Zwanger
alle pijlers
Uitgerekend juni 2012
dinsdag 4 oktober 2011 om 15:13
Hallo,
na een jaar meegelezen te hebben op het forum, voelde ik nu de behoefte om ook mee te gaan schrijven.
De reden: ik weet sinds 1,5 week dat ik zwanger ben en het lijkt me leuk om hier met anderen over te kletsen (net zoals velen mij in verschillende maandtopics al voor zijn gegaan).
Dus, wie is er nog meer net zwanger en heeft zin om mee te schrijven?
Groetjes Kiwi
NaamLeeftijdUitgerekend1e/2e/3e?BijzonderhedenLela_28eind mei/begin juni1eTweeling!Gekko2012352 juni1eKiwi5253 juni1e*Verrassing*Jomamma3 juni2e*Jongen!*Toeristje22303 juni1e*Meisje!*Vida83274 juni1eSarelle315 juni1e*Jongen!*Farfallina306 juni1e*Verrassing*Ankielem297 juni2e*Jongen!*Peartje329 juni1e*Meisje!*Madamar349 juni1ePr_c_bananahammock2710 juni2eCatootje143410 juni3e*Meisje!*Wormpje3112 juni2e*Jongen!*Duivekluif2612 juni1e*Meisje!*EvaS19832814 juni2e*Jongen!*Swiwi832816 juni1eDesigned2617 juni*Meisje!*Anne345618 juni1eBroodjepindakaas2719 juni2eBrunetteparis2219 juni1e*Meisje!*Bloem7720 juni2eSaskosan3120 juni2e*Meisje!*Mal197625 juni2e en 3e*Meisje!* & *Meisje!*Nientie19832826 juni1e*Jongen!*Spannend3528 juni2e*Verrassing*Lepeltjelepeltje3028 juni1e
na een jaar meegelezen te hebben op het forum, voelde ik nu de behoefte om ook mee te gaan schrijven.
De reden: ik weet sinds 1,5 week dat ik zwanger ben en het lijkt me leuk om hier met anderen over te kletsen (net zoals velen mij in verschillende maandtopics al voor zijn gegaan).
Dus, wie is er nog meer net zwanger en heeft zin om mee te schrijven?
Groetjes Kiwi
NaamLeeftijdUitgerekend1e/2e/3e?BijzonderhedenLela_28eind mei/begin juni1eTweeling!Gekko2012352 juni1eKiwi5253 juni1e*Verrassing*Jomamma3 juni2e*Jongen!*Toeristje22303 juni1e*Meisje!*Vida83274 juni1eSarelle315 juni1e*Jongen!*Farfallina306 juni1e*Verrassing*Ankielem297 juni2e*Jongen!*Peartje329 juni1e*Meisje!*Madamar349 juni1ePr_c_bananahammock2710 juni2eCatootje143410 juni3e*Meisje!*Wormpje3112 juni2e*Jongen!*Duivekluif2612 juni1e*Meisje!*EvaS19832814 juni2e*Jongen!*Swiwi832816 juni1eDesigned2617 juni*Meisje!*Anne345618 juni1eBroodjepindakaas2719 juni2eBrunetteparis2219 juni1e*Meisje!*Bloem7720 juni2eSaskosan3120 juni2e*Meisje!*Mal197625 juni2e en 3e*Meisje!* & *Meisje!*Nientie19832826 juni1e*Jongen!*Spannend3528 juni2e*Verrassing*Lepeltjelepeltje3028 juni1e
vrijdag 4 november 2011 om 09:23
@schimmelteentje: wat vreselijk voor jullie, sterkte de aankomende tijd!
@gekko & bananahammock, wat goed dat jullie ook netjes gestopt zijn!! Vind het soms ook nog wel moeilijk maar elke week gaat het iets makkelijker... succes dames!!
volg wk woensdag 9 november mag ik al voor de echo ivm bloedverlies en de zorgen die ik me maak. Mijn vk heeft zo fijn gereageerd... volgende week ben ik ruim 7 weken dus zou er iig iets te zien moeten zijn... spannend!!
Iedereen alvast een fijn weekend gewenst!!
@gekko & bananahammock, wat goed dat jullie ook netjes gestopt zijn!! Vind het soms ook nog wel moeilijk maar elke week gaat het iets makkelijker... succes dames!!
volg wk woensdag 9 november mag ik al voor de echo ivm bloedverlies en de zorgen die ik me maak. Mijn vk heeft zo fijn gereageerd... volgende week ben ik ruim 7 weken dus zou er iig iets te zien moeten zijn... spannend!!
Iedereen alvast een fijn weekend gewenst!!
vrijdag 4 november 2011 om 09:42
Dag dames,
Ik wil even klagen, niet verkeerd bedoelt want ik ben heel blij met mijn zwangerschap . Sinds gisterochtend geef ik alleen maar over. Gister stond de teller op 9 x. Is gewoon niet te doen. Had zo gehoopt dat het niet zo erg als vorige zwangerschap zou worden. Ik baal daar echt van.
Vandaag ziekgemeld, want ook vanochtend was het weer raak.
X eva
Ik wil even klagen, niet verkeerd bedoelt want ik ben heel blij met mijn zwangerschap . Sinds gisterochtend geef ik alleen maar over. Gister stond de teller op 9 x. Is gewoon niet te doen. Had zo gehoopt dat het niet zo erg als vorige zwangerschap zou worden. Ik baal daar echt van.
Vandaag ziekgemeld, want ook vanochtend was het weer raak.
X eva
vrijdag 4 november 2011 om 13:58
@ eva: tuuurlijk mag je hier klagen! Daar is het forum ook voor! En je hebt ook alle reden zo te lezen! Wat enorm naar dat je zoveel moet overgeven. Ms een tip: vanille vla en banaan onderdrukken beide de uitwerking van het HCG hormoon en dus ook de misselijkheid! Het kan geen kwaad dus ik zou het proberen!
Mij helpt het maar ik ben alleen misselijk, hoef niet over te geven.
Veel sterkte!
Mij helpt het maar ik ben alleen misselijk, hoef niet over te geven.
Veel sterkte!
vrijdag 4 november 2011 om 17:33
Slecht nieuws.....
Gister mocht ik in het ziekenhuis waar ik werk weer langskomen voor een echo. Omdat mijn vriend moest werken heb ik mijn moeder meegenomen. Op de echo zag ik duidelijk dat het heel erg was gegroeid ten opzichte van de eerste keer. Goed nieuws dus, dacht ik. Maar al snel zag de gynaecoloog dat er geen kloppend hartje meer was. Dat waar ik bij de eerste echo zo bang voor was werd nu 2 weken later toch werkelijkheid en dat terwijl ik er nu eigenlijk geen rekening mee had gehouden. Onderweg naar huis heb ik alleen maar gehuild maar eenmaal thuis kwam het ergste..... Mijn vriend vertellen dat het mis is.
Vandaag weer bij de gyno geweest en besloten tot de 15e te wachten op een natuurlijke afstoting van het vruchtje. Gebeurt dat niet dan krijg ik tabletten om de natuur een handje te helpen, werkt dat ook niet dan volgt alsnog een curettage.
Hopen dus op een natuurlijk proces. Verder gaat het met ups en downs en blijf ik me afvragen of ik toch niet iets fout heb gedaan. De gyno heeft me verteld dat het bij 15% van de zwangerschappeb gebeurd en dat er meestal geen duidelijke oorzaak is. Maar dat ik vooral mezelf niks moet verwijten. Als het me lukt het vruchtje op te vangen zal het onderzocht worden maar meestal komt er niks uit zo'n onderzoek.
Ik wilde jullie, ondanks het slechte nieuws, toch op de hoogte brengen. Helaas komt hierbij ook mijn verzoek om mij van de lijst te halen. Als mijn lichaam weer helemaal herstelt is hoop ik weer snel zwanger te zijn en op een andere lijst verder te gaan.
Liefs Romeisa
Gister mocht ik in het ziekenhuis waar ik werk weer langskomen voor een echo. Omdat mijn vriend moest werken heb ik mijn moeder meegenomen. Op de echo zag ik duidelijk dat het heel erg was gegroeid ten opzichte van de eerste keer. Goed nieuws dus, dacht ik. Maar al snel zag de gynaecoloog dat er geen kloppend hartje meer was. Dat waar ik bij de eerste echo zo bang voor was werd nu 2 weken later toch werkelijkheid en dat terwijl ik er nu eigenlijk geen rekening mee had gehouden. Onderweg naar huis heb ik alleen maar gehuild maar eenmaal thuis kwam het ergste..... Mijn vriend vertellen dat het mis is.
Vandaag weer bij de gyno geweest en besloten tot de 15e te wachten op een natuurlijke afstoting van het vruchtje. Gebeurt dat niet dan krijg ik tabletten om de natuur een handje te helpen, werkt dat ook niet dan volgt alsnog een curettage.
Hopen dus op een natuurlijk proces. Verder gaat het met ups en downs en blijf ik me afvragen of ik toch niet iets fout heb gedaan. De gyno heeft me verteld dat het bij 15% van de zwangerschappeb gebeurd en dat er meestal geen duidelijke oorzaak is. Maar dat ik vooral mezelf niks moet verwijten. Als het me lukt het vruchtje op te vangen zal het onderzocht worden maar meestal komt er niks uit zo'n onderzoek.
Ik wilde jullie, ondanks het slechte nieuws, toch op de hoogte brengen. Helaas komt hierbij ook mijn verzoek om mij van de lijst te halen. Als mijn lichaam weer helemaal herstelt is hoop ik weer snel zwanger te zijn en op een andere lijst verder te gaan.
Liefs Romeisa
vrijdag 4 november 2011 om 19:33
had vandaag de termijn echo. kindje helemaal goed gegroeid, nu 2,88 cm.....kleine droppie! ze groeide goed, hartje klopte goed en ze zwaaide naar ons. zoontje diep onder de indruk dat babytje naar hem had gezwaaid!
placenta lag nu nog voor de uitgang maar volgens de echoscopiste is dat nu nog heel normaal, kan nog alle kanten op bewegen. ben nu 9w4d! als ze heel goed keek, kon ze zien waar de bloeding nog vandaan kwam; was al veel kleiner dan 2 weken terug. ze zei dat als ze 't niet wist ze 't niet zou zien. maar omdat het zulk flexibel weefsel is duurt het soms wat langer voordat het helemaal over is.
dus ben helemaal blij! vanmiddag geshopt met m'n moeder en heel lief schattig vestje van nijntje gekregen voor de baby, heel mooi. zoontje is er helemaal vol van en geeft kusjes op m'n buik, heel lief; baby kussen noemt hij dat.
uitgerekende datum is nu gesteld op 4 juni 2012!
eva tuurlijk mag je klagen! spugen is zo naar! dacht toevallig gisterenavond, hey heb nog niet hoeven spugen terwijl bij m'n zoon vanaf week 7 dagelijks t/m week 14 en ik had het nog niet gedacht of ik zag m'n avondeten de wcpot in verdwijnen....bleh spugen is echt zo vies.
placenta lag nu nog voor de uitgang maar volgens de echoscopiste is dat nu nog heel normaal, kan nog alle kanten op bewegen. ben nu 9w4d! als ze heel goed keek, kon ze zien waar de bloeding nog vandaan kwam; was al veel kleiner dan 2 weken terug. ze zei dat als ze 't niet wist ze 't niet zou zien. maar omdat het zulk flexibel weefsel is duurt het soms wat langer voordat het helemaal over is.
dus ben helemaal blij! vanmiddag geshopt met m'n moeder en heel lief schattig vestje van nijntje gekregen voor de baby, heel mooi. zoontje is er helemaal vol van en geeft kusjes op m'n buik, heel lief; baby kussen noemt hij dat.
uitgerekende datum is nu gesteld op 4 juni 2012!
eva tuurlijk mag je klagen! spugen is zo naar! dacht toevallig gisterenavond, hey heb nog niet hoeven spugen terwijl bij m'n zoon vanaf week 7 dagelijks t/m week 14 en ik had het nog niet gedacht of ik zag m'n avondeten de wcpot in verdwijnen....bleh spugen is echt zo vies.
zaterdag 5 november 2011 om 10:38
@Romeisa, wat een rotbericht! Sterkte toegewenst!
Hier alles goed. Ik ben sinds woensdag aan het piesen voor Moeders voor Moeders Mijn zus heeft haar eerste kindje door middel van IUI gekregen en nu voor de tweede zijn ze bezig met IVF, dus ik weet hoe belangrijk dat hormoon is. Die flessen stinken wel enorm zeg...Bah. Gelukkig ben ik niet heel erg misselijk ofzo, anders kan ik me voorstellen dat je voortdurend over je nek gaat als je die dingen vult
Ik heb nog steeds weinig klachten hoewel ik nu af en toe een vlaag van misselijkheid heb. Ik probeer er maar niet echt op te letten, dan gaat het het best. De vermoeidheid blijft, ik kan wel blijven slapen!
Hier alles goed. Ik ben sinds woensdag aan het piesen voor Moeders voor Moeders Mijn zus heeft haar eerste kindje door middel van IUI gekregen en nu voor de tweede zijn ze bezig met IVF, dus ik weet hoe belangrijk dat hormoon is. Die flessen stinken wel enorm zeg...Bah. Gelukkig ben ik niet heel erg misselijk ofzo, anders kan ik me voorstellen dat je voortdurend over je nek gaat als je die dingen vult
Ik heb nog steeds weinig klachten hoewel ik nu af en toe een vlaag van misselijkheid heb. Ik probeer er maar niet echt op te letten, dan gaat het het best. De vermoeidheid blijft, ik kan wel blijven slapen!
zaterdag 5 november 2011 om 11:21
Romeisa, wat verschrikkelijk! Wat erg voor je.... Heel veel sterkte gewenst bij wat er komen gaat...
RoAn, supergoed dat je meedoet met MvM. Ik wil het ook heel graag maar zit middenin een verhuizing, pak dus alleen de laatste 4 weken mee vanaf begin december... Vind het ook belangrijk dat het hormoon gewoon beschikbaar is voor meiden die het zo hard nodig hebben...
Vliet, gefeliciteerd met de goede echo!
Mijn echo was ook goed, hartje klopt en kind zit op de juiste plaats! Ben echt heel erg opgelucht, maar dan lees je het verhaal van Romeisa en dan wordt ik weer bang.. 17 november heb ik opnieuw een termijnecho omdat ze nu nog niet goed konden zien hoe lang ik al zwanger ben, vruchtje is wel groter dan 7+4... 17 november weten we meer!
Eva, hoop voor je dat je je snel weer beter gaat voelen, lijkt me zo naar! Dikke knuffel voor jou meid!
RoAn, supergoed dat je meedoet met MvM. Ik wil het ook heel graag maar zit middenin een verhuizing, pak dus alleen de laatste 4 weken mee vanaf begin december... Vind het ook belangrijk dat het hormoon gewoon beschikbaar is voor meiden die het zo hard nodig hebben...
Vliet, gefeliciteerd met de goede echo!
Mijn echo was ook goed, hartje klopt en kind zit op de juiste plaats! Ben echt heel erg opgelucht, maar dan lees je het verhaal van Romeisa en dan wordt ik weer bang.. 17 november heb ik opnieuw een termijnecho omdat ze nu nog niet goed konden zien hoe lang ik al zwanger ben, vruchtje is wel groter dan 7+4... 17 november weten we meer!
Eva, hoop voor je dat je je snel weer beter gaat voelen, lijkt me zo naar! Dikke knuffel voor jou meid!
life ain't a perfect story, write it while you live it
zaterdag 5 november 2011 om 17:15
Hallo! Ik schrijf zomaar even een berichtje... hoop dat jullie dat gezellig vinden.
Ik ben namelijk plotseling geheel onverwachts en ongepland zwanger!! ieieieieieie.En niemand (behalve vriend natuurlijk!) weet het nog.
Ik wist van niks, voelde me wel al weken belabbert, misselijk, slap, moe, etc. Nooit aan gedacht dat ik zwanger kon zijn.
Bleek ik gewoon al 9 weken zwanger te zijn. juni 2012 word ik dus moeder.......... het moet nog even landen hoor...
Heb gelukkig goede huisarts die alles heel snel voor me heeft geregeld (echo, gynecoloog, etc) nou, en toen zat ik ineens bij de gynecoloog te huilen van de schrik!
Maar toch heeel blij, al besef ik het nog niet helemaal.... Wel jammer dat ik al die voorpret heb gemist en mijn lieve vriendje tot kerst in het buitenland is
Ondanks alles zijn we er super blij en gelukkig mee.
Ik ga het volgendeweek aan mijn ouders vertellen... spannend!!!!
Maargoed, maandag een verloskundige bellen zei de gynecoloog, dus dan ga ik gewoon haar overladen met vragen...
Ik ben namelijk plotseling geheel onverwachts en ongepland zwanger!! ieieieieieie.En niemand (behalve vriend natuurlijk!) weet het nog.
Ik wist van niks, voelde me wel al weken belabbert, misselijk, slap, moe, etc. Nooit aan gedacht dat ik zwanger kon zijn.
Bleek ik gewoon al 9 weken zwanger te zijn. juni 2012 word ik dus moeder.......... het moet nog even landen hoor...
Heb gelukkig goede huisarts die alles heel snel voor me heeft geregeld (echo, gynecoloog, etc) nou, en toen zat ik ineens bij de gynecoloog te huilen van de schrik!
Maar toch heeel blij, al besef ik het nog niet helemaal.... Wel jammer dat ik al die voorpret heb gemist en mijn lieve vriendje tot kerst in het buitenland is
Ondanks alles zijn we er super blij en gelukkig mee.
Ik ga het volgendeweek aan mijn ouders vertellen... spannend!!!!
Maargoed, maandag een verloskundige bellen zei de gynecoloog, dus dan ga ik gewoon haar overladen met vragen...
zaterdag 5 november 2011 om 18:52
Goedeavond Aankomende super mama's,
Om te beginnen zal ik me even voorstellen ik ben Gea, 23 jaar, getrouwd en in de eerste ronde zwanger geraakt van ons 1e kindje.
Ons kindje zou op 22 juni 2012 moeten komen, Wij zijn helemaal door het dolle heen, maar ook erg onzeker ik heb met 5 wkn en 2 dgn een echo gehad, dit vanwege dat we dachten verder te zijn, maar blijken 4 wkn minder te zijn:) nouja moeten we wat langer wachten. Ik zelf heb wel zoiets van ik wil geen echo meer voor de 7 wkn dit vanwege dat er nog geen hartactiviteit was... wat normaal is maar ik maak me wel onwijs zorgen... ik vind 1 op 10 een mk erg veel... hoop het niet mee te hoeven maken, maar helaas niet voor het zeggen!
NATUURLIJK OOK ALLEMAAL GEFELICITEERD! geniet ervan!
Om te beginnen zal ik me even voorstellen ik ben Gea, 23 jaar, getrouwd en in de eerste ronde zwanger geraakt van ons 1e kindje.
Ons kindje zou op 22 juni 2012 moeten komen, Wij zijn helemaal door het dolle heen, maar ook erg onzeker ik heb met 5 wkn en 2 dgn een echo gehad, dit vanwege dat we dachten verder te zijn, maar blijken 4 wkn minder te zijn:) nouja moeten we wat langer wachten. Ik zelf heb wel zoiets van ik wil geen echo meer voor de 7 wkn dit vanwege dat er nog geen hartactiviteit was... wat normaal is maar ik maak me wel onwijs zorgen... ik vind 1 op 10 een mk erg veel... hoop het niet mee te hoeven maken, maar helaas niet voor het zeggen!
NATUURLIJK OOK ALLEMAAL GEFELICITEERD! geniet ervan!
zaterdag 5 november 2011 om 18:56
@Farfallina: kan me voorstellen dat het nog niet allemaal door dringt ik zelf wist het al met 3 wkn ... kon toen alleen nog niet testen, dus met 4 weken een test en bleek zwanger te zijn. Zeer gewenst en gepland. Alleen dachten mijn man en ik dat het wel even zou duren:) dus niet 1e ronden bingo:) ook erg blij mee!
Geniet ervan voor je 't weet is het juni!
Geniet ervan voor je 't weet is het juni!
zaterdag 5 november 2011 om 19:33
Hoi allemaal!
Hier nog een meelezer die ook graag met jullie mee zou willen schrijven! Ik ben Sarelle, 31 jaar en zwanger van ons eerste kindje. Afgelopen week de termijnecho gehad en daar een prachtig kindje en kloppend hartje gezien. Ik lees al vanaf het begin met jullie mee, maar wilde eerst de echo even afwachten voordat ik me aan zou melden. Ik hoop dat ik gezellig met jullie mee mag kletsen.
Ik ben nu ruim 9 weken zwanger en uitgerekend op 5 juni. Zoals ik al bij meer van jullie lees, ook ik ben al wekenlang moe en misselijk. De ene dag gaat het beter dan de andere, soms kan ik helemaal niks binnenhouden en soms gaat het goed. Ik zal blij zijn als de 12 weken voorbij zijn en de misselijkheid hopelijk wat minder wordt.
Hier nog een meelezer die ook graag met jullie mee zou willen schrijven! Ik ben Sarelle, 31 jaar en zwanger van ons eerste kindje. Afgelopen week de termijnecho gehad en daar een prachtig kindje en kloppend hartje gezien. Ik lees al vanaf het begin met jullie mee, maar wilde eerst de echo even afwachten voordat ik me aan zou melden. Ik hoop dat ik gezellig met jullie mee mag kletsen.
Ik ben nu ruim 9 weken zwanger en uitgerekend op 5 juni. Zoals ik al bij meer van jullie lees, ook ik ben al wekenlang moe en misselijk. De ene dag gaat het beter dan de andere, soms kan ik helemaal niks binnenhouden en soms gaat het goed. Ik zal blij zijn als de 12 weken voorbij zijn en de misselijkheid hopelijk wat minder wordt.
zondag 6 november 2011 om 10:34
Allereerst een knuffel voor de dames die helaas hun kindje hebben verloren....
Het lijkt me echt verschrikkelijk om mee te maken. Sterkte!
Ik heb afgelopen vrijdag een echo gehad en gelukkig hebben we het hartje zien kloppen. En wat zijn we blij!!!
Het is vandaag 8 weken oud en volgende week is de intake bij de gynaecoloog.
De uitgerekende datum is wel wat bijgesteld. 17 juni moet het worden. Zou leuk zijn; dat is op vaderdag.
Een mooier cadeau kun je dan niet krijgen!
X Muurbloem
Het lijkt me echt verschrikkelijk om mee te maken. Sterkte!
Ik heb afgelopen vrijdag een echo gehad en gelukkig hebben we het hartje zien kloppen. En wat zijn we blij!!!
Het is vandaag 8 weken oud en volgende week is de intake bij de gynaecoloog.
De uitgerekende datum is wel wat bijgesteld. 17 juni moet het worden. Zou leuk zijn; dat is op vaderdag.
Een mooier cadeau kun je dan niet krijgen!
X Muurbloem
zondag 6 november 2011 om 11:01
Hallo dames,
Ook ik lees al een tijdje mee maar durfde me nog niet aan te melden. Ik heb 1 zoon van 3,5 jaar. Vorig jaar heb ik 2 mk gehad binnen 5 maanden waarna ik even genezen was. Vooral de laatste was lichamelijk was erg zwaar. Alles wat mis kon gaan, ging ook mis.
Een paar maanden geleden toch maar de voorbehoedsmiddelen laten liggen en we 'zien' wel waar het schip strand. Begin oktober resulteerde dit in een positieve test. We waren nog op vakantie maar heb wel redelijk snel de vk gebeld. Ivm de geschiedenis kon ik een dag na terugkomst al gelijk terecht.
Het was doordat het nog vroeg in de zwangerschap was wel inwendig maar daar draai ik ondertussen mijn hand niet meer voor om. Vol tranen was ik dat we wat zagen kloppen. Volgens berekeningen kwamen we op ruim 7 weken uit. We zijn helemaal in de wolken. De vorige keren was het vruchtje met 6 weken overleden. Maar omdat mijn lichaam het niet uit zichzelf afstootte kwamen we daar pas met ruim 9 weken achter.
Vandaag ben ik dan ongeveer 10 weken. 15 nov hebben we de termijnecho. Uitgerekende datum volgens de tabellen is 3 juni. De moeheid die ik met mijn zoontje had, heb ik nu bijna niet. Nu wel superveel last van misselijkheid. Vooral 's avonds als ik naar bed ga. Daar had ik bij mijn zoon helemaal geen last van. En owja, puistjes genoeg! Bleh. Zal dit dan een meisje zijn?
Bij deze iig heel veel sterkte aan de dames die ook een verlies te verwerken hebben. Praat erover, dit heeft mij geholpen. En ook met je partner. Ook al is die vaak stil, ook hij zit er mee. Dit vergat ik nog wel eens.
Veel liefs Jomamma
Ook ik lees al een tijdje mee maar durfde me nog niet aan te melden. Ik heb 1 zoon van 3,5 jaar. Vorig jaar heb ik 2 mk gehad binnen 5 maanden waarna ik even genezen was. Vooral de laatste was lichamelijk was erg zwaar. Alles wat mis kon gaan, ging ook mis.
Een paar maanden geleden toch maar de voorbehoedsmiddelen laten liggen en we 'zien' wel waar het schip strand. Begin oktober resulteerde dit in een positieve test. We waren nog op vakantie maar heb wel redelijk snel de vk gebeld. Ivm de geschiedenis kon ik een dag na terugkomst al gelijk terecht.
Het was doordat het nog vroeg in de zwangerschap was wel inwendig maar daar draai ik ondertussen mijn hand niet meer voor om. Vol tranen was ik dat we wat zagen kloppen. Volgens berekeningen kwamen we op ruim 7 weken uit. We zijn helemaal in de wolken. De vorige keren was het vruchtje met 6 weken overleden. Maar omdat mijn lichaam het niet uit zichzelf afstootte kwamen we daar pas met ruim 9 weken achter.
Vandaag ben ik dan ongeveer 10 weken. 15 nov hebben we de termijnecho. Uitgerekende datum volgens de tabellen is 3 juni. De moeheid die ik met mijn zoontje had, heb ik nu bijna niet. Nu wel superveel last van misselijkheid. Vooral 's avonds als ik naar bed ga. Daar had ik bij mijn zoon helemaal geen last van. En owja, puistjes genoeg! Bleh. Zal dit dan een meisje zijn?
Bij deze iig heel veel sterkte aan de dames die ook een verlies te verwerken hebben. Praat erover, dit heeft mij geholpen. En ook met je partner. Ook al is die vaak stil, ook hij zit er mee. Dit vergat ik nog wel eens.
Veel liefs Jomamma
zondag 6 november 2011 om 11:22
leuk om jullie verhalen te lezen en dingen te herkennen.
De echo vond ik echt súper leuk om te zien! een mini baby in mijn buik, zo bizar! Toen miste ik mijn vriend wel extra, ik wilde dat hij het kon zien bewegen.
ik leef mee met alle misselijke dames, wat een ellende zeg!!! De héle dag ben ik enorm misselijk. ik hoef gelukkig niet over te geven, dus het kan nog erger lees ik.
Maar wat eten jullie?? Ik moet al bijna overgeven als ik eten ruik.. iew..
De echo vond ik echt súper leuk om te zien! een mini baby in mijn buik, zo bizar! Toen miste ik mijn vriend wel extra, ik wilde dat hij het kon zien bewegen.
ik leef mee met alle misselijke dames, wat een ellende zeg!!! De héle dag ben ik enorm misselijk. ik hoef gelukkig niet over te geven, dus het kan nog erger lees ik.
Maar wat eten jullie?? Ik moet al bijna overgeven als ik eten ruik.. iew..
zondag 6 november 2011 om 11:39
Hoi allemaal...
Ik ben zowel nieuw op de site als nieuw hier in dit topic..
Na 3 en half jaar op een wachtlijst te hebben gestaan voor een donor waren we in augustus dan eindelijk aan de beurt...Wij stonden daarop omdat mijn man onvruchtbaar is door chemo op zijn 16e.
Eerst nog even lekker op vakantie en toen gestopt met de pil om aan het ziekenhuistraject te gaan beginnen...
Op 22 augustus ben ik gestopt met de pil en de 1e cyclus wilde het ziekenhuis nog niks doen, maar alleen kijken hoe de cyclus zou gaan verlopen. Prima, zo gezegd zo gedaan....na mijn eisprong werd me verteld dat mijn cyclus helemaal goed was en ik mocht bellen zodra ik ongesteld zou worden, en dan zou het "echt" gaan beginnen.
Dus toen ik op 20 september mijn ongesteldheid kwam heb ik natuurlijk direct gebeld.... op dag 10 van de cyclus mochten we langs komen voor een echo om te kijken of alles goed groeide.... en daarna moest ik vanaf dag 12 ovulatietesten gaan doen, en als die positief was mocht ik weer bellen... Op 3 oktober was deze 's ochtends positief en dus mochten we, na een belletje met het ziekenhuis, dinsdag 4 oktober 's middags langs komen voor onze 1e inseminatie, en dus ook onze 1e echte reële poging om zwanger te worden.
14 dagen later zou ik dan mogen testen, dinsdag 18 oktober dus, maar ik zou eigenlijk zondag 16 oktober ongesteld moeten worden.... en al vanaf donderdag had ik het vermoeden dat het wel eens in 1 keer gelukt zou kunnen zijn, zere borsten, moe... en dat kende ik niet...
Dus toen ik zondags niet opgesteld werd heb ik toch maar een test gedaan en die was overduidelijk positief.... Toch heb ik daarna (tot dinsdag) nog 4 testen gedaan omdat we het eigenlijk niet konden geloven..maar alle testen zijn duidelijk...
En ik heb nog steeds zere borsten, en ben echt ontzettend moe, en moet ik steeds vaker plassen... gelukkig ben ik niet misselijk.. Wel ben ik nog steeds onzeker, net als meerderen van jullie ben ik toch nog steeds bang dat het niet goed gaat... juist omdat het allemaal zo snel is gegaan nadat we aan de beurt waren....en steeds als ik naar de wc ga kan ik het niet laten om toch even te kijken of ik niet bloed o.i.d.....
Als we de magische 12 weken maar voorbij zijn... dan zou ik alweer wat opgeluchter ademhalen....
Voor in de tabel 28 jaar, 1e kindje, uitgerekend 26 juni 2012, 11 november 1e echo
Ik ben zowel nieuw op de site als nieuw hier in dit topic..
Na 3 en half jaar op een wachtlijst te hebben gestaan voor een donor waren we in augustus dan eindelijk aan de beurt...Wij stonden daarop omdat mijn man onvruchtbaar is door chemo op zijn 16e.
Eerst nog even lekker op vakantie en toen gestopt met de pil om aan het ziekenhuistraject te gaan beginnen...
Op 22 augustus ben ik gestopt met de pil en de 1e cyclus wilde het ziekenhuis nog niks doen, maar alleen kijken hoe de cyclus zou gaan verlopen. Prima, zo gezegd zo gedaan....na mijn eisprong werd me verteld dat mijn cyclus helemaal goed was en ik mocht bellen zodra ik ongesteld zou worden, en dan zou het "echt" gaan beginnen.
Dus toen ik op 20 september mijn ongesteldheid kwam heb ik natuurlijk direct gebeld.... op dag 10 van de cyclus mochten we langs komen voor een echo om te kijken of alles goed groeide.... en daarna moest ik vanaf dag 12 ovulatietesten gaan doen, en als die positief was mocht ik weer bellen... Op 3 oktober was deze 's ochtends positief en dus mochten we, na een belletje met het ziekenhuis, dinsdag 4 oktober 's middags langs komen voor onze 1e inseminatie, en dus ook onze 1e echte reële poging om zwanger te worden.
14 dagen later zou ik dan mogen testen, dinsdag 18 oktober dus, maar ik zou eigenlijk zondag 16 oktober ongesteld moeten worden.... en al vanaf donderdag had ik het vermoeden dat het wel eens in 1 keer gelukt zou kunnen zijn, zere borsten, moe... en dat kende ik niet...
Dus toen ik zondags niet opgesteld werd heb ik toch maar een test gedaan en die was overduidelijk positief.... Toch heb ik daarna (tot dinsdag) nog 4 testen gedaan omdat we het eigenlijk niet konden geloven..maar alle testen zijn duidelijk...
En ik heb nog steeds zere borsten, en ben echt ontzettend moe, en moet ik steeds vaker plassen... gelukkig ben ik niet misselijk.. Wel ben ik nog steeds onzeker, net als meerderen van jullie ben ik toch nog steeds bang dat het niet goed gaat... juist omdat het allemaal zo snel is gegaan nadat we aan de beurt waren....en steeds als ik naar de wc ga kan ik het niet laten om toch even te kijken of ik niet bloed o.i.d.....
Als we de magische 12 weken maar voorbij zijn... dan zou ik alweer wat opgeluchter ademhalen....
Voor in de tabel 28 jaar, 1e kindje, uitgerekend 26 juni 2012, 11 november 1e echo
zondag 6 november 2011 om 12:52
Romeisa, wat een slecht nieuws! Heel veel sterkte! Schrik er wel van. Je ziet maar weer hoe kwetsbaar het us.
Nieuwe dames, van harte gefeliciteerd em welkom.
@farfa, dat lijkt mij heel heftig als je partner in het buitenland zit, je telt de dagen zeker af? Blijft hij de rest van de zwangerschap wel bij je?
Bedankt voor jullie lieve woorden. Helaas geen verbetering. Probeer echt van alles qua eten en drinken, maar heb nergens trek in en niets smaakt me. Niet veel later hang ik weer boven de bak.
Vorige x werd het bij 16/18 weken beter, dus leven maar van dag tot dag.
Vriend is wel echt super lief, hij zorgt goed voor mij en voor zoontje. Is voor hem ook wennen en zwaar. Je doet altijd alles samen en ineens kan dat gewoon niet meer. En zijn we even samen lig ik of te slapen of ik ben misselijk.
Nieuwe dames, van harte gefeliciteerd em welkom.
@farfa, dat lijkt mij heel heftig als je partner in het buitenland zit, je telt de dagen zeker af? Blijft hij de rest van de zwangerschap wel bij je?
Bedankt voor jullie lieve woorden. Helaas geen verbetering. Probeer echt van alles qua eten en drinken, maar heb nergens trek in en niets smaakt me. Niet veel later hang ik weer boven de bak.
Vorige x werd het bij 16/18 weken beter, dus leven maar van dag tot dag.
Vriend is wel echt super lief, hij zorgt goed voor mij en voor zoontje. Is voor hem ook wennen en zwaar. Je doet altijd alles samen en ineens kan dat gewoon niet meer. En zijn we even samen lig ik of te slapen of ik ben misselijk.
zondag 6 november 2011 om 17:03
Hello ladies,
Helaas zag ik dat er een aantal vervelend nieuws hebben gekregen. Heel veel sterkte!!
Heel veel anderen hebben mooie echo's; gefeliciteerd!! ben stiekem een beetje jaloers
Hier alles goed maar de 'klachten' worden minder. Geen gevoelige tepels meer (ik prik regelmatig gedurende de dag) en het weee gevoel in de maag lijkt ook minder maar is nog wel af en toe aanwezig. Merk wel dat ik dan toch weer begin te twijfelen. Volgende week dinsdagavond de eerste echo. Als het goed is is de gup dan 10 weken, ik hoop dat er idd wat zit en dat het het goed doet want nu is het nog zo abstract en onwerkelijk.
Morgen weer werken....joepie. Gelukkig heb ik het 's nachts nu minder warm en zijn de levendige dromen en het constant wakker worden een beetje verdwenen.
Oja had nog een theorie; zou het kunnen dat vrouwen die niet veel last hebben van kwaaltjes bij de menstruatie ook minder gevoelig zijn voor de zwangerschapshormonen? Zou me heel goed uitkomen en me weer wat zekerder maken .
Fijn weekend verder!
Helaas zag ik dat er een aantal vervelend nieuws hebben gekregen. Heel veel sterkte!!
Heel veel anderen hebben mooie echo's; gefeliciteerd!! ben stiekem een beetje jaloers
Hier alles goed maar de 'klachten' worden minder. Geen gevoelige tepels meer (ik prik regelmatig gedurende de dag) en het weee gevoel in de maag lijkt ook minder maar is nog wel af en toe aanwezig. Merk wel dat ik dan toch weer begin te twijfelen. Volgende week dinsdagavond de eerste echo. Als het goed is is de gup dan 10 weken, ik hoop dat er idd wat zit en dat het het goed doet want nu is het nog zo abstract en onwerkelijk.
Morgen weer werken....joepie. Gelukkig heb ik het 's nachts nu minder warm en zijn de levendige dromen en het constant wakker worden een beetje verdwenen.
Oja had nog een theorie; zou het kunnen dat vrouwen die niet veel last hebben van kwaaltjes bij de menstruatie ook minder gevoelig zijn voor de zwangerschapshormonen? Zou me heel goed uitkomen en me weer wat zekerder maken .
Fijn weekend verder!
maandag 7 november 2011 om 10:27
Welkom alle nieuwe ladies, gezellig!
Ik heb een slecht weekend achter de rug. Opeens is de misselijkheid op komen zetten, met vlagen, gedurende de hele dag, en ook als ik in bed lig. Ik kan eten gelukkig wel binnen houden maar ik moet me er echt toe zetten om iets te eten want de gedachte eraan maakt me momenteel niet erg lekker.
Ook psychisch was het een raar weekend. Het ene moment was ik superblij, het andere moment dacht ik: wat gaat er allemaal met me gebeuren? Ik merk dat ik er moeite mee heb dat mijn lichaam steeds minder van mijn alleen is, zeg maar. Ook ben ik super nerveus voor de echo overmorgen. Ik heb nog nooit een inwendig onderzoek gehad, ben zelfs nog nooit in het ziekenhuis geweest! En natuurlijk ben ik zenuwachtig voor de uitkomst: zal alles wel goed zijn? Jullie merken het, ik ben niet echt een feestnummer dus. En daar voel ik me dan ook weer schuldig over; als ik zie hoeveel moeite andere vrouwen er voor moeten doen om uberhaupt zwanger te raken...En ik ben het meteen en ik zit maar te zeuren..
Ik heb een slecht weekend achter de rug. Opeens is de misselijkheid op komen zetten, met vlagen, gedurende de hele dag, en ook als ik in bed lig. Ik kan eten gelukkig wel binnen houden maar ik moet me er echt toe zetten om iets te eten want de gedachte eraan maakt me momenteel niet erg lekker.
Ook psychisch was het een raar weekend. Het ene moment was ik superblij, het andere moment dacht ik: wat gaat er allemaal met me gebeuren? Ik merk dat ik er moeite mee heb dat mijn lichaam steeds minder van mijn alleen is, zeg maar. Ook ben ik super nerveus voor de echo overmorgen. Ik heb nog nooit een inwendig onderzoek gehad, ben zelfs nog nooit in het ziekenhuis geweest! En natuurlijk ben ik zenuwachtig voor de uitkomst: zal alles wel goed zijn? Jullie merken het, ik ben niet echt een feestnummer dus. En daar voel ik me dan ook weer schuldig over; als ik zie hoeveel moeite andere vrouwen er voor moeten doen om uberhaupt zwanger te raken...En ik ben het meteen en ik zit maar te zeuren..
maandag 7 november 2011 om 11:07
@RoAn1981... Ik vond de 1e keer een inwendige echo ook heel eng... maar het stelt echt niets voor.... het meest ongemakkelijke vond ik eigenlijk dat je in zo'n stoel moet met je benen wijd... maar de echo zelf stelt echt niks voor...
En de onzekerheid herken ik heel goed...zal alles wel goed gaan, zal ik wel een goede moeder zijn etc... en ondanks dat we er echt jaren op gewacht hebben denk ik ook af en toe of we er wel aan toe zijn....
Maar die gedachten schijnt iedere aanstaande moeder te hebben... vooral bij de 1e....
Probeer er toch gewoon van te genieten...
Hier staan mijn borsten echt op ontploffen... ik hoef er maar naar te wijzen en het doet al zeer (bij wijze van).... Maar we klagen niet...
En de onzekerheid herken ik heel goed...zal alles wel goed gaan, zal ik wel een goede moeder zijn etc... en ondanks dat we er echt jaren op gewacht hebben denk ik ook af en toe of we er wel aan toe zijn....
Maar die gedachten schijnt iedere aanstaande moeder te hebben... vooral bij de 1e....
Probeer er toch gewoon van te genieten...
Hier staan mijn borsten echt op ontploffen... ik hoef er maar naar te wijzen en het doet al zeer (bij wijze van).... Maar we klagen niet...
maandag 7 november 2011 om 11:27
@ Romeisa, wat vreselijk, veel sterkte gewenst!!
Hallo alle nieuwe meiden! Allereerst gefeliciteerd met jullie zwangerschap!!!!
Woensdag mag ik voor een echo ivm bloedverlies... ik ben zooooo nieuwsgierig.. Dan ben ik 7wkn1dg... ik voel me vreselijk zwanger maar nav alle enge verhalen ben ik toch wel erg angstig....
Hallo alle nieuwe meiden! Allereerst gefeliciteerd met jullie zwangerschap!!!!
Woensdag mag ik voor een echo ivm bloedverlies... ik ben zooooo nieuwsgierig.. Dan ben ik 7wkn1dg... ik voel me vreselijk zwanger maar nav alle enge verhalen ben ik toch wel erg angstig....
maandag 7 november 2011 om 12:34
Zo wat een mega heftige verhalen.
Romeis wat verschrikkelijk naar. Hopelijk zal de natuur je een handje helpen en dat je het een mooi plekje kan geven. Heel veel sterkte!
Alle nieuwe zwangere, nou dat is wat. De een is zo zwanger en de ander moet via allemaal wegen. Allemaal bijzonder!
Daarom ben ik ook aan het plassen voor moeders voor moeders en hoop dat jullie allemaal met mij mee doen!
Vrijdag een echo gehad wat een feest! ze hebben allebei een vliesje!! En we hebben naar ze kunnen zwaaien, ze groeien erg goed. Allebei nu bijna 4 cm! Zwangerschapsbroeken zitten zo lekker!! Nu ruim 10 weken
Iedereen is nu op de hoogte van ons nieuws en wat een mooie reacties. Hoop emoties maar zo fijn leuk en iedereen super trots! Heerlijk aan het genieten. Nog steeds moe en pukkels heb ik ook. Maar goed. We gaan iedere 2 weken naar de Gyno. Lekker heen en weer maar wel erg fijn.
Nog even volhouden spuggende misselijke zwangere. Ik hoop dat julie je snel beter gaan voelen!
Romeis wat verschrikkelijk naar. Hopelijk zal de natuur je een handje helpen en dat je het een mooi plekje kan geven. Heel veel sterkte!
Alle nieuwe zwangere, nou dat is wat. De een is zo zwanger en de ander moet via allemaal wegen. Allemaal bijzonder!
Daarom ben ik ook aan het plassen voor moeders voor moeders en hoop dat jullie allemaal met mij mee doen!
Vrijdag een echo gehad wat een feest! ze hebben allebei een vliesje!! En we hebben naar ze kunnen zwaaien, ze groeien erg goed. Allebei nu bijna 4 cm! Zwangerschapsbroeken zitten zo lekker!! Nu ruim 10 weken
Iedereen is nu op de hoogte van ons nieuws en wat een mooie reacties. Hoop emoties maar zo fijn leuk en iedereen super trots! Heerlijk aan het genieten. Nog steeds moe en pukkels heb ik ook. Maar goed. We gaan iedere 2 weken naar de Gyno. Lekker heen en weer maar wel erg fijn.
Nog even volhouden spuggende misselijke zwangere. Ik hoop dat julie je snel beter gaan voelen!
