Zwanger
alle pijlers
Zenuwachtig voor de" vader"
zondag 13 mei 2012 om 22:11
Hallo!
Ik ken nu mijn "vriend" 3 maanden. Ik ben 20, hij 26. We hebben nog niet echt een relatie omdat we het beide rustig op wilde bouwen. ik gebruik de prikpil( we hebben beide soa test gedaan)
Echter ben ik er vorige week zondag. nadat ik s'morgens extreem/steken had in buik en bijna flauwviel naar ziekenhuis gegaan. Naar een paar testen en halve dag verder kwamen we er achter dat ik zwanger was. volgens de bloedtest in het ziekenhuis ben ik 6 1/2 week.
De vader in kwestie weet het nog niet, hij zit voor zijn werk in buitenland sinds vorige week zaterdag en is woensdag terug.( omdat hij in militaire dienst zitten spreken we mekaar niet omdat ik zijn locatie niet mag weten)
Na het ziekenhuis was ik radeloos, wist niet wat ik moest doen en na paar dagen begon ik het beetje te beseffen.
Ik zelf heb er met mijn ouders overgehad en ondanks dat onverwachts is hou ik het. Ookal moet ik het alleen opvoeden. Ik weet dat het zwaar word maar ik besef ook dat het iets mooi's is.
Ik ben wel bang voor zijn reactie. Ik weet dat hij nog geen kinderen wilt.
Ik weet dat ik niet mag oordelen voor ik het hem verteld heb maar ik ben zo bang en zenuwachtig dat hij me de rug en dus ook zijn kind toekeerd. Ik sta open voor zijn reactie of zijn gedachtes ookal word het geen abortus.
Maar graag wil ik tips of advies van vrouwen die dit ook meegemaakt hebben ? En misschien hoe ze het verteld hebben?
(Ik wil het hem zo snel mogelijk zeggen, dus als hij woensdag terug is vraag ik meteen of die kan komen.)
Hoop dat het verhaal beetje duidelijk is.Ben hier niet zo goed in:$
Liefs
Ik ken nu mijn "vriend" 3 maanden. Ik ben 20, hij 26. We hebben nog niet echt een relatie omdat we het beide rustig op wilde bouwen. ik gebruik de prikpil( we hebben beide soa test gedaan)
Echter ben ik er vorige week zondag. nadat ik s'morgens extreem/steken had in buik en bijna flauwviel naar ziekenhuis gegaan. Naar een paar testen en halve dag verder kwamen we er achter dat ik zwanger was. volgens de bloedtest in het ziekenhuis ben ik 6 1/2 week.
De vader in kwestie weet het nog niet, hij zit voor zijn werk in buitenland sinds vorige week zaterdag en is woensdag terug.( omdat hij in militaire dienst zitten spreken we mekaar niet omdat ik zijn locatie niet mag weten)
Na het ziekenhuis was ik radeloos, wist niet wat ik moest doen en na paar dagen begon ik het beetje te beseffen.
Ik zelf heb er met mijn ouders overgehad en ondanks dat onverwachts is hou ik het. Ookal moet ik het alleen opvoeden. Ik weet dat het zwaar word maar ik besef ook dat het iets mooi's is.
Ik ben wel bang voor zijn reactie. Ik weet dat hij nog geen kinderen wilt.
Ik weet dat ik niet mag oordelen voor ik het hem verteld heb maar ik ben zo bang en zenuwachtig dat hij me de rug en dus ook zijn kind toekeerd. Ik sta open voor zijn reactie of zijn gedachtes ookal word het geen abortus.
Maar graag wil ik tips of advies van vrouwen die dit ook meegemaakt hebben ? En misschien hoe ze het verteld hebben?
(Ik wil het hem zo snel mogelijk zeggen, dus als hij woensdag terug is vraag ik meteen of die kan komen.)
Hoop dat het verhaal beetje duidelijk is.Ben hier niet zo goed in:$
Liefs
zondag 20 mei 2012 om 11:55
quote:sabbaticalmeds schreef op 20 mei 2012 @ 11:38:
@cherry dat is wel heel simpel gesteld. Hij wil het niet, maar hij heeft niks te willen, het kind komt toch. Dan moet je wel een hele koude kikker zijn om trouw te blijven aan jezelf en vrouw en kind de rug toe te keren. Mensen zoals jij veroordelen dit soort mannen namelijk genadeloos. Het is haar baarmoeder, tuurlijk, het is haar keuze, tuurlijk, hij heeft niks te vertellen blijkbaar, tuurlijk. maar dan moet ze het ook alleen doen en nooit 1 kwaad woord spreken over de donor, want meer dan dat is hij niet. Zij zal ook zijn identiteit geheim moeten houden. Dat is naar voor het kind, maar dat is nu eenmaal de consequentie van de egoistische keuze van de moeder.
De wetgever heeft bepaald dat naar voor het kind boven naar voor de vader en naar voor de moeder gaat. Gelukkig maar.
Het is in het belang van het kind om twee ouders te hebben ook onderhouden te worden door beiden.
De moeder dient het belang van haar kind te vertegenwoordigen en ervoor te zorgen dat de familierechtelijke relatie met de verwekker tot stand komt zodat het kind een vader heeft die ook onderhoudsplichtig is. Als de moeder dat nalaat kan het kind deze familierechtelijke betrekking later alsnog zelf tot stand brengen.
Alleen bij officiele spermadonors is dit anders.
@cherry dat is wel heel simpel gesteld. Hij wil het niet, maar hij heeft niks te willen, het kind komt toch. Dan moet je wel een hele koude kikker zijn om trouw te blijven aan jezelf en vrouw en kind de rug toe te keren. Mensen zoals jij veroordelen dit soort mannen namelijk genadeloos. Het is haar baarmoeder, tuurlijk, het is haar keuze, tuurlijk, hij heeft niks te vertellen blijkbaar, tuurlijk. maar dan moet ze het ook alleen doen en nooit 1 kwaad woord spreken over de donor, want meer dan dat is hij niet. Zij zal ook zijn identiteit geheim moeten houden. Dat is naar voor het kind, maar dat is nu eenmaal de consequentie van de egoistische keuze van de moeder.
De wetgever heeft bepaald dat naar voor het kind boven naar voor de vader en naar voor de moeder gaat. Gelukkig maar.
Het is in het belang van het kind om twee ouders te hebben ook onderhouden te worden door beiden.
De moeder dient het belang van haar kind te vertegenwoordigen en ervoor te zorgen dat de familierechtelijke relatie met de verwekker tot stand komt zodat het kind een vader heeft die ook onderhoudsplichtig is. Als de moeder dat nalaat kan het kind deze familierechtelijke betrekking later alsnog zelf tot stand brengen.
Alleen bij officiele spermadonors is dit anders.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zondag 20 mei 2012 om 12:00
quote:elninjoo schreef op 20 mei 2012 @ 11:29:
[...]
Er is geen sprake van 'n vader, er is sprake van ongewenste zaaddonor. Het feit dat de vrouw er voor kiest het kind te baren maakt haar verantwoordelijk voor het feit dat het kind waarschijnlijk geen vader zal hebben.Nou ik denk dat het kind dat na 16 jaar toch heel anders zal zien.
[...]
Er is geen sprake van 'n vader, er is sprake van ongewenste zaaddonor. Het feit dat de vrouw er voor kiest het kind te baren maakt haar verantwoordelijk voor het feit dat het kind waarschijnlijk geen vader zal hebben.Nou ik denk dat het kind dat na 16 jaar toch heel anders zal zien.
zondag 20 mei 2012 om 12:02
@cherry, niet mee eens. TO heeft gezegd tegen de man dat ze aan de voor 99,7% betrouwbare prikpil is. In medische termen is dat risico nihil, en incidenties te wijten aan verkeerd gebruik. Man en vrouw hadden een relatie. Hij is uitgegaan van haar informatie en heeft haar vertrouwd. Is dat verkeerd in een relatie? In dit geval was het dom, maar in een relatie is vertrouwen de basis, als je elkaar niet kan vertrouwen waar ben je dan mee bezig?
zondag 20 mei 2012 om 12:13
quote:sabbaticalmeds schreef op 20 mei 2012 @ 12:03:
Ik denk wel dat het risico dat de man erin wordt geluisd fors hoger ligt dan het risico dat een pil of prikpil niet betrouwbaar is.
Dat denk ik ook wel.
Ik denk dat de cijfers NOG hoger zijn als je kijkt naar het manipuleren van de man om onveilig te vrijen. En dat het zeker voor jonge onzekere meisjes best lastig is om daar stand te houden.
Ik denk wel dat het risico dat de man erin wordt geluisd fors hoger ligt dan het risico dat een pil of prikpil niet betrouwbaar is.
Dat denk ik ook wel.
Ik denk dat de cijfers NOG hoger zijn als je kijkt naar het manipuleren van de man om onveilig te vrijen. En dat het zeker voor jonge onzekere meisjes best lastig is om daar stand te houden.
zondag 20 mei 2012 om 12:17
zondag 20 mei 2012 om 12:22
Nogmaals: als hij geen kind had gewild, had hij zelf ook voorzorgsmaatregelen moeten nemen. Abortus is géén anticonceptie. Iedere weldenkende man weet dat van neuken kinderen kunnen komen en om dan maar te 'vertrouwen' op het middel dat de vrouw gebruikt (zo lekker makkelijk, hoef je zelf niets te ondernenemen) is gewoon dom.
Hij heeft een domme keuze gemaakt en moet daarvoor nu op de blaren zitten. Zij heeft ook een domme keuze gemaakt (door geen condoom te eisen) en daarvoor moet zij nu ook op de blaren zitten.
Hij heeft een domme keuze gemaakt en moet daarvoor nu op de blaren zitten. Zij heeft ook een domme keuze gemaakt (door geen condoom te eisen) en daarvoor moet zij nu ook op de blaren zitten.
zondag 20 mei 2012 om 12:26
zondag 20 mei 2012 om 12:28
Iedereen wil vooral een hele hoop. Een hele hoop lekkers, een hele hoop doen wat je zelf wil, een hele hoop vooral geen verantwoording.
Helaas gaat dat in de praktijk niet met elkaar. Maar men blijft schreeuwen, het is haar schuld, het is zijn schuld, hij wilde alleen maar neuken, zij wilde alleen maar dat hij zijn verantwoording nam.. etc etc.
Men kan niet alles willen zonder de eventuele consequenties te aanvaarden. Nou ja, dat kan wel, maar dan krijg je bovenstaand ge eikel.
Men zou beter iets zorgvuldiger kunnen zijn en niet alleen uit gaan van lol en lekker (seks) en leuk (baby).
Helaas gaat dat in de praktijk niet met elkaar. Maar men blijft schreeuwen, het is haar schuld, het is zijn schuld, hij wilde alleen maar neuken, zij wilde alleen maar dat hij zijn verantwoording nam.. etc etc.
Men kan niet alles willen zonder de eventuele consequenties te aanvaarden. Nou ja, dat kan wel, maar dan krijg je bovenstaand ge eikel.
Men zou beter iets zorgvuldiger kunnen zijn en niet alleen uit gaan van lol en lekker (seks) en leuk (baby).
zondag 20 mei 2012 om 12:38
quote:rozenstruikje schreef op 20 mei 2012 @ 12:17:
Hoe doe je dat als vent ten op zichte van je familie, eventueel toekomstige vrouw/ kinderen etc.
Gewoon volhouden dat het je eerste kind is? Dat je verder geen kinderen hebt?
Dat maakt je dan een grote leugenaar. Ook al weet je dat alleen zelf. Lijkt me best wel killing voor de psyche.
Ik wil pertinent geen kind, dus als iemand met mijn dna 'n kind zou maken, dan zou ik dat niet als mijn kind zien, er ook niets mee te maken willen hebben en ook niet het gevoel/idee hebben dat ik 'n kind heb. Daar hoef ik niet voor te liegen, bovendien zou er nooit 'n situatie komen waarin ik bewust 'n kind zou maken, dus geen dilemma om te hoeven zeggen dat dat niet de eerste nakomeling is die er uit mijn cellen ontstaan is.
Ik vind dat de man geen blaam treft, ze hebben getest en zij zei de prikpil te gebruiken. Als je daar al niet meer op kan vertrouwen...
Hoe doe je dat als vent ten op zichte van je familie, eventueel toekomstige vrouw/ kinderen etc.
Gewoon volhouden dat het je eerste kind is? Dat je verder geen kinderen hebt?
Dat maakt je dan een grote leugenaar. Ook al weet je dat alleen zelf. Lijkt me best wel killing voor de psyche.
Ik wil pertinent geen kind, dus als iemand met mijn dna 'n kind zou maken, dan zou ik dat niet als mijn kind zien, er ook niets mee te maken willen hebben en ook niet het gevoel/idee hebben dat ik 'n kind heb. Daar hoef ik niet voor te liegen, bovendien zou er nooit 'n situatie komen waarin ik bewust 'n kind zou maken, dus geen dilemma om te hoeven zeggen dat dat niet de eerste nakomeling is die er uit mijn cellen ontstaan is.
Ik vind dat de man geen blaam treft, ze hebben getest en zij zei de prikpil te gebruiken. Als je daar al niet meer op kan vertrouwen...
zondag 20 mei 2012 om 12:41
quote:elninjoo schreef op 20 mei 2012 @ 12:38:
[...]
Ik wil pertinent geen kind, dus als iemand met mijn dna 'n kind zou maken, dan zou ik dat niet als mijn kind zien, er ook niets mee te maken willen hebben en ook niet het gevoel/idee hebben dat ik 'n kind heb. Daar hoef ik niet voor te liegen, bovendien zou er nooit 'n situatie komen waarin ik bewust 'n kind zou maken, dus geen dilemma om te hoeven zeggen dat dat niet de eerste nakomeling is die er uit mijn cellen ontstaan is.
Zou kunnen dat het zo werkt. Blijft staan dat wat je vindt, niet betekent dat het hetzelfde is als dat het daadwerkelijk zo is. (want het kind is er nu eenmaal) Het maakt het wel makkelijker voor jezelf zo te denken.
Ik vind dat de man geen blaam treft, ze hebben getest en zij zei de prikpil te gebruiken. Als je daar al niet meer op kan vertrouwen...Hij heeft geen schuld, dus treft hem geen blaam. Hij is echter wel verantwoordelijk voor zichzelf en zijn cellen. Zij ook voor haar deel. Daar is zij onzorgvuldig mee omgesprongen, dus treft haar wel blaam. Echter blijven ze gezamenlijk verantwoordelijk. (voor de wet als zij hem daar aan zou houden. Wat ik niet redelijk zou vinden)
[...]
Ik wil pertinent geen kind, dus als iemand met mijn dna 'n kind zou maken, dan zou ik dat niet als mijn kind zien, er ook niets mee te maken willen hebben en ook niet het gevoel/idee hebben dat ik 'n kind heb. Daar hoef ik niet voor te liegen, bovendien zou er nooit 'n situatie komen waarin ik bewust 'n kind zou maken, dus geen dilemma om te hoeven zeggen dat dat niet de eerste nakomeling is die er uit mijn cellen ontstaan is.
Zou kunnen dat het zo werkt. Blijft staan dat wat je vindt, niet betekent dat het hetzelfde is als dat het daadwerkelijk zo is. (want het kind is er nu eenmaal) Het maakt het wel makkelijker voor jezelf zo te denken.
Ik vind dat de man geen blaam treft, ze hebben getest en zij zei de prikpil te gebruiken. Als je daar al niet meer op kan vertrouwen...Hij heeft geen schuld, dus treft hem geen blaam. Hij is echter wel verantwoordelijk voor zichzelf en zijn cellen. Zij ook voor haar deel. Daar is zij onzorgvuldig mee omgesprongen, dus treft haar wel blaam. Echter blijven ze gezamenlijk verantwoordelijk. (voor de wet als zij hem daar aan zou houden. Wat ik niet redelijk zou vinden)
zondag 20 mei 2012 om 12:47
Ja, een man kan óók iets doen om het risico te verkleinen of nagenoeg uit te sluiten. Geen inzicht hebben in hoe de ander met anticonceptie omgaat kan daar een belangrijke aanleiding voor zijn. Of de ander geloven en dus het risico dat het 'misgaat' aanvaarden (en daarbij ook van elkaar weten hoe je staat tegenover abortus). Als je het wat het abortusvraagstuk met elkaar eens bent scheelt dat al wat. Tenzij één van beide liegt. Risico's, risico'.
Ik denk overigens dat TO nog wel wat meer medestanders had gehad als ze eerst haar 'vriend' had gehoord voor ze een definitieve beslissing nam. Dan kan het nog steeds zo zijn dat ze een standpunt heeft en daar niet van af wil, maar dan kan er in ieder geval nog een gesprek gevoerd worden. Dat hij zo reageert als hij feitelijk voor het blok gezet wordt... tja. Ookal heeft hij er niks mee te maken, je weet nooit hoe dingen lopen. En hoe zit het bijvoorbeeld met erfelijkheden, wat als kind opeens een rare ziekte krijgt, kun je dan de verleiding weerstaan om navraag te doen? Ik zou dat zo niet kunnen garanderen hoor.
Ik denk overigens dat TO nog wel wat meer medestanders had gehad als ze eerst haar 'vriend' had gehoord voor ze een definitieve beslissing nam. Dan kan het nog steeds zo zijn dat ze een standpunt heeft en daar niet van af wil, maar dan kan er in ieder geval nog een gesprek gevoerd worden. Dat hij zo reageert als hij feitelijk voor het blok gezet wordt... tja. Ookal heeft hij er niks mee te maken, je weet nooit hoe dingen lopen. En hoe zit het bijvoorbeeld met erfelijkheden, wat als kind opeens een rare ziekte krijgt, kun je dan de verleiding weerstaan om navraag te doen? Ik zou dat zo niet kunnen garanderen hoor.
zondag 20 mei 2012 om 12:52
quote:rozenstruikje schreef op 20 mei 2012 @ 12:29:
Ik denk dat het vooral de taak van de ouders is Amand.
Nou, een klas vol 16-jarigen komt denk ik met veel meer voorbeelden en echte situaties op de proppen dan de ouders van een kind. Laat ze er elke week onder leiding van een leraar (maatschappijleer?) maar eens over spreken.
Dat is een welkome afwisseling van MTV en Youporn, lijkt me.
Ik denk dat het vooral de taak van de ouders is Amand.
Nou, een klas vol 16-jarigen komt denk ik met veel meer voorbeelden en echte situaties op de proppen dan de ouders van een kind. Laat ze er elke week onder leiding van een leraar (maatschappijleer?) maar eens over spreken.
Dat is een welkome afwisseling van MTV en Youporn, lijkt me.
zondag 20 mei 2012 om 12:53
quote:rozenstruikje schreef op 20 mei 2012 @ 12:41:
[...]
Hij heeft geen schuld, dus treft hem geen blaam. Hij is echter wel verantwoordelijk voor zichzelf en zijn cellen. Zij ook voor haar deel. Daar is zij onzorgvuldig mee omgesprongen, dus treft haar wel blaam. Echter blijven ze gezamenlijk verantwoordelijk. (voor de wet als zij hem daar aan zou houden. Wat ik niet redelijk zou vinden)Ik denk dat 'n kind beter af is zonder de verwekker in zijn leven dan dat de verwekker het tegen zijn zin zou moeten bezoeken/ontvangen.
[...]
Hij heeft geen schuld, dus treft hem geen blaam. Hij is echter wel verantwoordelijk voor zichzelf en zijn cellen. Zij ook voor haar deel. Daar is zij onzorgvuldig mee omgesprongen, dus treft haar wel blaam. Echter blijven ze gezamenlijk verantwoordelijk. (voor de wet als zij hem daar aan zou houden. Wat ik niet redelijk zou vinden)Ik denk dat 'n kind beter af is zonder de verwekker in zijn leven dan dat de verwekker het tegen zijn zin zou moeten bezoeken/ontvangen.
zondag 20 mei 2012 om 13:07
