je vierde wordt en dat je er meteen bij vertelt dat een vierde jongetje welkom is. Voor het geval mensen zouden denken dat dat iets uitmaakt... dat soort opmerkingen zijn zo ongepast!
Mag ik vragen waarom jij naar de gynaecoloog gaat? Ik twijfel zelf namelijk, ben beide vorige zwangerschappen vanaf een week of 20 ook in het ziekenhuis geweest. Nu dan toch weer eerst naar de verloskundige, maar ik weet eigenlijk niet goed wat het beleid is. Ik kwam onder controle bij de gyn vanwege groeiachterstand. Dat hoeft natuurlijk een derde keer niet weer zo te gaan, hoop ik.
Mag ik vragen waarom jij naar de gynaecoloog gaat? Ik twijfel zelf namelijk, ben beide vorige zwangerschappen vanaf een week of 20 ook in het ziekenhuis geweest. Nu dan toch weer eerst naar de verloskundige, maar ik weet eigenlijk niet goed wat het beleid is. Ik kwam onder controle bij de gyn vanwege groeiachterstand. Dat hoeft natuurlijk een derde keer niet weer zo te gaan, hoop ik.
zondag 19 juni 2011 om 15:34
1001Nacht, de reden dat ik naar de gynaecoloog moet is eigenlijk vrij simpel: de zwangerschap van de tweeling eindigde in een vroeggeboorte (33 weken) door HELLP en pre-eclampsie en tijdens de (overigens goede en makkelijke) zwangerschap van de jongste had ik zwangerschapsdiabetes. Ik heb ooit een keer een verloskundige gezien en daarna alleen maar gynaecologen, dus ik weet niet beter!
