Vraagje van een man

12-12-2022 09:41 80 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een vraagje. Misschien zitten hier ervaringsdeskundigen.

In het nieuws was een bericht over een vrouw die beviel op een vlucht van Ecuador naar Amsterdam. Gelukkig zijn ze beiden in goede gezondheid. De moeder wist niet dat ze zwanger was. Dit schijnt vaker voor te komen.

Mijn vraag is hoe dat kan, dat je niet voelt dat je (hoog) zwanger bent. Ik ken het gevoel natuurlijk niet en kan dus niet uit ervaring iets zeggen hierover.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt er hele programmas over dus schijnt te kunnen. Mijn zusje kwam er pas achter bij zes maanden. Was ook echt niet aan haar te zien, zo'n bizare tijd. Maar goed, dat was 6 maanden, geen 9.
Achteraf zegt ze ohja, veel misselijk geweest maar het ging toen ook helemaal niet goed met haar dus ze heeft daar nooit verder aan gedacht anders dan stress.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik werd altijd mega dik. Maar voor de rest echt geen klachten, voelde zelfs energieker.
Geloof best dat het kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap het ook niet. Je wordt én niet meer ongesteld (of het ‘gaat door’.. hoe dan?!), én je wordt dikker én er beweegt iets in je buik.

En toch wordt de zwangerschap gemist, 9 maanden lang.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap daar ook helemaal niks van..
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb dit van dichtbij meegemaakt iemand die ik dagelijks op het werk zag. Ze had al vier kinderen en had niks door . Ze werd ‘s nachts beroerd en beviel in de badkamer . Ik kon het ook niet geloven toen ik het de dag erna hoorde , je zag echt niets aan haar . Maar het was echt waar .
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hoort het wel vaker en ik heb me inderdaad ook altijd afgevraagd hoe dat kan, 9 maanden zwanger zonder het te weten.
Maar ook wel eens een interview gelezen van iemand die dat is overkomen. Haar antwoord: als je niet bezig bent met zwanger worden ben je er niet alert op. En voor alle zwangerschapskwaaltjes was wel een reden te verzinnen. Misselijk? Misschien iets verkeerd gegeten. Kindsbewegingen? Dat zijn de darmen die rommelen. Broek gaat te strak zitten? Toch even opletten met snoepen enz.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ooit een collega gehad die het ook niet wist, en daar was ook niets aan te zien. Ze kreeg opeens vreselijke buikpijn toen ze op vakantie was en ging naar de huisarts en toen bleek ze aan het bevallen te zijn. Ze menstrueerde altijd heel onregelmatig en was dat al die tijd blijven doen.
himalaya schreef:
12-12-2022 09:52
Ik snap het ook niet. Je wordt én niet meer ongesteld (of het ‘gaat door’.. hoe dan?!), én je wordt dikker én er beweegt iets in je buik.

En toch wordt de zwangerschap gemist, 9 maanden lang.
Zat mensen slikken de pil door/hebben andere anticonceptie/onregelmatige of uitblijvende menstruatie waardoor ze niet of nooit ongesteld zijn, Men kan wel door ziekte of bepaalde medicatie een tijdelijk slecht werkende pilbescherming hebben, enz.
anoniem_63a4aa770857d wijzigde dit bericht op 12-12-2022 10:10
5.40% gewijzigd
Ik snap niets van mensen die er niks van snappen. :lol:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het ook lastig te snappen. Ik heb heel erg meegeleefd met de zwangerschappen van schoonzus. Soms bewoog haar buik gewoon uit zichzelf door een armpje of beentje van de baby. Je zag het bewegen van de buitenkant. Hoe kan je die bewegingen nou niet merken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik begrijp het wel. Bij mijn eerste zwangerschap kreeg ik na 4 maanden het vermoeden dat zich een kind in mijn ontwikkelde. Ik vond het een mooi gevoel van een geleidelijk proces en heb gewoon afgewacht of het verder ging. Bij 7 maanden wist ik het wel zeker. Bij mijn tweede en derde kind kwam het vermoeden ook tussen de 3 en 5 maanden. Maar echt zeker wist ik het pas bij 6 maanden. Ik ben overigens wel met verloskundige erbij bevallen. Maar mijn verloskundige had meer vrouwen die niks met ovulatietesten, zwangerschapstesten en echo's doen.
Iemand uit de vriendengroep kwam er na 38 weken zwangerschap achter dat ze zwanger was.
Wel een vrij zwaar persoon, zwanger worden was na jaren lang proberen en onderzoeken nooit gelukt
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn opa en oma werden eens gebeld door vrienden met de mededeling 'wij worden opa en oma'. Oma vroeg wanneer het stond te gebeuren.
'Afgelopen nacht' was het antwoord.
Dochter met veel overgewicht wist ook niet dat ze zwanger was. Wel voorgaande maanden darmonderzoeken gehad, omdat ze zoveel buikpijn had.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het lijkt idd heel vreemd, ook voor vrouwen die hun baby hebben voelen bewegen in hun buik, hun lichaam hebben zien veranderen etc.
Toch komt het regelmatig voor, soms ligt de baby op de een of andere manier dieper in het lichaam. Je ziet dan lang helemaal geen buikje en als de placenta dan ook voor ligt en de baby relatief rustig is en de vrouw regelmatig bloedverlies heeft..
Deels is het volgens mij ook mentaal. Ik zag eens een verhaal van een vrouw die er met 6+ maanden achter kwam dat haar buikpijn toch betekende dat ze zwanger was. Toen ze dan wist leek alsof haar buik ineens naar voren kwam, op de foto's is het verschil enorm groot. Dus als je denkt dat je niet zwanger bent en het niet wilt geloven heeft dat wellicht ook effect op de symptomen.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2022 schreef:
12-12-2022 10:07
Ik snap niets van mensen die er niks van snappen. :lol:

Dat verbaast mij dan weer niet.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
Sjulia schreef:
12-12-2022 10:12
Ik vind het ook lastig te snappen. Ik heb heel erg meegeleefd met de zwangerschappen van schoonzus. Soms bewoog haar buik gewoon uit zichzelf door een armpje of beentje van de baby. Je zag het bewegen van de buitenkant. Hoe kan je die bewegingen nou niet merken?
Geen enkele zwangerschap is het zelfde. Bij mijn oudste ging mijn buik ook alle kanten op, bij mijn jongste niet. Veel zwangerschapsklachten kun je ook aan andere zaken relateren. Sommige mensen dragen heel erg naar binnen toe, daar zie je aan de buitenkant (amper) wat. Bij een kennis van mij zag je gewoon de hele zwangerschap lang niet dat ze zwanger was (tot haar eigen frustratie) en ze was gewoon slank. Ze droeg heel erg naar binnen toe en naar de zijkanten in plaats van naar buiten en naar voren. De ene baby beweegt ook meer dan de ander en het lijkt soms ook gewoon best op je darmen. Genoeg vrouwen ook die gewoon ongesteld worden/spotting/lichte bloedingen hebben tijdens de zwangerschap.
Alle reacties Link kopieren Quote
Miek_ schreef:
12-12-2022 10:36
Geen enkele zwangerschap is het zelfde. Bij mijn oudste ging mijn buik ook alle kanten op, bij mijn jongste niet. Veel zwangerschapsklachten kun je ook aan andere zaken relateren. Sommige mensen dragen heel erg naar binnen toe, daar zie je aan de buitenkant (amper) wat. Bij een kennis van mij zag je gewoon de hele zwangerschap lang niet dat ze zwanger was (tot haar eigen frustratie) en ze was gewoon slank. Ze droeg heel erg naar binnen toe en naar de zijkanten in plaats van naar buiten en naar voren. De ene baby beweegt ook meer dan de ander en het lijkt soms ook gewoon best op je darmen. Genoeg vrouwen ook die gewoon ongesteld worden/spotting/lichte bloedingen hebben tijdens de zwangerschap.

Dat klopt. Bij mijn eerste zwangerschap was er tot 8 maanden weinig te zien. En bloedverlies had ik tot zeker de helft van de zwangerschap. Ik vond het ook een fijn idee om een zwangerschap te zien als een open en geleidelijk proces. Als het nergens toe zou leiden, had mijn vermoeden zonder spanning of lijdensweg kunnen afnemen. Of er kon een baby komen. Dat afwachten gaf mij rust en past bij de manier waarop ik in het leven sta.
Alle reacties Link kopieren Quote
Phileste schreef:
12-12-2022 10:15
Ik begrijp het wel. Bij mijn eerste zwangerschap kreeg ik na 4 maanden het vermoeden dat zich een kind in mijn ontwikkelde. Ik vond het een mooi gevoel van een geleidelijk proces en heb gewoon afgewacht of het verder ging. Bij 7 maanden wist ik het wel zeker. Bij mijn tweede en derde kind kwam het vermoeden ook tussen de 3 en 5 maanden. Maar echt zeker wist ik het pas bij 6 maanden. Ik ben overigens wel met verloskundige erbij bevallen. Maar mijn verloskundige had meer vrouwen die niks met ovulatietesten, zwangerschapstesten en echo's doen.
Kom je uit 1540?
Damned if I don’t
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan me er ook echt helemaal niks bij voorstellen. Maar nu ik niet meer zwanger ben, voel ik nog steeds best wel vaak beweging in mijn buik. Ik denk dus dat ik best wel wat darmbewegingen voor schopjes heb aangezien. Dus dan kan dat vast ook andersom, schopjes voor darmbewegingen aanzien. En als je bijvoorbeeld al stevig bent, dan valt zo’n buik ook minder op.
Alle reacties Link kopieren Quote
ik heb het ook van dichtbij meegemaakt. (het komt blijkbaar best veel voor?)
en heb haar met 8 maanden nog gezien, niks gemerkt (en ze was verre van te dik) twee weken later kwam het bericht, dat ze zwanger was.
Heel bizar
Kan het mij wel voorstellen. Zeker in een tijd als er veel gebeurt/veel in korte tijd is veranderd.

Ooit in een klas gezeten met een meisje die er ineens niet meer was. Kregen we te horen dat ze thuis bleef tot na de bevalling. Nu was dat al een ‘huh?’ (want 16). Toen bedachten we dat het wel leuk zou zijn om een mand met cadeautjes te maken met spullen voor de baby dus vroegen we of het bekend was wanneer de baby zou komen. Het antwoord: ‘Over een weekje of vier’. En dat was geen verspreking, weken niet maanden. Dag ervoor deed ze nog mee met gym (zwemmen) en ze was net zo’n magere lat als altijd. We geloofden het pas toen ze langs kwam met baby :-)
Alle reacties Link kopieren Quote
Dankje alvast voor jullie antwoorden :-)
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ken drie vrouwen die dat gehad hebben en daarvan was er maar 1 met overgewicht. De andere twee slanke dennen.

Bij mijn oudste zag je ook nauwelijks iets, ik had strakke buikspieren, placenta zat aan de voorwand en baby zat juist ver naar achteren. Ik werd niet ongesteld dus wist het met zes weken maar kan me dan best voorstellen dat je niets merkt. Was ook niet misselijk en had totaal geen kwaaltjes die hele zwangerschap alleen af en toe een lage bloeddruk, maar dat had ik anders ook.
Heb dan ook nog tm vier weken voor de bevalling intensief gesport en de dag voor de bevalling liep ik nog colleges.

Bij mijn derde kwam ik pas met 4-5 maanden erachter omdat ik een miskraam kreeg. Ik had toen een AC waarbij je niet meer ongesteld werd.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Sjulia schreef:
12-12-2022 10:12
Ik vind het ook lastig te snappen. Ik heb heel erg meegeleefd met de zwangerschappen van schoonzus. Soms bewoog haar buik gewoon uit zichzelf door een armpje of beentje van de baby. Je zag het bewegen van de buitenkant. Hoe kan je die bewegingen nou niet merken?
Mijn baarmoeder ligt gekanteld. Bewegingen waren voor een ander niet te zien of voelen, en voor mezelf wel, maar zo subtiel dat het makkelijk door had kunnen gaan voor darmbewegingen. Ik had ook een bepaald niet beweeglijk kind. Dat gedeelte kan ik dus prima snappen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven