Zwanger + werk (jullie mening gevraagd)

Gefeliciteerd met je zwangerschap!

Hoeveel tijd om na te denken en te beslissen heb je nog? Is dit iets dat echt pas nu speelt, of twijfelde je eigenlijk al langer aan je beroepskeuze?

Is het een idee om met moeders die zorg en dit soort werk combineren, verder te gaan praten ook irl?

Heej Laurie!



Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap!



Lastig punt wat je aan snijd! Ik zit zelf nu acht jaar in de zorg en wij proberen sinds dit jaar een kindje te krijgen... Soms denk ik dat het makkelijker zou zijn met een baan van negen tot vijf. Aan de andere kant denk ik, als ik een avonddienst heb hoeven we maar een paar uurtje opvang te hebben. Denk dat je wel uitkomt op een gastouder als je in de zorg werkt. Er zijn weinig andere soorten opvang waar je je kindje voor 7:00 al kunt brengen en voor zover ik weet kun je een gastouder per uur nemen en een andere soort opvang per dagdeel. Dus ookal ben jij om 15:30 klaar met werken, je moet bijvoorbeeld toch betalen tot 17:00. Ik zeg maar wat...



Maar dan de studie. Heb je veel keus? Als je de VIG af kan maken, hetzij met een tussen stop, verdien je waarschijnlijk wel meer als nu. Ook niet geheel onbelangrijk. En denk dat je kindje er meer aan heeft dat jij de aandacht voor hem / haar hebt als hij of zij twee jaar is. En ik merk op mijn werk dat ze bijna overal meer VIG-ers zoeken. Helpenden die hebben ze in overvloed. Dus denk ook aan de toekomst. Als VIG-er ben je denk ik meer verzekerd van een baan... Maar dat denk ik, weet niet of het zo is....



Heel veel succes met je keuzes! Begrijp dat het lastig is!

inderdaad, komen die twijfels nu ineens uit de lucht vallen?



Ik werk ook onregelmatig in de zorg en heb kinderen (heb zelfs de opleiding gedaan toen ik al kinderen had) en ik vind het eigenlijk wel lekker.

Voor veel uren heb je juist geen opvang nodig omdat papa gewoon thuis is 's avonds en in het weekend. Maar flexibele opvang is wel een must.

Verder vind ik die onregelmatige uren ook prettig omdat papa dan gewoon niet onder zorgtaken uit komt. Vaak hoor je toch nog wel dat moeder voor alle luiers opdraait, maar als ik aan het werk ben, kom ik niet terug voor luiers en huilbuien natuurlijk.

(is totaal niet meer aan de orde hier btw, kids zijn de luierleeftijd allang voorbij).



Praat er eens over met collega's die ook kinderen hebben. Vaak is het gewoon wat koudwatervrees, dat je niet zo goed weet hoe je het moet regelen, maar het is echt mogelijk.

Een studie is een invenstering voor later. In de zorg is veel werkgelegenheid, en dat zal in de toekomst alleen maar groeien. Bij het werken in een winkel lijkt mij dat in de toekomst moeilijker, jongere krachten zijn goedkoper. Je ziet nu al dat veel vacatures alleen voor 16-21 jarige zijn binnen dat werkveld. Dat is wel iets om over na te denken.



Ik combineer zelf een studie met de zorg voor mijn dochter.Ik kreeg haar in het eerste jaar van mijn studie, Ja, het is best zwaar. Het is een kwestie van zo goed mogelijk zien te combineren. Als mijn dochter in bed ligt, ga ik aan mijn huiswerk zitten. Leren kom ik vaak niet aan toe, ik kijk mijn boeken af en toe door en dat is het. Leuk is anders, maar straks heb ik wel mooi mijn bachelor diploma op zak.



Ik neem aan dat je werken-leren doet? Ga samen met je werkgever en begeleider vanuit school om tafel zitten om de mogelijkheden te bespreken als je je opleiding toch door wilt zetten.



Ik neem aan dat de onregelmatige diensten ook bespreekbaar zijn. Misschien dat je vaste dagen kunt gaan werken doordeweeks en bijv. alleen avonden in het weekend als je partner thuis is.

quote:laurie86 schreef op 14 maart 2012 @ 16:02:



Het werk in de zorg vind ik best wel zwaar. Als ik thuis ben, ben ik nog best veel met mijn werk en school bezig, opdrachten maken ed en heb ik het gevoel dat ik meer met mijn werk bezig ben, dan met mijn eigen prive leven.



Dit wil ik straks niet meer. Straks wil ik het gevoel hebben dat mijn kindje voor alles kan gaan en wil ik niet het gevoel hebben dat ik nog van alles moet doen voor mijn werk. Nu werk ik onregelmatig, voor nu is dat niet erg, maar als ons kindje er straks is zou ik het fijner vinden om regelmatiger te kunnen werken ivm oppas.

Op dit moment vind ik er gewoon niks meer aan en dit gevoel krijg ik steeds meer.



Ik denk dat je dit enigszins moet gaan nuanceren. Tuurlijk, je kind gaat voor alles, als de nood aan de man is of als je kind het écht nodig heeft. Maar soms gaan andere dingen toch echt even (tijdelijk) voor, dat is een gegeven waar je mee moet leven. Ik heb ook niet iedere ochtend zin om naar mijn werk te gaan en zou soms liever een dag bij mijn kind blijven, maar dat gaat nu eenmaal niet altijd.



Ik weet niet wat de VIG opleiding is, maar het is tijdelijk. Ik ben zelf ook een opleiding aan het afronden terwijl ik vorig jaar een kind heb gekregen en ja, ik baal er af en toe ook van, want je bent nooit klaar (terwijl je werk iets makkelijker de deur achter je dicht kunt trekken en dan thuis weer alle aandacht hebt voor andere zaken). Na een paar jaar ga je gewoon lekker werken en heb je meer tijd voor je privéleven. En misschien moet je dan nu tijdelijk je sociale leven wat op een lager pitje zetten, maar die opleiding verbetert misschien straks óók wel het leven van je kind, omdat jij meer kunt verdienen en gelukkiger in je werk bent (er van uitgaande dat je deze twijfels niet al veel langer had)

Beetje off-topic, maar ik ben altijd zo verbaasd als volwassen mensen verrast worden door een zwangerschap. Je weet toch hoe het werkt ?!

Ik werk zelf niet in de zorg, maar wel altijd in de avond-uren. Voordeel daarvan is dat je idd minder opvang nodig hebt (ik woon wel boven werk, dus nóg minder opvang nodig). Nadeel vind ik soms wel weer dat de dagen met een drukke dreumes best zwaar zijn. Je bent vroeg uit de veren, de hele dag achter je kind aan aan het rennen (ikke dan), boodschappen doen, eten, kind in bad en naar bed, en dan moet je nog eens aan de slag.

Voordeel vind ik zelf wel dat ik heel veel mee maak van mijn zoontje, en natuurlijk dat je wat makkelijker geld over houdt als je minder opvang nodig hebt. Mijn zoontje gaat trouwens één dag in de week naar KDV, gewoon voor de sociale contacten, en dat ik wat administratie kan doen (of lekker kan luieren), en als het nodig is komt er een oppas aan huis.



Enne, proficiat met je zwangerschap!

quote:rococo schreef op 14 maart 2012 @ 16:25:

Beetje off-topic, maar ik ben altijd zo verbaasd als volwassen mensen verrast worden door een zwangerschap. Je weet toch hoe het werkt ?!



Denk nog eens na? Jij verbindt er zo maar per definitie aan dat ze zonder nadenken zonder bescherming geneukt hebben en nu verbaasd zijn over de werking van de bloemetjes en de bijtjes.

Misschien is het wel zo dat TO de hoop na lang proberen op had gegeven, of dat ze ooit te horen heeft gekregen dat zwanger worden op de natuurlijke weg niet of heel moeilijk zal gaan.



Verder is dat voor TO alleen maar even relevant om te melden omdat het betekent dat zij nu ineens over dingen moet gaan nadenken die eerder nog even niet speelden. Verder is het volkomen irrelevant hoe de zwangerschap exact ontstaan is.

@laurie, heb je je gewoon niet verkeken op de opleiding? Mij lijkt het namelijk logisch dat als je in een periode van werken en leren zit je leven even daar om draait. Gelukkig duurt dat maar een paar jaar.

Een kind erbij zal zwaar zijn maar er zijn zat mensen die het doen of gedaan hebben, ik zou dus doorzetten.

Met een papiertje opzak heb je echt een betere financiele toekomst dan als je de rest van je leven in een winkel gaat staan.

ik zou doorzetten, het is nu lastig, maar je haalt er waarschijnlijk zoveel goede dingen uit ( hoge baangarantie, hoger salaris, zelfstandigheid) waardoor je bijvoorbeeld weer meer leuke dingen samen met je kindje kan doen! mijn moeder heeft me vroeger ook opgevoed terwijl ze zelf nog een opleiding volgde en werkte, en volgens mij heb je daar als kind weinig last van, eerder voordeel denk ik. Je moet alleen je afvragen of je er zelf hard voor wil werken.

Ik zou doorzetten als ik jou was. Ook al lijkt het je helemaal niets nu je nog zwanger bent. Toen ik zwanger was van de eerste en nu ik zwanger ben van de tweede denk ik ook vaak ik wil helemaal niet werken, ik wil straks gewoon thuis zijn met mijn kinderen. Echter als ik niet zwanger ben, denk ik er eigenlijk anders over, en vind ik het wel prettig om te werken en niet iedere dag thuis te zijn.

In een winkel gaan staan is nu misschien een oplossing, maar wil je dat over 5 jaar ook nog?