Wij gaan voor een derde..wat enorm spannend

Hoi meiden,

Wij hebben het ook al een poosje over een derde! De knoop is isteravond doorgehakt en we gaan ervoor! Maar wel pas in januari. Dan heb ik mijn rijbewijs gehaald, en we wonenop een dorp, dus dan kan ik ook wat meer. Ik vind het echt onwijs spannend en leuk! Maar die beren op de weg he! Tjonge, ik kan me helmaal suf piekeren. Terwijl dat bij de tweede helemaal niet zo was!

Ik wil zo graag nog een keer zwanger zijn! Een keer alles doen zoals het hoort! (Bij de oudste kwam ik er pas met 25 weken achter zwanger te zijn, en bij de jongste kochten we een huis wat nog volledig opgeknapt moest worden toen ik 30 weken zwanger was.)

Het lieft zou ik nu die pil al door de wc spoelen, maar verstandiger is om gewoon nog even te wachten tot januari.

Gezellig Mammie_rf, welkom.

Dat is wel echt iets dat ons hier bindt, die veel meer rationele overwegingen, beren op de weg, maar ook diepe wens voor nog een derde.

Hou oud zijn jullie kindjes nu? Was je toen makkelijk zwanger?

Heftig lijkt me, er bij 25 wkn pas achter komen!!



Enkie, spannend vrijdag! En fijn dat je je in goede handen voelt in het ZH.

Bijzonder, weer dezelfde kraamverzorgende. Kan ze dan wel garanderen dat ze dan beschikbaar is?



Ik ben bij beiden in het ZH bevallen, poliklinisch. Had achteraf best thuis gekund, maar voelde me prettiger in ZH. Misschien dat ik het deze keer wel thuis probeer. Eerst maar eens zwanger worden en blijven....

Gek he, dat je je daar nu ineens mee bezig houdt, terwijl een tweede veel ,,normaler'' lijkt te zijn!

Mijn meiden zijn nu 2,5 en 10 maanden. Daarom willen we nu ook al een derde, lekker weinig leeftijds verschil.

De oudste was totaal niet gepland, ik was al jaren aan de pil, en kreeg verkering met mijn man. Maar ik was niet zo trouw daarin, en omdat ik nog geen kinderen wilde ben ik overgestapt op de prikpil. Maar die hielp duidelijk niet zo goed! Dus ik kwam er op mijn 19e achter dat ik binnen 15 weken mama zou zijn! Toen was het heel heftig hoor! Maar zou het nu niet anders gedaan hebben! (Nou, misschien had ik het dan graag meteen geweten;))

De jongste was n een keer raak!

Dus geeft geen garanties, maar wel vertrouwen!



Ik ben ook 2 keer in het zhuis bevallen en wil het misschien ook wel een keer thuis proberen. Aan de andere kant heb ik het wel als prettig ervaren!



Er zijn wel meer dingen hoor die is anders wil doen, zoals de ontmoeting tussen de zusjes en hun nieuwe brusje. Toen de jongste geboren werd en we thuis waren zat binnen 10 minuten heel m'n kotje vol! Lief bedoeld hoor, maar de moeder van de buurvrouw hoeft er niet met haar neus boven op te zitten als je me snapt!

Hoi Mammierf, leuk weer een nieuw ‘lid’ erbij. Nog eventjes geduld met het stoppen met de pil dus. Maar ach, de tijd vliegt voorbij (althans bij ons), voor je het weet is het januari.



Enkie, dus jij groeit ook al zo snel? Ik kan nog wel mijn gewone kleren aan en draag geen positiedingen (ook nog lang niet van plan) maar ik merk idd dat mijn buik nu nóg sneller groeit dan de vorige keer. De eerste keer ging je pas bij 15 weken wat zien, 2e keer bij een week of 12 en nu dus al bij 8 weken. Mijn lichaam is inmiddels ervaren geraakt in het dragen van kinderen en alle organen weten al snel weer waar ze naartoe moeten om plaats te maken voor de baarmoeder (ofzo) Ben overigens in gewicht nog niet aangekomen. Ik draag nu maar gewoon leggings en tuniekjes of wat wijdere shirtjes naar mijn werk en hoop dat het de komende weken nog niet op zal vallen.



Ik weet niet exact op welke datum ik ben uitgerekend, omdat de eerste dag van mijn laatste menstruatie een beetje vaag is (bij mij begint het normaal op zaterdag al te ‘druppelen’ (spotting) terwijl het dan pas op dinsdag of woensdag doorbreekt. Dat gebeurde dit keer niet, waardoor ik op zondag al argwaan kreeg en op dinsdag idd positief testte. Maar vorige maand was mijn menstruatie wel zo begonnen (spotting vanaf zaterdag en op woensdagmiddag pas doorgebroken) zodat ik niet precies wist welke datum ik moet gebruiken. De echo wees afgelopen donderdag 7 weken 3 dagen aan, dus dat zou betekenen dat de bevruchting ong. 2,5 week daarvoor zou hebben plaatsgevonden. Als je dan terugrekent zal ik ongeveer rond 20 mei uitgerekend zijn. Maar met de termijnecho zullen we de werkelijke datum wel te horen krijgen, nog twee weken geduld.



Ik ben de eerste keer trouwens in het ziekenhuis bevallen (lange bevalling met vacuumverlossing) en de tweede keer thuis. Nu nog niet over nagedacht.



Hoe is het met de anderen? Nonovrouw, ik heb teruggelezen dat jouw NOD 15 oktober is, nog een paar dagen! Al tekenen? En Mirremarra en 4HelloKitty, ik las een stukje terug in dit topic dat jullie iets schreven over vrouwen die ongepland zwanger werden en dat jullie daar weinig begrip voor kunnen opbrengen. Nu ben ik er natuurlijk ook “zo eentje” en toen ik dat las werd ik opeens wel een stukje terughoudender. Ik hoop niet dat jullie het daardoor minder leuk vinden dat ik erbij ben gekomen. Het klopt idd dat het bij mij anders is begonnen en dat ik er ook wel wat anders in stond dan de meesten, maar ik verwacht dat dat helemaal bij zal draaien en dat ik ook ten volste kan gaan genieten van onze derde op komst. Ik zou dan ook graag willen blijven, en volgens mij zijn wij allemaal bijna even ver, dus dat zou juist leuk zijn toch?



Is er al iemand met een tabel begonnen?



Groetjes Emma

Haha Emma het is niet zo dat ik weinig begrip heb voor mensen die spontaan zwanger blijken. Alleen hebben mijn man en ik er wel behoorlijk aan gewerkt . Dat bedoelde wij meer. En dat het bij de een maanden duurt voordat ze zwanger is en de ander doet het een keer en het is raak met anticonceptie en al. Je bent van harte welkom hoor, gepland of niet gepland.



Mammarf van harte welkom! Jij bent lekker jong moeder geworden! Ik was 23 toen mijn eerste werd geboren. En die is inmiddels 7. Spannend dat jullie er in januari voor gaan.



Enkie Kinderarts zeg je? Is het erfelijk voor je kinderen? Of bedoel je wat anders?



Schema wordt echt steeds noodzakelijker denk ik, want het wordt hier nog druk! Mijn uitgerekende datum is 20 mei. Maar dat wordt na de echo aangepast misschien een paar dagen. Als wij een nieuw topic openen kunnen wij misschien ook een korte pakkende openingsnaam bedenken ik zoek mij soms rot naar het topic.



Vandaag de afspraak voor de echo gehad. En het wordt pas 26-10.. zo ver weg nog. Dan ben ik al bijna 11 weken. Maar goed er is dan in elk geval wel wat te zien op de echo hoop ik. Als het goed zit natuurlijk. Verder was het een bekend verhaal uiteraard. Ze heeft mij wel op het hart gedrukt tegen de tijd dat de bevalling start eerder te bellen. Mn jongste is namelijk gelanceerd en die kon ze nog net opvangen bij binnenkomst. Maar dat was ik ook wel van plan



Inderdaad Isis jij nono en carmens zijn gewoon de volgende die zich als zwangere melden . Wat ga jij als NOD aanhouden? Of wacht je eerst je menstruatie af?

Heb wat zitten knutselen, kom op zoiets, is het wat? Aanvullingen of aanpassingen hoor ik graag. Misschien kan ik het bestandje dan aan Nonovrouw mailen, dat ze het in de OP zet. Nieuw topic hoeft van mij persoonlijk niet zo (heb deze gebookmarked op tel en laptop) maar zo ja, ook prima, heb alleen geen inspiratie voor een naam



Ik lees ook nog terug de volgende namen, weet niet of die nog meeschrijven of in de tabel willen? Wagoni, 5x5, Inieminie, Liubi, Pipp...



Ik hoor het wel!



naamleeftijdandere kindjesNODen?uitgerekend opbijzonderhedenNonovrouw32meisje (4) meisje (2)15 okt IsisVGjongen (4) jongen (2)NODCarmen jongen (3) jongen (1)NOD4Hellokitty 31jongen 6) jongen (4)10 september 20 mei 201326 oktober termijnechoPipoomeisje (4) jongen (3)3 mei 2013eerste echo goed!Mirremara2 kinderenjuni 2013Enkie30meisje (3) meisje (1)Mammie_rfmeisje (2) meisje (1)begint in januari 2013Emma3939jongen (8) meisje (2)10 september20 mei 2013eerste echo goed! Intake VK 22 oktober, termijnecho 24 oktober

Wauw, mooi hoor Emma!

Ik ben overigens 35 en bij mij is dus sinds 8 okt spiraal eruit.

Hoi allemaal,



Hier even een korte update. Ten eerste natuurlijk gefeliciteerd Emma en Enkie en welkom. Leuk dat jullie al zwanger zijn. En Mammie, spannend volgend jaar voor een derde. Je bent er wel heerlijk jong bij. Ik was 34 bij mijn 1e en nu dus 38!



Emma, fijn om te zien dat ik niet de enige bij die op een wat oudere leeftijd toch de stap wil nemen voor een derde (ook al was het bij jullie dan niet echt gepland:-)). Soms twijfel ik weleens, ben ik niet te oud? Is het niet de goden verzoeken voor een kindje dat niet gezond is?



Anyway, de wens is vele malen groter! Ik merk wel dat ik na mijn miskraam (nu 3 weken geleden) ik continu zit te luisteren naar mijn lichaam. Voel ik nu krampjes omdat ik mijn eisprong heb? Heb ik mijn eisprong al gehad en is het de innesteling die ik voel? Ben ik misschien wel al zwanger? Is mijn eisprong uberhaupt al geweest of moet hij nog komen? Pfff, zwaar frustrerend. Wil er niet zo mee bezig zijn maar kan het niet tegenhouden. En nu loopt mijn man ook nog eens zijn twijfels uit te roepen of een derde nu toch wel verstandig is. Leuk om te horen na een miskraam. Alsof hij opgelucht is dat het niet goed was. Is natuurlijk niet zo en we hebben gewoon zware nachten omdat allebei onze kids slecht slapen maar goed. Hij heeft het nog niet definitief uitgesproken. Ik hou jullie op de hoogte! Wat betreft mijn NOD, eventuele zwangerschap óf.....dat we het toch bij 2 houden. Maar dat laatste hoop ik dus niet.



ps: Emma, jij gaf aan dat je sowieso een vruchtwaterpunctie laat uitvoeren. Ben je niet bang voor een miskraam? Als de nekplooimeeting een hoge uitkomst heeft, is dat voor jou dan niet genoeg?



Voor alle andere zwangeren: Geniet en ik hoop dat jullie je niet al te slecht voelen!

Hoi Carmen, herkenbaar wat je schrijft allemaal. Tja leeftijd blijkt een abstract begrip. Toen ik tegen de 36 liep kreeg ik ineens haast met een tweede (er zit bij ons 6 jaar tussen de 1e en de 2e, zo lang hebben we getwijfeld), maar toen ik tegen die gevoelsmatige "grens" aan liep waren daar toch ineens die kriebels. Na eerst een miskraam lukte het toen vrij snel gelukkig. Maar nu ben ik dus weer 3 jaar ouder en lijkt het idd net alsof die grens "gewoon" is opgeschoven. Ik riep altijd dat ik me op mijn 40e zou laten steriliseren (want een kind krijgen op je 40e da's toch veeeeeeeeeeeel te oud) maar, als dit nu niet zou zijn gebeurd met deze zwangerschap, had ik mezelf daar op mijn 40e toch nog te jong voor gevonden denk ik en had ik gekozen voor een tussenoplossing in de vorm van een spiraal. Met andere woorden, je schuift eigen grenzen denk ik onbewust steeds een beetje op, ook omdat je, als het eenmaal zo ver is, je je nog helemaal niet "zo oud" voelt als je had "verwacht" dat bij die leeftijd paste ofzo? Tenminste ik denk dat het zo werkt. Leeftijd is maar een getal, al zit je als vrouw natuurlijk wel met de risico's die nu eenmaal groter worden bij hogere leeftijd, dat is waar ja. Maar daar stel je je op zo'n moment ook wel op in denk ik. Bovendien heb ik ook een jongere man (31), dus dat maakt bij ons ook wel verschil. Ik was 30 bij de eerste, 36 bij de tweede en nu dus (nog net) 39 als de derde wordt geboren.



En ja die VWP. De kans op een MK is erg klein, en ik denk dat we dat risico wel moeten nemen, omdat de situatie wel echt nog veel moeilijker zal worden als het kindje iets ernstigs zou mankeren. Dat zou zo'n grote druk leggen op het gezin, dat kunnen we onszelf en de andere kids niet aandoen denk ik. Dus ik vind dat ik dat aan de anderen verplicht ben (en daarbij wil ik het voor mezelf ook gewoon graag weten). Maar wie weet, als de combitest een super goede uitslag geeft, dat we dan nog van gedachten veranderen, daar heb ik het met mijn man nog niet over gehad. Maar bij mijn jongste had ik een verhoogd risico met de combitest (1/111), voornamelijk door de nekplooi die wat aan de dikke kant was. Naar aanleiding daarvan hebben we toen een vlokkentest laten doen. Die viel me alles mee gelukkig. De periode daaromheen overigens niet, die was slopend. Drie weken in de stress gezeten. Eindelijk 13 dagen na de VT kwam de brief met het verlossende bericht dat alles goed was, pfff. Ik heb daarna altijd gezegd dat ik, mocht het nog een keer aan de orde zijn, ik niet meer een combitest zou laten doen maar meteen een VWP. Maar nu sta ik er toch weer anders in, en wil ik ook weten wat daar de uitslag van gaat zijn en hoe de nekplooi is. Ik weet dat met mijn leeftijd, met gemiddelde waarden, je automatisch al in de verhoogd risico categorie valt, dus daar ben ik nu op voorbereid. En ook dat een verhoogd risico nog geen hoog risico betekent. Toen met de 2e kon ik alleen maar aan dat ene procentje denken, vreselijk. Nu sta ik er weer anders in.



Hoe is het met de anderen?



Ik heb de gegevens in de tabel aangepast in de computer hoor, maar het lijkt me het handigst als die in de OP komt.



Groetjes Emma

Oh en Carmen, het is idd een megadomper zo net na je miskraam, dat je man toch weer aan het twijfelen is over een derde. Het lijkt me zo zuur om zo'n periode zo af te moeten sluiten, met die beslissing. Hoop voor jou dat het goed uitpakt! Maar het is idd wel een beslissing die je met z'n tweeën maakt.

Wauw mooie tabel Emma! mn kids zijn 5(j) en 7(m).



Emma, hoe zat dan dan bij jouw tweede. Heb jij toen geen combitest gedaan? Ik zou ook liever voor een vlokkentest kiezen ipv een vwp. Vooral voor de termijn waarop het gebeurd. Een vlokkentest is natuurlijk wat eerder. Dan kun je je zwangerschap ook nog wel geheim houden. Bij 16 wk ga je wel al wat zien. Ook al hebben wij er wel over gesproken met elkaar mn man en ik, vinden wij het toch erg spannend. Wij hebben bij de andere twee helemaal geen onderzoeken laten doen.



Jeetje Carmen, lastig allemaal. Maar ik snap het wel. Als bijvoorbeeld blijkt dat dit kindje bij ons niet gezond is of het alsnog in een miskraam eindigt weet ik ook niet of wij er nog wel mee doorgaan hoor. Hoe ver moet je gaan he.. moeilijk.

Eeh Emma, zie nu dat wij tegelijkertijd zijn uitgerekend. Grappig zeg! Heb jij eigenlijk geen kwaaltjes?

Ik zal het aanpassen Nonovrouw. Kun je de tabel, als ik hem je gemaild heb bijvoorbeeld (hij staat in een Word bestand), niet gewoon knippen en plakken in de OP, als je op wijzigen drukt? Zo heb ik 'm ook in een bericht geplakt. Niet met "tabel toevoegen". Kun je hier op Viva privéberichten sturen?



@ H4K, ik heb bij mijn tweede een combinatietest gehad (dat heb ik geschreven toch) en daar kwam verhoogd risico uit. En daarom hebben we toen een vlokkentest laten doen. Inderdaad, omdat die nog net kon op dat moment (moest voor 14 weken) en omdat er echt aanleiding toe was dus. Maar bij een vlokkentest kun je minder zien dan bij een vruchtwaterpunctie en is het risico van een miskraam iets groter. Als er nu geen directe aanleiding is voor zo'n test, zou ik denk ik om die redenen, ook bij een goede uitslag combitest, dit keer toch voor een VWP gaan. Nadeel is idd dat die later plaatsvindt en stel dat er toch wat mis is, het dan nog moeilijker wordt om het af te breken. Maar ik denk dat dat sowieso erg moeilijk zal zijn, ook bij 15 weken...



Bij mijn eerste heb ik wel een nekplooimeting gehad herinner ik me, maar een combitest bestond toen niet. Toen kreeg ik de eerste echo pas met 12 weken (en dat was meteen die nekplooimeting). En toen nog een met 20 weken, maar 2 echo's toen dus, best weinig eigenlijk.



En nee ik heb eigenlijk geen kwaaltjes, voel me goed, behalve vermoeidheid (vooral overdag eigenlijk, en met name als ik op mijn werk ben, ik doe kantoorwerk en daar val ik soms zowat bij in slaap haha). Als ik maar bezig ben dan merk ik het niet zo goed. Ik sport ook nog 2 x per week 's avonds. Maar niet misselijk, geen veranderde eetlust, smaak of geur (al ben ik ook al minstens 4 weken verkouden, dus ik ruik sowieso minder). Ja nu ik het zo schrijf: heb wel duidelijk een verminderde weerstand, da's ook een symptoom he. Ben al weken aan het kwakkelen, terwijl ik normaal nooit ziek ben. Verkouden, keelpijn, dat soort dingen. Maar ja hoort erbij. Verder dus niet misselijk, maar dat ben ik hiervoor ook nooit geweest. Ook geen darmproblemen. Iets onrustigere huid en mijn borsten wel iets voller maar niet pijnlijk. Eigenlijk, als ik erover nadenk, de zwangerschappen waar ik het minst van heb gemerkt in het begin (als ik niet had geweten dat ik zwanger was, totaal niets dus eigenlijk) die waren goed. En tijdens de zwangerschappen waarin ik in het begin wel kwaaltjes had (eerste keer: gebrek aan eetlust de eerste weken, tweede keer: ontzettende jeuk over hele lichaam vanaf week 7) zijn allebei uitgemond in een miskraam... Dus aan de ene kant maakt het me onzeker dat ik niets voel, aan de andere kant moet ik er inmiddels ook gewoon op durven vertrouwen dat het dan juist goed zit. Geen bericht is goed bericht



En jij, behalve de misselijkheid? Krijg je ook al een beetje opgeblazen buikje (met name 's avonds)?



Ik zie trouwens nog wel tegen iets op, we gaan met ons kantoor wegens 25-jarig bestaan 2 dagen naar Parijs over 2 weken. Dan wilde ik het dus nog niet vertellen, maar dat gaat wel moeilijk worden als ik wijntjes en Franse kaasjes moet afslaan etc. Ik moet mijn man dan maar stiekem mijn wijn op laten drinken als ik er af en toe een bestel, om niet op te vallen. Ben normaal een groot fan van een heerlijk glas wijn namelijk! En van kaasplankjes, en dat weten ze daar ook Lastig!



Tot slot: mijn jongste is vandaag in een vre-se-lijk humeur. Een leuke maar ook lastige leeftijd dit zeg. We botsen dan continue, en alles is een drama. De hele dag gejank. Ze zat duidelijk niet lekker in d'r vel, maar er moesten toch boodschappen worden gehaald en dergelijke. Ze heeft de hele winkel bij elkaar gekrijst. Op zulke momenten denk ik nog steeds weleens, waaaaaaar in godesnaam begin ik weer aan. Hier ben ik echt zo slecht in he Maargoed het is een fase het is een fase het is een fase... Alleen lukt het me op zulke momenten niet om te genieten door alle twijfels.



Ook financieel hoop ik dat we het allemaal nog wel gaan redden straks. Hebben jullie daar helemaal geen zorgen over? Nu hebben we het goed, als ik nieuwe kleertjes voor ze nodig heb, of gewoon iets leuks zie in de winkel waar ik tegenaan loop, dan kan ik dat gewoon kopen. Kunnen we op vakantie in de zomer. Hebben mijn man en ik nog iets over voor onszelf en kunnen we sparen voor de kids. Ik ben zo bang dat dat allemaal minder gaat worden en zou het wel erg vinden als we echt elk dubbeltje om zouden moeten gaan draaien. We wonen op 100m2, da's niet zo groot natuurlijk voor 5 personen, maar verhuizen is geen optie (inzake waardedaling huizen en dat we ons huis precies hebben gekocht op het allerduurste moment) . Nouja al die praktische beren, die leven gewoon weer even op vandaag, pfff

Nonovrouw ik vind het wel heel spannend voor jou! Nog 9 dagen geduld dus. Wel fijn dat je er zelf zo relaxt onder bent. Ik merkte ook nooit wat hoor, tussen mijn eisprong en de positieve test. Het was telkens weer een verrassing. Dat mijn menstruatie uitbleef was het eerste en enige teken (mits ik al niet al daarvoor had getest gewoon omdat het zo kon zijn)

Sorry Emma ik las eerste ipv jongste. Voor ons verandert er niet veel. De auto en het huis zijn groot genoeg. Het scheelt wel enorm dat de jongste al 5 is die is sowieso heel makkelijk. Hoor je heel de dag niet. Terwijl dochter van 7 een behoorlijke dramaqueen kan zijn als iets haar niet zint. In de ochtend voel ik mij ook echt zo beroerd maar ze gaan hun gang en helpen mij goed door zelf aan te kleden helpen met dingetjes pakken enzo. Dat is super relaxt. En mn man is ook onwijs veel thuis en heeft dit weekend echt veel gedaan in huis. Ik vind het wel zwaar die misselijkheid en dat braken. Het lijkt meer te zijn dan bij de vorige twee. Ik heb geen buikje wel een cupmaat meer.

Nonovrouw, ik heb ook dat het me ergens beter uitkomt als het niet meteen raak is. Augustus of september zou ideaalst zijn.

Maar besef heel goed dat het dit keer een kwestie van "oefening baart kunst" kan zijn en niet zoals bij 1 en 2 zomaar raak. Dus als het wel sneller raak is ben ik tuurlijk dolblij.



Leuk om zo uitgebreid van iedereen te lezen!



@prenatale testen

Wij hebben beide keren combinatietest (bloed+nekplooi) gedaan, met uitgangspunt om bij slechte uitslag verder te testen. Gelukkig beide keren gunstige uitslag gehad, dus geen vwp of vlokkentest. Nu ben ik wel weer paar jaartjes ouder, we zullen weer combitest doen en laagdrempelig verder kijken.



@wonen

We wonen niet supergroot, 120 m² , maar wel kamertje over. We hebben 4 kleine slaapkamers, eentje nu in gebruik als logeerkamer, maar die zouden we kunnen opofferen en bv een slaapbank op zolder zetten. De slaapkamers zijn veel te klein om twee kinderen samen in te laten slapen. Ook zouden we de zolder anders kunnen indelen en daar jongenskamer van maken, genoeg opties in ieder geval.

Financiën vind ik best spannend, komt toch weer veel bij kijken, niet alleen in begin, met kleding, luiers, opvang etc, maar ook later, met sportclubjes,zwemles, muziekles, vakanties.

Vliegen naar een zonnige bestemming is toch een ander verhaal als je 5 tickets moet betalen en bv ook niet de standaard 2- of 4-persoonsaccomodaties kunt gebruiken. Maar goed, dat zijn kuxeproblemen. Dit jaar hebben we ook super genoten van onze kampeervakantie.



Ik ga even lekker DWDD kijken!



Fijne avond

4hellokitty, fijn dat je kinderen zich al goed zelfstandig redden.

Bij ons is ook de jongste heel makkelijk, weinig mee te stellen.

Oudste is zeeeeer goed in dramatiek

Maar goed, mocht het allemaal binnen paar maanden lukken, dan is de oudste ruim 5,5 en de jongste bijna 4 als er een broertje of zusje bijkomt.

quote:isisVG schreef op 09 oktober 2012 @ 09:19:

4hellokitty, Mirremara, Pipoo, Enkie en Emma, wanneer zijn jullie precies uitgerekend?

Scheelt allemaal niet veel toch?



En zijn Carmens, Nonovrouw en ik nog de enigen die nog zwanger willen worden van de derde?

Aimz en Titanic houden het voor gezien toch?



Hoi,



Ik ben volgens mijn eigen berekening 3 of 5 juni uitgerekend (ik hou van onevengetallen ). Volgens mij schelen we niet veel nee.



Hoe gaat het met jou en hoe voel je je nu 'leeg' zonder spiraal?



@4HK, jammer dat je zo misselijk bent. Heeft dat ook met moeheid te maken? Dat was/is bij mij zo. Vandaag en gisteren de eerste misselijke gevoelens gehad maar dat haalt het niet bij mijn enorme trek helaas.....de weegschaal is kapot maar ik durf er ook niet op te staan inmiddels.



Knap trouwens dat je het pas met 12/13 weken wilt vertellen, zeker met de combitest. Ik wil dat eigenlijk ook maar er is nu al een buikje te zien...en ik ben net zes weken! Ik hoop dat ik het volhoud en kan verdoezelen met kleding.



@Enkie, wat grappig dat je dochter dat al zo aanvoelt. Fijn ook om te lezen dat ik niet de enige ben die zo snel groeit. Maar ik wil het echt nog even voor me houden ook omdat wij net als bij $HK in een situatie zitten, dat niemand het meer verwacht.



@Emma, welkom en wel heel begrijpelijk hoor je situatie. Een jaar geleden had ons dat ook kunnen gebeuren. Terwijl we toen ook dachten dat het 'af' was.

@Aimz, jammer dat je stopt met schrijven maar ik kan het me voorstellen. Nu is het misschien even slikken maar het lijkt me inderdaad makkelijker als je kinderen iets ouder zijn.

Vanuit een zonnig vakantieland weer een berichtje van mij. Inmiddels 11 weken zwanger en alles gaat z'n gangetje. Weinig last van de lichte kwaaltjes die ik eerder had. Wél nog moeier dan normaal, alhoewel ik daar weer minder van merk als ik lekker buiten bezig ben zoals nu.

De leeftijden van mijn kinderen staan verkeerd in het schema (mooi schema overigens), ze zijn 3 en 1,5, schelen 18 maanden met elkaar.

Financieel vraag ik me inderdaad wel eens af of dat allemaal lukt later met het betalen van opleidingen/studie, etc. Maar ik wil me daar ook niet teveel zorgen over maken.

Qua woning gaat het wel. Wij wonen ook op 100 m2 ongeveer, met vier slaapkamers, drie ruime en een wat kleinere. De kleinste is nu nog kantoor, maar kan op zeker moment wel ingericht worden als slaapkamer. Liefst laat ik eerst nog twee kinderen samen slapen, als dat lukt. Dat dacht ik bij nr 1 en 2 vooraf ook, maar dat bleek al snel geen match te zullen worden. nr 2 ging namelijk tot 2 maanden geleden altijd zonder ook maar even te huilen gewoon slapen 's avonds, terwijl nr 1 altijd veel lastiger naar bed te brengen was. Nr 2 heeft nu wat peuterpuberperikelen en verzet zich sinds kort dus ook tegen het slapengaan.

We hebben niet zo'n grote woonkamer, maar geen woonkamer is groot genoeg voor onze kinderen, denk ik. Die moeten gewoon naar buiten om hun energie kwijt te kunnen.



Overigens vind ik het altijd toch ergens een vreemd punt; het hebben van genoeg ruimte voor een x-aantal kinderen. Mijn vader komt uit een gezin van 11 kinderen en de kinderen hadden samen 2 slaapkamers (terwijl er makkelijk meer slaapkamers bijgemaakt hadden kunnen worden). Geen van de kinderen was daar ooit ongelukkig onder, ook niet als pubers. Mijn vader sliep zijn hele jeugd met één van zijn broers in een bed. Volgens mij neemt een kind de dingen zoals ze zijn. Het is alleen de omgeving die afwijkingen veroordeelt (ook kinderen onderling hoor). Ik sliep/speelde/maakte ruzie ook met mijn zusje op één kamer, was voor ons heel vanzelfsprekend. Alleen toen mijn broers aparte kamewrs kregen; toen niet meer, toen wilden we ook eigen kamers. Nou 'ga' ik ook niet voor 11 kinderen in mijn huis, maar drie moet toch gewoon kunnen (zelfs zonder vierde slaapkamer). Ik moet ook altijd denken aan die Amerikaanse sitcoms waarbij de twee broers of de twee zussen altijd bij elkaar op de kamer slapen.

Bij ons verwacht ook niemand het meer, dat weet ik zeker. Ik bereid me dan ook voor op minder leuke reacties. Nu hebben we de voorgaande twee keren de mensen ook al zo verrast. De eerste keer zwanger was ook iets sneller dan de bedoeling, we waren wel al 2 jaar samen maar woonden nog niet samen. Vriendje was toen pas 22. Ik stopte met de pil (na 15 jaar) en nog voor en wel we goed en wel aan andere conceptie waren gewend, bleek ik al zwanger. Geen enkele keer ongesteld geweest! Nooit verwacht dat dat zo snel kon gaan. Dus dat was ook best een shock voor de omgeving, en ook voor onszelf. Maar ik was al 30 dus er op zich wel aan toe.



Het is allemaal goedgekomen hoor, al hebben we de eerste 2,5 jaar samen in mijn kleine appartement gewoond. Toen we dit huis kochten voelde dat dan ook als heel groot, van 1 verdieping naar 3 en 40 m2 erbij, met z'n drietjes. Maar daar wen je toch wel snel aan, en nu vinden we het met 4 eigenlijk al aan de kleine kant. Nou ja, misschien winnen we de loterij nog eens, dan kunnen we verhuizen. En anders doen we het er maar mee. Woonkamer is niet zo groot, maar we hebben een minimalistische inrichting dus zoveel mogelijk ruimte gecreeerd. En we hebben ook een tuint(je). We wonen aan de rand van de stad, dus veel buitenspeelmogelijkheden. Er zijn op de 1e verdieping 3 slaapkamers, 2 normale en 1 heel kleintje, daar slaapt de jongste nu in en da's gedeeltelijk vaste kastruimte. De zolderkamer is best groot, en die is nu over (logeer/werk/strijk kamer). Daar gaat de oudste nu naar toe, en dan kunnen de jongste twee op zijn oude kamer, naast die van ons. Die is wel groot genoeg voor 2 kinderen, al denk ik dat we in de toekomst dan wel een leuk stapelbed gaan doen, om ruimte te besparen. Maar de eerste 6 maanden zal de baby wel weer, net als de anderen, bij ons op de kamer slapen. De oudste heeft zelfs 2,5 jaar bij ons op de kamer geslapen, dat was in de flat niet anders.



Over de tweede hebben we dan weer weer 6 jaar getwijfeld, dat niemand het eigenlijk meer verwachtte dat we er bij ons nog een kindje zou komen. En nu al helemaal niet meer, ik denk dat ze zich nu (misschien nog net niet hardop) vooral zullen afvragen of dat nou wel verstandig is, en waarom we dit willen etc. etc. Niet helemaal onterecht, maarja het blijft een eigen keuze natuurlijk, al verwacht ik gewoon niet al te leuke reacties. Ik kijk er iig niet naar uit, en aangezien we nog maar net zelf aan de beslissing zijn gewend (en soms zelfs ook nog niet eens 100%) zit ik er nog niet om te springen om het nieuws wereldkundig te maken nee. En op mijn werk zullen ze ook "not amused" zijn, daar ben ik best wel hard nodig en ons kantoor is niet groot, dus ze zullen echt vervanging moeten zorgen, of de collega's die er nu zijn zullen 4 maanden harder moeten werken.



Mirremarra, ik heb van jou weinig gegevens voor de tabel, wat is je leeftijd, en welke leeftijd hebben je kids (j/m)?



Nonovrouw, blij dat ik niet de enige ben met zo'n leuke peuterpubermeid! Ze is fantastisch hoor, en ze kan en wil alles al zelf doen. Ook is ze al zindelijk (nog geen 2,5) dus ik vind dat wel heel knap. Maar ze wil dus letterlijk ALLES zelf bepalen en daar is ze dan heel vasthoudend in, en dat kan natuurlijk niet altijd. Dat botst. Ik wilde heel graag een meisje, na mijn zoon, maar nu vraag ik me soms af waarom ook alweer Mijn zoon was en is echt veel makkelijker in dat opzicht.



Balen voor de meiden met misselijkheid, dat lijkt me echt rot idd. Hield het bij jullie wel op na het eerste trimester? Iets om naar uit te kijken dus!



Nonovrouw, ik heb ook geen behoefte om mijn email op het forum te zetten, ik heb zelfs een nieuwe account aangemaakt om hier te posten, omdat ik nog anoniem wilde blijven. Maar hoe gaan we dat dan doen

Cross met Pipoo. Heb je gelijk in hoor, met die kamers, maar het is gewoon dat het je eigen verwachting is tegenwoordig. Vroeger was het anders ja, ik sliep ook altijd met mijn zus op één kamer tot onze puberteit, ondanks dat mijn ouders een groot huis hadden. Later hebben ze verbouwd en kregen we beiden een grote eigen kamer. Maar dat zal in dit huis niet kunnen, dus ik hoop maar dat ze elkaar wel aardig vinden ja, nummer 2 en 3 dan. Maar ik denk dat nummer 2 vooral heel erg blij zal zijn met een baby in huis, die is gek op baby's en zal een klein moedertje worden verwacht ik!



Ik heb nu de tabel zo:



naamleeftijdandere kindjesNODen?uitgerekend opbijzonderhedenNonovrouw32meisje (4) meisje (2)19 okt IsisVG35jongen (4) jongen (2)8 oktober spiral verwijderdCarmen 38jongen (3) jongen (1)4Hellokitty 31jongen 6) jongen (4)10 sept 20 mei 201326 oktober echoPipoomeisje (3) jongen (1,5)3 mei 2013eerste echo goed!Mirremara2 kinderen3 of 5 juni 2013Enkie30meisje (3) meisje (1)Mammie_rfmeisje (2) meisje (1)begint in januari 2013Emma3939jongen (8) meisje (2)10 sept20 mei 2013eerste echo goed! Intake VK 22 oktober

Zo net even alles goed gelezen. Ik ben 34 jaar en mijn kinderen zijn 4 en 3 jaar oud.



Net vier boterhammen gegeten....dus kreeg een beleefde opmerking van mijn man dat ik dan ook niet moest zeuren dat ik mezelf dik vond...terecht natuurlijk en verstandelijk weet ik dat wel maar mijn lichaam doet alsof het uitgehongerd is.



Wat betreft woonruimte; dat is bij ons geen probleem. De crisis hangt in de lucht op het werk dat blijft spannend. En ook wat de vaste lasten volgend jaar worden, maar we hebben nu niets te klagen,. We zijn wel net verhuisd dus flink ingeteerd op spaargeld en ik geloof nooit dat we dit huis kunnen verkopen voor hetzelfde bedrag, zeker nu niet meer. Dat vind ik ook nog spannend, maar zolang wij beiden kunnen blijven werken, is dat gene probleem en zelfs als een van ons thuis komt te zitten, trekken we het ook wel.



Heb net twee verhalen gehoord van mensen die geen contractverlenging kregen maar die hebben allebei alweer een baan. Er is ook nog wel werk natuurlijk.