Zwanger
alle pijlers
Ruggenprik
woensdag 9 mei 2012 om 17:04
Bij mijn eerste bevalling ben ik na 16 uur zuchten en steunen toch overstag gegaan en heb een ruggenprik laten zetten. Heb daar 1.5 uur voor moeten vragen en vervolgens nog eens 2uur moeten wachten op iemand die hem kwam zetten.
Nu wil ik deze bevalling eerst eens kijken hoe het loopt, maar als ik om de ruggenprik vraag wil ik hem wel graag krijgen ! Is het misschien een mogelijkheid om van te voren aan te geven dat ik (eventueel) met de ruggenprik wil bevallen ?
Nu wil ik deze bevalling eerst eens kijken hoe het loopt, maar als ik om de ruggenprik vraag wil ik hem wel graag krijgen ! Is het misschien een mogelijkheid om van te voren aan te geven dat ik (eventueel) met de ruggenprik wil bevallen ?
woensdag 9 mei 2012 om 17:07
woensdag 9 mei 2012 om 17:14
Mijn bevalling is al in het ziekenhuis gepland in verband bloedverlies bij de eerste bevalling.
De ruggenprik is hier gezet tijdens een wee en heb er amper wat van gevoeld eerlijk gezegd. Daarna wel een paar uurtjes kunnen dutten en op krachten gekomen voor het echte werk
Vond trouwens dat de prik niet 100% verdoofde maar wel de scherpe randjes eraf haalde waardoor de uren erna draaglijk werden. Respect voor de dames die 'all natural' bevallen hoor !
De ruggenprik is hier gezet tijdens een wee en heb er amper wat van gevoeld eerlijk gezegd. Daarna wel een paar uurtjes kunnen dutten en op krachten gekomen voor het echte werk
Vond trouwens dat de prik niet 100% verdoofde maar wel de scherpe randjes eraf haalde waardoor de uren erna draaglijk werden. Respect voor de dames die 'all natural' bevallen hoor !
woensdag 9 mei 2012 om 17:14
Ligt ook aan ziekenhuiis, er zijn ziekenhuizen waar er bijvoorbeeld in de nacht niemand is en dus opgeroepen moet worden, of als er net spoed is moet je ook lang wachten. Ik zou nu gewoon bij begin aangeven dat je eventueel ruggeprik wil en hoe lang het duurt voordat men dat kan doen, dan kan je zelf een inschatting maken en desnoods wat eerder er om vragen.
woensdag 9 mei 2012 om 17:19
Ik heb tijdens 1 bevalling 2 ruggenprikken gehad. Eentje om de scherpe kantjes ervanaf te halen, die was binnen 3 uur uitgewerkt. En uren later kreeg ik nog een ruggenprik voor de keizersnede. De eerste keer was het 6 uur 's morgens en moest er iemand van huis komen, heeft anderhalf uur geduurd vanaf het moment dat ik aangaf een ruggenprik te willen. De tweede keer was het 6 uur 's avonds en moest ik wachten totdat de anestesist klaar was met een andere operatie, duurde ook ongeveer anderhalf uur nadat de gyn had bepaald dat het een keizersnede moest worden.
Dus ook als je het vooraf aangeeft, kan het best zo zijn dat je moet wachten.
Dus ook als je het vooraf aangeeft, kan het best zo zijn dat je moet wachten.
woensdag 9 mei 2012 om 17:23
Klopt Vlinder, maar als je aan begin van je bevalling weet dat het misschien wel anderhalf uur gaat duren, zul je het misschien eerder aangeven.
Badeendje, het klinkt een beetje alsof je het als falen ziet, dat is toch niet nodig? Waarom tig uur pijn lijden, als je de bevalling ook een stuk prettiger kan ervaren met minder pijn? En sorry maar een verlos die het je uit je hoofd probeert te praten vind ik eigenlijk heel erg, we leven niet meer in de middeleeuwen, we hebben nu de middelen en als iemand aangeeft daar misschien gebruik van te willen maken, dan moet dat gewoon tot de mogelijkheden behoren.
Badeendje, het klinkt een beetje alsof je het als falen ziet, dat is toch niet nodig? Waarom tig uur pijn lijden, als je de bevalling ook een stuk prettiger kan ervaren met minder pijn? En sorry maar een verlos die het je uit je hoofd probeert te praten vind ik eigenlijk heel erg, we leven niet meer in de middeleeuwen, we hebben nu de middelen en als iemand aangeeft daar misschien gebruik van te willen maken, dan moet dat gewoon tot de mogelijkheden behoren.
woensdag 9 mei 2012 om 17:29
De gynaecoloog bood het zelf bij mij aan. In eerste instantie wilde ik het (nog) niet. Toen ik later aan de klinisch verloskundige vroeg of ik hem toch mocht hebben was het zo gepiept. Het was echt een uitkomst, wat je zegt: je voelt nog wel van alles maar je kan het rustig ondergaan.
Ik zou het ook van te voren aangeven en je niet laten omlullen door de verloskundige. In principe mag je er gewoon om vragen tegenwoordig. (Het enige wat je dus kan hebben is dat je soms moet wachten op het moment suprême. Maar ja, dat is dan maar zo.)
Ik zou het ook van te voren aangeven en je niet laten omlullen door de verloskundige. In principe mag je er gewoon om vragen tegenwoordig. (Het enige wat je dus kan hebben is dat je soms moet wachten op het moment suprême. Maar ja, dat is dan maar zo.)
woensdag 9 mei 2012 om 17:45
Op het moment dat ik vroeg om een ruggenprik werd er meteen een anesthesioloog gebeld en die was er snel. Een co-assistent heeft de prik gezet, maar na een driedubbele dosis medicijnen voelde ik alles gewoon nog. Conclusie was dat de prik niet goed zat, de arts zelf heeft toen een tweede prik gezet. Tijdens het zetten van de tweede prik, bleek de eerste ineens toch te werken. In de tweede was toen ook al verdoving ingespoten, dus uiteindelijk heb ik een viervoudige dosis gehad. Ik voelde niks meer . Helaas gingen mijn bloeddruk en hartslag wel enorm naar beneden na zo'n enorme dosis pijnstilling, dus ik was aardig van de wereld en daar heb ik weer andere medicijnen voor gekregen. Mijn vriend vond het heel eng om te zien dat ik zo wegzakte.
Uiteindelijk heeft het volgens mij twee uur geduurd voor ik verdoofd was nadat ik erom gevraagd had. Tijdens die twee uur was ik van 3 cm naar volledige ontsluiting gegaan, dus uiteindelijk ging het toch nog sneller dan verwacht. Tijdens het persen kon ik mijn benen nog niet bewegen, dus die werden elke keer voor me opgetild.
Er werd bij mij helemaal niet moeilijk gedaan over pijnstilling, ik was zelfs van tevoren al bij de anesthesioloog op het spreekuur geweest om het door te spreken (ook ivm medicijnen die ik gebruik waardoor ik heftige reactie kan krijgen op verdoving). Achteraf was de conclusie van de anesthesioloog dat ik langzaam reageer op dat type pijnstilling en dat het snel uitgewerkt is.
Dit was trouwens in een academisch ziekenhuis waar 24/7 een anesthesioloog dienst heeft op de verloskamers.
Uiteindelijk heeft het volgens mij twee uur geduurd voor ik verdoofd was nadat ik erom gevraagd had. Tijdens die twee uur was ik van 3 cm naar volledige ontsluiting gegaan, dus uiteindelijk ging het toch nog sneller dan verwacht. Tijdens het persen kon ik mijn benen nog niet bewegen, dus die werden elke keer voor me opgetild.
Er werd bij mij helemaal niet moeilijk gedaan over pijnstilling, ik was zelfs van tevoren al bij de anesthesioloog op het spreekuur geweest om het door te spreken (ook ivm medicijnen die ik gebruik waardoor ik heftige reactie kan krijgen op verdoving). Achteraf was de conclusie van de anesthesioloog dat ik langzaam reageer op dat type pijnstilling en dat het snel uitgewerkt is.
Dit was trouwens in een academisch ziekenhuis waar 24/7 een anesthesioloog dienst heeft op de verloskamers.
woensdag 9 mei 2012 om 17:47
Doordat er in mijn omgeving zoveel druk op natuurlijk bevallen ligt, heb ik het inderdaad een beetje als falen gezien. Maar aan de andere kant deel ik jou mening. Laat mijn blinde darm toch ook niet zonder pijnstilling eruit halen ? Of een kies trekken zonder verdoving ?
Dus dat lukt me wel een beetje om dat los te laten.
De verloskundige gaf bij mijn vorige zwangerschap aan dat ik naar mijn eigen lichaam moest luisteren en op mezelf moest vertrouwen. Het was mijn bevalling en mijn kindje. Ze heeft me heel netjes de voor en nadelen van een ruggenprik verteld en haar eigen ervaringen benoemd van eerder bevallingen. Natuurlijk is zij pro bevallen zonder medische handelingen, omdat bevallen volgens haar een natuurlijk iets is. Maar ze heeft het me nooit 'kwalijk' genomen of ook maar enigszins 'verweten' Dit in tegenstelling tot mijn schoonmoeder....oooh nee ik ging loslaten he !
Ga de komend afspraak dus aangeven ik graag zou willen bevallen met een ruggenprik wanneer ik vind dat deze nodig is. En daarna ga ik proberen om het weer los te laten en uit te kijken naar de komst van mijn mooie meisje
Dus dat lukt me wel een beetje om dat los te laten.
De verloskundige gaf bij mijn vorige zwangerschap aan dat ik naar mijn eigen lichaam moest luisteren en op mezelf moest vertrouwen. Het was mijn bevalling en mijn kindje. Ze heeft me heel netjes de voor en nadelen van een ruggenprik verteld en haar eigen ervaringen benoemd van eerder bevallingen. Natuurlijk is zij pro bevallen zonder medische handelingen, omdat bevallen volgens haar een natuurlijk iets is. Maar ze heeft het me nooit 'kwalijk' genomen of ook maar enigszins 'verweten' Dit in tegenstelling tot mijn schoonmoeder....oooh nee ik ging loslaten he !
Ga de komend afspraak dus aangeven ik graag zou willen bevallen met een ruggenprik wanneer ik vind dat deze nodig is. En daarna ga ik proberen om het weer los te laten en uit te kijken naar de komst van mijn mooie meisje
woensdag 9 mei 2012 om 17:50
quote:abc schreef op 09 mei 2012 @ 17:45:
Op het moment dat ik vroeg om een ruggenprik werd er meteen een anesthesioloog gebeld en die was er snel. Een co-assistent heeft de prik gezet, maar na een driedubbele dosis medicijnen voelde ik alles gewoon nog. Conclusie was dat de prik niet goed zat, de arts zelf heeft toen een tweede prik gezet. Tijdens het zetten van de tweede prik, bleek de eerste ineens toch te werken. In de tweede was toen ook al verdoving ingespoten, dus uiteindelijk heb ik een viervoudige dosis gehad. Ik voelde niks meer . Helaas gingen mijn bloeddruk en hartslag wel enorm naar beneden na zo'n enorme dosis pijnstilling, dus ik was aardig van de wereld en daar heb ik weer andere medicijnen voor gekregen. Mijn vriend vond het heel eng om te zien dat ik zo wegzakte.
Uiteindelijk heeft het volgens mij twee uur geduurd voor ik verdoofd was nadat ik erom gevraagd had. Tijdens die twee uur was ik van 3 cm naar volledige ontsluiting gegaan, dus uiteindelijk ging het toch nog sneller dan verwacht. Tijdens het persen kon ik mijn benen nog niet bewegen, dus die werden elke keer voor me opgetild.
Er werd bij mij helemaal niet moeilijk gedaan over pijnstilling, ik was zelfs van tevoren al bij de anesthesioloog op het spreekuur geweest om het door te spreken (ook ivm medicijnen die ik gebruik waardoor ik heftige reactie kan krijgen op verdoving). Achteraf was de conclusie van de anesthesioloog dat ik langzaam reageer op dat type pijnstilling en dat het snel uitgewerkt is.
Dit was trouwens in een academisch ziekenhuis waar 24/7 een anesthesioloog dienst heeft op de verloskamers.
Ik heb de prik gekregen, en deze werkte ongeveer voor 50/60%. Had nog wel gevoel in mijn benen, maar als ik mezelf kneep voelde ik alleen een dof gevoel. Geen pijn zeg maar.
Met 8cm was de prik uitgewerkt en vroegen ze of ik bij gespoten wilde worden, doordat ik me nog 'verdoofd' voelde heb ik dat aanbod afgeslagen. Vond het persen behoorlijk goed te doen tegenover het weg puffen van de weeën, kon voor mijn gevoel ook niets met de pijn. Terwijl tijdens het persen ik er iets mee kon doen. Dus het echte bevallen zie ik niet tegen op, maar wel tegen die vervelende weeën !
Op het moment dat ik vroeg om een ruggenprik werd er meteen een anesthesioloog gebeld en die was er snel. Een co-assistent heeft de prik gezet, maar na een driedubbele dosis medicijnen voelde ik alles gewoon nog. Conclusie was dat de prik niet goed zat, de arts zelf heeft toen een tweede prik gezet. Tijdens het zetten van de tweede prik, bleek de eerste ineens toch te werken. In de tweede was toen ook al verdoving ingespoten, dus uiteindelijk heb ik een viervoudige dosis gehad. Ik voelde niks meer . Helaas gingen mijn bloeddruk en hartslag wel enorm naar beneden na zo'n enorme dosis pijnstilling, dus ik was aardig van de wereld en daar heb ik weer andere medicijnen voor gekregen. Mijn vriend vond het heel eng om te zien dat ik zo wegzakte.
Uiteindelijk heeft het volgens mij twee uur geduurd voor ik verdoofd was nadat ik erom gevraagd had. Tijdens die twee uur was ik van 3 cm naar volledige ontsluiting gegaan, dus uiteindelijk ging het toch nog sneller dan verwacht. Tijdens het persen kon ik mijn benen nog niet bewegen, dus die werden elke keer voor me opgetild.
Er werd bij mij helemaal niet moeilijk gedaan over pijnstilling, ik was zelfs van tevoren al bij de anesthesioloog op het spreekuur geweest om het door te spreken (ook ivm medicijnen die ik gebruik waardoor ik heftige reactie kan krijgen op verdoving). Achteraf was de conclusie van de anesthesioloog dat ik langzaam reageer op dat type pijnstilling en dat het snel uitgewerkt is.
Dit was trouwens in een academisch ziekenhuis waar 24/7 een anesthesioloog dienst heeft op de verloskamers.
Ik heb de prik gekregen, en deze werkte ongeveer voor 50/60%. Had nog wel gevoel in mijn benen, maar als ik mezelf kneep voelde ik alleen een dof gevoel. Geen pijn zeg maar.
Met 8cm was de prik uitgewerkt en vroegen ze of ik bij gespoten wilde worden, doordat ik me nog 'verdoofd' voelde heb ik dat aanbod afgeslagen. Vond het persen behoorlijk goed te doen tegenover het weg puffen van de weeën, kon voor mijn gevoel ook niets met de pijn. Terwijl tijdens het persen ik er iets mee kon doen. Dus het echte bevallen zie ik niet tegen op, maar wel tegen die vervelende weeën !
woensdag 9 mei 2012 om 17:51
woensdag 9 mei 2012 om 17:54
Het verschilt inderdaad per ziekenhuis..
In bijvoorbeeld een klein streek ziekenhuis is niet dag en nacht een anesthesist aanwezig!
In een groot (universitair) ziekenhuis wel!
Bij miij was het binnen een paar miniten geregeld!
Ff checken dus...
Hebben ze niet van die info avonden op de vk van je ziekenhuis?
In bijvoorbeeld een klein streek ziekenhuis is niet dag en nacht een anesthesist aanwezig!
In een groot (universitair) ziekenhuis wel!
Bij miij was het binnen een paar miniten geregeld!
Ff checken dus...
Hebben ze niet van die info avonden op de vk van je ziekenhuis?
woensdag 9 mei 2012 om 18:21
warmwaterbadeendje, op de site van Stichting Kind en Ziekenhuis kun je een overzicht vinden van o.a. de beschikbaarheid van anesthesiologen per ziekenhuis. In Amsterdam zijn er bijvoorbeeld vrij veel die 24/7 een anesthesioloog beschikbaar hebben maar ook die 's avonds en 's nachts geen ruggeprik kunnen bieden. Misschien kun je daar even kijken wat het beleid is in jouw ziekenhuis?
woensdag 9 mei 2012 om 18:41
Ruggeprik gehad na helse rugweeën op initiatief van verloskundige in het ziekenhuis. Ik moest slechts 15 minuten wachten voordat deze werd gezet, en deze werd opgehoogd voor de uiteindelijke keizersnede. Dat deel van de bevalling was perfect, de rest vreselijk, maar die ruggeprik zou ik zo weer laten doen.
woensdag 9 mei 2012 om 18:41