Zwanger
alle pijlers
Vriend heeft geen kinderwens...
zaterdag 23 juli 2011 om 11:46
Hallo allemaal,
er is iets waar ik mee zit, en waar ik jullie ervaringen over wil horen.
Ik heb een leuke, lieve vriend.
Bij mij wordt de kinderwens steeds groter. Wellicht logisch, want ik ben al midden 30.
Mijn vriend heeft al eens aangegeven dat hij niet perse een kind zou hoeven. Alleen als ik dat heel graag zou willen.
Hij ziet vooral de nadelen ervan. (De zorgen die je erbij krijgt, de verantwoordelijkheid, de vrijheid die dan weg is volgens hem etc). Kortom, hij ziet er weinig toegevoegde waarde in. (Nou moet ik zeggen dat hij niet iemand is die van verandering houdt, dat zal ook meespelen. Z'n vertrouwde leventje opgeven).
Hebben jullie hier ervaring mee?
Ik wil graag weten hoe het is gegaan als je toch besluit om een kind te willen samen.
Kijkt hij er anders tegenaan als het is geboren?
Of is het vaak van "jij wilde toch zo graag een kind?"
Even voor de goede orde: ik ga m'n zin niet doordrijven bij hem, dat gaat uiteindelijk toch mis. Het moet van 2 kanten komen.
Maar als mijn kinderwens zo sterk blijft, en hij wil uiteindelijk zeker geen kinderen, dan zit er niks anders op dan of mijn kinderwens op te geven, of de relatie....
Moeilijk........
Meinona
er is iets waar ik mee zit, en waar ik jullie ervaringen over wil horen.
Ik heb een leuke, lieve vriend.
Bij mij wordt de kinderwens steeds groter. Wellicht logisch, want ik ben al midden 30.
Mijn vriend heeft al eens aangegeven dat hij niet perse een kind zou hoeven. Alleen als ik dat heel graag zou willen.
Hij ziet vooral de nadelen ervan. (De zorgen die je erbij krijgt, de verantwoordelijkheid, de vrijheid die dan weg is volgens hem etc). Kortom, hij ziet er weinig toegevoegde waarde in. (Nou moet ik zeggen dat hij niet iemand is die van verandering houdt, dat zal ook meespelen. Z'n vertrouwde leventje opgeven).
Hebben jullie hier ervaring mee?
Ik wil graag weten hoe het is gegaan als je toch besluit om een kind te willen samen.
Kijkt hij er anders tegenaan als het is geboren?
Of is het vaak van "jij wilde toch zo graag een kind?"
Even voor de goede orde: ik ga m'n zin niet doordrijven bij hem, dat gaat uiteindelijk toch mis. Het moet van 2 kanten komen.
Maar als mijn kinderwens zo sterk blijft, en hij wil uiteindelijk zeker geen kinderen, dan zit er niks anders op dan of mijn kinderwens op te geven, of de relatie....
Moeilijk........
Meinona
zaterdag 23 juli 2011 om 12:26
Maar is dit niet iets dat in de meeste relaties in meer of mindere mate speelt? Vaak is het toch de vrouw die begint over een kinderwens en de man die er nog niet zo over nagedacht heeft? De vriend van TO geeft gelukkig niet aan uberhaupt geen kinderen te willen.
Wat Nachtzicht schrijft lijkt me vrij standaard voor hoe het bij de vorige generatie ging, wij maken het allemaal veel te moeilijk nu. Waarom moet hij er ook vol overtuiging instappen? Dat vind ik nogal een eis voor een toekomst die hij (biologisch bepaald?) zich niet goed kan voorstellen, zeker omdat kinderen krijgen behoorlijke offers vergt en verantwoordelijkheid inhoudt.
(Ik heb geen kinderen, misschien bekijk ik het daarom wat afstandelijker)
Wat Nachtzicht schrijft lijkt me vrij standaard voor hoe het bij de vorige generatie ging, wij maken het allemaal veel te moeilijk nu. Waarom moet hij er ook vol overtuiging instappen? Dat vind ik nogal een eis voor een toekomst die hij (biologisch bepaald?) zich niet goed kan voorstellen, zeker omdat kinderen krijgen behoorlijke offers vergt en verantwoordelijkheid inhoudt.
(Ik heb geen kinderen, misschien bekijk ik het daarom wat afstandelijker)
zaterdag 23 juli 2011 om 12:38
quote:Meinonaliam schreef op 23 juli 2011 @ 12:22:
Ik weet dat ik zelf moet kiezen. Maar dat is zo verdomd moeilijk.....
Ik denk dat je daar een kleine denkfout maakt, jullie moeten samen kiezen toch?
Het lijkt me we vreselijk verwarrend als hij maar zo'n beetje om de brij blijft heendraaien.
Want ik heb een beetje het gevoel dat hij dat aan het doen is.
Het is niet een vol, ja we gaan ervoor
Wat je volgens mij wel nodig hebt op het moment dat jullie samen besluiten de anticonceptie de deur uit te gooien
Maar het is ook geen definitief nee.
Ik weer dat het leven niet zwart wit is en dat er heel veel grijstinten zijn en zo, maar in dit geval is het toch wel heel zwart wit...of je gaat voor een kindje, of niet
Als hij blijft zeggen hmmm jaa, ik weet het eigenlijk niet, misschien wel, misschien niet en je BENT straks zwanger, dan verrekt hij misschien met de noorderzon
Want hey, eigenlijk wil hij het toch niet..
Lastig
Ik weet dat ik zelf moet kiezen. Maar dat is zo verdomd moeilijk.....
Ik denk dat je daar een kleine denkfout maakt, jullie moeten samen kiezen toch?
Het lijkt me we vreselijk verwarrend als hij maar zo'n beetje om de brij blijft heendraaien.
Want ik heb een beetje het gevoel dat hij dat aan het doen is.
Het is niet een vol, ja we gaan ervoor
Wat je volgens mij wel nodig hebt op het moment dat jullie samen besluiten de anticonceptie de deur uit te gooien
Maar het is ook geen definitief nee.
Ik weer dat het leven niet zwart wit is en dat er heel veel grijstinten zijn en zo, maar in dit geval is het toch wel heel zwart wit...of je gaat voor een kindje, of niet
Als hij blijft zeggen hmmm jaa, ik weet het eigenlijk niet, misschien wel, misschien niet en je BENT straks zwanger, dan verrekt hij misschien met de noorderzon
Want hey, eigenlijk wil hij het toch niet..
Lastig
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 23 juli 2011 om 12:55
quote:Meinonaliam schreef op 23 juli 2011 @ 12:22:
Even voor de duidelijkheid: het is niet zo dat mijn vriend absoluut geen kinderen wilt, het hoeft voor hem gewoon niet zo nodig. Dat is net iets anders.
Ga er dan voor! Je vriend is niet tegen, jouw wens is heel groot, je hebt niet veel tijd meer, ik zou zeggen: doe wat je hart je ingeeft!
Even voor de duidelijkheid: het is niet zo dat mijn vriend absoluut geen kinderen wilt, het hoeft voor hem gewoon niet zo nodig. Dat is net iets anders.
Ga er dan voor! Je vriend is niet tegen, jouw wens is heel groot, je hebt niet veel tijd meer, ik zou zeggen: doe wat je hart je ingeeft!
zaterdag 23 juli 2011 om 12:58
quote:Summerdance schreef op 23 juli 2011 @ 12:38:
Als hij blijft zeggen hmmm jaa, ik weet het eigenlijk niet, misschien wel, misschien niet en je BENT straks zwanger, dan verrekt hij misschien met de noorderzon
Tja, of hij vertrekt over vijf jaar met de noorderzon (verliefd op een ander) en zit TO man EN kinderloos alleen... Die verhalen hoor je best vaak en dan is de nieuwe vriendin vaak snel zwanger ook nog, hoe zuur...
Als hij blijft zeggen hmmm jaa, ik weet het eigenlijk niet, misschien wel, misschien niet en je BENT straks zwanger, dan verrekt hij misschien met de noorderzon
Tja, of hij vertrekt over vijf jaar met de noorderzon (verliefd op een ander) en zit TO man EN kinderloos alleen... Die verhalen hoor je best vaak en dan is de nieuwe vriendin vaak snel zwanger ook nog, hoe zuur...
zaterdag 23 juli 2011 om 13:00
Klopt Summerdance, jij omschrijft het goed.
Het is niet zo dat hij me aan het lijntje houdt, maar hij blijft inderdaad wel een beetje om de brij heendraaien.
Hij vindt het gewoon heeeeel moeilijk om dat soort beslissingen te nemen.
Ik vind wel, als we er voor gaan, dan moeten we er allebei achter staan. Maar hoe kan ik er voor zorgen dat hij niet zo negatief er tegenaan kijkt...
Het is niet zo dat hij me aan het lijntje houdt, maar hij blijft inderdaad wel een beetje om de brij heendraaien.
Hij vindt het gewoon heeeeel moeilijk om dat soort beslissingen te nemen.
Ik vind wel, als we er voor gaan, dan moeten we er allebei achter staan. Maar hoe kan ik er voor zorgen dat hij niet zo negatief er tegenaan kijkt...
zaterdag 23 juli 2011 om 13:08
quote:lila01 schreef op 23 juli 2011 @ 12:55:
[...]
Ga er dan voor! Je vriend is niet tegen, jouw wens is heel groot, je hebt niet veel tijd meer, ik zou zeggen: doe wat je hart je ingeeft!
Slecht advies. Haar vriend heeft duidelijke redenen om er niet om te staan springen. Als het tegenvalt gaan die extra zwaar doorwegen en dan is ie misschien pleite terwijl TO met 'n klein kind blijft zitten.
De drukte, kosten, verlies van vrijheid en de verantwoordelijkheden zijn niet iets van weken of maanden, maar het zijn vele jaren dat je daar mee moet zien te dealen.
[...]
Ga er dan voor! Je vriend is niet tegen, jouw wens is heel groot, je hebt niet veel tijd meer, ik zou zeggen: doe wat je hart je ingeeft!
Slecht advies. Haar vriend heeft duidelijke redenen om er niet om te staan springen. Als het tegenvalt gaan die extra zwaar doorwegen en dan is ie misschien pleite terwijl TO met 'n klein kind blijft zitten.
De drukte, kosten, verlies van vrijheid en de verantwoordelijkheden zijn niet iets van weken of maanden, maar het zijn vele jaren dat je daar mee moet zien te dealen.
zaterdag 23 juli 2011 om 13:10
zaterdag 23 juli 2011 om 13:14
Ik snap dit niet. Ik bedoel het niet als aanval voor vrouwen die dit wel hebben, maar heb gewoon vragen. Houden jullie niet genoeg van jullie partners? En ontstaat een kind niet door de liefde tussen 2 mensen en niet door 2 rammelende eierstokken? En wat verwachten jullie van je partner?
Ik wil niemand beledigen, ik zou wel graag wat meer begrip willen hebben en dat ontbreekt me.
Ik wil niemand beledigen, ik zou wel graag wat meer begrip willen hebben en dat ontbreekt me.
zaterdag 23 juli 2011 om 13:15
Maar waarom ben jij als kinderwenshebbende dan 'n relatie aangegaan met iemand voor wie dat allemaal niet zo nodig hoeft?
Een kind heeft zo'n impact op je leven dat je het super geweldig leuk moet vinden zodat het de nadelen 'n beetje kan opheffen. Voor iemand die niet zoveel met kinderen heeft, wegen de nadelen natuurlijk al snel veel zwaarder dan mogelijke voordelen.
Een kind heeft zo'n impact op je leven dat je het super geweldig leuk moet vinden zodat het de nadelen 'n beetje kan opheffen. Voor iemand die niet zoveel met kinderen heeft, wegen de nadelen natuurlijk al snel veel zwaarder dan mogelijke voordelen.
zaterdag 23 juli 2011 om 13:19
zaterdag 23 juli 2011 om 13:28
Lastige situatie. Hier wilde vriend echt absoluut niet. We waren al jong samen en toen speelde deze vraag nog helemaal niet. Midden twintig begon ik erover na te denken, voor straks.... Hij heeft toen laten weten echt niet te willen en heeft dat lange tijd zo ervaren. Onze relatie kwam toen op knappen te staan, want ik wilde zeker wel, al was het niet op dat moment al. Tja, wat dan. Kiezen voor de liefde van je leven of een kind, ik wist het niet maar was er goed ziek van. Ik heb toen gekozen om het voor toen te laten, voor een max periode. Er op hopende dat de tijd zou leren (en vooral dat vriend zou bijdraaien). Toen ik eenmaal de druk van het vraagstuk afhaalde, begon vriend vrijwel gelijk bij te draaien. En toen in het haar erna ineens vrijwel al zijn vrienden een kind kregen, kreeg hij ineens alsnog de kriebels. Inmiddels hebben we een prachtige dochter van 7,5 mnd. Tuurlijk valt het soms vies tegen, maar omdat we elkaar nooit tot iets gedwongen hebben dragen we de 'lasten' ook echt samen. Voor mij een happy ending dus, maar herken je gevoelens denk ik dus wel een beetje. Ik denk wel dat sommige mensen zich vergissen in het kiezen voor een kind, want al ben je helemaal overtuigd, je weet echt totaal niet waar je voor kiest. Niets is zo nieuw, overweldigend (leuk en stom soms) als het krijgen van een kind. Ik zou je wel adviseren er alleen voor te gaan als je beiden ja zegt. Maar vriend moet niet denken dat er een dag komt dat hij het 100% zeker weet en dan pas ja zeggen, want zelfs al ben je zwanger of zelfs pas bevallen dan nog denk je soms "dit wil ik helemaal niet". Ik ben nu 31, dus de twijfels waren in een andere leeftijdsfase een issue, makkelijker dan bij jou om beslissing uit te stellen. Ik zou echter wel het gesprek aan gaan, je wens duidelijk neerleggen bij vriend en de termijn waarop je wilt en hem tijd geven na te denken. Stel geen ultimatum alleen, daar is dit geen kwestie voor vind ik. Hou voor jezelf in eerste instantie een periode voor die je hem laat denken en ga dan weer eens het gesprek aan. Als hij dan niet wil, dan zul je moeten kiezen, maar eerst moet vriend denk ik bepalen of hij überhaupt wel of niet het durft aan te gaan. Succes, het is niet makkelijk.
zaterdag 23 juli 2011 om 13:29
quote:valentinamaria schreef op 23 juli 2011 @ 13:19:
elninjoo, mijn broer heeft altijd tegen mijn schoonzus gezegd later kids te willen. ze zijn nu beiden midden 30, dus later is nu.
maar hij heeft nog steeds allerlei uitvluchten.
dus hoe gek ik ook op hem ben, in deze vind ik hem een lul.uitstellers zijn idd meestal afstellers, je hebt 'n (sterke) kinderwens of niet
elninjoo, mijn broer heeft altijd tegen mijn schoonzus gezegd later kids te willen. ze zijn nu beiden midden 30, dus later is nu.
maar hij heeft nog steeds allerlei uitvluchten.
dus hoe gek ik ook op hem ben, in deze vind ik hem een lul.uitstellers zijn idd meestal afstellers, je hebt 'n (sterke) kinderwens of niet
zaterdag 23 juli 2011 om 13:35
Herkenbare situatie. Mijn vriend stond er een paar jaar geleden hetzelfde in. Hij wist nog niet of hij kinderen wilde, het was geen absolute 'nee' maar vond een leven zonder kinderen ook wel goed. Hij is ook vooral bang voor veranderingen.
Ik wist wel zeker kinderen te willen, maar wel met iemand die dat ook wil. Onze relatie was super maar om deze reden hadden we er toch bijna een punt achter gezet. Totdat ik ineens besefte te veel van hem te houden en alleen om deze reden uit elkaar te gaan. Ik dacht 'ik zie wel wat de toekomst brengt'. Achteraf blij met deze beslissing, we zijn nu 3 jaar verder, er zijn nog geen kids maar manlief ziet het nu helemaal zitten om vader te worden!!! Mede dankzij vrienden die vader zijn geworden. Wij gaan er binnenkort ook voor.
Ik wist wel zeker kinderen te willen, maar wel met iemand die dat ook wil. Onze relatie was super maar om deze reden hadden we er toch bijna een punt achter gezet. Totdat ik ineens besefte te veel van hem te houden en alleen om deze reden uit elkaar te gaan. Ik dacht 'ik zie wel wat de toekomst brengt'. Achteraf blij met deze beslissing, we zijn nu 3 jaar verder, er zijn nog geen kids maar manlief ziet het nu helemaal zitten om vader te worden!!! Mede dankzij vrienden die vader zijn geworden. Wij gaan er binnenkort ook voor.
zaterdag 23 juli 2011 om 13:35
quote:Annepiet schreef op 23 juli 2011 @ 13:28:
Lastige situatie. Hier wilde vriend echt absoluut niet. We waren al jong samen en toen speelde deze vraag nog helemaal niet. Midden twintig begon ik erover na te denken, voor straks.... Hij heeft toen laten weten echt niet te willen en heeft dat lange tijd zo ervaren. Onze relatie kwam toen op knappen te staan, want ik wilde zeker wel, al was het niet op dat moment al. Tja, wat dan. Kiezen voor de liefde van je leven of een kind, ik wist het niet maar was er goed ziek van. Ik heb toen gekozen om het voor toen te laten, voor een max periode. Er op hopende dat de tijd zou leren (en vooral dat vriend zou bijdraaien). Toen ik eenmaal de druk van het vraagstuk afhaalde, begon vriend vrijwel gelijk bij te draaien. En toen in het haar erna ineens vrijwel al zijn vrienden een kind kregen, kreeg hij ineens alsnog de kriebels. Inmiddels hebben we een prachtige dochter van 7,5 mnd. Tuurlijk valt het soms vies tegen, maar omdat we elkaar nooit tot iets gedwongen hebben dragen we de 'lasten' ook echt samen. Voor mij een happy ending dus, maar herken je gevoelens denk ik dus wel een beetje. Ik denk wel dat sommige mensen zich vergissen in het kiezen voor een kind, want al ben je helemaal overtuigd, je weet echt totaal niet waar je voor kiest. Niets is zo nieuw, overweldigend (leuk en stom soms) als het krijgen van een kind. Ik zou je wel adviseren er alleen voor te gaan als je beiden ja zegt. Maar vriend moet niet denken dat er een dag komt dat hij het 100% zeker weet en dan pas ja zeggen, want zelfs al ben je zwanger of zelfs pas bevallen dan nog denk je soms "dit wil ik helemaal niet". Ik ben nu 31, dus de twijfels waren in een andere leeftijdsfase een issue, makkelijker dan bij jou om beslissing uit te stellen. Ik zou echter wel het gesprek aan gaan, je wens duidelijk neerleggen bij vriend en de termijn waarop je wilt en hem tijd geven na te denken. Stel geen ultimatum alleen, daar is dit geen kwestie voor vind ik. Hou voor jezelf in eerste instantie een periode voor die je hem laat denken en ga dan weer eens het gesprek aan. Als hij dan niet wil, dan zul je moeten kiezen, maar eerst moet vriend denk ik bepalen of hij überhaupt wel of niet het durft aan te gaan. Succes, het is niet makkelijk.Wat openhartig.
Lastige situatie. Hier wilde vriend echt absoluut niet. We waren al jong samen en toen speelde deze vraag nog helemaal niet. Midden twintig begon ik erover na te denken, voor straks.... Hij heeft toen laten weten echt niet te willen en heeft dat lange tijd zo ervaren. Onze relatie kwam toen op knappen te staan, want ik wilde zeker wel, al was het niet op dat moment al. Tja, wat dan. Kiezen voor de liefde van je leven of een kind, ik wist het niet maar was er goed ziek van. Ik heb toen gekozen om het voor toen te laten, voor een max periode. Er op hopende dat de tijd zou leren (en vooral dat vriend zou bijdraaien). Toen ik eenmaal de druk van het vraagstuk afhaalde, begon vriend vrijwel gelijk bij te draaien. En toen in het haar erna ineens vrijwel al zijn vrienden een kind kregen, kreeg hij ineens alsnog de kriebels. Inmiddels hebben we een prachtige dochter van 7,5 mnd. Tuurlijk valt het soms vies tegen, maar omdat we elkaar nooit tot iets gedwongen hebben dragen we de 'lasten' ook echt samen. Voor mij een happy ending dus, maar herken je gevoelens denk ik dus wel een beetje. Ik denk wel dat sommige mensen zich vergissen in het kiezen voor een kind, want al ben je helemaal overtuigd, je weet echt totaal niet waar je voor kiest. Niets is zo nieuw, overweldigend (leuk en stom soms) als het krijgen van een kind. Ik zou je wel adviseren er alleen voor te gaan als je beiden ja zegt. Maar vriend moet niet denken dat er een dag komt dat hij het 100% zeker weet en dan pas ja zeggen, want zelfs al ben je zwanger of zelfs pas bevallen dan nog denk je soms "dit wil ik helemaal niet". Ik ben nu 31, dus de twijfels waren in een andere leeftijdsfase een issue, makkelijker dan bij jou om beslissing uit te stellen. Ik zou echter wel het gesprek aan gaan, je wens duidelijk neerleggen bij vriend en de termijn waarop je wilt en hem tijd geven na te denken. Stel geen ultimatum alleen, daar is dit geen kwestie voor vind ik. Hou voor jezelf in eerste instantie een periode voor die je hem laat denken en ga dan weer eens het gesprek aan. Als hij dan niet wil, dan zul je moeten kiezen, maar eerst moet vriend denk ik bepalen of hij überhaupt wel of niet het durft aan te gaan. Succes, het is niet makkelijk.Wat openhartig.
zaterdag 23 juli 2011 om 13:37
Als hij er niet om staat te springen, komt dat op mijn over als een "nee" die hij niet uit durft te spreken uit angst jou kwijt te raken.
Het komt op mij echter ook over als een groot risico dat de relatie stuk kan lopen als er wel een kind komt. Hij kan je dan namelijk inderdaad verwijten dat het wat hem betreft allemaal zo nodig niet hoefde, maar dat hij jou je zin wou geven.
Vraag jezelf af wat je wilt. Houd je genoeg van je partner om nog even geduld te hebben en bij hem te blijven? Is het antwoord "nee", dan kun je beter ook geen kind met hem krijgen, want dan is de basis niet stabiel genoeg....
Het komt op mij echter ook over als een groot risico dat de relatie stuk kan lopen als er wel een kind komt. Hij kan je dan namelijk inderdaad verwijten dat het wat hem betreft allemaal zo nodig niet hoefde, maar dat hij jou je zin wou geven.
Vraag jezelf af wat je wilt. Houd je genoeg van je partner om nog even geduld te hebben en bij hem te blijven? Is het antwoord "nee", dan kun je beter ook geen kind met hem krijgen, want dan is de basis niet stabiel genoeg....
zaterdag 23 juli 2011 om 13:38
quote:hgjb schreef op 23 juli 2011 @ 11:58:
[...]
Ken anders echt wel een paar mannen die hun kind toch erg leuk vinden nu het eenmaal is geboren en hele leuke vaders zijn. Terwijl ze er niet om zaten te springen.En ik ken genoeg voorbeelden van gebroken gezinnen die het samen niet gered hebben, omdat erop gegokt is dat het allemaal wel los zou lopen.... Het kan 2 kanten op, maar met een kind gok je niet toch?
[...]
Ken anders echt wel een paar mannen die hun kind toch erg leuk vinden nu het eenmaal is geboren en hele leuke vaders zijn. Terwijl ze er niet om zaten te springen.En ik ken genoeg voorbeelden van gebroken gezinnen die het samen niet gered hebben, omdat erop gegokt is dat het allemaal wel los zou lopen.... Het kan 2 kanten op, maar met een kind gok je niet toch?
zaterdag 23 juli 2011 om 13:45
quote:Demissionair schreef op 23 juli 2011 @ 13:14:
Ik snap dit niet. Ik bedoel het niet als aanval voor vrouwen die dit wel hebben, maar heb gewoon vragen. Houden jullie niet genoeg van jullie partners? En ontstaat een kind niet door de liefde tussen 2 mensen en niet door 2 rammelende eierstokken? En wat verwachten jullie van je partner?
Ik wil niemand beledigen, ik zou wel graag wat meer begrip willen hebben en dat ontbreekt me.
Een kind is een stukje van jezelf en nooit te vervangen. Een man wel. Hoe gek je ook op een man bent, als het uit raakt zal er vast ooit iemand anders komen.
Het is erg mooi om een kind te hebben daar heb je een band mee waar geen man tegen op kan. Zo voel ik het.
Ik snap dit niet. Ik bedoel het niet als aanval voor vrouwen die dit wel hebben, maar heb gewoon vragen. Houden jullie niet genoeg van jullie partners? En ontstaat een kind niet door de liefde tussen 2 mensen en niet door 2 rammelende eierstokken? En wat verwachten jullie van je partner?
Ik wil niemand beledigen, ik zou wel graag wat meer begrip willen hebben en dat ontbreekt me.
Een kind is een stukje van jezelf en nooit te vervangen. Een man wel. Hoe gek je ook op een man bent, als het uit raakt zal er vast ooit iemand anders komen.
Het is erg mooi om een kind te hebben daar heb je een band mee waar geen man tegen op kan. Zo voel ik het.
zaterdag 23 juli 2011 om 13:46
quote:michellevanderesistance schreef op 23 juli 2011 @ 13:44:
Die man heeft het goed voor zichzelf geregeld.
Wel regelmatig sex maar als de vrouw een kind wil , de boot afhouden.
Jou klok tikt door , maar dat zal hem niet interesseren , het is niet zijn klok.kinderen willen is geen vanzelfsprekendheid...
Die man heeft het goed voor zichzelf geregeld.
Wel regelmatig sex maar als de vrouw een kind wil , de boot afhouden.
Jou klok tikt door , maar dat zal hem niet interesseren , het is niet zijn klok.kinderen willen is geen vanzelfsprekendheid...
