Zwanger
alle pijlers
Zit er echt niemand in hetzelfde schuitje??? Op naar de hersteloperatie!
woensdag 11 oktober 2006 om 19:10
Hoi hoi,
We hebben al een hele lange weg gehad om er te komen, maar nu gaat het eindelijk gebeuren. De hersteloperatie van de sterilisatie van mijn man!
Graag zou ik hierover willen schrijven met vrouwen van mannen die binnenkort ook de operatie ondergaan. Om ervaringen te delen, samen kletsen over de vorderingen, tegenslagen (die er hopelijk niet komen) enz. En dus samen te 'kletsen' naar onze zwangerschappen.
Dus zijn er mensen die in hetzelfde schuitje zitten en hier over willen babbelen?
Misschien tot schrijfs
Groetjes Tessa
We hebben al een hele lange weg gehad om er te komen, maar nu gaat het eindelijk gebeuren. De hersteloperatie van de sterilisatie van mijn man!
Graag zou ik hierover willen schrijven met vrouwen van mannen die binnenkort ook de operatie ondergaan. Om ervaringen te delen, samen kletsen over de vorderingen, tegenslagen (die er hopelijk niet komen) enz. En dus samen te 'kletsen' naar onze zwangerschappen.
Dus zijn er mensen die in hetzelfde schuitje zitten en hier over willen babbelen?
Misschien tot schrijfs
Groetjes Tessa
maandag 16 oktober 2006 om 15:33
hoi Tessa,
Ik heb in hetzelfde schuitje gezeten en zit dat eigenlijk nog. Mijn vriend is (eind november) alweer 3 jaar geleden geopereerd en ik ben nog steeds niet zwanger. Sterker nog, na 6 IUI-behandelingen (waarvan de 3e gelukt maar helaas een miskraam) ga ik volgende maand met IVF (of eigenlijk ICSI) beginnen. Dit alles vanwege de antistoffen die bij vriend aanwezig zijn. Ben je voorgelicht over antistoffen? Ziet je vriend op tegen de operatie?
groetjes Flopper
Ik heb in hetzelfde schuitje gezeten en zit dat eigenlijk nog. Mijn vriend is (eind november) alweer 3 jaar geleden geopereerd en ik ben nog steeds niet zwanger. Sterker nog, na 6 IUI-behandelingen (waarvan de 3e gelukt maar helaas een miskraam) ga ik volgende maand met IVF (of eigenlijk ICSI) beginnen. Dit alles vanwege de antistoffen die bij vriend aanwezig zijn. Ben je voorgelicht over antistoffen? Ziet je vriend op tegen de operatie?
groetjes Flopper
maandag 16 oktober 2006 om 19:21
Hoi hi
Bedankt voor jullie reacties. Was al bang dat ik de enigste was
:$
We zijn inderdaad goed geinformeerd over de antistoffen en eventuele andere tegenslagen. We zijn ons er ook erg van bewust dat het misschien met alleen de hersteloperatie niet lukt. Ik heb, heel raar, toch al zo sterk het gevoel dat we straks nog veel verder de medische molen in moeten. Kan er niets aan doen.
Maar we hopen natuurlijk wel dat het allemaal gaat lukken.
Mijn vriend ziet niet tegen de operatie op gelukkig. Maar hij zal wel blij zijn als het straks achter de rug is.
DB: Heeft je vriend al de test gehad voor het zaadkwaliteit, die je na de operatie krijgt. En heb je de uitslag al? Zien de kansen er voor jullie al een beetje positief uit?
We zijn wel geinformeerd, maar we hebben hier elke keer een discussie van hoe en wat na de operatie. Hij denkt dat hij na 2 weken al weer kan voetballen, maar dat dacht ik toch niet! En hij moet toch een paar dagen plat blijven liggen?
Ik heb nog zoveel vragen, maar dat komt nog wel een keer.
Groetjes Tessa
Bedankt voor jullie reacties. Was al bang dat ik de enigste was
:$We zijn inderdaad goed geinformeerd over de antistoffen en eventuele andere tegenslagen. We zijn ons er ook erg van bewust dat het misschien met alleen de hersteloperatie niet lukt. Ik heb, heel raar, toch al zo sterk het gevoel dat we straks nog veel verder de medische molen in moeten. Kan er niets aan doen.
Maar we hopen natuurlijk wel dat het allemaal gaat lukken.
Mijn vriend ziet niet tegen de operatie op gelukkig. Maar hij zal wel blij zijn als het straks achter de rug is.
DB: Heeft je vriend al de test gehad voor het zaadkwaliteit, die je na de operatie krijgt. En heb je de uitslag al? Zien de kansen er voor jullie al een beetje positief uit?
We zijn wel geinformeerd, maar we hebben hier elke keer een discussie van hoe en wat na de operatie. Hij denkt dat hij na 2 weken al weer kan voetballen, maar dat dacht ik toch niet! En hij moet toch een paar dagen plat blijven liggen?
Ik heb nog zoveel vragen, maar dat komt nog wel een keer.
Groetjes Tessa
dinsdag 17 oktober 2006 om 11:51
Hi Tessa,
Wij waren helemaal niet van te voren geïnformeerd over antistoffen, wel over andere tegenslagen. In onze omgeving hebben ook een paar mensen een hersteloperatie gehad en allemaal succesvol.
Na de operatie, die zoals ik al zei meeviel, heb ik mijn vriend met moeite een paar dagen op bed gehouden. Hij voelde zich zo goed dat hij alles weer wilde doen. Maar probeer er inderdaad voor te zorgen dat hij rustig aan doet, dat is ook beter voor de genezing. Na ongeveer 9 dagen hebben we het voor het eerst weer gedaan, was ff pijnlijk maar ook dat viel mee. Na iets meer dan een week ging hij ook weer voorzichtig sporten.
De operatie is technisch geslaagd maar ze weten het pas zeker bij de sperma test. Begin December heeft hij deze zaadkwaliteit test. In de tussentijd ga ik denk ik maar aan de slag met ovulatietesten.
Groet, DB
Wij waren helemaal niet van te voren geïnformeerd over antistoffen, wel over andere tegenslagen. In onze omgeving hebben ook een paar mensen een hersteloperatie gehad en allemaal succesvol.
Na de operatie, die zoals ik al zei meeviel, heb ik mijn vriend met moeite een paar dagen op bed gehouden. Hij voelde zich zo goed dat hij alles weer wilde doen. Maar probeer er inderdaad voor te zorgen dat hij rustig aan doet, dat is ook beter voor de genezing. Na ongeveer 9 dagen hebben we het voor het eerst weer gedaan, was ff pijnlijk maar ook dat viel mee. Na iets meer dan een week ging hij ook weer voorzichtig sporten.
De operatie is technisch geslaagd maar ze weten het pas zeker bij de sperma test. Begin December heeft hij deze zaadkwaliteit test. In de tussentijd ga ik denk ik maar aan de slag met ovulatietesten.
Groet, DB
dinsdag 17 oktober 2006 om 16:38
Hallo allemaal,
Ook wij gaan voor een hersteloperatie. 3 november is de grote dag. (voor mijn man dan). Hij ziet er wel tegenop. Hij is pas 2 jaar geleden gesteriliseerd, dus technisch moet de operatie geen probleem zijn. (volgens de uroloog). Volgens hem heb ik hierna 80 procent kans om weer zwanger te raken. Ook ik hoop dat we verstoken blijven van verminderde zaadkwaliteit en antistoffen. We hebben voor onszelf besloten dat we niet verder de medische molen inwillen mocht dit het geval zijn. We hebben al drie gezonde kinderen en als het voor ons is weggelegd dan moet het kunnen na de operatie.
Groetjes, Luukie
a, weet iemand wanneer de man weer vruchtbaar is na de hersteloperatie? Is dit meteen of duurt dit even?
Ook wij gaan voor een hersteloperatie. 3 november is de grote dag. (voor mijn man dan). Hij ziet er wel tegenop. Hij is pas 2 jaar geleden gesteriliseerd, dus technisch moet de operatie geen probleem zijn. (volgens de uroloog). Volgens hem heb ik hierna 80 procent kans om weer zwanger te raken. Ook ik hoop dat we verstoken blijven van verminderde zaadkwaliteit en antistoffen. We hebben voor onszelf besloten dat we niet verder de medische molen inwillen mocht dit het geval zijn. We hebben al drie gezonde kinderen en als het voor ons is weggelegd dan moet het kunnen na de operatie.
Groetjes, Luukie
a, weet iemand wanneer de man weer vruchtbaar is na de hersteloperatie? Is dit meteen of duurt dit even?
woensdag 18 oktober 2006 om 18:38
Ben ik weer!
Even een vraagje aan Sterk: hoeveel % kans gaven ze jullie op een natuurlijke zwangerschap na de operatie? En hoe lang duurde het bij jullie voordat je zwanger was?
Ze geven ons ongeveer 50/50 kans omdat de operatie bij mijn vriend bijna 10 jaar geleden is.
DB: Ik zal voor jullie duimen dat de test positief uitvalt. Ik las ook dat jullie na 9 dagen alweer gevreeën hebben. De uroloog vertelde ons dat we ongeveer 4! weken niet mogen na de operatie, en hij alleen de eerste 4 vier weken voorzichtig met de hand orgasmes moeten zien te krijgen om alles langzaam op gang te helpen, en om niets te beschadigen.
Ook is ons verteld dat het eerste half jaar na de operatie de meeste kans op zwangerschap hebben, en de kans daarna weer terugloopt.
Wel word bij hem tijdens de operatie gezond zaad weggehaald, zodat als het op de natuurlijke manier niet lukt, er toch zaad van hem beschikbaar is voor eventuele verdere medische stappen.
Evelyn: ik wil jullie vast heel veel sterkte en succes wensen 4 november. Mijn vriend zou 25 oktober aan de beurt zijn, maar wegens ziekte van de uroloog word het jammer genoeg een paar weken uitgesteld. We horen nog wanneer.
Ons is verteld dat de man ongeveer 2 weken na de operatie er weer (beperk) levend zaad in elke zaadlozing zal zitten en dus vruchtbaar is, ook zal het niet volledig zijn, maar is er al wel kans op zwangerschap.
Nou op dan maar naar de operaties en laten we hopen op succes. Lijkt me leuk om elkaar hier op de hoogte te houden.............dus wie weet
Groetjes Tessa
Even een vraagje aan Sterk: hoeveel % kans gaven ze jullie op een natuurlijke zwangerschap na de operatie? En hoe lang duurde het bij jullie voordat je zwanger was?
Ze geven ons ongeveer 50/50 kans omdat de operatie bij mijn vriend bijna 10 jaar geleden is.
DB: Ik zal voor jullie duimen dat de test positief uitvalt. Ik las ook dat jullie na 9 dagen alweer gevreeën hebben. De uroloog vertelde ons dat we ongeveer 4! weken niet mogen na de operatie, en hij alleen de eerste 4 vier weken voorzichtig met de hand orgasmes moeten zien te krijgen om alles langzaam op gang te helpen, en om niets te beschadigen.
Ook is ons verteld dat het eerste half jaar na de operatie de meeste kans op zwangerschap hebben, en de kans daarna weer terugloopt.
Wel word bij hem tijdens de operatie gezond zaad weggehaald, zodat als het op de natuurlijke manier niet lukt, er toch zaad van hem beschikbaar is voor eventuele verdere medische stappen.
Evelyn: ik wil jullie vast heel veel sterkte en succes wensen 4 november. Mijn vriend zou 25 oktober aan de beurt zijn, maar wegens ziekte van de uroloog word het jammer genoeg een paar weken uitgesteld. We horen nog wanneer.
Ons is verteld dat de man ongeveer 2 weken na de operatie er weer (beperk) levend zaad in elke zaadlozing zal zitten en dus vruchtbaar is, ook zal het niet volledig zijn, maar is er al wel kans op zwangerschap.
Nou op dan maar naar de operaties en laten we hopen op succes. Lijkt me leuk om elkaar hier op de hoogte te houden.............dus wie weet
Groetjes Tessa
donderdag 19 oktober 2006 om 14:51
Hi Tessa,
We kwamen na 7 dagen bij de uroloog en die legde uit dat alles goed geheeld was dus dat we het konden proberen als hij geen pijn meer had. In het begin is ons ook verteld dat we minimaal 3 weken geen sex konden hebben. Maar hij voelde zich goed en had ook geen pijn. Vandaar...
De eerste uroloog gaf ons meer dan 50% kans, de tweede maar 25%.
Bij mijn vriend was de vasectomie al meer dan 14 jaar geleden.
Jammer dat de operatie is uitgesteld, het wachten is ook niet fijn weet ik uit ervaring. Bij ons duurde het een maand of 5 vanaf het eerste bezoek in het ziekenhuis tot de operatie. Hoop dat het in November zover zal zijn en zal voor jullie duimen.
Groetjes DB
We kwamen na 7 dagen bij de uroloog en die legde uit dat alles goed geheeld was dus dat we het konden proberen als hij geen pijn meer had. In het begin is ons ook verteld dat we minimaal 3 weken geen sex konden hebben. Maar hij voelde zich goed en had ook geen pijn. Vandaar...
De eerste uroloog gaf ons meer dan 50% kans, de tweede maar 25%.
Bij mijn vriend was de vasectomie al meer dan 14 jaar geleden.
Jammer dat de operatie is uitgesteld, het wachten is ook niet fijn weet ik uit ervaring. Bij ons duurde het een maand of 5 vanaf het eerste bezoek in het ziekenhuis tot de operatie. Hoop dat het in November zover zal zijn en zal voor jullie duimen.
Groetjes DB
donderdag 19 oktober 2006 om 16:56
hoi Tessa,
Wat jammer dat de operatie is uitgesteld, wachten duurt altijd al zo lang...
Bij ons gaf de uroloog een kans van ca. 25% dat mijn vriend nog steeds vruchtbaar zou zijn en dan weer 20% kans dat ik daarna zwanger zou worden. Tussen sterilisatie en hersteloperatie zat 10 jaar en dat blijkt een kritische grens te zijn. Maar als ik hier zo alle verhalen eens lees krijgt iedereen erg verschillende informatie en percentages te horen! Dat er tijdens de operatie zaad wordt weggehaald, dat verbaast me. Ik vroeg daar destijds (3 jaar geleden) ook naar, leek me wel handig, maar volgens de uroloog is dat in Nederland verboden (chirurgisch verkregen zaad, noemde hij dat). Woon je in NL? In België kan het dacht ik wel.
Vriend had 2 weken na de operatie een controle om te kijken of 'het zaakje' goed aan het genezen was, en dat deed het. Diezelfde dag heeft hij voorzichtig gemasturbeerd en wonderwel deed dat geen zeer. Hij moest wel een week of 3 rustig aan doen, niet tillen e.d. Maar hij heeft geen moment in bed gelegen, gewoon rustig op een stoel of in de bank gezeten en wat rondgehobbeld in huis. Ik had wel met hem te doen, want hij liep in een belachelijk verband'broekje', nou ja het was eerder een cup van stof waar de hele handel ingesjord zat en dat omhoog gehouden werd door een soort riempje van stof om zijn billen en middel. Hij vond de operatie heel erg meevallen en heeft weinig echt pijn gehad. Wel waren zijn ballen blauw en heel gevoelig, omdat die ineens een stukje hoger hingen. Hij riep ook de hele tijd dat ie een 'zaklift' had gehad, hahaha. Die gevoeligheid heeft alles bijelkaar wel een jaar geduurd.
Wat jammer dat de operatie is uitgesteld, wachten duurt altijd al zo lang...
Bij ons gaf de uroloog een kans van ca. 25% dat mijn vriend nog steeds vruchtbaar zou zijn en dan weer 20% kans dat ik daarna zwanger zou worden. Tussen sterilisatie en hersteloperatie zat 10 jaar en dat blijkt een kritische grens te zijn. Maar als ik hier zo alle verhalen eens lees krijgt iedereen erg verschillende informatie en percentages te horen! Dat er tijdens de operatie zaad wordt weggehaald, dat verbaast me. Ik vroeg daar destijds (3 jaar geleden) ook naar, leek me wel handig, maar volgens de uroloog is dat in Nederland verboden (chirurgisch verkregen zaad, noemde hij dat). Woon je in NL? In België kan het dacht ik wel.
Vriend had 2 weken na de operatie een controle om te kijken of 'het zaakje' goed aan het genezen was, en dat deed het. Diezelfde dag heeft hij voorzichtig gemasturbeerd en wonderwel deed dat geen zeer. Hij moest wel een week of 3 rustig aan doen, niet tillen e.d. Maar hij heeft geen moment in bed gelegen, gewoon rustig op een stoel of in de bank gezeten en wat rondgehobbeld in huis. Ik had wel met hem te doen, want hij liep in een belachelijk verband'broekje', nou ja het was eerder een cup van stof waar de hele handel ingesjord zat en dat omhoog gehouden werd door een soort riempje van stof om zijn billen en middel. Hij vond de operatie heel erg meevallen en heeft weinig echt pijn gehad. Wel waren zijn ballen blauw en heel gevoelig, omdat die ineens een stukje hoger hingen. Hij riep ook de hele tijd dat ie een 'zaklift' had gehad, hahaha. Die gevoeligheid heeft alles bijelkaar wel een jaar geduurd.
vrijdag 20 oktober 2006 om 09:58
Hoi allemaal,
Goed nieuws, gistermiddag een brief ontvangen van het ZH. Dinsdag 31 oktober is hij aan de beurt. Toch wel snel nu.........nog anderhalve week, hij word toch wel een beetje zenuwachtig. Maar we zijn wel blij.....nu begint het aftellen!
Wij zijn ook eerst in een ander ziekenhuis geweest, en daar gaven ze ons ook maar 20% kans en hier 50%. Ik vind, ze kunnen wel van alles zeggen maar, het is toch gewoon afwachten of we op de natuurlijke manier zwanger kunnen worden.
Over dat zaad weghalen tijdens de operatie, dat is niet meer verboden. Dat vroeg ik ook maar het mag nu ook in NL. Gelukkig maar, want je weet maar nooit of we het nodig hebben. Ik woon gewoon in nederland, dus ben blij dat het mag. Alleen maar hopen dat het niet nodig is.
Ik moet nu weg maar heb nog wel een aantal vragen, dus tot gauw!
Thanxxx voor jullie reacties
Groetjes Tessa
Goed nieuws, gistermiddag een brief ontvangen van het ZH. Dinsdag 31 oktober is hij aan de beurt. Toch wel snel nu.........nog anderhalve week, hij word toch wel een beetje zenuwachtig. Maar we zijn wel blij.....nu begint het aftellen!
Wij zijn ook eerst in een ander ziekenhuis geweest, en daar gaven ze ons ook maar 20% kans en hier 50%. Ik vind, ze kunnen wel van alles zeggen maar, het is toch gewoon afwachten of we op de natuurlijke manier zwanger kunnen worden.
Over dat zaad weghalen tijdens de operatie, dat is niet meer verboden. Dat vroeg ik ook maar het mag nu ook in NL. Gelukkig maar, want je weet maar nooit of we het nodig hebben. Ik woon gewoon in nederland, dus ben blij dat het mag. Alleen maar hopen dat het niet nodig is.
Ik moet nu weg maar heb nog wel een aantal vragen, dus tot gauw!
Thanxxx voor jullie reacties
Groetjes Tessa
zondag 22 oktober 2006 om 22:12
Hoi Tessa,
Dan zijn jullie nog eerder aan de beurt dan wij. Wij mogen donderdag 2 november. Ook mijn man wordt flink zenuwachtig. Ik ben heel benieuwd hoe het jullie vergaat. Kun je alvast melden hoe het was. Onze inschattingskansen zijn 80 procent omdat het pas twee jaar geleden is. Maar ja, als je man antistoffen heeft, kun je het zeker wel schudden. KOmt dit trouwens vaak voor dat jij weet?? En de meningen zijn echt verdeeld, wanneer de man weer vruchtbaar is. Ik hoor van sommige twee weken, maar ook al drie!! maanden.
Ik hoop snel, en dat het natuurlijk lukt...
Groetjes
Dan zijn jullie nog eerder aan de beurt dan wij. Wij mogen donderdag 2 november. Ook mijn man wordt flink zenuwachtig. Ik ben heel benieuwd hoe het jullie vergaat. Kun je alvast melden hoe het was. Onze inschattingskansen zijn 80 procent omdat het pas twee jaar geleden is. Maar ja, als je man antistoffen heeft, kun je het zeker wel schudden. KOmt dit trouwens vaak voor dat jij weet?? En de meningen zijn echt verdeeld, wanneer de man weer vruchtbaar is. Ik hoor van sommige twee weken, maar ook al drie!! maanden.
Ik hoop snel, en dat het natuurlijk lukt...
Groetjes
maandag 23 oktober 2006 om 10:59
hoi evelyn,
Uit de informatie die ik destijds van Freya had opgezocht op internet weet ik nog dat er stond dat bij 75% van de mannen na een hersteloperatie antistoffen gevonden worden. Maar het lijkt me dat hoe korter geleden de sterilisatie was, hoe minder antistoffen, dus dan hebben jullie een goede kans.
Mag ik vragen hoe het komt dat je man/vriend zich pas 2 jaar geleden heeft laten steriliseren en nu op dat besluit is teruggekomen? Dat bedoel ik niet veroordelend hoor, begrijp me niet verkeerd, ik ben gewoon nieuwsgierig.
Uit de informatie die ik destijds van Freya had opgezocht op internet weet ik nog dat er stond dat bij 75% van de mannen na een hersteloperatie antistoffen gevonden worden. Maar het lijkt me dat hoe korter geleden de sterilisatie was, hoe minder antistoffen, dus dan hebben jullie een goede kans.
Mag ik vragen hoe het komt dat je man/vriend zich pas 2 jaar geleden heeft laten steriliseren en nu op dat besluit is teruggekomen? Dat bedoel ik niet veroordelend hoor, begrijp me niet verkeerd, ik ben gewoon nieuwsgierig.
maandag 23 oktober 2006 om 19:09
Hoi Evelyn,
Het begint nu al spannend te worden he? Nog een weekje, maar ik zal zeker laten weten hoe het is gegaan allemaal. Ja hij is erg zenuwachtig aan het worden, hij is nog nooit onder narcose geweest, dus daar ziet hij ook erg tegenop. Hij zal blij zijn als we een week of 3 verder zijn.....................
Over de slagingskansen. Die meningen zijn zo verdeeld, de 1 zegt dit de ander dat, wij hebben gewoon afgesproken, we wachten wel af hoe het allemaal afloopt, we kunnen het toch niet beinvloeden. De 1 zegt dat (het is bij mijn mannetje bijna 10 jaar geleden, de sterilisatie) hij zeker veel antistoffen aanmaakt na zoveel tijd, de ander weer niet. Hij was voor zijn sterilisatie heel vruchtbaar (blijkt uit zwangerschappen uit vorig huwelijk) en daardoor geven ze ons toch weer meer kans. Eigenlijk is het dus allemaal gewoon afwachten tot de spermatest, en meer kunnen we niet doen.
Ik ben ook blij dat de mijn vruchtbaarheidstesten allemaal goed en positief waren, ook dat geeft ons meer kans. We hopen natuurlijk dat dat allemaal dingen zijn die toch tot een snelle zwangerschap zullen leiden..........maar ja, afwachten maar!!!!!!!
We gaan aftellen naar volgende week......................
Groetjes Tessa
Het begint nu al spannend te worden he? Nog een weekje, maar ik zal zeker laten weten hoe het is gegaan allemaal. Ja hij is erg zenuwachtig aan het worden, hij is nog nooit onder narcose geweest, dus daar ziet hij ook erg tegenop. Hij zal blij zijn als we een week of 3 verder zijn.....................
Over de slagingskansen. Die meningen zijn zo verdeeld, de 1 zegt dit de ander dat, wij hebben gewoon afgesproken, we wachten wel af hoe het allemaal afloopt, we kunnen het toch niet beinvloeden. De 1 zegt dat (het is bij mijn mannetje bijna 10 jaar geleden, de sterilisatie) hij zeker veel antistoffen aanmaakt na zoveel tijd, de ander weer niet. Hij was voor zijn sterilisatie heel vruchtbaar (blijkt uit zwangerschappen uit vorig huwelijk) en daardoor geven ze ons toch weer meer kans. Eigenlijk is het dus allemaal gewoon afwachten tot de spermatest, en meer kunnen we niet doen.
Ik ben ook blij dat de mijn vruchtbaarheidstesten allemaal goed en positief waren, ook dat geeft ons meer kans. We hopen natuurlijk dat dat allemaal dingen zijn die toch tot een snelle zwangerschap zullen leiden..........maar ja, afwachten maar!!!!!!!
We gaan aftellen naar volgende week......................
Groetjes Tessa
dinsdag 24 oktober 2006 om 18:04
Hoi Flopper,
De reden dat we voor een hersteloperatie gaan ligt vooral bij mij. Ik wil heel graag een vierde. Na drie kinderen vonden we het allebei genoeg. Allemaal gezond, wat wil je nog meer. Mijn man had de afspraak al gemaakt voor een sterilisatie toen het verschrikkelijke gebeurde.... IK raakte zwanger!!
MIjn man wilde echt niet meer, we stonden voor een verhuizing wat veel tij, geld en energie met zich meebracht, dus na veel wikken en wegen heb ik na vijf weken de zwangerschap afgebroken.Huilend heb ik samen met mijn bij de dokter gezeten. Want rationeel was ik heel reeel Het kan niet. Maar emotioneel wilde ik dit kindje heel graag. Daarna wilde ik zo snel mogelijk de sterilisatie 'erdoor'hebben, want dit wilde ik geen tweede keer meemaken.
Maar ja, dan is het kwaad al geschiet. Een jaar na de sterilisatie was die wens voor een vierde nog nooit zo sterk. En na een aantal pittige gesprekken met mijn man gaan we er nu voor.
Ik hoop dat het nog voor ons is weggelegd.
Groetjes
De reden dat we voor een hersteloperatie gaan ligt vooral bij mij. Ik wil heel graag een vierde. Na drie kinderen vonden we het allebei genoeg. Allemaal gezond, wat wil je nog meer. Mijn man had de afspraak al gemaakt voor een sterilisatie toen het verschrikkelijke gebeurde.... IK raakte zwanger!!
MIjn man wilde echt niet meer, we stonden voor een verhuizing wat veel tij, geld en energie met zich meebracht, dus na veel wikken en wegen heb ik na vijf weken de zwangerschap afgebroken.Huilend heb ik samen met mijn bij de dokter gezeten. Want rationeel was ik heel reeel Het kan niet. Maar emotioneel wilde ik dit kindje heel graag. Daarna wilde ik zo snel mogelijk de sterilisatie 'erdoor'hebben, want dit wilde ik geen tweede keer meemaken.
Maar ja, dan is het kwaad al geschiet. Een jaar na de sterilisatie was die wens voor een vierde nog nooit zo sterk. En na een aantal pittige gesprekken met mijn man gaan we er nu voor.
Ik hoop dat het nog voor ons is weggelegd.
Groetjes
dinsdag 24 oktober 2006 om 19:06
Hoi Flopper,
Jammer genoeg ben ik dan 'nog' geen moeder en hoop het natuurlijk wel te worden. Maar kan me voorstellen dat je toch die vierde kleine wilt.
En of je nu wel of geen kinderen hebt, wat maakt het uit, het gevoel blijft en als je samen met je man nog voor de vierde gaat wat is er dan mooier?
Ik hoop ook zeker voor jullie dat het gaat lukken, en aangezien de sterilisatie nog niet zooo lang geleden is, heb je nu niet het idee dat het gewoon gaat lukken? De kansen zijn volgens mij bij jullie veel hoger als bij ons denk ik, of niet?
Je hebt nu drie kinderen, jongens? Of meisjes, allebei?
Mijn vriend heeft al 2 kinderen uit een eerder huwelijk en hij zal dus hopelijk voor de derde keer vader worden.
En het is zo heerlijk om te zien hoe hij er naar uitkijkt. Hij heeft er echt weer zin in, ook al heeft hij al een zoon en een dochter. Hij heeft het allemaal al meegemaakt (ook wel fijn eigenlijk, genoeg ervaring al voor straks eventueel) maar wil het graag weer met mij opnieuw meemaken. Geeft een fijn gevoel.
Hoe lang geleden is het nu voor jou man? Jullie zijn dus al 'for real' aan het klussen?
Toch wel een raar idee hoor, eerst kan je gewoon niet zwanger worden en straks na de operatie, zou het dus wel kunnen,elke keer als je vrijt zit de kans erin (hopen we). Ik heb geen idee hoe ik me straks ga voelen richting elke menstruatie, maar ja, komt tijd, komt raad.
Toi toi toi!!!!!!!!!!!!!!
Jammer genoeg ben ik dan 'nog' geen moeder en hoop het natuurlijk wel te worden. Maar kan me voorstellen dat je toch die vierde kleine wilt.
En of je nu wel of geen kinderen hebt, wat maakt het uit, het gevoel blijft en als je samen met je man nog voor de vierde gaat wat is er dan mooier?
Ik hoop ook zeker voor jullie dat het gaat lukken, en aangezien de sterilisatie nog niet zooo lang geleden is, heb je nu niet het idee dat het gewoon gaat lukken? De kansen zijn volgens mij bij jullie veel hoger als bij ons denk ik, of niet?
Je hebt nu drie kinderen, jongens? Of meisjes, allebei?
Mijn vriend heeft al 2 kinderen uit een eerder huwelijk en hij zal dus hopelijk voor de derde keer vader worden.
En het is zo heerlijk om te zien hoe hij er naar uitkijkt. Hij heeft er echt weer zin in, ook al heeft hij al een zoon en een dochter. Hij heeft het allemaal al meegemaakt (ook wel fijn eigenlijk, genoeg ervaring al voor straks eventueel) maar wil het graag weer met mij opnieuw meemaken. Geeft een fijn gevoel.
Hoe lang geleden is het nu voor jou man? Jullie zijn dus al 'for real' aan het klussen?
Toch wel een raar idee hoor, eerst kan je gewoon niet zwanger worden en straks na de operatie, zou het dus wel kunnen,elke keer als je vrijt zit de kans erin (hopen we). Ik heb geen idee hoe ik me straks ga voelen richting elke menstruatie, maar ja, komt tijd, komt raad.
Toi toi toi!!!!!!!!!!!!!!
dinsdag 24 oktober 2006 om 19:13
Volgens mij ben ik echt aan vakantie toe, ik haal gewoon alles door elkaar!!!!!
Nogmaals sorry, natuurlijk zijn jullie nog niet 'for real' aan het klussen, stom stom stom.
Jullie zijn denk ik gewoon net als ons zenuwachtig volgende week aan het afwachten.
Nou ik denk dat ik maar eens even een relaxend bad ga nemen, kom ik even lekker bij!
Groetjes Tessa
Nogmaals sorry, natuurlijk zijn jullie nog niet 'for real' aan het klussen, stom stom stom.
Jullie zijn denk ik gewoon net als ons zenuwachtig volgende week aan het afwachten.
Nou ik denk dat ik maar eens even een relaxend bad ga nemen, kom ik even lekker bij!
Groetjes Tessa
woensdag 25 oktober 2006 om 14:00
evelyn, goh wat een verhaal joh? Je had dus al een vierde kind kunnen hebben, wat een vreemde gedachte. Jullie hebben dus als ik het goed begrijp spijt gehad van de beslissing tot sterilisatie. Dat kan gebeuren. Hoe reageert jullie omgeving daarop? Ik heb wel eens opmerkingen gekregen van 'wat raar dat jouw vriend zich heeft laten steriliseren en dat nu ongedaan wil laten maken, had hij daar niet beter over na kunnen denken?' :o Raar? Ik kende 'm toen niet eens, hij had een heel ander leven toen, en hij heeft er natuurlijk wél over nagedacht! Jammer is het wel natuurlijk, dan was ons nu een hoop gedoe bespaard gebleven, maar vaak lopen dingen anders dan je vantevoren had gedacht.
Tessa: hoeveel leeftijdsverschil zit er tussen jou en je vriend? Omdat hij al eerder getrouwd is geweest (dat was hij toch?). Mijn vriend en ik schelen 10 jaar, hij is 45 en ik 35. Hij heeft nooit eerder kinderen gehad, wel lang geleden een meisje zwanger gemaakt maar die heeft abortus laten plegen.
Wat fijn dat jullie al kinderen (in je huis) hebben. Daar kan ik alleen maar van dromen...ik begin over ca. anderhalve week met een ICSI-traject en moet dan dagelijks hormonen spuiten. Allemaal vanwege die fijne antistoffen. Maar ik voel me niet zielig, ik weet zeker dat ik ooit een keer moeder ga worden, op wat voor manier dan ook.
Meiden, veel sterkte met wachten en laten we hopen op een goede afloop!
Tessa: hoeveel leeftijdsverschil zit er tussen jou en je vriend? Omdat hij al eerder getrouwd is geweest (dat was hij toch?). Mijn vriend en ik schelen 10 jaar, hij is 45 en ik 35. Hij heeft nooit eerder kinderen gehad, wel lang geleden een meisje zwanger gemaakt maar die heeft abortus laten plegen.
Wat fijn dat jullie al kinderen (in je huis) hebben. Daar kan ik alleen maar van dromen...ik begin over ca. anderhalve week met een ICSI-traject en moet dan dagelijks hormonen spuiten. Allemaal vanwege die fijne antistoffen. Maar ik voel me niet zielig, ik weet zeker dat ik ooit een keer moeder ga worden, op wat voor manier dan ook.
Meiden, veel sterkte met wachten en laten we hopen op een goede afloop!
woensdag 25 oktober 2006 om 19:01
Hoi hoi, daar ben ik weer even.
Hoi Flopper, rare vraag ff tussendoor, waarom noem je jezelf flopper, hopelijk toch niet omdat het nog niet gelukt is om zwanger te worden he? Niet raar bedoeld hoor, maar ik weet zeker, dat wij allemaal zwanger gaan worden hoe dan ook.
Ja ik maak me ook best bezorgd over die antistoffen hoor............blijven duimen maar!
Tussen mij en mijn vriend zit ook 10 jaar verschil. Hij is 42 en ik ben 32.
Wat betreft al kinderen in huis hebben. Het is om het weekend een weekend, en ik moet eerlijk toegeven,het is heel leuk maar dat is soms ook best moeilijk. Waarom weet ik niet, maar ik heb het gevoel dat als mijn vriend en ik hopelijk straks een kleine hebben, dat ook makkelijker (dat ik wat makkelijker word) Het is gewoon heel erg wennen geweest, het zijn toch kinderen van een ander met een andere opvoeding dan ik (denk ik) zou doen. Misschien ben ik wel te streng, en word dat straks wat soepeler.
Ik ben heel benieuwd hoe jij het gaat ervaren straks met de ICSI, waarom weet ik niet, maar heb heel sterk het gevoel dat wij ook straks zover komen. Maar ja, het is niet anders dan afwachten!
Zie je niet op tegen het spuiten? :?
Hoi Evelyn,
Moet jou mannetje volgende week een nacht blijven of is het ook een dagopname? Tijdens de gesprekken, werd er gezegd dat hij een nachtje moest blijven, maar nu is hij dus opgeroepen voor dagopname volgende week. Is niet nodig om te blijven zeggen ze, tenzij er iets zou gebeuren en hij de zelfde dag niet naar huis kan.
Hij word wel met de dag stiller hoor? Hij vroeg van deweek zelfs, van stel dat ik niet meer wakker word uit de narcose? Hij is nog nooit onder narcose geweest en knijpt 'm daar het meest voor volgens mij.
Ikzelf ben ook best wel zenuwachtig, stom he, volgens mij meer voor wat er met hem gaat gebeuren. Ben gewoon zenuwachtig voor hem
DB: Hoe gaat het met jullie dan? Jullie zijn dus al voor het echie aan het klussen. Vind jij het geen raar gevoel dat nu bij elke vrijpartij de kans erin zit dat je zwanger raakt, hoe klein ook? Dat vraag ik me namelijk af, ben namelijk bang dat ik meteen al de eerste maand heel teleurgesteld zal zijn als ik weer ongesteld word, moet ik niet doen, weet ik, misschien dat het komt omdat we zo graag willen.
Ik heb mezelf al gewaarschuwd: maak er geen obsessie van!!!!!!!!!!
Doe mijn best.
Maar ik hoop echt dat het voor ons allemaal gaat lukken en wij ons straks mama mogen noemen en voelen!
Groetjes Tessa
Hoi Flopper, rare vraag ff tussendoor, waarom noem je jezelf flopper, hopelijk toch niet omdat het nog niet gelukt is om zwanger te worden he? Niet raar bedoeld hoor, maar ik weet zeker, dat wij allemaal zwanger gaan worden hoe dan ook.
Ja ik maak me ook best bezorgd over die antistoffen hoor............blijven duimen maar!
Tussen mij en mijn vriend zit ook 10 jaar verschil. Hij is 42 en ik ben 32.
Wat betreft al kinderen in huis hebben. Het is om het weekend een weekend, en ik moet eerlijk toegeven,het is heel leuk maar dat is soms ook best moeilijk. Waarom weet ik niet, maar ik heb het gevoel dat als mijn vriend en ik hopelijk straks een kleine hebben, dat ook makkelijker (dat ik wat makkelijker word) Het is gewoon heel erg wennen geweest, het zijn toch kinderen van een ander met een andere opvoeding dan ik (denk ik) zou doen. Misschien ben ik wel te streng, en word dat straks wat soepeler.
Ik ben heel benieuwd hoe jij het gaat ervaren straks met de ICSI, waarom weet ik niet, maar heb heel sterk het gevoel dat wij ook straks zover komen. Maar ja, het is niet anders dan afwachten!
Zie je niet op tegen het spuiten? :?
Hoi Evelyn,
Moet jou mannetje volgende week een nacht blijven of is het ook een dagopname? Tijdens de gesprekken, werd er gezegd dat hij een nachtje moest blijven, maar nu is hij dus opgeroepen voor dagopname volgende week. Is niet nodig om te blijven zeggen ze, tenzij er iets zou gebeuren en hij de zelfde dag niet naar huis kan.
Hij word wel met de dag stiller hoor? Hij vroeg van deweek zelfs, van stel dat ik niet meer wakker word uit de narcose? Hij is nog nooit onder narcose geweest en knijpt 'm daar het meest voor volgens mij.
Ikzelf ben ook best wel zenuwachtig, stom he, volgens mij meer voor wat er met hem gaat gebeuren. Ben gewoon zenuwachtig voor hem
DB: Hoe gaat het met jullie dan? Jullie zijn dus al voor het echie aan het klussen. Vind jij het geen raar gevoel dat nu bij elke vrijpartij de kans erin zit dat je zwanger raakt, hoe klein ook? Dat vraag ik me namelijk af, ben namelijk bang dat ik meteen al de eerste maand heel teleurgesteld zal zijn als ik weer ongesteld word, moet ik niet doen, weet ik, misschien dat het komt omdat we zo graag willen.
Ik heb mezelf al gewaarschuwd: maak er geen obsessie van!!!!!!!!!!
Doe mijn best.
Maar ik hoop echt dat het voor ons allemaal gaat lukken en wij ons straks mama mogen noemen en voelen!
Groetjes Tessa
woensdag 25 oktober 2006 om 20:54
Hallo allemaal,
Tessa, mijn man is in de namiddag aan de beurt. Precieze tijd weten we nog niet. In de avond mag hij weer naar huis. Zie je hoe dat kan verschillen...
Flopper, Nou ík had eigenlijk spijt van de sterilisatie. Mijn man vond het goed zo. Maar omdat hij zag dat ik er erg onder leed en hij zoiets heeft dat het niet zo moet zijn dat als het straks niet meer kan omdat ik te oud ben, ik véél spijt heb. (vreemde zin).
We hebben het alleen nog maar aan goede vrienden verteld en die gaan er 'heel positief mee om. Zelf wil ik het ook nog aan niemand vertellen. Als ik zwanger mag raken vind ik het nog vroeg genoeg.
Ik weet nu ook al dat ik veel vreemde reacties zal krijgen.
We stonden ook helemaal achter die sterilisatie, maar toen ik zwanger raakte werk alles anders.
En achteraf is het denk ik een paniekreactie geweest na die abortus dat ik wilde dat mijn man zich zo snel mogelijk moest steriliseren.
Ik wilde dát nóóit meer meemaken.
Maar het gevoel is moeilijk weg te drukken, sterker nog, het wordt alleen maar sterker.
Groetjes
Tessa, mijn man is in de namiddag aan de beurt. Precieze tijd weten we nog niet. In de avond mag hij weer naar huis. Zie je hoe dat kan verschillen...
Flopper, Nou ík had eigenlijk spijt van de sterilisatie. Mijn man vond het goed zo. Maar omdat hij zag dat ik er erg onder leed en hij zoiets heeft dat het niet zo moet zijn dat als het straks niet meer kan omdat ik te oud ben, ik véél spijt heb. (vreemde zin).
We hebben het alleen nog maar aan goede vrienden verteld en die gaan er 'heel positief mee om. Zelf wil ik het ook nog aan niemand vertellen. Als ik zwanger mag raken vind ik het nog vroeg genoeg.
Ik weet nu ook al dat ik veel vreemde reacties zal krijgen.
We stonden ook helemaal achter die sterilisatie, maar toen ik zwanger raakte werk alles anders.
En achteraf is het denk ik een paniekreactie geweest na die abortus dat ik wilde dat mijn man zich zo snel mogelijk moest steriliseren.
Ik wilde dát nóóit meer meemaken.
Maar het gevoel is moeilijk weg te drukken, sterker nog, het wordt alleen maar sterker.
Groetjes
donderdag 26 oktober 2006 om 07:30
Mijn man heeft nog net binnen 10 jaar een herstel gehad eind 2004...door drukte rondom verbouwing en verhuizing kwamen we niet aan sprema onderzoek toe...maar maart dit jaar hebben we toch maar ff een potje weg gebracht
Wat was dat spannend!!! Maar het telefoontje van de uroloog was erg positief, veel goed zwemmend zaad en ook wat afwijkende..maar dat heeft elke man...dus zij verwachte geen problemen...
April dit jaar dus maar gestopt met de pil (eerder kwam niet uit ivm opleiding) en nu ben ik bijna 13 weken zwanger!
Dus bij ons ook zeker een geslaagde operatie! Vorige week de echo gehad en alles was goed met ons hele bijzondere wondertje!
Ik wens jullie die in het zelfde schuitje zitten heel veel sterkte en een *;
Ik zal voor jullie duimen.
Liefs
Wat was dat spannend!!! Maar het telefoontje van de uroloog was erg positief, veel goed zwemmend zaad en ook wat afwijkende..maar dat heeft elke man...dus zij verwachte geen problemen...
April dit jaar dus maar gestopt met de pil (eerder kwam niet uit ivm opleiding) en nu ben ik bijna 13 weken zwanger!
Dus bij ons ook zeker een geslaagde operatie! Vorige week de echo gehad en alles was goed met ons hele bijzondere wondertje! Ik wens jullie die in het zelfde schuitje zitten heel veel sterkte en een *;
Ik zal voor jullie duimen.
Liefs
