Zwanger, dolblij en zo bang

09-07-2023 01:18 22 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Omdat we het verder niet al teveel willen rondvertellen en het hier redelijk “anoniem” kan.

Ik ben dus zwanger! Zo gewenst, zo blij en zo bang..
Afgelopen april is onze zoon stilgeboren met 36 weken en 4 dagen. Oorzaak: enorme vette pech.
Kans op herhaling: nihil/zelden.
En toch.. weer aftellen.. weer ziek (3 zwangerschappen HG). Hopen dat dit keer alles wel goed gaat.

Nou ja.. jullie snappen me vast wel.

Liefs April88
Alle reacties Link kopieren Quote
april88 schreef:
09-07-2023 01:18


Liefs April88
Ach, meis, wat een verdriet! En wat een mooi nieuws, gefeliciteerd! Ik snap, dat je bol staat van de dubbele gevoelens…..bespreek je angsten met je VK…. :hug:
moderatorviva wijzigde dit bericht op 09-07-2023 08:32
Reden: op quoten is niet toegestaan
45.00% gewijzigd
What would Patsy do?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladyday21 schreef:
09-07-2023 01:27
Ach, meis, wat een verdriet! En wat een mooi nieuws, gefeliciteerd! Ik snap, dat je bol staat van de dubbele gevoelens…..bespreek je angsten met je VK…. :hug:

Dankjewel Ladyday. Zo lief:)!!
Ja ik zal het zeker bespreken met de gynaecoloog. Maandag meteen even bellen. De VK is hier een wat gepasseerd station. We hebben opzich hele goede afspraken gemaakt. Meer groeiechos, meer controles, dopplermetingen etc etc. Maar ik denk dat ik het wel pas geloof als ik volgend jaar daadwerkelijk een levend kindje weer mag vasthouden.
Alle reacties Link kopieren Quote
april88 schreef:
09-07-2023 01:30
Dankjewel Ladyday. Zo lief:)!!
Ja ik zal het zeker bespreken met de gynaecoloog. Maandag meteen even bellen. De VK is hier een wat gepasseerd station. We hebben opzich hele goede afspraken gemaakt. Meer groeiechos, meer controles, dopplermetingen etc etc. Maar ik denk dat ik het wel pas geloof als ik volgend jaar daadwerkelijk een levend kindje weer mag vasthouden.
Ja, dat had ik wel kunnen bedenken..... Mijn schoonmoeder heeft na haar 1e kind ook een stilgeboren kindje gebaard (niemand weet wat daar gebeurd is, ook dikke pech waarschijnlijk) en ze heeft daarna nog 3 fantasische kinderen gekregen. Waaronder mijn man.
What would Patsy do?
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen ik de topic titel las hoopte ik dat het bericht van jou zou zijn. Nooit eerder gereageerd, maar wel het verhaal van je zoontje meegekregen.

Ik snap goed dat je bang bent. En toch hoop ik dat er meer vertrouwen komt. Gefeliciteerd. Ook voor jouw man.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
Alle reacties Link kopieren Quote
Ooh wat een emoties. Gefeliciteerd, ik kan me voorstellen dat de angst blijft. Je vraagt niet om tips maar ik wil je er toch een geven. Overleg met je man/ vriend of je toch iemand in vertrouwen neemt. Het lijkt me fijn om met iemand extra (naast je man dus) je zorgen te kunnen delen. Misschien heb je dat zelf niet zo. Dan moet je het natuurlijk niet doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
april88 schreef:
09-07-2023 01:30
Dankjewel Ladyday. Zo lief:)!!
Ja ik zal het zeker bespreken met de gynaecoloog. Maandag meteen even bellen. De VK is hier een wat gepasseerd station. We hebben opzich hele goede afspraken gemaakt. Meer groeiechos, meer controles, dopplermetingen etc etc. Maar ik denk dat ik het wel pas geloof als ik volgend jaar daadwerkelijk een levend kindje weer mag vasthouden.

Wat fijn dat je weer zwanger bent, maar wat kan ik me goed voorstellen dat je er niet meer vanuit durft te gaan dat het goed gaat. Vreselijk om zo lang zwanger te zijn en dan bijna voldragen een stilgeboren baby te krijgen. Daar zijn eigenlijk gewoon geen woorden voor. Ik denk dat je niet anders kunt dan accepteren dat het normaal is dat je nu zo bang bent en dat dat inderdaad waarschijnlijk pas over zal zijn als jij bevallen bent van een levend kindje. Het beste wat je kunt doen is zorgen dat je de juiste ondersteuning hebt, een plek waar je geregeld je verhaal en je angsten kwijt kunt, maar ook je verdriet en rouw (want daar ben je eigenlijk nog maar net mee begonnen).
Ik snap je angst :hug:

En gefeliciteerd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik weet je topic nog en ik hoop voor jullie dat dit keer alles goed gaat!
Misschien is het ergens een geruststellende gedachte dat de kans op herhaling nihil is? Ik hoop dat je een goede begeleiding krijgt bij deze zwangerschap, je angsten zullen waarschijnlijk wel bij je blijven tot je je kind gezond en veilig in je armen hebt liggen.

Ik volg je graag deze zwangerschap en ik hoop dat je hier een fijne uitlaatklep hebt waar je je zorgen en emoties kan delen :hug:
Je richting is belangrijker dan je snelheid
Alle reacties Link kopieren Quote
Gefeliciteerd!!

Ik snap heel goed hoe je je voelt. Ik heb 7 jaar geleden mijn zoon verloren met 40 weken. Is 2 dagen voor de bevalling overleden. Ik durfde toen heel lang niet zwanger te worden. Zo bang dat het weer zou gebeuren.
Bijna 3 jaar geleden was het dan toch zover: zwanger. Ben toen door mijn huisarts doorverwezen naar het ziekenhuis waar ze me heel veel hebben geholpen en veel gesprekken met de psycholoog heb gehad en die mij kon laten inzien dat het niet mijn schuld was en dat het niet nog een keer hoefde te gebeuren. Ben ingeleid met 38+4. Dat wilde ik heel graag. En ze waren het met mij eens dat dat een goed idee was. Ben nu de trotse moeder van mijn zoon die al bijna weer 3 jaar wordt.

Ik wens je het mooiste kind op aarde :heart: :hug: :rose:
Op elk potje past dekseltje, maar als dat niet past dan heb je altijd nog afdekfolie.
Wat een prachtig nieuws. :heart:

Al je emoties zijn zo begrijpelijk.

Héél veel sterkte, liefde, vreugde & voorspoed gewenst.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zonneoog schreef:
09-07-2023 09:44
Gefeliciteerd!!

Ik snap heel goed hoe je je voelt. Ik heb 7 jaar geleden mijn zoon verloren met 40 weken. Is 2 dagen voor de bevalling overleden. Ik durfde toen heel lang niet zwanger te worden. Zo bang dat het weer zou gebeuren.
Bijna 3 jaar geleden was het dan toch zover: zwanger. Ben toen door mijn huisarts doorverwezen naar het ziekenhuis waar ze me heel veel hebben geholpen en veel gesprekken met de psycholoog heb gehad en die mij kon laten inzien dat het niet mijn schuld was en dat het niet nog een keer hoefde te gebeuren. Ben ingeleid met 38+4. Dat wilde ik heel graag. En ze waren het met mij eens dat dat een goed idee was. Ben nu de trotse moeder van mijn zoon die al bijna weer 3 jaar wordt.

Ik wens je het mooiste kind op aarde :heart: :hug: :rose:
Jij ook een :hug:
What would Patsy do?
Alle reacties Link kopieren Quote
Gefeliciteerd April, en wat fijn dat je toch snel weer zwanger bent. Maar ik kan me je angst goed voorstellen. Wij schreven toen beiden mee in het topic “uitgerekend in mei” en ik weet nog hoe bang ik was nadat ik je berichtje las (ik was toen zelf bijna 38 weken volgens mij). En dan had ik het zelf niet eens meegemaakt en was het alleen een anoniem verhaal op een forum (niet lullig bedoelt). Ik denk dat het wel goed is hier hulp bij te zoeken zodat je toch een enigszins onbezorgde zwangerschap kan hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
S-Groot schreef:
09-07-2023 08:29
Wat fijn dat je weer zwanger bent, maar wat kan ik me goed voorstellen dat je er niet meer vanuit durft te gaan dat het goed gaat. Vreselijk om zo lang zwanger te zijn en dan bijna voldragen een stilgeboren baby te krijgen. Daar zijn eigenlijk gewoon geen woorden voor. Ik denk dat je niet anders kunt dan accepteren dat het normaal is dat je nu zo bang bent en dat dat inderdaad waarschijnlijk pas over zal zijn als jij bevallen bent van een levend kindje. Het beste wat je kunt doen is zorgen dat je de juiste ondersteuning hebt, een plek waar je geregeld je verhaal en je angsten kwijt kunt, maar ook je verdriet en rouw (want daar ben je eigenlijk nog maar net mee begonnen).
Eens. Ik was om een compleet andere reden destijds ook gewoon heel bang gedurende de zwangerschap. Dat pure, onbezorgde genieten kon ik domweg niet: daarvoor was het voortraject te heftig en de zwangerschap er een die ik niet meer, althans niet om die manier, had durven dromen. Dus ja: die angst is verschrikkelijk. Uiteindelijk ook maar moeten accepteren dat ik die tijd moest “uitzitten” en de angst pas weg was nadat ze geboren was. Was Groot ook schrijft: zorg wel voor goede begeleiding.

Ik hoop zo dat dit jullie zo gewenste 4e mag zijn. Heel veel geluk, succes sterkte en ik hoop in dit topic hele mooie updates te lezen met een prachtig levend kindje. Dikke knuffel
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh April meis gefeliciteerd. Wij schreven samen in het uitgerekende topic. Wat is het mega snel alweer raak. Ik hoop van harte dat je dit keer ook een fijnere zwangerschap mag hebben, de vorige was sowieso al heel pittig voor je. En dat je dit keer het af kan sluiten met een gezond kindje in je armen. Liefs
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap het heel goed en die angst kan niemand van je wegnemen. Statistieken zoals kleine kans of nihil zeggen heel erg weinig als jij zelf ooit een van die uitzonderingen bent geweest. Ik zou heel open over jouw angsten zijn tegen de gynaecoloog zodat ze hier rekening mee kunnen houden en ik zou kijken of de POP poli eventueel hulp kan bieden. Kijk ook of ze de bevalling eventueel eerder in kunnen leiden.
En het allerbelangrijkste, vertrouw op jouw gevoel, als het niet goed voelt meteen aan de bel trekken voor een controle en afspreken dat je dan ook meteen mag komen. Ik had deze afspraak ook gemaakt met de gynaecoloog bij mijn jongste. Het was daarvoor 3x mis gegaan zonder aantoonbare reden en ik heb heel veel extra echo's en controles gehad. Uiteindelijk is het met 32 weken alsnog gruwelijk mis gegaan door een ernstige en zeer zeldzame zwangerschapscomplicatie maar juist omdat ze er bovenop zaten en ik bij het niet pluis gevoel direct aan de bel heb getrokken heeft mijn jongste het op het nippertje overleefd. Een derde hebben we nooit meer aangedurfd.

Sterkte de komende periode en ik hoop dat je deze keer een gezond kindje mag krijgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dankjewel lieve lieve anonieme mensen van het forum.
Dank voor jullie begrip, felicitaties, tips, erkenning en herkenning(hoe verdrietig).

Ik heb er vannacht zo slecht van geslapen. Kon mn draai maar niet vinden.. tegen half 5 gingen mn ogen pas dicht.
Ik ben zo blij, maar zo bang. Alle begeleiding krijg ik, alle extra controles, eerder inleiden alles is mogelijk, maar nu moet ik het eerst nog wel ‘even’ doen tot dan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wow kippenvel toen ik de topic titel las en je naam, heb eerder meegelezen met je andere topic. Allereerst GEFELICITEERD 🥳 horde #1 zit er op!

Ik lees hier dat de VK een gepasseerd station is, dat snap ik. Maar -als oud-obstetrische zorgverlener- is t misschien wel iets om te onderzoeken of je geen ‘Shared care’ krijgen. De VK is ook heel goed in luisteren hoe het met jou gaat, en halen soms ook de medische spanning van een zwangerschap wat weg. Plus dat je ze ook nodig hebt in het kraambed (ver van je bed show natuurlijk) en dan is t misschien fijn als ze je al wat beter kennen.

Ik ben zelf goed geholpen door de medisch psycholoog vh ziekenhuis, misschien kan je daar naar vragen?

En mbt de HG: trek op tijd aan de bel. Want als je alleen mr kan overgeven en in je bed kan liggen, word je wereld heel klein en dat lijkt me psychisch nog zwaarder.
Alle reacties Link kopieren Quote
april88 schreef:
09-07-2023 11:28
Dankjewel lieve lieve anonieme mensen van het forum.
Dank voor jullie begrip, felicitaties, tips, erkenning en herkenning(hoe verdrietig).

Ik heb er vannacht zo slecht van geslapen. Kon mn draai maar niet vinden.. tegen half 5 gingen mn ogen pas dicht.
Ik ben zo blij, maar zo bang. Alle begeleiding krijg ik, alle extra controles, eerder inleiden alles is mogelijk, maar nu moet ik het eerst nog wel ‘even’ doen tot dan.
Die angst kan niemand van je wegnemen, ook de extra controles niet, die geven maar een kortstondige geruststelling. Een onbezorgde zwangerschap zit er helaas niet in. Het enige wat kan helpen is handvatten om met die angst om te kunnen gaan de komende maanden. Vraag een doorverwijzing naar de POP poli. Die hebben hier ervaring mee en kunnen je doorverwijzen naar de juiste hulpverlening.
Alle reacties Link kopieren Quote
Miek_ schreef:
09-07-2023 15:56
Die angst kan niemand van je wegnemen, ook de extra controles niet, die geven maar een kortstondige geruststelling. Een onbezorgde zwangerschap zit er helaas niet in. Het enige wat kan helpen is handvatten om met die angst om te kunnen gaan de komende maanden. Vraag een doorverwijzing naar de POP poli. Die hebben hier ervaring mee en kunnen je doorverwijzen naar de juiste hulpverlening.
Een POP poli is idd goed, dacht daar zelf ook nog even aan gisteren laat toen ik je berichtje las in het andere topic, April. Ik had zelf wel baat bij heel veel echo’s, zeker aan het begin, maar realiseerde mij ook dat het maar een moment opname was.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Van harte gefeliciteerd! Ik moet nog geregeld aan je denken, zo erg van je zoontje, je grootste nachtmerrie. Geen wonder dus dat je bang bent. Ik wens je een paar lieve mensen in je omgeving bij wie je de komende periode een extra knuffel kan krijgen en schrijf hier af en toe maar van je af. :redrose:
Alle reacties Link kopieren Quote
Van harte gefeliciteerd! Ik hoop heel erg dat je goede ondersteuning krijgt deze zwangerschap, vooral voor het psychische stuk :redrose:

Mochten dit soort verhalen je gerust stellen: ik ken iemand met ook een stilgeboren kindje bij 36 weken en zij heeft daarna nog twee gezonde kindjes gekregen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven