Zwanger
alle pijlers
Zwanger, maar partner is niet blij
woensdag 5 april 2023 om 15:45
Ik weet even niet wat ik moet/denken/voelen. Zoals de titel al zegt, ik ben zwanger, maar partner is niet blij met de zwangerschap.
Even een beetje context. Ik en mijn partner zijn al jaren samen (we zijn jong bij elkaar gekomen) en een tijdje geleden ben ik van de pil gegaan. Hier zijn vele gesprekken en bedenktijden aangewijdt, aangezien partner erg twijfelde over het hebben van een kind.
Toen we jonger waren, als in begin 20, hadden we het natuurlijk al over eventuele kinderwensen gehad en beiden wilden we kinderen in de toekomst. Daarna hebben we een vrij lange, financiele enorm zware periode gehad (werkeloosheid, schulden, ecc.) waardoor het hebben van kinderen zoiezo geen optie was.
Hier zijn we gelukkig sinds een paar jaar helemaal uitgekrabbeld en we zijn er weer bovenop (schulden zijn afbetaald, allebei een stabiele baan). Met eenmaal ons leven weer op de rit, wilde ik proberen zwanger te worden, ook omdat mijn biologische klok ondertussen wel begon te tikken.
Mijn vriend was er helaas niet meer zo zeker van, want we hadden eindelijk ons leven financieel weer op de rit en een levenstijl waar kinderen moeilijk inpassen (qua huis, reizen, hobby's).
Na veel gesprekken, ruzies etc. besloot hij er dan, ondanks twijfel, toch voor te gaan. Hij wilde niet dat we uit elkaar gingen en wilde mij ook geen kind ontzeggen. Het idee was, hij wist niet wat hij wilde (ja/nee, 50%-50%), ik kon het idee van een kind niet loslaten (ondanks het te hebben geprobeerd), dus dan toch doen.
Zogezegd, zo gedaan, en vanochtend had ik een positieve zwangerschapstest. Helaas lijkt van de twijfel van mijn vriend niets meer over, en nu puntje bij paaltje komt, is het nieuws hem slecht gevallen. Na een daadwerkelijk paniekaanval van hem, is hij op dit moment niet blij met het idee dat ik zwanger ben.
Wat een blij moment had moeten zijn, is dus omgeslagen tot, voor mij, een nachtmerrie: zwanger zijn van iemand die het eigenlijk niet wilt. Als ik van te voren had geweten dat hij zo zou reageren, dat was ik liever niet zwanger geweest.
Ik weet even niet wat ik hier mee moet. Hebben jullie suggesties, ervaringsverhalen, steun?
Even een beetje context. Ik en mijn partner zijn al jaren samen (we zijn jong bij elkaar gekomen) en een tijdje geleden ben ik van de pil gegaan. Hier zijn vele gesprekken en bedenktijden aangewijdt, aangezien partner erg twijfelde over het hebben van een kind.
Toen we jonger waren, als in begin 20, hadden we het natuurlijk al over eventuele kinderwensen gehad en beiden wilden we kinderen in de toekomst. Daarna hebben we een vrij lange, financiele enorm zware periode gehad (werkeloosheid, schulden, ecc.) waardoor het hebben van kinderen zoiezo geen optie was.
Hier zijn we gelukkig sinds een paar jaar helemaal uitgekrabbeld en we zijn er weer bovenop (schulden zijn afbetaald, allebei een stabiele baan). Met eenmaal ons leven weer op de rit, wilde ik proberen zwanger te worden, ook omdat mijn biologische klok ondertussen wel begon te tikken.
Mijn vriend was er helaas niet meer zo zeker van, want we hadden eindelijk ons leven financieel weer op de rit en een levenstijl waar kinderen moeilijk inpassen (qua huis, reizen, hobby's).
Na veel gesprekken, ruzies etc. besloot hij er dan, ondanks twijfel, toch voor te gaan. Hij wilde niet dat we uit elkaar gingen en wilde mij ook geen kind ontzeggen. Het idee was, hij wist niet wat hij wilde (ja/nee, 50%-50%), ik kon het idee van een kind niet loslaten (ondanks het te hebben geprobeerd), dus dan toch doen.
Zogezegd, zo gedaan, en vanochtend had ik een positieve zwangerschapstest. Helaas lijkt van de twijfel van mijn vriend niets meer over, en nu puntje bij paaltje komt, is het nieuws hem slecht gevallen. Na een daadwerkelijk paniekaanval van hem, is hij op dit moment niet blij met het idee dat ik zwanger ben.
Wat een blij moment had moeten zijn, is dus omgeslagen tot, voor mij, een nachtmerrie: zwanger zijn van iemand die het eigenlijk niet wilt. Als ik van te voren had geweten dat hij zo zou reageren, dat was ik liever niet zwanger geweest.
Ik weet even niet wat ik hier mee moet. Hebben jullie suggesties, ervaringsverhalen, steun?
woensdag 5 april 2023 om 15:48
Je hebt 3 keuzes..
zwangerschap doorzetten, risico lopen dat je relatie er op stuk loopt of dat het wel losloopt
keuze 2 is zwangerschap afbreken
keuze 3 is sowieso relatie verbreken want die vent is best wel slappe hap... wel , niet , wel, niet, wel , niet wel.help.. paniek.. kom op zeg.. Jullie zijn geen 16 meer
zwangerschap doorzetten, risico lopen dat je relatie er op stuk loopt of dat het wel losloopt
keuze 2 is zwangerschap afbreken
keuze 3 is sowieso relatie verbreken want die vent is best wel slappe hap... wel , niet , wel, niet, wel , niet wel.help.. paniek.. kom op zeg.. Jullie zijn geen 16 meer
woensdag 5 april 2023 om 15:49
woensdag 5 april 2023 om 15:50
Ik weet niet precies wat ik zou doen en misschien draait hij nog bij, maar mocht het erop uitdraaien dat de zwangerschap beëindigd zou worden, dan zou het voor mij wel einde relatie zijn. Ik denk niet dat ik hem dit zou kunnen vergeven.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 5 april 2023 om 15:55
Wat rot zeg. Het krijgen van een kind is wel iets waar je volledig achter moet staan. Dus wel beetje apart/vervelend dat je partner zo onduidelijk is. Wel/niet, wil jou geen kind ontzeggen.. dat is toch geen reden ervoor te gaan?
Ik zou maar even afwachten, hem tijd geven het te laten bezinken. Misschien is het even de schrik en moet ie aan het idee wennen. Hopelijk staat ie er straks positiever in.
Ik zou maar even afwachten, hem tijd geven het te laten bezinken. Misschien is het even de schrik en moet ie aan het idee wennen. Hopelijk staat ie er straks positiever in.
woensdag 5 april 2023 om 15:57
Dus eigenlijk voordat jullie besloten ervoor te gaan had hij twijfels en jullie hebben er ruzie over gehad? Dan had ik er sowieso nog niet aan begonnen, goed daar heb je nu niets aan.
Knap klote waar je nu inzit. Hopelijk is dit inderdaad even een paniekaanval en draait hij snel bij en is het dan ook klaar.
Zou flink boos zijn in jouw situatie, want het is niet iets wat je zomaar even zonder gevolgen laat weghalen.
Knap klote waar je nu inzit. Hopelijk is dit inderdaad even een paniekaanval en draait hij snel bij en is het dan ook klaar.
Zou flink boos zijn in jouw situatie, want het is niet iets wat je zomaar even zonder gevolgen laat weghalen.
woensdag 5 april 2023 om 15:59
Laat hem even het nieuws opnemen.
Toen ik een positieve test had, vloog het me ook aan. Ik dacht: nou, Doreia, heb je goed gedaan meid! Zwanger. Dus dat kind moet er over 9 maanden ook uit he? Allerhande medische dingen ga je nu doen, met je prik angst en je lage pijngrens. Goed gedaan hoor!
Ik snap dat jij teleurgesteld bent in zijn reactie. Ik denk echt dat je hem even tijd moet geven. Is het meteen in ronde 1 raak? Dan is het helemaal even slikken.
Toen ik een positieve test had, vloog het me ook aan. Ik dacht: nou, Doreia, heb je goed gedaan meid! Zwanger. Dus dat kind moet er over 9 maanden ook uit he? Allerhande medische dingen ga je nu doen, met je prik angst en je lage pijngrens. Goed gedaan hoor!
Ik snap dat jij teleurgesteld bent in zijn reactie. Ik denk echt dat je hem even tijd moet geven. Is het meteen in ronde 1 raak? Dan is het helemaal even slikken.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 5 april 2023 om 16:02
Hij had ook kunnen zeggen dat hij dat niet wilde. Maar dat heeft hij niet gedaan. Hij heeft ook niet zelf voor de anticonceptie gezorgd. Het is nu een beetje laat om te bedenken dat hij het niet wil.Attraverso schreef: ↑05-04-2023 16:00Verschrikkelijk. Voor hem. Waarom zo zitten trekken en sleuren om hem iets toe te laten zeggen wat hij niet wil? Als ik denk aan hoe hij zich nu voelt... verschrikkelijk.
woensdag 5 april 2023 om 16:03
Nee, hij zou mij nooit vragen om de zwangerschap te beeindigen en zou ook niet zelf weg gaan ofzo. Dus als ik besluit hiermee door te gaan, dan is hij er wel, alleen wellicht niet gelukkig met zijn nieuwe leven. Alleen dit is echt niet hoe ik het voor ogen had. Zwanger zijn of een kind hebben met iemand die hier spijt van heeft?
Dit is niet iets wat op met haast besloten is en voor een tijd heb ik in eerste instantie gekeken of ik ook zonder kind gelukkig kon zijn. En ondanks dat ik echt wel tevreden met mn leven ben, miste er voor mij wel iets. Ik zou het hebben kunnen accepteren als we geen kinderen hadden gehad omdat hij of ik onvruchtbaar zouden zijn, maar het lukte me niet er zelf voor de kiezen.
Dus vandaar dat er besloten is het toch te proberen. Wetende dat mijn vriend zoiezo wat moeite heeft met veranderingen en gauw allemaal beren op de weg ziet, dacht hij ook dat zijn twijfel en angst vooral hiervandaan kwam en als ik eenmaal zwanger was dat hij er wel blij mee zou zijn. Helaas niet dus...
Het afbreken van de zwangerschap zou dan een beslissing van mij zijn, omdat ik niet op deze manier en in deze context een kind wil hebben. Blijft erbij dat ook al zou het mijn beslissing zijn, ik hem dit denk ik wel altijd kwalijk zou nemen. Dus ja, in dat geval is de relatie gedoemd.
Dit is niet iets wat op met haast besloten is en voor een tijd heb ik in eerste instantie gekeken of ik ook zonder kind gelukkig kon zijn. En ondanks dat ik echt wel tevreden met mn leven ben, miste er voor mij wel iets. Ik zou het hebben kunnen accepteren als we geen kinderen hadden gehad omdat hij of ik onvruchtbaar zouden zijn, maar het lukte me niet er zelf voor de kiezen.
Dus vandaar dat er besloten is het toch te proberen. Wetende dat mijn vriend zoiezo wat moeite heeft met veranderingen en gauw allemaal beren op de weg ziet, dacht hij ook dat zijn twijfel en angst vooral hiervandaan kwam en als ik eenmaal zwanger was dat hij er wel blij mee zou zijn. Helaas niet dus...
Het afbreken van de zwangerschap zou dan een beslissing van mij zijn, omdat ik niet op deze manier en in deze context een kind wil hebben. Blijft erbij dat ook al zou het mijn beslissing zijn, ik hem dit denk ik wel altijd kwalijk zou nemen. Dus ja, in dat geval is de relatie gedoemd.
woensdag 5 april 2023 om 16:03
Geef hem even de tijd om aan het idee te wennen, ook al kan het geen totale verrassing zijn. Immers, jullie gebruikten geen anticonceptie meer. Dan is een zwangerschap wel een logisch gevolg. Wacht even totdat hij weer bijdraait en hopelijk zijn excuses aanbiedt voor zijn gedrag. Als hij weer aanspreekbaar is, wordt het tijd voor een goed gesprek over jullie toekomst.
woensdag 5 april 2023 om 16:04
woensdag 5 april 2023 om 16:08
Voor niet boos worden is het helaas te laat... Ik ben al flink uit mn slof geschoten.Dahlia74 schreef: ↑05-04-2023 16:04Vanochtend had je een positieve test, ik denk dat je vriend gewoon heel erg geschrokken is. Geef hem even de tijd om aan het idee te wennen. Praat er voor nu niet teveel over als hij dat niet wil. Ik zou nu ook niet boos worden, je vriend lijkt echt overvallen door dit nieuws.
woensdag 5 april 2023 om 16:09
Joh zeker als hij van nature moeite heeft met veranderingen is dit echt gewoon heel schokkend nieuws. Gelukkig ben je 9 maanden zwanger en wordt je buik maar langzaam dikker. Dat is expres zodat hij langzaam eraan kan wennen
Vertrouw op je eerdere instinct dat het goed komt. Het komt echt goed en dan staat hij in tranen dat hij niet anders had gewild
Tijd tijd tijd
Vertrouw op je eerdere instinct dat het goed komt. Het komt echt goed en dan staat hij in tranen dat hij niet anders had gewild
Tijd tijd tijd
woensdag 5 april 2023 om 16:09
Geef hem wat tijd. Met een kind komen veel verantwoordelijkheden en een andere toekomst. Hij twijfelde al, nu is er geen ruimte meer voor twijfel, het gaat echt gebeuren. Laat er ruimte zijn voor zijn schrik en emoties. Maar laat hem die, als het voor jou te zwaar is, evt bij een ander bespreken.
Oh, en gefeliciteerd met de zwangerschap!
Oh, en gefeliciteerd met de zwangerschap!
woensdag 5 april 2023 om 16:10
Doreia* schreef: ↑05-04-2023 15:59Laat hem even het nieuws opnemen.
Toen ik een positieve test had, vloog het me ook aan. Ik dacht: nou, Doreia, heb je goed gedaan meid! Zwanger. Dus dat kind moet er over 9 maanden ook uit he? Allerhande medische dingen ga je nu doen, met je prik angst en je lage pijngrens. Goed gedaan hoor!
Ik snap dat jij teleurgesteld bent in zijn reactie. Ik denk echt dat je hem even tijd moet geven. Is het meteen in ronde 1 raak? Dan is het helemaal even slikken.
Ja dit. Hier was het 1e ronde raak en we moesten allebei daar van bij komen, man was ook een paar dagen in paniek maar dat is helemaal goed gekomen. Heel naïef, maar destijds zeiden mensen om mij heen dat zwanger worden wel een jaar kan duren en daar hadden we ons op ingesteld. (nu weten wij wel beter uiteraard).
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
woensdag 5 april 2023 om 16:11
Ook jij geeft jezelf nu even wat tijd.
En vanavond kijken jullie elkaar even aan en dan gaan jullie zien hoe jullie vlaggen erbij hangen met deze test.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 5 april 2023 om 16:13
Jij bent ook gewoon maar een mens he, net als hij. Hij geeft niet de reactie die jij verwacht en andersom is dat waarschijnlijk net zo. Biedt je excuses aan, zeg dat je er wat meer over nagedacht hebt en nu beter begrijpt dat hij overvallen is met dit nieuws. Gun hem daarna even de tijd om aan het idee te wennen.
woensdag 5 april 2023 om 16:15
Waarom trekken en sleuren? Ja, dat is van twee kanten gegaan. Geen van beiden konden we het over ons hart verkrijgen om een punt achter de 10+jaar relatie te zetten, ik heb een tijdje (ruim een jaar) geprobeerd in te beelden/bekijken of ik ook zonder kind gelukkig kon zijn, maar ik miste wat. Ik was niet gelukkig met het idee.Attraverso schreef: ↑05-04-2023 16:00Verschrikkelijk. Voor hem. Waarom zo zitten trekken en sleuren om hem iets toe te laten zeggen wat hij niet wil? Als ik denk aan hoe hij zich nu voelt... verschrikkelijk.
Dus toen was het van of ik blijf meer of minder ongelukkig, of we gaan uit elkaar (geen idee of we daar dan gelukkiger van zouden zijn geworden) of hij ging overstag en het toch proberen. Het laatste is gebeurd en ik ben van de pil afgegaan.
Mijn boos worden van vandaag was dus inderdaad vooral vanwege het feit dat als hij er dus zo over dacht, dat hij dat toen had moeten zeggen. Dus geen seks hebben zonder anticonceptie.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
