Wij gaan voor een derde..wat enorm spannend

Volgens het balletjesschema is dit een meid......

Ik mag de 31e op echo om14.00 uur......

Was trouwens bij mijn miskraam ook tot het einde voor mijn gevoel echt zwanger......was moe, gevoelige borsten, duizelig vanwege lage bloeddruk wat ik tijdens zwangerschap steeds heb.....maar mijn lichaam hield me gewoon voor de gek.....

Ben ook bang dat ik alsnog ongesteld wordt en dat mijn test positief was door achtergebleven hormonen in mijn lijf. Klinkt stom, maar ben een beetje voorzichtig.....

quote:Lily30 schreef op 23 oktober 2012 @ 16:43:

En nieuw......ik ben de hele dag door lichtelijk misselijk en heb weinig eetlust.......dat is echt nieuw voor mij, bah!





Misschien omdat je nu idd zwanger bent van een meisje, ipv bij je jongens. Al had ik bij beide zwangerschappen geen last van misselijkheid. Maar je hoort weleens dat je bij een meisje misselijker bent dan bij een jongen.



Ik had bij de laatste zwangerschap sneller een slechte huid, herinner ik me. Nu is 'ie nog hartstikke mooi, valt me alles mee. Ik denk nu dus een jongen hier, opeens! Weet niet waarom, misschien toch beinvloed door dat kalendergedoe haha.



Vanavond hebben we het aan zoon verteld tijdens het eten. Hij reageerde niet super enthousiast. Nóg meer herrie in huis, riep hij, nog zo'n schreeuwerd erbij! En waar moest 'ie dan slapen. We hebben hem verzekerd dat hij nog steeds de zolder krijgt, alleen, en dat de baby tzt bij dochter op de kamer komt. Toen was het goed, al dringt het volgens mij nog niet helemaal door. Hij wilde wel graag een jongen want dan konden we tenminste blauw met witte muisjes trakteren En hij gaat mee naar de echo morgen.

Hoi meiden, mag ik ook komen meeschrijven? Ik heb twee prachtige meiden en was zwanger van de derde. Helaas heb ik vorige week (op vakantie) een miskraam gehad. Was dus niet in Nederland en daardoor nog geen verloskundige gezien sindsdien. Morgenavond een echo om te zien of alles weg is. Ook al weet ik het echt zeker, ik vind het stiekem toch best een beetje spannend.

Maar ja we willen nog steeds graag een derde. Helaas nu dus weer 'opnieuw beginnen'. Hopelijk helpt dit vruchtbare topic . Alle twijfels en beren op de weg herken ik zeer zeker, maar de wens is groter. Het voelt alsof er hier nog een kindje bijhoort.

Zomerzonnestraal welkom! Jammer van je miskraam. Hoe ver was je?



Emma fijn dat hij het zo oplakte je zoon. Hij zal het morgen ook wel op school vertellen dan. Hadden jullie je ouders wel al ingelicht? Wij zijn ook benieuwd hoe de kids erop reageren. Dit weekend waren vrienden bij ons met een baby en die entertainde ze de hele middag. Maarja die ging ook weer met de visite mee naar huis natuurlijk.



Lilly je moet je er aan overgeven en dat is zo lastig. M'n eerste zwangerschap was een miskraam maar dat heeft zo'n impact gehad. Daardoor durf ik er nog geen vertrouwen in te hebben tot ik een kloppend hartje heb gezien.



Ik ben bij zowel m'n dochter als m'n zoon even misselijk geweest als nu. Maar bij mijn dichter kreeg ik puistjes en trek in vet eten(gebakken eieren met spek enzo) en bij m'n zoontje at ik amper en viel ik flauw bij de slager. Aangezien ik dat nog niet heb gehad en trek heb in vet eten en puistje af en toe, denk ik nu weer een meisje is. Maar een jongetje is ook van harte welkom! Ben trouwens wel een beetje bang dat m'n oudste het meisje straks minder aandacht krijgt. Ze is zo zelfstandig je hoort haar de hele dag niet. daar moeten wij wel extra op letten. Al mag ze wel langer opblijven en krijgt ze dan wel wat langer 1 op 1 aandacht maar toch. Straks is die baby ook op rond die tijd.



Ik heb trouwens raar gedroomd! Hebben jullie ook van die bizarre dromen?

Goedemorgen! Welkom Zonnestraaltje, natuurlijk mag je meeschrijven! Als je wat gegevens over jezelf opschrijft dan zet ik je erbij in het tabel. Ik voeg dat af en toe tussen, zal het vanmiddag weer doen, na mijn echo Dus: hoe oud ben je, hoe oud zijn je andere kids (en jongen/meisje) en weet je ongeveer al een NOD toevallig?



Volgens mij heb ik over jou gelezen, schreef jij niet mee in het mei-topic en had je met 7 weken ook al een goede echo gehad? Ik las dat je een MK kreeg ja, ik kreeg helemaal de rillingen ervan, aangezien ik ong. even ver was als jij en ook een goede echo had gehad op die termijn. Je ziet maar, dan kan het alsnog mis gaan. Is dit je eerst miskraam? Sterkte meid! En ja, dit is idd een super vruchtbaar topic gebleken, dus wie weet helpt het



Ik droom niet anders dan anders nog, bij mij kwam dat meestal wel maar pas later in de zwangerschap, van die bizarre dromen.



Heb net de huisarts gebeld, om die maar eens in te lichten ook. En om te vragen of ik nou wel gewoon de griepprik mag halen vanmiddag (sta op de lijst). Dat was geen probleem. Ik heb trouwens toen ik zwanger was van mijn dochter ook de Mexicaanse griepprik gekregen, dat was toen zo dubieus. Ik was toen 14 weken dacht ik. Maar ze heeft er niks aan overgehouden Ik ga hem maar gewoon halen, hij wordt al jaren door zwangeren ontvangen en de huisarts zal het wel weten toch?



Nog even over die indicatie om in het ziekenhuis te bevallen, dat geldt als de placenta operatief is verwijderd. Dat is bij mij niet het geval. Hij kwam niet uit zichzelf (of beter, hij bleef voor de helft zitten, ik bleek namelijk een dubbele placenta te hebben, heel apart en uniek) maar is er in het ziekenhuis alsnog met de hand uitgehaald (zonder verdoving, heeeel pijnlijk was dat) brrr. Maar dus niet operatief. Dus het is me niet helemaal duidelijk of het nou een indicatie is ja of nee. Maar het achterblijven van een deel van de nageboorte in de baarmoeder, na de bevalling, is ook een indicatie op zich. Dus het zal wel. Maar als het dan in het ziekenhuis kan met mijn eigen VK vind ik dat ook prima.



Mijn eerste bevalling duurde heel lang (23 uur in totaal) en was erg pittig. Zoon was nog niet ingedaald toen de bevalling begon. Mijn vliezen braken om 1.30, weeen begonnen rond 6.00 uur, VK kwam rond 10.00 en toen pas 2 cm ontsluiting, hele dag weeen opgevangen en zelfs om 18.00 voelde ik al persdrang maar had nog lang geen volledige ontsluiting. Dat was heel zwaar om op te vangen (eigenlijk niet te doen). Om 23.00 zat ik nog steeds op 8 cm (al 3 uur lang) en gingen we naar het zkh wegens niet vorderende ontsluiting. Met persweeen in de auto, verschrikkelijke rit. Daar nam een ass.gyn het over, ging ik aan de weeenopwekkers en gingen ze van binnen proberen dat randje weg te masseren. Toen dat eindelijk gelukt was, kreeg ik hem er niet uit. De vacuum kwam eraan te pas en uiteindelijk is 'ie rond 1.00 geboren. Verschrikkelijke bevalling, ik was compleet uitgeput en hoorde later van de VK (die erbij was gebleven de hele tijd) dat ze het somber in zag en dat ze al op het punt stonden de OK te bellen voor een keizersnee. Maar gelukkig toch net nog gewoon gelukt, al maakte het me op dat moment niet meer uit, als ie er maar uit kwam! Zoontje had ook in het vruchtwater gepoept en was een beetje blauw, moest worden uitgezogen, had het duidelijk benauwd gehad op het laatst. En de reden dat het indalen en uitdrijven zo moeizaam ging, was doordat hij scheef lag met zijn hoofdje. De dop van de pomp zat ook aan de zijkant. Die bevalling heb ik lange tijd als traumatisch ervaren.



Bij dochter ging het heel anders, te vergelijken met Lily eigenlijk! Paar dagen overtijd liep ik, en ineens kreeg ik in de middag wat harde buiken die voor het eerst wat veneinig aanvoelden. Toen ben ik zoon nog gaan halen uit de BSO, gaan koken, eten met het gezin en af en toe voelde ik een kramp (om het kwartier ofzo). Ik dacht aan voorwerk, maar mijn nesteldrang zorgde ervoor dat ik snel een emmer met sop vulde en nog even gauw het hele huis ging poetsen haha. Met weeen! Om 21.30 eindelijk daarmee klaar en op de bank gaan liggen met een filmpje. Weeen kwamen om de 8 min. ongeveer en duurden 40 sec. goed te doen nog. Manlief ging naar bed en ik in bad. Daar ging het opeens een stuk sneller, weeen om de 3 min (maar goed te doen vanwege het warme water) maar ze duurden nog steeds niet langer da 45 sec. Na anderhalf uur uit bad, aangekleed en opgemaakt ( ) en de VK toch maar even gebeld, voor de zekerheid. Had geen oppas geregeld nog en mijn vader zou 45 minuten moeten rijden. Ze dacht ook nog aan voorwerk omdat ik nog fris klonk en de weeen 45 sec. duurden. Ze zou over 3 kwartier er zijn. Ben op de bank gekropen met dekentje en in de weeen gedoken. Om 1.15 was de VK er, ze toucheerde me en.... ruim 6 cm! Bevalling was dus al een eind op weg, dus toch. Gauw man wakker gemaakt, vader gebeld en we zouden het thuis gaan proberen. Naar boven verhuisd, man en VK alles klaargezet en ik op bed met die weeen, het ging heel snel nu. Weer getoucheerd, 9 cm. Ze brak mijn vliezen en ik moest nog een paar keer zuchten en toen was het 10 cm. Maar toen bleek dat de baby had in het vruchtwater had gepoept. Geen tijd meer om naar zkh te gaan echter. Toen ging de bel, mijn vader. Man vloog naar beneden om de deur open te doen, en weer omhoog. Ik mocht persen en na 6 keer persen (6 minuten) was dochter er! Om 2.12 uur. Prachtig. Geen scheurtjes en knippen dit keer, mijn vader had zijn jas nog aan en zoon sliep in de kamer ernaast. Maargoed, toen kwam die placenta er dus niet in zijn geheel uit, en moest er toch nog een ambulance komen en waren we rond 4.00 in het ziekenhuis. Om 7.00 mochten we weer naar huis, mijn vader was daar en zoon lag nog te slapen, zodat we die hebben wakker gemaakt met de baby in onze armen. Afgezien van die placenta was dit wel een droombevalling, heel anders dan de eerste! Ben heel benieuwd hoe het nu zal gaan. Zie er iig niet meer zo tegenop als de vorige keer.

Bedankt voor het welkom. Emma, ik schreef daar idd mee. Ik heb inderdaad een echo met kloppend hartje gehad met 7.6 weken (dus bijna 8 weken). Helaas is het met 9.5 dus alsnog misgegaan. Ik was anders waarschijnlijk 18 mei uitgerekend. Dit was idd mijn eerste miskraam.



Ik zal mezelf dan nog even voorstellen voor de tabel. Ik ben 31 (bijna 32) en heb twee meiden van bijna 6 en 2,5 (begin mei, dus was anders nog spannend geweest). Wanneer mijn nod is weet ik niet. Ik heb normaal een onregelmatige cyclus, maar meestal uiterlijk 5 weken, dus dat hou ik altijd aan. Alleen na een miskraam kan dat wel anders zijn, dus we zullen zien.



Ik heb bij mijn twee meiden twee hele verschillende zwangerschappen gehad. Dat zegt naar mijn idee dus niets over het geslacht . Het zijn ook twee hele verschillende meiden, dat wel.



Ik heb twee hele goede bevallingen gehad. Dus nu maar hopen dat dat een derde keer weer zo zal zijn. De eerste keer begonnen er 's morgens wat voorweeën, maar die trokken steeds weer weg. Heb nog stofgezogen, etc. Mijn moeder gebeld, wist dat ze vrij was. Ze belde me pas veel later terug. Weeën trokken steeds weg en kwamen weer terug. Mijn ouders wonen niet om de hoek, maar kwamen nog wel langs. We dachten allemaal dat als het zou doorzetten het toch pas de volgende dag zou zijn. Om 16.00 uur leek het toch door te zetten. Om 18.00 uur m'n man gebeld of hij niet te laat wilde komen. Om 20.15 was de vk er en om 21.45 is ze geboren.

De tweede was nog veel makkelijker. Rond 1.00 uur werd ik wakker. Ik weet niet precies of mijn vliezen toen ook gebroken zijn of niet. Twijfelde een beetje, vk dacht later van wel. Man nog even laten slapen. Dacht weer aan voorweeën. Uiteindelijk gaan douchen. Toen leek het wel door te zetten, maar nog dat ik dacht dat duurt nog wel even. Zelf nog bed klaargemaakt (matje etc.). Nog steeds dacht ik dat het wel even zou duren. Toen ze echt regelmatiger werden m´n ouders gebeld (wonen dus wat verder) en om 3.45 heeft mijn man de vk gebeld. En toen een weeënstorm, dus man mocht me niet meer loslaten om schoonzusje te bellen voor de oudste. Hij heeft tussendoor alleen de vk nog een keer gebeld om te kijken waar ze was. Die heeft veel te hard gereden hierheen en zag het hoofdje al toen ze binnenkwam. Ze heeft haar gelijk kunnen aanpakken. Hoofdje heeft niet gestaan, was echt drie persen of zo en ze was er om 4.15. Man had zich er al op voorbereid dat hij het zelf moest doen. Moet nu dus echt eerder bellen als ik weer zwanger word, haha. De oudste was er gewoon doorheen geslapen. Die hebben we wakker gemaakt nadat ik gedoucht heb. Daarna kwamen m'n ouders. Herstelde ook weer heel snel. Geen scheur, geen knip, niets, ideaal. Zo wil ik het nog wel een keer. Die weeënstorm was wel pittig, maar te overzien en het totaal was natuurlijk super kort.

Leuk om die verhalen van jullie te lezen!



Mijn eerste kwam een week te laat. Op zaterdag had ik de hele dag harde buiken. Bijna non stop. Ik maakte mij nog niet druk, man zei belde vk joh!. Ik dacht nog welnee.. tot ik om 19.00 uur s'avonds de slijmprop verloor. Gebeld en toen had ik 3 cm ontsluiting en is ze maar weer weggegaan. Om 22.00 uur kwam ze terug en toen had ik 5 cm ontsluiting. Toen wilde ze weer weggaan en toen kreeg ik ineens een weeenstorm, ze brak mijn vliezen en om 23.00 uur had ik volledige ontsluiting na een uur persen zei de vk wij proberen het nog een kwartier lukt het niet dan moeten wij naar het ziekenhuis. Toen heb ik het heft in eigen hand genomen en gezegd dat wij meteen naar het ziekenhuis gingen. De kleine was helemaal niet ingedaald en lag verkeerd voor het gat. Ik mocht alleen maar op mijn rechter zijde liggen in de hoop dat ze nog zou draaien met haar hoofdje. Mijn man hoorde ik al een uur roepen dat hij de haartjes al zag. Maar ze schoot steeds terug. Na een minuut of 30 waren wij in het zkh. Ik had geen tasje klaarstaan dat had de kraamhulp snel ingepakt. In het ziekenhuis duurde het heel lang voor er weer wat actie was. Weeen waren redelijk weggezakt en ik kreeg een infuus. Wij lagen met zijn tweeen in het kamertje en werden gek van al die piepertjes. Voor ons idee lieten ze ons best lang alleen. Toen op een gegeven moment moest ik weer gaan persen en het ging maar niet. Toen heb ik geroepen dat ze maar een keizersnee moesten doen, want ik was kapot van al dat persen. En toen hebben ze de vaccuumpomp gepakt en is ze na 3 x trekken geboren. En ze hadden uiteraard flink ingeknipt. Dus dat was flink hechten. Ze is om half 2 geboren. Om 9 uur mochten wij naar huis. Nou voordat ik weer een beetje fatsoenlijk kon zitten waren wij weken verder. Er zat nog weken lang bloed bij mijn ontlasting van het harde persen en de ellende allemaal. Het litteken genas met al die kraamverbanden ook onwijs slecht. De kleine wilde niet aan de borst drinken(hoofdpijn) en heeft een week een punthoofd gehad. Dat trok gelukkig wel weer weg.



Nummer twee ging een stuk prettiger. Ik dacht ik ga dus niet zomaar bellen, dan springt er meteen weer zo'n kraamhulp op mijn bed om mijn hand vast te houden. Dat vond ik bij de eerste ook zo ongemakkelijk. Ik dacht alleen maar zolang mogelijk rechtop blijven en de zwaartekracht zijn werk laten doen. Om 1 uur snachts werd ik 1 dag voor de uitgerekende datum wakker met buikpijn. Op de wc verloor ik de slijmprop. Beetje in het donker door het huis ge-ijsbeerd. En om een uur of 2 onder de douche gaan staan. En daarna lekker in bad gaan zitten. Kon de weeen lekker makkelijk opvangen. Om 3 uur dacht ik wat krijgen wij nu?? Ik voelde persdrang. En toen heb ik snel mijn man wakker gemaakt. Die wilde eerst nog uitgebreid gaan meten om de hoeveel tijd de weeen kwamen. Ik beval hem direct de vk te bellen want de kleine kwam eraan. De andere lag te slapen en die heeft niks gehoord. De vk was er binnen een kwartier ging snel spullen klaar zetten en ik moest het wegzuchten tot het echt niet meer ging. Toen mocht ik persen en binnen twee keer was hij er. De vk kon nog net mijn man erbij roepen want die stond beneden kruiken te maken. Om half 4 geboren. Geen hechtingen ben daarna lekker gaan douchen en terug in mijn eigen bed en wij hebben nog een beetje gekeuveld. Er was nog geen kraamhulp dus het was heel sereen allemaal echt heel fijn. Alleen mijn man de vk en ik en toen ook de baby. De verloskundige is vertrokken en om half 6 hebben wij de familie gebeld en die kwamen kijken. En om 7 uur werd dochter wakker in een huis vol visite. En om 9.00 uur stond de kraamhulp voor de deur. Alleen wel enorm veel naweeen gehad. Vooral als de kleine begon te huilen of aan de borst lag. Dan was de pijn bijna ondraaglijk. Dan zag ik gewoon tegen de voeding op vanwege de pijn. Maarja zo'n bevalling is wel heel fijn. De vk zei twee weken terug wel dat ik de volgende keer wel eerder moet bellen. Fysiek was ik wel veel sneller op de been dan de eerste keer. Die eerste bevalling was echt zo'n aanslag op mijn energie geweest pfff. Als ik eraan terug denk voel ik het nog Het was ook een vk van 65, zo een van de oude stempel. Nou een beetje verjonging kan geen kwaad zeg ik, in dat opzicht.

De echo was helemaal goed!! Kindje ontzettend gegroeid, alles zag er prima uit en de zwangerschapsduur kwam op 10 weken en 4 dagen. Dit was verder dan ik dacht, de vorige keer was het op donderdag, 3 weken geleden, en toen was ik 7 weken 3 dagen. Nu een dag eerder maar toch een dag erbij, 2 dagen verder dus. De uitgerekende datum is nu 17 mei. Bij dochter was ik uitgerekend op 18 mei en bevallen op 21 mei. Hoop dat ik niet op haar verjaardag beval, maar het zal er wel in die buurt liggen maar dat wisten we al. Zoon was er ook bij en kreeg een eigen fotootje mee. Ik kan het nog wel geheim houden zegt hij, maar niet zo lang haha. Al denk ik dat dochter de eerste is die haar mond voorbij gaat praten. We hebben het haar wel verteld, in de veronderstelling dat ze er toch nog niets van begrijpt. Maar toen we van de auto naar de tuin liepen zei ze telkens weer "mama baby inne buik he? mama baby inne buik... ikke ook baby inne buik". Ehm, volgens mij waren de buren niet in de tuin, maar ze zal het morgen op het KDV nog wel een keer zeggen. Wel heel lief natuurlijk. Bij zoon begint het ook steeds meer door te dringen. Hij stel nu vragen als hoe we het dan gaan noemen, en of dat nog wel past met de auto (nee, er moet een andere komen) en of we dat wel kunnen betalen dan Hij hoeft niet alles te weten. Maar het is duidelijk dat het wat begint in te zinken.



Maar we willen toch eerst die nekplooimeting afwachten, voordat we het wereldkundig gaan maken, nog een kleine 2 weken dus. Al heeft de echoscopiste die nu ook al opgemeten en het was 1.1 mm, maar ze zei er wel bij dat dat officieel nu nog niet mocht en kon, en dat dat met een paar weken zomaar heel anders kon zijn. Voor nu ziet het er goed uit, maar ik ben toch wel erg nerveus daarvoor. Ik zag die echo en het eerste wat ik zag was die nekplooi die leek mij meteen weer huge, maar dat zal wel aan mij gelegen hebben.



Twijfel nu toch weer over vlokkentest vs vruchtwaterpunctie, wilde al afspraak maken voor vlokkentest, maar deze mevrouw verzekerde me toch eerst de combitest af te wachten en dan te pas te beslissen, dus dat gaan we nu ook doen. Als de combitest goed is, dan gaan we voor de vruchtwaterpunctie en als er wel verhoogd risico is, dan wordt het denk ik de vlokkentest. Wat de VK zei klopte niet over die uitslag, zei ze, van de VT duurt die 2 weken maar van de VWP tegenwoordig maar 3 dagen. Dus dat was andersom.



Oh ik vind het nu ook zo spannend voor jullie H4K en Mirre!



Leuk om jullie bevallingsverhalen te lezen trouwens, mooi....

En het klopt idd dat tweede (en hopelijk volgende) bevallingen een stuk makkelijker gaan dan zo'n eerste, dat bewijst zich maar weer. Gelukkig maar.



Dat serene van die thuisbevalling en dat samen zijn daarna alleen met je man, andere kind en de baby, dat hebben wij ook zo ervaren. Toen wij terugkwamen uit het ziekenhuis hebben wij de VK gedag gezegd bij het ziekenhuis, en gingen we samen met de baby naar huis. Daar was mijn vader en mijn zoon en kraamzorg hebben we toen pas gebeld, dus we zijn nog een poos alleen geweest en hebben de baby uitgebreid bekeken, gevoed en in bed gelegd, voordat de kraamzorg kwam. Heel leuk! Ik had toen volledige kraamzorg trouwens, bij de eerste en tweede, maar de tweede keer vond ik dat teveel en te lang. Ik was alweer snel op de been en kon en wilde alles al snel weer zelf doen. Dus ik denk dat we deze keer maar een paar uur per dag nemen. Hebben jullie daar ook al over nagedacht?



Bij tweede zwangerschap was ik trouwens op een maandagavond gestript (39+6). Dag erna gebeurde er niets (uitgerekende dag), maar de avond daarop verloor ik de slijmprop, dat was woensdagavond. Donderdag nog een paar delen daarvan en donderdagmiddag begon het dus te rommelen. Dat slijm was toch wel een voorteken idd!



Zomerzonnestraal, ik ga zo de tabel invoegen, dan sta je ertussen. Wat een makkelijke en snelle bevallingen heb jij idd gehad zeg! Ik hoop dat je cyclus snel weer op orde is en dat je ook snel weer zwanger zult zijn. Gaan jullie er meteen weer voor, of wil je eerst afwachten tot je weer een keer ongesteld bent geweest?



Pipoo, ben jij er eigenlijk nog? Hoe is het met jou? Al terug van vakantie toch, neem ik aan? Wanneer heb jij weer echo/VK bezoek enzo?



Hoe is het met de anderen, Nono, Enkie, Carmen, Isis?

naamleeftijdandere kindjesNODen?uitgerekend opbijzonderhedenNonovrouw32meisje (4) meisje (2)19 okt30 juni 2013Whaaa vroege test: POSITIEFIsisVG35jongen (4) jongen (2)8 oktober spiraal verwijderdCarmen 38jongen (3) jongen (1)Joepie, alweer ongesteld geworden na miskraam, op naar de eerstvolgende NOD4Hellokitty 31jongen 6) jongen (4)10 sept 20 mei 201326 oktober echoPipoomeisje (3) jongen (1,5)3 mei 2013eerste echo was goed!Mirremara34meisje (4) jongen (3)3 of 5 juni 201326 oktober termijnecho, 31 oktober VKEnkie30meisje (3) meisje (1)12 okt. echo was goed!! 6 weken 4 dagenLily3032jongen (4) jongen (1,5)half juni 2013?31 oktober echoEmma3939jongen (8) meisje (2)17 mei 201322 okt. hartje gehoord bij VK. Termijnecho was goed! Nekplooimeting 5 nov.Zonnestraaltje31meisje (5) meisje (2,5)even afwachten na MK

Emma, top van je echo!



Leuk om jullie bevallingsverhalen te lezen!



Sorry ff kort, want ben mobiel......

Hoi allemaal!



Zomerzonnestraal, welkom! Wat verdrietig dat je een miskraam hebt gehad. Hopelijk is je lijf weer gauw in balans en ben je gauw weer zwanger.



Mooi om jullie bevallingsverhalen te horen. Ik ook dan maar! (Gebruik de iPad, dus zullen her en der wa typfoutjes tussen zitten).



Eerste

Had een heel ongecompliceerde zwangerschap, was wel gigantisch opgezwollen, hield letterlijk van kop tot teen vocht vast. Had een heerlijke verlofweek, maandag nog wat dingetjes geshopt bij prenatal, dinsdag met twee vriendinnetjes geluncht, woensdag naar kapper en de pedicure (prachtig verzorgde voetjes met roodgelakte nagels ) en donderdag met vriend de stad in geweest om nieuwe overhemd en das te kopen voor sollicitatiegesprek dat hij de maandag erop zou hebben. Weet nog dat ik in de Bijenkorf steeds ging zitten, was dat logge lijf zó zat. Thuis kwam een vriend nog even langs en at een bordje mee. Rond 22.30 gingen we naar bed, niets aan het handje. Vriend viel als een blok in slaap en nadat ik nog eens was gaan plassen kreeg ik mijn allereerste wee, en nog een en nog een. Heel duidelijk en heel echt. Ik stond perplex en werd eerst beetje giebelig en toen bloedserieus, ging timer er bij pakken en klokgelijke regelmaat, elke 1,5 minuut. Ze waren eerste uur goed op te vangen liggend in bed naast mijn lief. Om 00.15 vriend wakker gemaakt "lieverd hij komt hoor, het gaat beginnen", het voelde alsof we een toneelstukje gingen opvoeren, zo onwerkelijk allemaal. Weeën kwamen toen al elke minuut en ik kon ze alleen voorover geleund over de bankleuning met mijn heupen draaiend opvangen. Toen om 1 uur de vk gebeld, die er 1.30 was, had toen 4 cm ontsluiting. Op gemakje naar ZH (wilde poliklinisch, want we woonden 3-hoog met piepkleine douche en gehorige muren). Ouders gebeld dat het begonnen was.Daar aangekomen (10 min rijden) bij de portier op de balie leunend nog een wee opgevangen en toen tussen 2 uur en 6 uur rustig in het bad en ook zittend onder de warme douche ontsluitingsweeen. Vriend en vk konden gezellig met elkaar theeleuten ondertussen, haha, die hadden geen last van mij, ik trok me liefste terug. Had om 6 uur 8 cm ontsluiting en kreeg het toen even heel erg zwaar. Die laatste 2 cm, man wat hels!! "Snij hem eruit!" Heb ik toen geroepen, meerdere malen Maar gelukkig kreeg ik toen persdrang. Er was een verloskundige stagiaire bij en die toucheerde volledige ontsluiting, dus ik mocht persen. Na 20 minuten toucheerde de verloskundige en die riep, oh nee, niks persen, op je linkerzij en wegzuchten! Ik had geen volledige ontsluiting en door het persen was het randje wat nog stond opgezwollen. Heb dik kwartier persweeen moeten wegpuffen, zo afschuwelijk gevoel. Toen mocht ik eindelijk meegeven, maar hoofdje stond nog hoog. Na ruim 1,5 uur persen werd hij geboren, waarbij het laatste stukje samen gedaan met mijn vriend, die hem heeft aangepakt. Om 08.40 uur vrijdagochtend, bij 38+2.

Twee hechtinkjes "voor de netheid".

Vriend had mijn ouders gebeld toen ik begon met persen (die valse start) dus die waren al vroeg in het ZH op de gang. Toen ik die persweeen moest wegzuchten had ik het zo zwaar, dat ik vroeg of mijn ouders even mochten komen, het oogcontact en bemoedigende knikje van mijn vader en de kus van mijn moeder gaven mij zoveel moed en kracht! Die ene minuut dat ze even binnen waren heeft me heel veel geholpen, krijg er weer brok van in mijn keel.

Na de geboorte ouders en schoonouders er dus meteen bij, daarna ik douchen en wat eten. Baby geshowd op de afdeling (vroegere werkplek) en toen naar huis. Om 12.30 thuis, beste vriendin, broer en beste vriend van lief langgeweest en kort bezoek kraamzorg. Met poes knorrend op schoot borstvoeding gevend dacht ik nog dat ik 24 uur daarvoor nog balend van het logge lijf in de Bijenkorf zat....



Tweede zal ik in nieuwe post doen.

En de tweede:



Vervroegd verlof vanaf 30 weken omdat ik veel harde buiken had vanaf 27 weken al en soms wat lich bloedverlies. Ook stressvolle periode, druk op werk, verhuizen. Veel rust gehouden, maar frequent gerommel bleef. Had nooit verwacht dat hij langer zou blijven zitten dan oudste, dus rond de 38 wkn dacht ik dat het wel zou gebeuren. Not. Het werd kerst, niks aan de hand, uitgerekende datum (27 dec), niks aan de hand! Toen werd ik op 30 dec om 5:30 wakker met weeën, gemeen pijnlijke, maar kort en onregelmatig. Vriend om 6 uur wakker gemaakt (die normaal om 6:45 de deur uit zou moeten voor zijn werk) dat hij werk maar moest afbellen, omdat het ging gebeuren. Mijn moeder gebeld om oudste op te halen. Om 7 uur was mijn moeder er al en toen hebben we de vk ook gebeld, die zei dat degene van de dagdienst om 8 uur zou komen. Thee gedronken met mijn moeder, zoontje (toen 1 jr en 9 mnd) die steeds tegen mijn buik ging blazen (want "ik blies mijn pijn weg" zo legde ik mijn puffen uit). Ik kon hem slech om me heen verdragen, sowieso de drukte, wou liever alleen zijn. Maar toen zwakte de boel af (denk door de onrust om me heen) en toen de vk er was om 8.30 had ik pas 1 cm ontsluiting!! En geen weeën meer... Mijn moeder is toen maar wel met zoontje vertrokken en vriend is, toen om 9:30 er echt geen wee meer was verschenen, toch maar naar zijn werk gegaan om geen verlofdag te verspillen. Toen was ik heerlijk alleen. Gesnoven aan de babykleertjes, wasje gedraaid, tv gekeken (zo'n bevalprogramma van SBS6 ) en gebaald dat baby dan misschien toch nog met oud&nieuw geboren zou gaan worden.

Om 12 uur toch weer wat gerommel. Om 12.30 in bad gegaan, wat er voor zorgde dat de weeën toen heel snel en goed op gang kwamen. Om 13:30 uit bad, moest overgeven en nieuw bad vol laten lopen en er weer in gegaan. En als bij de eerste kon ik in het warme water het best en rustigst mijn weeën opvangen. Om 14:30 eruit en toen in woonkamer weer heupwiegend weeën staan wegzuchten, 15 uur vk gebeld die er binnen 10 min was. Ze was onder de indruk van de heftigheid. Had 6 cm ontsluiting. Wilde weer in ZH bevallen (door mijn zorg-achtergrond voel ik me in ZH nou eenmaal prettiger dan thuis) en wilde in ZH bevallen waar lief aan het werk was. Helaas, vol. 2e en 3e ZH in buurt ook vol, dus werd streekziekenhuis de andere kant op. Ik belde zelf tussen de weeën door vriend op zijn pieper, maar werd niet opgenomen. Wis dat hij aan het opereren was, dus OK-complex gebeld, waar secretaresse opnam "kunt u XX voor me oproepen" vroeg ik, "dat kan niet mevrouw, hij is een ...ingreep aan het doen", "kan me niet schelen, pufpufpuf, ik ben zijn vriendin en ga bevallen".... "Whaaa" hoorde ik toen en tuuttuuttuut...!!! Ze hing gewoon op met een gil! Wee weggezucht en toen belde vriend zelf terug, hij zou zich naar ZH haasten.

Al met al rond 16 uur in ZH, waar ik na breken vd vliezen op 8 cm zat, hevige weeenstorm en om 17 uur persdrang, had 9 cm en mocht van vk meepersen, maar dat durfde ik niet door de ervaring bij de eerste, waar ik die laatste cm dus alleen maar had gestuwd door te vroeg persen. Heb wat weeën weggezucht en hield het toen niet meer, drie keer meepersen en hij was er, 17.15 op 30 dec bij termijn van 40+3, 4360 gram, geen hechtingen. Nadat placenta eruit was mijn ouders gebeld die er om 18.30 waren met onze oudste, zijn glimmende wangen en vragende ogen kan ik me zo goed herinneren! Na half uurtje gingen mijn ouders met hem naar ons huis om hem lekker in zijn eigen bedje te leggen. Ik kon in het ZH lekker even bijkomen en opfrissen en we waren om 20:30 thuis, waar mijn ouders de kerstboom en de kaarsjes hadden aangedaan en potje thee en beschuit met muisjes. Oudste lag heerlijk te slapen en jongste zoet aan de borst. Wat een rijkdom!

En honger dus vriend ging lekker frietjes halen bij de snackbar, haha, dat is waar ik zo'n zin in had toen!

Volgende dag was het oudjaar, die nacht van O&N zal ik nooit vergeten. Gewoon naar bed om 22 uur, baby tussen ons in, allebei een handje vast. Om 23:30 dronk hij aan de borst en viel paar min voor 12 in slaap. Gordijnen open en liggend in bed, met slapende baby tussen ons in door het raam vuurwerk gekeken, oudste sliep er doorheen en wij sliepen om 00:15....

Emma, wat heerlijk van je goede echo!!!

Emma, gefeliciteerd met je goede echo. Ik ben beniewd hoe lang je dochter haar mond houdt.



Ik heb vandaag ook een echo gehad, maar dan om te zien of het schoon was.

Gelukkig is alles schoon, er was zelfs niet echt bloed meer te zien (had vanmorgen ook geen bloedverlies meer, vanavond wel weer wat oud bloed na iets te veel te hebben gedaan) en nog maar een lichte verdikking bij de baarmoedermond (minder dan ze had verwacht). Gelukkig heeft mijn lichaam dit dus ook heel netjes afgehandeld. Wel raar hoor zo'n lege baarmoeder op de echo.

Mijn pre-menstruatie klachten van gespannen borsten, zeurderige buik en slecht humeur zijn trouwens weer verdwenen, maar nog niet ongesteld.

We wachten af maar.

Geen haast in ieder geval. (Puur praktisch ook, haha, want we hebben voor feb al wintersport geboekt (me de kinderen voor het eerst) en vanaf tweede trimester in je beter niet meer skiën...

Van mij mag het een aug/sept/okt kindje worden.

Maar nu even serieus, dat plannen slaat natuurlijk nergens op. Ben ergens doodsbang dat het ineens niet zal lukken. Of een miskraam.

Ongesteldheid zou wel fijn zijn, heb i iets meer duidelijkheid.

Fijn dat het echt achter de rug is nu zomerzonnestraal. Ook vreemd hè

Heb zelf een miskraam gehad terwijl ik een spiraal had, het heeft toen heel lang geduurd voor het "klaar" was. Elke keer werd curettage overwogen, maar uiteindelijk toch niet nodig geweest. Ik was toen echt opgelucht bij schone echo.

Vandaag heeeeeerlijk de hele dag naar een groot saunacomplex geweest met een vriendin. Wat is dat toch lekker. Grappig dat ik aan het begin van de dag altijd denk "jeetje, 10.00 pas en nog de hele dag hier, hoe ga ik die doorkomen, eigenlijk best zonde van mijn tijd, ik moet eigenlijk nog dit en dit en dat doen straks..." maar na verloop van tijd ben ik heeeeeelemaal Zen en kan ik pas echt genieten van het niets doen, écht ontspannen. Zo heerlijk! Met weer zo'n fijne opgieting als absoluut hoogtepunt, super super heet, maar zo'n rush, echt heerlijk! Daarna een uurtje gelegen in de rustruimte (powernap gedaan), toen nog een saunaronde enom 17.00 weer afgetaaid. Echte me-time, had een dagje vrij genomen en kids waren op de opvang. Voelde me wel een klein beetje schuldig, omdat dochter de laatste tijd wat moeite heeft met afscheid nemen en huilt (en dat is niet zo leuk weggaan) en zoon heeft natuurlijk herfstvakantie. Maar die gingen met de BSO ook leuke dingen doen (klimmen in de klimhal). Van het weekend gaan we met ze naar een pretpark, toch nog iets extra's met het gezin vanwege de vakantie. Maar dit was echt een kadootje voor mijzelf. Houden jullie ook van de sauna?



Mijn vriendin heb ik het nieuws ook verteld trouwens, ze keek wel op! Maar vond het leuk



Waar in het land wonen jullie eigenlijk, willen jullie dat vertellen? Ik in de randstad. Fijne avond! Ik ga er lekker vroeg in iig.

Oh ja heerlijk Emma, ben gek op sauna-zen-verwen-dagjes, liefst samen met een of twee vriendinnen.

Vliegt voorbij zo'n dag. Opgietingen vind ik ook heel erg lekker.

Goed idee, ga ook weer keer dagje inplannen!



Ik doe trouwens ook wel eens iets voor mezelf met kids op crèche en school/BSO hoor, maar licht schuldgevoel heb ik er wel bij idd.



Vannacht stress, jongste werd ziek, gemene scherpe hoest en koorts. Zo zielig! Maar dus ook stress, want allebei werken vandaag en hij zou naar de crèche gaan. Nichtje van 18 die vaker oppast vanmorgenvroeg wakker gebeld en zij kon gelukkig oppassen. Pfoeh, weer gelukt... Oudste ging wel naar BSO vandaag (herfstvakantie), maar daar verheugde hij zich enorm op, wan ze gingen naar indoor springkussenfestijn.

Morgen werk ik alleen middag en dan past mijn moeder op, dus als jongste nog ziek is, heeft hij in ieder geval lekker dagje thuis.



Treed liever niet in detail, maar wij ook Randstad!

Dit is gedetailleerd genoeg hoor Isis, ik ga ook mijn woonplaats niet vermelden Maar vind het wel leuk om het een beetje te weten, oost, west, noord, zuid, midden...



En oh ja die stress van zieke kinders als je allebei moet werken, herkenbaar!! Gelukkig kwam het hier altijd net zo uit dat ze in het weekend ziek werden, en ik ben maandag nog vrij dus dan konden ze lekker uitzieken. Mijn moeder heeft ook wel extra ingesprongen op ziektedagen, of man of ik moesten toch proberen vrij te nemen. Maar daar zijn werkgevers niet altijd even blij mee natuurlijk. Bij twijfelgevallen heb ik haar ook weleens gewoon naar de creche gebracht, met een paracetamolletje erin, en dan natuurlijk wel eerlijk gezegd. Dan ging ik gauw naar mijn werk, zodat ik in elk geval het hoognodige kon doen, en mocht het dan niet gaan dan belden ze me op en haalde ik haar weer op. Vaak viel het dan mee en ging het alweer beter in de loop van de dag. Maar met een doodziek kind doe je dat natuurlijk niet. En nu de laatste tijd is ze dus niet meer ziek eigenlijk, alleen het eerste jaar vrij veel. Bij zoon precies hetzelfde. We gaan nu dus weer zo'n fase krijgen met nummer drie, daar kijk ik eerlijk gezegd niet zo naar uit, maarja hoort er ook weer bij.

Heerlijk de sauna, heb ik echt zin in! Maar mag dat tijdens je zwangerschap? Ik heb er juist nu ik me wat lamlendig voel, erg zin in.



Net wat bloedverlies gehad maar kan ook van de moeizame stoelgang komen dus ik maak me niet zo'n zorgen. Ook scheelt het dat de echo vanmiddag is en dat vind ik toch al spannend.

Ik hoop trouwens dat ik geen bekenden tegenkom, wij moeten naar een praktijk waar veel familie vlakbij woont...lijkt me zo rot om ze daar tegen te komen. Ik wilde eerst ergens anders naar toe maar dat lukte niet w.b. data en tijden.

@Emma en natuurlijk gefeliciteerd met je goede echo!

Spannend vanmiddag Mirremara! Zal aan je denken en voor je duimen.

Grote hoed, zonnebril en dikke sjaal om haha, dan herkent niemand je...



Sauna mag in zwangerschap hoor, alleen niet in de infraroodsauna's omdat je daarbij dieptewerking hebt. En sauna's met een andere zuurstofgehalte ook niet. Verder juist lekker ontspannen.

Merkte wel dat ik in mijn zwangerschappen minder goed tegen de hitte kon, maar dat was in 2e en 3e trimester.



Hier nog niet ongesteld, baal er beetje van, vanaf dat ik echt ongesteld ben geweest gaan we er pas echt voor namelijk. Hoewel ik geen haast op, heb ik toch onrustig gevoel.

Oh ja dat kan ik me voorstellen Mirre, je wilt op zo'n moment gewoon geen bekenden tegenkomen in het ziekenhuis/verloskundigenpraktijk! Ik vind het ook zo spannend voor jullie! Ik houd het forum in de gaten. En bloedverlies, hmm. Maar je zult zelf wel weten van welke plek dat kwam Voel je je verder wel zwanger? En misselijk? Niet dat dat bij mij nou zulke aankopingspunten waren natuurlijk. Nou ik duim gewoon dat alles goed zit.



Volgens mij mag je gewoon naar de sauna hoor, alleen niet in de infrarood sauna en in de zuurstofsauna. Verder moet je een beetje extra op je lichaam letten, het zou kunnen dat je eerder duizelig wordt omdat je bloedvaten uitzetten van de sauna, en dat ook al door de zwangerschap gebeurt, dus extra. Ik ging trouwens met hoofdpijn van huis gisteren, balen, en ik vroeg in de sauna om paracetamol. Maar dat verstrekken ze daar niet meer ivm bloedverdunnend effect? Gelukkig is het in de loop van de dag helemaal weggetrokken, ipv erger geworden. Ik heb wel heel veel gedronken, dat heeft wel geholpen ook denk ik. Heb sowieso wat vaker hoofdpijn nu, maar dat herken ik van mijn vorige zwangerschappen.

Oh en mijn neusverkoudheid wil ook maar niet overgaan, dat is echt irritant! Maar schijnt er ook bij te horen.



Cross met Isis! Kan me voorstellen dat je een beetje ongeduldig/onrustig wordt dat je menstruatie nou niet komt. Je wilt zo graag verder. Zou je trouwens echt niet zwanger kunnen zijn?



Door mijn echo van gisteren en het vervroegen van de uitgerekende datum besefte ik ook ineens dat de eisprong dan kennelijk toch een stuk eerder is geweest dan ik had gedacht, en dat onze vrijpartij daar dan blijkbaar toch vlak voor is geweest en niet een dag of 3 a 4 ervoor. Nog meer kans op een jongen dus Ik droomde vannacht dat mijn zus ook zwanger was, en dat zij het (eerder dan ik) dus bekend maakte. Ze wist ook al dat ze een meisje kreeg (haar derde meid) want ze had een of andere zelftest die dat uitwees. Ik zou een jongen krijgen. Rare droom, want mijn zus is gesteriliseerd.

Als ik op 17 mei uitgerekend ben, dan zou ik vandaag trouwens 11 weken zijn. Maar de echo, 2 dagen geleden, wees uit: 10 weken en 4 dagen. Dus vandaag 10 weken en 6 dagen en niet 11 weken. Dat klopt dan toch niet? Dan zou het 18 mei zijn toch? En dat is precies de datum waarop ik uitgerekend was van mijn dochter. Wat een toeval eigenlijk!