Zwanger
alle pijlers
Zwanger en verlaten door partner
donderdag 1 oktober 2020 om 11:18
Hoi allemaal,
Mijn eerste topic en ik hoop dat ik het goed doe. Na lang twijfelen toch maar een bericht online omdat ik toch even mijn hart wil luchten.
Ik ben Soof en was 15 jaar samen met mijn vriend. Een fijne relatie met veel lachen, intimiteit en liefde. Tenminste dat dacht ik. We hebben een zoon en ik ben helaas een half jaar geleden onze dochter verloren na een zwangerschap van 21 weken. Ik zit nog volop in de rouw maar er kwam een lichtpuntje namelijk een positieve zwangerschapstest in juli.
Helaas kwam bijna tegelijkertijd mijn partner met het nieuws dat hij gevoelens had voor een collega. Omdat ik vind dat het best kan gebeuren bleven we er over praten en had ik nog een redelijk positief beeld over de toekomst. Hij bleef namelijk volhouden mij niet kwijt te willen en van mij te houden. Helaas ben ik er nu een paar dagen geleden achter gekomen dat ze al 2 maanden een affaire hebben met van alles erop en eraan. Hij heeft een dubbelleven geleid.
Ik ben totaal ingestort en heb al zijn spullen ingepakt en in de auto gestopt zodat hij het mee kan nemen naar zn ouders (of waarschijnlijk in dit geval naar zn sloerie). Momenteel ben ik 4 maanden zwanger en ik ben het echt even helemaal kwijt. Buiten het verdriet om van mijn dochter ook nog dit erbij, ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan. Ik krijg geen hap meer door mijn keel, doe geen oog dicht en huil non stop. Ik zie alleen maar hun voor me. Ben er doodziek van.
Waarom ik dit deel? Misschien stiekem toch voor wat motiverende woorden. Zijn er misschien lotgenoten die wat verder in het proces zitten en zich inmiddels iets beter voelen? Voor mij voelt het nu alsof de wereld vergaat. Ik krijg wel psychologische hulp sinds het verlies van mijn dochter en ik heb veel hulp van mijn ouders maar toch voel ik me zo verloren en eenzaam. Hoe kan iemand zo zijn na zoveel jaren lief en leed? Ik begrijp het echt niet.....
Mijn eerste topic en ik hoop dat ik het goed doe. Na lang twijfelen toch maar een bericht online omdat ik toch even mijn hart wil luchten.
Ik ben Soof en was 15 jaar samen met mijn vriend. Een fijne relatie met veel lachen, intimiteit en liefde. Tenminste dat dacht ik. We hebben een zoon en ik ben helaas een half jaar geleden onze dochter verloren na een zwangerschap van 21 weken. Ik zit nog volop in de rouw maar er kwam een lichtpuntje namelijk een positieve zwangerschapstest in juli.
Helaas kwam bijna tegelijkertijd mijn partner met het nieuws dat hij gevoelens had voor een collega. Omdat ik vind dat het best kan gebeuren bleven we er over praten en had ik nog een redelijk positief beeld over de toekomst. Hij bleef namelijk volhouden mij niet kwijt te willen en van mij te houden. Helaas ben ik er nu een paar dagen geleden achter gekomen dat ze al 2 maanden een affaire hebben met van alles erop en eraan. Hij heeft een dubbelleven geleid.
Ik ben totaal ingestort en heb al zijn spullen ingepakt en in de auto gestopt zodat hij het mee kan nemen naar zn ouders (of waarschijnlijk in dit geval naar zn sloerie). Momenteel ben ik 4 maanden zwanger en ik ben het echt even helemaal kwijt. Buiten het verdriet om van mijn dochter ook nog dit erbij, ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan. Ik krijg geen hap meer door mijn keel, doe geen oog dicht en huil non stop. Ik zie alleen maar hun voor me. Ben er doodziek van.
Waarom ik dit deel? Misschien stiekem toch voor wat motiverende woorden. Zijn er misschien lotgenoten die wat verder in het proces zitten en zich inmiddels iets beter voelen? Voor mij voelt het nu alsof de wereld vergaat. Ik krijg wel psychologische hulp sinds het verlies van mijn dochter en ik heb veel hulp van mijn ouders maar toch voel ik me zo verloren en eenzaam. Hoe kan iemand zo zijn na zoveel jaren lief en leed? Ik begrijp het echt niet.....
donderdag 11 februari 2021 om 12:36
Ach wat afschuwelijk... geen woorden voor!
Wat een gek, maar tegelijkertijd ook jouw eerst zo lieve man en de vader van je kinderen. Echt niet te geloven. Ik heb het zo met je te doen.
Is de pop-poli maar een gesprek? Wat slecht. Ik krijg een heel traject mocht ik zwanger raken. Gesprekken met psycholoog. Een verpleegkundige die thuis komt na de bevalling.
Wat een gek, maar tegelijkertijd ook jouw eerst zo lieve man en de vader van je kinderen. Echt niet te geloven. Ik heb het zo met je te doen.
Is de pop-poli maar een gesprek? Wat slecht. Ik krijg een heel traject mocht ik zwanger raken. Gesprekken met psycholoog. Een verpleegkundige die thuis komt na de bevalling.
donderdag 11 februari 2021 om 13:17
Geen woorden voor inderdaad. Wat erg dat hij jullie kind zegt dat hij weer bij jullie woont en dan vertrekt zonder woord. Wat erg dat hij na al die jaren niet eens een fatsoenlijk gesprek met jou voert maar gewoon weg blijft. Sowieso dat hij je dit alles aandoet. En dat na al die jaren samen en terwijl je 33 weken zwanger bent. De laatste fase van je zwangerschap. Het is gewoon verschrikkelijk.
Pff ik weet niet wat ik er nog over moet zeggen. Alleen dat ik hoop dat voor jou de maat vol is nu je ziet hoe hij nu met jou, je kind en je ongeboren baby omgaat. Het is nu geen foutje meer. Jullie zijn maanden en maanden op weg. Dit zijn nu gewoon keuzes die hij maakt. Keuzes waarin alleen hij een rol speelt en jullie gevoelens geen betekenis hebben. En dat jij nu in de laatste fase van je zwangerschap zit boeit hem ook niet. Althans niet genoeg om goed voor jou en de baby te zorgen, op welke wijze dan ook. Niet genoeg om jou EN de baby de stress te besparen.
Hoe je ook over hem denkt en welke liefde je ook voor hem voelt, richt je deze laatste periode van de zwangerschap alsjeblieft op jezelf. Op hem kan je nu niet bouwen en dit kun je er nu niet bij hebben. Richt je op de bevalling, de baby, je kind. Alleen dat is nu belangrijk. De rest nu, op dit moment, niet. Niet tot je bevallen bent. Niet tot je de kraamperiode hebt gehad. En daarna ook nog even niet. Eerst jij, eerst de baby, eerst je kind. En dan zie je wel weer.
Geef je baby'tje in je buik eerst rust, rust van de stress van hem.
Het verdriet dat je voelt is al meer dan genoeg om te handelen voor je, zorg dat daar niet meer bij komt, door hem nu op afstand te houden.
Contact met je kind is goed, maar zorg dat jij er nu even niet bij bent zodat je afstand van hem kan nemen en niet steeds wordt teruggeworpen in je gevoelens van liefde voor hem en in je pijn. Hij kan je nu geen stabiliteit bieden en zijn twijfels en ge-heen-en-weer moet je nu echt niet willen. En al helemaal niet op deze respectloze manier (maar anders ook niet). Niet goed voor jou, niet voor je baby en voor je kind is het ook verwarrend aangezien papa steeds wat anders doet/zegt.
Heel veel sterkte! One day at a time.
Pff ik weet niet wat ik er nog over moet zeggen. Alleen dat ik hoop dat voor jou de maat vol is nu je ziet hoe hij nu met jou, je kind en je ongeboren baby omgaat. Het is nu geen foutje meer. Jullie zijn maanden en maanden op weg. Dit zijn nu gewoon keuzes die hij maakt. Keuzes waarin alleen hij een rol speelt en jullie gevoelens geen betekenis hebben. En dat jij nu in de laatste fase van je zwangerschap zit boeit hem ook niet. Althans niet genoeg om goed voor jou en de baby te zorgen, op welke wijze dan ook. Niet genoeg om jou EN de baby de stress te besparen.
Hoe je ook over hem denkt en welke liefde je ook voor hem voelt, richt je deze laatste periode van de zwangerschap alsjeblieft op jezelf. Op hem kan je nu niet bouwen en dit kun je er nu niet bij hebben. Richt je op de bevalling, de baby, je kind. Alleen dat is nu belangrijk. De rest nu, op dit moment, niet. Niet tot je bevallen bent. Niet tot je de kraamperiode hebt gehad. En daarna ook nog even niet. Eerst jij, eerst de baby, eerst je kind. En dan zie je wel weer.
Geef je baby'tje in je buik eerst rust, rust van de stress van hem.
Het verdriet dat je voelt is al meer dan genoeg om te handelen voor je, zorg dat daar niet meer bij komt, door hem nu op afstand te houden.
Contact met je kind is goed, maar zorg dat jij er nu even niet bij bent zodat je afstand van hem kan nemen en niet steeds wordt teruggeworpen in je gevoelens van liefde voor hem en in je pijn. Hij kan je nu geen stabiliteit bieden en zijn twijfels en ge-heen-en-weer moet je nu echt niet willen. En al helemaal niet op deze respectloze manier (maar anders ook niet). Niet goed voor jou, niet voor je baby en voor je kind is het ook verwarrend aangezien papa steeds wat anders doet/zegt.
Heel veel sterkte! One day at a time.
menta wijzigde dit bericht op 11-02-2021 13:34
15.01% gewijzigd
donderdag 11 februari 2021 om 13:31
Jeetje wat heftig zeg! Een hele grote liefdevolle warme knuffel voor jou! Enige wat ik kan zeggen is, denk nu echt aan jezelf. Laat je niet afhangen van zijn woorden, beloftes of noem maar op. Het kost je alleen maar energie en het levert je helemaal niks op. Focus je op jezelf, op je zwangerschap en je kind. Je kan het, je bent zo sterk. Je bent nu al zo ver gekomen. En het is makkelijker dan gezegd maar echt hoor, de kracht zit in je! 
donderdag 11 februari 2021 om 13:44
Jezus, dit is toch wel de druppel...
Wat erg, dat hij dat zo aanpakt.
Kies voor jezelf inderdaad, en goed dat je hem even hebt uitgescholden. Terecht.
Ik zou hem echt proberen uit je leven te blokken, en inderdaad hem niet meer toe laten voorlopig.
Je zoon zien via iemand anders is een goed idee.
Heel veel sterkte
Wat erg, dat hij dat zo aanpakt.
Kies voor jezelf inderdaad, en goed dat je hem even hebt uitgescholden. Terecht.
Ik zou hem echt proberen uit je leven te blokken, en inderdaad hem niet meer toe laten voorlopig.
Je zoon zien via iemand anders is een goed idee.
Heel veel sterkte
donderdag 11 februari 2021 om 16:53
Soof ik herken je verdriet en angst.
Ik weet hoe moeilijk jij het nu hebt en dat je niet van de zwangerschap kan genieten en dat je eigenlijk op bent en niet meer kunt.
Ik weet niet goed wat ik moet zeggen want jouw verhaal raakt mij heel erg.
Lieve soof hoe moeilijk jij het nu ook hebt het zal echt beter gaan worden.
Zal het makkelijk zijn nee maar je zal veel meer rust krijgen als je voor jou zelf en de kinderen kiest.
Jij zal deze man nooit meer kunnen vertrouwen en op hem bouwen kan al helemaal niet.
Wees sterk en denk goed na wat jij wil en niet wat hij wil.
Wil je hem bij de bevalling hebben?
Ik hoop echt dat je de kracht vind
Bouw een mooi leven op met je kinderen en probeer vollop van hun te genieten.
Ik weet uit ervaring dat het makkelijk gezegd is maar het word echt beter en mooier met de tijd. Probeer alvast hulp te krijgen dat zou heel goed voor je zijn.
Ik weet hoe moeilijk jij het nu hebt en dat je niet van de zwangerschap kan genieten en dat je eigenlijk op bent en niet meer kunt.
Ik weet niet goed wat ik moet zeggen want jouw verhaal raakt mij heel erg.
Lieve soof hoe moeilijk jij het nu ook hebt het zal echt beter gaan worden.
Zal het makkelijk zijn nee maar je zal veel meer rust krijgen als je voor jou zelf en de kinderen kiest.
Jij zal deze man nooit meer kunnen vertrouwen en op hem bouwen kan al helemaal niet.
Wees sterk en denk goed na wat jij wil en niet wat hij wil.
Wil je hem bij de bevalling hebben?
Ik hoop echt dat je de kracht vind
Bouw een mooi leven op met je kinderen en probeer vollop van hun te genieten.
Ik weet uit ervaring dat het makkelijk gezegd is maar het word echt beter en mooier met de tijd. Probeer alvast hulp te krijgen dat zou heel goed voor je zijn.
Blijf in jezelf geloven !
donderdag 11 februari 2021 om 17:23
donderdag 11 februari 2021 om 18:33
Ik geloof het meteen als er nog liefde is tussen jullie
Het is te kort door de bocht om te stellen dat er geen liefde is.
Dat maakt jouw gevoel hierbij totaal begrijpelijk.
Het is alleen wel zo: ondanks die liefde zul je hem nooit voor jezelf hebben. En jij lijkt me niet het type dat dat trekt of überhaupt
Dat maakt dit zeer schrijnend want het is wel de vader van je kinderen. Maar hij laat ruimte voor anderen in de relatie.
Dat ligt aan hem, niet aan jou
Ik zeg niet dat je hem aan de hoogste boom moet knopen maar probeer alsjeblieft je eigen grenzen te bewaken. Jij bent namelijk de enige die dat kan, hij zal t niet doen
Het is te kort door de bocht om te stellen dat er geen liefde is.
Dat maakt jouw gevoel hierbij totaal begrijpelijk.
Het is alleen wel zo: ondanks die liefde zul je hem nooit voor jezelf hebben. En jij lijkt me niet het type dat dat trekt of überhaupt
Dat maakt dit zeer schrijnend want het is wel de vader van je kinderen. Maar hij laat ruimte voor anderen in de relatie.
Dat ligt aan hem, niet aan jou
Ik zeg niet dat je hem aan de hoogste boom moet knopen maar probeer alsjeblieft je eigen grenzen te bewaken. Jij bent namelijk de enige die dat kan, hij zal t niet doen
donderdag 11 februari 2021 om 19:01
Wat behandeld hij je afschuwelijk Soof. Ik hoop dat je de kracht kan vinden om zélf te besluiten dat het klaar is. Dat hij er bij jou niet meer in komt. Wat hij doet is echt, écht buiten alle proportie. Ik heb er werkelijk geen goed woord voor over.
Voor wat betreft de POP poli: wat apart dat ze je slechts één gesprek met de psychiater bieden. De POP poli is bijvoorbeeld ook voor ondersteuning tijdens de bevalling en het opstellen van een bevalplan. En ook, zoals iemand anders ook schreef, ná de bevalling. Ik ben zelf tot 12 weken onder controle gebleven. Dat was telefonisch en kan dus ook prima in corona tijd. Ik zou je dat echt toewensen, dat je daarin begeleiding krijgt. Je zal toch op korte termijn moeten gaan beslissen wie je bij de bevalling wil hebben, en wat hulp en steun bij die beslissing lijkt me voor jou erg wenselijk. Heb je iemand die er voor je achteraan kan gaan, bij de POP poli? Het klinkt in mijn oren namelijk alsof ze bij de POP niet goed van je situatie te horen hebben gekregen. Als je niemand hebt die voor je kan bellen en het verbaal voor je op kan nemen dan bied ik me bij deze aan. Ik ben goed in dit soort telefoongesprekken (zonder schelden / dreigen / weet ik het, maar wel regelen dat je krijgt wat je nodig hebt) en ik ben bekend met de POP en wat ze bieden.
Laat dat scharreltje je inmiddels wel met rust?
Voor wat betreft de POP poli: wat apart dat ze je slechts één gesprek met de psychiater bieden. De POP poli is bijvoorbeeld ook voor ondersteuning tijdens de bevalling en het opstellen van een bevalplan. En ook, zoals iemand anders ook schreef, ná de bevalling. Ik ben zelf tot 12 weken onder controle gebleven. Dat was telefonisch en kan dus ook prima in corona tijd. Ik zou je dat echt toewensen, dat je daarin begeleiding krijgt. Je zal toch op korte termijn moeten gaan beslissen wie je bij de bevalling wil hebben, en wat hulp en steun bij die beslissing lijkt me voor jou erg wenselijk. Heb je iemand die er voor je achteraan kan gaan, bij de POP poli? Het klinkt in mijn oren namelijk alsof ze bij de POP niet goed van je situatie te horen hebben gekregen. Als je niemand hebt die voor je kan bellen en het verbaal voor je op kan nemen dan bied ik me bij deze aan. Ik ben goed in dit soort telefoongesprekken (zonder schelden / dreigen / weet ik het, maar wel regelen dat je krijgt wat je nodig hebt) en ik ben bekend met de POP en wat ze bieden.
Laat dat scharreltje je inmiddels wel met rust?
donderdag 11 februari 2021 om 19:10
Soof.
donderdag 11 februari 2021 om 19:14
Gisteren heb ik toch maar tegen mijn zoon verteld dat t klaar is nu. Kon niet anders want hij heeft mij horen schreeuwen boven. Voor het eerst in al die maanden heb ik lopen schreeuwen tegen mijn ex en alle scheldwoorden gebruikt die er bestaan. De stoppen sloegen door. Ik kan niet meer en ik heb ook mijn zoon nodig hiervoor om samen hieruit te komen.
Ik heb een half jaar keihard gevochten en alles geaccepteerd voor mijn gezin en ik wil dat mijn zoon dat weet. Ex laat hem nu ook vallen voor die griet en ik vond het nu tijd om te vertellen dat het echt niet aan zoon ligt maar aan papa en dat het komt omdat papa verliefd is op een ander en daardoor zulk raar gedrag vertoond. (Overigens in overleg met psycholoog want soms weet ik gewoon niet wat wel en niet goed is te vertellen.)
Ik vind het vreselijk voor je hoe je ex handelt, ook naar je zoon toe (dat hij tegen zoon zegt dat papa terugkomt om vervolgens weer te verdwijnen, bah!), maar ik vrees dat jij met bovenstaande je zoon ook in een lastig parket brengt. Ik vind het een recept voor een loyaliteitsconflict en zou je willen aanraden om neutraal te gaan zijn naar zoon.
Sterkte in deze moeilijke periode.
donderdag 11 februari 2021 om 23:03
S-Groot schreef: ↑11-02-2021 19:14Ik vind het vreselijk voor je hoe je ex handelt, ook naar je zoon toe (dat hij tegen zoon zegt dat papa terugkomt om vervolgens weer te verdwijnen, bah!), maar ik vrees dat jij met bovenstaande je zoon ook in een lastig parket brengt. Ik vind het een recept voor een loyaliteitsconflict en zou je willen aanraden om neutraal te gaan zijn naar zoon.
Sterkte in deze moeilijke periode.
Ik snap wat je bedoelt maar mijn zoon weet al een half jaar dat er dingen spelen en hij is erg wijs voor zn leeftijd. Ik praat nooit slecht over zn vader maar als zn vader het laat afweten dan komt hij zelf met vragen. Ook als hij mij steeds ziet huilen. Ik heb dit overigens uitgebreid besproken met mijn behandelaar omdat ik soms ook niet weer waar ik goed aan doe. Psycholoog gaf aan dat het beter is om echt te benoemen waarop papa zo raar doet ipv erom heen te draaien omdat het dan helemaal niet duidelijk is voor een kind en hij kan denken dat t met hem te maken heeft.
Niets aan deze situatie is goed voor een kind...
donderdag 11 februari 2021 om 23:05
Wat lief dat jullie allemaal zo snel reageren. En ook wat jullie zeggen vind ik zo lief. Doet mij echt veel...
Vandaag is er een vriendin langsgekomen en heb ik flink kunnen huilen bij haar. Ik ben wel echt op nu. Herken mezelf amper als ik in de spiegel kijk maar het is niet anders. Het fijne van hardop over de situatie praten en met jullie is dat je toch meer besef krijgt dat t niet klopt en ik keuzes moet maken. Geeft dan toch wat kracht. Hij heeft me vandaag een app gestuurd of hij langs mag komen om te praten morgen en ik heb terug gestuurd dat ik dat even nog niet kan. Bang voor wat hij gaat zeggen en ik wil daar eerst emotioneel sterker voor zijn.
Mijn grootste angst momenteel is een vechtscheiding waar de kinderen het dupe van zijn dus ik moet goed nadenken over hoe ik alles aan moet pakken. Ik ben bang dat die meid hem zo ver gaat krijgen om werkelijk alles kapot te maken, aangezien ik hem gewoon niet herken als hij met haar bezig is.
Ik hou jullie op de hoogte en ga goed nadenken hoe ik dit op een nette en volwassen manier moet aanpakken.
Bedankt lieve dames en slaap lekker alvast.
Vandaag is er een vriendin langsgekomen en heb ik flink kunnen huilen bij haar. Ik ben wel echt op nu. Herken mezelf amper als ik in de spiegel kijk maar het is niet anders. Het fijne van hardop over de situatie praten en met jullie is dat je toch meer besef krijgt dat t niet klopt en ik keuzes moet maken. Geeft dan toch wat kracht. Hij heeft me vandaag een app gestuurd of hij langs mag komen om te praten morgen en ik heb terug gestuurd dat ik dat even nog niet kan. Bang voor wat hij gaat zeggen en ik wil daar eerst emotioneel sterker voor zijn.
Mijn grootste angst momenteel is een vechtscheiding waar de kinderen het dupe van zijn dus ik moet goed nadenken over hoe ik alles aan moet pakken. Ik ben bang dat die meid hem zo ver gaat krijgen om werkelijk alles kapot te maken, aangezien ik hem gewoon niet herken als hij met haar bezig is.
Ik hou jullie op de hoogte en ga goed nadenken hoe ik dit op een nette en volwassen manier moet aanpakken.
Bedankt lieve dames en slaap lekker alvast.
vrijdag 12 februari 2021 om 07:43
Soof zoals al een keer eerder is aangegeven bewaak je grenzen en laat niet over je heen lopen.
Het zou mij niets verbazen dat hij jullie beide graag wil houden. En dat hij met hele mooie uitleg gaat komen. Jou probeerd over te halen om een open relatie te houden.
Hij zal je misschien ook emotiomeel gaan bespelen. Dat hij nog van je houd maar niet kan kiezen. Dat hij graag wil blijven proberen ook vanwege de kinderen.
Natuurlijk kan hij van jou nog houden maar denk heel goed na wat je gaat doen want deze man weet dat jij hem toch wel terug gaat nemen omdat hij de vader van je kinderen is en jullie al zolang bij elkaar zijn geweest.
Hij weet dat jij hem eigenlijk helemaal niet kwijt wilt dus hij zal daar gebruik van maken.
Heel knap dat je hebt gezegd nu even niet en dat je zelf goed na moet denken.
Jij hebt je rust heel hard nodig. De bevalling is heel dichtbij en met een kleine baby is het al zwaar genoeg.
Zorg voor je zelf en de kinderen. Ik weet dat je in de "overleef" stand staat en laat hem niet nog meer schade aanrichten.
Het zou mij niets verbazen dat hij jullie beide graag wil houden. En dat hij met hele mooie uitleg gaat komen. Jou probeerd over te halen om een open relatie te houden.
Hij zal je misschien ook emotiomeel gaan bespelen. Dat hij nog van je houd maar niet kan kiezen. Dat hij graag wil blijven proberen ook vanwege de kinderen.
Natuurlijk kan hij van jou nog houden maar denk heel goed na wat je gaat doen want deze man weet dat jij hem toch wel terug gaat nemen omdat hij de vader van je kinderen is en jullie al zolang bij elkaar zijn geweest.
Hij weet dat jij hem eigenlijk helemaal niet kwijt wilt dus hij zal daar gebruik van maken.
Heel knap dat je hebt gezegd nu even niet en dat je zelf goed na moet denken.
Jij hebt je rust heel hard nodig. De bevalling is heel dichtbij en met een kleine baby is het al zwaar genoeg.
Zorg voor je zelf en de kinderen. Ik weet dat je in de "overleef" stand staat en laat hem niet nog meer schade aanrichten.
Blijf in jezelf geloven !
vrijdag 12 februari 2021 om 07:47
Ik geloof niet dat je de verantwoordelijkheid of de schuld over wat er in jullie relatie gaande is bij haar moet neerleggen. Feit is dat de vader van jouw kinderen jou al een geruime tijd respectloos behandelt en dat jij, uit liefde en vooral uit angst, dit voort laat slepen. Heel begrijpelijk, maar ik denk, en dat heb ik al weken eerder geschreven, dat alleen jij paal en perk kan stellen aan dit gedrag door zelf een knoop door te hakken.
Ook jij houdt dit gedrag mede in stand, omdat jij meent dat er nog iets is om voor te vechten. Al lezende krijg ik niet de indruk en zijn gedrag naar jou toe en de (ongeboren) kinderen kent geen grenzen. En “die meid” heeft wellicht aan jou niet zoveel uit te leggen, de vader van jouw kinderen echter wel...
Dit soort stress heb je, en zeker tegen het einde van de zwangerschap niet nodig. Ik zou een einde aan de stress hebben gemaakt, door zelf beslissingen te nemen, onafhankelijk van zijn grillen en wensen.
En ik geloof dat ik zou overwegen om te bevallen zonder hem: in alle rust.
baggal wijzigde dit bericht op 12-02-2021 10:14
Reden: Typo
Reden: Typo
0.04% gewijzigd
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 12 februari 2021 om 07:56
Probeer zoveel mogelijk aan een toekomst zonder hem te denken (alleen nog als vader van je kinderen, niet meer als partner voor jou). Probeer je een leven zonder hem voor te stellen en ga proberen om alle praktische zaken te regelen zodat je zekerheid hebt en weet dat je het ook zonder hem kan.
Soms is angst voor het onbekende ook een reden om toch te blijven hangen in een slechte relatie. En hierdoor kan hij aldoor terugkomen omdat jij bang bent voor hoe het moet zonder hem.
Je kunt echt zonder hem. Dat doe je namelijk de laatste maanden al!
Soms is angst voor het onbekende ook een reden om toch te blijven hangen in een slechte relatie. En hierdoor kan hij aldoor terugkomen omdat jij bang bent voor hoe het moet zonder hem.
Je kunt echt zonder hem. Dat doe je namelijk de laatste maanden al!
Because when you stop and look around this life is pretty amazing.
vrijdag 12 februari 2021 om 08:05
Wat een mooi aan bod van je! doen zou ik zeggen soof!Pergamon schreef: ↑11-02-2021 19:01. Heb je iemand die er voor je achteraan kan gaan, bij de POP poli? Het klinkt in mijn oren namelijk alsof ze bij de POP niet goed van je situatie te horen hebben gekregen. Als je niemand hebt die voor je kan bellen en het verbaal voor je op kan nemen dan bied ik me bij deze aan. Ik ben goed in dit soort telefoongesprekken (zonder schelden / dreigen / weet ik het, maar wel regelen dat je krijgt wat je nodig hebt) en ik ben bekend met de POP en wat ze bieden.
Laat dat scharreltje je inmiddels wel met rust?
vrijdag 12 februari 2021 om 08:19
vrijdag 12 februari 2021 om 08:53
Precies dit. Sterker nog, men zegt soms dat men lijdt onder angst. Je vreest je eigen vrezen zeg maar en dat komt door die hoop die je ergens nog koestert dat het “goed” komt, omdat jij een ander toekomstbeeld voor ogen hebt/had. Het maken van beslissingen waarbij jij het heft in handen neemt, werkt dan bevrijdend (omdat je niet meer gebukt gaat onder de onzekerheid). En ja soms is de beste beslissing ook de meest pijnlijke, maar je komt er uiteindelijk veel sterker uit. En dat is niet zo als je op de deurmat blijft spelen waar met grote letters welkom op staat. Echt vrouw, je verdient zo veel beter dan dit...mrs.lamaze schreef: ↑12-02-2021 07:56Probeer zoveel mogelijk aan een toekomst zonder hem te denken (alleen nog als vader van je kinderen, niet meer als partner voor jou). Probeer je een leven zonder hem voor te stellen en ga proberen om alle praktische zaken te regelen zodat je zekerheid hebt en weet dat je het ook zonder hem kan.
Soms is angst voor het onbekende ook een reden om toch te blijven hangen in een slechte relatie. En hierdoor kan hij aldoor terugkomen omdat jij bang bent voor hoe het moet zonder hem.
Je kunt echt zonder hem. Dat doe je namelijk de laatste maanden al!
Pergamon: lief aanbod!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
