Zwanger
alle pijlers
Voorbereiden op vroeggeboorte
vrijdag 2 maart 2012 om 16:47
Ik ben nu precies 31 weken in verwachting van een tweeling. Helaas stagneert de groei van beiden en lopen ze inmiddels al 3 weken achter in groei. Ook is de navelstrengdoorbloeding van de kleinste van de twee niet ideaal. Ik sta onder strenge controle en ze worden gehaald zodra daar aanleiding toe is (longrijpingsprikken heb ik vorige week al gehad). De gynaecoloog gaf zelf aan dat het om één of twee weken gaat en dat ie het zeer onwaarschijnlijk acht dat ik de 34 weken haal.
Ik moet enorm wennen aan het idee op zo'n korte termijn al mama te worden en zie op tegen een spannende ziekenhuisperiode.
Wie heeft hier ervaring mee? Wie heeft er tips? Hoe kan ik me hierop voorbereiden? Ik ben een perfectionist en heb altijd graag zelf de touwtjes in handen, maar hier heb ik helaas geen enkele invloed op...
Ik moet enorm wennen aan het idee op zo'n korte termijn al mama te worden en zie op tegen een spannende ziekenhuisperiode.
Wie heeft hier ervaring mee? Wie heeft er tips? Hoe kan ik me hierop voorbereiden? Ik ben een perfectionist en heb altijd graag zelf de touwtjes in handen, maar hier heb ik helaas geen enkele invloed op...
vrijdag 2 maart 2012 om 19:00
Dit is iets heel kleins, maar vond ik fijn toen mijn kind in de couveuse lag: dat we een knuffeltje bij hem mochten leggen die naar ons rook. Mijn man en ik hadden in de weken voor de geboorte een knuffel bij ons in bed gelegd, en die hebben we na de geboorte bij hem in de couveuse gelegd. Klinkt misschien stom, maar mij gaf het troost dat hij daar 'niet alleen lag' en dat het iets van ons was.
Oh en nog een tip: verdiep je vast in kolven. Bv geven is een van de weinige dingen die je echt voor je kindje kan doen als het in de couveuse ligt. Hoewel het zwaar was, vond ik het een fijn idee dat mijn melk hem voedde en goed voor hem was. Maar kolven is in het begin best even raar en wennen. Dus misschien wat research doen en wennen aan het idee? En evt. advies/informatie vragen in het ziekenhuis?
Verder geen ervaring met een prematuur. Veel sterkte!
Oh en nog een tip: verdiep je vast in kolven. Bv geven is een van de weinige dingen die je echt voor je kindje kan doen als het in de couveuse ligt. Hoewel het zwaar was, vond ik het een fijn idee dat mijn melk hem voedde en goed voor hem was. Maar kolven is in het begin best even raar en wennen. Dus misschien wat research doen en wennen aan het idee? En evt. advies/informatie vragen in het ziekenhuis?
Verder geen ervaring met een prematuur. Veel sterkte!
zappie wijzigde dit bericht op 02-03-2012 19:01
Reden: foutje
Reden: foutje
% gewijzigd
vrijdag 2 maart 2012 om 19:04
quote:zappie schreef op 02 maart 2012 @ 19:00:
Dit is iets heel kleins, maar vond ik fijn toen mijn kind in de couveuse lag: dat we een knuffeltje bij hem mochten leggen die naar ons rook. Mijn man en ik hadden in de weken voor de geboorte een knuffel bij ons in bed gelegd, en die hebben we na de geboorte bij hem in de couveuse gelegd. Klinkt misschien stom, maar mij gaf het troost dat hij daar 'niet alleen lag' en dat het iets van ons was.
!zappy....vind dat niet iets dat stom klinkt hoor, juist iets heel moois...klein maar zo waardevol! Zeker als jij er troost uit kon halen...en voor zo'n kleintje is die geur echt wel heel fijn!
Dit is iets heel kleins, maar vond ik fijn toen mijn kind in de couveuse lag: dat we een knuffeltje bij hem mochten leggen die naar ons rook. Mijn man en ik hadden in de weken voor de geboorte een knuffel bij ons in bed gelegd, en die hebben we na de geboorte bij hem in de couveuse gelegd. Klinkt misschien stom, maar mij gaf het troost dat hij daar 'niet alleen lag' en dat het iets van ons was.
!zappy....vind dat niet iets dat stom klinkt hoor, juist iets heel moois...klein maar zo waardevol! Zeker als jij er troost uit kon halen...en voor zo'n kleintje is die geur echt wel heel fijn!
vrijdag 2 maart 2012 om 19:15
Ik was helemaal gerustgesteld na een bezoekje aan de couveuseafdeling een paar dagen voor de geboorte. De verpleegkundigen reageerden heel laconiek toen ze hoorden hoe ver ik zwanger was: dat was voor hen een heel normaal geval. Er lagen baby'tjes die veel kleiner waren.
Wat je nu kan doen, is je voorbereiden op borstvoeding voor prematuren/een tweeling en kolven. Kijk op borstvoeding.com voor informatie en boekentips. Moedermelk is licht verteerbaar en bevat voor prematuurtjes niet alleen extra afweerstoffen, maar ook precies de voedingsstoffen die ze nodig hebben. Informeer waar je een elektrische dubbelzijdige kolf kan huren, want waarschijnlijk zijn je kindjes in het begin nog te zwak om te drinken. Vermijd een speen zodat ze goed aan de borst kunnen leren drinken. Kijk of het ziekenhuis een lactatiekundige heeft die kan helpen bij problemen en zoek er anders zelf één, zodat je de gegevens klaar hebt liggen.
Kangoeroeën kon bij mijn dochter na ongeveer een week: dat was heerlijk! Probeer geen parfum te dragen, zodat je kindjes je geur herkennen. Het is heel goed voor prematuurtjes: vaak wordt hun hartslag rustiger en hun zuurstofsaturatie beter.
Wat je nu kan doen, is je voorbereiden op borstvoeding voor prematuren/een tweeling en kolven. Kijk op borstvoeding.com voor informatie en boekentips. Moedermelk is licht verteerbaar en bevat voor prematuurtjes niet alleen extra afweerstoffen, maar ook precies de voedingsstoffen die ze nodig hebben. Informeer waar je een elektrische dubbelzijdige kolf kan huren, want waarschijnlijk zijn je kindjes in het begin nog te zwak om te drinken. Vermijd een speen zodat ze goed aan de borst kunnen leren drinken. Kijk of het ziekenhuis een lactatiekundige heeft die kan helpen bij problemen en zoek er anders zelf één, zodat je de gegevens klaar hebt liggen.
Kangoeroeën kon bij mijn dochter na ongeveer een week: dat was heerlijk! Probeer geen parfum te dragen, zodat je kindjes je geur herkennen. Het is heel goed voor prematuurtjes: vaak wordt hun hartslag rustiger en hun zuurstofsaturatie beter.
Ga in therapie!
vrijdag 2 maart 2012 om 19:18
Afgelopen jaar ben ik moeder geworden van een prematuur. Ik ben supertrots op ons kindje (op onze oudste ook hoor) en het is heel pittig maar laat je goed informeren! En vraag!!! Niets is stom/dom om te vragen, een antwoord kan zoveel rust geven.
Een keertje op de couveuseafdeling gaan kijken (of nicu?) werd ons aangeboden zelfs. En kleertjes....ik zou nog even wachten. Ons mannetje had pas met (bijna) 2 maanden zijn eerste romper aan en toen kon hij al 'gewoon' in maat 44 (prenatal, baby dump oa) Jezelf voorbereiden op het kolven is inderdaad een goede tip. Het tijdschrift 'vroegertje' ook, misschien vind je het fijn om het tijdschrift en/of flyers van de VOC te lezen (ouders van couveuse kinderen)
Ten slotte; laat het over je heen komen, voor zover je dat kan.
Heel veel sterkte!
Dikke kus,
Biekoe
PS ik heb nog vrij veel (jongens)kleertjes vanaf mt 40.
Een keertje op de couveuseafdeling gaan kijken (of nicu?) werd ons aangeboden zelfs. En kleertjes....ik zou nog even wachten. Ons mannetje had pas met (bijna) 2 maanden zijn eerste romper aan en toen kon hij al 'gewoon' in maat 44 (prenatal, baby dump oa) Jezelf voorbereiden op het kolven is inderdaad een goede tip. Het tijdschrift 'vroegertje' ook, misschien vind je het fijn om het tijdschrift en/of flyers van de VOC te lezen (ouders van couveuse kinderen)
Ten slotte; laat het over je heen komen, voor zover je dat kan.
Heel veel sterkte!
Dikke kus,
Biekoe
PS ik heb nog vrij veel (jongens)kleertjes vanaf mt 40.
vrijdag 2 maart 2012 om 19:20
Nog een tip: zorg dat er genoeg eten in de vriezer ligt en vraag mensen of ze af en toe een maaltijd voor jullie willen meebrengen na de bevalling. Je bent na ontslag uit het ziekenhuis alleen maar heen en weer aan het rijden en aan het kolven en een verse maaltijd is dan erg fijn! Zelf kom je aan koken niet toe, is mijn ervaring.
Ga in therapie!
vrijdag 2 maart 2012 om 19:33
Ook hier een mama van een premature tweeling die geheel onverwacht kwam dus echt voorbereid waren we niet. Wel hadden we al eens gekeken op een couveuse afdeling dus we wisten beetje hoe het daar ging.
Twee tips die ik destijds van andere moeders kreeg en waar ik zelf enorm veel aan had:
- een klein knuffeltje meenemen voor in de couveuses
- een mooi schriftje voor elk kindje dat je bij de couveuse legt (bij elke couveuse staat een eigen bakje met kleertjes, verzorgingsdingetjes, thermometer etc. )
In het schriftje schreef de verpleging regelmatig verhaaltjes, plakten er een poloroid in, of de slangetjes op de dag dat die er definitief af gingen. En zelf schreef ik er regelmatig ook in. Nu zoveel jaar later is het nog steeds fijn om te lezen.
Kleertjes, dat ligt er aan hoe goed ze het doen. Mijn kindjes mochten pas na 2 wkn kleertjes aan toen tegelijkertijd de temp van de couveuse naar beneden ging. Mijn ene was echt een frutje, maar de ander was bij geboorte echter al stuk zwaarder als geschat en ging gelijk in maatje 50/56.
Wat ik wel al zou aanschaffen zijn rompertjes die je aantrekt ipv over het hoofdje haalt, je sluit hem dan met 1 of 2 striklintjes of drukknoopjes op de borst. Dit was erg praktisch bij het begeleiden van de slangetjes door/langs de kleding (al die pijpjes zijn dan echt niet handig !). Ik had later ook wat boxpakjes die helemaal met drukkers liepen van boven, langs de benen tot aan de voetjes. Je vouwde de broekspijp dan om het beentje. Allemaal dingetjes die ook minder belastend zijn voor het kindje.
Twee tips die ik destijds van andere moeders kreeg en waar ik zelf enorm veel aan had:
- een klein knuffeltje meenemen voor in de couveuses
- een mooi schriftje voor elk kindje dat je bij de couveuse legt (bij elke couveuse staat een eigen bakje met kleertjes, verzorgingsdingetjes, thermometer etc. )
In het schriftje schreef de verpleging regelmatig verhaaltjes, plakten er een poloroid in, of de slangetjes op de dag dat die er definitief af gingen. En zelf schreef ik er regelmatig ook in. Nu zoveel jaar later is het nog steeds fijn om te lezen.
Kleertjes, dat ligt er aan hoe goed ze het doen. Mijn kindjes mochten pas na 2 wkn kleertjes aan toen tegelijkertijd de temp van de couveuse naar beneden ging. Mijn ene was echt een frutje, maar de ander was bij geboorte echter al stuk zwaarder als geschat en ging gelijk in maatje 50/56.
Wat ik wel al zou aanschaffen zijn rompertjes die je aantrekt ipv over het hoofdje haalt, je sluit hem dan met 1 of 2 striklintjes of drukknoopjes op de borst. Dit was erg praktisch bij het begeleiden van de slangetjes door/langs de kleding (al die pijpjes zijn dan echt niet handig !). Ik had later ook wat boxpakjes die helemaal met drukkers liepen van boven, langs de benen tot aan de voetjes. Je vouwde de broekspijp dan om het beentje. Allemaal dingetjes die ook minder belastend zijn voor het kindje.
vrijdag 2 maart 2012 om 19:47
Heftige periode zeg! Eerst een dikke knuffel voor jullie.
Onze dochter is geboren met bijna 31 weken. We wisten dat ze de 32 weken niet zou halen en ik had ook prikken voor de longrijping gehad.
Ook de doorbloeding van de navelstreng en placenta was sterk verminderd.
Als je iets wilt weten, vraag maar raak .
Onze dochter is geboren met bijna 31 weken. We wisten dat ze de 32 weken niet zou halen en ik had ook prikken voor de longrijping gehad.
Ook de doorbloeding van de navelstreng en placenta was sterk verminderd.
Als je iets wilt weten, vraag maar raak .
vrijdag 2 maart 2012 om 20:20
Zelf geen ervaring, maar wel van heel dichtbij meegemaakt.
Een tweeling met 29 weken vroeg-geboren. Ze wogen beide nog geen kilo, zo klein, zo bijzonder.
Inmiddels zijn het twee mooie kindjes van 2 jaar en zoals het er nu uitziet hebben ze er helemaal niets aan overgehouden.
Heel veel sterkte en geluk met de kleintjes.
Een tweeling met 29 weken vroeg-geboren. Ze wogen beide nog geen kilo, zo klein, zo bijzonder.
Inmiddels zijn het twee mooie kindjes van 2 jaar en zoals het er nu uitziet hebben ze er helemaal niets aan overgehouden.
Heel veel sterkte en geluk met de kleintjes.
vrijdag 2 maart 2012 om 20:29
Geen ervaring met prematuur kindje, maar wel met een kindje dat 3 weken te vroeg was en dismatuur. Ze heeft een week in het ziekenhuis gelegen. Als het je eerste kindjes zijn zou ik zo lang mogelijk in het ziekenhuis blijven. Ik mocht in principe 8 dagen blijven. Je hebt straks een heftige bevalling achter de rug en dan is het fijn dat je de eerste dagen kunt bijkomen in het ziekenhuis. Op een neer rijden is zeer vermoeiend, weet ik van een vriendin van een premature tweeling (29 weken).
Verder raad ik je aan om je te verdiepen in kolven en alvast contact op te nemen met de lactatiekundige van het ziekenhuis.
Verder wens ik je veel sterkte en ik hoop dat je straks twee gezonde kindjes hebt.
Oja als ze eenmaal geboren zijn, praat dan ook eens met de ouders van de andere kindjes op de nicu. Hier heb ik veel steun aan gehad. Ook veel tips trouwens.
Verder raad ik je aan om je te verdiepen in kolven en alvast contact op te nemen met de lactatiekundige van het ziekenhuis.
Verder wens ik je veel sterkte en ik hoop dat je straks twee gezonde kindjes hebt.
Oja als ze eenmaal geboren zijn, praat dan ook eens met de ouders van de andere kindjes op de nicu. Hier heb ik veel steun aan gehad. Ook veel tips trouwens.
vrijdag 2 maart 2012 om 20:32
Je kunt je er niet op voorbereiden, vind ik. Ik dacht me voorbereid te hebben (lag al 12 weken plat vanwege zwangerschapsvergiftiging en dreigende vroeggeboorte, dus we zagen het van mijlenver aankomen), maar toen het eenmaal zo ver was, liep de hele machinerie gewoon zoals 'ie liep en konden we niet veel anders dan invoegen. En dat is iets waar je je dus niet op kúnt voorbereiden, dat je nergens invloed meer op hebt, dat je naast de couveuse staat te kijken naar je kind, maar dat die het helemaal zelf moet doen en dat je alleen nog maar bezig met met precies dat: naast de couveuse staan te kijken naar je kind, die het helemaal zelf moet doen. Dat, en kolven.
Dingen kopen: zou ik mee wachten. Dat kan straks allemaal ook nog (en dan weet je tenminste wat je nodig hebt). Knuffeltje kun je wel alvast kopen (en wassen), eventueel wat gezellige spuugdoekjes waar ze op en later onder kunnen liggen, maar kleertjes: het is de vraag wanneer ze het aan mogen en als ze het aan mogen, kun je het beste dan de maat bepalen.
De enige tip die ik je kan geven, is dat je het goed regelt rondom je bevalling. Je man kan zijn lijf niet in drieën delen, dus hij zal moeten kiezen bij wie hij blijft. Voor de twee die over blijven, kun je andere mensen regelen. Ik kreeg één kind en lag een paar minuten na de geboorte van mijn kind alleen nog maar met de verloskundige op de verloskamer (man bleef bij kind). Na de geboorte van de placenta was ook zij weg en bleef ik alleen achter. Achteraf gezien had ik dat graag anders willen regelen. Zeker toen ons kind nogal overdonderd was van de bevalling en man besloot bij haar te blijven tot ze rustig was. Die kwam anderhalf uur later pas weer terug bij mij... Ik had in de tussentijd graag mijn beste vriendin aan mijn bed gehad op dat moment, of mijn moeder.
Een kijkje op de couveuse-afdeling: kun je doen. Heb ik ook gedaan. Toch was ik desondanks totaal overdonderd toen mijn eigen dochter daar eenmaal lag. Achteraf gezien weet ik niet of ik er nou zo veel aan gehad heb dat ik het al gezien had.
Dingen kopen: zou ik mee wachten. Dat kan straks allemaal ook nog (en dan weet je tenminste wat je nodig hebt). Knuffeltje kun je wel alvast kopen (en wassen), eventueel wat gezellige spuugdoekjes waar ze op en later onder kunnen liggen, maar kleertjes: het is de vraag wanneer ze het aan mogen en als ze het aan mogen, kun je het beste dan de maat bepalen.
De enige tip die ik je kan geven, is dat je het goed regelt rondom je bevalling. Je man kan zijn lijf niet in drieën delen, dus hij zal moeten kiezen bij wie hij blijft. Voor de twee die over blijven, kun je andere mensen regelen. Ik kreeg één kind en lag een paar minuten na de geboorte van mijn kind alleen nog maar met de verloskundige op de verloskamer (man bleef bij kind). Na de geboorte van de placenta was ook zij weg en bleef ik alleen achter. Achteraf gezien had ik dat graag anders willen regelen. Zeker toen ons kind nogal overdonderd was van de bevalling en man besloot bij haar te blijven tot ze rustig was. Die kwam anderhalf uur later pas weer terug bij mij... Ik had in de tussentijd graag mijn beste vriendin aan mijn bed gehad op dat moment, of mijn moeder.
Een kijkje op de couveuse-afdeling: kun je doen. Heb ik ook gedaan. Toch was ik desondanks totaal overdonderd toen mijn eigen dochter daar eenmaal lag. Achteraf gezien weet ik niet of ik er nou zo veel aan gehad heb dat ik het al gezien had.
vrijdag 2 maart 2012 om 21:05
Twee knuffeltjes hebben we in huis. Ik zal ze wassen en dan bij ons in bed leggen (zodra ze onze geur krijgen). Onze kleintjes zijn nu ongeveer 1300 en 1450 gram. Hoeveel ze nog aankomen is de vraag met mijn slecht functionerende placenta...
Ik zal me verdiepen in borstvoeding. Het lijkt me prachtig om borstvoeding te kunnen geven. Heb al wel gelezen dat de kwaliteit van je borstvoeding in het begin wat minder is, omdat dat ook nog niet klaar is.
In het tijdschrift voor vroeggeboorte stond een stuk over hoe een keizersnede gaat en dat vond ik wel mooi om te lezen (terwijl de tranen over m'n wangen biggelden, want zo had ik mijn ideaalbeeld niet voorgesteld).
Ga zondag ook vragen of ik niet beter in het ziekenhuis kan blijven. Snap niet zo goed waarom ik nog thuis ben. Heb van vrijdag tot dinsdag in het academisch ziekenhuis gelegen en mocht toen naar huis. Ben onder controle bij een streekziekenhuis. Kan daar dus ook pas bevallen als ik minimaal 32 weken haal (en de kleinste minimaal 1500 gram weegt).
Fijn om te lezen dat er ook veel positieve verhalen zijn over de afloop.
Ik zal me verdiepen in borstvoeding. Het lijkt me prachtig om borstvoeding te kunnen geven. Heb al wel gelezen dat de kwaliteit van je borstvoeding in het begin wat minder is, omdat dat ook nog niet klaar is.
In het tijdschrift voor vroeggeboorte stond een stuk over hoe een keizersnede gaat en dat vond ik wel mooi om te lezen (terwijl de tranen over m'n wangen biggelden, want zo had ik mijn ideaalbeeld niet voorgesteld).
Ga zondag ook vragen of ik niet beter in het ziekenhuis kan blijven. Snap niet zo goed waarom ik nog thuis ben. Heb van vrijdag tot dinsdag in het academisch ziekenhuis gelegen en mocht toen naar huis. Ben onder controle bij een streekziekenhuis. Kan daar dus ook pas bevallen als ik minimaal 32 weken haal (en de kleinste minimaal 1500 gram weegt).
Fijn om te lezen dat er ook veel positieve verhalen zijn over de afloop.
vrijdag 2 maart 2012 om 21:41
Onze dochter is met 31 weken geboren, had al wel een mooi gewicht 1950 gram. Maar had een infectie, dit was ook de reden van de vroeggeboorte. Ze heeft 5 dagen op de NICU gelegen en daarna nog 6 weken op een gewone couveuse-afdeling.
Kolven op zich vond ik niet leuk, maar het maakte me wel minder machteloos. Het gaf een goed gevoel om toch voor haar eten te zorgen. De eerste voeding was ontzettend weinig, voelde me echt een beetje ongemakkelijk. Maar de verpleegster was er ontzettend enthousiast over, het was precies genoeg en prachtig geel. Die complimenten hebben mijn zelfvertrouwen en productie een enorme boost gegeven. Binnen een week kon ik het overschot invriezen!
Kleding had ik nog niet, maar het duurde best lang voordat ze een rompertje aan mocht. Omdat ze toen nog best veel slangetjes had, moest het wel een beetje ruim zitten. Dus was een maatje 50 prima. Die rompertjes die op een wikkelvestje lijken zijn dan inderdaad best handig.
Verder overkomt het je allemaal wel erg, dus probeer het een beetje los te laten. Ik hoop dat je net zoveel vertrouwen in de verpleegsters en artsen hebt, als ik in die tijd kon hebben. Waren echt superhelden in mijn ogen, dat maakte het wel makkelijker.
Kolven op zich vond ik niet leuk, maar het maakte me wel minder machteloos. Het gaf een goed gevoel om toch voor haar eten te zorgen. De eerste voeding was ontzettend weinig, voelde me echt een beetje ongemakkelijk. Maar de verpleegster was er ontzettend enthousiast over, het was precies genoeg en prachtig geel. Die complimenten hebben mijn zelfvertrouwen en productie een enorme boost gegeven. Binnen een week kon ik het overschot invriezen!
Kleding had ik nog niet, maar het duurde best lang voordat ze een rompertje aan mocht. Omdat ze toen nog best veel slangetjes had, moest het wel een beetje ruim zitten. Dus was een maatje 50 prima. Die rompertjes die op een wikkelvestje lijken zijn dan inderdaad best handig.
Verder overkomt het je allemaal wel erg, dus probeer het een beetje los te laten. Ik hoop dat je net zoveel vertrouwen in de verpleegsters en artsen hebt, als ik in die tijd kon hebben. Waren echt superhelden in mijn ogen, dat maakte het wel makkelijker.
vrijdag 2 maart 2012 om 21:46
Waar je nu wel naar kunt informeren is hoeveel kraamzorg je krijgt. Ik ben bewust zo snel mogelijk naar huis gegaan om zoveel mogelijk dagen kraamzorg over te houden. Ik was hartstikke fit en elke dag ziekenhuis kostte me een dag kraamhulp. En kraamhulp vond ik wel erg fijn toen ik mijn minimeisje thuis kreeg.
Het is wel verrekte moeilijk om zelf naar huis te gaan als je kind nog moet blijven.
Het is wel verrekte moeilijk om zelf naar huis te gaan als je kind nog moet blijven.
vrijdag 2 maart 2012 om 21:52
Voor wat betreft je zorgen nu: mij is verteld dat ontwikkeling (dus: zwangerschapsduur) belangrijker is dan groei (dus: gewicht).
Daarnaast kom je qua zwangerschapsduur in een periode waarin ze niet zo veel problemen meer verwachten. Het zou fijn zijn als je die 34 weken haalt, want dan zijn je kinderen echt wel meer "af" dan ze nu zijn, maar ook als ze over een week geboren zouden worden, is dat niet rampzalig. Dit even ter relativering...
Daarnaast kom je qua zwangerschapsduur in een periode waarin ze niet zo veel problemen meer verwachten. Het zou fijn zijn als je die 34 weken haalt, want dan zijn je kinderen echt wel meer "af" dan ze nu zijn, maar ook als ze over een week geboren zouden worden, is dat niet rampzalig. Dit even ter relativering...
vrijdag 2 maart 2012 om 22:05
Ikzelf ben 7 weken geleden bevallen van een tweeling. Wel een andere tweelig als normaal. Ons meisje is overleden met 23 weken en onze zoon is samen met zijn zusje geboren bij 38 weken. Hij was wel flink dysmatuur. Dus op de neonatologie gelegen. De laatste weken heb ik zowat geleefd in het het ziekenhuis en er was een zuster zo bij de tijd om te vragen of we even op de neo wilde kijken. Hebben daar een kleine rondleiding gehad, en dat was zo fijn. Je weet een beetje wat je kan verwachten. Je krijgt wat info en ziet hoe het er werkt. Ik moet zeggen de eerste dagen is het erg wennen maar ook heel gek na een tijdje went het wel. Je wast je handen met alchol, zegt de verpleging goeidedag, rommelt wat met je kindje, schrijft op het bord wanneer je weer komt en of je het flesje wil geven etc etc. Het is heel snel normaal zeg maar.
Ik wil je heel veel sterkte wensen en vooral heel veel sterkte want er komt heel wat over je heen.
Ik wil je heel veel sterkte wensen en vooral heel veel sterkte want er komt heel wat over je heen.
