
Zwanger en verlaten door partner

donderdag 1 oktober 2020 om 11:18
Hoi allemaal,
Mijn eerste topic en ik hoop dat ik het goed doe. Na lang twijfelen toch maar een bericht online omdat ik toch even mijn hart wil luchten.
Ik ben Soof en was 15 jaar samen met mijn vriend. Een fijne relatie met veel lachen, intimiteit en liefde. Tenminste dat dacht ik. We hebben een zoon en ik ben helaas een half jaar geleden onze dochter verloren na een zwangerschap van 21 weken. Ik zit nog volop in de rouw maar er kwam een lichtpuntje namelijk een positieve zwangerschapstest in juli.
Helaas kwam bijna tegelijkertijd mijn partner met het nieuws dat hij gevoelens had voor een collega. Omdat ik vind dat het best kan gebeuren bleven we er over praten en had ik nog een redelijk positief beeld over de toekomst. Hij bleef namelijk volhouden mij niet kwijt te willen en van mij te houden. Helaas ben ik er nu een paar dagen geleden achter gekomen dat ze al 2 maanden een affaire hebben met van alles erop en eraan. Hij heeft een dubbelleven geleid.
Ik ben totaal ingestort en heb al zijn spullen ingepakt en in de auto gestopt zodat hij het mee kan nemen naar zn ouders (of waarschijnlijk in dit geval naar zn sloerie). Momenteel ben ik 4 maanden zwanger en ik ben het echt even helemaal kwijt. Buiten het verdriet om van mijn dochter ook nog dit erbij, ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan. Ik krijg geen hap meer door mijn keel, doe geen oog dicht en huil non stop. Ik zie alleen maar hun voor me. Ben er doodziek van.
Waarom ik dit deel? Misschien stiekem toch voor wat motiverende woorden. Zijn er misschien lotgenoten die wat verder in het proces zitten en zich inmiddels iets beter voelen? Voor mij voelt het nu alsof de wereld vergaat. Ik krijg wel psychologische hulp sinds het verlies van mijn dochter en ik heb veel hulp van mijn ouders maar toch voel ik me zo verloren en eenzaam. Hoe kan iemand zo zijn na zoveel jaren lief en leed? Ik begrijp het echt niet.....
Mijn eerste topic en ik hoop dat ik het goed doe. Na lang twijfelen toch maar een bericht online omdat ik toch even mijn hart wil luchten.
Ik ben Soof en was 15 jaar samen met mijn vriend. Een fijne relatie met veel lachen, intimiteit en liefde. Tenminste dat dacht ik. We hebben een zoon en ik ben helaas een half jaar geleden onze dochter verloren na een zwangerschap van 21 weken. Ik zit nog volop in de rouw maar er kwam een lichtpuntje namelijk een positieve zwangerschapstest in juli.
Helaas kwam bijna tegelijkertijd mijn partner met het nieuws dat hij gevoelens had voor een collega. Omdat ik vind dat het best kan gebeuren bleven we er over praten en had ik nog een redelijk positief beeld over de toekomst. Hij bleef namelijk volhouden mij niet kwijt te willen en van mij te houden. Helaas ben ik er nu een paar dagen geleden achter gekomen dat ze al 2 maanden een affaire hebben met van alles erop en eraan. Hij heeft een dubbelleven geleid.
Ik ben totaal ingestort en heb al zijn spullen ingepakt en in de auto gestopt zodat hij het mee kan nemen naar zn ouders (of waarschijnlijk in dit geval naar zn sloerie). Momenteel ben ik 4 maanden zwanger en ik ben het echt even helemaal kwijt. Buiten het verdriet om van mijn dochter ook nog dit erbij, ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan. Ik krijg geen hap meer door mijn keel, doe geen oog dicht en huil non stop. Ik zie alleen maar hun voor me. Ben er doodziek van.
Waarom ik dit deel? Misschien stiekem toch voor wat motiverende woorden. Zijn er misschien lotgenoten die wat verder in het proces zitten en zich inmiddels iets beter voelen? Voor mij voelt het nu alsof de wereld vergaat. Ik krijg wel psychologische hulp sinds het verlies van mijn dochter en ik heb veel hulp van mijn ouders maar toch voel ik me zo verloren en eenzaam. Hoe kan iemand zo zijn na zoveel jaren lief en leed? Ik begrijp het echt niet.....
donderdag 1 oktober 2020 om 13:01
Ik bedoelde eigenlijk andersom, het contact tussen hem en je zoon. Dat hij geen verwijten tegen je zoon zit te maken dat hij er door jou uit is gegooid ofzo.
Het is inderdaad heel erg voor je zoon en ook voor jou


donderdag 1 oktober 2020 om 13:29
Dit is inderdaad wel belangrijk. Het klinkt alsof je zoon 7-8 jaar of ouder is. Dan kun je op zijn niveau best uitleggen, zonder details e.d., dat papa ergens anders heen is gegaan, naar een andere vrouw, maar dat hij wel altijd zijn papa is etc. En dat papa en mama altijd er voor hem zijn. Verzwijgen van vreemdgangers is nog erger, geloof me, ik ken een vrouw die dus de hand boven het hoofd van haar ex heeft gehouden. In de puberteit zijn die kinderen toch echt vragen gaan stellen en kwam de echte reden uit. Contact is daardoor alsnog helemaal verbroken door haar kinderen met de vader. Terwijl, als ze vanaf het begin hadden geweten dat er een genuanceerd verhaal achter zat (dus niet, want dat bleken ze inderdaad als verhaal te hebben gevormd 'mama heeft papa het huis uit gezet'), dit contact misschien goed was gebleven.
Allemaal voor later dit trouwens, eerst voor jezelf en je kind zorgen.
donderdag 1 oktober 2020 om 14:34

donderdag 1 oktober 2020 om 16:19
Nee, ik zou het ook niet snel zo zeggen. Het is overigens geen vrouw maar een sloerie van amper 23. Ik ben zelf bijna 39 (ook wel typisch en pijnlijk) Ik ben de vrouw in dit verhaal.Sjulia schreef: ↑01-10-2020 14:34Niet zeggen dat hij een nieuwe vrouw heeft. Echt niet. Dat maakt liefde veel te wispelturig en gevaarlijk, zulk wantrouwen draag je je hele leven mee. Geloof me. Het vreemdgaan van mijn vader heeft mijn moeder wel verwerkt, maar het is altijd verweven gebleven in mijn romantische ontwikkeling.
Ik heb mijn zoon nu laten weten dat papa weg is omdat papa mij veel verdriet doet nu. Maar ook dat het papa zn keuze is. Ik heb hem misschien wel de deur uitgezet maar ik ben niet degene die hiervoor heeft gekozen.
donderdag 1 oktober 2020 om 16:30
Jeetje, wat ontzettend heftig zeg.. Wat een enorme eikel. Probeer niet te ver vooruit te denken, dag voor dag. Goed voor jezelf en de baby in je buik zorgen, probeer te eten en praat met mensen. Familie, vrienden, de mensen hier op het forum..
Het wordt echt beter, maar nu is het heel erg verdrietig. Heel veel sterkte
Het wordt echt beter, maar nu is het heel erg verdrietig. Heel veel sterkte

donderdag 1 oktober 2020 om 17:08
Die relatie van hun gaat sowieso geen stand houden. Dus daar hoef je je geen zorgen over te maken. Spijt zal hij vast ook wel krijgen ooit. Maar ik hoop dat je het tegen die tijd te laat vind voor spijt.soof82 schreef: ↑01-10-2020 16:19Nee, ik zou het ook niet snel zo zeggen. Het is overigens geen vrouw maar een sloerie van amper 23. Ik ben zelf bijna 39 (ook wel typisch en pijnlijk) Ik ben de vrouw in dit verhaal.
Ik heb mijn zoon nu laten weten dat papa weg is omdat papa mij veel verdriet doet nu. Maar ook dat het papa zn keuze is. Ik heb hem misschien wel de deur uitgezet maar ik ben niet degene die hiervoor heeft gekozen.

donderdag 1 oktober 2020 om 18:39
Typisch dat hij dan weer zo'n dom naief mokkel van 23 kiest. Blijkt maar weer dan je hersentjes dan nog volop in ontwikkeling zijn. Een gezonde en volwassen vrouw valt niet op vreemdgangers.soof82 schreef: ↑01-10-2020 16:19Nee, ik zou het ook niet snel zo zeggen. Het is overigens geen vrouw maar een sloerie van amper 23. Ik ben zelf bijna 39 (ook wel typisch en pijnlijk) Ik ben de vrouw in dit verhaal.
Ik heb mijn zoon nu laten weten dat papa weg is omdat papa mij veel verdriet doet nu. Maar ook dat het papa zn keuze is. Ik heb hem misschien wel de deur uitgezet maar ik ben niet degene die hiervoor heeft gekozen.
Echt een rotstreek van je vriend. Lekker laten gaarkoken in eigen sop.
Ik hoop dat je mensen om je heen hebt die jou kunnen helpen. Mensen die je kunnen steunen in deze moeilijke tijd.

donderdag 1 oktober 2020 om 18:56
Waarom is het een sloerie? HIJ heeft toch werk van háár gemaakt? En op die leeftijd is zo'n oudere vent die zijn heil buiten huis zoekt en waarschijnlijk heel charmant tegen haar doet moeilijk te weerstaan.soof82 schreef: ↑01-10-2020 16:19Nee, ik zou het ook niet snel zo zeggen. Het is overigens geen vrouw maar een sloerie van amper 23. Ik ben zelf bijna 39 (ook wel typisch en pijnlijk) Ik ben de vrouw in dit verhaal.
Ik heb mijn zoon nu laten weten dat papa weg is omdat papa mij veel verdriet doet nu. Maar ook dat het papa zn keuze is. Ik heb hem misschien wel de deur uitgezet maar ik ben niet degene die hiervoor heeft gekozen.
Jouw man zit fout, Hij is een pedo als je toch met namen wil gaan gooien, of een loverboy. Of gewoon een overspelige geile bok.
Je verteld dat je nog rouwt om je verloren kind. Je bent nu zwanger. Ben jij echt dezelfde vrolijke als een aantal jaar geleden?
HIJ is degene die van huis en haard vlucht hém moet je daar op aanspreken. En zelfs als ze in korte rokjes met haar tieten in zijn nek hangt hoeft hij er nog niet op in te gaan.
Hoe weet jij wat zij weet dan?
Jij bent te emotioneel maar zou een vriendin eens met háár kunnen gaan praten?
Als hij zegt dat het gevoel er nog is dan is het een vlucht. En ja zij zal mooi weer spelen dus bij haar zijn er geen problemen, ergernissen en andere nare dingen. Zij zal altijd fris en fruitig zijn, huis aan kant hebben en gekookt.. Want dat zijn dingen die je de eerste maanden nog doet als je verliefd bent
Dat veranderd nog wel.
Misschien kan iemand eens een gesprek met haar aangaan wat het op lange termijn zal zijn. Om de week de kinderen, geen leuke dingen meer, minder inkomen want alimentatie, man die met de problemen en strubbelingen van alledag te maken krijgt en dus ineens een stuk minder charmant is.
Als je hem terug wil dan.
Met sloerie noemen en hem de deur uitzetten krijg je hem niet terug, als dat is wat je wil.
Met in gesprek gaan en eventueel zij/haar?(wat is het) aan jouw kant krijgen wel.


donderdag 1 oktober 2020 om 18:58
Nee hoor niet typisch. Fris, fruitig, geen last van hormonen, geen last van verdriet en rouw, nog volop uit willen, leuke dingen doen en vrolijk zijn.Lachattenoir schreef: ↑01-10-2020 18:39Typisch dat hij dan weer zo'n dom naief mokkel van 23 kiest.
Dat is in de situatie van TO hartstikke aantrekkelijk natuurlijk. En als zij gevleid genoeg is van aandacht van hem en ze doet haar best daar voor... Tja.
Vergelijk het met maanden op dieet zijn en een trommel met je favo koekjes voor je neus krijgen. Blijf er dan maar van af.

donderdag 1 oktober 2020 om 19:01
soof82 schreef: ↑01-10-2020 16:19Nee, ik zou het ook niet snel zo zeggen. Het is overigens geen vrouw maar een sloerie van amper 23. Ik ben zelf bijna 39 (ook wel typisch en pijnlijk) Ik ben de vrouw in dit verhaal.
Ik heb mijn zoon nu laten weten dat papa weg is omdat papa mij veel verdriet doet nu. Maar ook dat het papa zn keuze is. Ik heb hem misschien wel de deur uitgezet maar ik ben niet degene die hiervoor heeft gekozen.
Je man is de boosdoener in het verhaal, niet dat meisje van 23.

donderdag 1 oktober 2020 om 19:10
Precies! Toch zie je dat heel vaak, dat vrouwen die andere vrouw ook de schuld geven. Eigenlijk is dat ook heel logisch, want anders kunnen zij het voor zichzelf nooit goedpraten mochten ze besluiten tóch bij hem te blijven.

donderdag 1 oktober 2020 om 19:39
Klopt. En juist daarom is het 'typisch'.strings-attached schreef: ↑01-10-2020 18:58Nee hoor niet typisch. Fris, fruitig, geen last van hormonen, geen last van verdriet en rouw, nog volop uit willen, leuke dingen doen en vrolijk zijn.
Dat is in de situatie van TO hartstikke aantrekkelijk natuurlijk. En als zij gevleid genoeg is van aandacht van hem en ze doet haar best daar voor... Tja.
Vergelijk het met maanden op dieet zijn en een trommel met je favo koekjes voor je neus krijgen. Blijf er dan maar van af.

donderdag 1 oktober 2020 om 19:42
Man is hier de enige schuldige, maar een vrouw die neukt met een man waarvan ze weet dat hij een relatie heeft is hartstikke fout bezig. Dan ben je wat mij betreft gewoon een domme sloerie.
donderdag 1 oktober 2020 om 19:46
Natuurlijk is die klootzak vent de echte boosdoener.
Maar kom nou, ik snap echt wel dat TO haar een takkewijf vindt. Ze heeft ook wel wat beters te doen dan zich bezig te houden met of ze wel aardig genoeg denkt over haar mans minnares, toch?
En zeg nou zelf, al er een man die net een kindje verloren heeft en wiens vrouw 4 maanden zwanger is bij jou komt leuren, dan stuur je die toch linea recta terug?
Sterkte Soof! Ik heb geen tips of ervaring maar mijn bloed kookt al als ik het lees. Onthou maar dat jij eindeloos veel beter bent dan dat weggewaaide dakraam van een man. Wees maar blij dat je van hem af bent want hij is jou niet waard.
Maar kom nou, ik snap echt wel dat TO haar een takkewijf vindt. Ze heeft ook wel wat beters te doen dan zich bezig te houden met of ze wel aardig genoeg denkt over haar mans minnares, toch?
En zeg nou zelf, al er een man die net een kindje verloren heeft en wiens vrouw 4 maanden zwanger is bij jou komt leuren, dan stuur je die toch linea recta terug?
Sterkte Soof! Ik heb geen tips of ervaring maar mijn bloed kookt al als ik het lees. Onthou maar dat jij eindeloos veel beter bent dan dat weggewaaide dakraam van een man. Wees maar blij dat je van hem af bent want hij is jou niet waard.
donderdag 1 oktober 2020 om 19:49
Dit vind ik ook.Lachattenoir schreef: ↑01-10-2020 19:42Man is hier de enige schuldige, maar een vrouw die neukt met een man waarvan ze weet dat hij een relatie heeft is hartstikke fout bezig. Dan ben je wat mij betreft gewoon een domme sloerie.
Ik vraag me ook echt af of deze vrouw alles wel weet. Als je een beetje fatsoen in je lijf hebt zitten blijf je van bezette mannen af.
05-2019 wijzigde dit bericht op 01-10-2020 19:51
19.15% gewijzigd
Blijf in jezelf geloven !

donderdag 1 oktober 2020 om 19:50
Bedankt dames voor de pittige opmerkingen. Kan ik goed gebruiken nu. Nee, het is niet haar schuld en hij is degene die fout zit. Dat is wat ik constant tegen hem zeg. Zij is jong en heeft niets te verliezen.. Maar eerlijk, ik zou het niet over mijn hart verkrijgen om aan te pappen met een man die een gezin heeft en al helemaal als hij met een baby is verloren. Is toch wel een kwestie van normen en waarden.
En ja ik ben niet de zelfde persoon die ik was een half jaar geleden. Dat gebeurd als je bevalt van een baby die overlijd maar hoe dan ook maakte ik van iedere dag het beste. Ik loop er niet bij als een slons en ook mijn huis is schoon en opgeruimd. Hoe dan ook moet het geen excuus zijn om je gezin te verlaten als het even niet mee zit toch? Nee hij zit fout en nu is zijn gezin er het dupe van.
Bedankt iedereen voor de steun en lieve woorden. Die kan ik erg waarderen. Ik voel me echt verloren en jullie online steun doet mij goed.
En ja ik ben niet de zelfde persoon die ik was een half jaar geleden. Dat gebeurd als je bevalt van een baby die overlijd maar hoe dan ook maakte ik van iedere dag het beste. Ik loop er niet bij als een slons en ook mijn huis is schoon en opgeruimd. Hoe dan ook moet het geen excuus zijn om je gezin te verlaten als het even niet mee zit toch? Nee hij zit fout en nu is zijn gezin er het dupe van.
Bedankt iedereen voor de steun en lieve woorden. Die kan ik erg waarderen. Ik voel me echt verloren en jullie online steun doet mij goed.

donderdag 1 oktober 2020 om 19:53
Lief dank je welPositivevibes schreef: ↑01-10-2020 19:46Natuurlijk is die klootzak vent de echte boosdoener.
Maar kom nou, ik snap echt wel dat TO haar een takkewijf vindt. Ze heeft ook wel wat beters te doen dan zich bezig te houden met of ze wel aardig genoeg denkt over haar mans minnares, toch?
En zeg nou zelf, al er een man die net een kindje verloren heeft en wiens vrouw 4 maanden zwanger is bij jou komt leuren, dan stuur je die toch linea recta terug?
Sterkte Soof! Ik heb geen tips of ervaring maar mijn bloed kookt al als ik het lees. Onthou maar dat jij eindeloos veel beter bent dan dat weggewaaide dakraam van een man. Wees maar blij dat je van hem af bent want hij is jou niet waard.

donderdag 1 oktober 2020 om 19:59
An sich eens hoor, dat het niet aan die ander ligt, maar aan de partner, maar to is zwanger en weet net een paar dagen dat haar man een affaire heeft. Ze zit vol in haar emotie, Logisch dat ze ook boos is op “die sloerie”
donderdag 1 oktober 2020 om 20:11

donderdag 1 oktober 2020 om 20:16
Sorry voor jouw verlies ook. Wat dat betreft hebben we het ergste al meegemaakt denk ik dan. Een kindje verliezen neem je je hele leven meeOkkiePetite schreef: ↑01-10-2020 20:11Jeetje soof wat ontzettend heftig. Hier ook kindje verloren met bijna 21 weken zwangerschap,het idee dat man dan ook nog weggaat in een nieuwe zwangerschap... jeetje ongelooflijk.
Geen tips, geen advies,gewoon een dikke knuffel en pb me gerust . Liefs
