Zwanger
alle pijlers
vriend wil nog wachten
woensdag 8 februari 2012 om 12:35
ik vraag me af of meer vrouwen dit probleem hebben of hebben gehad.
Mijn vriend en ik zijn al een tijd bij elkaar, hebben een ruim huis gekocht en alles gaat goed.
we hebben beide een vast contract... ik studeer af in juni of eind 2012.. Ik kan echt niet langer wachten.. iedereen om ons heen is zwanger en dat wil ik ook!
Vriend wil nog een paar jaar wachten.. Zodra ik mijn diploma heb ga ik solliciteren voor een andere functie en heb ik dus de komende jaren geen vast contract meer!
Praktisch gezien is nu dus een goed moment.. dan kan ik na de zwangerschap met mn diploma op zak rustig verder kijken naar een baan die op mijn studie aansluit..
Ik probeer er niet steeds over te beginnen maar het is lastig..
hij is er nog niet klaar voor... maar ik denk dat dat over een paar jaar nog zo is.. ook wil hij meer sparen..
Iemand tips?
Mijn vriend en ik zijn al een tijd bij elkaar, hebben een ruim huis gekocht en alles gaat goed.
we hebben beide een vast contract... ik studeer af in juni of eind 2012.. Ik kan echt niet langer wachten.. iedereen om ons heen is zwanger en dat wil ik ook!
Vriend wil nog een paar jaar wachten.. Zodra ik mijn diploma heb ga ik solliciteren voor een andere functie en heb ik dus de komende jaren geen vast contract meer!
Praktisch gezien is nu dus een goed moment.. dan kan ik na de zwangerschap met mn diploma op zak rustig verder kijken naar een baan die op mijn studie aansluit..
Ik probeer er niet steeds over te beginnen maar het is lastig..
hij is er nog niet klaar voor... maar ik denk dat dat over een paar jaar nog zo is.. ook wil hij meer sparen..
Iemand tips?
woensdag 8 februari 2012 om 13:04
woensdag 8 februari 2012 om 13:05
Dit stukje snap ik niet helemaal:
"Zodra ik mijn diploma heb ga ik solliciteren voor een andere functie en heb ik dus de komende jaren geen vast contract meer!
Praktisch gezien is nu dus een goed moment."
Je wilt wel een vast contract hebben als je een kind krijgt, maar die heb je niet meer als je klaar bent met je studie, dus is het nu een goed moment..??
"Zodra ik mijn diploma heb ga ik solliciteren voor een andere functie en heb ik dus de komende jaren geen vast contract meer!
Praktisch gezien is nu dus een goed moment."
Je wilt wel een vast contract hebben als je een kind krijgt, maar die heb je niet meer als je klaar bent met je studie, dus is het nu een goed moment..??
woensdag 8 februari 2012 om 13:06
Ik heb ook in de situatie gezeten dat ik wel wilde maar mijn vriend niet. En die bleef maar aan het twijfelen. Alleen was ik 27, geen 22.
Als je vriend nog niet wil, kun je daar even niks aan doen. En dat is erg frustrerend, want juist als je iets heel graag wil, zie je dat in je omgeving het meest voorbijkomen! Wachten, en hem vooral niet onder druk zetten. Wel is het belangrijk om te weten of het voor hem een "nee never nooit niet" of een "nog niet maar later zeker" is.
Trouwens, je kunt beter solliciteren zonder kind dan met, zeker als je dan met kind niet fulltime wilt werken. Er is veel meer mogelijk om als fulltimer na het krijgen van een kind parttime te gaan werken, dan als parttimer te solliciteren. Die banen vind je gewoon minder, in ieder geval in veel sectoren. Daarom is nu juist NIET het moment om een kind te krijgen. (Overigens is niet gezegd dat het ook meteen lukt he, je kunt wel denken ik wil dat nu want dan kan ik na de bevalling met diploma en al aan het werk, maar voor het zelfde geld ben je vijf jaar bezig).
Als je vriend nog niet wil, kun je daar even niks aan doen. En dat is erg frustrerend, want juist als je iets heel graag wil, zie je dat in je omgeving het meest voorbijkomen! Wachten, en hem vooral niet onder druk zetten. Wel is het belangrijk om te weten of het voor hem een "nee never nooit niet" of een "nog niet maar later zeker" is.
Trouwens, je kunt beter solliciteren zonder kind dan met, zeker als je dan met kind niet fulltime wilt werken. Er is veel meer mogelijk om als fulltimer na het krijgen van een kind parttime te gaan werken, dan als parttimer te solliciteren. Die banen vind je gewoon minder, in ieder geval in veel sectoren. Daarom is nu juist NIET het moment om een kind te krijgen. (Overigens is niet gezegd dat het ook meteen lukt he, je kunt wel denken ik wil dat nu want dan kan ik na de bevalling met diploma en al aan het werk, maar voor het zelfde geld ben je vijf jaar bezig).
woensdag 8 februari 2012 om 13:06
woensdag 8 februari 2012 om 13:07
De tip wordt al vaker gegeven: maar probeer het te laten rusten en praat er niet teveel over met je vriend! Hij is er blijkbaar nog niet aan toe, anders had hij dat wel duidelijk aan je aangegeven.
De pil expres vergeten en je vriend erin luizen is natuurlijk geen optie. Daar wordt je beiden niet veel vrolijker van, vrees ik!
Ik ben zelf ook 23 en heb in zo'n zelfde situatie gezeten als jij. Mijn vriend was altijd al gek van kinderen en riep graag jong kinderen te willen. Ik was er destijds nog niet aan toe. Daar kwam het afgelopen jaar verandering in. Toen ik erover begon dat ik er klaar voor was, veranderde hij steeds snel van onderwerp. Ik heb hem toen gevraagd hoe hij erin stond, maar hij gaf aan nog tijd en ruimte nodig te hebben. Hoe moeilijk ook, die tijd en ruimte heb ik hem gegeven. In oktober '11 kwam hij zelf bij me dat hij er klaar voor was! Helaas wil het niet zo snel lukken en bleek ik PCOS te hebben. Een ding is zeker, we staan er nu beiden voor 200% achter en dat voelt veel beter aan dan een man die twijfelt.
Gun hem zijn tijd, hoe moeilijk het ook is! Geef hem aan dat jij er klaar voor bent en hem zijn rust en tijd gunt. Wellicht komt hij er dan over een paar maanden/jaar zelf mee dat hij er klaar voor is.
Wat betreft die uitspraken van: 'meid, je bent jong en hebt nog genoeg tijd'..ik kan me voorstellen dat je daar niet op zit te wachten. Het is een gevoel wat je hebt, waarom zou je leeftijd er dan toe doen? Iedereen maakt daarin verschillende keuzes, en gelukkig maar..anders zouden we allemaal op ons 22ste moeder zijn!
Succes!
De pil expres vergeten en je vriend erin luizen is natuurlijk geen optie. Daar wordt je beiden niet veel vrolijker van, vrees ik!
Ik ben zelf ook 23 en heb in zo'n zelfde situatie gezeten als jij. Mijn vriend was altijd al gek van kinderen en riep graag jong kinderen te willen. Ik was er destijds nog niet aan toe. Daar kwam het afgelopen jaar verandering in. Toen ik erover begon dat ik er klaar voor was, veranderde hij steeds snel van onderwerp. Ik heb hem toen gevraagd hoe hij erin stond, maar hij gaf aan nog tijd en ruimte nodig te hebben. Hoe moeilijk ook, die tijd en ruimte heb ik hem gegeven. In oktober '11 kwam hij zelf bij me dat hij er klaar voor was! Helaas wil het niet zo snel lukken en bleek ik PCOS te hebben. Een ding is zeker, we staan er nu beiden voor 200% achter en dat voelt veel beter aan dan een man die twijfelt.
Gun hem zijn tijd, hoe moeilijk het ook is! Geef hem aan dat jij er klaar voor bent en hem zijn rust en tijd gunt. Wellicht komt hij er dan over een paar maanden/jaar zelf mee dat hij er klaar voor is.
Wat betreft die uitspraken van: 'meid, je bent jong en hebt nog genoeg tijd'..ik kan me voorstellen dat je daar niet op zit te wachten. Het is een gevoel wat je hebt, waarom zou je leeftijd er dan toe doen? Iedereen maakt daarin verschillende keuzes, en gelukkig maar..anders zouden we allemaal op ons 22ste moeder zijn!
Succes!
woensdag 8 februari 2012 om 13:08
ik vind zelf eigenlijk de praktische redenen niet eens zo belangrijk.. het gaat meer om het gevoel... bij mij is dat er in ieder geval.. nu wachten tot mn vriend er klaar voor is... hij zegt nu soms van wel maar ik neem dat niet aan omdat dat waarschijnlijk door mij komt en niet volledig uit zichzelf
woensdag 8 februari 2012 om 13:10
quote:lis1989 schreef op 08 februari 2012 @ 13:02:
thanx ikke... daar kan ik wat mee. Je begrijpt me idd... het is zeker het enige nu waar ik aan kan denken.. ik wil ook graag wachten hoor op hem.. Denk dat ik het lege kamertje voorlopig verbouw tot inloopkast.. anders denk ik er teveel aan en heb ik even wat om handen..Oh ik begrijp je ook wel hoor. En ik heb ook in jouw situatie gezeten, maar ik was 32. En dan is het een heel ander probleem. Die van mij wilde gewoon helemaal niet. Jij hoeft alleen maar 'nog even te wachten'. Want jouw vriend wil wel, alleen nu nog even niet.....
thanx ikke... daar kan ik wat mee. Je begrijpt me idd... het is zeker het enige nu waar ik aan kan denken.. ik wil ook graag wachten hoor op hem.. Denk dat ik het lege kamertje voorlopig verbouw tot inloopkast.. anders denk ik er teveel aan en heb ik even wat om handen..Oh ik begrijp je ook wel hoor. En ik heb ook in jouw situatie gezeten, maar ik was 32. En dan is het een heel ander probleem. Die van mij wilde gewoon helemaal niet. Jij hoeft alleen maar 'nog even te wachten'. Want jouw vriend wil wel, alleen nu nog even niet.....
woensdag 8 februari 2012 om 13:11
veel sterkte olmpie!
Je hebt volkomen gelijk.. ik heb aangegeven dat ik er klaar voor ben en wacht rustig op hem...
dat kan een dag maar ook 5 jaar duren ... ik wil hem natuurlijk niet kwijt... liever hem zonder kind dan een ander met kind!
ik voelde me vooral overvallen door het gevoel wat nu zo sterk geworden is.. dat intense verlangen..
Je hebt volkomen gelijk.. ik heb aangegeven dat ik er klaar voor ben en wacht rustig op hem...
dat kan een dag maar ook 5 jaar duren ... ik wil hem natuurlijk niet kwijt... liever hem zonder kind dan een ander met kind!
ik voelde me vooral overvallen door het gevoel wat nu zo sterk geworden is.. dat intense verlangen..
woensdag 8 februari 2012 om 13:13
quote:lis1989 schreef op 08 februari 2012 @ 13:04:
het lijkt wel alsof bijna iedereen een kindje als een negatieve invloed op je leven en relatie zien.. ik zie dat zo niet en weet heel goed wat de consequenties zijn.
Je leven veranderd drastisch zeggen jullie... ja maar is dat negatief?? wat mij betreft niet.
Een kind is van mega invloed op jezelf en je relatie. En dat kan zeker ook negatief zijn. Daarmee is je kind nog niet negatief, en hou je er niet minder van, maar het kan wel de hele boel op scherp zetten. Al je zekerheden gaan overboord. En dat moet je kunnen handelen. En zonder kinderen, of met een heerlijk makkelijk kind denk je, joh dat kan ik wel handelen, maar na 14 maanden slaaptekort ziet je wereld er heel anders uit. Dan handelt alles een stuk minder vlotjes.
Dat je leven verandert is dus niet per se negatief, maar onderschat het effect van een kind op jezelf en je relatie niet.
het lijkt wel alsof bijna iedereen een kindje als een negatieve invloed op je leven en relatie zien.. ik zie dat zo niet en weet heel goed wat de consequenties zijn.
Je leven veranderd drastisch zeggen jullie... ja maar is dat negatief?? wat mij betreft niet.
Een kind is van mega invloed op jezelf en je relatie. En dat kan zeker ook negatief zijn. Daarmee is je kind nog niet negatief, en hou je er niet minder van, maar het kan wel de hele boel op scherp zetten. Al je zekerheden gaan overboord. En dat moet je kunnen handelen. En zonder kinderen, of met een heerlijk makkelijk kind denk je, joh dat kan ik wel handelen, maar na 14 maanden slaaptekort ziet je wereld er heel anders uit. Dan handelt alles een stuk minder vlotjes.
Dat je leven verandert is dus niet per se negatief, maar onderschat het effect van een kind op jezelf en je relatie niet.
woensdag 8 februari 2012 om 13:17
Hier iemand die ervaring heeft met LANG wachten. Ik ben nu bijna 27 en heb nog geen kindje, hier mijn verhaal; ik was 21 toen ik last kreeg van rammelende eierstokken/biologische klok, hoe je het maar noemen wilt. De mensen die zeggen dat je te jog daarvoor bent: ik weet hoe het voelt! Maar toen ik daar last van kreeg woonde ik pas net samen. Mijn vriend zei ook: eerst een jaar samenwonen en dan kijken we verder. Na dat jaar wilde hij nog niet, dus ben ik met een tweejarige opleiding begonnen. Intussen ook getrouwd. Na de opleiding zouden we 'beginnen' (ik was toen bijna 25) maar toen ik bijna klaar was met
Mijn opleiding kwam ik tot de ontdekking dat ik nog een vervolgopleiding wilde doen omdat dat nodig was voor het werk dat ik wilde doen. Dus weer uitstel. Na de eerste opleiding kwam ik in een team terecht waar het mij niet beviel, en dus van baan veranderd. Ondertussen was ik bijna 26. Nu kon ik kiezen: of beginnen voor kindje, want inmiddels is hij er sus ook klaar voor, of eerst de opleiding. Inmiddels ben ik begonnen met de
Opleiding, en ik ben klaar in dezelfde maand als mijn 28ste verjaardag. Mochten wij dan beginnen met proberen zwanger te worden, heb ik
Dus 7! Jaar geduld gehad. Inmiddels ben ik zelf zover dat ik blij ben dat we nog gewacht hebben, en dat ik geen kind heb van 5 of jonger. Doordat ik zelf ouder ben geworden heb ik meer (levens)ervaring opgedaan, ik heb mezelf ontwikkeld. Zowel op
Werk gebied als prive. Maar last van die rammelende eierstokken heb ik nog steeds, vooral als mensen die mij na staan zwanger zijn of bevallen. In jouw plaats zou ik mijn vriend zeker niet dwingen, maar zeggen dat je er over een jaar op terugkomt. Dan heeft hij tijd om te wennen aan het idee, en wie weet komt hij wel eerder naar jou toe omdat hij er dan wel aan toe is. Mannen hebben tijd nodig om te wennen . Ik wens je veel succes!
Mijn opleiding kwam ik tot de ontdekking dat ik nog een vervolgopleiding wilde doen omdat dat nodig was voor het werk dat ik wilde doen. Dus weer uitstel. Na de eerste opleiding kwam ik in een team terecht waar het mij niet beviel, en dus van baan veranderd. Ondertussen was ik bijna 26. Nu kon ik kiezen: of beginnen voor kindje, want inmiddels is hij er sus ook klaar voor, of eerst de opleiding. Inmiddels ben ik begonnen met de
Opleiding, en ik ben klaar in dezelfde maand als mijn 28ste verjaardag. Mochten wij dan beginnen met proberen zwanger te worden, heb ik
Dus 7! Jaar geduld gehad. Inmiddels ben ik zelf zover dat ik blij ben dat we nog gewacht hebben, en dat ik geen kind heb van 5 of jonger. Doordat ik zelf ouder ben geworden heb ik meer (levens)ervaring opgedaan, ik heb mezelf ontwikkeld. Zowel op
Werk gebied als prive. Maar last van die rammelende eierstokken heb ik nog steeds, vooral als mensen die mij na staan zwanger zijn of bevallen. In jouw plaats zou ik mijn vriend zeker niet dwingen, maar zeggen dat je er over een jaar op terugkomt. Dan heeft hij tijd om te wennen aan het idee, en wie weet komt hij wel eerder naar jou toe omdat hij er dan wel aan toe is. Mannen hebben tijd nodig om te wennen . Ik wens je veel succes!
woensdag 8 februari 2012 om 13:20
quote:lis1989 schreef op 08 februari 2012 @ 13:11:
veel sterkte olmpie!
Je hebt volkomen gelijk.. ik heb aangegeven dat ik er klaar voor ben en wacht rustig op hem...
dat kan een dag maar ook 5 jaar duren ... ik wil hem natuurlijk niet kwijt... liever hem zonder kind dan een ander met kind!
ik voelde me vooral overvallen door het gevoel wat nu zo sterk geworden is.. dat intense verlangen..Ik begrijp heel goed hoe je je voelt. Ik zei altijd rond mijn 25ste te willen 'beginnen' aan kinderen en nu had ik ineens die sterke wens. Dagen heb ik op internet gezeten, kijken naar leuke baby spulletjes. Gek werd ik van mezelf! Maar daarmee help je jezelf niet en je vriend niet. Probeer je gedachten op iets anders te zetten, school-vrienden-familie-leuke reis etc. Geniet zolang van de kleintjes van anderen, jullie tijd komt echt wel!
veel sterkte olmpie!
Je hebt volkomen gelijk.. ik heb aangegeven dat ik er klaar voor ben en wacht rustig op hem...
dat kan een dag maar ook 5 jaar duren ... ik wil hem natuurlijk niet kwijt... liever hem zonder kind dan een ander met kind!
ik voelde me vooral overvallen door het gevoel wat nu zo sterk geworden is.. dat intense verlangen..Ik begrijp heel goed hoe je je voelt. Ik zei altijd rond mijn 25ste te willen 'beginnen' aan kinderen en nu had ik ineens die sterke wens. Dagen heb ik op internet gezeten, kijken naar leuke baby spulletjes. Gek werd ik van mezelf! Maar daarmee help je jezelf niet en je vriend niet. Probeer je gedachten op iets anders te zetten, school-vrienden-familie-leuke reis etc. Geniet zolang van de kleintjes van anderen, jullie tijd komt echt wel!
woensdag 8 februari 2012 om 13:20
quote:Soley schreef op 08 februari 2012 @ 13:13:
[...]
Een kind is van mega invloed op jezelf en je relatie. En dat kan zeker ook negatief zijn. Daarmee is je kind nog niet negatief, en hou je er niet minder van, maar het kan wel de hele boel op scherp zetten. Al je zekerheden gaan overboord. En dat moet je kunnen handelen. En zonder kinderen, of met een heerlijk makkelijk kind denk je, joh dat kan ik wel handelen, maar na 14 maanden slaaptekort ziet je wereld er heel anders uit. Dan handelt alles een stuk minder vlotjes.
Dat je leven verandert is dus niet per se negatief, maar onderschat het effect van een kind op jezelf en je relatie niet.
Precies. Dit.
Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, en die roze wolk is ook lang niet altijd van toepassing. Laat staan als je kindje niet gezond is.
Je relatie moet heel stabiel zijn.
Hoe lang zijn jullie samen?
[...]
Een kind is van mega invloed op jezelf en je relatie. En dat kan zeker ook negatief zijn. Daarmee is je kind nog niet negatief, en hou je er niet minder van, maar het kan wel de hele boel op scherp zetten. Al je zekerheden gaan overboord. En dat moet je kunnen handelen. En zonder kinderen, of met een heerlijk makkelijk kind denk je, joh dat kan ik wel handelen, maar na 14 maanden slaaptekort ziet je wereld er heel anders uit. Dan handelt alles een stuk minder vlotjes.
Dat je leven verandert is dus niet per se negatief, maar onderschat het effect van een kind op jezelf en je relatie niet.
Precies. Dit.
Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, en die roze wolk is ook lang niet altijd van toepassing. Laat staan als je kindje niet gezond is.
Je relatie moet heel stabiel zijn.
Hoe lang zijn jullie samen?
woensdag 8 februari 2012 om 13:31
quote:pimpelmeesje67 schreef op 08 februari 2012 @ 13:20:
[...]
Precies. Dit.
Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, en die roze wolk is ook lang niet altijd van toepassing. Laat staan als je kindje niet gezond is.
Je relatie moet heel stabiel zijn.
Hoe lang zijn jullie samen?'k Heb hem nog niet gespot moet ik zeggen...
[...]
Precies. Dit.
Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, en die roze wolk is ook lang niet altijd van toepassing. Laat staan als je kindje niet gezond is.
Je relatie moet heel stabiel zijn.
Hoe lang zijn jullie samen?'k Heb hem nog niet gespot moet ik zeggen...
woensdag 8 februari 2012 om 13:34
Misschien is je vriend wel helemaal geen leuke vader als je nu snel zwanger zou raken heb je daar wel eens aan gedacht? Dan is het hebben van een kindje een stuk minder leuk.
Verder zou ik als afleiding vooral denken aan de nadelen van een kind omdat het anders misschien nog moeilijker wordt om te wachten. Ik ben wat jaren ouder dan jij en ik heb die gevoelens ook maar de tijd is nog niet rijp en we willen zeker nog 2 jaar wachten. We proberen nu veel te reizen, lekker uit eten gaan en genieten van onze vrijheid.
Verder zou ik als afleiding vooral denken aan de nadelen van een kind omdat het anders misschien nog moeilijker wordt om te wachten. Ik ben wat jaren ouder dan jij en ik heb die gevoelens ook maar de tijd is nog niet rijp en we willen zeker nog 2 jaar wachten. We proberen nu veel te reizen, lekker uit eten gaan en genieten van onze vrijheid.
woensdag 8 februari 2012 om 13:34
Ik begrijp je wel hoor. Rationeel bekeken hebben de wat oudere forummers uiteraard gelijk, je hebt nog tijd zat, maar een kinderwens is een gevoel dat je niet zomaar even kunt wegduwen.
Zelf was ik ook eerder toe aan kinderen dan mijn vriend. Zo'n twee jaar geleden begon het bij mij te kriebelen, terwijl hij het als iets voor de toekomst zag. Inmiddels ben ik 24 en ben ik 34 weken zwanger!
Wij hebben het er in de tussentijd gewoon af en toe over gehad en op een gegeven moment besefte mijn vriend dat hij eigenlijk geen bezwaren had, maar dat hij het gewoon spannend vond om zo'n grote keuze te maken.
Het was best moeilijk om te moeten wachten, maar ik ben nu wel blij dat ik niet heb gepusht en dat mijn vriend ook zelf de keuze heeft kunnen maken op een moment dat hij er helemaal achter stond. Bekijk het van de zonnige kant: je hebt nu de tijd om je goed voor te bereiden voordat je je anticonceptie de deur uit gooit. Ga lekker veel lezen over zwangerschap/baby's/opvoeding en denk na over hoe je het allemaal voor je ziet. Die voorpret is ook leuk!
Zelf was ik ook eerder toe aan kinderen dan mijn vriend. Zo'n twee jaar geleden begon het bij mij te kriebelen, terwijl hij het als iets voor de toekomst zag. Inmiddels ben ik 24 en ben ik 34 weken zwanger!
Wij hebben het er in de tussentijd gewoon af en toe over gehad en op een gegeven moment besefte mijn vriend dat hij eigenlijk geen bezwaren had, maar dat hij het gewoon spannend vond om zo'n grote keuze te maken.
Het was best moeilijk om te moeten wachten, maar ik ben nu wel blij dat ik niet heb gepusht en dat mijn vriend ook zelf de keuze heeft kunnen maken op een moment dat hij er helemaal achter stond. Bekijk het van de zonnige kant: je hebt nu de tijd om je goed voor te bereiden voordat je je anticonceptie de deur uit gooit. Ga lekker veel lezen over zwangerschap/baby's/opvoeding en denk na over hoe je het allemaal voor je ziet. Die voorpret is ook leuk!
woensdag 8 februari 2012 om 13:45
Je wil toch ook geen kindje voor de roze blauwewolk?
Ik ken ook maar weinig ouders die dat echt gehad hebben. Eerder hoor ik over slapeloze nachten, horror bevallingen enz enz.
Maar wat heeft dat te maken met dat liz graag zwanger zou willen worden en haar vriend nog niet wil?
En wat maakt haar leeftijd nou uit? Ze vraagt toch niet om goedkeuring? Als ze nou 16 geweest zou zijn, jah dan zou ik het begrijpen, maar 23 is toch een nette leeftijd om daar aan te gaan denken. Volgens mij vraagt ze ook heeft iemand ervaring met "klapperende eierstokken"? Niet of iemand ervaring daarmee heeft op een leeftijd van 23 en schrijft ze juist dat ze haar vriend er niet teveel mee lastig wil vallen......
Lees of begrijp ( begrijpend lezen is ook een vak ) ik het nou allemaal zo verkeerd?
Ik ken ook maar weinig ouders die dat echt gehad hebben. Eerder hoor ik over slapeloze nachten, horror bevallingen enz enz.
Maar wat heeft dat te maken met dat liz graag zwanger zou willen worden en haar vriend nog niet wil?
En wat maakt haar leeftijd nou uit? Ze vraagt toch niet om goedkeuring? Als ze nou 16 geweest zou zijn, jah dan zou ik het begrijpen, maar 23 is toch een nette leeftijd om daar aan te gaan denken. Volgens mij vraagt ze ook heeft iemand ervaring met "klapperende eierstokken"? Niet of iemand ervaring daarmee heeft op een leeftijd van 23 en schrijft ze juist dat ze haar vriend er niet teveel mee lastig wil vallen......
Lees of begrijp ( begrijpend lezen is ook een vak ) ik het nou allemaal zo verkeerd?
woensdag 8 februari 2012 om 13:55
quote:ikke_natuurlijk schreef op 08 februari 2012 @ 13:45:
Je wil toch ook geen kindje voor de roze blauwewolk?
Ik ken ook maar weinig ouders die dat echt gehad hebben. Eerder hoor ik over slapeloze nachten, horror bevallingen enz enz.
Maar wat heeft dat te maken met dat liz graag zwanger zou willen worden en haar vriend nog niet wil?
En wat maakt haar leeftijd nou uit? Ze vraagt toch niet om goedkeuring? Als ze nou 16 geweest zou zijn, jah dan zou ik het begrijpen, maar 23 is toch een nette leeftijd om daar aan te gaan denken. Volgens mij vraagt ze ook heeft iemand ervaring met "klapperende eierstokken"? Niet of iemand ervaring daarmee heeft op een leeftijd van 23 en schrijft ze juist dat ze haar vriend er niet teveel mee lastig wil vallen......
Lees of begrijp ( begrijpend lezen is ook een vak ) ik het nou allemaal zo verkeerd?
Dat kwam voort uit de post van Lis zelf, waarop o.a. ik heb gereageerd:
lis1989 schreef op 08 februari 2012 @ 13:04:
het lijkt wel alsof bijna iedereen een kindje als een negatieve invloed op je leven en relatie zien.. ik zie dat zo niet en weet heel goed wat de consequenties zijn.
Je leven veranderd drastisch zeggen jullie... ja maar is dat negatief?? wat mij betreft niet.
Je wil toch ook geen kindje voor de roze blauwewolk?
Ik ken ook maar weinig ouders die dat echt gehad hebben. Eerder hoor ik over slapeloze nachten, horror bevallingen enz enz.
Maar wat heeft dat te maken met dat liz graag zwanger zou willen worden en haar vriend nog niet wil?
En wat maakt haar leeftijd nou uit? Ze vraagt toch niet om goedkeuring? Als ze nou 16 geweest zou zijn, jah dan zou ik het begrijpen, maar 23 is toch een nette leeftijd om daar aan te gaan denken. Volgens mij vraagt ze ook heeft iemand ervaring met "klapperende eierstokken"? Niet of iemand ervaring daarmee heeft op een leeftijd van 23 en schrijft ze juist dat ze haar vriend er niet teveel mee lastig wil vallen......
Lees of begrijp ( begrijpend lezen is ook een vak ) ik het nou allemaal zo verkeerd?
Dat kwam voort uit de post van Lis zelf, waarop o.a. ik heb gereageerd:
lis1989 schreef op 08 februari 2012 @ 13:04:
het lijkt wel alsof bijna iedereen een kindje als een negatieve invloed op je leven en relatie zien.. ik zie dat zo niet en weet heel goed wat de consequenties zijn.
Je leven veranderd drastisch zeggen jullie... ja maar is dat negatief?? wat mij betreft niet.
woensdag 8 februari 2012 om 13:58
quote:Soley schreef op 08 februari 2012 @ 13:55:
[...]
Dat kwam voort uit de post van Lis zelf, waarop o.a. ik heb gereageerd:
lis1989 schreef op 08 februari 2012 @ 13:04:
het lijkt wel alsof bijna iedereen een kindje als een negatieve invloed op je leven en relatie zien.. ik zie dat zo niet en weet heel goed wat de consequenties zijn.
Je leven veranderd drastisch zeggen jullie... ja maar is dat negatief?? wat mij betreft niet.
Hier reageerde ik ook op.
Je leven verandert, en of dat negatief is, weet je helaas achteraf pas...
[...]
Dat kwam voort uit de post van Lis zelf, waarop o.a. ik heb gereageerd:
lis1989 schreef op 08 februari 2012 @ 13:04:
het lijkt wel alsof bijna iedereen een kindje als een negatieve invloed op je leven en relatie zien.. ik zie dat zo niet en weet heel goed wat de consequenties zijn.
Je leven veranderd drastisch zeggen jullie... ja maar is dat negatief?? wat mij betreft niet.
Hier reageerde ik ook op.
Je leven verandert, en of dat negatief is, weet je helaas achteraf pas...
woensdag 8 februari 2012 om 13:59
Allereerst een dikke TO. Als je een beetje goed kijkt op het forum zijn er toch redelijk wat meiden met hetzelfde probleem. Daarui is zelfs het topic Rammelaars ontstaan. Ik schrijf daar zelf alweer een tijdje mee. De groep meiden is inmiddels gewisseld. De eerste groep is bijna allemaal moeder, zwanger of zijn het druk aan het proberen en ook nu in de tweede groep zijn er 2 zwanger en velen zijn het aan het proberen. Inclusief ikzelf. Wachten is moeilijk, heel moeilijk en levert af en toe ook wel wat tranen op. Maar geloof me, het is echt de moeite waard. Want wat fijn is het nu dat mijn vriend en ik dezelfde wens hebben, iedere maand hopen dat ik niet ongesteld word.
Tijdens het wachten heb ik het er af en toe met mijn vriend over gehad. Voorpret is inderdaad ook leuk. En vooral dingen doen, die je straks ietsje moeilijker kan doen. Zoals spontaan uit eten, bioscoopje etc. Sterkte met wachten, maar jouw tijd komt echt ook aan de beurt!
Tijdens het wachten heb ik het er af en toe met mijn vriend over gehad. Voorpret is inderdaad ook leuk. En vooral dingen doen, die je straks ietsje moeilijker kan doen. Zoals spontaan uit eten, bioscoopje etc. Sterkte met wachten, maar jouw tijd komt echt ook aan de beurt!
woensdag 8 februari 2012 om 15:42
Ook ik heb een tijd 'rammelende eierstokken' gehad voordat vriend ook kinderen wilde.
Op m'n 25ste (was ergens begin 2008) wilde ik heel graag een kind. Vriend zag dat niet zo zitten: hoe zou het zijn, wat als er iets mis is met het kindje, lukt het financieel allemaal, hoe gaan we dat qua werk e.d. doen, voornamelijk praktische (maar niet onbelangrijke) zaken.
Eind 2009 (was inmiddels 26) aangegeven dat ik wilde stoppen met de pil, niet om zwanger te raken maar omdat ik elke keer zo moe was en wilde weten of dat door de pil kwam. Vriend vond dat al eng, dus nog even afgewacht tot januari 2010. In maart/april van dat jaar wilde hij ook wel en inmiddels is onze dochter ruim 10 maanden.
Ik heb dus ook bijna 2 jaar moeten wachten. En hoe moeilijk het ook is, probeer het inderdaad niet steeds ter sprake te brengen en desnoods met anderen over je wens te praten (zodat je het wel kwijt kan). Ik heb hier toen ook een paar keer geschreven op het eerste deel van "rammelende eierstokken". Werkte voor mij prima.
Inmiddels zijn we hier aan het denken over een tweede en vriend heeft nog steeds/weer dezelfde 'bezwaren' als toen....
Op m'n 25ste (was ergens begin 2008) wilde ik heel graag een kind. Vriend zag dat niet zo zitten: hoe zou het zijn, wat als er iets mis is met het kindje, lukt het financieel allemaal, hoe gaan we dat qua werk e.d. doen, voornamelijk praktische (maar niet onbelangrijke) zaken.
Eind 2009 (was inmiddels 26) aangegeven dat ik wilde stoppen met de pil, niet om zwanger te raken maar omdat ik elke keer zo moe was en wilde weten of dat door de pil kwam. Vriend vond dat al eng, dus nog even afgewacht tot januari 2010. In maart/april van dat jaar wilde hij ook wel en inmiddels is onze dochter ruim 10 maanden.
Ik heb dus ook bijna 2 jaar moeten wachten. En hoe moeilijk het ook is, probeer het inderdaad niet steeds ter sprake te brengen en desnoods met anderen over je wens te praten (zodat je het wel kwijt kan). Ik heb hier toen ook een paar keer geschreven op het eerste deel van "rammelende eierstokken". Werkte voor mij prima.
Inmiddels zijn we hier aan het denken over een tweede en vriend heeft nog steeds/weer dezelfde 'bezwaren' als toen....
