Zwanger
alle pijlers
stuitbevalling of keizersnede
zondag 17 november 2013 om 23:21
Hoi allemaal,
Op dit moment ben ik37.5 week zwanger (1e kindje) en ons kindje ligt nog steeds in stuit. Nu Hebben we met de gynaecoloog een keizersnede gepland omdat de kans heeeeeeel klein is dat onze baby nog gaat draaien ivm weinig vruchtwater en ik ben niet zo groot dus ligt de baby krapjes in mijn buik. Maar toch twijfel ik nog! Ik zie erg tegen een keizersnede op omdat het echt een grote buikoperatie is en je toch de eerste momenten van je kindje niet kan meemaken zoals bij een gewone bevalling. Ook zal het herstel lang duren. En bij een vaginale bevalling de kans dat het het fout gaat met me kindje is gewoon groter + de kans dat het uiteindelijk nog een keizersnede wordt is 50%. En dat zou betekenen dat ik dan nog de gevolgen heb van een keizersnede. Ook ben ik bang dat de kleine iets breekt tijdens de bevalling of dat ik een totaal ruptuur krijg.
wie heeft er tips? Wat zouden jullie doen vaginaal bevallen van de eerste in stuit of toch een keizersnede?
Op dit moment ben ik37.5 week zwanger (1e kindje) en ons kindje ligt nog steeds in stuit. Nu Hebben we met de gynaecoloog een keizersnede gepland omdat de kans heeeeeeel klein is dat onze baby nog gaat draaien ivm weinig vruchtwater en ik ben niet zo groot dus ligt de baby krapjes in mijn buik. Maar toch twijfel ik nog! Ik zie erg tegen een keizersnede op omdat het echt een grote buikoperatie is en je toch de eerste momenten van je kindje niet kan meemaken zoals bij een gewone bevalling. Ook zal het herstel lang duren. En bij een vaginale bevalling de kans dat het het fout gaat met me kindje is gewoon groter + de kans dat het uiteindelijk nog een keizersnede wordt is 50%. En dat zou betekenen dat ik dan nog de gevolgen heb van een keizersnede. Ook ben ik bang dat de kleine iets breekt tijdens de bevalling of dat ik een totaal ruptuur krijg.
wie heeft er tips? Wat zouden jullie doen vaginaal bevallen van de eerste in stuit of toch een keizersnede?
maandag 18 november 2013 om 08:27
Waar ben je precies bang voor?
Dat het herstel langer kan duren dan bij een vaginale bevalling, kán.
Dat de bv minder snel op gang komt, kán.
Dat er sprake is van een moeizamere moeder-kind binding, kán.
Maar de garantie dat dit bij een vaginale bevalling niet zo is (zeker in jouw geval) heb je ook niet.
Dat het herstel langer kan duren dan bij een vaginale bevalling, kán.
Dat de bv minder snel op gang komt, kán.
Dat er sprake is van een moeizamere moeder-kind binding, kán.
Maar de garantie dat dit bij een vaginale bevalling niet zo is (zeker in jouw geval) heb je ook niet.
maandag 18 november 2013 om 08:31
maandag 18 november 2013 om 08:41
Ik vind het altijd een beetje geneuzel, dat de moeder-kind hechting niet op gang zou komen. Ja, als je een spoedkeizersnee hebt die uitmondt in een levensreddende operatie met alle trauma's vandien, dan misschien.
Maar juist bij een geplande keizersnee zou ik niet weten waarom je niet hartstikke veel van je kindje zou kunnen gaan houden, omdat je het eerste uur nog even ligt bij te komen. Ten eerste is papa er het eerste uur (en voor hem is het net zo bijzonder als voor jou, alleen anders zou hij nooit die kans krijgen) en ten tweede is het maar 1 uur van het hele leven van je kind, je zult nog wel meer uurtjes missen.
Ik wist dat ik een KS zou gaan hebben (1e kind, stuitligging met benen wijd, no way dat een natuurlijke bevalling ook maar een optie was) maar het kwam toch nog onverwacht, omdat ik drie weken te vroeg weeen kreeg (dat vond ik dan wel weer heel fijn, dat mijn kind niet gehaald werd volgens het schema van een gynaecoloog, maar dat het zichzelf aankondigde).
De nasleep van de KS is mij erg tegengevallen, maar dat is gelukkig voor iedereen verschillend, lees ik ook in dit topic al.
Mijn borstvoeding was de eerste drie of vier dagen niet zo makkelijk, kind kreeg ook bijvoeding, maar vanaf dat ik thuis was uit het ziekenhuis had ik nergens problemen mee.
Maar juist bij een geplande keizersnee zou ik niet weten waarom je niet hartstikke veel van je kindje zou kunnen gaan houden, omdat je het eerste uur nog even ligt bij te komen. Ten eerste is papa er het eerste uur (en voor hem is het net zo bijzonder als voor jou, alleen anders zou hij nooit die kans krijgen) en ten tweede is het maar 1 uur van het hele leven van je kind, je zult nog wel meer uurtjes missen.
Ik wist dat ik een KS zou gaan hebben (1e kind, stuitligging met benen wijd, no way dat een natuurlijke bevalling ook maar een optie was) maar het kwam toch nog onverwacht, omdat ik drie weken te vroeg weeen kreeg (dat vond ik dan wel weer heel fijn, dat mijn kind niet gehaald werd volgens het schema van een gynaecoloog, maar dat het zichzelf aankondigde).
De nasleep van de KS is mij erg tegengevallen, maar dat is gelukkig voor iedereen verschillend, lees ik ook in dit topic al.
Mijn borstvoeding was de eerste drie of vier dagen niet zo makkelijk, kind kreeg ook bijvoeding, maar vanaf dat ik thuis was uit het ziekenhuis had ik nergens problemen mee.
maandag 18 november 2013 om 08:49
Hier ook ervaring:
Kind in stuit, zou moeilijke vaginale bevalling gaan worden, versiepoging niet gelukt.
Keizersnee werd geadviseerd.
MAAR:
In ons ziekenhuis doen ze aan een natuurlijke keizersnee. En dan heb je je kindje direct bij je. Vanuit de buik wordt je kind zo op je blote borst gelegd. Daar heeft ze gelegen terwijl ze mij aan het hechten waren. Ze is een minuutje door de arts gezien, daarna meteen weer bij mij.
Op de uitslaapkamer (alleen voor vervoer daarheen werd ze in een couveuse gelegd), werd ze door de zuster aan mijn borst gelegd. Dus borstvoeding en huid op huid contact was er allemaal!
De dagen dat ik in het ziekenhuis lag, lag mijn kindje in een cosleeper aan mijn bed. Partner mocht blijven slapen.
Dit was voor mij echt een heel goede ervaring!
Keizersnee is me reuze meegevallen, niet veel pijn/last, alleen dat zes weken niet zwaar tillen is vervelend. Zorg dat je een netwerk hebt van mensen die eens komen soppen of boodschappen doen.
Informeer eens of jullie ziekenhuis ook aan natuurlijk bevallen doen. Of ga naar een ander ziekenhuis. Want het kan echt op een mooie manier.
Kind in stuit, zou moeilijke vaginale bevalling gaan worden, versiepoging niet gelukt.
Keizersnee werd geadviseerd.
MAAR:
In ons ziekenhuis doen ze aan een natuurlijke keizersnee. En dan heb je je kindje direct bij je. Vanuit de buik wordt je kind zo op je blote borst gelegd. Daar heeft ze gelegen terwijl ze mij aan het hechten waren. Ze is een minuutje door de arts gezien, daarna meteen weer bij mij.
Op de uitslaapkamer (alleen voor vervoer daarheen werd ze in een couveuse gelegd), werd ze door de zuster aan mijn borst gelegd. Dus borstvoeding en huid op huid contact was er allemaal!
De dagen dat ik in het ziekenhuis lag, lag mijn kindje in een cosleeper aan mijn bed. Partner mocht blijven slapen.
Dit was voor mij echt een heel goede ervaring!
Keizersnee is me reuze meegevallen, niet veel pijn/last, alleen dat zes weken niet zwaar tillen is vervelend. Zorg dat je een netwerk hebt van mensen die eens komen soppen of boodschappen doen.
Informeer eens of jullie ziekenhuis ook aan natuurlijk bevallen doen. Of ga naar een ander ziekenhuis. Want het kan echt op een mooie manier.
maandag 18 november 2013 om 08:50
Uit eigen ervaring: geplande keizersnede, ook in verband met stuitligging. Werd uiteindelijk een ongeplande ks, aangezien baby al eerder wilde komen dan de planning was. Hele mooie ervaring, absoluut geen spijt van gehad. Het herstel viel mee. In 'mijn' ziekenhuis deden ze alleen aan 'gewone' ks. Na de geboorte werd baby getoond en meegenomen, man is meegegaan. Ik lag rustig na te soezen op de operatietafel (was heel gezellig met de mensen daar) en man heeft vervolgens 45 minuten met baby op zijn blote borst zitten wachten op mij. Voor hem heel bijzonder, ik vond het heel mooi dat hij de eerste momenten met kind kon delen nadat ik dit al 9 maanden gedaan had......
maandag 18 november 2013 om 09:14
http://www.umcutrecht.nl/ ... iger-bij-stuitligging.htm
http://www.stuitlig.nl/anneke.php
Ik vind dat de keuze van de betreffende moeder ...maar ik snap persoonlijk echt niet waarom je het uberhaupt overweegt.
Er is 1 op 80 kans dat je kind er ernstige blijvende schade van ondervind... of zelfs overlijd!
Lijkt me heel hoog cijfer en het gaat toch om de veiligheid van je kind!
http://www.stuitlig.nl/anneke.php
Ik vind dat de keuze van de betreffende moeder ...maar ik snap persoonlijk echt niet waarom je het uberhaupt overweegt.
Er is 1 op 80 kans dat je kind er ernstige blijvende schade van ondervind... of zelfs overlijd!
Lijkt me heel hoog cijfer en het gaat toch om de veiligheid van je kind!
maandag 18 november 2013 om 09:24
Dat je er überhaupt over moet nadenken als een arts in jouw specifieke geval.
Hoezo minder goede hechting tussen moeder en kind? Tja, in het ergste geval mis je het eerste uur na de geboorte, maar jouw kind heeft neem ik aan ook een vader waar het in goede handen is. Eerste uur missen lijkt me nog altijd te prefereren dan een mogelijk zuurstoftekort bij de bevalling. En dat laatste lijkt me een groter nadeel dan dat jij - god verhoedde het een - ruptuur oploopt.
Hoezo minder goede hechting tussen moeder en kind? Tja, in het ergste geval mis je het eerste uur na de geboorte, maar jouw kind heeft neem ik aan ook een vader waar het in goede handen is. Eerste uur missen lijkt me nog altijd te prefereren dan een mogelijk zuurstoftekort bij de bevalling. En dat laatste lijkt me een groter nadeel dan dat jij - god verhoedde het een - ruptuur oploopt.
Waar zit de any-key?
maandag 18 november 2013 om 09:25
quote:simoontje85 schreef op 18 november 2013 @ 08:27:
Waar ben je precies bang voor?
Dat het herstel langer kan duren dan bij een vaginale bevalling, kán.
Dat de bv minder snel op gang komt, kán.
Dat er sprake is van een moeizamere moeder-kind binding, kán.
Maar de garantie dat dit bij een vaginale bevalling niet zo is (zeker in jouw geval) heb je ook niet.
Dat kan niet alleen ... DAT is zo, na 6 weken ben je weer redelijk oke.
Het blijft een buikoperatie en als je te hard weer van alles gaat doen kan je daar nog heel lang last van hebben, het is gewoon een nare operatie.
Je kind word tegenwoordig vaak heel snel weer terug bij gelegd of zelfs direct in de operatie kamer na controle terug bij en aanleggen enzo zal dan geen probleem zijn.
En dan nog, hoe denk je dat ze dat deden in het verleden? keizersnede betekend echt niet dat hechting minder is of dat borstvoeding een probleem moet zijn, wat een onzin.
Maar ik vind echt dat je voor je kind moet kiezen en niet wil gaan proberen natuurlijk te bevallen omdat je bang bent of graag zo'n oermoeder wil spelen die dat zelf prima weet.
Waar ben je precies bang voor?
Dat het herstel langer kan duren dan bij een vaginale bevalling, kán.
Dat de bv minder snel op gang komt, kán.
Dat er sprake is van een moeizamere moeder-kind binding, kán.
Maar de garantie dat dit bij een vaginale bevalling niet zo is (zeker in jouw geval) heb je ook niet.
Dat kan niet alleen ... DAT is zo, na 6 weken ben je weer redelijk oke.
Het blijft een buikoperatie en als je te hard weer van alles gaat doen kan je daar nog heel lang last van hebben, het is gewoon een nare operatie.
Je kind word tegenwoordig vaak heel snel weer terug bij gelegd of zelfs direct in de operatie kamer na controle terug bij en aanleggen enzo zal dan geen probleem zijn.
En dan nog, hoe denk je dat ze dat deden in het verleden? keizersnede betekend echt niet dat hechting minder is of dat borstvoeding een probleem moet zijn, wat een onzin.
Maar ik vind echt dat je voor je kind moet kiezen en niet wil gaan proberen natuurlijk te bevallen omdat je bang bent of graag zo'n oermoeder wil spelen die dat zelf prima weet.
maandag 18 november 2013 om 09:26
quote:Houston77007 schreef op 18 november 2013 @ 09:24:
Dat je er überhaupt over moet nadenken als een arts in jouw specifieke geval.
Hoezo minder goede hechting tussen moeder en kind? Tja, in het ergste geval mis je het eerste uur na de geboorte, maar jouw kind heeft neem ik aan ook een vader waar het in goede handen is. Eerste uur missen lijkt me nog altijd te prefereren dan een mogelijk zuurstoftekort bij de bevalling. En dat laatste lijkt me een groter nadeel dan dat jij - god verhoedde het een - ruptuur oploopt.
Vaak gaat kindje meteen terug bij moeder na controle, is nieuw protocol.
En ze kan het ook gewoon bespreken/aangeven bij opname gesprek verpleging en de gyn.
Dat je er überhaupt over moet nadenken als een arts in jouw specifieke geval.
Hoezo minder goede hechting tussen moeder en kind? Tja, in het ergste geval mis je het eerste uur na de geboorte, maar jouw kind heeft neem ik aan ook een vader waar het in goede handen is. Eerste uur missen lijkt me nog altijd te prefereren dan een mogelijk zuurstoftekort bij de bevalling. En dat laatste lijkt me een groter nadeel dan dat jij - god verhoedde het een - ruptuur oploopt.
Vaak gaat kindje meteen terug bij moeder na controle, is nieuw protocol.
En ze kan het ook gewoon bespreken/aangeven bij opname gesprek verpleging en de gyn.
maandag 18 november 2013 om 09:54
quote:Sunny81 schreef op 18 november 2013 @ 05:06:
Hoi,
Mijn zoontje (1e kindje) lag in een onvolkomen stuit en een versie lukte niet. (Kontje lag al vast ipv het hoofd) Toch gekozen om het vaginaal te proberen. Ben heel blij dat ik dit gedaan heb.
Aanwezig waren een verpleegster, kinderarts en de gynaecoloog. Ik moest alleen ingeknipt worden.
Hier ook de eerste in onvolkomen stuit en vaginaal bevallen. Een vlotte, prima bevalling gehad met een knip. De gyn. was er ook erg voor. Laat je goed voorlichten over de risico's, uit onderzoek bleek toen dat die niet veel groter waren dan bij een baby die niet in stuit ligt. En even groot als de risico's bij een keizersnee, want ook daar zijn risico's aan verbonden voor de baby en een eventuele volgende baby.
Ga dus praten met je gyn. blijkbaar is er voor jou de voorkeur voor een keizersnee, vraag je gyn. waarom en wat zijn bezwaren zijn tegen een vaginale bevalling.
Hoi,
Mijn zoontje (1e kindje) lag in een onvolkomen stuit en een versie lukte niet. (Kontje lag al vast ipv het hoofd) Toch gekozen om het vaginaal te proberen. Ben heel blij dat ik dit gedaan heb.
Aanwezig waren een verpleegster, kinderarts en de gynaecoloog. Ik moest alleen ingeknipt worden.
Hier ook de eerste in onvolkomen stuit en vaginaal bevallen. Een vlotte, prima bevalling gehad met een knip. De gyn. was er ook erg voor. Laat je goed voorlichten over de risico's, uit onderzoek bleek toen dat die niet veel groter waren dan bij een baby die niet in stuit ligt. En even groot als de risico's bij een keizersnee, want ook daar zijn risico's aan verbonden voor de baby en een eventuele volgende baby.
Ga dus praten met je gyn. blijkbaar is er voor jou de voorkeur voor een keizersnee, vraag je gyn. waarom en wat zijn bezwaren zijn tegen een vaginale bevalling.
maandag 18 november 2013 om 10:26
Ik zou ook niet hoeven twijfelen.
Ik ben nu zwanger van de tweede en hij bleef maar in stuit liggen. Met de 30 weken echo bleek ook dat hij waarschijnlijk een groter dan gemiddeld hoofdje zal hebben. En met de bevalling van dochter in gedachten (ze lag met haar hoofd wat schuin en dus klem) heb ik tegen de vk gezegd dat ik never nooit niet vaginaal ga bevallen als zoon in stuit ligt.
Bij dochter hebben ze mij geknipt en ben ik uitgescheurd. Lang leve die knip, anders was het een totaalruptuur geweest. Daarbij was ik ben binnen ook flink kapot, ik heb maanden bij de gynaecoloog gelopen om dat te laten herstellen (wildgroei van littekenweefsel, van baarmoedermond tot uitgang. Zwaar ongemakkelijk en pijnlijk) en nog heb ik een verminderd gevoel daar beneden.
Zoon is nu gelukkig gedraaid en ik hoop dat hij zo blijft liggen. Maar bij de minste of geringste twijfel ga ik voor een keizersnee. Doet ook pijn en je moet er ook van herstellen. Maar het risico dat zoon met zijn hoofd klem ligt terwijl de rest er al uit is wil ik niet lopen.
Ik ben nu zwanger van de tweede en hij bleef maar in stuit liggen. Met de 30 weken echo bleek ook dat hij waarschijnlijk een groter dan gemiddeld hoofdje zal hebben. En met de bevalling van dochter in gedachten (ze lag met haar hoofd wat schuin en dus klem) heb ik tegen de vk gezegd dat ik never nooit niet vaginaal ga bevallen als zoon in stuit ligt.
Bij dochter hebben ze mij geknipt en ben ik uitgescheurd. Lang leve die knip, anders was het een totaalruptuur geweest. Daarbij was ik ben binnen ook flink kapot, ik heb maanden bij de gynaecoloog gelopen om dat te laten herstellen (wildgroei van littekenweefsel, van baarmoedermond tot uitgang. Zwaar ongemakkelijk en pijnlijk) en nog heb ik een verminderd gevoel daar beneden.
Zoon is nu gelukkig gedraaid en ik hoop dat hij zo blijft liggen. Maar bij de minste of geringste twijfel ga ik voor een keizersnee. Doet ook pijn en je moet er ook van herstellen. Maar het risico dat zoon met zijn hoofd klem ligt terwijl de rest er al uit is wil ik niet lopen.
maandag 18 november 2013 om 10:33
quote:nicole1234 schreef op 17 november 2013 @ 23:43:
Bij ons in het ziekenhuis doen ze geen gentle sectio helaas.
borstvoeding wil ik heeeeel graag geven. Maar ik heb ook gehoord dat de moederkind binding slechter is bij een kz.
En na tuurlijk moet je hier over nadenken. Het brengt in beide gevallen nadelige gevolgen met zich mee! Niet alleen voor dit kindje maar ook voor een volgend (als we zoveel geluk mogen hebben!)
Dat hoeft niet zo te zijn. Hangt er vanaf of je met ruggenprik of onder narcose de k.s. ondergaat. In geval van narcose duurt het langer voordat je je kindje te zien krijgt.
Ik had een spoed k.s., kind ging aan beademing in de couveuse.
Ik heb haar pas de volgende dag gezien en totaal geen problemen gehad met binding. Dat kwam misschien omdat mijn eerste kindje niet levend geboren werd. Ik was al heel blij dat nr. 2 wel bleef leven. Al het andere zou wel goed komen. Volgend jaar wordt ze 25!
Lieve TO, kies voor de keizersnede. Het herstel is zo zwaar als je het zelf maakt. Natuurlijk moet je niet verwachten dat je meteen weer kunt stofzuigen, want dat is niet reëel. Maar het zal iedere dag iets beter gaan. Neem niet het risico dat er tijdens een natuurlijke bevalling iets verkeerd gaat, dan ben je verder van huis dan door bevallen via een k.s.
Bij ons in het ziekenhuis doen ze geen gentle sectio helaas.
borstvoeding wil ik heeeeel graag geven. Maar ik heb ook gehoord dat de moederkind binding slechter is bij een kz.
En na tuurlijk moet je hier over nadenken. Het brengt in beide gevallen nadelige gevolgen met zich mee! Niet alleen voor dit kindje maar ook voor een volgend (als we zoveel geluk mogen hebben!)
Dat hoeft niet zo te zijn. Hangt er vanaf of je met ruggenprik of onder narcose de k.s. ondergaat. In geval van narcose duurt het langer voordat je je kindje te zien krijgt.
Ik had een spoed k.s., kind ging aan beademing in de couveuse.
Ik heb haar pas de volgende dag gezien en totaal geen problemen gehad met binding. Dat kwam misschien omdat mijn eerste kindje niet levend geboren werd. Ik was al heel blij dat nr. 2 wel bleef leven. Al het andere zou wel goed komen. Volgend jaar wordt ze 25!
Lieve TO, kies voor de keizersnede. Het herstel is zo zwaar als je het zelf maakt. Natuurlijk moet je niet verwachten dat je meteen weer kunt stofzuigen, want dat is niet reëel. Maar het zal iedere dag iets beter gaan. Neem niet het risico dat er tijdens een natuurlijke bevalling iets verkeerd gaat, dan ben je verder van huis dan door bevallen via een k.s.
maandag 18 november 2013 om 10:35
quote:reisa1978 schreef op 18 november 2013 @ 09:54:
[...]
Hier ook de eerste in onvolkomen stuit en vaginaal bevallen. Een vlotte, prima bevalling gehad met een knip. De gyn. was er ook erg voor. Laat je goed voorlichten over de risico's, uit onderzoek bleek toen dat die niet veel groter waren dan bij een baby die niet in stuit ligt. En even groot als de risico's bij een keizersnee, want ook daar zijn risico's aan verbonden voor de baby en een eventuele volgende baby.
Ga dus praten met je gyn. blijkbaar is er voor jou de voorkeur voor een keizersnee, vraag je gyn. waarom en wat zijn bezwaren zijn tegen een vaginale bevalling.1 op de 80 bij de baby's kans op ernstige complicaties en eventueel; de dood... tegen 1 op de 600 bij de moeder en dood nog lager..
[...]
Hier ook de eerste in onvolkomen stuit en vaginaal bevallen. Een vlotte, prima bevalling gehad met een knip. De gyn. was er ook erg voor. Laat je goed voorlichten over de risico's, uit onderzoek bleek toen dat die niet veel groter waren dan bij een baby die niet in stuit ligt. En even groot als de risico's bij een keizersnee, want ook daar zijn risico's aan verbonden voor de baby en een eventuele volgende baby.
Ga dus praten met je gyn. blijkbaar is er voor jou de voorkeur voor een keizersnee, vraag je gyn. waarom en wat zijn bezwaren zijn tegen een vaginale bevalling.1 op de 80 bij de baby's kans op ernstige complicaties en eventueel; de dood... tegen 1 op de 600 bij de moeder en dood nog lager..
maandag 18 november 2013 om 10:40
Ik snap dat je hormonaal niet helemaal je zelf bent op het moment, maar over de moeder kind binding zou ik me echt niet te veel zorgen maken. Als wat jij zegt waar is, zouden dus alle vrouwen die met een ks bevallen zijn, geen goede band met hun kind hebben. Dat lijkt me sterk. Ik ben overigens zelf natuurlijk bevallen, maar ook het eerste uur na de bevalling geen contact met mijn kind gehad, borstvoeding en hechting zijn helemaal in orde gekomen. Ik heb zelf geen ervaring met keizersnedes, maar ik heb wel het idee dat een geplande een stuk minder heftig is dan een spoed keizersnede.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
maandag 18 november 2013 om 11:02
Ik ben bijna 30 weken zwanger. Als ze in een stuit zou liggen (ze ligt nu over dwars) dan zou ik echt niet vaginaal willen bevallen. Ik zie echt horrorbeelden voor me dat het hoofdje vast zou zitten, brr.....
Keizersnede lijkt me ook niet alles, helemaal omdat je dan wel 6 weken hersteltijd nodig hebt (en ik ben alleenstaand) maar zou daar zeker wel voor kiezen.
Oh en dat de baby wordt gedraaid lijkt mij ook zeer akelig.
Keizersnede lijkt me ook niet alles, helemaal omdat je dan wel 6 weken hersteltijd nodig hebt (en ik ben alleenstaand) maar zou daar zeker wel voor kiezen.
Oh en dat de baby wordt gedraaid lijkt mij ook zeer akelig.
maandag 18 november 2013 om 11:05
Ik kan me je twijfel wel een beetje voorstellen hoor: de gynaecoloog geeft je de keuze tenslotte!
Ten eerste doen niet alle gynaecologen in NL nog vaginale stuitbevallingen. Als je dit overweegt vraag dan dus ook letterlijk hoeveel ze er per jaar doen en hoe de cijfers zijn (complicaties, aantal keizersnede en dit alles specifiek voor 1e kind!).
Als ze er 2 per jaar doen begon ik er sowieso never nooit niet aan...je bent er niet om de ervaring van de gynaecoloog te onderhouden tenslotte!
Dat gezegd hebbende heb ik diverse gewone stuitbevallingen meegemaakt en het devies is altijd: als het goed gaat, gaat het snel, bij enige twijfel alsnog een keizersnede.
Ten tweede: je angsten voor een keizersnede zijn grotendeels angsten voor dingen die helemaal niet hoeven: ik heb enkele weken terug een spoedkeizersnede ondergaan (6 pond en goede ligging maar paste niet) en heb dit helemaal niet als traumatisch ervaren: voor mij is heel goed gezorgd en ik was ook op de 2e dag alweer zelf aan het rondlopen en douchen etc. Op dit moment kan ik eigenlijk alles weer en moet ik mezelf echt helpen herinneren om geen zware dingen te tillen etc. Qua hechting heb ik ons kindje na nakijken door de kinderarts op de borst gehad en daarna is manlief met hem naar de kraamafdeling gegaan en die heeft heerlijk met hem zitten kangoeroeen tot ik terug was. Ik vond dit heel mooi: 9 mnd was het vooral ik die een band had met ons kind en deze quality time heeft papa mooi even kunnen hebben!
Ik was na de lange bevalling supermoe en was daardoor niet in staat hem op de operatietafel goed vast te houden op mijn borst. Ik heb ook het grootste deel van de verdere operatie gemist omdat ik lag te slapen. Het was dus zeker niet zo dat ik verdrietig en alleen was ofzo, dan waren ze wel langer bij me gebleven. Ik heb vervolgens een prima band op kunnen bouwen hoor, ik kan me niet voorstellen dat dit bij een vaginale bevalling anders of beter zou zijn? Ons kindje heeft de hele verdere dag bij me in bed gelegen en we hebben continu naar elkaar liggen kijken! Kind was ook superalert de eerste uren bij mij en ik was/ben totaal verliefd op hem.
Borstvoeding ook meteen bij terugkomst gestart: productie kwam iets trager op gang maar met hulp van lactatiekundige en kolf is dit helemaal goed gekomen. Dit is enige punt wat ik je mee zou geven: eerste dagen hadden we niet in de gaten dat mijn productie onvoldoende was. Achteraf had ik dat gevoel heel sterk maar verpleegkundigen vonden van niet. Volgende keer zou ik weten dat dit vaker voorkomt na KS en eerder zijn gestart met tijdelijk bijvoeden en kolven! Had ons extra dagen in ziekenhuis wegens geelzucht kunnen schelen! (Al komt dat ook voor bij normaal geboren kindjes).
Ik zou wetende wat ik nu weet absoluut voor de keizersnede gaan in jouw schoenen! Enerzijds wegens de veiligheid voor mijn kindje en anderzijds omdat de keizersnede me dus zo ontzettend mee is gevallen!
Ten eerste doen niet alle gynaecologen in NL nog vaginale stuitbevallingen. Als je dit overweegt vraag dan dus ook letterlijk hoeveel ze er per jaar doen en hoe de cijfers zijn (complicaties, aantal keizersnede en dit alles specifiek voor 1e kind!).
Als ze er 2 per jaar doen begon ik er sowieso never nooit niet aan...je bent er niet om de ervaring van de gynaecoloog te onderhouden tenslotte!
Dat gezegd hebbende heb ik diverse gewone stuitbevallingen meegemaakt en het devies is altijd: als het goed gaat, gaat het snel, bij enige twijfel alsnog een keizersnede.
Ten tweede: je angsten voor een keizersnede zijn grotendeels angsten voor dingen die helemaal niet hoeven: ik heb enkele weken terug een spoedkeizersnede ondergaan (6 pond en goede ligging maar paste niet) en heb dit helemaal niet als traumatisch ervaren: voor mij is heel goed gezorgd en ik was ook op de 2e dag alweer zelf aan het rondlopen en douchen etc. Op dit moment kan ik eigenlijk alles weer en moet ik mezelf echt helpen herinneren om geen zware dingen te tillen etc. Qua hechting heb ik ons kindje na nakijken door de kinderarts op de borst gehad en daarna is manlief met hem naar de kraamafdeling gegaan en die heeft heerlijk met hem zitten kangoeroeen tot ik terug was. Ik vond dit heel mooi: 9 mnd was het vooral ik die een band had met ons kind en deze quality time heeft papa mooi even kunnen hebben!
Ik was na de lange bevalling supermoe en was daardoor niet in staat hem op de operatietafel goed vast te houden op mijn borst. Ik heb ook het grootste deel van de verdere operatie gemist omdat ik lag te slapen. Het was dus zeker niet zo dat ik verdrietig en alleen was ofzo, dan waren ze wel langer bij me gebleven. Ik heb vervolgens een prima band op kunnen bouwen hoor, ik kan me niet voorstellen dat dit bij een vaginale bevalling anders of beter zou zijn? Ons kindje heeft de hele verdere dag bij me in bed gelegen en we hebben continu naar elkaar liggen kijken! Kind was ook superalert de eerste uren bij mij en ik was/ben totaal verliefd op hem.
Borstvoeding ook meteen bij terugkomst gestart: productie kwam iets trager op gang maar met hulp van lactatiekundige en kolf is dit helemaal goed gekomen. Dit is enige punt wat ik je mee zou geven: eerste dagen hadden we niet in de gaten dat mijn productie onvoldoende was. Achteraf had ik dat gevoel heel sterk maar verpleegkundigen vonden van niet. Volgende keer zou ik weten dat dit vaker voorkomt na KS en eerder zijn gestart met tijdelijk bijvoeden en kolven! Had ons extra dagen in ziekenhuis wegens geelzucht kunnen schelen! (Al komt dat ook voor bij normaal geboren kindjes).
Ik zou wetende wat ik nu weet absoluut voor de keizersnede gaan in jouw schoenen! Enerzijds wegens de veiligheid voor mijn kindje en anderzijds omdat de keizersnede me dus zo ontzettend mee is gevallen!
Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat.
maandag 18 november 2013 om 11:59
quote:annapalona schreef op 18 november 2013 @ 09:25:
[...]
Dat kan niet alleen ... DAT is zo, na 6 weken ben je weer redelijk oke.
Het blijft een buikoperatie en als je te hard weer van alles gaat doen kan je daar nog heel lang last van hebben, het is gewoon een nare operatie.Erg stellig van je en niet met je eens. Dit is in elk individueel geval anders, zo ook te lezen in dit topic. Mijn herstel van de ks verliep erg voorspoedig, het is me reuze meegevallen, itt tot het herstel van de vaginale bevalling met complicaties van mijn zus. Procentueel zullen vrouwen met vaginale bevalling (zonder complicaties) vast en zeker eerder en beter herstellen dan die met een keizersnee, maar dat IS niet 100% zeker, en al helemaal niet in het geval van TO. Vandaar mijn KAN.
[...]
Dat kan niet alleen ... DAT is zo, na 6 weken ben je weer redelijk oke.
Het blijft een buikoperatie en als je te hard weer van alles gaat doen kan je daar nog heel lang last van hebben, het is gewoon een nare operatie.Erg stellig van je en niet met je eens. Dit is in elk individueel geval anders, zo ook te lezen in dit topic. Mijn herstel van de ks verliep erg voorspoedig, het is me reuze meegevallen, itt tot het herstel van de vaginale bevalling met complicaties van mijn zus. Procentueel zullen vrouwen met vaginale bevalling (zonder complicaties) vast en zeker eerder en beter herstellen dan die met een keizersnee, maar dat IS niet 100% zeker, en al helemaal niet in het geval van TO. Vandaar mijn KAN.
maandag 18 november 2013 om 16:34
Ik zou ook absoluut voor KS gaan.
Maar dat de moeder-kind binding minder/anders is komt doordat er door de moeder minder oxytocine aangemaakt wordt bij een keizersnede dan bij een vaginale bevalling. Daardoor kan het ook gebeuren dat de borstvoeding minder goed op gang komt.
Als je veel huid-op-huid contact hebt na de keizersnede en de dagen erna denk ik dat je vanzelf veel oxytocine aan gaat maken en dat het helemaal goed gaat komen. Uiteindelijk veel beter dan een mogelijk dramatische en traumatische vaginale stuitbevalling...
Maar dat de moeder-kind binding minder/anders is komt doordat er door de moeder minder oxytocine aangemaakt wordt bij een keizersnede dan bij een vaginale bevalling. Daardoor kan het ook gebeuren dat de borstvoeding minder goed op gang komt.
Als je veel huid-op-huid contact hebt na de keizersnede en de dagen erna denk ik dat je vanzelf veel oxytocine aan gaat maken en dat het helemaal goed gaat komen. Uiteindelijk veel beter dan een mogelijk dramatische en traumatische vaginale stuitbevalling...
