Zwanger
alle pijlers
zwanger en morgen huisontruiming
maandag 24 februari 2014 om 14:17
Ik hoop dat iemand mij nog kan helpen. Ik ben zwanger en morgen moet ik mijn huis uit zijn vanwege een huurachterstand ( 2000 euro). Ik heb niemand waar ik naar toe kan gaan, geen enkele plek waar ik terecht kan. Het ontruimingpreventie traject ben ik voor geweigerd omdat ik onder de 27 ben en geen vast inkomen heb. Als ik een uitkering had gehad dan wel.
Deurwaarder wil geen regelingen meer treffen, eigenlijk is de schuld niet eens meer de huurschuld zelf maar alleen deurwaarderskosten. Vanwege mijn ex ben ik hierin beland en ik weet echt niet meer wat ik moet. Het enige wat ik graag had gewild is 2 weken uitstel zodat ik het geld bij elkaar kan krijgen maar dat is geweigerd.
De opvang hier zit vol en voor de opvang in een nabijgelegen stad ( Rotterdam) kom ik niet in aanmerking omdat je dan minimaal 2 jaar in Rotterdam ingeschreven moet staan.
Dus
* regeling is geweigerd
* uitstel is geweigerd
* heb 80 euro op dit moment en verder geen geld
* maatschappelijk werk kan niks doen
* ontruimingspreventie is geweigerd.
* alle opvangen hier zitten vol voor anderen kom ik niet in aanmerking.
* ik heb helemaal niemand.
Wie oh wie weet nog een instantie waar ik heen kan bellen voor hulp?
Deurwaarder wil geen regelingen meer treffen, eigenlijk is de schuld niet eens meer de huurschuld zelf maar alleen deurwaarderskosten. Vanwege mijn ex ben ik hierin beland en ik weet echt niet meer wat ik moet. Het enige wat ik graag had gewild is 2 weken uitstel zodat ik het geld bij elkaar kan krijgen maar dat is geweigerd.
De opvang hier zit vol en voor de opvang in een nabijgelegen stad ( Rotterdam) kom ik niet in aanmerking omdat je dan minimaal 2 jaar in Rotterdam ingeschreven moet staan.
Dus
* regeling is geweigerd
* uitstel is geweigerd
* heb 80 euro op dit moment en verder geen geld
* maatschappelijk werk kan niks doen
* ontruimingspreventie is geweigerd.
* alle opvangen hier zitten vol voor anderen kom ik niet in aanmerking.
* ik heb helemaal niemand.
Wie oh wie weet nog een instantie waar ik heen kan bellen voor hulp?
woensdag 26 februari 2014 om 13:29
quote:meivogel schreef op 26 februari 2014 @ 13:21:
Schouderklopje, misschien bedoel je het wel goed, maar ik heb het idee dat je niet in de gaten hebt dat het in geschreven woord heel anders overkomt.Dat kan Meivogel. Misschien heb ik dat niet in de gaten. Ik bedoel het echter niet lullig, maar wel duidelijk en zoals te merken is ook met een duidelijk onderbuikgevoel. Ik vind het echt oprecht moeilijk om vertrouwen te hebben in een goede afwikkeling van to´s situatie. Er speelt imo veel te veel mee om over het feit heen te stappen dat hier straks ook een kind in betrokken gaat zijn. En dan hoop ik toch ten minste dat dat er dan wel uitgepikt wordt. Dat het mij uiteindelijk te doen is om de mensen die niet hebben gevraagd om zo´n situatie, maar er toch mee te maken krijgen. En dat je gevoel dan misschien toch beter kan parkeren voor realiteit. Niet omdat ik gevoel in deze niet belangrijk vind. Maar ik vind het gevoelsmatige aspect onder dit soort omstandigheden wel flink overschat. Ik ben geneigd te zeggen dat je verder komt met een hele nuchtere aanpak. Althans, totdat je jezelf weer boven tafel hebt en weer op eigen pootjes vooruit kunt.
Schouderklopje, misschien bedoel je het wel goed, maar ik heb het idee dat je niet in de gaten hebt dat het in geschreven woord heel anders overkomt.Dat kan Meivogel. Misschien heb ik dat niet in de gaten. Ik bedoel het echter niet lullig, maar wel duidelijk en zoals te merken is ook met een duidelijk onderbuikgevoel. Ik vind het echt oprecht moeilijk om vertrouwen te hebben in een goede afwikkeling van to´s situatie. Er speelt imo veel te veel mee om over het feit heen te stappen dat hier straks ook een kind in betrokken gaat zijn. En dan hoop ik toch ten minste dat dat er dan wel uitgepikt wordt. Dat het mij uiteindelijk te doen is om de mensen die niet hebben gevraagd om zo´n situatie, maar er toch mee te maken krijgen. En dat je gevoel dan misschien toch beter kan parkeren voor realiteit. Niet omdat ik gevoel in deze niet belangrijk vind. Maar ik vind het gevoelsmatige aspect onder dit soort omstandigheden wel flink overschat. Ik ben geneigd te zeggen dat je verder komt met een hele nuchtere aanpak. Althans, totdat je jezelf weer boven tafel hebt en weer op eigen pootjes vooruit kunt.
woensdag 26 februari 2014 om 13:31
quote:man1958 schreef op 26 februari 2014 @ 11:21:
[...]
Het topic gaat eigenlijk over iets anders, maar dit intrigeert me. Dat een betalingsregeling prevaleert boven leuke dingen kan ik me voorstellen, maar waarom zou dit ook gelden voor noodzakelijke dingen? En wie bepaalt wanneer iets noodzakelijk is?Noodzakelijk is inderdaad subjectief. Maar ook door mij niet goed te checken. Een stofzuiger die stuk gaat bijvoorbeeld. Het gaat ook een beetje om de manier om dat op te lossen. Je krijgt bij mij meer gedaan met: verdorie, mijn stofzuiger is stuk, hoeveel geld is er in een potje om deze te vervangen? Dan met een: mijn stozuiger is stuk, heb een hele goeie gezien van ¤75 euro en alvast bestel, want tja ik heb hem écht nodig vanwege alle katten/mijn allergieën/ poetsdrang! Laat dan voor volgende maand maar iets onbetaald, dat is dan maar zo!
[...]
Het topic gaat eigenlijk over iets anders, maar dit intrigeert me. Dat een betalingsregeling prevaleert boven leuke dingen kan ik me voorstellen, maar waarom zou dit ook gelden voor noodzakelijke dingen? En wie bepaalt wanneer iets noodzakelijk is?Noodzakelijk is inderdaad subjectief. Maar ook door mij niet goed te checken. Een stofzuiger die stuk gaat bijvoorbeeld. Het gaat ook een beetje om de manier om dat op te lossen. Je krijgt bij mij meer gedaan met: verdorie, mijn stofzuiger is stuk, hoeveel geld is er in een potje om deze te vervangen? Dan met een: mijn stozuiger is stuk, heb een hele goeie gezien van ¤75 euro en alvast bestel, want tja ik heb hem écht nodig vanwege alle katten/mijn allergieën/ poetsdrang! Laat dan voor volgende maand maar iets onbetaald, dat is dan maar zo!
woensdag 26 februari 2014 om 13:32
woensdag 26 februari 2014 om 13:37
quote:schouderklopje schreef op 26 februari 2014 @ 13:29:
[...]
Dat kan Meivogel. Misschien heb ik dat niet in de gaten. Ik bedoel het echter niet lullig, maar wel duidelijk en zoals te merken is ook met een duidelijk onderbuikgevoel. Ik vind het echt oprecht moeilijk om vertrouwen te hebben in een goede afwikkeling van to´s situatie. Er speelt imo veel te veel mee om over het feit heen te stappen dat hier straks ook een kind in betrokken gaat zijn. En dan hoop ik toch ten minste dat dat er dan wel uitgepikt wordt. Dat het mij uiteindelijk te doen is om de mensen die niet hebben gevraagd om zo´n situatie, maar er toch mee te maken krijgen. En dat je gevoel dan misschien toch beter kan parkeren voor realiteit. Niet omdat ik gevoel in deze niet belangrijk vind. Maar ik vind het gevoelsmatige aspect onder dit soort omstandigheden wel flink overschat. Ik ben geneigd te zeggen dat je verder komt met een hele nuchtere aanpak. Althans, totdat je jezelf weer boven tafel hebt en weer op eigen pootjes vooruit kunt.Er zijn mensen van wie het leven hem overkomt en er zijn mensen die het leven in eigen hand nemen. Al mijn cliënten, zonder uitzondering, overkomt het leven. Ze schijnen weerloos te zijn tegen die oh zo gemene deurwarders, instanties die maar wat doen en energieleveranciers die afsluiten terwijl ze hadden gezegd dat het geld eraan kwam. En ja, daar zijn ook (legio) kinderen bij betrokken. En weet je? Zodra er kinderen komen, zet men opeens veel dingen toch opzij omdat de kinderen het goed moeten hebben. Soms zorgt een kind voor een ommekeer in denken van volwassenen. En soms ook gewoon de leeftijd. Ik heb alleenstaande moeders die nu in de 30 zijn en waar de shit op hun 20e is begonnen. En ze zijn het meer dan zat, omdat ze zijn gegroeid, nu snappen hoe het werkt in de wereld en zijn met alles wat ze in zich hebben aan het proberen om eruit te komen en iets van hun leven te maken. Dát zijn de succesverhalen. En het kan maar zo zijn dat Niks2014 er straks ook zo eentje is!
[...]
Dat kan Meivogel. Misschien heb ik dat niet in de gaten. Ik bedoel het echter niet lullig, maar wel duidelijk en zoals te merken is ook met een duidelijk onderbuikgevoel. Ik vind het echt oprecht moeilijk om vertrouwen te hebben in een goede afwikkeling van to´s situatie. Er speelt imo veel te veel mee om over het feit heen te stappen dat hier straks ook een kind in betrokken gaat zijn. En dan hoop ik toch ten minste dat dat er dan wel uitgepikt wordt. Dat het mij uiteindelijk te doen is om de mensen die niet hebben gevraagd om zo´n situatie, maar er toch mee te maken krijgen. En dat je gevoel dan misschien toch beter kan parkeren voor realiteit. Niet omdat ik gevoel in deze niet belangrijk vind. Maar ik vind het gevoelsmatige aspect onder dit soort omstandigheden wel flink overschat. Ik ben geneigd te zeggen dat je verder komt met een hele nuchtere aanpak. Althans, totdat je jezelf weer boven tafel hebt en weer op eigen pootjes vooruit kunt.Er zijn mensen van wie het leven hem overkomt en er zijn mensen die het leven in eigen hand nemen. Al mijn cliënten, zonder uitzondering, overkomt het leven. Ze schijnen weerloos te zijn tegen die oh zo gemene deurwarders, instanties die maar wat doen en energieleveranciers die afsluiten terwijl ze hadden gezegd dat het geld eraan kwam. En ja, daar zijn ook (legio) kinderen bij betrokken. En weet je? Zodra er kinderen komen, zet men opeens veel dingen toch opzij omdat de kinderen het goed moeten hebben. Soms zorgt een kind voor een ommekeer in denken van volwassenen. En soms ook gewoon de leeftijd. Ik heb alleenstaande moeders die nu in de 30 zijn en waar de shit op hun 20e is begonnen. En ze zijn het meer dan zat, omdat ze zijn gegroeid, nu snappen hoe het werkt in de wereld en zijn met alles wat ze in zich hebben aan het proberen om eruit te komen en iets van hun leven te maken. Dát zijn de succesverhalen. En het kan maar zo zijn dat Niks2014 er straks ook zo eentje is!
woensdag 26 februari 2014 om 13:59
@schouderklopje: TO heeft een verkeerde keuze gemaakt met die ex van haar, zoveel is duidelijk (en ik weet het natuurlijk niet, maar het zou zomaar kunnen dat het contact met haar moeder daardoor verbroken is geraakt). Maar zoals ze het beschreef had ze daarvoor haar leven goed op de rails. En nadat hij haar in elkaar had geslagen, heeft ze hem subiet het huis uitgezet. Je hoeft maar op dit forum mee te lezen om te weten dat lang niet alle vrouwen die kracht hebben. Natuurlijk zijn de schulden mede ontstaan doordat ze de controle uit handen heeft gegeven, maar ze is er wel gelijk mee aan de slag gegaan: ze heeft een deel afgelost, geprobeerd een regeling te treffen met de deurwaarder, e.d. Helaas heeft ze daarmee de huisuitzetting niet kunnen voorkomen. Houd er ook rekening mee dat het een vrouw is die veertien weken zwanger is, de hormonen zullen best door haar lijf gieren en dan mag je nog wel eens in paniek schieten. Nu heeft ze voorlopig onderdak bij haar moeder, krijgt hulp bij het vinden van woonruimte en gaat een opleiding beginnen. Natuurlijk ben ik ook wel bezorgd of het allemaal goed zal komen, maar ik zie het toch wel positief.
Daarbij, ik ken genoeg mensen die het allemaal prima voor elkaar hadden op het moment dat ze aan kinderen begonnen, maar die in een (vecht)scheiding terecht kwamen waar de kinderen erg onder lijden (zelf lang nadat ze zelf volwassen zijn). Hoe je uitgangspunt is, zegt niet alles. Het belangrijkste is, dat je liefdevol en beschermend bent naar je kind toe. Of TO zo zal zijn kunnen jij en ik niet weten, want we kennen haar niet en daarom kunnen we er ook niet over oordelen.
Daarbij, ik ken genoeg mensen die het allemaal prima voor elkaar hadden op het moment dat ze aan kinderen begonnen, maar die in een (vecht)scheiding terecht kwamen waar de kinderen erg onder lijden (zelf lang nadat ze zelf volwassen zijn). Hoe je uitgangspunt is, zegt niet alles. Het belangrijkste is, dat je liefdevol en beschermend bent naar je kind toe. Of TO zo zal zijn kunnen jij en ik niet weten, want we kennen haar niet en daarom kunnen we er ook niet over oordelen.
vrijdag 28 februari 2014 om 02:45
Allereerst ik zit op mijn telefoon nu dus sorry voor de spelfouten. ik ben.heel erg grschrokken van sommige reacties en schouderklopje ik vraag mij echt af of je misschirn zelf niet wat hulp nodig hebt? zo te lezen ben je aardig labiel en heb je moeite met emoties en gevoelens dan ben je niet in staat om een kind op te voeden. met geld bereik je wel dingen maar zielig dat je dochter later geen contact meer met je opneemt omdat ze nooit echte moederliefde heeft ervaren. misschien kun je contact op nemen met jeugdzorg? Verder ga ik ook geen antwoorden op hele persooblijke vragen geven. zeker niet als ik de meeste antwoorden allang heb gegeven. verder iedereen bedankt. mij is de obtruiming opzich best wel meegevallen en misschien raar dat ik het zeg maar sinds ik hier ben is er eccht een vreemd soort rust over mij heengekomen. had een aantal dagen ook flinke.buikpijn maar sinds ik hier ben verdween dat gelukkig en het is hier zelfs heel erg gezellig. heb nu alleen een fikse blaasontsteking wat mij wakker houd. morgen naar een stichting toe vpor tijdelijk eonen en ben.nu even vergeten of ik al over maatschappeljjk werk had verteld dat die langs zijn geweest voor de ontruiming maar daar moet ik morgen ook nog heen. verder is het rcht fijn om in een huis te zijn waar het niet ijskoud is en alles gewoon werkt zonder storingen. vanaf maandag ook weer naar school toe en eerder werd gezegd daf ik mijn opleidibg nieg had afgemaakt..dat heb ik wel. heb een vmbo en een mbo3 diploma nu verder voor niveau 4 ik ben geen achterlijke idioot zoals hier word gezegd en dit gaat allemaal goedkomen alleen heeft het wat tijd nodig. en ik GA GEENN ABORTUS PLEGEN! DIT IS MIJN KIND!! oh trouwens schouderklopje de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet hier als ik zo je berichten lees?? ook redelijk/goed contact met de vader vaan mijn kind morgenavond met hem prafen. nogmaals sorry voor de spelfouten zit op mijn telefoon en zie scheel van.moeheid maar die blaasobtsteking houd mij echt wakker
vrijdag 28 februari 2014 om 05:14
Heel veel sterkte niks. Ik ben blij dat het iig tijdelijk opgelost is. Nu kun je weer omhoog kijken.
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Je zal het vast prima doen. (Oprecht, niet cynisch bedoeld). Laat af en toe eens weten hoe het met je gaat.
@schouderklopje: (vreemde nick, alsof je bevestiging zoekt) ga terug naar je therapeut. Je bent duidelijk nog niet uitbehandeld.
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Je zal het vast prima doen. (Oprecht, niet cynisch bedoeld). Laat af en toe eens weten hoe het met je gaat.
@schouderklopje: (vreemde nick, alsof je bevestiging zoekt) ga terug naar je therapeut. Je bent duidelijk nog niet uitbehandeld.
Love the life you live
vrijdag 28 februari 2014 om 05:40
quote:schouderklopje schreef op dinsdag 25 februari 2014 19:35 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="Medina in "zwanger en morgen huisontruiming"" class="messagelink">Medina schreef op 25 februari 2014 @ 19:33</a>:</b>
[...]
Wow.
Hoe zou jij het vinden als iemand tegen jou zou zeggen dat jouw kind geaborteerd had moeten worden, omdat jij niet deugt?</div></blockquote>Oh, dat is heus wel tegen mij gezegd hier. Vaak zelfs. No worrie. En wat hadden ze gelijk...
[...]
Wow.
Hoe zou jij het vinden als iemand tegen jou zou zeggen dat jouw kind geaborteerd had moeten worden, omdat jij niet deugt?</div></blockquote>Oh, dat is heus wel tegen mij gezegd hier. Vaak zelfs. No worrie. En wat hadden ze gelijk...
vrijdag 28 februari 2014 om 10:27
dinsdag 15 juli 2014 om 16:37
Ik denk ik ga het hier nog even updaten.
Inmiddels woon ik al 3 weken in mijn nieuwe huis. Ik heb bijna 4 maanden bij mijn moeder gewoond en in die tijd mijn schulden afbetaald woonbon aangevraagd etc.
Tot mijn verbazing kreeg ik 5 weken geleden een email van de woningbouw dat ik een bezichtiging voor een woning had ( woning die over 5 jaar gesloopt wordt) en ik heb de woning gekregen!!!! Zo blij ben ik ermee. Ik heb niet meer een normaal huurcontract maar een pluscontract waar extra voorwaardes aan verbonden zijn.
Ik heb een relatie met de vader van mijn kindje wat erg goed gaat alleen samenwonen dat doe ik op dit moment liever nog niet , verder gaat mijn leven eigenlijk helemaal perfect op wat kwaaltjes na.
Ik heb trouwens van geen enkele instantie hulp gekregen maar het allemaal zelf gedaan dus ik ben ook erg trots op mijzelf.
Is wel heel erg emotioneel om dit topic weer terug te lezen, ik za t toen zo erg in zak en as en nu een krappe 4 maanden later heb ik alles weer op de rit.
Inmiddels woon ik al 3 weken in mijn nieuwe huis. Ik heb bijna 4 maanden bij mijn moeder gewoond en in die tijd mijn schulden afbetaald woonbon aangevraagd etc.
Tot mijn verbazing kreeg ik 5 weken geleden een email van de woningbouw dat ik een bezichtiging voor een woning had ( woning die over 5 jaar gesloopt wordt) en ik heb de woning gekregen!!!! Zo blij ben ik ermee. Ik heb niet meer een normaal huurcontract maar een pluscontract waar extra voorwaardes aan verbonden zijn.
Ik heb een relatie met de vader van mijn kindje wat erg goed gaat alleen samenwonen dat doe ik op dit moment liever nog niet , verder gaat mijn leven eigenlijk helemaal perfect op wat kwaaltjes na.
Ik heb trouwens van geen enkele instantie hulp gekregen maar het allemaal zelf gedaan dus ik ben ook erg trots op mijzelf.
Is wel heel erg emotioneel om dit topic weer terug te lezen, ik za t toen zo erg in zak en as en nu een krappe 4 maanden later heb ik alles weer op de rit.
dinsdag 15 juli 2014 om 16:43
Wauw!
Beter zo. Ik hoop dat je nog wat van je zwangerschap (toch? Baby is er nog niet?) kan genieten.
Laat ze maar kletsen meid. Weet uit ervaring dat instanties je niet altijd kunnen helpen en dat je je recht soms niet krijgt. Terwijl het voor anderen makkelijk lijkt.
Lijkt zeg ik, want wat je nu voor elkaar hebt gebokst is waardevol.
Beter zo. Ik hoop dat je nog wat van je zwangerschap (toch? Baby is er nog niet?) kan genieten.
Laat ze maar kletsen meid. Weet uit ervaring dat instanties je niet altijd kunnen helpen en dat je je recht soms niet krijgt. Terwijl het voor anderen makkelijk lijkt.
Lijkt zeg ik, want wat je nu voor elkaar hebt gebokst is waardevol.
dinsdag 15 juli 2014 om 16:44
Dank je wel!! Ik ben er ook heel erg blij mee. Had niet verwacht dat het allemaal zo snel zou gaan zeker niet omdat mijn woonbon pas een paar maanden oud was en het bij dezelfde woningbouwvereniging was maar omdat het een sloopwoning is waren er gelukkig maar heel erg weinig mensen erin geinteresseerd.
dinsdag 15 juli 2014 om 16:52
Haakje nee de baby is er nog niet gelukkig! Die moet echt nog eventjes in mij blijven hoor en de babykamer is ook nog lange niet klaar. Het huis is sowieso nog niet helemaal klaar maar ik heb alles netjes ingericht en nu moet er alleen nog wat behangen worden enzo. Ik wilde zo snel mogelijk hier erin zitten want bij mijn moeder thuis werd ik ook wel een beetje gek.
Wat ik wel heel erg lullig vond en daarvoor ook in bezwaar ben gegaan is maatschappelijk werk. Na de uitzetting daar nog wat gesprekken gehad ook met de supervisor van "mijn"maatschappelijk werkster. Die vertelde mij dat mijn uitzetting makkelijk tegen was kunnen houden en dat er veel mogelijkheden waren dan mij was verteld.
Wat ik wel heel erg lullig vond en daarvoor ook in bezwaar ben gegaan is maatschappelijk werk. Na de uitzetting daar nog wat gesprekken gehad ook met de supervisor van "mijn"maatschappelijk werkster. Die vertelde mij dat mijn uitzetting makkelijk tegen was kunnen houden en dat er veel mogelijkheden waren dan mij was verteld.
dinsdag 15 juli 2014 om 16:55
Oh jongens, ik barst hier gewoon uit mijn voegen van trots om jou!! Zie eens wat een stappen je gemaakt hebt! Zie eens hoe je je leven in eigen hand hebt gekregen en ten goede hebt gekeerd! Oh werkelijk, wat FIJN om te lezen.
Mocht je ooit iets te vragen hebben, stuur me een pb ( plusje onder mijn plaatje), maar JIJ KOMT ER WEL!
Mocht je ooit iets te vragen hebben, stuur me een pb ( plusje onder mijn plaatje), maar JIJ KOMT ER WEL!
