Zwanger
alle pijlers
Twijfel: proberen zwanger te worden of niet?!?
zaterdag 28 december 2013 om 22:08
Lees regelmatig mee en omdat ik benieuwd ben naar de meningen en ervaringen van anderen zal ik proberen (in het kort) mijn dilemma voor te leggen.
Ik ben 36 jaar, sinds 2 jaar getrouwd en ik en man wonen sinds 5 jaar in een koophuis. De laatste tijd hebben we het er steeds vaker over kinderen en zijn we er beide uit dat we heel graag een kindje zouden willen krijgen. Nu spelen er wel een aantal dingen mee waardoor ik een beetje bang ben om het te gaan proberen.
Om te beginnen speelt mijn leeftijd een rol. Aangezien ik 'al' 36 ben besef ik me dat ik niet nog jaren kan wachten tot ik een vast contract en dus meer zekerheid heb. Sinds ik in 2009 mijn baan verloor door de crisis en sindsdien wel steeds aan het werk ben geweest, heb ik geen vast contract meer gekregen. Nu werk ik alweer bijna 2 jaar op uitzendbasis. Bij het bedrijf waar ik werk zijn sindsdien (heeft een fusie plaatsgevonden) geen contracten meer uitgegeven. Man heeft een goede baan, maar ook hij heeft momenteel geen vast contract. Deze maand is zijn tweede jaarcontract ingegaan.
Ik hen het er met vrienden over gehad en de meeste reacties zijn: "tja, er is dan altijd wel een reden te bedenken om het niet te doen". Klopt natuurlijk ook wel, want ik weet dat je niet in de toekomst kunt kijken en natuurlijk zegt een vast contract ook niet alles. Dat heb ik aan den lijve ondervonden.
Ik weet dat ik er samen met mijn man een beslissing over moet nemen, maar tips en adviezen zijn meer dan welkom!
Ik ben 36 jaar, sinds 2 jaar getrouwd en ik en man wonen sinds 5 jaar in een koophuis. De laatste tijd hebben we het er steeds vaker over kinderen en zijn we er beide uit dat we heel graag een kindje zouden willen krijgen. Nu spelen er wel een aantal dingen mee waardoor ik een beetje bang ben om het te gaan proberen.
Om te beginnen speelt mijn leeftijd een rol. Aangezien ik 'al' 36 ben besef ik me dat ik niet nog jaren kan wachten tot ik een vast contract en dus meer zekerheid heb. Sinds ik in 2009 mijn baan verloor door de crisis en sindsdien wel steeds aan het werk ben geweest, heb ik geen vast contract meer gekregen. Nu werk ik alweer bijna 2 jaar op uitzendbasis. Bij het bedrijf waar ik werk zijn sindsdien (heeft een fusie plaatsgevonden) geen contracten meer uitgegeven. Man heeft een goede baan, maar ook hij heeft momenteel geen vast contract. Deze maand is zijn tweede jaarcontract ingegaan.
Ik hen het er met vrienden over gehad en de meeste reacties zijn: "tja, er is dan altijd wel een reden te bedenken om het niet te doen". Klopt natuurlijk ook wel, want ik weet dat je niet in de toekomst kunt kijken en natuurlijk zegt een vast contract ook niet alles. Dat heb ik aan den lijve ondervonden.
Ik weet dat ik er samen met mijn man een beslissing over moet nemen, maar tips en adviezen zijn meer dan welkom!
zaterdag 28 december 2013 om 22:10
Gewoon doen. Nu is je kans en vaste contracten krijg je toch bijna nergens meer. Laat jouw tijd in ieder geval niet voorbijgaan alleen hierom. En wat je vrienden zeggen is waar. Aan kinderen beginnen is altijd in het diepe springen, op het gebied van gezondheid, werk, relatie... maar je wil er toch ooit aan beginnen, dus doe het nou maar....
zaterdag 28 december 2013 om 22:16
Herkenbaar, hier uiteindelijk niet gewacht, nu 38 weken zwanger en vooralsnog lijkt het op banengebied gewoon goed te gaan. Zo is mijn contract verlengd tijdens mijn zwangerschap en is mijn vriend ook gewoon nog aan het werk.
Wat ik je aanraad is bijv je een goed beeld te vormen van je financiën, spaargeld etc. Mocht een van jullie of jullie allebei zonder werk komen te zitten, hoe lang kun je het dan uitzingen? Daarbij: hoe zit het met de banen in jullie vakgebied. Het feit dat jullie beiden steeds aan het werk zijn geweest is natuurlijk positief. En bedenk ook: een vaste baan kun je ook gewoon verliezen; niets biedt absolute zekerheid.
Wat ik je aanraad is bijv je een goed beeld te vormen van je financiën, spaargeld etc. Mocht een van jullie of jullie allebei zonder werk komen te zitten, hoe lang kun je het dan uitzingen? Daarbij: hoe zit het met de banen in jullie vakgebied. Het feit dat jullie beiden steeds aan het werk zijn geweest is natuurlijk positief. En bedenk ook: een vaste baan kun je ook gewoon verliezen; niets biedt absolute zekerheid.
zaterdag 28 december 2013 om 22:18
zaterdag 28 december 2013 om 22:22
Nucky: spaargeld zit wel goed. Mijn man is een erg goede spaarder en heeft echt veel spaargeld. Ik heb zelf een klein gaatje in mijn hand, dus ik iets minder. Maar mochten we zonder werk komen te zitten hebben we best een flinke buffer.
Jullie hebben gelijk voor wat betreft de zekerheid op de arbeidsmarkt en mijn leeftijd. Vooral vanwege dat laatste weet ik ook dat ik simpelweg niet te lang meer kan wachten. Die klok tikt toch door en hard ook.
Jullie hebben gelijk voor wat betreft de zekerheid op de arbeidsmarkt en mijn leeftijd. Vooral vanwege dat laatste weet ik ook dat ik simpelweg niet te lang meer kan wachten. Die klok tikt toch door en hard ook.
zaterdag 28 december 2013 om 22:34
Even om te relativeren: jullie zijn natuurlijk heel verstandige mensen die het belangrijk vinden om allebei te werken en te sparen. Prima. Als ik op de basisschool van mijn kinderen rondkijk, zie ik nog altijd dat grote groepen mensen hun zwangerschappen "baseren" op slechts één baan (meestal die van de man) en niet eens overwegen om allebei te werken. Dat is natuurlijk minder verstandig, maar dit relativeert wel. Waarom zouden jullie als stel waarvan beide partners werken en ook nog zo goed sparen, dan geen kind moeten krijgen? Wie kan er dan nog wel een kind krijgen? Ik denk dat jullie vertrouwen mogen hebben in de toekomst, zeker in verhouding tot de grote hoeveelheid Nederlanders die uitgaat van één baan en nauwelijks spaargeld, maar ook gewoon kinderen krijgen. Jullie zijn echt wel verstandig genoeg en hebben hard je best gedaan om de situatie zo te krijgen. Ik wens jullie veel geluk!
zaterdag 28 december 2013 om 22:40
Precies, verstandig en intelligent zijn is heel prettig en belangrijk, maar er zijn grenzen aan. Als je op een gegeven moment zo voorzichtig en streng bent dat jij als hardwerkende (hoogopgeleide?) vrouw met spaargeld geen kind krijgt omdat je te lang wacht omdat je geen vast contract hebt, terwijl hele massa's mensen nog altijd kinderen krijgen zonder twee carrières en spaargeld, dan klopt er iets niet...
Jullie situatie ziet er in verhouding tot die van vele anderen heel goed uit. Je hebt het verdiend, TO! En nu maar hopen op geluk.
Jullie situatie ziet er in verhouding tot die van vele anderen heel goed uit. Je hebt het verdiend, TO! En nu maar hopen op geluk.
zaterdag 28 december 2013 om 22:43
Marco, bedankt!
'Probleem' is een beetje dat we allebei nogal houden van zekerheid en mijn man misschien nog wel meer dan ik. Hij vraagt zich dan meteen af hoe het dan zit met recht op verlof, of dat ik mijn baan misschien kwijt zal raken en wat dan? Tja, wat dan? Dan ga ik weer solliciteren en hopelijk vind ik dan snel weer een nieuwe baan. Maar zover is het nog lang niet en we moeten eerst maar eens zien of het wel lukt om überhaupt zwanger te kunnen raken!
'Probleem' is een beetje dat we allebei nogal houden van zekerheid en mijn man misschien nog wel meer dan ik. Hij vraagt zich dan meteen af hoe het dan zit met recht op verlof, of dat ik mijn baan misschien kwijt zal raken en wat dan? Tja, wat dan? Dan ga ik weer solliciteren en hopelijk vind ik dan snel weer een nieuwe baan. Maar zover is het nog lang niet en we moeten eerst maar eens zien of het wel lukt om überhaupt zwanger te kunnen raken!
zaterdag 28 december 2013 om 22:48
quote:Loetje77 schreef op 28 december 2013 @ 22:43:
Marco, bedankt!
'Probleem' is een beetje dat we allebei nogal houden van zekerheid en mijn man misschien nog wel meer dan ik. Hij vraagt zich dan meteen af hoe het dan zit met recht op verlof, of dat ik mijn baan misschien kwijt zal raken en wat dan? Tja, wat dan? Dan ga ik weer solliciteren en hopelijk vind ik dan snel weer een nieuwe baan. Maar zover is het nog lang niet en we moeten eerst maar eens zien of het wel lukt om überhaupt zwanger te kunnen raken!
Graag gedaan.
Ik begrijp wel dat het onprettig is om dat gevoel van controle los te moeten laten. Toch werkt het zo. Een kind krijgen is altijd een gok. Alleen al omdat je niet weet of je een gezond kind krijgt. En ook dat heeft invloed op je baan. En ga zo maar door. Toch moet je een keer aan kinderen beginnen, als je kinderen wilt. Mijn vriendin en ik zijn er ook ooit aan begonnen. Tot nu toe redden we ons. In de toekomst kijken kunnen wij ook niet, maar we zijn blij dat het bij ons goed gaat!
Marco, bedankt!
'Probleem' is een beetje dat we allebei nogal houden van zekerheid en mijn man misschien nog wel meer dan ik. Hij vraagt zich dan meteen af hoe het dan zit met recht op verlof, of dat ik mijn baan misschien kwijt zal raken en wat dan? Tja, wat dan? Dan ga ik weer solliciteren en hopelijk vind ik dan snel weer een nieuwe baan. Maar zover is het nog lang niet en we moeten eerst maar eens zien of het wel lukt om überhaupt zwanger te kunnen raken!
Graag gedaan.
Ik begrijp wel dat het onprettig is om dat gevoel van controle los te moeten laten. Toch werkt het zo. Een kind krijgen is altijd een gok. Alleen al omdat je niet weet of je een gezond kind krijgt. En ook dat heeft invloed op je baan. En ga zo maar door. Toch moet je een keer aan kinderen beginnen, als je kinderen wilt. Mijn vriendin en ik zijn er ook ooit aan begonnen. Tot nu toe redden we ons. In de toekomst kijken kunnen wij ook niet, maar we zijn blij dat het bij ons goed gaat!
zaterdag 28 december 2013 om 22:50
quote:Loetje77 schreef op 28 december 2013 @ 22:46:
Lief van je Melissa, dank je!
Als ik de reacties zo eens lees vraag ik me af waarom we eigenlijk twijfelen!
Maar goed dat ik inmiddels wel al gestopt ben met de pil
Gheghe, je zal nog wel vaker twijfelen. Op "handige" momenten zoals het moment waarop je een positieve test vasthoudt of op het moment dat de bevalling daadwerkelijk begint
Dat moet je allemaal niet al te serieus nemen zeg maar.
Lief van je Melissa, dank je!
Als ik de reacties zo eens lees vraag ik me af waarom we eigenlijk twijfelen!
Maar goed dat ik inmiddels wel al gestopt ben met de pil
Gheghe, je zal nog wel vaker twijfelen. Op "handige" momenten zoals het moment waarop je een positieve test vasthoudt of op het moment dat de bevalling daadwerkelijk begint
Dat moet je allemaal niet al te serieus nemen zeg maar.
zaterdag 28 december 2013 om 22:54
zaterdag 28 december 2013 om 22:56
Ik ben 39 week zwanger. Vriend heeft momenteel geen werk, en zit in een sector die de komende tijd echt niet beter gaat worden. Kortom: wij krijgen ook een kind op één salaris (het mijne). Ideaal is het misschien niet (al heb ik me nog geen moment hoeven te buigen over kinderopvang, wel zo makkelijk ), maar ik zie het zeker niet als een probleem. Veel plezier met zwanger worden
zaterdag 28 december 2013 om 22:58
Financieel is leuk en belangrijk enzo, maar god ouderschap bestaat maar voor een klein deel uit materieel.
Als je je kind kunt voeden, kleden, verschonen en het kan veilig en warm slapen, dan heb je de materiele behoeften voor de eerste tijd al te pakken. Uiteindelijk neemt je kind in zijn latere leven vooral mee wat jij er aan aandacht en liefde instopt. Wat jij het leert.
Als je je kind kunt voeden, kleden, verschonen en het kan veilig en warm slapen, dan heb je de materiele behoeften voor de eerste tijd al te pakken. Uiteindelijk neemt je kind in zijn latere leven vooral mee wat jij er aan aandacht en liefde instopt. Wat jij het leert.
