Zwanger
alle pijlers
Zwanger! niet de bedoeling, wat nu?
maandag 22 april 2013 om 11:43
Volg je eigen gevoel, en die van je partner. Omdat stellen om jullie heen erg blij zijn met zwangerschappen, wil niet zeggen dat jullie dat ook zijn, dus! Doen wat jullie zelf willen. Niet blij, is niet blij en dan moet je het gewoon niet doen.
Kijk eens bij verschillende instanties die hier verstand van hebben.
Succes!
Ps: als je echt geen kids wil is steriliseren een mogelijkheid. Condooms zijn verre van veilig, scheuren erg snel kapot.
Kijk eens bij verschillende instanties die hier verstand van hebben.
Succes!
Ps: als je echt geen kids wil is steriliseren een mogelijkheid. Condooms zijn verre van veilig, scheuren erg snel kapot.
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
maandag 22 april 2013 om 11:46
En dat anderen er dolblij mee zouden zijn, daar kun je niet naar weggaan. Heel beroerd voor hen, maar sommige dingen zijn zoals ze zijn. Ik vind je huisarts haar boekje ver te buiten gaan als ze tegen jou zegt dat je er blij mee moet zijn omdat anderen ze niet kunnen krijgen.
En je schrijft zelf al dat je geen moedertype bent. Tel dat op bij je twijfel.
En je schrijft zelf al dat je geen moedertype bent. Tel dat op bij je twijfel.
maandag 22 april 2013 om 11:50
Nou ja om eerlijk te zijjn (schaam me hier erg voor) heb ik twee jaar terug een abortus gehad om dezelfde reden alleen toen wisten we wel waar het mis was gegaan. Dat is niet niks en het voelt ook niet goed om tegen de natuur in te gaan. Ik wil niet zomaar ' weer' een abortus doen want het is niet dat je steeds maar zwanger kunt raken het en weg laten halen, dat voelt ethisch heel slecht. Dus ja ergens snap ik ook niet dat het ons weer is overkomen want we zijn echt goed met de condooms om gegaan. De huisarts heeft dit gezegd omdat ik haar vroeg of ze ook kinderen had. Zei het niet uit haarzelf. Als ik nu kies voor een abortus komt er ook gelijk en spiraal ook al denk ik dat ik ook op die hormonen ga reageren maar dit kan zo niet langer!
Sterilisatie is wel erg rigoureus ja...ik weet ook niet of een moederwens ineens komt, straks komt die bij mij wel plots opzetten en dan is dat wel erg balen. Wisten de moeders hier allemaal al vroeg dat ze later kinderen wilden?
Sterilisatie is wel erg rigoureus ja...ik weet ook niet of een moederwens ineens komt, straks komt die bij mij wel plots opzetten en dan is dat wel erg balen. Wisten de moeders hier allemaal al vroeg dat ze later kinderen wilden?
maandag 22 april 2013 om 11:58
Maar dan nog, de huisarts hoort dit niet te zeggen in een situatie zoals de jouwe, waarbij jij twijfelt over het afbreken van je zwangerschap.
Ik vind het trouwens bijzonder dom van jullie dat dit al de tweede keer is. Je wist dat condooms onbetrouwbaar waren want je bent al eens eerder zwanger geraakt. En dan toch op oude voet verder.
Als je kiest voor zwangerschapsafbreking, vind ik dat je heel goed na moet denken hoe je dit in de toekomst gaat voorkomen.
Ik vind het trouwens bijzonder dom van jullie dat dit al de tweede keer is. Je wist dat condooms onbetrouwbaar waren want je bent al eens eerder zwanger geraakt. En dan toch op oude voet verder.
Als je kiest voor zwangerschapsafbreking, vind ik dat je heel goed na moet denken hoe je dit in de toekomst gaat voorkomen.
maandag 22 april 2013 om 12:03
tjee, wat een verhaal. En ik snap je heel goed. Over je beslissing - wat dan ook - zal ik dan ook niet oordelen of je uberhaubt advies geven.
Met moederwens bedoel je neem ik aan 'kinderwens'
Mijn eierstokken begonnen al vroeg te rammelen (ik was 24 jaar, maar vriend een stuk ouder, heeft er misschien ook mee te maken) en inmiddels ben ik zwanger van de derde. Maar weet van vriendinnnen en zus dat ze ook na hun dertigste nog helemaal geen kinderwens hadden en zich er niets bij voor konden stellen... Zo rond hun 33ste stak die wens in alle hevigheid op. En nu kunnen ze hun leven niet meer zonder kinderen voorstellen.
Heel veel sterkte met je beslissing.
Met moederwens bedoel je neem ik aan 'kinderwens'
Mijn eierstokken begonnen al vroeg te rammelen (ik was 24 jaar, maar vriend een stuk ouder, heeft er misschien ook mee te maken) en inmiddels ben ik zwanger van de derde. Maar weet van vriendinnnen en zus dat ze ook na hun dertigste nog helemaal geen kinderwens hadden en zich er niets bij voor konden stellen... Zo rond hun 33ste stak die wens in alle hevigheid op. En nu kunnen ze hun leven niet meer zonder kinderen voorstellen.
Heel veel sterkte met je beslissing.
maandag 22 april 2013 om 12:04
Koperspiraal kan meteen met de abortus geplaatst worden.
Verder kunnen wij je niet adviseren.
Spijt van een kind is i.d.d. erger dan spijt van een abortus.
Geen abortus doen, omdat je je schaamt omdat het de tweede keer is, is natuurlijk ook geen goede reden om een kind te krijgen.
Ga eens naar een speeltuin in de buurt of neem een kind van vrienden of zo een dagje uit. Bedenk je, hoe zou ik het vinden, als ik dit nooit zou meemaken, een eigen kind.
Doet dat je niks, abortus.
Bekruipt je een paniekgevoel, hou het.
Verder kunnen wij je niet adviseren.
Spijt van een kind is i.d.d. erger dan spijt van een abortus.
Geen abortus doen, omdat je je schaamt omdat het de tweede keer is, is natuurlijk ook geen goede reden om een kind te krijgen.
Ga eens naar een speeltuin in de buurt of neem een kind van vrienden of zo een dagje uit. Bedenk je, hoe zou ik het vinden, als ik dit nooit zou meemaken, een eigen kind.
Doet dat je niks, abortus.
Bekruipt je een paniekgevoel, hou het.
maandag 22 april 2013 om 12:04
Is ook ook de 6 jaar daarvoor goed gegaan (bij andere partner). Ik ken meer mensen die alleen condooms gebruiken omdat ze niet tegen de hormonen kunnen en als je ze goed gebruikt gaat het niet zomaar mis. Bij mij is er nog nooit 1 gescheurd bijv. Maar goed het maakt nu niet meer uit, ik wil dit zeker niet nog een keer meemaken dus er moeten maatregelen genomen worden. Koperspiraal geeft heel heftige menstruaties, heb alle anticonceptie overwogen en volgens de huisarts is de Mirena het minst erg qua hormonen. Minder als de pil. De NuvaRing is ook niet zo betrouwbaar want die moet echt goed blijven zitten.
maandag 22 april 2013 om 12:05
Als dit al de tweede keer is zou ik toch eens naar een meer betrouwbare oplossing gaan kijken, bijvoorbeeld een koperspiraaltje. Als je geen kinderen wilt, neem dat ook je verantwoordelijkheid en zorg dat je ze niet krijgt.
Overigens, "het voelt verkeerd" vind ik een minder overtuigende reden om niet voor abortus te kiezen dan "ik wil graag een kind." Je noemt allerlei redenen die minder belangrijk zijn dan deze vraag: wil je nu een kind? En wil je vriend het?
Overigens, "het voelt verkeerd" vind ik een minder overtuigende reden om niet voor abortus te kiezen dan "ik wil graag een kind." Je noemt allerlei redenen die minder belangrijk zijn dan deze vraag: wil je nu een kind? En wil je vriend het?
maandag 22 april 2013 om 12:06
Als dat kindje er komt kan ik je vooraf zeggen dat het achteraf wel meevalt allemaal. Ja, je hebt een poosje slapeloze nachten. Ja, je moet de komende jaren rekening met hem/haar houden. Ja, je moet je leven aanpassen.
Nee, je hoeft niet te stoppen met werken. Nee, je hoeft niet de hele dag met een kind op de arm rond te lopen (al zou je soms anders denken als je sommigen ziet). Nee, je hoeft niet álles aan te schaffen wat op de lijstjes staat.
De vraag ´wat nu?` kun jij alleen beantwoorden en je hebt daar een paar weken de tijd voor. Maak eens een lijstje met alle voors en tegens.
Hoe had je je leven willen inrichten? Wat spreekt er voor of tegen dat kindje? Wat zou je willen bereiken in je carriere? Is dat mogelijk als je een dag minder gaat werken? Is minder werken uberhaubt een optie? En voor je vriend?
Mijn persoonlijke mening; als je goed hebt nagedacht, en je neemt op deze leeftijd de beslissing dat je geen kindje wilt, laat je dan aborteren en meteen steriliseren.
Nee, je hoeft niet te stoppen met werken. Nee, je hoeft niet de hele dag met een kind op de arm rond te lopen (al zou je soms anders denken als je sommigen ziet). Nee, je hoeft niet álles aan te schaffen wat op de lijstjes staat.
De vraag ´wat nu?` kun jij alleen beantwoorden en je hebt daar een paar weken de tijd voor. Maak eens een lijstje met alle voors en tegens.
Hoe had je je leven willen inrichten? Wat spreekt er voor of tegen dat kindje? Wat zou je willen bereiken in je carriere? Is dat mogelijk als je een dag minder gaat werken? Is minder werken uberhaubt een optie? En voor je vriend?
Mijn persoonlijke mening; als je goed hebt nagedacht, en je neemt op deze leeftijd de beslissing dat je geen kindje wilt, laat je dan aborteren en meteen steriliseren.
maandag 22 april 2013 om 12:08
quote:Exces schreef op 22 april 2013 @ 12:06:
Mijn persoonlijke mening; als je goed hebt nagedacht, en je neemt op deze leeftijd de beslissing dat je geen kindje wilt, laat je dan aborteren en meteen steriliseren.
Dat is wel heel drastisch.
Ze kan op haar 33ste of 35ste alsnog een enorme kinderwens krijgen.
Relatie kan stuk gaan en nieuwe partner kan graag kinderen willen.
Waarom steriliseren? Als een straf of zo?
Een spiraal is drastisch genoeg hoor.
Mijn persoonlijke mening; als je goed hebt nagedacht, en je neemt op deze leeftijd de beslissing dat je geen kindje wilt, laat je dan aborteren en meteen steriliseren.
Dat is wel heel drastisch.
Ze kan op haar 33ste of 35ste alsnog een enorme kinderwens krijgen.
Relatie kan stuk gaan en nieuwe partner kan graag kinderen willen.
Waarom steriliseren? Als een straf of zo?
Een spiraal is drastisch genoeg hoor.
maandag 22 april 2013 om 12:13
Even een opmerking:
Als je bewust zwanger raakt, weet je net zo min of het de juiste keuze is. Op het moment dat je besluit om zwanger te raken, weet je totaal niet wat voor soort kind je krijgt en hoe het gezinsleven zal bevallen. Voor ons voelde die bewuste keuze óók als een sprong in het diepe, zonder weg terug. Mijn kinderen zijn nu 3 en 6 en nog steeds denk ik soms, was het wel de juiste keuze? Er zijn namelijk altijd dingen die minder leuk zijn. Maar als je bewust geen kinderen neemt, zijn daar natuurlijk ook dingen minder leuk aan.
In die zin maakt het niet uit wat je kiest. Je weet immers nooit van tevoren hoe het zal zijn. En als het tegenvalt, zul je er het beste van moeten maken. Zo is het leven.
Als je bewust zwanger raakt, weet je net zo min of het de juiste keuze is. Op het moment dat je besluit om zwanger te raken, weet je totaal niet wat voor soort kind je krijgt en hoe het gezinsleven zal bevallen. Voor ons voelde die bewuste keuze óók als een sprong in het diepe, zonder weg terug. Mijn kinderen zijn nu 3 en 6 en nog steeds denk ik soms, was het wel de juiste keuze? Er zijn namelijk altijd dingen die minder leuk zijn. Maar als je bewust geen kinderen neemt, zijn daar natuurlijk ook dingen minder leuk aan.
In die zin maakt het niet uit wat je kiest. Je weet immers nooit van tevoren hoe het zal zijn. En als het tegenvalt, zul je er het beste van moeten maken. Zo is het leven.
maandag 22 april 2013 om 12:14
quote:noreservations schreef op 22 april 2013 @ 12:08:
[...]
Dat is wel heel drastisch.
Ze kan op haar 33ste of 35ste alsnog een enorme kinderwens krijgen.
Relatie kan stuk gaan en nieuwe partner kan graag kinderen willen.
Waarom steriliseren? Als een straf of zo?
Een spiraal is drastisch genoeg hoor.
Moeder natuur heeft het zo geregeld dat de eierstokken het hardst rammelen tussen 18 en 30. De kans dat je later alsnog een kinderwens krijgt is niet zo groot. Hooguit spijt dat je ze niet hebt, omdat het ´zo hoort´.
Dat ´zo hoort´ moet je eens even loslaten en voor jezelf op een rijtje zetten wat je wilt met je leven.
Maar goed, je kunt ook je vriend een knoopje laten leggen. Bij mannen kan het eventueel nog weer hersteld worden, bij vrouwen niet.
[...]
Dat is wel heel drastisch.
Ze kan op haar 33ste of 35ste alsnog een enorme kinderwens krijgen.
Relatie kan stuk gaan en nieuwe partner kan graag kinderen willen.
Waarom steriliseren? Als een straf of zo?
Een spiraal is drastisch genoeg hoor.
Moeder natuur heeft het zo geregeld dat de eierstokken het hardst rammelen tussen 18 en 30. De kans dat je later alsnog een kinderwens krijgt is niet zo groot. Hooguit spijt dat je ze niet hebt, omdat het ´zo hoort´.
Dat ´zo hoort´ moet je eens even loslaten en voor jezelf op een rijtje zetten wat je wilt met je leven.
Maar goed, je kunt ook je vriend een knoopje laten leggen. Bij mannen kan het eventueel nog weer hersteld worden, bij vrouwen niet.
maandag 22 april 2013 om 12:15
Maar het is ook geen goede reden om dit kind te laten komen omdat je niet iemand wil zijn die twee abortussen heeft ondergaan.
Ik zou je aanraden deze situatie los te zien van de vorige keer, wat betreft wat je nu gaat doen. Ik zou het niet los zien in verband met je anticonceptie in de toekomst; dus leer hiervan dat alleen condooms kennelijk niet voldoende is!
Maar ga het feit dat je al een keer abortus hebt gehad niet betrekken bij de vraag of je nu een kind wilt krijgen of niet.
Ik zou je aanraden deze situatie los te zien van de vorige keer, wat betreft wat je nu gaat doen. Ik zou het niet los zien in verband met je anticonceptie in de toekomst; dus leer hiervan dat alleen condooms kennelijk niet voldoende is!
Maar ga het feit dat je al een keer abortus hebt gehad niet betrekken bij de vraag of je nu een kind wilt krijgen of niet.
Zeg maar Spijker.
maandag 22 april 2013 om 12:35
quote:Exces schreef op 22 april 2013 @ 12:14:
Moeder natuur heeft het zo geregeld dat de eierstokken het hardst rammelen tussen 18 en 30. De kans dat je later alsnog een kinderwens krijgt is niet zo groot.
Huh? Welnee. De gemiddelde achttienjarige is echt niet bezig met een kinderwens hoor. Genoeg (veel!) vrouwen die die wens pas krijgen na hun 30e.
Maar ik zou wel eens heel diep gaan nadenken over hoe je je leven voor je ziet, niet alleen met een baby maar met een kleuter, schoolgaand kind, puber, volwassene. Wil je al die stadia niet meemaken, of zie je misschien alleen op tegen een baby?
Verwacht geen groots 'nu wil ik een kind' gevoel, dat heeft heus niet iedereen. Bedenk gewoon zelf wat je er van zou vinden.
En, die mis ik nog een beetje in de reacties hier, geef je vriend een schop onder zijn kont! Het is de beslissing van jullie samen, niet van jou alleen. Dat kan hij niet op jou afschuiven. Wat zou hij er van vinden als jij hetzelfde tegen hem zou zeggen? ' Vriend, het maakt mij eigenlijk niks uit, dus beslis jij maar wat we gaan doen!' Dat kan toch niet? Dus praat er samen over! Het zit nu in jouw buik maar beïnvloedt als je niets doet over 9 maanden wel de rest van het leven van jullie beiden! Dat kan hij niet zomaar negeren. Ik zou een beetje vrezen dat hij anders ook de hele verzorging op jou wil gaan afschuiven als hij zich zo weinig betrokken voelt.
Moeder natuur heeft het zo geregeld dat de eierstokken het hardst rammelen tussen 18 en 30. De kans dat je later alsnog een kinderwens krijgt is niet zo groot.
Huh? Welnee. De gemiddelde achttienjarige is echt niet bezig met een kinderwens hoor. Genoeg (veel!) vrouwen die die wens pas krijgen na hun 30e.
Maar ik zou wel eens heel diep gaan nadenken over hoe je je leven voor je ziet, niet alleen met een baby maar met een kleuter, schoolgaand kind, puber, volwassene. Wil je al die stadia niet meemaken, of zie je misschien alleen op tegen een baby?
Verwacht geen groots 'nu wil ik een kind' gevoel, dat heeft heus niet iedereen. Bedenk gewoon zelf wat je er van zou vinden.
En, die mis ik nog een beetje in de reacties hier, geef je vriend een schop onder zijn kont! Het is de beslissing van jullie samen, niet van jou alleen. Dat kan hij niet op jou afschuiven. Wat zou hij er van vinden als jij hetzelfde tegen hem zou zeggen? ' Vriend, het maakt mij eigenlijk niks uit, dus beslis jij maar wat we gaan doen!' Dat kan toch niet? Dus praat er samen over! Het zit nu in jouw buik maar beïnvloedt als je niets doet over 9 maanden wel de rest van het leven van jullie beiden! Dat kan hij niet zomaar negeren. Ik zou een beetje vrezen dat hij anders ook de hele verzorging op jou wil gaan afschuiven als hij zich zo weinig betrokken voelt.
maandag 22 april 2013 om 12:42
Laat je dan gewoon steriliseren (of je vriend) als het nu al voor de 2e keer fout is gegaan. Het moet toch niet zo zijn dat je zometeen met 'n ongewenst kind opgescheept zit omdat je met condooms aanmoddert? Als je niet tegen hormonen kunt en niet tegen 'n koperspiraal is sterilisatie de enige mogelijkheid om ongelukjes te voorkomen (ja, of geheelonthouding, maar dat lijkt me geen serieuze optie.
maandag 22 april 2013 om 12:42
Wat je nu moet doen weet ik niet, maar ik denk dat je in het vervolg de bijwerkingen van de anticonceptie maar voor lief moet nemen.
Misschien krijg je er wat klachten van of hevige menstruatie, maar dit kan toch ook niet zo...
Je bent nu twee keer ongewenst zwanger geraakt, het kan ook een derde keer gebeuren. (ongeacht of jullie het kindje laten komen of niet)
Misschien krijg je er wat klachten van of hevige menstruatie, maar dit kan toch ook niet zo...
Je bent nu twee keer ongewenst zwanger geraakt, het kan ook een derde keer gebeuren. (ongeacht of jullie het kindje laten komen of niet)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 22 april 2013 om 12:43
Sowieso vind ik dat je vriend en jij in gesprek moeten hierover. Het gaat hem net zo goed aan namelijk, het is een 'big deal.'
Verder zou je over praktische zaken kunnen nadenken? Stel dat jullie besluiten ervoor te gaan, kunnen jullie het financieel redden? Heeft één van jullie of beiden de mogelijkheid een stap terug te doen op het werk en parttime te gaan werken? Hoe wonen jullie? Wat voor leven leiden jullie nu, past een kind daarin of niet?
Verder zou je over praktische zaken kunnen nadenken? Stel dat jullie besluiten ervoor te gaan, kunnen jullie het financieel redden? Heeft één van jullie of beiden de mogelijkheid een stap terug te doen op het werk en parttime te gaan werken? Hoe wonen jullie? Wat voor leven leiden jullie nu, past een kind daarin of niet?
maandag 22 april 2013 om 12:43
Eens met Pyridine. Je vriend kan deze beslissing niet op jou afschuiven.
Als jullie voor dit kind gaan, zal hij ook moeten beloven dat hij zijn uiterste best gaat doen om er iets van te maken.
Dat hij niet, als het hem niet bevalt, achteraf zegt van: Ja, jij wilde het kind zo nodig houden, dus jij lost alles maar op.
Als jullie voor dit kind gaan, zal hij ook moeten beloven dat hij zijn uiterste best gaat doen om er iets van te maken.
Dat hij niet, als het hem niet bevalt, achteraf zegt van: Ja, jij wilde het kind zo nodig houden, dus jij lost alles maar op.