Zwanger
alle pijlers
Verdriet na miskraam
zondag 15 december 2024 om 14:29
Ik heb in de zomer een (tweede) miskraam gehad. Vrij snel heb ik de schouders er weer onder gezet en ben ik doorgegaan. (Zoals ik altijd doe als gevoelens te moeilijk worden).
Maar de laatste weken hakt het er continu in. 2 collega’s zijn zwanger (ik zat precies tussen hen in) en hun prachtige dikke buiken confronteren me elke werkdag. Ik voel me (letterlijk) leeg en vul dat op met te veel eten. Waardoor een volgende gezonde zwangerschap verder weg lijkt dan ooit. Mijn leeftijd helpt ook niet mee (40).
Ik voel me heel eenzaam in mijn verdriet. Bij mijn man kan ik wel terecht, maar ik merk dat het voor hem totaal anders is. Daarom huil ik vaak alleen, maar het vliegt me steeds vaker aan.
Toevoeging: we hebben al een dochtertje van 2,5. Mensen zeggen: ‘Focus je op het kind dat er wél is.’ Dat probeer ik ook, en dóe ik ook, ben stapelgek op haar, maar toch vreet het.
Ik wil hier gewoon even van me af schrijven en misschien ervaringen lezen.
Bedankt voor het lezen alvast.
Maar de laatste weken hakt het er continu in. 2 collega’s zijn zwanger (ik zat precies tussen hen in) en hun prachtige dikke buiken confronteren me elke werkdag. Ik voel me (letterlijk) leeg en vul dat op met te veel eten. Waardoor een volgende gezonde zwangerschap verder weg lijkt dan ooit. Mijn leeftijd helpt ook niet mee (40).
Ik voel me heel eenzaam in mijn verdriet. Bij mijn man kan ik wel terecht, maar ik merk dat het voor hem totaal anders is. Daarom huil ik vaak alleen, maar het vliegt me steeds vaker aan.
Toevoeging: we hebben al een dochtertje van 2,5. Mensen zeggen: ‘Focus je op het kind dat er wél is.’ Dat probeer ik ook, en dóe ik ook, ben stapelgek op haar, maar toch vreet het.
Ik wil hier gewoon even van me af schrijven en misschien ervaringen lezen.
Bedankt voor het lezen alvast.
plinkie wijzigde dit bericht op 15-12-2024 15:26
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
10.43% gewijzigd
dinsdag 24 december 2024 om 13:30
Ik heb nu vakantie en deze eerste twee dagen is mijn dochter naar de opvang en mijn man werken. Ik huil veel, lees veel over zwangerschapsverlies en denk veel na over de toekomst. Hoe die er ook uit gaat zien.
Ik kom voor mijn gevoel eindelijk aan mijn rouwproces toe, en hoewel dat niet per se was hoe ik mijn kerstvakantie voor me zag, is het toch ook fijn.
Ik kom voor mijn gevoel eindelijk aan mijn rouwproces toe, en hoewel dat niet per se was hoe ik mijn kerstvakantie voor me zag, is het toch ook fijn.
zaterdag 25 januari 2025 om 09:26
In mijn ervaring is een miskraam een verdriet dat pijnlijk blijft en alleen minder wordt na de geboorte van een ander levend kind (in mijn geval dan)
Dus ik heb helaas geen tips. Ook niet zoveel ellende hoeven doorstaan als andere vrouwen hier.
Hier een miskraam bij 9 weken (na kloppend hartje en alles) als eerste zwangerschap. Dus voor de oudste geboren werd.
Dat verdriet heb ik helemaal verwerkt, maar alleen omdat ik daarna probleemloos 2 kinderen kreeg.
Maar het bleef destijds enorm steken dat vriendinnen meteen een eerste kind kregen zonder miskraam terwijl het bij mij nooit meer zorgeloos was. Ik kan me voorstellen dat dit bij een 2e net zo heftig kan voelen.
Dus ik heb helaas geen tips. Ook niet zoveel ellende hoeven doorstaan als andere vrouwen hier.
Hier een miskraam bij 9 weken (na kloppend hartje en alles) als eerste zwangerschap. Dus voor de oudste geboren werd.
Dat verdriet heb ik helemaal verwerkt, maar alleen omdat ik daarna probleemloos 2 kinderen kreeg.
Maar het bleef destijds enorm steken dat vriendinnen meteen een eerste kind kregen zonder miskraam terwijl het bij mij nooit meer zorgeloos was. Ik kan me voorstellen dat dit bij een 2e net zo heftig kan voelen.
zondag 26 januari 2025 om 13:40
Wat verdrietig April. Ik ben blij voor je dat je daarna nog 2 gezonde kindjes hebt gekregen.
Toen mijn vriendin bevallen was van haar tweede kindje, gaf ze ook aan dat ze zich toen pas veel completer voelde en dat het verdriet om haar eerdere twee miskramen en de moeilijke weg om zwanger te raken toen wegebde.
Ik durf niet te zeggen of hier nog een tweede kindje komt. De kans op een zwangerschap, en dan óók nog een gezonde, wordt dankzij mijn leeftijd natuurlijk steeds kleiner.
Het verdriet dat ik heb doorgemaakt in de kerstvakantie, heeft wel meer ruimte in mijn hoofd gebracht. Ook ruimte om nu vaker stil te staan bij de mogelijkheid dat het bij 1 kindje blijft. Ik ben nog niet zo ver dat ik dat volledig kan accepteren, maar het voelt ergens ook wel goed om die gedachten/dat toekomstbeeld toe te laten. Het haalt het scherpe en bijna obsessieve randje er een beetje af.
Toen mijn vriendin bevallen was van haar tweede kindje, gaf ze ook aan dat ze zich toen pas veel completer voelde en dat het verdriet om haar eerdere twee miskramen en de moeilijke weg om zwanger te raken toen wegebde.
Ik durf niet te zeggen of hier nog een tweede kindje komt. De kans op een zwangerschap, en dan óók nog een gezonde, wordt dankzij mijn leeftijd natuurlijk steeds kleiner.
Het verdriet dat ik heb doorgemaakt in de kerstvakantie, heeft wel meer ruimte in mijn hoofd gebracht. Ook ruimte om nu vaker stil te staan bij de mogelijkheid dat het bij 1 kindje blijft. Ik ben nog niet zo ver dat ik dat volledig kan accepteren, maar het voelt ergens ook wel goed om die gedachten/dat toekomstbeeld toe te laten. Het haalt het scherpe en bijna obsessieve randje er een beetje af.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
