Zwanger
alle pijlers
Vernoemen of niet?
zaterdag 27 augustus 2011 om 18:11
Onze dochter heeft 3 namen. Eerste naam vonden we gewoon mooi, tweede naam is vernoemd naar mijn overleden moeder en derde naam is van schoonmoeder. Nu ben ik weer zwanger, dit keer van jongetje. Mijn man en ik hebben nu strijd over zijn naam. De eerste naam zijn we min of meer uit. Heeft niet echt mijn voorkeur maar omdat man dit al jaren in zijn hoofd heeft ga ik er in mee. Nu wil mijn man als tweede naam de naam van zijn vader doen en ik vind het een verschrikkelijke naam. Ik heb al gekeken naar evt verbasteringen maar die zijn er niet. Ik heb dus bij mijn man aangegeven dat ik dan liever niet wil vernoemen maar dit viel niet in goede aarde. Hij zei dat hij er niet eens bij nadacht en dat het voor hem vanzelfsprekend was. Maar hallo, het gaat toch om een naam die het kind zijn hele leven bij zich moet dragen? Voor mij is het wel belangrijk. Verder vroeg hij waarom ik dan wel wilde dat onze dochter vernoemd werd. Ten eerste heeft zij de naam van mijn overleden moeder en dat vond ik gewoon mooie gedachte. Ten tweede zijn beide namen gewoon mooi. Maar goed, om een lang verhaal kort te maken, dr is heibel in de tent. Wat vinden jullie hiervan? Je moet een naam toch beide mooi vinden?
zaterdag 27 augustus 2011 om 19:06
Man heeft een tweede naam die hij eigenlijk door zou willen geven (zijn vader heeft ook die tweede naam), maar ik vind hem niet mooi en heb mijn veto uitgesproken. Hoewel man het even jammer vond heeft hij zich er bij neergelegd en is hij het er ook wel mee eens dat we de gekozen namen allebei mooi vinden.
Aan de andere kant, wij hebben dochter ook niet vernoemd (mijn moeder heeft zelfs gezegd dat ze het nergens voor nodig vind om kleinkind op te zadelen met zo'n ouderwetse naam) en ik kan me voorstellen dat het voor jouw man oneerlijk voelt dat jullie dochter wel vernoemd is. Misschien nog eens onderhandelen over de eerste naam en dan toch akkoord gaan met de vernoeming?
Aan de andere kant, wij hebben dochter ook niet vernoemd (mijn moeder heeft zelfs gezegd dat ze het nergens voor nodig vind om kleinkind op te zadelen met zo'n ouderwetse naam) en ik kan me voorstellen dat het voor jouw man oneerlijk voelt dat jullie dochter wel vernoemd is. Misschien nog eens onderhandelen over de eerste naam en dan toch akkoord gaan met de vernoeming?
zaterdag 27 augustus 2011 om 19:09
Ik ben vernoemd naar mijn beide oma's en 1 naam is lachwekkend en niet mooi. Vroeger op school noemden wel wel 's elkaars doopnamen en die ene van mij zorgde altijd voor hilariteit . Maar ik heb het nooit vervelend of lastig gevonden, eerder mooi dat ik mijn beider oma's namen draag. Overigens is mijn roepnaam een "gewone" naam.
Ik denk dat ik 1x per zoveel maanden ergens "geconfronteerd" word met m'n doopnamen, absoluut niet regelmatig. Als ik ze moet noemen moet ik de aparte naam altijd spellen en trekt men nog wel 's een wenkbrauw op maar who cares.
Eens met diegenen die zeggen dat je je beter druk kunt maken om het feit dat je de eerste naam (roepnaam) niet zo mooi vindt.
Ik denk dat ik 1x per zoveel maanden ergens "geconfronteerd" word met m'n doopnamen, absoluut niet regelmatig. Als ik ze moet noemen moet ik de aparte naam altijd spellen en trekt men nog wel 's een wenkbrauw op maar who cares.
Eens met diegenen die zeggen dat je je beter druk kunt maken om het feit dat je de eerste naam (roepnaam) niet zo mooi vindt.
zaterdag 27 augustus 2011 om 19:17
oh man, ik ken bosjes mensen die als tweede of derde naam iets walgelijks als Geertruida of Hendrikus hebben.
Ik heb zelf ook een aantal doopnamen, maar die zijn wel mooi (al zeg ik het zelf).
Mijn kinderen zijn ook vernoemd in hun tweede naam.
Het enige waar ik me druk om zou maken is dat de initialen niet een rare combi vormen.
Bv
Niels Simon Berends
of
Leonie Ulrike Leenders
Ik heb zelf ook een aantal doopnamen, maar die zijn wel mooi (al zeg ik het zelf).
Mijn kinderen zijn ook vernoemd in hun tweede naam.
Het enige waar ik me druk om zou maken is dat de initialen niet een rare combi vormen.
Bv
Niels Simon Berends
of
Leonie Ulrike Leenders
zaterdag 27 augustus 2011 om 19:23
Ik heb bij de geboorte van mijn dochter een traditie van 6 generaties doorbroken omdat ik mijn kind niet met dezelfde ouderwetse namen, als mijzelf, oma en nog een aantal dames uit de familie, op wou zadelen. Eerts geboren meisje kreeg nmlk dezelfde 3 oubollige namen en vandaar dat er bij ons nogal een paar mensen rondlopen met verbasteringen daarop. En toch heb ik er 16 jaar later soms wel spijt van. Het is toch een keten die ik doorbroken heb met mijn drang naar nieuw en origineel. En eigenlijk doet een 2e naam er niet eens zo toe. Oke bij mijn bruiloft hoorde ik een paar mensen een beetje proesten toen ze opgenoemd werden, maar ach, het is wel een rijtje geweldige wijven die die namen gedragen hebben. Als ik het terug kon draaien was mijn dochter ook gewoon opgezadeld met die oubollige namen.
Hoop dat zij misschien ooit de traditie weer hersteld.
Hoop dat zij misschien ooit de traditie weer hersteld.
zaterdag 27 augustus 2011 om 19:37
zaterdag 27 augustus 2011 om 19:42
Over de voornaam die je dagelijks gebruikt zou ik het 100% eens willen zijn. De 2e en 3e naam vind ik minder belangrijk. Ik vind de waarde van het vernoemen en het gevoel dat je er als ouder bij kan hebben belangrijker dan de naam.
Wij hebben Kootje naar zijn opa's vernoemd. Dat begon eigenlijk met de best wel lelijke en ook ouderwetse naam van mijn schoonvader. Mijn man heet ook zo en zijn opa heette ook zo. En daarom vond ik het juist eigenlijk wel bijzonder dat ons kind die naam ook mee zou krijgen. Ook al vind ik de naam niet geweldig. Toen ik zwanger was vond ik ineens dat mijn vader dan ook vernoemd moest worden. Dus heeft Ko 3 namen. Die 2e en 3e naam gebruik je werkelijk nooit.
Nu ben ik weer zwanger van een jongetje en hebben we besloten mijn broer te vernoemen. Ten eerste omdat ik het superleuk vindt omdat ik een goede band heb met mijn broer. Ten tweede is hij gek op zijn neefje maar kunnen hij en zijn vrouw zelf geen kinderen krijgen. Ik denk dat hij het super vindt en een eer dat hij vernoemd wordt. Een kleine manier om te laten zien dat we hem (en zijn vrouw) heel belangrijk vinden in het leven van onze kinderen. Hij heeft een heel gewone niet bijzonder mooie voornaam die in de tijd dat hij geboren is heel veel gegeven is. Echt zo'n naam waarvan er in elke klas 3 zaten. Nou, boeien! Ik weet zeker dat hij het heel leuk zal vinden.
Als we een meisje hadden gekregen hadden we denk ik een samenvoeging gebruikt van de naam van mijn schoonmoeder en van mijn moeder. Vooral mijn moeder heeft een erg oudewetse en ontzettend lelijk voornaam. Samen was het dan nog wel wat geweest Ik zou het ook samengevoegd hebben omdat ik mijn lieve oma van 88 ook zou willen vernoemen. Zij zou het een hele eer vinden, ze moest huilen toen we hoorden dat we haar achterkleinzoon naar haar zoon vernoemd hadden. Maar wie weet bij een derde kindje eventueel....
Schoonzusje heeft nu een heel andere discussie met haar vriend. Zij is zwanger van de 1e en heeft geen andere namen behalve haar voornaam. Zij vond dat altijd jammer en wil nu graag vernoemen omdat ze het leuk zou vinden voor zoon dat hij later ook mee kan praten met anderen over de gekke voornamen die iedereen heeft. Haar vriend vindt het niet nodig. Tja, wat hormonen allemaal met je kunnen doen
Wij hebben Kootje naar zijn opa's vernoemd. Dat begon eigenlijk met de best wel lelijke en ook ouderwetse naam van mijn schoonvader. Mijn man heet ook zo en zijn opa heette ook zo. En daarom vond ik het juist eigenlijk wel bijzonder dat ons kind die naam ook mee zou krijgen. Ook al vind ik de naam niet geweldig. Toen ik zwanger was vond ik ineens dat mijn vader dan ook vernoemd moest worden. Dus heeft Ko 3 namen. Die 2e en 3e naam gebruik je werkelijk nooit.
Nu ben ik weer zwanger van een jongetje en hebben we besloten mijn broer te vernoemen. Ten eerste omdat ik het superleuk vindt omdat ik een goede band heb met mijn broer. Ten tweede is hij gek op zijn neefje maar kunnen hij en zijn vrouw zelf geen kinderen krijgen. Ik denk dat hij het super vindt en een eer dat hij vernoemd wordt. Een kleine manier om te laten zien dat we hem (en zijn vrouw) heel belangrijk vinden in het leven van onze kinderen. Hij heeft een heel gewone niet bijzonder mooie voornaam die in de tijd dat hij geboren is heel veel gegeven is. Echt zo'n naam waarvan er in elke klas 3 zaten. Nou, boeien! Ik weet zeker dat hij het heel leuk zal vinden.
Als we een meisje hadden gekregen hadden we denk ik een samenvoeging gebruikt van de naam van mijn schoonmoeder en van mijn moeder. Vooral mijn moeder heeft een erg oudewetse en ontzettend lelijk voornaam. Samen was het dan nog wel wat geweest Ik zou het ook samengevoegd hebben omdat ik mijn lieve oma van 88 ook zou willen vernoemen. Zij zou het een hele eer vinden, ze moest huilen toen we hoorden dat we haar achterkleinzoon naar haar zoon vernoemd hadden. Maar wie weet bij een derde kindje eventueel....
Schoonzusje heeft nu een heel andere discussie met haar vriend. Zij is zwanger van de 1e en heeft geen andere namen behalve haar voornaam. Zij vond dat altijd jammer en wil nu graag vernoemen omdat ze het leuk zou vinden voor zoon dat hij later ook mee kan praten met anderen over de gekke voornamen die iedereen heeft. Haar vriend vindt het niet nodig. Tja, wat hormonen allemaal met je kunnen doen
zaterdag 27 augustus 2011 om 19:43
als je je kinderen roept, zeg je dan: Pietje, eeeeeeeten!
Of: Piet Hendrikus Johannes, [adempauze] Eeeeeeeten!
In de praktijk gebruik je die tweede en derde namen toch nooit, dus wat boeit het eigenlijk?
Door je eerste kind naar de oma's te vernoemen schep je toch bepaalde verwachtingen lijkt me. Dus dat de opa's nu verwachten aan de beurt te zijn. Of misschien boeit het hun ook niet hoor, dat kan.
Maar wat wil je zelf dan het liefst? Kind 2 helemaal niet vernoemen, of gewoon 2 willekeurige extra namen geven? (waarom?)
Je zoon is in the end de enige die met de namen moet leven en zoals ik al zei, ik ken veel mensen die vernoemd zijn en ik heb nog nooit van iemand gehoord dat ze het vreselijk vinden dat ze van hun tweede naam Gerardus heten.
Of: Piet Hendrikus Johannes, [adempauze] Eeeeeeeten!
In de praktijk gebruik je die tweede en derde namen toch nooit, dus wat boeit het eigenlijk?
Door je eerste kind naar de oma's te vernoemen schep je toch bepaalde verwachtingen lijkt me. Dus dat de opa's nu verwachten aan de beurt te zijn. Of misschien boeit het hun ook niet hoor, dat kan.
Maar wat wil je zelf dan het liefst? Kind 2 helemaal niet vernoemen, of gewoon 2 willekeurige extra namen geven? (waarom?)
Je zoon is in the end de enige die met de namen moet leven en zoals ik al zei, ik ken veel mensen die vernoemd zijn en ik heb nog nooit van iemand gehoord dat ze het vreselijk vinden dat ze van hun tweede naam Gerardus heten.
zaterdag 27 augustus 2011 om 19:45
quote:Watsons991 schreef op 27 augustus 2011 @ 19:37:
Naam geef ik liever niet ivm herkenbaarheid. Maar waarom ben ik egoistisch als ik geen naam wil die ik niet mooi vind? Ik geef toch ook al toe met de eerste naam? Mijn man wil het kennelijk doen voor zijn vader maar ik moet het toch ook mooi vinden?
Dan ga je opnieuw de onderhandelingen in
De eerste naam komt weer ter discussie te staan als je man zo graag wil vernoemen. Een poldermodelletje dus.
Naam geef ik liever niet ivm herkenbaarheid. Maar waarom ben ik egoistisch als ik geen naam wil die ik niet mooi vind? Ik geef toch ook al toe met de eerste naam? Mijn man wil het kennelijk doen voor zijn vader maar ik moet het toch ook mooi vinden?
Dan ga je opnieuw de onderhandelingen in
De eerste naam komt weer ter discussie te staan als je man zo graag wil vernoemen. Een poldermodelletje dus.
zaterdag 27 augustus 2011 om 19:46
quote:Watsons991 schreef op 27 augustus 2011 @ 19:39:
Jullie hebben overigens wel gelijk met dat je de naam toch nooit gebruikt. Maar toch, het staat wel op alle officiele documenten, geboortekaartje etc.
Op het geboortekaartje alleen aan de binnenkant. En officiele documenten zitten in je portemonnee of liggen in de kast.
En als je diploma's mooi genoeg zijn om aan de muur te hangen gaat het meer om de titel dan om de gekke namen die er op staan.
Jullie hebben overigens wel gelijk met dat je de naam toch nooit gebruikt. Maar toch, het staat wel op alle officiele documenten, geboortekaartje etc.
Op het geboortekaartje alleen aan de binnenkant. En officiele documenten zitten in je portemonnee of liggen in de kast.
En als je diploma's mooi genoeg zijn om aan de muur te hangen gaat het meer om de titel dan om de gekke namen die er op staan.
zaterdag 27 augustus 2011 om 20:01
zaterdag 27 augustus 2011 om 20:03
quote:Starshine schreef op 27 augustus 2011 @ 19:43:
als je je kinderen roept, zeg je dan: Pietje, eeeeeeeten!
Of: Piet Hendrikus Johannes, [adempauze] Eeeeeeeten!
Ik moest lachen dat ik dit las, ik roep mijn zoon namelijk wel bij zijn volledige naam op het moment dat het echt menens is. Normaal alleen zijn roepnaam maar als ik het zat ben en er echt even geluisterd moet worden dan komt de hele rits eruit.
Volgens mij had mijn moeder dit ook en ik denk dat dit de reden is dat ik als eerste 3 voornamen had, mijn zus twee en ons jongste zusje nog maar een. Mams werd gewoon moe van al die namen.
als je je kinderen roept, zeg je dan: Pietje, eeeeeeeten!
Of: Piet Hendrikus Johannes, [adempauze] Eeeeeeeten!
Ik moest lachen dat ik dit las, ik roep mijn zoon namelijk wel bij zijn volledige naam op het moment dat het echt menens is. Normaal alleen zijn roepnaam maar als ik het zat ben en er echt even geluisterd moet worden dan komt de hele rits eruit.
Volgens mij had mijn moeder dit ook en ik denk dat dit de reden is dat ik als eerste 3 voornamen had, mijn zus twee en ons jongste zusje nog maar een. Mams werd gewoon moe van al die namen.
zaterdag 27 augustus 2011 om 20:05
zaterdag 27 augustus 2011 om 20:13
Je zegt:
Ten eerste heeft zij de naam van mijn overleden moeder en dat vond ik gewoon mooie gedachte.
Je man zijn vader heeft ook niet het eeuwig leven. En hij vindt het nu al een mooie gedachte dat zijn zoon naar zijn vader vernoemd zal worden, denk je niet dat hij het dan nóg mooier zal vinden?
Ik vind dat je het niet kan maken om het te weigeren, eigenlijk. Je hebt zelf die traditie ingezet, en jouw moeder is natuurlijk niet belangrijker dan zijn vader wat dat betreft.
Ten eerste heeft zij de naam van mijn overleden moeder en dat vond ik gewoon mooie gedachte.
Je man zijn vader heeft ook niet het eeuwig leven. En hij vindt het nu al een mooie gedachte dat zijn zoon naar zijn vader vernoemd zal worden, denk je niet dat hij het dan nóg mooier zal vinden?
Ik vind dat je het niet kan maken om het te weigeren, eigenlijk. Je hebt zelf die traditie ingezet, en jouw moeder is natuurlijk niet belangrijker dan zijn vader wat dat betreft.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 27 augustus 2011 om 20:18
Jawel hoor, dat heb ik wel gelezen. Maar de hoofdreden daarvoor was dat TO naar haar overleden moeder wilde vernoemen. Nu wil man zijn zoon naar zijn vader vernoemen, en ik vind die wens even legitiem als de wens van TO om haar dochter naar haar moeder te vernoemen. Het meest eerlijk - ook naar de kinderen toe, trouwens - lijkt me dat zoon dus gewoon naar papavader en papamoeder vernoemd wordt, en dat TO en man een roepnaam kiezen waar ze beiden dolenthousiast over zijn.
Am Yisrael Chai!