Voorbereiden op bevalling

16-12-2020 23:56 53 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi hoi,

Momenteel ben ik bijna 27 weken zwanger en nu de grote dag steeds dichterbij komt speelt het thema bevalling steeds vaker af in mijn hoofd.
Ik wil mij niet te gek laten maken met alle horror ervaringen van anderen. Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe ik mijzelf het beste kan voorbereiden (mentaal en fysiek). Er is een hoop te googlen van perineum massages tot zwangerschapscursussen. Echter zie ik door de bomen het bos dan niet meer en sommige producten of cursussen lijken van die verkoopverhalen.

Dus ik ben opzoek naar echte ervaringen. Hebben jullie tips wat jullie geholpen heeft qua voorbereiding of tijdens de bevalling? Welke zwangerschapscursus of producten (zoals epi-no, aniball, massage olies) hebben jullie baat bij gehad?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben heel nuchter en had de instelling het komt zoals het komt. En dat was in mijn geval maar goed. De 1e bevalling was vreselijk en had geen voorbereiding verandering in kunnen brengen. De andere 3 bevallingen waren allemaal anders. Mijn ervaring is dat je tijdens een bevalling terugkeert in jezelf en als je doet wat dan goed voelt het ook goed komt.
Mijn partner vond het fijn om de cursus Samen Bevallen te doen. Ik denk dat het goed is geweest omdat het je dwingt alle mogelijke scenario’s te bespreken (stel: het wordt een spoedkeizersnede, blijft partner dan bij jou of gaat hij met de baby mee?). Maar qua technieken heb ik er niet zoveel aan gehad.

Wel heb ik de laatste maanden voor de bevalling elke dag op YouTube filmpjes gekeken onder de noemer Positive Birth Affirmations. Dat was haast meditatief, waardoor ik mentaal ook wat minder angstig werd (had allemaal horrorverhalen gehoord van mensen).

Ook heb ik bij de zwangerschapsyoga nog een extra bevalmiddag gehad waarin we de posities doornamen.

Uiteindelijk heb ik twee prima bevallingen gehad. Niet omdat ik het nu zo goed kan of iets beter heb gedaan dan anderen, wel omdat ik mazzel had dat het tweemaal vlot ging: ik kreeg godzijdank geen weeënstorm en het ging precies goed qua draaiing in het geboortekanaal en dergelijke.
Alle reacties Link kopieren
Ik had beide keren een weeenstorm maar heb dat als prettig ervaren, want pijn doet t toch wel maar met zo’n storm schiet t wel op haha (eerste duurde totaal 5 uur, tweede 35 min)

De beste tip ooit kwam van mijn zus: er is maar 1 ding dat helpt: ontspan! Ga niet vechten tegen de pijn, dan doet t nog meer pijn en hou je de werking van de wee een beetje tegen. Visualiseer dat je weker wordt bij elke wee. Dit hielp voor mij beter dan welke olie, massage of mantrum ook, maar het zal een medische ingreep niet voorkomen.

Laat het gebeuren, vertrouw op jezelf, adem mee, ontspan, en probeer een klein beetje te genieten als het lukt. En als het allemaal anders loopt ben je in NL in goede handen. Het komt goed, echt.
Alle reacties Link kopieren
Hm ja. Mijns inziens is de beste manier om te leren bevallen de bevalling van anderen zien :P

Bij mijn eerste was ik op zwangerschapsyoga na redelijk onvoorbereid. Opzich ging die bevalling prima en heel vlot, maar ik raakte volledig in paniek van de weeën, het overviel me zó dat ik alle oefeningen direct vergeten was en aan mijn man had ik ook weinig :P

Bij de tweede had ik inmiddels coschappen gelopen en een heleboel gepuft en geperst met andere vrouwen. Die bevalling ging veel langzamer, maar ik kon de weeën veel beter aan (en had mijn man geïnstrueerd hoe te puffen zodat hij het ritme voor me vast kon houden als ik het kwijtraakte) en ik kwam de bevalling niet uit met een gevoel van ‘what just happened?’ Maar juist heel relaxt en trots op mezelf.

Dus ik zou denk ik filmpjes van bevallende vrouwen kijken. En dan niet alleen van de persfase maar ook van het weeën opvangen.

Of lees wat er gebeurt. De bevalling wordt vaak ingedeeld in 4 fasen;
- latente fase
- actieve fase
- transitiefase
- uitdrijvingsfase

Als je weet hoe het natuurlijk beloop is, snap je zelf ook beter waar in je bevalling je zit.

En verder... voor mij is altijd de veiligheid van mijn zoontjes mijn absolute prioriteit geweest. Met dat in mijn achterhoofd kon ik goed accepteren dat er ook een stuk ‘afwachten hoe het loopt’ bij zit, en dat ik het nog zo goed kan voorbereiden, maar dat ik geen controle heb over hoe de bevalling zal verlopen.

Gelukkig ging het 2x super goed, maar als er spoedkeizersnedes, vacuümpompen en knippen aan te pas hadden moeten komen om ze veilig en gezond op de wereld te krijgen, dan was dat ook helemaal oké geweest.

Succes en vooral ook heel veel plezier. De eerste ontmoeting met je baby is echt een ongeëvenaarde ervaring. Bij mijn eerste was ik in shock, bij mijn tweede smoorverliefd. En toch kijk ik op de tweede niet beter terug dan de eerste. Het waren de mooiste dagen uit mijn leven :heart:
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
Ik wilde bij de oudste (ik was 22) er zo blanco mogelijk in. Dat heeft mij echt rust geschept. Ze was er met 6,5u en zonder kleerscheuren.

De tweede bevalling was sneller ook goed gegaan (enkel een trauma opgelopen door de gyn.)

Hierdoor duurde het een stuk langer voor ik aan de laatste zs begon. Hierin was ik ouder. Had ik wel de rust om echt een omgeving om mij heen te maken en met nog geen 3,5u en zonder veel moeite lag zij op mijn borst.

Voor mij was zij ook de laatste maar als ik ee op terugkijk ben ik blij dat ik de eerste zo heb aangepakt. :heart:
Bij de eerste had ik het boek Duik in je weeën gelezen op aanraden van mijn verloskundige. Ik had geen zin in een cursus met andere vrouwen... En daarnaast had ik van alles op internet gelezen. Ik wilde dat mijn man zich ook wat zou inlezen, maar hij wilde er onbevangen instaan en het op zich af laten komen. Daardoor heb ik eigenlijk niks aan hem gehad. Hij pufte niet mee, stond er maar verloren bij en kwam niet voor me op/vroeg niet om extra info bij de gyn terwijl er allerlei kunstgrepen werden uitgehaald om de baby te laten komen. Deze bevalling was behoorlijk traumatisch voor mij.
Bij bevalling 2 heeft mijn man wel goed met mij gesproken over waar ik behoefte aan had en heeft hij me goed geholpen. Zelf had ik Duik in je weeën nog een beetje door gekeken en wat gegoogeld. Bij bevalling 3 hetzelfde.
Producten die je noemt om op te rekken en te masseren etc vond ik akelig, dat leek me niks. Maar ik ben wel drie keer (heel) flink uitgescheurd, dus misschien had ik het toch wel moeten gebruiken.
Kijk eens op instagram (of op de website) van de positive birth company.

Ik ben 5 weken geleden bevallen van de 3e en zelfs ik vond het weer spannend. Door veel positieve verhalen te lezen én een stuk theorie werd ik weer zeker van m’n zaak; mn zoon is na 2,5u weeën wegpuffen geboren.
Wat hier al staat; ontspan. Ontspan. Ontspan. Is echt het belangrijkste. Je we niet tegen verzetten!
Alle reacties Link kopieren
Hier had ik het boek gelezen van Veilig bevallen van Beatrix Patrijs ofzo?

Verder mijn tips:
- blijf rustig, dan maakt je lijf natuurlijke pijnstilling aan.
- ik had 2 waterkruiken, die platte, 1 voor in rug en 1 schuin onder mijn buik. Heeft enorm geholpen tegen pijn
- doe vanaf nu je benen niet meer dicht. Lig je op je zij, leg een (voedingskussen) kussen tussen je benen. Zit ook niet meer met benen dicht maar wijdt.
- als je stilstaat niet op 1 been gaan staan maar ga heen en weer wiegen met heupen.
- ik ben zo lang mogelijk blijven staan tijdens bevalling ivm zwaartekracht. Hier waren ze met 1 a 2 pers weeën eruit. Bevallingen duurde ongeveer 2,5 uur, bij de eerste 2 kleine hechtingen.
- ik had wel massage zooi gekocht voor buik en perineum, maar of dat geholpen heeft?
Alle reacties Link kopieren
Wat bij mij hielp is juist helemaal er neutraal instaan. Neutraal maar realistische. Wetende dat het ontzettend veel pijn gaan doen maar zorgen dat je de rust en tijd neemt om daarmee om te gaan. En kijken wat voor jezelf werkt, waar heb je behoefte aan? Bij mijn eerste bevalling weet ik nog dat ik ging lopen, en mijn man wilde destijds mijn rug masseren. Ik vond dat juist niet prettig op dat moment. En zo kwam ik erachter dat weeën opvangen voor mij ideaal was onder de douche. En vond het juist niet fijn om te liggen.

Maar het belangrijkste is, zorg dat je niet mee gaat in de pijn. Onthoud dat de weeën tijdelijk zijn en weer weggaat. Hoe je het went of keert de baby komt eraan. En vooral blijf rustig hoe moeilijk dat ook is. Want zodra je juist in die pijn gaat, bijvoorbeeld doormiddel van schreeuwen of jezelf gek maken. Heb ik het idee dat het alleen maar meer pijn gaat doen.

Hier werkte bij alledrie de bevallingen een douche, weeën opvangen heb ik grotendeels onder de douche gedaan. Geniet echt van de laatste weken, de tijd gaat ontzettend snel. En het komt allemaal goed! Succes!
Alle reacties Link kopieren
Er ligt een klein meisje van 8 weken aan mijn borst (mijn tweede kindje), dus ik heb recente ervaring. Goede tips hierboven. Ik heb ook de cursus samen bevallen gedaan. Het is een beetje dubbel: enerzijds is geen bevalling hetzelfde en heb je er geen controle over. Maar een globaal begrip van de fases in de bevalling, hoe je in elke fase kunt ademen om de weeën op te vangen, welke houdingen er zijn, wat er in je baarmoeder en bekkenbodem gebeurd etc. is wel heel nuttig. De meeste ziekenhuizen hebben goede filmpjes op internet waarmee je je voor kunt bereiden. Nav de cursus had ik (net als iemand hierboven) besloten om de weeën staand op te vangen, omdat het logisch klonk dat de zwaartekracht bevorderend zou zijn voor de ontsluiting. In de weken voor de bevalling heb ik geoefend om mijn bekkenbodem bewust te ontspannen tijdens een wee. Dat past bij het idee dat je meegaat in de wee en niet tegen de pijn ingaat. Ook had ik geleerd dat een volle blaas de ontsluiting kan belemmeren, blijf dus regelmatig naar de wc gaan als je kunt. Tot slot, de eerste keer had ik bij het persen geen idee wat ik moest doen. Ik perste veel te hoog, pas toen ze me lieten voelen waar ik heen moest persen ging het beter. Bij de tweede heb ik gevraagd of ze me daarin actief wilden begeleiden en toen ging het veel beter. Het was geen feest en heus wel pijnlijk, maar goed te doen. Dat hoop ik voor jou ook. Heel spannend!
Alle reacties Link kopieren
Hier ook recente ervaring, onze kleine is nu 6 dagen oud. 😊Wij hebben een cursus van 2 avonden gedaan (prettig bevallen) waar de focus echt lag op hoe je het samen met je partner kan doen. Er zat theorie in, maar ook mijn partner kreeg echt concrete handvaten over wat hij wel kon doen voor voor mij.

Daarnaast had ik echt een neutrale instelling. Ik wist dat het pijn geen doen en niet leuk, maar ook dat ik niet meer kon doen als m’n best en ik alle hulp zou aanpakken die nodig was. (Bijvoorbeeld niet op voorhand pijnstillend afwijzen, omdat ik het ‘zelf’ wilde doen) besluiten wat op dat moment nodig was. Tijdens lezen van veel bevalplannen zag ik veel geschetste ideaal scenario’s, het enige wat ik kon bedenken is dat als het dan anders loopt dat het dan wel een grote omschakeling zou zijn.

Lichamelijk heb ik geen specifieke voorbereidingen gedaan, behalve gesport in een zwangerschapsbootcamp club. Zo fit mogelijk de bevalling in. Dus ook de laatste weken echt veel rust gepakt.

Succes met jou voorbereidingen!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een zwangerschapscurcus gevolgd.

Wij hadden een oud verloskundige die heel praktisch was. Ik ben daar zelf ook van en sommige meiden bij ons vielen van hun roze wolk met hun kaarsjes

Ze heeft heel fijn uitgelegd welke stadums van bevalling je hebt elke wel adem technieken een beetje kunnen helpen om het een beetje dragelijk te maken. Maar ze was ook zo dat bevallen gewoon pijn doet en niet fijn en dat als je wilt gewoon pijnstilling moet gebruiken als je wilt.

En heeft alle pijnstilling die bij ons in het ziekenhuis word aangeboden uitgelegd en alle voor en nadelen besproken.

Ik vond het heel prettig om een bewuste keus voor medicatie gemaakt had voor in de bevalling. Dat het niet werkelijkheid werd is een ander verhaal
Alle reacties Link kopieren
Mij hielp het om geen strak omlijnde gedachten erover te hebben en open te staan voor het idee dat alles zou kunnen gebeuren. Ik had alleen wel in mijn hoofd dat mijn verloskundige erbij zou zijn, maar uiteraard werd ik medisch dus ook dat was niet het geval. Ik was medisch wegens langdurig gebroken vliezen dus ik had nog even tijd om aan dat idee te wennen.

Ik had wel in de bibliotheek een boek geleend met bevallingsverhalen. Ik vond het prettig om in ieder geval bekend te zijn met de mogelijke scenario's, zodat ik me niet op het moment overvallen zou voelen of in ieder geval een vaag idee zou hebben wat het inhield. Dat heeft me inderdaad wel geholpen.

Ik had een cursus mamafit gedaan maar die was meer gericht op het herstel na de bevalling dan de bevalling zelf. Ik denk ook niet dat ik nog iets van oefeningen onthouden zou hebben eigenlijk...

Wat ik achteraf enigszins voorbereid zou willen hebben is de persfase. Ik kon niet lekker in de houding komen, ik was not amused dat ik na uren weeen nog mijn eigen benen omhoog moest liggen houden en ik had niet het gevoel dat ik de controle had. Dat lag ook aan het soort feedback dat de vk gaf. Dat had ik vooraf nooit kunnen bedenken, maar dat zou een puntje kunnen zijn voor een bevallingsplan als je dat maakt...
(de mijne gaf erg negatieve feedback waardoor ik dacht dat er geen voortgang in zat en extreem moedeloos werd. Mijn schoonzusje had juist het tegenovergestelde, daar zei de vk steeds ze is er nu echt bijna, maar kon ze alsnog een tijd liggen persen...)
Zwangerschapsyoga
Alle reacties Link kopieren
Ik ben normaal altikd van de controle, maar mij hielp het om me vooraf in te lezen, maar me ook goed te realiseren dat er tijdens de bevalling veel dingen zijn die anders kunnen verlopen dan je wil of wenst. De veiligheid van mijn kind stond voorop, en verder had ik weinig wensen behalve in het zieke huis bevallen. Ik heb vooraf wel met mijn partner besproken wat ik wel en niet wilde, en wat hij graag zou willen.

Vooraf heb ik zwangerschaps yoga gedaan. Dat was fijn om wekelijks even een uurtje met de baby en mijzelf bezig te zijn, en het oefenen met puffen is denk ik goed geweest. Maar toen ik een weeënstorm kreeg raakte ik toch echt de weg kwijt. Toen het na een ruggenprik allemaal wat beter te doen was, kon ik goed uit de voeten met het de puftechnieken van de yoga.
Voor de bevalling had ik het boek Duik in je weeën gelezen. En heel fijn, praktisch boek, wat snel las. Daardoor had ik in de persfase het idee dat ik wist wat ik moest doen, wat mij heel erg hielp. Ik had vooral een idee waar ik heen moest persen en welke spieren ik moest gebruiken. Niet dat het opschoot, helemaal niet zelfs, maar het hielp mij wel om rustig te blijven en het juiste te doen.
Alle reacties Link kopieren
Tip; het is kut en gaat pijn doen, dus accepteren die baby moet er toch uit.

En vraag bij vrouwelijke familieleden hoe hij bevalling ging met details. Heeft hier het leven van zoontje gered.

Je baba zien maakt alles goed en je vergeet het snel weer :p
Alle reacties Link kopieren
Op YouTube zijn filmpjes van ziekenhuizen te zien met uitleg over verschillende fasen en waarop letten.
Ook ik heb gelopen, veel staan, persweeen ook staand gedaan tot laatste stuk.
Vooral luisteren naar verloskundige over wanneer persen, wachten als ze dat zeggen, hier bleef dochter nog even hangen maar perswee stopte. Als toen wel was gaan persen was totaal gescheurd, wachten tot weer komt, in mijn hoofd dacht ik letterlijk even wachten dan is ze er en kan je zonder pijn genieten. Nog even... had maar 2 hechtingen:)

En klinkt heel zweverig maar je lijf snapt hoe dit werkt!
Alle reacties Link kopieren
Zorg dat je blijft bewegen, bevallen is spierarbeid. Je hoeft geen marathons te lopen maar 2x30 minuten een rondje lopen per dag helpt veel als je dat niet doet normaal.

Praat met je partner wat je wil. Wanneer hij iets moet doen. Ik ben bijvoorbeeld uitgebreid voorgelezen, dat vond ik fijn.


En mijn blinde vlek: wat als de baby er is? De ene oma moest op de oudere andere kleinkinderen letten en kon dus dagenlang niet komen, kwam toen alsnog eerder, met een basisschool kind mee dat grieperig thuis zat. Dankjewel schoonzus. En een andere zwager want die was toch vrij en dat was toch gezellig. Als hij nou even zijn neefje had opgevangen.

Info die bij mij belangrijk bleken in de eerste weken met eerste kind:
Bezoek. Man was de baas van het bezoek. Heel welkom. En we waren geradbraakt. Dus van tevoren duidelijk dat we het heel fijn vonden dat ze kwamen. En dat we helaas elkaar maar kort konden zien. Een half uur per keer. Beeldbellen was nog niet echt een ding.
Dus na een half uur zei hij vriendelijk dank voor het bezoek, refereerde aan het half uur, ja het is maar kort, en bezoek ging. Vond ik niet gezellig. Maar ik had ook de kracht niet voor langer. Maar dat voelde ik daarna pas.

Ik vond het fijn dat we allebei de cursus baby verzorging van de kraam kregen. Hij kreeg zelfs meer cursus omdat ik wat meer rust nodig had. Eerst vond ik het stom dat hij dingen beter wist dan ik, want hallo uit wie komt ie. Maar gelukkig vond ik het daarna fijn voor de baby dat ie twee ouders had en niet 1 die goed voor hem kunnen zorgen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een yoga zwangerschapscursus gedaan, om t moment van bevallen alles vergeten. Maar vk gaf aan dat ik lichamelijk de weeën heel goed kon opvangen, verder gaf het rust dat ik een stuk meer praktische dingen wist en het daar ook over had hoe we dat gingen aanpakken. Dat ik bv het fijn vond om bij een hele heftige wee in mijn arm geknepen te worden om ergens anders pijn te voelen 😂.

Verder durfde ik door de cursus goed aan te geven wat ik wel en niet wilde tijdens de bevallen, het gevoel dat ik echt zelf de regie had. Dat heb ik wel als prettig ervaren.

Denk dat het goed is om iets te doen, wat bij je past maar het geeft je wat extra inzicht en helpt je het al geestelijk dat ‘je iets doet.
Niks aan voorbereiding gedaan. Vond ik niet nodig. Had de instelling dat het toch wel goed zou komen. En dat was ook zo.
perineum massages

epi-no, aniball, massage olies


Is dat nieuw?
Alle reacties Link kopieren
Wat mij het meest hielp, was rustig blijven.
Doorademen en helemaal in mezelf treden. In onze donkere slaapkamer, met mijn man in de buurt (maar niet te dichtbij, geen licht aan, geen geluidmakend (heeeeel redelijk allemaal)
De yoga vooraf hielp me met die rust bewaren.

Beide keren ook in alle rust thuisbevallen, en ja het doet pijn (en nee, dat ben je niet vergeten daarna, want we weten het allemaal nog), maar het geeft ook een intense trots dat je lichaam dit gewoon kan
Alle reacties Link kopieren
Ik heb de standaard zwanger en fit oid gedaan via de lokale GGD. Was gezellig en leerzaam genoeg, bleek achteraf. Verder veel gelezen op internet (helaas ook wel horror verhalen) en daar uit gepikt wat mij fijn leek. Ik hou van veel voorbereiding en weten wat mijn opties zijn, maar dat kan een ander natuurlijk alleen maar nerveus maken.

Tijdens de bevalling heb ik het mezelf makkelijk gemaakt en om pijnstilling gevraagd tijdens een weeën storm. Dus op naar het ziekenhuis. En dat vooruitzicht gaf me blijkbaar zo veel rust/ontspanning dat ik ineens 4 cm kado kreeg tijdens de rit. En pijnstillers niet meer nodig waren want toen was baby er al.

Dus; bepaal wat jij prettig denkt te vinden maar wees flexibel als het toch anders gaat. Ik heb niet gepuft, was niet nodig. Wel heel veel en diep gezucht en alles en iedereen genegeerd tijdens elke wee. Ooit eens een trucje geleerd bij pijn: visualiseer de pijn als een donkere wolk en stuw die met elke zucht naar buiten. Klinkt heel zweverig maar werkte voor mij als een fijne vorm van meditatie.

In elk geval een fijne bevalling toegewenst!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zwangerschapsyoga gedaan en er heel veel aan gehad. Vooral de mindset dat een bevalling een soort proces is dat je door moet zodat de baby er uit komt en dat elke wee daarbij helpt vond ik een hele fijne gedachte. Dan zijn weeën dus niet iets negatiefs dat alleen maar pijn doet, maar juist iets dat je een stapje dichter bij je baby brengt. Het mantra: deze wee komt nooit meer terug.

Beide bevallingen vrijwel volledig onder de douche gestaan en mij redelijk kunnen ontspannen. Eerste is in 3h geboren tweede in 2h.
Het leven is niet eerlijk

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven