Zwanger
alle pijlers
Wanneer kies je om er voor te gaan?
dinsdag 11 december 2012 om 14:22
Mijn vriend en ik hadden 'gepland' (voor zover dit te plannen valt) om te stoppen met de pil in januari 2013. Dat is dus volgende maand. Mijn pil is nu bijna op en ik weet het niet.. Ik raak er lichtelijk van in paniek. Mijn vriend weet het wel, die wilde vorig jaar al.
Maar goed ik voorzie nu zoveel zorgen.. We wonen alles behalve ideaal. (Klein, 1 slaapkamer) Ons huis staat al een jaar te koop en de vooruitzichten op verkoop zijn niet al te best. Een nieuw huis kopen gaan we nu dus niet doen i.v.m. dubbele lasten. Een baby'tje kan opzicht de eerste jaren ook hier opgroeien.
We zouden dus kunnen wachten maar aan de andere kant is mijn vriend ouder dan ik en die wil liever niet te oud papa worden. Misschien duurt het wel een tijdje voor ik zwanger word en dan moeten er nog eens 9 maanden bij opgeteld worden.
Daarnaast ben ik iemand die niet alleen alle leuke voordelen ziet aan het hebben van een kindje. Wat als je kindje niet gezond is, wat als het heel zwaar is, wat als ik geen leuke moeder ben, wat als we nooit meer samen op vakantie kunnen en wat als.... Genoeg om over te piekeren. Ik wil graag kinderen maar die klapperende eierstokken heb ik niet en zeer waarschijnlijk gaan die ook niet komen. Ik weet dus niet zo goed wanneer ik echt de knoop door moet hakken en gewoon te genieten en er voor te gaan.
Is dit herkenbaar? Iemand tips/advies?
Maar goed ik voorzie nu zoveel zorgen.. We wonen alles behalve ideaal. (Klein, 1 slaapkamer) Ons huis staat al een jaar te koop en de vooruitzichten op verkoop zijn niet al te best. Een nieuw huis kopen gaan we nu dus niet doen i.v.m. dubbele lasten. Een baby'tje kan opzicht de eerste jaren ook hier opgroeien.
We zouden dus kunnen wachten maar aan de andere kant is mijn vriend ouder dan ik en die wil liever niet te oud papa worden. Misschien duurt het wel een tijdje voor ik zwanger word en dan moeten er nog eens 9 maanden bij opgeteld worden.
Daarnaast ben ik iemand die niet alleen alle leuke voordelen ziet aan het hebben van een kindje. Wat als je kindje niet gezond is, wat als het heel zwaar is, wat als ik geen leuke moeder ben, wat als we nooit meer samen op vakantie kunnen en wat als.... Genoeg om over te piekeren. Ik wil graag kinderen maar die klapperende eierstokken heb ik niet en zeer waarschijnlijk gaan die ook niet komen. Ik weet dus niet zo goed wanneer ik echt de knoop door moet hakken en gewoon te genieten en er voor te gaan.
Is dit herkenbaar? Iemand tips/advies?
dinsdag 11 december 2012 om 14:25
dinsdag 11 december 2012 om 14:31
Hoi Maddison,
Ik denk dat je 2 dingen even van elkaar moet onderscheiden bij het maken van de keuze.
Je noemt al de 'praktische' zaken; woon ik wel groot genoeg, wat als het huis niet verkocht wordt? Zo te lezen heb je voor jezelf daar al een antwoord op: het moet kunnen.
Dan heb je nog een heel belangrijk ander aspect; ben je er wel echt klaar voor voor je gevoel en in hoeverre kun je dat überhaupt ooit zijn?
Ik denk dat je heel goed naar je eigen gevoel moet luisteren, maar probeer jezelf niet te veel te laten leiden door angsten. Je zei al; wat als het niet gezond is, wat als we niet meer op vakantie kunnen.. Piekergedachten zijn nooit een goede leidraad. Wat nou als je een gezond kindje zou hebben en alles goed zal gaan, probeer je dat is in te beelden, in hoeverre zie je jezelf op deze manier als moeder?
succes met overwegen!
Ik denk dat je 2 dingen even van elkaar moet onderscheiden bij het maken van de keuze.
Je noemt al de 'praktische' zaken; woon ik wel groot genoeg, wat als het huis niet verkocht wordt? Zo te lezen heb je voor jezelf daar al een antwoord op: het moet kunnen.
Dan heb je nog een heel belangrijk ander aspect; ben je er wel echt klaar voor voor je gevoel en in hoeverre kun je dat überhaupt ooit zijn?
Ik denk dat je heel goed naar je eigen gevoel moet luisteren, maar probeer jezelf niet te veel te laten leiden door angsten. Je zei al; wat als het niet gezond is, wat als we niet meer op vakantie kunnen.. Piekergedachten zijn nooit een goede leidraad. Wat nou als je een gezond kindje zou hebben en alles goed zal gaan, probeer je dat is in te beelden, in hoeverre zie je jezelf op deze manier als moeder?
succes met overwegen!
dinsdag 11 december 2012 om 14:34
Ja hoor, ook hier koudwatervrees. Gestopt en afgelopen maand voor het eerst geprobeerd. Heel griezelig!
Eerst zien of het kan
Dan of het goed blijft gaan
Hoe ga ik me voelen de komende 9 maanden?
Die bevalling!! Oh got, nu al bang (bang voo rnaalden en pijn hahahaha)
Hoe moet ik omgaan met zo'n klein baby;tje?
Enzovoort enzovoort Herkenning? Toch ga ik ervoor, want er zijn me al een he-le-boel mensen voor gegaan! Veel plezier!
Eerst zien of het kan
Dan of het goed blijft gaan
Hoe ga ik me voelen de komende 9 maanden?
Die bevalling!! Oh got, nu al bang (bang voo rnaalden en pijn hahahaha)
Hoe moet ik omgaan met zo'n klein baby;tje?
Enzovoort enzovoort Herkenning? Toch ga ik ervoor, want er zijn me al een he-le-boel mensen voor gegaan! Veel plezier!
dinsdag 11 december 2012 om 14:35
Ben benieuwd hoe oud jij bent?
En hoe zit het verder qua financieen/werk? Maak je je daar ook zorgen over?
Ik had zelf wel "klapperende" eierstokken en wilde gewoon heel graag toen ik 27 was; ik was meteen zwanger (want ja, ook dat komt vaak voor, dat je juist heel snel zwanger wordt...had ik niet verwacht) en 28 toen ons oudste dochtertje geboren werd. En ja...ik vond het wel superspannend en natuurlijk maakte ik me ook zorgen over dingen als "word ik wel een goede moeder, blijven ik en man het wel leuk samen hebben, etc" . Alles is prima op z'n pootjes terecht gekomen, maar als ik jou zo hoor, zou je niet ook nog even kunnen wachten? Word je niet een klein beetje teveel door je vriend geduwd tot deze beslissing? Zeker als je nog jong bent, waarom dan niet toch nog heel even wachten tot het gevoel bij jou wel ook sterker is?
En hoe zit het verder qua financieen/werk? Maak je je daar ook zorgen over?
Ik had zelf wel "klapperende" eierstokken en wilde gewoon heel graag toen ik 27 was; ik was meteen zwanger (want ja, ook dat komt vaak voor, dat je juist heel snel zwanger wordt...had ik niet verwacht) en 28 toen ons oudste dochtertje geboren werd. En ja...ik vond het wel superspannend en natuurlijk maakte ik me ook zorgen over dingen als "word ik wel een goede moeder, blijven ik en man het wel leuk samen hebben, etc" . Alles is prima op z'n pootjes terecht gekomen, maar als ik jou zo hoor, zou je niet ook nog even kunnen wachten? Word je niet een klein beetje teveel door je vriend geduwd tot deze beslissing? Zeker als je nog jong bent, waarom dan niet toch nog heel even wachten tot het gevoel bij jou wel ook sterker is?
dinsdag 11 december 2012 om 14:35
Ik vind het moeilijk te vertellen wanneer iemand er klaar voor is.
Wil alleen wel even zeggen dat ik het juist positief vind dat je niet alleen maar de voordelen ziet. Persoonlijk vind ik dit alleen maar realistisch, en zie dit juist positief!
Dan knal je minder hard van de roze wolk af in tegenstelling tot de vrouwen die het allemaal te rooskleurig tegemoet gaan!
Wil alleen wel even zeggen dat ik het juist positief vind dat je niet alleen maar de voordelen ziet. Persoonlijk vind ik dit alleen maar realistisch, en zie dit juist positief!
Dan knal je minder hard van de roze wolk af in tegenstelling tot de vrouwen die het allemaal te rooskleurig tegemoet gaan!
dinsdag 11 december 2012 om 14:37
Hee louba,
Kom ik je weer tegen, haha....Ik heb als het goed is vrijdag mn eisprong en schijt 7 kleuren stront, maar man man wat wil ik het toch ook graag!
Heb trouwens nog even gekeken op november let's get started, maar denk dat ik het al gauw niet meer volhoud met lezen en reageren, zouden wat veel egoposts worden om mn verhaal kwijt te kunnen en dat wil ik jullie besparen
.
Wanneer kun jij testen??? Spannend.......
Sorry maddison voor deze "inbraak" op je topic.
Kom ik je weer tegen, haha....Ik heb als het goed is vrijdag mn eisprong en schijt 7 kleuren stront, maar man man wat wil ik het toch ook graag!
Heb trouwens nog even gekeken op november let's get started, maar denk dat ik het al gauw niet meer volhoud met lezen en reageren, zouden wat veel egoposts worden om mn verhaal kwijt te kunnen en dat wil ik jullie besparen
.Wanneer kun jij testen??? Spannend.......
Sorry maddison voor deze "inbraak" op je topic.
dinsdag 11 december 2012 om 14:44
Bedankt voor jullie reacties! Zo jong ben ik niet hoor, ik ben 29 en mijn vriend is 34. We hebben beiden een vaste baan dus ook qua financien is het allemaal in orde. Mijn vriend pusht me ook niet, hij wil er pas voor gaan als ik er echt volledig achter sta. Ik ben iemand die het lastig vind om belangrijke keuzes te maken, ik bedoel.. Het is nogal een keuze die op de rest van je leven een invloed heeft! Ik vind dat iets waar je goed over na moet denken.
Ik wil het wel, maar ook nu? En wanneer dan? Misschien moet ik ook eens meer naar de leuke kant van het moederschap kijken ja. Altijd maar die beren op de weg..
Ik wil het wel, maar ook nu? En wanneer dan? Misschien moet ik ook eens meer naar de leuke kant van het moederschap kijken ja. Altijd maar die beren op de weg..
dinsdag 11 december 2012 om 14:45
Het is voor iedereen anders. Ik moest en zou zwanger worden toen ik 28 was. Ik wilde niets liever!
Ik heb mezelf altijd voorgesteld als moeder van 2 kinderen, toch is het pas nu dat ik toe ben aan een tweede, 6 jaar na de geboorte van ons eerste kinbd. Omdat ik dat gevoel van toen, niet had. Ik had ook niets met baby's van anderen en ik miste het gevoel. En ineens was het er weer. En gelukkig ben ik vrij snel zwanger geworden, we verwachten het kindje in juli.
En al die 'zorgen' die je noemt horen erbij. Op het moment dat je moeder bent is niets meer zonder zorgen, je hebt verantwoordelijkheid voor een kind.
Het is het mooiste wat me ooit is overkomen, het moederschap.
Ik heb mezelf altijd voorgesteld als moeder van 2 kinderen, toch is het pas nu dat ik toe ben aan een tweede, 6 jaar na de geboorte van ons eerste kinbd. Omdat ik dat gevoel van toen, niet had. Ik had ook niets met baby's van anderen en ik miste het gevoel. En ineens was het er weer. En gelukkig ben ik vrij snel zwanger geworden, we verwachten het kindje in juli.
En al die 'zorgen' die je noemt horen erbij. Op het moment dat je moeder bent is niets meer zonder zorgen, je hebt verantwoordelijkheid voor een kind.
Het is het mooiste wat me ooit is overkomen, het moederschap.
dinsdag 11 december 2012 om 14:56
Ik had die ontzettende, klapperende eierstokken ook niet. Wist ook nooit wat ik met een baby aan moest als ik op kraamvisite was ofzo. Had er eigenlijk maar weinig mee. Maar wilde het aan de andere kant toch ook weer wel. En nu ze er eenmaal is ben ik heel blij met haar! Ook al is het met vlagen moeilijk, vond ik de eerste 6 maanden echt geen reet aan en mis ik de vrijheid. Als ik haar dan zie lachen is het allemaal goed en de dingen die ik mis komen wel weer ooit terug als ze ouder is. Maar een tweede, daar moet ik echt niet aan denken haha!
dinsdag 11 december 2012 om 15:21
Als je wilt mag je me trouwens ook best mailen op vivafunny@live.com. Lijkt me erg leuk mn "zorgen" hierover met iemand te kunnen delen, maar zoals ik al tegen louba zei, zo'n maandtopic ga ik nooit bijgebeent krijgen....
dinsdag 11 december 2012 om 16:01
quote:Ivetje schreef op 11 december 2012 @ 14:56:
Ik had die ontzettende, klapperende eierstokken ook niet. Wist ook nooit wat ik met een baby aan moest als ik op kraamvisite was ofzo. Had er eigenlijk maar weinig mee. Maar wilde het aan de andere kant toch ook weer wel. En nu ze er eenmaal is ben ik heel blij met haar! Ook al is het met vlagen moeilijk, vond ik de eerste 6 maanden echt geen reet aan en mis ik de vrijheid. Als ik haar dan zie lachen is het allemaal goed en de dingen die ik mis komen wel weer ooit terug als ze ouder is. Maar een tweede, daar moet ik echt niet aan denken haha!Dit had mijn post kunnen zijn
Ik had die ontzettende, klapperende eierstokken ook niet. Wist ook nooit wat ik met een baby aan moest als ik op kraamvisite was ofzo. Had er eigenlijk maar weinig mee. Maar wilde het aan de andere kant toch ook weer wel. En nu ze er eenmaal is ben ik heel blij met haar! Ook al is het met vlagen moeilijk, vond ik de eerste 6 maanden echt geen reet aan en mis ik de vrijheid. Als ik haar dan zie lachen is het allemaal goed en de dingen die ik mis komen wel weer ooit terug als ze ouder is. Maar een tweede, daar moet ik echt niet aan denken haha!Dit had mijn post kunnen zijn
dinsdag 11 december 2012 om 16:14
dinsdag 11 december 2012 om 16:36
Ook ik herken enorm wat je schrijft.. Ik en mijn vriend zijn er allebei zeker van dat we kinderen willen, maar wanneer ben je er echt klaar voor. Geen idee. Ik vraag me af of ik er ooit helemaal klaar voor ga zijn, ik wil nog van alles voor er een kleine komt (reizen, promotie, etc), terwijl ik aan de andere kant ook heel graag moeder wil worden. Lastige kwestie! Ik wacht rustig af tot de klapperende eierstokken komen en tot die tijd doen we nog heel veel leuke dingen die niet meer kunnen als er een kindje is..
dinsdag 11 december 2012 om 16:38
quote:Mundy schreef op 11 december 2012 @ 16:01:
[...]
Dit had mijn post kunnen zijn Haha! Toevallig ik ben ook eigenlijk helemaal niet zo'n kinderen-mens. Klinkt heel stom en heb me in het begin ook echt wel afgevraagd waarom ik hieraan begonnen was. Ik had namelijk het idee dat dat gevoel vanzelf wel heel sterk zou worden als het kindje er eenmaal was. Helaas was dat in het begin nog niet zo, maar komt dat met de tijd wel en word het ook steeds sterker. Ze is nu 10 maanden en ze is zo schattig en leuk! (Als ze door zou slapen 's nachts zou ze helemaal perfect zijn haha!). Ik zou haar niet meer willen missen en kijk ook echt uit naar alles wat komen gaat en om de ontwikkeling mee te mogen maken enzo.
[...]
Dit had mijn post kunnen zijn Haha! Toevallig ik ben ook eigenlijk helemaal niet zo'n kinderen-mens. Klinkt heel stom en heb me in het begin ook echt wel afgevraagd waarom ik hieraan begonnen was. Ik had namelijk het idee dat dat gevoel vanzelf wel heel sterk zou worden als het kindje er eenmaal was. Helaas was dat in het begin nog niet zo, maar komt dat met de tijd wel en word het ook steeds sterker. Ze is nu 10 maanden en ze is zo schattig en leuk! (Als ze door zou slapen 's nachts zou ze helemaal perfect zijn haha!). Ik zou haar niet meer willen missen en kijk ook echt uit naar alles wat komen gaat en om de ontwikkeling mee te mogen maken enzo.
dinsdag 11 december 2012 om 16:42
Haha dit zou zo mijn topic kunnen zijn 
zelfde zorgen en twijfels.
@funnymiss ik wil dan ook wel meemailen als het mag. Mijn mailadres: suikerspin85@hotmail.com
zelfde zorgen en twijfels.@funnymiss ik wil dan ook wel meemailen als het mag. Mijn mailadres: suikerspin85@hotmail.com
dinsdag 11 december 2012 om 18:50
Heel herkenbaar dit! Ik schrijf mee in het topic 'vanaf januari zonder anticonceptie' maar heb daar gisteren nog gepost dat de twijfels weer toesloegen. Inmiddels wel besloten dat ik niet met een nieuwe pilstrip begin en we er dus officieel voor gaan.
Maar die eierstokken heb ik tot op heden nog niet horen klapperen. Wel heb ik nu het gevoel dat we er klaar voor zijn en lijkt een kindje van ons samen me heel leuk. Daarbij speelt het feit dat ik 30+ ben ook wel mee. De meeste van mijn collega's, vriendinnen en broers en zussen van mijn vriend en mij hebben al kinderen en vond het altijd raar dat ik nooit 'aangestoken' werd. Maar pas nu is dat wel enigszins gebeurd. Denk dat veel mensen om ons heen zelfs denken dat wij geen kinderen willen. Hebben daar nl nooit harde uitspraken over gedaan.
Denk dat het heel belangrijk is om naar je gevoel te luisteren en er goed samen over te praten. En zo blijkt, je bent niet de enige met dit dilemma. Heel veel succes!
Maar die eierstokken heb ik tot op heden nog niet horen klapperen. Wel heb ik nu het gevoel dat we er klaar voor zijn en lijkt een kindje van ons samen me heel leuk. Daarbij speelt het feit dat ik 30+ ben ook wel mee. De meeste van mijn collega's, vriendinnen en broers en zussen van mijn vriend en mij hebben al kinderen en vond het altijd raar dat ik nooit 'aangestoken' werd. Maar pas nu is dat wel enigszins gebeurd. Denk dat veel mensen om ons heen zelfs denken dat wij geen kinderen willen. Hebben daar nl nooit harde uitspraken over gedaan.
Denk dat het heel belangrijk is om naar je gevoel te luisteren en er goed samen over te praten. En zo blijkt, je bent niet de enige met dit dilemma. Heel veel succes!
zondag 20 januari 2013 om 14:33
Ik snap het helemaal.
Ik ben 38 en sinds aug 2012 spiraal eruit gehaald,we gaan door tot ik 40 ben en niet gelukt is stoppen we ermee,
omdat we al een dochter (ieder) van 16 hebben en we op leeftijd zijn,op moment geen werk,dus ook voor en nadelen steeds door mn hoofd.
had er ook niet meer op gerekend om nog een x zwanger te worden, alles op de rit en dan ineens weer een kleintje erbij. slaat alles ineens om natuurlijk.. dus eerst had ik ook twijfels en wat als en als als....ben ook niet jong meer , dus moeilijker zwanger te worden en ook denken of je fit genoeg bent om kind op te voeden, dat zit wel goed dat laatste bij mij...(haha).. voel me geen 38 maar 28.dus dat is het niet..
maar nu vind ik het weer erg leuk om een kindje te krijgen...is ook steeds teleurstellend als ik ongesteld word.. dus ik zeg , je moet er wel 100% voor gaan. is geen pak melk die je gaat kopen.
Ik ben 38 en sinds aug 2012 spiraal eruit gehaald,we gaan door tot ik 40 ben en niet gelukt is stoppen we ermee,
omdat we al een dochter (ieder) van 16 hebben en we op leeftijd zijn,op moment geen werk,dus ook voor en nadelen steeds door mn hoofd.
had er ook niet meer op gerekend om nog een x zwanger te worden, alles op de rit en dan ineens weer een kleintje erbij. slaat alles ineens om natuurlijk.. dus eerst had ik ook twijfels en wat als en als als....ben ook niet jong meer , dus moeilijker zwanger te worden en ook denken of je fit genoeg bent om kind op te voeden, dat zit wel goed dat laatste bij mij...(haha).. voel me geen 38 maar 28.dus dat is het niet..
maar nu vind ik het weer erg leuk om een kindje te krijgen...is ook steeds teleurstellend als ik ongesteld word.. dus ik zeg , je moet er wel 100% voor gaan. is geen pak melk die je gaat kopen.
Dag niet gelachen is een dag niet geleefd.
