Zwanger
alle pijlers
zwanger en borderline
dinsdag 15 mei 2012 om 09:05
Op mijn 16e is borderline gecontstateerd. Sindsdien ook in therapie geweest, de vers cursus 1 en 2 gedaan en ik moet zeggen het gaat elk jaar beter. Soms vlieg ik nog wel eens uit de bocht, maar ik denk dat 'normale' personen dat ook wel eens hebben. Ik heb het vrij goed onder controle en kan de therapie en cursussn goed toepassen in het dagelijks leven. Ik ben 3 jaar geleden ontslagen bij de psygoloog omdat het nu gewoon goed gaat
Alleen nu, ik ben nu 5 maanden zwanger en ik merk dat het steeds slechter gaat. Ik voel me net als toen ik net in behandeling was en heb mezelf echt slecht onder controle. En ik baal hier zo van, want ik was echt trots op mezelf dat het zo goed. Nu en ik zo wantrouwig naar man toe, denk constant dat hij vreemd gaat, (geen rede toe maar goed) en ik word om alles boos. Voel me zo kut en angstig dat ik er gek van word. Ik woon nu ook in het buitenland, dus kan alleen via mail contact op nemen met nij psyg, maar dat gaat zo kut, kan niet alles goed verwoorden in een mail, en hier naarde psyg gaan gaat het ook niet worden. Spreek de taal wel van mijn nieuwe land, maar het is moeilijk te verwoorden in een andere taal. Ik moet over 1 week weer naar de gyneacoloog en zal het ook wel met hem bespreken. Maar vraag me nou af hoe het komt? Zal het door de hormonen komen dat ik me weer zo voel? En misschien is er iets wat in kan innemen wat mijn kindje niet schaad maar waar ik wel iets rustiger van word?
Ik baal gewoon zo van mezelf, ik dacht dat ik echt klaar was voor een kindje, en mezelf goed onder controle had om een een volgende stap te nemen in onze relatie maar grrrrr baal gewoon.
Please maak me niet door te zeggen dat borderliners geen kinderen moeten te nemen, want zoals ik al eerder zei; het gaat al jaren goed. En ik voel me al zo onzeker.
Alleen nu, ik ben nu 5 maanden zwanger en ik merk dat het steeds slechter gaat. Ik voel me net als toen ik net in behandeling was en heb mezelf echt slecht onder controle. En ik baal hier zo van, want ik was echt trots op mezelf dat het zo goed. Nu en ik zo wantrouwig naar man toe, denk constant dat hij vreemd gaat, (geen rede toe maar goed) en ik word om alles boos. Voel me zo kut en angstig dat ik er gek van word. Ik woon nu ook in het buitenland, dus kan alleen via mail contact op nemen met nij psyg, maar dat gaat zo kut, kan niet alles goed verwoorden in een mail, en hier naarde psyg gaan gaat het ook niet worden. Spreek de taal wel van mijn nieuwe land, maar het is moeilijk te verwoorden in een andere taal. Ik moet over 1 week weer naar de gyneacoloog en zal het ook wel met hem bespreken. Maar vraag me nou af hoe het komt? Zal het door de hormonen komen dat ik me weer zo voel? En misschien is er iets wat in kan innemen wat mijn kindje niet schaad maar waar ik wel iets rustiger van word?
Ik baal gewoon zo van mezelf, ik dacht dat ik echt klaar was voor een kindje, en mezelf goed onder controle had om een een volgende stap te nemen in onze relatie maar grrrrr baal gewoon.
Please maak me niet door te zeggen dat borderliners geen kinderen moeten te nemen, want zoals ik al eerder zei; het gaat al jaren goed. En ik voel me al zo onzeker.
i'm on a seafood diet, i see food and i eat it
dinsdag 15 mei 2012 om 09:11
Tjonge, 5 maanden al weer. Ik weet nog dat je het hier kwam melden. Ja, hier ben je op mij niet overgekomen als een borderliner. Ik mag natuurlijk niet dokteren hier, maar het lijkt me niet gek dat onder invloed van die kut-hormonen een en ander opspeelt. Ik kan je niet helpen, maar wel een dikke
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
dinsdag 15 mei 2012 om 09:16
Zo zit hier geschokt!! De fame! Ik dacht lees ik je nou goed? Lieve reactie! Van jou! Nu voel ik me wel een stukje beter
En ja de tijd gaat snel he, Echt ongelofelijk. Voor je het weet post ik dat ze ik bevallen ben van de kleine meid. Kan niet wachten hoor. Ik vind het verschrikkelijk klote om zwanger te zijn. Echt zwaaaaar klote. Alles stinkt, voel me dik, hele dag ziek, verschrikkelijk moe en nu ook nog zo onzeker. Ben blij als me meisje er is!
Bedankt voor je reactie fame.
En ja de tijd gaat snel he, Echt ongelofelijk. Voor je het weet post ik dat ze ik bevallen ben van de kleine meid. Kan niet wachten hoor. Ik vind het verschrikkelijk klote om zwanger te zijn. Echt zwaaaaar klote. Alles stinkt, voel me dik, hele dag ziek, verschrikkelijk moe en nu ook nog zo onzeker. Ben blij als me meisje er is!
Bedankt voor je reactie fame.
i'm on a seafood diet, i see food and i eat it
dinsdag 15 mei 2012 om 09:22
dinsdag 15 mei 2012 om 09:24
dinsdag 15 mei 2012 om 09:26
Zwangerschapshormonen kunnen sowieso veel in je los maken en al helemaal bij jou. Je 'slechte' kant komt weer vaker naar boven en je hebt er geen controle meer over wanneer en hoe. Ik kan begrijpen dat dat beangstigend is. Het belangrijkste is wel voor jou dat je vertrouwen in jezelf houdt en vertrouwt op je eigen gevoel, ook al is dat stom gevoel. Misschien dat je extra ontspanningsoefeningen kan doen om weer een beetje tot jezelf te komen. Wellicht is (zwangerschaps)yoga een optie? Ik wens je veel succes, want dit is natuurlijk verrot.
dinsdag 15 mei 2012 om 09:28
Weet je, (makkelijk praten vanaf de zijlijn) hou in gedachten dat je over de helft bent, straks het mooie kado krijgt, en je hormonen die weer normaal gaan doen. Zwanger zijn is sowieso niet voor iedereen een pretje, maar 1 ding is zeker, het duurt niet eeuwig! (Ik schijn ook een draak te zijn geweest tijdens de zwangerschappen, alleen had ik daar zelf geen last van )
Natuurlijk gaat je man niet vreemd, natuurlijk had je jezelf genoeg onde rcontrole om de volgende stap te nemen. Dat is toch goed gegaan? Zwanger zijn is nu eenmaal raar, met of zonder Borderline of wat dan ook. Dan zijn we gewoon ons zelf niet. X
Natuurlijk gaat je man niet vreemd, natuurlijk had je jezelf genoeg onde rcontrole om de volgende stap te nemen. Dat is toch goed gegaan? Zwanger zijn is nu eenmaal raar, met of zonder Borderline of wat dan ook. Dan zijn we gewoon ons zelf niet. X
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
dinsdag 15 mei 2012 om 09:28
Kijk anders even bij andere forum topics van zwangere vrouwen wat zij voelen mbt hormonen. Mss komt borderline en de hormonen die je vooelt bij je zwangerschap wel overeen, maar zie jij het direct als een terugval? Gewoon ff lezen of je wat je nu voelt herkend in hun verhalen zonder dat ze borderline hebben.
Begrijpt je man waar je achterdocht en je gedrag vandaan komt?
Begrijpt je man waar je achterdocht en je gedrag vandaan komt?
dinsdag 15 mei 2012 om 09:30
Rot dat je je zo voelt. Misschien kun je iets natuurlijks proberen om je wat rustiger te voelen? Valeriaan of zo, als dat niet schadelijk is voor je kind?
En heb je daar vriendinnen daar je je gevoel mee kunt delen?
Tenslotte: blijf met je man praten, zodat hij weet wat er is en je reacties kan begrijpen.
Sterkte!
En heb je daar vriendinnen daar je je gevoel mee kunt delen?
Tenslotte: blijf met je man praten, zodat hij weet wat er is en je reacties kan begrijpen.
Sterkte!
dinsdag 15 mei 2012 om 09:31
Ik ken ook iemand met borderline. Ze heeft twee kinderen. Ze slikte medicijnen en leek alles onder controle te hebben. Maar door de hormonen veranderde dat. Tijdens de zwangerschap waren de medicijnen aangepast. Het ging redelijk. Na de bevalling voelde ze zich een stuk prettiger. Maar een paar maanden later ging het toch fout. Ze is een tijdje opgenomen geweest. En de medicijnen zijn aangepast. Nu gaat het weer "goed". Je geneest niet van borderline. (maar dat is vast geen nieuws). Kinderen halen veel in je naar boven. Ze zijn een spiegel.
Ik vermoed dat je het nog best wel zwaar kan krijgen. Je moet heel goed opletten en op tijd aan de bel trekken. Zoals je nu al doet. Kan je niet als een soort vakantie naar Nederland komen en naar je eigen psych gaan? (misschien heeft psych ideeën hoe je in je nieuwe land geholpen kan worden? En skype is misschien een goeie tip!)
Heel belangrijk ook om je vriend hierin te betrekken. Zorgen dat hij je in alles steunt.
Maar je moet heel goed op blijven letten en het niet te ver laten komen. Dit zijn serieuze zaken. Er is een kindje bij betrokken.
Heel veel sterkte bij je laatste 4 maanden van je zwangerschap. Je bent al over de helft!
Ik vermoed dat je het nog best wel zwaar kan krijgen. Je moet heel goed opletten en op tijd aan de bel trekken. Zoals je nu al doet. Kan je niet als een soort vakantie naar Nederland komen en naar je eigen psych gaan? (misschien heeft psych ideeën hoe je in je nieuwe land geholpen kan worden? En skype is misschien een goeie tip!)
Heel belangrijk ook om je vriend hierin te betrekken. Zorgen dat hij je in alles steunt.
Maar je moet heel goed op blijven letten en het niet te ver laten komen. Dit zijn serieuze zaken. Er is een kindje bij betrokken.
Heel veel sterkte bij je laatste 4 maanden van je zwangerschap. Je bent al over de helft!
dinsdag 15 mei 2012 om 09:31
quote:47084 schreef op 15 mei 2012 @ 09:27:
Ik denk dat het betalen van de rekening een probleem voor die psychen zal zijn. Tenslotte zal het niet onder een Nederlandse ziektekostenverzekering kunnen vallen, want daarvoor moet je in Nederland woonachtig zijn. Maar, wat vindt TO's echtgenoot ervan?Daar valt nog wel een mouw aan te passen toch? Vooraf betalen voor een sessie zou al een oplossing zijn.
Ik denk dat het betalen van de rekening een probleem voor die psychen zal zijn. Tenslotte zal het niet onder een Nederlandse ziektekostenverzekering kunnen vallen, want daarvoor moet je in Nederland woonachtig zijn. Maar, wat vindt TO's echtgenoot ervan?Daar valt nog wel een mouw aan te passen toch? Vooraf betalen voor een sessie zou al een oplossing zijn.
dinsdag 15 mei 2012 om 09:33
quote:Fame schreef op 15 mei 2012 @ 09:11:
Tjonge, 5 maanden al weer. Ik weet nog dat je het hier kwam melden. Ja, hier ben je op mij niet overgekomen als een borderliner. Ik mag natuurlijk niet dokteren hier, maar het lijkt me niet gek dat onder invloed van die kut-hormonen een en ander opspeelt. Ik kan je niet helpen, maar wel een dikke Want die zijn hoe?
Tjonge, 5 maanden al weer. Ik weet nog dat je het hier kwam melden. Ja, hier ben je op mij niet overgekomen als een borderliner. Ik mag natuurlijk niet dokteren hier, maar het lijkt me niet gek dat onder invloed van die kut-hormonen een en ander opspeelt. Ik kan je niet helpen, maar wel een dikke Want die zijn hoe?
dinsdag 15 mei 2012 om 09:35
NormaJeane, over wat innemen om rustiger te worden, misschien eens een de poppoli bellen/mailen?
http://www.poppoli.nl/smartsite.dws?id=POPPOLI
http://www.poppoli.nl/smartsite.dws?id=POPPOLI
dinsdag 15 mei 2012 om 09:35
Mijn symptomen worden helemaal niet erger, ik ben heel rustig alleen door de hormonen wel weer eens achterdochtig, maar mijn vriendinnen zonder BPS hadden ook de raarste gedachten hoor, en ik ken meer moeders met deze stoornis, en ze zijn heel lief voor hun kinderen. En mijn kind is al helemaal geen spiegel van mij. Ze is heel anders dan ik.
dinsdag 15 mei 2012 om 09:36
Man reageert gewoon goed, als ik denkdat hij vreemd gaat bijv. moet ik dat ook vragen anders komt het me kop niet uit. En hij vind dat gelukkig niet erg (het is natuurlijk niet leuk voor hem, maar hij reageerd goed) en hij weet dat door de hormonen het iets slechter gaat.
Ik ben wel een stuke blijer om te lezen dat het ook wel door de hormonen kan komen, dat het lijkt op een terug val. Maar dat eigenlijk meer vrouwen hier last van hebben.
Ik ben wel een stuke blijer om te lezen dat het ook wel door de hormonen kan komen, dat het lijkt op een terug val. Maar dat eigenlijk meer vrouwen hier last van hebben.
i'm on a seafood diet, i see food and i eat it
dinsdag 15 mei 2012 om 09:42
Norma, er is best veel informatie online te vinden over borderline en zwangerschap/ moeders met borderline.
Ik hoop dat je het voor jezelf niet onderschat. Het is zwaar. Het is sowieso al zwaar!
Hou jezelf goed in de gaten en een professional inschakelen in je eigen land lijkt me toch beter dan helemaal niets.
Ik hoop dat je het voor jezelf niet onderschat. Het is zwaar. Het is sowieso al zwaar!
Hou jezelf goed in de gaten en een professional inschakelen in je eigen land lijkt me toch beter dan helemaal niets.
dinsdag 15 mei 2012 om 09:46
dinsdag 15 mei 2012 om 09:49
Toen ik zwanger was keerde ik best wel in mezelf soms. Ook voelde ik me gewoon anders. Niet mezelf. En met kleren aan vond ik mezelf er wel mooi uit zien maar naakt vond ik mezelf meestal niet echt aantrekkelijk.
Je gevoelens en emoties worden versterkt en een zwangerschap en als je toch al wat wisselvalliger bent kan dat niet zo fijn zijn. Ik denk dat je nu aan de bel moet trekken bij je gyn. Bel anders even op om nu alvast aan te geven dat je je niet prettig voelt, misschien kan je al wat eerder terecht en anders is je gyn in elk geval voorbereid. En zoals iemand anders ook al zei: denk niet dat het over is zodra je bevallen bent. Ik heb een zoontje van 5 maanden oud en ik voel me nog niet mezelf. Af en toe wat labieler dan ik gewend ben en soms zitten de tranen ineens hoog.
Kort samengevat: je bent niet de enige die zich anders dan anders voelt maar door je achtergrond moet je we even aan de bel trekken.
Je gevoelens en emoties worden versterkt en een zwangerschap en als je toch al wat wisselvalliger bent kan dat niet zo fijn zijn. Ik denk dat je nu aan de bel moet trekken bij je gyn. Bel anders even op om nu alvast aan te geven dat je je niet prettig voelt, misschien kan je al wat eerder terecht en anders is je gyn in elk geval voorbereid. En zoals iemand anders ook al zei: denk niet dat het over is zodra je bevallen bent. Ik heb een zoontje van 5 maanden oud en ik voel me nog niet mezelf. Af en toe wat labieler dan ik gewend ben en soms zitten de tranen ineens hoog.
Kort samengevat: je bent niet de enige die zich anders dan anders voelt maar door je achtergrond moet je we even aan de bel trekken.
dinsdag 15 mei 2012 om 09:51
