Zwanger
alle pijlers
Twee jaar bezig en nog niets...
dinsdag 25 september 2012 om 17:19
Hee dames,
Ik moet eerlijk bekennen dat ik het behoorlijk confronterend vind om hier rond te lezen. Vooral de posts over groepen die al veel korter bezig zijn dan ik en massaal zwanger worden..Ik ga heel erg mijn best doen om NIET jaloers te worden! En gun het jullie natuurlijk allemaal van harte!
Maar hoop dat jullie me ook kunnen helpen.
Wij zijn momenteel nu ruim twee jaar bezig om zwanger te worden en het lukt maar niet. In juli zijn we voor een eerste afspraak geweest bij de fertiliteitsarts en nu volop in de onderzoeken. Bloed, check! sperma, check! temperaturen, check! Op de echo zagen ze volop eitjes liggen, baarmoeder zag er goed uit en eileiders waren ook aanwezig. Wat ze ook zagen waren cystes. Waarop de arts meteen zei dat dat niets hoefde te betekenen. Ik krijg binnenkort een vervolg echo en vervolgens gaan we een plan van aanpak maken.
Heeft iemand hier ook ervaring mee? En zo ja, wat staat ons allemaal te wachten??
Groetjes!
M.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik het behoorlijk confronterend vind om hier rond te lezen. Vooral de posts over groepen die al veel korter bezig zijn dan ik en massaal zwanger worden..Ik ga heel erg mijn best doen om NIET jaloers te worden! En gun het jullie natuurlijk allemaal van harte!
Maar hoop dat jullie me ook kunnen helpen.
Wij zijn momenteel nu ruim twee jaar bezig om zwanger te worden en het lukt maar niet. In juli zijn we voor een eerste afspraak geweest bij de fertiliteitsarts en nu volop in de onderzoeken. Bloed, check! sperma, check! temperaturen, check! Op de echo zagen ze volop eitjes liggen, baarmoeder zag er goed uit en eileiders waren ook aanwezig. Wat ze ook zagen waren cystes. Waarop de arts meteen zei dat dat niets hoefde te betekenen. Ik krijg binnenkort een vervolg echo en vervolgens gaan we een plan van aanpak maken.
Heeft iemand hier ook ervaring mee? En zo ja, wat staat ons allemaal te wachten??
Groetjes!
M.
dinsdag 25 september 2012 om 17:24
ik loop al 3,5 jaar in het ziekenhuis en begrijp wat je bedoelt met jaloezie;) in het begin voelde ik me er ook een beetje schuldig over. maar mijn vriend zei een keertje dat ik het los moet laten, omdat jaloers zijn niet betekent dat je het een ander niet gunt, alleen dat je het zelf ook graag zou willen. sindsdien heb ik een dus een pact gesloten met het groene monster!
ik vind het lastig om te vertellen wat je te wachten staat. dat hangt voor een groot deel af van de diagnose en bij welke arts/ziekenhuis je loopt. en dan nog is ieder lijf anders. ik kan je wel vertellen dat het zwaar is! ik ben onderhand echt een beetje uitgeput. het is soms ook heel dubbel. als ik ongesteld wordt (na 2 zware wachtweken want zitten nu in iui's) ben ik natuurlijk teleurgesteld, maar soms ook een soort van blij dat er weer een nieuwe ronde ingaat met nieuwe kansen. het wachten is vooral lastig.
veel sterkte iig!
ik vind het lastig om te vertellen wat je te wachten staat. dat hangt voor een groot deel af van de diagnose en bij welke arts/ziekenhuis je loopt. en dan nog is ieder lijf anders. ik kan je wel vertellen dat het zwaar is! ik ben onderhand echt een beetje uitgeput. het is soms ook heel dubbel. als ik ongesteld wordt (na 2 zware wachtweken want zitten nu in iui's) ben ik natuurlijk teleurgesteld, maar soms ook een soort van blij dat er weer een nieuwe ronde ingaat met nieuwe kansen. het wachten is vooral lastig.
veel sterkte iig!
dinsdag 25 september 2012 om 17:46
Ik kan je helaas niet vertellen wat je te wachten staat, of eigenlijk gelukkig. Ik heb veel miskramen gehad, dus ik kan wel iets zeggen over de jaloezie, want hoewel op een andere manier is het bij ons ook niet makkelijk gegaan. Ik ben het eens met lemonlover. Die emotie hoort erbij en mag erbij horen. Het maakt je geen naar mens en het is logisch dat je je zo voelt. En boos en verdrietig. n strijdlustig en vol trots op je veerkracht aan de andere kant. Wat ik maar wil zeggen is dat het een achtbaan van emoties is en dat je je niet moet schamen voor je jaloerse gevoelens. Wij hebben weleens zwangere vrouwen uitgescholden. In de auto met de ramen dicht en zo dat ze het niet konden zien uiteraard... Maar dan was ik het even kwijt (best erg als ik dat zo lees). Dat je het jezelf gunt (met alle gevoelens die erbij horen) maakt niet dat je het een ander misgunt. Juist niet, omdat je weet hoe het kan zijn.
Ik wens je heel veel kracht toe.
Ik wens je heel veel kracht toe.
dinsdag 25 september 2012 om 18:21
Dames ik vind het heel erg om te lezen dat het soms zo tegen kan zitten bij sommige stellen!Ik ben dan wel een zwangere vrouw maar datwil niet zeggen dat ik hier licht over nadenk ik weet heel goed dat het niet vanzelfsprekend is!Wil jullie heel veel sterkte wensen en hoop echt dat het bij jullie snel raak zal zijn!
dinsdag 25 september 2012 om 18:28
Oh nee geen ervaringen mee!
Ik wil alleen even zeggen, tegen je, dat ik echt hoop dat je heel snel zwanger bent. En dat je ook een mooi kindje in je armen mag hebben.
slechts maar 5 % kinderloos blijft. Dus wat ik wil zeggen is, dat met alle onderzoeken erg nog hééel veel kans is dat je zwanger gaat raken.
Heel veel sterkte! en succes met alles!
Ik wil alleen even zeggen, tegen je, dat ik echt hoop dat je heel snel zwanger bent. En dat je ook een mooi kindje in je armen mag hebben.
slechts maar 5 % kinderloos blijft. Dus wat ik wil zeggen is, dat met alle onderzoeken erg nog hééel veel kans is dat je zwanger gaat raken.
Heel veel sterkte! en succes met alles!
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
dinsdag 25 september 2012 om 18:37
Ik weet hoe je je voelt. Wij hebben 3 jaar in de medische molen gezeten om zwanger te worden. Ik heb PCOS en de zaadkwaliteit van mijn man is minder goed. Wat was ik jaloers als ik weer eens van iemand hoorde dat ze zwanger was. Ik kan je natuurlijk niet zeggen hoe het bij jullie verder gaat. Maar ik ben na 3 jaar geheel tegen de verwachtingen in spontaan zwanger geraakt. En het is net wat wisched zegt, er zijn volop mogelijkheden om zwanger te worden. Sterkte en succes, en hopelijk mogen jullie over een tijdje ook een mooi kindje in jullie armen houden.
dinsdag 25 september 2012 om 19:19
Dat van die 2 jaar is herkenbaar... En ook de jaloezie... Maar niet de medische molen, in zoverre, zaad is niet optimaal, en ik te dik...Dus men helpt ons niet en ik wil het ook eigenlijk niet. Geholpen worden... Dus dat verhaal is al afgelopen voor het begonnen is.
Nog 3 maanden proberen. En dan stoppen we ermee. En ga ik kinderloos door het leven. Mijn man heeft 2 kinderen uit een vorig huwelijk.
Dus ik heb me net roze koeken gekocht, omdat ik ongesteld ga worden, en ik me even misselijk wil eten..
En ik me kut voel. En ik eigenlijk niet moet reageren op dit soort topics.
En ook weer wel. Want ook over 3 maanden gun ik iedereen een roze/blauwe wolk..
En nu jou dus ook.
Tja.. Kut dus.. Voor jou, en voor mij.
Eigenlijk vind ik, dat we allemaal dit jaar nog zwanger moeten worden. Dat vind ik gewoon.
Iedereen die al zo lang wacht, en zo graag wilt, en het goed zou doen als ouder..
Ik trek mijn pak koeken maar eens open en ga even zielig zitten doen. En dan is het straks wel weer over.
En sorry dat ik zo depri klink... Het komt allemaal best goed!!
Knuffel voor jou en aan mezelf
Nog 3 maanden proberen. En dan stoppen we ermee. En ga ik kinderloos door het leven. Mijn man heeft 2 kinderen uit een vorig huwelijk.
Dus ik heb me net roze koeken gekocht, omdat ik ongesteld ga worden, en ik me even misselijk wil eten..
En ik me kut voel. En ik eigenlijk niet moet reageren op dit soort topics.
En ook weer wel. Want ook over 3 maanden gun ik iedereen een roze/blauwe wolk..
En nu jou dus ook.
Tja.. Kut dus.. Voor jou, en voor mij.
Eigenlijk vind ik, dat we allemaal dit jaar nog zwanger moeten worden. Dat vind ik gewoon.
Iedereen die al zo lang wacht, en zo graag wilt, en het goed zou doen als ouder..
Ik trek mijn pak koeken maar eens open en ga even zielig zitten doen. En dan is het straks wel weer over.
En sorry dat ik zo depri klink... Het komt allemaal best goed!!
Knuffel voor jou en aan mezelf
dinsdag 25 september 2012 om 20:05
Wij zijn na een jaar naar de huisarts gegaan, doorverwijzing naar de gyn, en allerlei onderzoeken gehad.
-2 maanden temperaturen
-bloedonderzoek (paar keer priken gedurende cyclus)
-zaadonderzoek
-diverse echo's.
Uitslag: bij beiden alles goed. Toch werd ik maar niet zwanger.
Daarna een HSG gehad (een onderzoek waar de arts een vloeistof door je eileiders spuit, en en dan een rontgenfoto maakt. Daarmee bekijkt men of je eileiders verstopt zitten, of er bijv. cystes of andere zaken te zien zijn).
Weer een half jaar zelf proberen, geen zwangerschap.
-Kijkoperatie gehad, waarbij mijn buikholte, baarmoeder, en weer eileiders bekeken zijn. Dit was onder narcose.
Uitslagen: alles goed.
-Daarna 4x IUI gehad
-IVF poging 1
-En daarna een ICSI-poging, waarvan ik nu zwanger ben.
Het traject zal voor iedereen anders zijn. Dat hangt af van jouw gezondheid/situatie, die van je partner. Maar ook van de werkwijze van het ziekenhuis, en de artsen.
En zelf heb je daar ook invloed op. Zo hebben wij alles in eigen tempo gedaan, ook eens pauze genomen, of een afspraak verzet omdat het niet goed voelde. Daar was in ons zekenhuis alle ruimte voor. Besrpeek dit allemaal goed met de artsen.
Hier wordt geschreven: "maar 5 procent blijft kinderloos.."
Dat lijkt weinig, maar dat is natuurlijk hartstikke veel. Want stellen die de medische molen niet ingaan, of er op een gegeven moment zelf mee stoppen, zitten niet in de 5 %. Maar zijn wel ongewenst kinderloos.
Als je zelf ongewenst kinderloos bent, heb je echt niets aan de opmerking: "ze kunnen zoveel" of "doe dan IVF" of "Maar 5% blijft kinderloos".
Zo'n opmerking voegt niets toe, en geeft je geen troost. Dit wordt vaak uit onwetendheid gezegd, of goedbedoeld.
Maar het grote verdriet, het gemis, de frustatie, de teleurstelling in je eigen lijf en dat van je partner, de jaloezie naar zwangeren/ouders, dat wordt er niet minder door.
Een knuffel. gewoon er zijn, belangstelling tonen, dat hielp mij veel meer dan die goed-bedoelde opmerkingen dat er maar weinig mensen kinderloos blijven..
Want wat nou als je bij de 5% blijkt te horen..
voor alle forummers hier die hun verhaal doen.
-2 maanden temperaturen
-bloedonderzoek (paar keer priken gedurende cyclus)
-zaadonderzoek
-diverse echo's.
Uitslag: bij beiden alles goed. Toch werd ik maar niet zwanger.
Daarna een HSG gehad (een onderzoek waar de arts een vloeistof door je eileiders spuit, en en dan een rontgenfoto maakt. Daarmee bekijkt men of je eileiders verstopt zitten, of er bijv. cystes of andere zaken te zien zijn).
Weer een half jaar zelf proberen, geen zwangerschap.
-Kijkoperatie gehad, waarbij mijn buikholte, baarmoeder, en weer eileiders bekeken zijn. Dit was onder narcose.
Uitslagen: alles goed.
-Daarna 4x IUI gehad
-IVF poging 1
-En daarna een ICSI-poging, waarvan ik nu zwanger ben.
Het traject zal voor iedereen anders zijn. Dat hangt af van jouw gezondheid/situatie, die van je partner. Maar ook van de werkwijze van het ziekenhuis, en de artsen.
En zelf heb je daar ook invloed op. Zo hebben wij alles in eigen tempo gedaan, ook eens pauze genomen, of een afspraak verzet omdat het niet goed voelde. Daar was in ons zekenhuis alle ruimte voor. Besrpeek dit allemaal goed met de artsen.
Hier wordt geschreven: "maar 5 procent blijft kinderloos.."
Dat lijkt weinig, maar dat is natuurlijk hartstikke veel. Want stellen die de medische molen niet ingaan, of er op een gegeven moment zelf mee stoppen, zitten niet in de 5 %. Maar zijn wel ongewenst kinderloos.
Als je zelf ongewenst kinderloos bent, heb je echt niets aan de opmerking: "ze kunnen zoveel" of "doe dan IVF" of "Maar 5% blijft kinderloos".
Zo'n opmerking voegt niets toe, en geeft je geen troost. Dit wordt vaak uit onwetendheid gezegd, of goedbedoeld.
Maar het grote verdriet, het gemis, de frustatie, de teleurstelling in je eigen lijf en dat van je partner, de jaloezie naar zwangeren/ouders, dat wordt er niet minder door.
Een knuffel. gewoon er zijn, belangstelling tonen, dat hielp mij veel meer dan die goed-bedoelde opmerkingen dat er maar weinig mensen kinderloos blijven..
Want wat nou als je bij de 5% blijkt te horen..
voor alle forummers hier die hun verhaal doen.
dinsdag 25 september 2012 om 20:07
En ohja.. je bent van harte welkom om mee te schrijven op het topic 'de Prikbitches'.
Een langlopend topic, waar veel vrouwen en meiden meeschrijven die ervaring hebben met een onvervulde kinderwens, de trajecten in het ziekenhuis, etc.
Er schrijven veel mensen mee, je hoeft niet meteen iedereen te kennen. Kom gezellig je verhaal doen, deel je ervaring, stel je vragen!
Een langlopend topic, waar veel vrouwen en meiden meeschrijven die ervaring hebben met een onvervulde kinderwens, de trajecten in het ziekenhuis, etc.
Er schrijven veel mensen mee, je hoeft niet meteen iedereen te kennen. Kom gezellig je verhaal doen, deel je ervaring, stel je vragen!
woensdag 26 september 2012 om 08:18
Wij zijn nu ook bijna een anderhalf jaar bezig.
En zit eigenlijk in het zelfde schuitje als Pop77.
Na een jaar proberen naar de huisarts gegaan voor een doorverwijzing naar de gyn.
Wij blijken tot nu toe allebei gezond. Er is een eisprong, zaad van mijn man is goed. Bloedwaarden zijn goed.
Ik moet alleen nog een hsg ondergaan waar bekeken wordt of mijn eileiders doorgankelijk zijn.
Ik ken de gevoelens van jaloezie. Iedereen in onze omgeving lijkt zo zwanger te zijn. Vorige week hoorde ik dat mijn beste vriendin na 3 mnd proberen zwanger is geworden. Ik gun hun het zo, maar het is zo frustrerend!
De ziekenhuisbezoeken is voor mij niet zo belastend, want ze vinden plaats in het ziekenhuis waar ik zelf werk. ik kan tijdens mijn werk gewoon even weg als ik weer naar de poli moet.
Het is voor mij een bewuste keuze dat ik voor 'mijn eigen' ziekenhuis heb gekozen.
Een aantal collega's weten dat ik in de mmm zit, dus vinden het niet raar als ik af en toe weg ben.
En zit eigenlijk in het zelfde schuitje als Pop77.
Na een jaar proberen naar de huisarts gegaan voor een doorverwijzing naar de gyn.
Wij blijken tot nu toe allebei gezond. Er is een eisprong, zaad van mijn man is goed. Bloedwaarden zijn goed.
Ik moet alleen nog een hsg ondergaan waar bekeken wordt of mijn eileiders doorgankelijk zijn.
Ik ken de gevoelens van jaloezie. Iedereen in onze omgeving lijkt zo zwanger te zijn. Vorige week hoorde ik dat mijn beste vriendin na 3 mnd proberen zwanger is geworden. Ik gun hun het zo, maar het is zo frustrerend!
De ziekenhuisbezoeken is voor mij niet zo belastend, want ze vinden plaats in het ziekenhuis waar ik zelf werk. ik kan tijdens mijn werk gewoon even weg als ik weer naar de poli moet.
Het is voor mij een bewuste keuze dat ik voor 'mijn eigen' ziekenhuis heb gekozen.
Een aantal collega's weten dat ik in de mmm zit, dus vinden het niet raar als ik af en toe weg ben.
woensdag 26 september 2012 om 10:23
Bedankt voor jullie lieve reacties.
Heel fijn om te horen dat ik niet de enige ben die last heeft van het groene monster! Moest wel heel erg hard lachen om jou, Polleke78! Zag het even helemaal voor me, zwangere vrouwen uitschelden vanuit een gesloten auto. Inderdaad het is heel erg fout, maar wel ontzettend grappig! We weten allemaal dat het niet om de vrouwen persoonlijk gaat!
Pop77 bedankt voor je uitvoerige verhaal. Voelt voor mij als een leidraad waar ik een beetje mijn verwachtingen tegen af kan zetten. Ik had wel al van meerdere mensen gehoord dat het medische traject ook jaren kan duren, maar had geen idee waarmee. In ieder geval onwijs gaaf dat je nu zwanger bent! Geeft de burger moed.
En inderdaad, ik wens voor iedereen een mooi kindje die je fijn in je armen kan nemen!
Heel fijn om te horen dat ik niet de enige ben die last heeft van het groene monster! Moest wel heel erg hard lachen om jou, Polleke78! Zag het even helemaal voor me, zwangere vrouwen uitschelden vanuit een gesloten auto. Inderdaad het is heel erg fout, maar wel ontzettend grappig! We weten allemaal dat het niet om de vrouwen persoonlijk gaat!
Pop77 bedankt voor je uitvoerige verhaal. Voelt voor mij als een leidraad waar ik een beetje mijn verwachtingen tegen af kan zetten. Ik had wel al van meerdere mensen gehoord dat het medische traject ook jaren kan duren, maar had geen idee waarmee. In ieder geval onwijs gaaf dat je nu zwanger bent! Geeft de burger moed.
En inderdaad, ik wens voor iedereen een mooi kindje die je fijn in je armen kan nemen!
woensdag 26 september 2012 om 12:13
quote:Polleke78 schreef op 25 september 2012 @ 17:46:
Wij hebben weleens zwangere vrouwen uitgescholden. In de auto met de ramen dicht en zo dat ze het niet konden zien uiteraard... Maar dan was ik het even kwijt (best erg als ik dat zo lees).
Ten eerste vreselijk voor je dat het niet lukt, frustraties/jaloezie naar vrouwen die wel zwanger zijn kan ik me goed voorstellen, heb ik zelf ook gehad maar uitschelden?! Ronduit walgelijk
Misschien zijn die vrouwen met veel pijn en moeite zwanger geworden, hebben ze een vreselijk zware zwangerschap.....
Ik zal wel afgebrand worden maar ik zit al een dag mezelf op te vreten over jou opmerking.....ik ben zelf 3 maanden geleden bevallen na een horrorzwangerschap, kindje bijna verloren...mijn lichaam is naar de gallemiezen en zit er nog steeds middenin
zullen wel de hormonen zijn dat ik hier zo pissig om ben, maar wat ik hiermee wil zeggen is dat wij vrouwen elkaar misschien beter kunnen steunen i.p.v. afbranden, jaloezie en misgunnen!!
Nogmaals ik gun het iedere vrouw die moeder wil worden dat dat ook lukt, het is prachtig en het mooiste wat er is...ik hoop dat een ieder die een zware weg moet afleggen om moeder te worden dat ook lukt (ik zeg bewust niets over zwanger worden maar moeder worden)
Wij hebben weleens zwangere vrouwen uitgescholden. In de auto met de ramen dicht en zo dat ze het niet konden zien uiteraard... Maar dan was ik het even kwijt (best erg als ik dat zo lees).
Ten eerste vreselijk voor je dat het niet lukt, frustraties/jaloezie naar vrouwen die wel zwanger zijn kan ik me goed voorstellen, heb ik zelf ook gehad maar uitschelden?! Ronduit walgelijk
Misschien zijn die vrouwen met veel pijn en moeite zwanger geworden, hebben ze een vreselijk zware zwangerschap.....
Ik zal wel afgebrand worden maar ik zit al een dag mezelf op te vreten over jou opmerking.....ik ben zelf 3 maanden geleden bevallen na een horrorzwangerschap, kindje bijna verloren...mijn lichaam is naar de gallemiezen en zit er nog steeds middenin
zullen wel de hormonen zijn dat ik hier zo pissig om ben, maar wat ik hiermee wil zeggen is dat wij vrouwen elkaar misschien beter kunnen steunen i.p.v. afbranden, jaloezie en misgunnen!!
Nogmaals ik gun het iedere vrouw die moeder wil worden dat dat ook lukt, het is prachtig en het mooiste wat er is...ik hoop dat een ieder die een zware weg moet afleggen om moeder te worden dat ook lukt (ik zeg bewust niets over zwanger worden maar moeder worden)
woensdag 26 september 2012 om 12:29
quote:secondhandsuus schreef op 25 september 2012 @ 19:19:
Dat van die 2 jaar is herkenbaar... En ook de jaloezie... Maar niet de medische molen, in zoverre, zaad is niet optimaal, en ik te dik...Dus men helpt ons niet en ik wil het ook eigenlijk niet. Geholpen worden... Dus dat verhaal is al afgelopen voor het begonnen is.
Nog 3 maanden proberen. En dan stoppen we ermee. En ga ik kinderloos door het leven. Mijn man heeft 2 kinderen uit een vorig huwelijk.
Dus ik heb me net roze koeken gekocht, omdat ik ongesteld ga worden, en ik me even misselijk wil eten..
En ik me kut voel. En ik eigenlijk niet moet reageren op dit soort topics.
En ook weer wel. Want ook over 3 maanden gun ik iedereen een roze/blauwe wolk..
En nu jou dus ook.
Tja.. Kut dus.. Voor jou, en voor mij.
Eigenlijk vind ik, dat we allemaal dit jaar nog zwanger moeten worden. Dat vind ik gewoon.
Iedereen die al zo lang wacht, en zo graag wilt, en het goed zou doen als ouder..
Ik trek mijn pak koeken maar eens open en ga even zielig zitten doen. En dan is het straks wel weer over.
En sorry dat ik zo depri klink... Het komt allemaal best goed!!
Knuffel voor jou en aan mezelf
Ik begrijp het goed dat jullie willen stoppen en niet in de mmm willen stappen. Maar wat betreft je overgewicht: dat hoeft geen probleem te zijn... Geertgen in Elsendorp heeft namelijk heel andere richtlijnen en neemt vrouwen met overgewicht wél aan voor behandeling.
't Is niet mijn bedoeling om je aan het twijfelen te brengen. Maar het zou zonde zijn als je denkt dat het totaal onmogelijk is in jullie situatie!
Dat van die 2 jaar is herkenbaar... En ook de jaloezie... Maar niet de medische molen, in zoverre, zaad is niet optimaal, en ik te dik...Dus men helpt ons niet en ik wil het ook eigenlijk niet. Geholpen worden... Dus dat verhaal is al afgelopen voor het begonnen is.
Nog 3 maanden proberen. En dan stoppen we ermee. En ga ik kinderloos door het leven. Mijn man heeft 2 kinderen uit een vorig huwelijk.
Dus ik heb me net roze koeken gekocht, omdat ik ongesteld ga worden, en ik me even misselijk wil eten..
En ik me kut voel. En ik eigenlijk niet moet reageren op dit soort topics.
En ook weer wel. Want ook over 3 maanden gun ik iedereen een roze/blauwe wolk..
En nu jou dus ook.
Tja.. Kut dus.. Voor jou, en voor mij.
Eigenlijk vind ik, dat we allemaal dit jaar nog zwanger moeten worden. Dat vind ik gewoon.
Iedereen die al zo lang wacht, en zo graag wilt, en het goed zou doen als ouder..
Ik trek mijn pak koeken maar eens open en ga even zielig zitten doen. En dan is het straks wel weer over.
En sorry dat ik zo depri klink... Het komt allemaal best goed!!
Knuffel voor jou en aan mezelf
Ik begrijp het goed dat jullie willen stoppen en niet in de mmm willen stappen. Maar wat betreft je overgewicht: dat hoeft geen probleem te zijn... Geertgen in Elsendorp heeft namelijk heel andere richtlijnen en neemt vrouwen met overgewicht wél aan voor behandeling.
't Is niet mijn bedoeling om je aan het twijfelen te brengen. Maar het zou zonde zijn als je denkt dat het totaal onmogelijk is in jullie situatie!
woensdag 26 september 2012 om 12:36
En voor wannadance effe een knuffel. Ik weet hoe kl•te het is. Wij proberen al ruim anderhalf jaar zwanger te raken. Vanaf het begin wisten we dat het zaad van mijn man slecht is. We zijn aangewezen op ICSI (is voor ons ook de enige optie) En na heel veel tegenslag van niet geaccepteerd worden bij verschillende ziekenhuizen (gezondheidsprobleem bij mij) kregen we ruim 3 weken geleden bij Geertgen groen licht. En afgelopen zaterdag mocht ik de eerste spuit zetten!!!! (na anderhalf jaar ziekenhuis in en uit!)
Ik hoop natuurlijk dat jullie dit allemaal bespaard blijft en dat er straks gewoon een mooi klein wondertje in je buik groeit.
Wat ik nog wil zeggen over de jaloezie, dat heb ik zelf ook. Gelukkig niet zo dat ik zwangere vrouwen heb uitgescholden ofzo.... Ik gun het namelijk iedereen. Ik word alleen pissig als ze zeggen dat het een ongelukje is. Maar ook dat vind ik dan niet terecht van mezelf en zal het ook nooit laten merken. Je kunt namelijk niet voor die persoon bepalen! En je weet ook niet hoeveel moeite het hun heeft gekost... Kijk dus uit dat je je niet te veel laat gaan in deze gevoelens. In je ziekenhuis kun je evt ook een gesprek aanvragen met een gespecialiseerde verpleegkundige of maatschappelijk werkster die je hierin kan begeleiden (als het te erg wordt)
Ik hoop natuurlijk dat jullie dit allemaal bespaard blijft en dat er straks gewoon een mooi klein wondertje in je buik groeit.
Wat ik nog wil zeggen over de jaloezie, dat heb ik zelf ook. Gelukkig niet zo dat ik zwangere vrouwen heb uitgescholden ofzo.... Ik gun het namelijk iedereen. Ik word alleen pissig als ze zeggen dat het een ongelukje is. Maar ook dat vind ik dan niet terecht van mezelf en zal het ook nooit laten merken. Je kunt namelijk niet voor die persoon bepalen! En je weet ook niet hoeveel moeite het hun heeft gekost... Kijk dus uit dat je je niet te veel laat gaan in deze gevoelens. In je ziekenhuis kun je evt ook een gesprek aanvragen met een gespecialiseerde verpleegkundige of maatschappelijk werkster die je hierin kan begeleiden (als het te erg wordt)
woensdag 26 september 2012 om 13:02
Ohjee dat was echt totaal NIET mijn bedoeling om iemand rot te voelen. Tuurlijk moet je vrouwen niet gaan uitschelden, maar ik kan me voorstellen dat Polleke78 gewoon bedoelde dat ze eigenlijk scheldt op haar eigen situatie. Volgens mij is er geen andere doelgroep op deze aardkloot dan die op dit forum die andere een babietje gunt!
Let's not make war but LOVE!!! met veel raakschietende zaadcelletjes!
)
Ik bedacht me eigenlijk nog een vraag, misschien dat jullie dat weten. Als een ziekenhuis zegt, gaat heen en probeer het lekker zelf nog een tijdje. Kan je daar dan tegenin gaan? Of dien je dan echt weer een aantal maanden zelf bezig te zijn voordat je terug mag komen?
Let's not make war but LOVE!!! met veel raakschietende zaadcelletjes!
)Ik bedacht me eigenlijk nog een vraag, misschien dat jullie dat weten. Als een ziekenhuis zegt, gaat heen en probeer het lekker zelf nog een tijdje. Kan je daar dan tegenin gaan? Of dien je dan echt weer een aantal maanden zelf bezig te zijn voordat je terug mag komen?
woensdag 26 september 2012 om 13:21
Wannadance, dat kan ik me ook goed voorstellen....ik heb zelf een jaar moeten wachten met zwanger worden vanwege lichamelijke klachten (uiteindelijk toen we groen licht hadden is het wel snel gelukt dus dat is mij bespaard gebleven) dus die gevoelens herken ik ook heel erg goed maar het stuitte mij gewoon tegen de borst dat je echt zo ver in je gevoel gaat dat je echt zwangere vrouwen uitscheldt....of ze het nou horen of niet!
Maar goed, wil niet offtopic gaan voor je...hoop voor jouw en Polleke en de rest van de meeschrijvers dat jullie snel ouders mogen worden van een wolk van een baby
Maar goed, wil niet offtopic gaan voor je...hoop voor jouw en Polleke en de rest van de meeschrijvers dat jullie snel ouders mogen worden van een wolk van een baby
woensdag 26 september 2012 om 13:31
TO en alle anderen, deel graag ons succesverhaal met jullie. Na 2 jaar proberen in de mm terecht gekomen. Bij beide alles goed, maar we werden maar niet zwanger. Een jaar later via iui zwanger geraakt, pracht van een dochter. En geheel tegen alle verwachtingen in spontaan zwanger geworden van dochter twee!
Maar ik herken het gevoel, de teleurstellingen, de jaloezie... Ik kon hele onaardige dingen zeggen over mensen met heel veel kinderen. Maar gelukkig wel altijd positief gebleven.
Sterkte! Dat het ook julie gegund is!
Maar ik herken het gevoel, de teleurstellingen, de jaloezie... Ik kon hele onaardige dingen zeggen over mensen met heel veel kinderen. Maar gelukkig wel altijd positief gebleven.
Sterkte! Dat het ook julie gegund is!
woensdag 26 september 2012 om 14:01
TO, wat ontzettend naar voor jullie. Allereerst een dikke , want het doet nogal wat met je, een onvervulde kinderwens.
Ik ben (samen met manlief) bijna 5 jaar bezig om zwanger te worden van onze eerste. Mijn eicellen blijken niet goed te zijn, dus er is maar een ieniemienie kans dat ik een kindje van mezelf zal krijgen.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar wij zijn best jong, en dan denken artsen er soms toch weer anders over.
Na 2 jaar proberen zijn we naar de huisarts gegaan om een doorverwijzing naar het fertiliteitscentrum te vragen.
Intake gehad na 2 maanden wachten.
Spermatest, bij mij inwendige echo, bloedprikken 3x in een cyclus om de hormoonwaarden te meten.
Uitslaggesprek; zaad was wat minder, bij mij alles goed.
4 maanden later, kijkoperatie gehad onder narcose met tegelijkertijd de HSG.
Uitslag; goed, advies; 6 maanden zelf proberen.
Na 6 maanden 4x IUI gehad met lichte hormoonstimulatie; geen resultaat.
4 maanden later 1e IVF
2 maanden later 2e IVF
3 maanden later 3e IVF/ISCI
(Hier uit bleek dat mijn eicellen er helemaal niet goed uitzien)
Binnenkort start onze laatste poging.
je kunt zelf je tempo bepalen. Als je denkt, ik wil even rust, gewoon aangeven.
Ik wens je veel succes!!!
VirginiaMoon, wat heftig zeg voor jou, je zwangerschap! Gaat nu alles wel goed met je kleintje? Ik hoop dat je zelf voorspoedig hersteld!
Begrijpelijk hoor, je reactie op het uitschelden verhaal. Ik herken het zelf niet, hoewel ik ook bij tijden heel erg jaloers kan zijn.
Ik ben (samen met manlief) bijna 5 jaar bezig om zwanger te worden van onze eerste. Mijn eicellen blijken niet goed te zijn, dus er is maar een ieniemienie kans dat ik een kindje van mezelf zal krijgen.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar wij zijn best jong, en dan denken artsen er soms toch weer anders over.
Na 2 jaar proberen zijn we naar de huisarts gegaan om een doorverwijzing naar het fertiliteitscentrum te vragen.
Intake gehad na 2 maanden wachten.
Spermatest, bij mij inwendige echo, bloedprikken 3x in een cyclus om de hormoonwaarden te meten.
Uitslaggesprek; zaad was wat minder, bij mij alles goed.
4 maanden later, kijkoperatie gehad onder narcose met tegelijkertijd de HSG.
Uitslag; goed, advies; 6 maanden zelf proberen.
Na 6 maanden 4x IUI gehad met lichte hormoonstimulatie; geen resultaat.
4 maanden later 1e IVF
2 maanden later 2e IVF
3 maanden later 3e IVF/ISCI
(Hier uit bleek dat mijn eicellen er helemaal niet goed uitzien)
Binnenkort start onze laatste poging.
je kunt zelf je tempo bepalen. Als je denkt, ik wil even rust, gewoon aangeven.
Ik wens je veel succes!!!
VirginiaMoon, wat heftig zeg voor jou, je zwangerschap! Gaat nu alles wel goed met je kleintje? Ik hoop dat je zelf voorspoedig hersteld!
Begrijpelijk hoor, je reactie op het uitschelden verhaal. Ik herken het zelf niet, hoewel ik ook bij tijden heel erg jaloers kan zijn.
woensdag 26 september 2012 om 14:12
Dank je Eva....met 't frummeltje gaat het super....kerngezond en een vreselijk tevreden en blij!! En nu moeder de vrouw nog...maar voor mij geldt helaas ook : geduld is een schone zaak alleen bij mij voor een ander doel
Ik lees wel eens wat posts van jou bij en poooeh meid wat een zware weg hebben jullie afgelegd wil je veel succes wensen met de laatste poging!
Ik lees wel eens wat posts van jou bij en poooeh meid wat een zware weg hebben jullie afgelegd wil je veel succes wensen met de laatste poging!
woensdag 26 september 2012 om 15:29
Lieve wannadance, allereerst een voor jou.
Dat groene monster is heel herkenbaar en volkomen normaal hoor. En hoewel ik goede ervaringen heb met het loslaten van je zwangerschapwens, vind ik dat advies echt het stomste dat er is. Je kunt het niet zomaar loslaten en bovendien is dat alles behalve een garantie dat het dan ineens wel lukt.
Zelf ben ik een gelukkige moeder van een dochtertje waarvan ik een positieve test in handen had, in de week van mijn eerste afspraak bij de gyn, op het moment dat een andere arts mij had afgeraden zwanger te worden.
En alsof het zo moest zijn had ik afgelopen juni, weer in de week dat ik na weer een ruim jaar proberen een afspraak had bij de fertipoli, ook een positieve test in handen. Helaas is deze zwangerschap in een miskraam geeindigd en ben ik ook niet meer welkom op de poli, omdat we wederom zelfstandig een zwangerschap tot stand hadden gebracht. Op dit moment vind ik het even niet zo erg dat ik nog niet zwanger ben, ik ben er toch nog niet zo aan toe na de mk en merk dat met name aan het uitblijven van het groene monster. Daarnaast geloof ik ook wel weer dat we het kunnen. Dat vind ik het allervervelendste aan een nog onvervulde zwangerschapswens; gaat het ooit wel lukken?!
Als je de garantie hebt dat je binnen 2 jaar een kindje in handen hebt, dan kun je dat best uitzingen. No problemo, maar die onzekerheid....
Veel succes, ik hoop dat je maar snel zwanger zult zijn!
Dat groene monster is heel herkenbaar en volkomen normaal hoor. En hoewel ik goede ervaringen heb met het loslaten van je zwangerschapwens, vind ik dat advies echt het stomste dat er is. Je kunt het niet zomaar loslaten en bovendien is dat alles behalve een garantie dat het dan ineens wel lukt.
Zelf ben ik een gelukkige moeder van een dochtertje waarvan ik een positieve test in handen had, in de week van mijn eerste afspraak bij de gyn, op het moment dat een andere arts mij had afgeraden zwanger te worden.
En alsof het zo moest zijn had ik afgelopen juni, weer in de week dat ik na weer een ruim jaar proberen een afspraak had bij de fertipoli, ook een positieve test in handen. Helaas is deze zwangerschap in een miskraam geeindigd en ben ik ook niet meer welkom op de poli, omdat we wederom zelfstandig een zwangerschap tot stand hadden gebracht. Op dit moment vind ik het even niet zo erg dat ik nog niet zwanger ben, ik ben er toch nog niet zo aan toe na de mk en merk dat met name aan het uitblijven van het groene monster. Daarnaast geloof ik ook wel weer dat we het kunnen. Dat vind ik het allervervelendste aan een nog onvervulde zwangerschapswens; gaat het ooit wel lukken?!
Als je de garantie hebt dat je binnen 2 jaar een kindje in handen hebt, dan kun je dat best uitzingen. No problemo, maar die onzekerheid....
Veel succes, ik hoop dat je maar snel zwanger zult zijn!
woensdag 26 september 2012 om 15:35
Tsjee...in vergelijking met de rest van alle verhalen hier, mag ik alles behalve klagen. Doe ik ook niet, ik ben tenslotte al moeder. Het zou wel heel fijn zijn om een keertje tegen southmini te kunnen zeggen dat ze echt dat broertje of zusje krijgt waar ze al anderhalf jaar bijna dagelijks om vraagt, maar ik besef elke dag hoe gelukkig ik ben. En dat wens ik een ieder ook toe.
donderdag 27 september 2012 om 10:57
South, ik herken je verhaal, al zijn wij nu nog maar 13 maanden bezig. Ohnee, 14 inmiddels. Ik testte vorige week positief, maar dinsdag ging het mis.
Mijn dochter wordt komende maand 3. Het is dus een keer gelukt, alleen lukt het nu niet meer. Ik ben er op dit moment erg verdrietig van. Het zal over een paar dagen wel weer beter worden, maar man wat vind ik het erg.
Mooie post, je laatste. Sterkte voor iedereen hier
Mijn dochter wordt komende maand 3. Het is dus een keer gelukt, alleen lukt het nu niet meer. Ik ben er op dit moment erg verdrietig van. Het zal over een paar dagen wel weer beter worden, maar man wat vind ik het erg.
Mooie post, je laatste. Sterkte voor iedereen hier
vrijdag 28 september 2012 om 14:03
Hee meiden,
Vind het zo fijn om jullie verhalen te horen. Het is gewoon waar, gedeelde smart is halve smart.
En als ik al die verhalen zo lees -ook in andere topics- dan kan ik me gewoon niet voorstellen dat het echt maar 5% is.
Wat zijn er veel vrouwen die hier tegen aan lopen. En wat hebben we er veel voor over om zwanger te worden. Ik moet eerlijk bekennen dat ik bij sommige afkortingen echt nog geen idee had wat ze betekenen..ISCI? IUI? HSG? Dus bedankt Hannajohanna78 voor de uitleg! Ik ben bang dat ik er binnenkort ook alles van weet.
De komende dagen zijn weer onze rampetamp dagen) Dus we gaan het gewoon weer proberen. Fingers crossed, benen wijd en heupen gekanteld! )
Dikke knuf aan jullie allemaal
Vind het zo fijn om jullie verhalen te horen. Het is gewoon waar, gedeelde smart is halve smart.
En als ik al die verhalen zo lees -ook in andere topics- dan kan ik me gewoon niet voorstellen dat het echt maar 5% is.
Wat zijn er veel vrouwen die hier tegen aan lopen. En wat hebben we er veel voor over om zwanger te worden. Ik moet eerlijk bekennen dat ik bij sommige afkortingen echt nog geen idee had wat ze betekenen..ISCI? IUI? HSG? Dus bedankt Hannajohanna78 voor de uitleg! Ik ben bang dat ik er binnenkort ook alles van weet.
De komende dagen zijn weer onze rampetamp dagen
) Dus we gaan het gewoon weer proberen. Fingers crossed, benen wijd en heupen gekanteld! )Dikke knuf aan jullie allemaal
