Waar blijft mijn cyclus????!! :(

Saintje, wow bedankt voor je uitgebreide post over al die kosten. Super om het van een ervaringsdeskundige te horen! Valt dan wel weer mee, zoals jij het omschrijft. Ik ga er ook wel vanuit dat ik het een en ander mag krijgen of lenen en de rest gaan wij zover mogelijk zeker tweedehands aanschaffen.



Wat rot dat je een keer een miskraam hebt gehad Saintje . En stom dat jullie De Vraag alweer gesteld werd. Ik ben momenteel op een familie verjaardag, ben benieuwd hoe lang het duurt voor mij weer 'subtiel' iets gevraagd wordt.



Hm nou als het echt geen 'wroeten' is geef ik het misschien eens een kans ahum.

Ik was teleurgesteld vandaag met weer een witte ovulatie test. Ik zit nu op dag 15 en heb veel afscheiding en zo dus verwachte nu eigenlijk een treffer.

Zie nu pas hoe lang het bericht was.



Ik hoop niet dat die vraag komt Eva. Ik stond ook weer even met mijn mond vol tanden. Ik wil het gewoon echt nog niet vertellen en *...* blijft er maar naar vragen. Ze wil natuurlijk zo graag en dat maakt het ook wel weer heel lief. Maar ik word er soms wel een beetje moe van. Ik heb nu iets gezegd in de trant van: Ja, misschien wel. Misschien ook niet. Voor ons staat vast dat het ook goed is zoals het nu is.

En toen werden we gelukkig onderbroken. Ze bleef me nieuwschierig aankijken maar deed maar of mijn neus bloedde. Geen zin om het gesprek te hervatten.



Balen dat je weer een witte test hebt. Soms kan de moed je dan in de schoenen schuiven he? Ik hier ook nog geen dikkere. Dus begin al aan mezelf te twijfelen. Voel ik het dan wel goed? Zou bijna voor me collega gaan liggen en roepen: kijk jij is even dan. Maar er staat ook dat het met een dag of twee/drie dan meestal duidelijk word op de test. Dus ik hoop dat dat nu ook het geval is.

Maar jouw cyclus was de vorige keer rond de 40 dagen toch? Misschien komt de streep dan over een paar dagen ook wel tevoorschijn.



Wat handig dat jullie de kinderwagen al hebben Koemelk!



Wij wonen in een luxe,groene en kindvriendelijke wijk maar hebben *...*. Boven drie hele ruime slaapkamers en dan een hele grote *...*. We wonen hier heerlijk maar hebben de wens voor een groot gezin. Dus wie weet wat we in de toekomst gaan doen.

Het klinkt alsof jullie in een heerlijk knus huis wonen. Genieten. Vaak zegt dat meer dan een hele grote woning. We hebben familie in een mega villa die jaarlijks vragen of we in hun huis willen als ze op vakantie gaan. Inclusief zwembad. Uiteraard heerlijk, maar toch vind ik het dan weer fijn om in ons eigen huis thuis te komen. Kleiner, maar zoveel knusser.



En jullie hoeven niks te zeggen. Maar dank jullie wel.





Liefs,



Saintje

Oh en Wienie, je vroeg of je cyclus nu korter kan zijn dan die daarvoor. Het kan, het kan ook niet. Hij kan korter zijn of opeens veel langer. Je kunt zwanger worden of ongesteld.



Niemand heeft een glazen bol hier helaas. Het is dus echt afwachten.



Wachten duurt lang he?



En Maylijn, je eerste week zit er al bijna op! Nog een weekje en je weet het.

Nou meiden, ik heb net toch een vrij mooie ovulatie test gehad! Ik had het voorgevoel dat ik misschien toch wel eens een duidelijkere test kon hebben dus heb een tweede test gedaan. Waar ik vanochtend nog een tuur streepje had, is hij nu een stuk duidelijker. Echt een mooie streep. Mooi roze, alleen nog net niet zo mooi als de controle streep. Hopelijk morgen nog duidelijker! Dus misschien heb ik het dan toch echt goed gevoeld. Hoop het zo!

Wat fijn saintje! Cyclus nu weer korter dan de vorige (sorry weet het niet meer).



Ik kijk overigens ook naar mijn cervixslijm hoor, ik vind het niet echt vies eigenlijk.



Wachten valt me erg zwaar!! De tijd lijkt echt voorbij te kruipen, maar druk op het werk (veel overwerken 's avonds en in het weekend) en volgend weekend een weekendje weg met schoonfamilie, dus hopelijk gaat het dan sneller Heb sinds vanochtend een koortslip, wat ik de laatste tijd minder heb gehad (de vorige 2 maanden geleden), maar wel vaak als ik ongesteld ben. Zegt mijn man vanochtend o nee, je bent toch niet ongesteld? En vervolgens heel verbaasd zijn dat we daar nog meer dan een week op moeten wachten. Volgens mij wil hij ook heel graag

Ik heb ook het idee dat ik van alles voel, maar dat kan helemaal niet...

Wat fijn dat je een roze streep had Saintje. Heb je het inderdaad goed aan voelen komen zeg, fijn! Ben benieuwd wat je morgen ziet.

@wienie precies wat Saintje zegt, het kan alle kanten op. ... Niemand weet wat voor cyclus jij of zij zelf nu weer te wachten staat!



Het klopt wat je zegt Saintje Ik heb ook cycli van 40 dagen gehad dus het kan zijn dat mijn eisprong er nog aan komt. Eerst nog maar eens door proberen voor ik ga panikeren .



Dat wachten is inderdaad zwaar. Vroeger dacht ik altijd als vriendinnen vertelden dat ze "al een paar maanden aan het proberen waren zwanger te worden"... Nou nou wat overdreven, heb eenswat geduld haha. Nu snap ik het echter helemaal! Als je het echt wilt duurt iedere maand lang! Succes mayolijjn

Oh ja goddank is me helemaal niets gevraagd over baby's op die verjaardag gisteren. Mijn ouders waren zelfs heel erg geïnteresseerd in onze reisplannen deze keer. Gelukkig maar misschien heeft m'n moeder toch wel aangevoeld dat ze te veel sprak over zwangerschappen de laatste tijd!



Wat huis betreft: wij wonen in een ruimte twee-onder-een-kap met genoeg ruimte voor kinderen. Toen we dat huis kochten verwachtte iedereen dan vast ook dat er snel uitbreiding zou komen.

Maar ach, hoeveel ruimte heeft een kindje nodig. Ik ken genoeg stellen die in een appartement of klein huisje wonen met hun gezin, kan toch ook best?



Koemelk en Saintje, ik heb trouwens nog over jullie gepraat gisteren . Ik vertelde mijn man dat ik mee schrijf op een forum en dat daar vrouwen zijn met dezelfde cyclus-problemen als ik. Hij vond het wel interessant en goed voor mij als ik daarmee mijn hart kan luchten. Alleen zei ik dat ik ook wel eens denk dat ik misschien ook wel PCOS heb. Dat moest ik hem eerst uitleggen en zijn eerste reactie was uiteraard: ach welnee, er is vast niks aan de hand. Maar na even nadenken begon hij zich toch ook wat zorgen te maken. Vooral het feit dat ik geen positieve ovulatietest tref (al bijna 2 cycli lang) kon hij niet verklaren en vond hij wat zorgwekkend. Toen moest ik hèm weer gaan geruststellen haha. (Hij stuurde me al bijna direct door naar het ziekenhuis .)

Wel fijn om het er zo over te hebben samen, en dat we elkaar om de beurt kunnen geruststellen .



Vertellen jullie eigenlijk aan jullie mannen dat jullie hier meeschrijven?

Hoi meiden!



Hier een beetje uit mijn humeur. *...*

Ik heb nu antobiotica gehad, dus dat is wel fijn. Hopelijk ben ik er nu dan weer tot volgend jaar van af. Wel staat er in de gebruiksaanwijzing dat de antibiotica de urintetesten kan beinvloeden. Of dit ook zo is voor ovulatietesten weet ik niet. Ik hou er in ieder geval maar rekening mee.



Ook dat ging vandaag niet zoals gewenst. Vrij duidelijke streep gisteren, tuur streepje vandaag. Ik had ze bijna in de vuilnisbak geknikkerd. Heel frustrerend als je denkt te weten wat je lichaam gaat doen en het zich dan niet bewijst met die test. Maar goed, toch nog steeds het gevoel dat het tussen nu en eind van de week raak is. En ondertussen maken we het gewoon gezellig tussen de lakens.



Mayalijn: mijn cyclus was de vorige keer 55. Dus als ik nu ongeveer een positieve ovulatietest heb dan zou ik rond de 37/40 (?) dagen uit komen. Toch wel fijn als dat minder word.



Spannend hoor! Ik kan me voorstellen dat het wachten zwaar valt. Maar nu nog een weekje. Voorbij voordat je het weet! Koortslip is vaak hormonaal. Dus het kan ook wijzen op een zwangerschap.



Eva: Heerlijk, twee onder een kap. Word ik wel een beetje jaloers van hoor. Wij mogen helemaal niet klagen hoor. We wonen in een luxe wijk en hebben het huis voor veel minder kunnen kopen dan dat deze waard zijn. *...* Helemaal als ik me bedenk dat ik vier kinderen wil. Maar of dat realistisch is....



Mijn man weet ook dat ik mee schrijf. Ook hij vind het fijn dat ik mijn spreekwoordelijke ei hier kwijt kan. Ik kan heel goed met hem praten. Maar iedere dag beginnen over een streepje dat wit, licht, dikker en dan weer lichter is.... ik denk niet dat dat heel bevordelijk is

Ik ben dan ook echt heel blij dat ik jullie allemaal heb om mee te praten. Echt heel erg fijn! vooral omdat het niet zo een grote groep is. Anders heb ik al snel de neiging om alleen mee te lezen omdat ik het niet bij kan houden.



Ik kan me je angst voor pcos ook goed voorstellen. Mag ik heel eerlijk zijn? Na het lezen van je verhaal heb ik wel eens hetzelfde gedacht namelijk. Het feit dat je last hebt van acne, onregelmatige menstruatie en de testen die maar niet positief worden zijn daar wel tekenen van.

Misschien kan je alsnog beslissen om samen met je man die verwijzing te vragen en in ieder geval een echo te laten maken. Dat kan al een hele hoop duidelijk maken. Wat de uitkomst ook is, het kan een stukje onzekerheid bij je weg nemen. En als het wel pcos is, dan ben je al bekend en kan je er samen meteen voor gaan. Alle onderzoeken al gehad hebben voor jullie terug zijn van jullie reis. Om daarna te starten met het verdere traject.



Anderzijds kan het je ook onrustiger maken en kan je de keuze maken om te wachten tot na jullie reis. Als het al zo is dat je pcos hebt, dan gaat het meestal best wel snel qua behandel plan. Vele zijn er dan ook snel zwanger.

Ik zou zelf voor de eerste optie kiezen , maar ik ben dan ook een control freak. Ik zou niet tegen de 'wat als' gedachte kunnen. Ik vind het dan ook heel knap dat je zoveel geduld hebt gehad. Echt waar.



Maar we blijven positief! Ik was aandeelhouder van Senistest weet je nog? Die geeft jou gewoon die dikke streep deze maand!



Koemelk, ik vind je trouwens over komen als een heel warm, en zacht persoon. En dat heb ik iedere keer weer als ik je berichten lees. Dat moest ik gewoon even zeggen.



Lieve meiden,



Wij gaan er voor. Allemaal dikke buiken straks. Let maar op.



Liefs,



Saintje

Oh enneuh...Ik geef het op! Korte berichten? Not my cup of thea!

@ saintje, veel beterschap en hopelijk ben je snel weer beter, ik ben hier ook ziek; ik heb sensitest vorige week ook al ¤ 50 gesponserd haha.

ik hoop dat ik deze maand een knaltest kan uithalen

ik ben alle sinds aan 10 dagen beginnen testen zo mis ik hem zeker niet ook al moet ik weer 54 dagen door gaan .

Aaah, Koemelk, het compliment is ook echt verdiend hoor! En dank je wel.



*...*



Ik denk trouwens niet dat ik mijn positieve ovulatie test al heb gehad. Ik heb de afgelopen dagen namelijk twee keer per dag getest Blijkbaar heb ik de beste testen rond een uur of vier (of later). Want gisterenavond heb ik toch weer een mooie streep gevonden. En, ondanks dat ik de ochtenden juist geen mooie testen heb, was deze vanochtend ook zichtbaar. Ook heb ik steeds meer slijmverlies,kriebels borsten en liezen. Ik denk dat het er toch nog steeds zit aan te komen. Vraag is alleen wanneer



We wonen idd in een ontzettend leuke wijk. We gaan hier ook alleen weg als het huis te klein zou worden! Hebben jullie eigenlijk allemaal een bepaalde wens voor een aantal kinderen? Ik zeg altijd maar dat ik een kindje zo en zo al een zegen vind, maar ik heb wel altijd een groot gezin gewilt. Het liefst vier. Maar dat is wellicht een beetje overdreven.



Hoe voel je je eigenlijk verder?



Vreemd dat je al zoveel dagen zo een uitschieter heb. Meestal is dat een teken dat de eisprong is geweest. Ik heb zelf ook wel eens een uitschieter, zit tussen de 36,2 en 36,4 in. Maar 36,6 is echt het hoogste geweest en eenmalig. Ik stond toen ook drie uur later op dan normaal. Ik heb me ook wel eens afgevraagd of onrustig slapen, raam open, met of zonder mijn man naast me invloed kan hebben op de cijfers. Maar eigenlijk blijf ik balanceren tussen deze twee getallen. Maar ik temperatuur wel stipt om half acht. Dit omdat mijn zoontje altijd stipt is met wakker worden.

Kan het dat misschien zijn? Dat je later dan anders hebt getemperatuurd? Of kan het door de medicatie komen?



Jij ook beterschap Wienie. Hopelijk vind je een mooie streep deze maand!



Liefs,



Saintje

@koemelk Het hele temperatuurverhaal zit ook voor mij nog vol geheimen. Wat ik er over internet over vindt en wat mijn huisarts zei, is temperaturen inderdaad niet helemaal betrouwbaar en voorspelbaar. Er kunnen blijkbaar zoveel factoren zijn die je temperatuur kunnen beïnvloeden. En dan nog volgt niet iedere vrouw perfect de curve "uit het boekje". Ik heb zelf ook zoals jij veel kleine schommelingen in temperatuur. Sorry, kan ik je dus niet echt mee helpen.



@saintje Wat vervelend dat je ziek bent, en flink ook zo te horen! Beterschap!



Het is precies wat jij zegt over je man. Ik kan ook heel goed met mijn man praten, maar om nou iedere avond het te hebben over de temperatuur en het witte/lichtroze streepje van die dag... nee . Gelukkig hebben we dit forum daarvoor hihi.



Nou, je post heeft wel wat bij me te weeg gebracht Saintje. Natuurlijk mag je eerlijk zijn over je vermoedens en je zegt alleen maar wat ik ook al dacht hoor. Maar ik las jouw bericht gisteravond (dat jij ook wel eens vermoedt dat ik PCOS zou kunnen hebben). Toen kreeg ik het toch wel benauwd. En ik weet dat het heel slecht is, maar ik ben weer gaan Googlen op PCOS enzovoorts. Mijn man werd boos toen hij het hoorde, want hij zegt altijd dat ik dat niet moet doen en dat ik mezelf helemaal gek maak zo, met negatieve verhalen.

Jullie moeten weten dat ik vaak een hevige innerlijke strijd lever. Ik vertel het maar gewoon hier: ik ben een tijd geleden in behandeling geweest bij een psycholoog omdat ik een enorme controlfreak was/ben en daaraan gerelateerd veel last had van angsten voor het onbekende. Zij heeft me ontzettend geholpen hier beter mee om te gaan en ik kan wel zeggen dat ik nu een stuk minder zorgelijk/control freakerig ben geworden.

Maar goed, het blijft toch altijd wat in mijn karakter zitten en dit waar ik nu mee bezig ben, zwanger worden, is natuurlijk "het onbekende" en "het niet in de hand hebben van de situatie" bij uitstek. Dus het komt nu weer opduiken, de angst en het zorgen maken! En nu ik dus zo'n vage cyclus heb en geen patroon in mijn temperatuur kan ontdekken en ik geen positieve ovulatietest vind.... komt de aloude onrust weer opzetten. Bah, ik voel het weer in mijn buik as we speak.

Ik probeer mezelf dus heel hard te kalmeren continu. Rampscenario's op internet opzoeken is funest voor mij en was dus ook even een terugval :S.



Pff, ik hoop dat ik het niet te warrig heb beschreven en dat jullie het een beetje snappen.



De 2 opties die jij beschrijft zijn dus ook al door mijn hoofd gegaan Saintje. De controlfreak in mij schreeuwt om een verwijzing naar het ziekenhuis maar mijn verstand zegt dat ik rustig moet blijven en alles moet afwachten. Tot nu toe wint het verstand en ik ben eigenlijk vastbesloten niet voor het najaar terug naar de huisarts te gaan hiermee. Ik ben immers met mijn verhaal recent al daar geweest en zij zag geen reden voor ongerustheid/doorverwijzing. Daar leg ik me voor nu dan maar bij neer en vertrouw daarop.



Na deze cyclus stop ik ook even met het temperaturen en testen. Pas als we er echt voor zullen gaan, in september, ga ik het wel weer doen. Of, misschien ben ik door de reis wel zò relaxt geworden , dat ik het dan helemaal zijn gang kan laten gaan. Dus gewoon wel zien of ik vanzelf zwanger word.



Pff, sorry voor het lange verhaal dames!

Aantal kinderen... ik heb echt altijd gedacht: laten we maar eens kijken hoe 1 kind "bevalt". Pas dan kan ik waarschijnlijk pas inschatten wat ik verder wil.

Manlief wil echter heel graag 2 of 3 kinderen en liefst snel achter elkaar. Dat moeten we nog maar eens bekijken dus .

Lieve Eva,



Wat een eerlijk en oprechte post. Ik heb heel veel respect voor het feit dat je het hier met ons wil delen.



Na wat je net hebt verteld kan ik me voorstellen dat mijn post heel wat teweeg heeft gebracht. Iets wat helemaal niet mijn bedoeling is. Als ik iets niet wil is het iemand kwetsen of angstig maken. Ik ben iemand met het hart (voorzichtig) op de tong en dit is wat er even door me heen ging. Als ik wist hoe dat je zou beinvloeden dan had ik dat natuurlijk nooit geschreven.



Ik vind het heel knap van je dat je dan ook laat leiden door je eigen gevoel. En dat is wachten. Even rust. Genieten van jullie vakantie. Vertrouwen op de woorden van jullie arts. Dat is een goed iets. Je eigen gevoel zegt meer dan duizend woorden op internet. En is daarnaast ook veel belangrijker.



Het is net wat je schrijf, wellicht dat je door jullie reis zo ontspannen bent dat het onverwachts compleet vanzelf gaat. Een mooi wondertje, klein cadeautje



Weet dat je hier altijd mag schrijven over je angsten. We hoeven het niet alleen maar over strepen en testen te hebben. Als je dat wilt tenminste. Ik vind dit al een hele stap en ontzettend knap van je.



Veel liefs en een dikke knuffel,



Saintje.

En 1 of 3 dus.... mooie getallen.

4 kinderen Saintje... leuk maar pittig hoor. Ik zou het niet aan kunnen denk ik. 2 kinderen lijkt me al best zwaar en druk.

Tja, hoe we daar uit moeten komen, dat mijn man er 3 wilt en ik 1... weet ik niet haha. Misschien zeg ik wel na 1 kind: nog een, nog een! Of misschien zegt mijn man wel na 1 kind: ik kan er niet nog een aan!

Zullen we tegen die tijd wel bekijken.



Bedankt voor je knuffel en respect . Maak je alsjeblieft niet druk om wat je geschreven hebt, je mag alles zeggen wat je denkt hoor. Als jouw post me niet getriggerd had, was ik toch wel door iets anders wat ik las in de stress geschoten hoor, vroeg of laat. Af en toe moet ik gewoon, als een junk, weer mijn rondje medisch Googlen doen . En dan alle akelige scenario's meteen op mezelf toepassen natuurlijk.



Raar hoe dat kan werken in mijn hoofd. Dan lees ik zo'n heel medisch forum door en bij iedere vrouw met een 'ramp' verhaal (niet dat ik PCOS als een ramp wil beschrijven Koemelk!) denk ik dat mij dat ook te wachten staat. De paniek welt dan op in mijn buik. Gelukkig kom ik tegenwoordig vrij snel weer 'bij zinnen', deels door wat ik bij de psychologe heb geleerd. Dan relativeer ik mijn gedachten en ben ik redelijk snel weer kalm. Er stonden ook positieve verhalen op die fora... waarom DIE niet op mezelf betrekken?



Misschien ook interessant voor jullie: op een forum waren verschillende vrouwen te vinden die GEEN positieve ovulatietesten hadden aantroffen maar wel gewoon zwanger raakten. Raar maar waar. Het menselijk lichaam heeft nog vele ondoorgrondelijkheden, en ZEKER de vrouwelijke cyclus!



Wat de dagelijkse status quo betreft: nog altijd veel afscheiding en het idee dat ik wat lichamelijke kenmerken heb die wijzen op een ovulatie (grotere borsten lijkt het). Maar zelfs nog geen lichtroze streep gezien op de ovulatietesten.

Ik denk echt dat er 2 mogelijkheden zijn voor mijn wit blijvende testen: 1) te waterige urine of 2) dat ik de eisprong net mis door maar 1x per dag te testen en steeds op een iets ander tijdstip (wel altijd 's avonds, maar soms om 18e en soms 22u...)

Op die fora heb ik ook gelezen dat het best mogelijk is je LH-piek te missen als je maar 1x per dag test omdat bij sommige mensen die piek maar heel kort aanwezig is.

Ja jongens, ik heb wel veel opgestoken door mijn manische gespeur gisteravond .

Vier kinderen, heerlijk lijkt me dat. Een groot gezin. Een tafel vol met verhalen. Kinderen die ieder een eigen karakter hebben, hun eigen bijzonderheden die ze zo speciaal maken. Zoveel vrolijkheid.



Wel moet ik zeggen dat we het ook fijn vinden dat er tussen de eerste en tweede nu best wel een periode tussen zit. Ons zoontje kan heel veel zelf, waardoor de aandacht heel mooi te verdelen is. Als hij op school zit heb ik alle tijd voor ons nieuwe, lieve gezinslid. En als hij uit school komt kan ik hem weer wat meer tijd geven. Als de baby slaapt. Of lekker in zijn/haar kinderwagen terwijl ons zoontje kan fietsen of spelen.

Ja meiden, ik zie het al helemaal voor me.



Weet je wat mijn man ooit eens wijs tegen me zei? Saintje, maak jezelf nou eens niet zo gek met google. Denk je nou echt dat alle vrouwen waarbij het precies zoals het boekje gaat, zin hebben om dit op internet te vermelden? Nee, het zijn juist de vrouwen waarbij het niet zo snel of helemaal niet lukt die het graag kwijt willen. Die verhalen lees je terug. Dus stop met googlen en richt je op jezelf. Je bent gezond, je leeft gezond. Ja, je cyclus doet niet helemaal wat je wilt. Maar dat zegt niks. En als het wel al wat zou zeggen, dan is de medische wondere wereld er nog. Want die kunnen tegenwoordig zoveel.



En dit is nou precies wat ik je mee wil geven Eva. Niet helemaal mijn woorden, maar die van mijn man. Die, ondanks dat ik natuurlijk altijd gelijk heb, best wijs is.



Misschien heb je dan idd je LH piek gemist.Geloof dat die maar 12 tot 24 uur te zien is? Het schijnt ook dat je het het beste kunt doen op 1 moment van de dag. Je ziet het bij mij. In de ochtend is er vaak niks te zien, in de middag/avond een tuur streepje. En aangezien ik vanochtend eens een keer wel een echte streep had, ga ik vanavond nog een keer testen. Kijken of ik al positief test.



Ik had trouwens vorige maand drie dagen een dikkere streep en de derde dag was de positieve knaller. De dag er na was het weer een tuur streepje.



Wel spannend voor je! Misschien heb je hem dus wel gemist. Schrijf het op misschien? Als je over 14 dagen menstrueert dan weet je in ieder geval een beetje hoe je lichaam voelt/werkt tijdens je ovulatie.



Ik wilde nog meer schrijven. Maar mijn berichten zijn toch altijd veel te lang en ik zie scheel van de verkoudheid.



Trusten.

Haha koemelk, je mag me best eefje noemen als jij dat leuker vindt hoor haha.



Wat een mooie bemoedigende en begripvolle woorden hebben jullie beiden voor me geschreven Koemelk en Saintje, bedankt lieve dames .

De psychologe had inderdaad gezegd dat ik gerust nog eens mag bellen of langskomen als ik het moeilijk heb. Mocht het me nou nog een keer heel hoog zitten doe ik dat ook wel.



Saintje, bedankt je je man voor zijn wijze woorden (of gaat hij dan naast zijn schoenen lopen )? Heeft-ie heel goed gezegd. Zou mijn man ook kunnen zeggen zoiets. Fijn he, dat mannen vaak toch wat nuchterder zijn.

Ik neem zijn/jouw/jullie goede raad mee en knoop het allemaal in mijn oren, vooral in 'paniek momenten'.



Ik voel me nu behoorlijk vastbesloten over het eerst lekker op reis gaan en dan beginnen met proberen. Hopelijk zo zorgeloos mogelijk... Het helpt wel dat mijn man echt super optimistisch is, hij heeft totaal geen zorgen over dat het niet zou lukken ofzo. Hij praat altijd op me in dat we eerst gewoon maar lekker moeten proberen en dat we na een paar maandjes altijd nog naar de dokter kunnen. Mocht ik echt PCOS hebben is daar inderdaad veel 'aan te doen' zoals bij jou Koemelk. Al kan ik me toch voorstellen dat het heel heftig is als je het daadwerkelijk hebt

Je slaat je er hartstikke goed doorheen, dat heb ik wel door hoor! En je vriendin ook, met haar lieve kaart. Wat super attent van haar, heel lief.



Ik kan me wel voorstellen dat het lastig is om 'verplicht' vaker te vrijen. Mijn man verheugt zich er al op , om de dag sex, maar ik ben meer van het 1 of 2 keer in de week eigenlijk haha. Jammer dat je vriend niet zo 'actief' is uit zichzelf Koemelk, maar goed, jullie doen het toch mooi wel lees ik . Het is voor een goed doel inderdaad he. En meestal, als je eenmaal bezig bent, denk je toch ook: waarom doen we het eigenlijk niet vaker?

Of hebben jullie dat niet?



Jeetje dus Koemelk wil misschien ook wel 3 of 4 kindjes. Moedig hoor van jullie beiden! Ik zie om me heen alleen maar afgepeigerde mama's en die hebben dan maar 1 of 2 kindjes. Maar wellicht is dit weer mijn wat negatieve inslag die dit zo opvat... Jullie ervaren het niet zo? Ik krijg de indruk in mijn omgeving dat jonge ouders vooral eigenlijk altijd maar Heel Moe en Druk zijn.

Ik heb trouwens qua leeftijd niet meer de luxe om te kiezen voor zoveel kinderen vrees ik. Als wij er meer willen zullen we toch redelijk snel achter elkaar 'moeten' aangezien ik anders al eind 30 ben en dat is toch ook niet ideaal.



Koemelk, was het trouwens erg vervelend, zo'n inwendige echo en eventuele andere onderzoekjes die je moest ondergaan? Ik vond mijn uitstrijkje al zo vervelend joh, bah. Dus ik moet er al helemaal niet aan denken dat me dergelijke onderzoeken te wachten staan. Maar goed, die gedachtes blokkeer ik maar even in het geheel .



Ik ga me weer op onze reisplannen storten. Vandaag heeft China mijn aandacht

Oh nee jij ook al verkouden/ziek Koemelk! Het zal toch niet! Zijn jullie stiekem bij elkaar op bezoek geweest ?

Hoe gaat het vandaag met jou Saintje? Heeft de lange nachtrust wat geholpen?



Goed om te horen dat de inwendige echo minder vervelend was dan het uitstrijkje. Ik ben dus ook angstig aangelegd dus snap je helemaal en vind totaal niet dat je je aanstelt.



Inderdaad, de financiën komen ook om de hoek kijken bij 3 of 4 kinderen. Ik vraag me ook af of we dat wel zouden kunnen 'trekken'. Vooral omdat we wel een beetje luxepaardjes zijn : we maken graag uitstapjes, uit eten, vakanties enz. Natuurlijk kan dat allemaal wel wat minder als er kinderen zijn maar ik zou niet alle leuke dingen in mijn leven willen opgeven.



Hebben jullie het al eens uitgerekend, hoeveel geld er binnen zou komen en eruit zou gaan met een (extra) kind? Ik heb geen idee hoeveel ik zou gaan verdienen als ik 1 of 2 dagen minder ga werken bijvoorbeeld.



Is je vriend naar de dokter geweest voor zijn 'lagere sexdrive' Koemelk, of hoorde dit bij de onderzoeken die jullie toch al moesten doen? Ach, het lijkt me helemaal geen ramp, een vriend met wat minder vaak zin. Mijn man wil vaker dan ik en dan heb ik vaak het vervelende gevoel dat ik hem afwijs. Da's ook niet alles!



Ja het is zeker fijn dat mijn man zo optimistisch is, al vind ik het soms ook wel vervelend dat hij mijn zorgen dan niet serieus genoeg neemt voor mijn gevoel. En ik vind soms dat hij onrealistische verwachtingen heeft: dat we echt wel zeker weten binnen 3 maanden zwanger zullen zijn . Hij ziet al voor zich hoe we de familie met kerst het blijde nieuws kunnen vertellen. Dan moet ik zijn enthousiasme toch echt wat temperen: weet je wel bij hoeveel stellen het super lang duurt voor het raak is?

Hoi meiden,



Hier heb ik vannacht 13 uur(!) geslapen. Mijn man kwam thuis met codeine tabletten en tomatensoep van de Chinees (favoriet!). Ik heb de hele dag op bed gelegen. Of eigenlijk gezeten. Ik kon niet slapen. Alles deed zeer. Bleef maar hoesten. Niks hielp. Hoestdrank ook niet. Een kwartier na mijn eerste tabletje kon ik al liggen zonder me half dood te hoesten, vijf minuten later wilde mijn man naast me komen kruipen en lag ik al in een diepe slaap. Eindelijk! Van half zeven tot tien. Toen hebben we een Walking Dead gekeken en ben ik van elf tot vanmiddag 12 uur helemaal weg geweest. Was op!



Het gaat nu gelukkig al veel beter met me. Maar ondanks mijn opleving vanmorgen, lig ik nu toch weer op bed. Zakdoekjes naast me, antibiotica en aspirine er bij. Hoofdpijn, oorpijn, buikpijn. Wat heb ik eigenlijk niet?! Rot griep.



Hopelijk zakt het bij jou snel weer Koemelk. Ik ben echt in tijden niet zo ziek geweest dus gun je dat echt niet toe.



Als ik ergens op vergeet te reageren, sorry daarvoor alvast. Ik zie een beetje scheel hier.



Eva: Kan je geen berekening laten maken door de afdeling personeelszaken wat je precies gaat inleveren als je twee dagen minder gaat werken? Of werk je bij een te klein bedrijf dat het dan gaat opvallen en je vragen gaat krijgen?

Misschien is ouderschapsverlof ook nog een optie. Het eerste jaar jij (of andersom) en het jaar daarop je man. Dat je een dag per week verspreid over een jaar. Vaak valt het dan heel erg mee wat je gaat inleveren. Helemaal als je het naast de kosten voor het kinderdagverblijf gaat leggen.



Ik heb na mijn miskraam een inwendige echo gehad, tijdens de zwangerschap van mijn zoontje ook bij zeven weken (je kunt het vaak dan nog niet zien met een gewone echo) en daarnaast heb ik een inwendige echo gehad om te kijken of mijn eierstokken er goed uit zagen. Persoonlijk vond ik het helemaal niet pijnlijk. Eigenlijk voelde ik er praktisch helemaal niks van. Dus hopelijk kan ik je daarmee geruststellen.

En als het wel wat gevoelig is dan gewoon meteen aangeven.



Koemelk: Waar hebben ze je man op getest dan? Op welk stofje bedoel ik? Gelukkig ervaar je het zelf als geen ramp. Hij houd van je. Dat lees ik in al je berichten terug. Dus hij kan daar ook niks aan doen. Lief dat je zo met hem mee denkt en leeft. Maar kan me best voorstellen dat, wanneer je ontbloot rond loopt, je jezelf wel afvraagt of dat hem niet wat meer zou moeten triggeren.



Eva: ik las ergens dat je om je heen vaak, jonge, afgepeigerde stellen ziet na het krijgen van een kindje. Ik denk dat het maar net er aan ligt hoe je er zelf mee om gaat. Wij hebben de vrijdag standaard ingedeeld als 'ons' avondje. We gaan dan of uit eten, of we zitten gezellig bij ons zoontje tot hij klaar is met eten, brengen hem samen gezellig naar bed om vervolgens de kaarsjes aan te doen en heerlijk uitgebreid samen te gaan koken. In de zomer lekker de BBQ aan. Even tijd voor elkaar. Wat we natuurlijk ook hebben met ons zoontje er bij, maar het is toch even wat rustiger. We kunnen wat langer aan tafel blijven zitten en echt even naar elkaar luisteren.

De rest van de week is gewoon van ons drietjes. Wat ook heel gezellig is! Lekker kletsen, luisteren naar verhalen van school etc. Alleen red een kleuter dat natuurlijk niet zo lang dus zodra we allemaal klaar zijn ruimen we alles weer op.



Verder is het een kwestie van consequent zijn. Wat bij mij nee is, is bij mijn man ook nee. En het blijft nee. Hij heeft 1 keer geprobeerd zijn zin te krijgen in de supermarkt en ondanks dat iedereen me aan heeft gekeken of ik gek was en ik best wel de druk voelde om hem zijn zin te geven voor dat ene snoepje, heb ik dat niet gedaan. En het is ook nooit meer gebeurd.

Feestjes hebben we niet veel, maar als we ze hebben dan slaapt hij daar ook gewoon. Soms word het wat later dat hij naar bed gaat, we kijken gewoon altijd hoe hij zich voelt, maar hij is er al zo aan gewend dat hij ook gewoon gaat liggen en vrijwel meteen slaapt. Zo kunnen we dus ook gewoon de leuke dingen blijven doen.



Go with the flow. Dat is een beetje ons motto in huis. Zolang hij zich goed voelt, voelen wij ons ook goed. En zolang wij ons goed voelen, stralen we dat weer door naar hem en doet hij ook lekker mee.

En natuurlijk zijn er momenten dat we hem spreekwoordelijk achter het behang kunnen plakken. Maar gelukkig gebeurt dat weinig. En ook dan komen we er altijd weer uit.

Eigenlijk hebben we, tot nu toe, nog niks te klagen. En ook nog geen wallen. We hebben wel, toen hij 8 maanden was, een vakantie geboekt en twee weken alleen maar op het strand gelegen. Dat heeft ons erg goed gedaan. Tot dat moment hadden we eigenlijk helemaal niet door hoe moe we eigenlijk waren. Dat kwam er toen echt even uit. We hadden helemaal niet door dat we er toch wel aan toe waren!

Dus als ik een tip mag geven is, helemaal met een vliegvakantie, is om dat rond die leeftijd te doen. Heerlijk even om zo bij te komen.



Wij hebben niet uitgerekend wat het kost met een tweede kindje. Waar er 1 eet, kunnen er ook twee eten vind ik. We hebben heel veel, ongedragen, kleren over. Daarnaast hebben we al een babykamer en alle andere benodigdheden. Dat scheelt ook enorm. Tegen de tijd dat ze 16 jaar zijn, in de pubertijd en een heel brood op eten, hoop ik toch wel weer meer te werken.

Wij zijn ook wel van het luxe trouwens. Maar, ondanks dat ik toch de helft van mijn salaris ben verloren, hebben we niet het idee dat we hier minder zijn gaan doen. Wel hebben we een auto weggedaan omdat ik er weinig gebruik meer van hoef te maken. Het enige waar we nu tegen aan gaan lopen zijn de kinder vakantie's aangezien hij vanaf volgend jaar leerplichtig is. En dat is wel even balen want verre reizen zijn dan onbetaalbaar. Hoe we dat gaan doen weet ik eigenlijk nog niet.



Hier is mijn test bijna even donker als de controle streep.



Liefs,



Saintje

Oh en Eva, het kan wat langer duren. Het kan ook zijn dat je ,tussen de Chinese rijsttafel door, plotseling gewoon zwanger blijkt te zijn.



Zijn jullie er al een beetje uit wat het word deze zomer?