Zwanger
alle pijlers
Wat voelde/deed jij vlak voor de bevalling?
vrijdag 7 oktober 2011 om 11:22
Hallo,
Dinsdag 11 oktober ben ik uitgerekend, we verwachten dan ons 2e kindje.
Ik voel me de hele zwangerschap zoveel anders dan de vorige keer.
En ben nieuwsgierig hoe anderen de dag voor de bevalling doorbrachten en hoe ze zich voelden.
De vorige keer lag ik op 'de dag' op de bank, na een druk weekje.
Ik beviel precies op de uitgerekende datum, 0.00 uur, op de minuut nauwkeurig
Dinsdag 11 oktober ben ik uitgerekend, we verwachten dan ons 2e kindje.
Ik voel me de hele zwangerschap zoveel anders dan de vorige keer.
En ben nieuwsgierig hoe anderen de dag voor de bevalling doorbrachten en hoe ze zich voelden.
De vorige keer lag ik op 'de dag' op de bank, na een druk weekje.
Ik beviel precies op de uitgerekende datum, 0.00 uur, op de minuut nauwkeurig
vrijdag 7 oktober 2011 om 11:56
Ik was 11 dagen over tijd en was op zaterdag om een uur of 12 boodschappen aan het doen. Kreeg kramp maar besloot door te lopen naar de markt. En toen die kramp vervolgens nog een keer kwam viel het kwartje: het was eindelijk begonnen! Dus hup, op de fiets naar huis (gelukkig wonen we dichtbij het centrum) en daar aangekomen kwamen de weeën sneller achter elkaar. Het ging echt goed en snel maar toen ik om 19.00 al 3 uur lang op 8-9 cm zat met teruglopende weeënactiviteit besloot de VK dat we naar het ziekenhuis moesten. Het infuus dat ik daar kreeg maakte het allemaal niet beter en zo is zoon om 22.35 dankzij een ks geboren.
vrijdag 7 oktober 2011 om 11:59
Bij de eerste was ik de hele dag aan het shoppen met met mijn franse tante,'s avonds op de bank gehangen en ANTM gekeken. De volgende dag om 9.00 begonnen de weeen, dochter nr 1 is om 13.00 thuis geboren.
Bij de tweede (vandaag 2 weken geleden) zou ik ingeleid worden in het ziekenhuis vanwege bekkeninstabiliteit.
's Ochtends dochter 1 naar de creche gebracht met een lege maxicosi achterin en daarna doorgereden naar het ziekenhuis.
Daar bleek ik al 4 cm ontsluiting te hebben, om 10.15 werden m'n vliezen gebroken en 3 uur later was dochter nr 2 er. Het was dat mijn ouders dochter 1 al van de creche hadden gehaald want anders hadden we weer terug kunnen rijden met een volle maxicosi naar de creche.
Bij de tweede (vandaag 2 weken geleden) zou ik ingeleid worden in het ziekenhuis vanwege bekkeninstabiliteit.
's Ochtends dochter 1 naar de creche gebracht met een lege maxicosi achterin en daarna doorgereden naar het ziekenhuis.
Daar bleek ik al 4 cm ontsluiting te hebben, om 10.15 werden m'n vliezen gebroken en 3 uur later was dochter nr 2 er. Het was dat mijn ouders dochter 1 al van de creche hadden gehaald want anders hadden we weer terug kunnen rijden met een volle maxicosi naar de creche.
vrijdag 7 oktober 2011 om 12:05
De dag voor de bevalling? Bijslapen in het zh met slaapmiddel en een pethidine-injectie (heerlijk geslapen, dwars door de weeen heen ), omdat ik al 3 nachten niet geslapen had, vanwege de helse pijnen van (bleek in het zh) een niersteen. En dat is pijnlijker dan een wee...
Dag daarna zou ik ingeleid worden, was niet meer nodig, had al 4cm ontsluiting en niets van gemerkt .
Halverwege de ochtend nog in een rolstoel het ziekenhuis door, voor een echo van mijn nieren (kon blijkbaar niet wachten...) en daarna met weeenopwekkers was ik binnen 2 uurtjes klaar.
Dag daarna zou ik ingeleid worden, was niet meer nodig, had al 4cm ontsluiting en niets van gemerkt .
Halverwege de ochtend nog in een rolstoel het ziekenhuis door, voor een echo van mijn nieren (kon blijkbaar niet wachten...) en daarna met weeenopwekkers was ik binnen 2 uurtjes klaar.
vrijdag 7 oktober 2011 om 12:09
As we speak zit ik te wachten op een geplande KS (heb gister gehoord dat het vandaag moet gebeuren ivm pre eclampsie). Over een uurtje of vijf heb ik mijn tweeling in mijn armen. Of allebei één, misschien wel zo handig.
Hoe ik me voel? Erg zenuwachtig . Wat ik aan het doen ben? Forummen in het ziekenhuisbed en manlief is even boodschappen doen. Dat zal er de rest van het weekend niet van komen.
Hoe ik me voel? Erg zenuwachtig . Wat ik aan het doen ben? Forummen in het ziekenhuisbed en manlief is even boodschappen doen. Dat zal er de rest van het weekend niet van komen.
vrijdag 7 oktober 2011 om 12:15
quacker ik wens je sterkte straks moeder van n tweeling,veel geluk ermee.
pimpelmeesje dat zal even n schok zijn geweest,later alleen maar superblij toch?
familie van mij was aan t bevallen het kind was er, de dokter zei dat ze mocht doorgaan er kwam er nog eentje.de vader en moeder zeiden allebei o neeee!dit was jaren geleden de vader was 19 de moeder 17.dan schrik je wel even.
pimpelmeesje dat zal even n schok zijn geweest,later alleen maar superblij toch?
familie van mij was aan t bevallen het kind was er, de dokter zei dat ze mocht doorgaan er kwam er nog eentje.de vader en moeder zeiden allebei o neeee!dit was jaren geleden de vader was 19 de moeder 17.dan schrik je wel even.
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
vrijdag 7 oktober 2011 om 12:21
Het was zondag en ik wilde die dag perse nergens meer naar toe. Zelfs geen blokje om terwijl het echt best lekker weer was. Verder heb ik die dag doorgebracht met het schrobben van de oven en de badkamervoegen;-)
Oh ja, er moesten perse pannekoeken gebakken worden, waar ik daarna misselijk van werd en chagerijnig was dat het huis stonk.
's avonds braken mijn vliezen, 's nachts begonnen de weeën en iets na het middaguur is onze zoon geboren.
Oh ja, er moesten perse pannekoeken gebakken worden, waar ik daarna misselijk van werd en chagerijnig was dat het huis stonk.
's avonds braken mijn vliezen, 's nachts begonnen de weeën en iets na het middaguur is onze zoon geboren.
Schuin spaan en Zee gras planten potjes
vrijdag 7 oktober 2011 om 12:22
Bij de eerste werd ik ingeleid, behalve scheren(nou ja, mijn man, want ik kon nergens meer bij) heb ik niets gedaan.
Bij de tweede braken 's nachts mijn vliezen(ik werd wakker van een "plop" en een golf water), natuurlijk naast het stomme ritselmatje zodat onze gloedjenieuwe matras kleddernat werd. Ik moest blijven liggen want kind was niet ingedaald. Twee uur later mocht ik naar het ziekenhuis en 3 uur later was kind er.
Bij de derde had ik om 22.00 mijn moeder nog aan de telefoon, meldend dat ze rustig kon gaan slapen omdat nog niets wees op een aanstaande bevalling. Om 01.00 belde ik haar om te melden dat ze een derde kleinzoon had
Bij de vierde ging ik voor een liggingsecho naar het ziekenhuis toen de verloskundige bij het strippen toch ineens een voetje voelde. Daar bleek dochter idd weer eens gedraaid te zijn. Het rommelde al in mijn buik en gezien de vorige snelle bevallingen werd ik uiteindelijk, na ruzie met de gynaecoloog, want hij vond dat een volkomen stuitbevalling waarbij dochter ook nog eens bijna overdwars lag best vaginaal te doen, in het ok-rooster gepropt en werd dochter na een paar uur uit mijn buik getild.
Bij de tweede braken 's nachts mijn vliezen(ik werd wakker van een "plop" en een golf water), natuurlijk naast het stomme ritselmatje zodat onze gloedjenieuwe matras kleddernat werd. Ik moest blijven liggen want kind was niet ingedaald. Twee uur later mocht ik naar het ziekenhuis en 3 uur later was kind er.
Bij de derde had ik om 22.00 mijn moeder nog aan de telefoon, meldend dat ze rustig kon gaan slapen omdat nog niets wees op een aanstaande bevalling. Om 01.00 belde ik haar om te melden dat ze een derde kleinzoon had
Bij de vierde ging ik voor een liggingsecho naar het ziekenhuis toen de verloskundige bij het strippen toch ineens een voetje voelde. Daar bleek dochter idd weer eens gedraaid te zijn. Het rommelde al in mijn buik en gezien de vorige snelle bevallingen werd ik uiteindelijk, na ruzie met de gynaecoloog, want hij vond dat een volkomen stuitbevalling waarbij dochter ook nog eens bijna overdwars lag best vaginaal te doen, in het ok-rooster gepropt en werd dochter na een paar uur uit mijn buik getild.
vrijdag 7 oktober 2011 om 12:24
Ik lag op zondagavond te slapen toen opeens de vliezen braken, enorm waterballet in bed. Manlief wakker geschud dat hij badlakens moest halen en een bak op wat vruchtwater op te vangen.
Daarna gebeurde niets dus ben gaan slapen. Volgende ochtend wat weeen en de VK gebeld. Die luisterde het hartje en dat viel steeds weg. Dus naar het ziekenhuis.
Daar bleek niks aan de hand, als ik op mijn zij ging liggen was hartslag weer normaal.
Vanaf die ochtend tot de ochtend erop met weeen gelegen op de verloskamer. Maar de ontsluiting vorderde niet. Het was inmiddels dinsdagmiddag toen ze me naar huis stuurden wegens ruimtegebrek.
Dus thuis de weeen verder opgevangen. Die nacht kreeg ik onwijze rugween en heb niet geslapen. De volgende dag werd ik compleet gek van de weeenstormen. De nacht van woensdag op donderdag maar weer naar het ziekenhuis gereden omdat ik het niet meer trok.
Al die tijd geen medische hulp gehad, VK kwam niet omdat het nu medisch was en ziekenhuis stuurde ons naar huis.
Had 2 cm. Aan een infuus gelegd, 4 mislukte ruggenprikken. Totale uitputting.
Tegen 18 uur in de avond had ik volledige ontsluiting. Maar er was verder nienmand die me kon begeleiden dus moets het maar inhouden. Dat lukte met heel veel gekrijs en gebrul een beetje.Daarna stopte mijn hart ermee, van pure uitputting. Paniek. Man staan roepen op de gang dat ik dood was.
Kwam een reanimatieteam binnendenderen. Gereanimeerd. Toen ging ik weer ademen, en men durfde een keizersnee niet aan ivm risico van de narcose terwijl ik net een hartstilstand had gehad.
Dus persen maar. Een uur en 5 minuten geperst (geen idee waar ik het vandaan haalde) en donderdag avond om 20:08 is mijn dochter geboren.
Daarna gebeurde niets dus ben gaan slapen. Volgende ochtend wat weeen en de VK gebeld. Die luisterde het hartje en dat viel steeds weg. Dus naar het ziekenhuis.
Daar bleek niks aan de hand, als ik op mijn zij ging liggen was hartslag weer normaal.
Vanaf die ochtend tot de ochtend erop met weeen gelegen op de verloskamer. Maar de ontsluiting vorderde niet. Het was inmiddels dinsdagmiddag toen ze me naar huis stuurden wegens ruimtegebrek.
Dus thuis de weeen verder opgevangen. Die nacht kreeg ik onwijze rugween en heb niet geslapen. De volgende dag werd ik compleet gek van de weeenstormen. De nacht van woensdag op donderdag maar weer naar het ziekenhuis gereden omdat ik het niet meer trok.
Al die tijd geen medische hulp gehad, VK kwam niet omdat het nu medisch was en ziekenhuis stuurde ons naar huis.
Had 2 cm. Aan een infuus gelegd, 4 mislukte ruggenprikken. Totale uitputting.
Tegen 18 uur in de avond had ik volledige ontsluiting. Maar er was verder nienmand die me kon begeleiden dus moets het maar inhouden. Dat lukte met heel veel gekrijs en gebrul een beetje.Daarna stopte mijn hart ermee, van pure uitputting. Paniek. Man staan roepen op de gang dat ik dood was.
Kwam een reanimatieteam binnendenderen. Gereanimeerd. Toen ging ik weer ademen, en men durfde een keizersnee niet aan ivm risico van de narcose terwijl ik net een hartstilstand had gehad.
Dus persen maar. Een uur en 5 minuten geperst (geen idee waar ik het vandaan haalde) en donderdag avond om 20:08 is mijn dochter geboren.
vrijdag 7 oktober 2011 om 12:37
Ruim 3 weken voor de uitgerekende datum had ik nog flink wat boodschappen gehaald en toen tiramisu gemaakt, voor de grap zei ik tegen mn vriend, hopelijk hoef ik niet te bevallen voordat de tiramisu is opgestijfd, want ik heb er al dagen zin in. Mijn vriend zei, nou ik heb iniedergeval de auto voor de deur staan, maak je geen zorgen. Even later op de bank werd ik opeens super chagarijnig. Werd helemaal nerveus en boos omdat ik wilde dat mijn vriend de tas die ik had klaargezet voor de bevalling nog een keer zou checken, maar hij vond dat dat over een half uurtje ook prima kon. Toen heb ik maar een bad genomen, kwaad en huilend (lekker overdreven dacht ik nog). Daarna zijn we naar bed gegaan en 10 minuten later PLOP, de vliezen gebroken, toen lagen we allebei in een deuk, we wisten meteen waar mijn gedrag vandaan kwam. Ik nog een kraamverband ingedaan tegen het vruchtwater, maar voordat we bij de auto waren liep het mn schoenen al in. Voelde me echt zo voor lul staan bij de ingang van het ziekenhuis met een kletsnatte broek.
vrijdag 7 oktober 2011 om 12:43
Bij de oudste 10.00 gestript, niets aan de hand. 's avonds nog met nichtje naar pannekoekenschip geweest, de volgende dag om 15.00 bevallen.
Bij de jongste om 7.00 vliezen gebroken, op mijn gemak de oudste naar kdv gebracht, tas ingepakt, thuis opgeruimd 10.00 naar ziekenhuis voor CTG, weer naar huis want geen weeën, 12.00 weer naar z.huis en om 19.55 geboren.
Bij de jongste om 7.00 vliezen gebroken, op mijn gemak de oudste naar kdv gebracht, tas ingepakt, thuis opgeruimd 10.00 naar ziekenhuis voor CTG, weer naar huis want geen weeën, 12.00 weer naar z.huis en om 19.55 geboren.
vrijdag 7 oktober 2011 om 12:50
Bij de eerste probeerde ik mijn veters te strikkenn toen mijn vruchtwater brak. Direct daarna begonnen de weeën en 6 uur later was Tony er.
Bij de tweede ben ik 's morgens gestript. De hele dag gewoon mijn gang gegaan, ik had niet het idee dat ik zou gaan bevallen. 's Avonds begonnen toch de weeën en 4 uur later was Vito er.
En nu... over 2 weken uitgerekend, ik ben zó benieuwd hoe het deze keer zal beginnen! Ik hoop eigenlijk weer met gebroken vliezen. Dat is zo'n lekker duidelijk begin: geen weg terug meer. Het rommelt nu al wel aardig, maar het zal allemaal nog wel even duren.
Quaker: succes straks! Spannend hoor!
En Lady, jij ook succes! Want jij bevalt dit weekend!
Bij de tweede ben ik 's morgens gestript. De hele dag gewoon mijn gang gegaan, ik had niet het idee dat ik zou gaan bevallen. 's Avonds begonnen toch de weeën en 4 uur later was Vito er.
En nu... over 2 weken uitgerekend, ik ben zó benieuwd hoe het deze keer zal beginnen! Ik hoop eigenlijk weer met gebroken vliezen. Dat is zo'n lekker duidelijk begin: geen weg terug meer. Het rommelt nu al wel aardig, maar het zal allemaal nog wel even duren.
Quaker: succes straks! Spannend hoor!
En Lady, jij ook succes! Want jij bevalt dit weekend!
vrijdag 7 oktober 2011 om 12:53
Mijn weeen begonnen om 7 uur 's avonds, om 11 uur waren ze al behoorlijk sterk en pijnlijk om half twee kwamen ze opeens om de drie minuten, helaas duurden ze ook ongeveer drie minuten, er zat dus eigenlijk geen hersteltijd tussen.
Om twee uur 's nachts kwamen we aan in het ziekenhuis, alwaar geconstateerd werd dat ik nog maar 1 cm ontsluiting had. Daar heb ik in het geboortehotel nog een tijd in bad gelegen en heb me verder voornamelijk bezig gehouden met puffen.
Om een uur of half zes bleek ik 3 cm ontsluiting te hebben. Ik vond dat ik dit niet nog een uur of 10 kon volhouden dus vroeg ik om een ruggenprik. Na anderhalf uur werkte de ruggenprik. Maar 3 uur later was de verdoving volledig uitgewerkt.
Om 12 uur 's middags had ik 5 cm ontsluiting en besloot de verloskundige om middels een klisma mijn darmen te legen (toen heb ik mijn man wel even weggestuurd, dit werd me echt te gek) zodat niets in de weg zou zitten.
Een paar helse uren later kreeg ik naast de weeenopwekkers (en mijn eigen weeen waren al heel erg pijnlijk) een verdovingspompje dat wel iets hielp tegen de pijn maar de onsluiting is niet verder gekomen dan 8 cm. Einde van de middag besloot de gynaecoloog om een keizersnee te doen.
Jammer genoeg moest ik er erg lang op de anesthesist wachten, vond de periode dat ik met vreselijke pijn op de operatietafel enorm lag te schudden het ergst.
Om tien voor zeven is mijn zoontje geboren.
Ik vond de keizersnee echt vreselijk, ik had zo enorm het gevoel dat ik faalde. Ik kan het eigenlijk ook nog niet zonder tranen vertellen. Maar het is ook nog maar 5 weken geleden.
Om twee uur 's nachts kwamen we aan in het ziekenhuis, alwaar geconstateerd werd dat ik nog maar 1 cm ontsluiting had. Daar heb ik in het geboortehotel nog een tijd in bad gelegen en heb me verder voornamelijk bezig gehouden met puffen.
Om een uur of half zes bleek ik 3 cm ontsluiting te hebben. Ik vond dat ik dit niet nog een uur of 10 kon volhouden dus vroeg ik om een ruggenprik. Na anderhalf uur werkte de ruggenprik. Maar 3 uur later was de verdoving volledig uitgewerkt.
Om 12 uur 's middags had ik 5 cm ontsluiting en besloot de verloskundige om middels een klisma mijn darmen te legen (toen heb ik mijn man wel even weggestuurd, dit werd me echt te gek) zodat niets in de weg zou zitten.
Een paar helse uren later kreeg ik naast de weeenopwekkers (en mijn eigen weeen waren al heel erg pijnlijk) een verdovingspompje dat wel iets hielp tegen de pijn maar de onsluiting is niet verder gekomen dan 8 cm. Einde van de middag besloot de gynaecoloog om een keizersnee te doen.
Jammer genoeg moest ik er erg lang op de anesthesist wachten, vond de periode dat ik met vreselijke pijn op de operatietafel enorm lag te schudden het ergst.
Om tien voor zeven is mijn zoontje geboren.
Ik vond de keizersnee echt vreselijk, ik had zo enorm het gevoel dat ik faalde. Ik kan het eigenlijk ook nog niet zonder tranen vertellen. Maar het is ook nog maar 5 weken geleden.
vrijdag 7 oktober 2011 om 12:56
@Mars: wat eng en ellendig. Heb je het een beetje kunnen verwerken?
De dag zelf heb ik best veel gedaan: boodschappen, uitgebreid koken en lopend de fiets van mijn vriend naar de fietsenmaker gebracht. En uitgebreid mijn zusje gebeld omdat ik een beetje down was.
's avonds naar de borstvoedingscursus. Toen ik thuis kwam, ging ik de planten in de tuin water geven. Mijn vliezen braken en zes uur later kon ik de borstvoedingscursus meteen in praktijk brengen...
De dag zelf heb ik best veel gedaan: boodschappen, uitgebreid koken en lopend de fiets van mijn vriend naar de fietsenmaker gebracht. En uitgebreid mijn zusje gebeld omdat ik een beetje down was.
's avonds naar de borstvoedingscursus. Toen ik thuis kwam, ging ik de planten in de tuin water geven. Mijn vliezen braken en zes uur later kon ik de borstvoedingscursus meteen in praktijk brengen...
vrijdag 7 oktober 2011 om 12:56
Bij de eerste was ik vanuit huis voor kantoor aan het werk toen de weeën begonnen. Ik dacht dat het voorweëen, maar al na een half uur kon ik nauwelijks meer rechtop zitten. Vlotte bevalling, met het ontbijt was er nog niks aan de hand en voor de lunch was hij er, twee weken eerder dan verwacht.
Bij de tweede liep ik juist al 9 dagen overtijd. Overdag nog naar de markt geweest met de oudste en ik was aan het eind van de middag net een treinbaan met hem aan het bouwen toen ik me niet zo lekker voelde worden. Voor het avondeten was baby 2 er.
Mijn zusje had juist beide keren al een paar dagen voordat de bevalling echt goed losbarstte al af en aan komende weeën, wat steeds maar niet doorzette. Heel anders dus.
Bij de tweede liep ik juist al 9 dagen overtijd. Overdag nog naar de markt geweest met de oudste en ik was aan het eind van de middag net een treinbaan met hem aan het bouwen toen ik me niet zo lekker voelde worden. Voor het avondeten was baby 2 er.
Mijn zusje had juist beide keren al een paar dagen voordat de bevalling echt goed losbarstte al af en aan komende weeën, wat steeds maar niet doorzette. Heel anders dus.
..
vrijdag 7 oktober 2011 om 12:59
Spannend, LaDy. Mijn twee zwangerschappen liepen heel anders.Bij de eerste was ik gezellig aan het winkelen toe de eerste wee kwam. We gingen naar huis en mijn moeder had paella gehad. We zaten naar GTST te kijken en paella te eten toen het ineens de tweede wee kwam en geen drie minuten later de derde. Binnen no time zat ik te kotsen. 5 uur later was mijn zoon geboren.
Met de tweede was ziek vanaf dag een. Ik wist eigenlijk heel vroeg dat ik zwanger was omdat ik zo misselijk en moe was. Ik was al een paar dagen in bed met bekkeninstabiliteit toen de bevalling begon. Ik sliep toen mijn vliezen braken. Ik verving de beddengoed en maakte alles schoon. Toen ik om 5 uur eindelijk weer naar bed ging, heb ik een tafel met veel troep erop laten vallen. Iedereen schrok zich rot thuis en ik moest iedereen geruststellen, want ik had geen weeën. Het kind komt nog niet, zei ik. 4 uur later was mijn dochter geboren. En de eerste wat ik deed na de bevalling was diep ademen: het was de eerste keer dat ik vrij kon ademen in maanden! Wat een opluchting! Ik had me in maanden niet meer zo goed gevoeld. Ik ging dus gelijk ontbijten.
Met de tweede was ziek vanaf dag een. Ik wist eigenlijk heel vroeg dat ik zwanger was omdat ik zo misselijk en moe was. Ik was al een paar dagen in bed met bekkeninstabiliteit toen de bevalling begon. Ik sliep toen mijn vliezen braken. Ik verving de beddengoed en maakte alles schoon. Toen ik om 5 uur eindelijk weer naar bed ging, heb ik een tafel met veel troep erop laten vallen. Iedereen schrok zich rot thuis en ik moest iedereen geruststellen, want ik had geen weeën. Het kind komt nog niet, zei ik. 4 uur later was mijn dochter geboren. En de eerste wat ik deed na de bevalling was diep ademen: het was de eerste keer dat ik vrij kon ademen in maanden! Wat een opluchting! Ik had me in maanden niet meer zo goed gevoeld. Ik ging dus gelijk ontbijten.
