Zwanger
alle pijlers
Wanneer weet je het?
dinsdag 17 september 2013 om 11:32
Hi! Ik (eind 20) heb vanochtend aan mijn vriend (40+) gevraagd wat hij zou vinden als we vanaf vandaag de condooms links laten liggen en kijken wat er gebeurd. Hij reageerde met 'Leuk! Maar zes maanden samenwonen vind ik te snel. Ik weet niet wanneer wel een goede tijd is hoor. En leukdat jij er mee bezig bent, dat ben ik ook'.
We wonen samen. Hij heeft een goede baan. Ik heb ook een fijne baan, en start over ongeveer 2 jaar (ivm wachttijden) met een vervolgopleiding die drie jaar duurt en qua overbelasting redelijk zwaar is. Ben dus pas over vijf jaar klaar met studeren. . Dan is hij 50. Te oud om eerste kind te krijgen.... Vinden wij.
Dus, wanneer is wèl een goed moment. Wanneer weet je het? Hebben jullie ideeën over deze situatie?
We wonen samen. Hij heeft een goede baan. Ik heb ook een fijne baan, en start over ongeveer 2 jaar (ivm wachttijden) met een vervolgopleiding die drie jaar duurt en qua overbelasting redelijk zwaar is. Ben dus pas over vijf jaar klaar met studeren. . Dan is hij 50. Te oud om eerste kind te krijgen.... Vinden wij.
Dus, wanneer is wèl een goed moment. Wanneer weet je het? Hebben jullie ideeën over deze situatie?
dinsdag 17 september 2013 om 12:48
Als het goed voelt zou ik er lekker voor gaan! Ik woon nu een paar jaar samen en zat sinds dag 1 al bij mijn vriend in (terwijl ik zelf ook een prachtig appartement had)
Iedereen vond t te snel, blabla.. Niks van aan getrokken , want ik wist na ons eerste weekend dat ik voor hem wilde gaan en met hem wilde trouwen!! iedereens gezeur aangehoord over dat het allemaal wel erg snel ging... Inmiddels diverse relaties van mensen die t allemaal zo rustig aan en perfect deden (vinden ze zelf dan..) zien stranden!! (Haha?) en wij zijn een paar jaar verder en alleen maar meer naar elkaar roe gegroeid..
Ik volg altijd mijn gevoel, bij enige twijfel.. Niet doen!! Maar 1 ding.. Stranden kan het altijd, zelfs na 25 jaar huwelijk, dus ik zou je hart volgen in combinatie met je verstand !
Iedereen vond t te snel, blabla.. Niks van aan getrokken , want ik wist na ons eerste weekend dat ik voor hem wilde gaan en met hem wilde trouwen!! iedereens gezeur aangehoord over dat het allemaal wel erg snel ging... Inmiddels diverse relaties van mensen die t allemaal zo rustig aan en perfect deden (vinden ze zelf dan..) zien stranden!! (Haha?) en wij zijn een paar jaar verder en alleen maar meer naar elkaar roe gegroeid..
Ik volg altijd mijn gevoel, bij enige twijfel.. Niet doen!! Maar 1 ding.. Stranden kan het altijd, zelfs na 25 jaar huwelijk, dus ik zou je hart volgen in combinatie met je verstand !
dinsdag 17 september 2013 om 12:51
Tja uit je laatste zin in je eerste alinea haal ik eruit dat je vriend er (nog) niet klaar voor is.
Lijkt mij dat jullie eerst op dezelfde lijn moeten zitten.
Wellicht wil hij eerst wennen aan het samenwonen (vaak is dat toch anders dan niet 'samenwonen') en misschien wil hij pas de stap over 1 of 1,5 jaar zetten, dan ziet je relatielengte er al weer anders uit.
Hier ook een relatie met een leeftijdsverschil. 15 jaar om precies te zijn. Ik was 18, partner 33 toen we elkaar leerde kennen.
Na een half jaar relatie woonden we samen, meer door omstandigheden, maar heeft onze relatie alleen maar goed gedaan.
Na 3 jaar relatie (woonden dus 2,5 jaar samen) zijn wij getrouwd en iets meer dan een jaar na ons huwelijk werd ons 1e kind geboren.
Inmiddels is kind bijna 4, partner 41 en ben ik 26 en 19 weken zwanger van ons 2e kind.
We zijn bij de geboorte van ons 2e kind 8,5 jaar samen.
Vooral mijn partner was heel erg toe aan kinderen, ik wilde ook wel graag, maar na overleg besloten dat ik eerst mijn studie af zou maken, wij een eensgezinswoning wilden (ipv ons appartementje) en ik een baan had, dat duurde nog bijna 3 jaar toen.
Pas daarna zijn wij begonnen.
De een vind het nog te vroeg, de ander op tijd en de ander weer te laat.
Het belangrijkste is om realistisch te zijn en keuzes te maken. Wellicht moet je één van de twee opgeven of uitstellen (uitstellen van je studie of van kindjes..) soms kan je het gewoon niet allemaal hebben, hoe vervelend ook.
Lijkt mij dat jullie eerst op dezelfde lijn moeten zitten.
Wellicht wil hij eerst wennen aan het samenwonen (vaak is dat toch anders dan niet 'samenwonen') en misschien wil hij pas de stap over 1 of 1,5 jaar zetten, dan ziet je relatielengte er al weer anders uit.
Hier ook een relatie met een leeftijdsverschil. 15 jaar om precies te zijn. Ik was 18, partner 33 toen we elkaar leerde kennen.
Na een half jaar relatie woonden we samen, meer door omstandigheden, maar heeft onze relatie alleen maar goed gedaan.
Na 3 jaar relatie (woonden dus 2,5 jaar samen) zijn wij getrouwd en iets meer dan een jaar na ons huwelijk werd ons 1e kind geboren.
Inmiddels is kind bijna 4, partner 41 en ben ik 26 en 19 weken zwanger van ons 2e kind.
We zijn bij de geboorte van ons 2e kind 8,5 jaar samen.
Vooral mijn partner was heel erg toe aan kinderen, ik wilde ook wel graag, maar na overleg besloten dat ik eerst mijn studie af zou maken, wij een eensgezinswoning wilden (ipv ons appartementje) en ik een baan had, dat duurde nog bijna 3 jaar toen.
Pas daarna zijn wij begonnen.
De een vind het nog te vroeg, de ander op tijd en de ander weer te laat.
Het belangrijkste is om realistisch te zijn en keuzes te maken. Wellicht moet je één van de twee opgeven of uitstellen (uitstellen van je studie of van kindjes..) soms kan je het gewoon niet allemaal hebben, hoe vervelend ook.
Not my circus, not my monkeys
dinsdag 17 september 2013 om 12:53
Tja, er is helaas geen gouden regel die bepaald wanneer je het best aan kinderen kunt beginnen. Je woont een half jaar samen, jullie zijn al langer bij elkaar, stabiele financiele situatie; je kan tien jaar samenwonen en erachter komen dat je vent je bedondert, of je raakt na één ONS zwanger en ze leefden nog lang en gelukkig.
Er is geen peil op te trekken. Ik zou naar mijn eigen gevoel luisteren en niet naar de meningen op het Viva forum! Als jullie graag nu aan een kind willen beginnen moet je dat vooral doen, maar dat is mijn mening waar je niet naar hoeft te luisteren
Er is geen peil op te trekken. Ik zou naar mijn eigen gevoel luisteren en niet naar de meningen op het Viva forum! Als jullie graag nu aan een kind willen beginnen moet je dat vooral doen, maar dat is mijn mening waar je niet naar hoeft te luisteren
This is not kosher!
dinsdag 17 september 2013 om 13:00
@ Joy88: Wat een fijn verhaal. Op mijn gevoel vertrouwen is een goed idee. En mijn gevoel schreeuwt dat wij voor een kindje kunnen gaan. Samenwonen gaat soepel, hele relatie gaat soepel. We hoeven niet ons best te doen. We zijn goed samen. Erg goed.
Verstand zegt ook dat dit juiste moment is. Maar, wat in het vat zit verzuurd niet
@ Silent-Witness: Je hebt een punt. Ik zal keuzes moeten maken. Maar dat wil ik natuurlijk niet Zoals ik al zei, ik heb geen haast, dus keuzes zal ik rustig samen met partner overwegen.
Verstand zegt ook dat dit juiste moment is. Maar, wat in het vat zit verzuurd niet
@ Silent-Witness: Je hebt een punt. Ik zal keuzes moeten maken. Maar dat wil ik natuurlijk niet Zoals ik al zei, ik heb geen haast, dus keuzes zal ik rustig samen met partner overwegen.
dinsdag 17 september 2013 om 13:02
quote:Wellhello schreef op 17 september 2013 @ 12:53:
Tja, er is helaas geen gouden regel die bepaald wanneer je het best aan kinderen kunt beginnen. Je woont een half jaar samen, jullie zijn al langer bij elkaar, stabiele financiele situatie; je kan tien jaar samenwonen en erachter komen dat je vent je bedondert, of je raakt na één ONS zwanger en ze leefden nog lang en gelukkig.
Er is geen peil op te trekken. Ik zou naar mijn eigen gevoel luisteren en niet naar de meningen op het Viva forum! Als jullie graag nu aan een kind willen beginnen moet je dat vooral doen, maar dat is mijn mening waar je niet naar hoeft te luisteren I like you! (En, ja, dat is omdat je zegt wat ik wil horen).
Tja, er is helaas geen gouden regel die bepaald wanneer je het best aan kinderen kunt beginnen. Je woont een half jaar samen, jullie zijn al langer bij elkaar, stabiele financiele situatie; je kan tien jaar samenwonen en erachter komen dat je vent je bedondert, of je raakt na één ONS zwanger en ze leefden nog lang en gelukkig.
Er is geen peil op te trekken. Ik zou naar mijn eigen gevoel luisteren en niet naar de meningen op het Viva forum! Als jullie graag nu aan een kind willen beginnen moet je dat vooral doen, maar dat is mijn mening waar je niet naar hoeft te luisteren I like you! (En, ja, dat is omdat je zegt wat ik wil horen).
dinsdag 17 september 2013 om 13:41
quote:poisson1987 schreef op 17 september 2013 @ 13:02:
[...]
I like you! (En, ja, dat is omdat je zegt wat ik wil horen).Ik ben niet zo van het naar de mond praten maar in dit soort situaties vind ik echt echt echt dat jullie je eigen plan moeten trekken en op je eigen gevoel vertrouwen. Garanties heb je nooit.
[...]
I like you! (En, ja, dat is omdat je zegt wat ik wil horen).Ik ben niet zo van het naar de mond praten maar in dit soort situaties vind ik echt echt echt dat jullie je eigen plan moeten trekken en op je eigen gevoel vertrouwen. Garanties heb je nooit.
This is not kosher!
dinsdag 17 september 2013 om 13:52
Geheel eens met Wellhello. Iedere relatie steekt anders in elkaar. Iedereen heeft wel een idee (in deze) over wat wel of geen juiste beslissing is.
Een kindje maken is niet niks. Daar moeten jullie toch echt zelf voor zorgen en ook zelf volledig achter staan. Ik ben zelf van mening (in mijn eigen situatie) dat ik eerst een jaar zou willen samenwonen, eer ik aan kinderen begin. Niet uit principe, maar om te zien of je het een kalenderjaar (in alle getijden van een jaar) met elkaar uithoudt (samenwonen is ook niet niks).
Zelf besluiten maken wat betreft het willen nemen van kinderen, en je daar niet in willen laten sturen door anderen. Het is niet dat je vraagt naar hulp bij het zoeken van een nieuw bed Het gaat om jouw/jullie leven. Besef dat goed.
Een kindje maken is niet niks. Daar moeten jullie toch echt zelf voor zorgen en ook zelf volledig achter staan. Ik ben zelf van mening (in mijn eigen situatie) dat ik eerst een jaar zou willen samenwonen, eer ik aan kinderen begin. Niet uit principe, maar om te zien of je het een kalenderjaar (in alle getijden van een jaar) met elkaar uithoudt (samenwonen is ook niet niks).
Zelf besluiten maken wat betreft het willen nemen van kinderen, en je daar niet in willen laten sturen door anderen. Het is niet dat je vraagt naar hulp bij het zoeken van een nieuw bed Het gaat om jouw/jullie leven. Besef dat goed.
dinsdag 17 september 2013 om 14:14
dinsdag 17 september 2013 om 14:23
Ik juich het niet toe als mensen heel snel in een relatie aan kinderen beginnen, maar tegelijkertijd (tegenstrijdig, ik weet het! ) vind ik ook dat er geen gouden regel is waaraan je je zou moeten houden, als in 'minimaal 1 jaar samenwonen', of wat dan ook.
Ik heb relaties gehad waarin ik me na 2 jaar nog niet kon voorstellen dat ik een kind zou krijgen. Met Kazman ben ik getrouwd voordat we gingen samenwonen (nou ja, bijna) en was ik zwanger voordat we dat een jaar deden. En toen we daaraan begonnen, wist ik dat het goed was.
Ik heb relaties gehad waarin ik me na 2 jaar nog niet kon voorstellen dat ik een kind zou krijgen. Met Kazman ben ik getrouwd voordat we gingen samenwonen (nou ja, bijna) en was ik zwanger voordat we dat een jaar deden. En toen we daaraan begonnen, wist ik dat het goed was.
dinsdag 17 september 2013 om 14:28
quote:poisson1987 schreef op 17 september 2013 @ 14:14:
Ik laat me ook niet leiden door wat jullie vinden, of zijn vrienden. Maar, ik wil een beetje peilen, want als ik dit met vriendinnen bespreek word het zo'n "ding". En dat wil ik niet. Wil er eerst zelf van genieten, samen beslissen en een geheimpje hebben :-)Maar je vriend vindt het te vroeg, dus....
Ik laat me ook niet leiden door wat jullie vinden, of zijn vrienden. Maar, ik wil een beetje peilen, want als ik dit met vriendinnen bespreek word het zo'n "ding". En dat wil ik niet. Wil er eerst zelf van genieten, samen beslissen en een geheimpje hebben :-)Maar je vriend vindt het te vroeg, dus....
dinsdag 17 september 2013 om 14:34
Ik zou niet per se kijken naar de duur van jullie relatie, want, zoals anderen ook zeggen, garanties heb je nooit en je kan zelf het beste inschatten hoe je relatie is. De omstandigheden zou ik zwaarder vinden wegen. Vergis je niet in de impact van een kind, de verbouwing die je noemt is er niets bij. Daarnaast, zou je ook de tijd kunnen opbrengen om voor een ziek of gehandicapt kindje te kunnen zorgen? De kans is natuurlijk niet groot, maar je hebt ook nooit de garantie of je kind gezond en wel ter wereld komt. Een vriendin van mij is daar het levende voorbeeld van. Die kreeg tijdens haar laatste coschappen een kindje, dat ernstig ziek én gehandicapt bleek te zijn. Ze is nu AIOS, maar het valt alles behalve mee.
No but yeah but no but yeah but no but yeah no but yeah but no because I'm not even going on the pill because Nadine reckons they stop you from getting pregnant.
dinsdag 17 september 2013 om 15:59
Ik weet niet hoe ver jouw partner in de 40 is, maar ik vind het helemaal niet bijzonder als een veertiger vader wordt. Dat zie ik zo vaak om me heen gebeuren. En de moeder is dan in de meeste gevallen begin 40 of in de 30. Jij bent dan een stuk jonger dan hij, maar dat hij in de 40 is terwijl hij kinderen krijgt, vind ik in ieder geval absoluut niet bijzonder.
Maar of je partner nu begin of eind 40 is, een paar jaar (2 of 3 jaar) kun je toch nog wel wachten om even de relatie stabiel te krijgen? Een relatie ontwikkelt zich enorm, ook na twee jaar nog. Maak je niet te veel zorgen om zijn leeftijd.
Maar of je partner nu begin of eind 40 is, een paar jaar (2 of 3 jaar) kun je toch nog wel wachten om even de relatie stabiel te krijgen? Een relatie ontwikkelt zich enorm, ook na twee jaar nog. Maak je niet te veel zorgen om zijn leeftijd.
woensdag 18 september 2013 om 10:39
