Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden na een miskraam 2022
zondag 19 juni 2022 om 09:42
woensdag 19 juli 2023 om 20:50
Hey Romeanne, natuurlijk mag je meeschrijven! Wat verdrietig dat het weer is misgegaan. Het klinkt alsof er nog HCG in je lijf zit van de laatste zwangerschap en alsof je menstruatie nu begint inderdaad. Vaak blijft het hormoon nog langer in je lijf zitten na een zwangerschap hoor, dat is heel normaal.
Kan me voorstellen dat je nog niet zo'n zin hebt in een nieuwe poging, wil je echt wel weer beginnen? Je kan ook een maandje wachten natuurlijk. Aan de andere kant duurt het misschien nog even (alhoewel, de eerste drie maanden na een miskraam ben je extra vruchtbaar).
Kan me voorstellen dat je nog niet zo'n zin hebt in een nieuwe poging, wil je echt wel weer beginnen? Je kan ook een maandje wachten natuurlijk. Aan de andere kant duurt het misschien nog even (alhoewel, de eerste drie maanden na een miskraam ben je extra vruchtbaar).
dinsdag 25 juli 2023 om 18:54
Natuurlijk kun je meeschrijven Romeanne. Wat naar dat je weer een miskraam hebt gehad. Heeft je menstruatie inmiddels doorgezet en zijn de testen weer negatief? Hopelijk kun je snel weer beginnen!
Nog een hele dikke knuffel voor ClumsyNinja. Snap dat je misschien ook even afstand wil nemen. Neem je tijd.
Hier toch even heel goed nieuws en dat is dat ik eind volgende week al geopereerd ga worden! Kan het nog niet helemaal geloven en ben hyper van wat ik allemaal moet regelen, maar het gaat dus toch snel gebeuren! Hopelijk daarna een voorspoedig herstel en kunnen we weer aan de kinderwens gaan denken
Hoe gaar het verder met iedereen? Veel liefs!
Nog een hele dikke knuffel voor ClumsyNinja. Snap dat je misschien ook even afstand wil nemen. Neem je tijd.
Hier toch even heel goed nieuws en dat is dat ik eind volgende week al geopereerd ga worden! Kan het nog niet helemaal geloven en ben hyper van wat ik allemaal moet regelen, maar het gaat dus toch snel gebeuren! Hopelijk daarna een voorspoedig herstel en kunnen we weer aan de kinderwens gaan denken
Hoe gaar het verder met iedereen? Veel liefs!
dinsdag 25 juli 2023 om 20:50
Oooh Perenboompje wat een goed nieuws!!!! Oh, wat ben ik blij voor je! Dat ging toch een stuk sneller dan gedacht he? Hebben ze je naar voren geschoven? Help me nog even herinneren; wat gaan ze precies doen? En hoe lang is het herstel naar verwachting?
Dikke knuffel ClumsyNinja, we denken aan je! Take your time.
Hier op 10 augustus de echo bij de fertiliteitspoli. Bloedwaarden waren goed, sperma-onderzoek is 2 dagen voor de echo. Maar daar voor nog één eitjesweek te gaan. Mijn menstruatie was pittig, denk echt een mislukte innesteling, maar was gelukkig wel zoals altijd 4 dagen.
Dikke knuffel ClumsyNinja, we denken aan je! Take your time.
Hier op 10 augustus de echo bij de fertiliteitspoli. Bloedwaarden waren goed, sperma-onderzoek is 2 dagen voor de echo. Maar daar voor nog één eitjesweek te gaan. Mijn menstruatie was pittig, denk echt een mislukte innesteling, maar was gelukkig wel zoals altijd 4 dagen.
dinsdag 25 juli 2023 om 21:33
Naar voren geschoven niet echt, maar veel mensen die niet kunnen ivm vakantie, dus daardoor toch eerder. Word ook niet geopereerd door eigen gyn, die heeft vakantie, maar alles is overlegd, dus ga er vanuit dat het goed komt.
Ze gaan alle endometriose en verklevingen verwijderen, cyste op eierstok en waarschijnlijk ook 1 eileider die verwijderd moet worden. Darmchirurg gaat het aangedane deel van mijn darm verwijderen en het weer aan elkaar vastmaken. Flinke operatie dus wel, ze verwachten zeker 4 uur bezig te zijn.
Verwachting is 6 weken voor algemeen herstel, dus ook 6 weken niet werken, en daarna weer rustig opbouwen. En dan dus kijken of het ivf wordt of toch iui/zelf proberen. Hangt van het operatief beeld af, dus dat horen we daarna.
Heel veel succes bij de echo en het sperma-onderzoek, en natuurlijk ook eitjesweek! Hopelijk volgt er voor jou ook positief nieuws!
Ze gaan alle endometriose en verklevingen verwijderen, cyste op eierstok en waarschijnlijk ook 1 eileider die verwijderd moet worden. Darmchirurg gaat het aangedane deel van mijn darm verwijderen en het weer aan elkaar vastmaken. Flinke operatie dus wel, ze verwachten zeker 4 uur bezig te zijn.
Verwachting is 6 weken voor algemeen herstel, dus ook 6 weken niet werken, en daarna weer rustig opbouwen. En dan dus kijken of het ivf wordt of toch iui/zelf proberen. Hangt van het operatief beeld af, dus dat horen we daarna.
Heel veel succes bij de echo en het sperma-onderzoek, en natuurlijk ook eitjesweek! Hopelijk volgt er voor jou ook positief nieuws!
woensdag 26 juli 2023 om 09:13
Bedankt voor het welkom dames!
Jeetje wat spannend perenboompje. Klinkt echt wel als een pittige operatie. Ik hoop dat het succesvol gaat zijn en dat jullie daarna zwanger mogen gaan worden. Sterkte!
Hier is mijn menstruatie eindelijk afgelopen ondertussen, duurde wat langer dan normaal dus er moest toch nog wat opgeruimd worden in mijn baarmoeder denk ik. Zwangerschapstest is nu ook echt zo goed als negatief, mogelijk in de verte nog een heel klein tuurstreepje maar dat is de moeite niet meer.
Dus we kunnen er eindelijk weer voor gaan deze maand! Vorige keer duurde het na de miskraam 9 maanden voordat ik weer zwanger werd, dus hopen dat het nu wat sneller gaat..
Jeetje wat spannend perenboompje. Klinkt echt wel als een pittige operatie. Ik hoop dat het succesvol gaat zijn en dat jullie daarna zwanger mogen gaan worden. Sterkte!
Hier is mijn menstruatie eindelijk afgelopen ondertussen, duurde wat langer dan normaal dus er moest toch nog wat opgeruimd worden in mijn baarmoeder denk ik. Zwangerschapstest is nu ook echt zo goed als negatief, mogelijk in de verte nog een heel klein tuurstreepje maar dat is de moeite niet meer.
Dus we kunnen er eindelijk weer voor gaan deze maand! Vorige keer duurde het na de miskraam 9 maanden voordat ik weer zwanger werd, dus hopen dat het nu wat sneller gaat..
maandag 31 juli 2023 om 21:25
Hoop zeker voor je dat je sneller zwanger mag zijn deze keer Romeanne! Succes met eitjesweek!
Hoe is het verder met jullie allemaal? Hier begint spanning toch op te bouwen voor de operatie. Zal blij zijn als het achter de rug is. Nog een dagje werken, woensdag darm leegmaken en dan is het donderdag zover. Hoop echt dat alles goed gaat en we daarna verder kunnen met de kinderwens
Hoe is het verder met jullie allemaal? Hier begint spanning toch op te bouwen voor de operatie. Zal blij zijn als het achter de rug is. Nog een dagje werken, woensdag darm leegmaken en dan is het donderdag zover. Hoop echt dat alles goed gaat en we daarna verder kunnen met de kinderwens
zaterdag 5 augustus 2023 om 19:51
Bedankt voor je lieve berichtje Pimpelmeesje. Operatie is goed gegaan, linker eileider bleek toch open dus ze zijn allebei gespaard gebleven. Dus op zich goed nieuws. Wel nog een weg te gaan qua herstel. Hopelijk mag ik begin volgende week naar huis
Hoe gaat het verder met iedereen? Veel liefs aan jullie allemaal
Hoe gaat het verder met iedereen? Veel liefs aan jullie allemaal
zaterdag 5 augustus 2023 om 20:49
Wat fijn dat het goed gegaan is perenboompje! Goed dat je het nu achter de rug hebt, hopelijk verloopt je herstel voorspoedig! Misschien heb je het al eerder vertelt, maar hoe lang moet je herstellen voordat jullie weer mogen beginnen met proberen zwanger te worden?
Hier is het wat onrustig. Heb inmiddels mijn 1e ongesteldheid na de miskraam gehad, echt flink bloedverlies gehad en duurde ook langer dan normaal. Inmiddels zit ik alweer op dag 18 van mn nieuwe cyclus. Heb mn eisprong al gevoeld rond dag 12/13. De dag daarna een piepklein beetje bloedverlies en vandaag ook ineens de hele dag door wat bruin bloedverlies. Ik heb normaal echt nooit tussentijds bloedverlies dus het lijkt allemaal toch nog niet helemaal hersteld te zijn helaas. Verwacht in ieder geval nog geen nieuwe zwangerschap deze maand.
Hier is het wat onrustig. Heb inmiddels mijn 1e ongesteldheid na de miskraam gehad, echt flink bloedverlies gehad en duurde ook langer dan normaal. Inmiddels zit ik alweer op dag 18 van mn nieuwe cyclus. Heb mn eisprong al gevoeld rond dag 12/13. De dag daarna een piepklein beetje bloedverlies en vandaag ook ineens de hele dag door wat bruin bloedverlies. Ik heb normaal echt nooit tussentijds bloedverlies dus het lijkt allemaal toch nog niet helemaal hersteld te zijn helaas. Verwacht in ieder geval nog geen nieuwe zwangerschap deze maand.
zondag 6 augustus 2023 om 07:59
Wat vervelend dat je cyclus nog wat raar doet na de miskraam Romeanne. Al is het helemaal niet gek dat lichaam weer de balans terug moet vinden na al die hormonen, je hoopt toch dat het snel weer normaal is
Als we ivf gaan doen, wat toch wel de voorkeur heeft van de gyn, ga ik binnenkort waarschijnlijk 3 maanden kunstmatig de overgang in. Van daaruit zouden we dan ivf kunnen starten. Dus qua tijdspanne valt dat op zich mee. Verder ben ik zo toegetakeld op het moment dat ik me verre van sexy voel ook, dus misschien is zo'n medisch traject wel even prima. Gyn heeft morgen weer dienst, dus we zouden nog even bellen over alles of ze komt nog langs. Laat het allemaal maar even over me heen komen. Eerst herstellen nu
Als we ivf gaan doen, wat toch wel de voorkeur heeft van de gyn, ga ik binnenkort waarschijnlijk 3 maanden kunstmatig de overgang in. Van daaruit zouden we dan ivf kunnen starten. Dus qua tijdspanne valt dat op zich mee. Verder ben ik zo toegetakeld op het moment dat ik me verre van sexy voel ook, dus misschien is zo'n medisch traject wel even prima. Gyn heeft morgen weer dienst, dus we zouden nog even bellen over alles of ze komt nog langs. Laat het allemaal maar even over me heen komen. Eerst herstellen nu
zondag 6 augustus 2023 om 15:25
Fijn dat alles goed is gegaan Perenboompje! En wat een winst, dat je linker eileider gewoon doorgankelijk was en dat je ze hebt kunnen behouden! Er staat toch 6 weken voor je herstel? Laat je maar lekker in de watten leggen. Al met al ben ik heel blij voor je dat na zoveel tegenslagen er zich nu toch voorspoed aandient. Dat is je zo gegund.
Wel een goed teken dat je lichaam z'n cyclus weer oppakt hoor Romeanne!
Ik zou het zeker niet vergelijken met je cycli van voor je zwangerschap, want na een miskraam is alles anders, zeker de eerste maanden. En het zegt niet per se iets over je vruchtbaarheid. Geef je lichaam en jezelf even tijd! Het komt echt goed!
Hier is eitjesweek weer achter de rug, goed gebruik van gemaakt. Ik had weer een knaller van een ovutest dus er is zeker een eitje gesprongen, en ik heb het ook gevoeld op dag 13/14. Komende week moet mijn vriend een potje inleveren bij het lab en hebben we een echo bij de fertiliteitsarts. Ik verwacht dat alles gewoon goed is, maar ben benieuwd naar wat er daarna komt. Overigens zijn we nog naar een festival geweest; er is geen snoepje genomen en het was geweldig. En er is ook niet over gezeurd.
Om begrijpelijke reden is het al even stil vanuit Aventurijn en ClumsyNinja. Er wordt aan jullie gedacht hoor!
Wel een goed teken dat je lichaam z'n cyclus weer oppakt hoor Romeanne!
; dat klinkt zo negatief, maar ik denk dat je lichaam juist supergoed bezig is. Kan me voorstellen dat er rond de eisprong wat krampen zijn geweest, waardoor er iets is losgeschoten wat nog niet was afgevoerd. Ik weet niet of je dat moet interpreteren als iets negatiefs hoor... Je lichaam pakt alles heel snel weer op en ruimt ook nog verder op.dus het lijkt allemaal toch nog niet helemaal hersteld te zijn helaas
Ik zou het zeker niet vergelijken met je cycli van voor je zwangerschap, want na een miskraam is alles anders, zeker de eerste maanden. En het zegt niet per se iets over je vruchtbaarheid. Geef je lichaam en jezelf even tijd! Het komt echt goed!
Hier is eitjesweek weer achter de rug, goed gebruik van gemaakt. Ik had weer een knaller van een ovutest dus er is zeker een eitje gesprongen, en ik heb het ook gevoeld op dag 13/14. Komende week moet mijn vriend een potje inleveren bij het lab en hebben we een echo bij de fertiliteitsarts. Ik verwacht dat alles gewoon goed is, maar ben benieuwd naar wat er daarna komt. Overigens zijn we nog naar een festival geweest; er is geen snoepje genomen en het was geweldig. En er is ook niet over gezeurd.
Om begrijpelijke reden is het al even stil vanuit Aventurijn en ClumsyNinja. Er wordt aan jullie gedacht hoor!
dinsdag 8 augustus 2023 om 09:56
Fijn dat je eitjesweek goed hebt kunnen benutten Pimpelmeesje! Ik duim voor je dat het deze ronde raak is. Vandaag moest je ook voor een echo toch? Hoop echt voor je dat alles goed is! Ook fijn dat er geen discussie meer is geweest over de snoepjes, weer een zorg minder
Staat inderdaad 6 weken voor het herstel, wel kan het 3-6 maanden duren voordat je energieniveau weer op peil is. Ben sinds gistermiddag weer thuis en het gaat redelijk goed met me. Wel nog extreem moe en onder de pijnstillers, maar wonden helen goed en verder geen complicaties. Voorlopig doorgaan met de pil en dan over ca 2 weken belafspraak met eigen gynaecoloog hoe we verder gaan met kinderwens. Eerst maar verder herstellen, gelukkig mooi weer de komende dagen dus maar zoveel mogelijk naar buiten
Veel liefs aan iedereen verder!
Staat inderdaad 6 weken voor het herstel, wel kan het 3-6 maanden duren voordat je energieniveau weer op peil is. Ben sinds gistermiddag weer thuis en het gaat redelijk goed met me. Wel nog extreem moe en onder de pijnstillers, maar wonden helen goed en verder geen complicaties. Voorlopig doorgaan met de pil en dan over ca 2 weken belafspraak met eigen gynaecoloog hoe we verder gaan met kinderwens. Eerst maar verder herstellen, gelukkig mooi weer de komende dagen dus maar zoveel mogelijk naar buiten
Veel liefs aan iedereen verder!
dinsdag 8 augustus 2023 om 14:26
Wat fijn dat je weer thuis bent Perenboompje! Een goed herstel so far, ik hoop dat je dat ook weer wat vertrouwen geeft in je lichaam. En met het mooie weer kan je inderdaad lekker genieten op een stretcher in de zon! Heb je nog veel last van de narcose?
Mijn echo is donderdag! De afgelopen drie dagen had ik wat dubieuze
symptomen: heel gevoelige borsten, wat innestellingssteekjes. Vanochtend werd ik wakker omdat er maagzuur omhoog kwam en ik ben al de hele dag kotsmisselijk. Mijn gemoed varieert van Professioneel Googleaar 
tot Pessimistisch Complotdenker 
Vandaag 7dpo.
Hoe is het met Romeanne?
Mijn echo is donderdag! De afgelopen drie dagen had ik wat dubieuze
symptomen: heel gevoelige borsten, wat innestellingssteekjes. Vanochtend werd ik wakker omdat er maagzuur omhoog kwam en ik ben al de hele dag kotsmisselijk. Mijn gemoed varieert van Professioneel Googleaar tot Pessimistisch Complotdenker Vandaag 7dpo. Hoe is het met Romeanne?
pimpelmeesje87 wijzigde dit bericht op 08-08-2023 17:14
0.54% gewijzigd
dinsdag 8 augustus 2023 om 16:28
Dankjewel voor je lieve reactie pimpelmeesje! Je hebt helemaal gelijk ook, maar vind het zo moeilijk om geduld op te brengen.. Spannend je echo donderdag! Heel herkenbaar verder wat je omschrijft. Dag 21 van mijn cyclus inmiddels en ik denk ook alweer vanalles te voelen. Ben in ieder geval van plan om deze keer niet te snel te gaan testen.
Wat fijn dat je weer thuis bent perenboompje! Neem je tijd en doe rustig aan, vooral goed uitrusten. Ben benieuwd naar je belafspraak.
Wat fijn dat je weer thuis bent perenboompje! Neem je tijd en doe rustig aan, vooral goed uitrusten. Ben benieuwd naar je belafspraak.
dinsdag 8 augustus 2023 om 22:04
woensdag 9 augustus 2023 om 18:14
Wat fijn dat de operatie naar voren is geschoven en goed is gegaan! 6 weken herstel, wat lang. Ik hoop dat je snel met ivf kan beginnen.
Hier was het een hele donkere periode. Veel huilen, veel twijfelen, veel praten. Ik had besloten te willen stoppen met proberen, omdat het verdriet iedere keer zo groot is als het misgaat. Omdat ik het geloof begin te verliezen dat het ooit wel goed gaat gaan. Omdat ik me voel alsof ik al een jaar in de wachtkamer zit en door wil met mijn leven.
Vriend wilde nog wel proberen maar wilde mij zeker niet overtuigen.
Daarna toch weer op mijn besluit teruggekomen toen we het er over hadden hoe we dat dan praktisch in gingen vullen, oftewel hoe we het dan gingen doen met anticonceptie.
Besloten dat ik nu een soort andere aanpak wil. Geen ovulatietesten meer, geen bewust zijn van eitjesweek en dan ieder krampje proberen te duiden. Kijken of ik er minder mee bezig kan zijn, het meer op zijn beloop laten.
Ik heb geprobeerd er zo hard mogelijk voor te ‘werken’ oftewel: supergezond leven, testen etc. Nu gaan we kijken of meer laissez-faire ons misschien wat meer mentale rust geeft.
Hier was het een hele donkere periode. Veel huilen, veel twijfelen, veel praten. Ik had besloten te willen stoppen met proberen, omdat het verdriet iedere keer zo groot is als het misgaat. Omdat ik het geloof begin te verliezen dat het ooit wel goed gaat gaan. Omdat ik me voel alsof ik al een jaar in de wachtkamer zit en door wil met mijn leven.
Vriend wilde nog wel proberen maar wilde mij zeker niet overtuigen.
Daarna toch weer op mijn besluit teruggekomen toen we het er over hadden hoe we dat dan praktisch in gingen vullen, oftewel hoe we het dan gingen doen met anticonceptie.
Besloten dat ik nu een soort andere aanpak wil. Geen ovulatietesten meer, geen bewust zijn van eitjesweek en dan ieder krampje proberen te duiden. Kijken of ik er minder mee bezig kan zijn, het meer op zijn beloop laten.
Ik heb geprobeerd er zo hard mogelijk voor te ‘werken’ oftewel: supergezond leven, testen etc. Nu gaan we kijken of meer laissez-faire ons misschien wat meer mentale rust geeft.
donderdag 10 augustus 2023 om 09:09
Fijn om weer wat van je te horen ClumsyNinja. Snap goed dat het een lastige periode is geweest en dat je hebt getwijfeld. Misschien dat een wat lossere aanpak dan inderdaad fijner is. Doe vooral wat goed voelt
Succes met de echo vandaag Pimpelmeesje! Hopelijk ziet alles er gewoon goed uit en is het semen onderzoek ook goed
Hier weinig verandering, vooral extreem moe. Slaap ook ineens overdag, iets wat ik normaal echt niet kan. Nou ja, maar even aan toegeven, lichaam zal het nodig hebben
Hoe gaat het met Aventurijn? Hopelijk geniet je lekker met de kleine! Veel liefs!
Succes met de echo vandaag Pimpelmeesje! Hopelijk ziet alles er gewoon goed uit en is het semen onderzoek ook goed
Hier weinig verandering, vooral extreem moe. Slaap ook ineens overdag, iets wat ik normaal echt niet kan. Nou ja, maar even aan toegeven, lichaam zal het nodig hebben
Hoe gaat het met Aventurijn? Hopelijk geniet je lekker met de kleine! Veel liefs!
donderdag 10 augustus 2023 om 17:11
donderdag 10 augustus 2023 om 17:25
Een update van mij: vandaag bij de fertiliteitsarts geweest. Eigenlijk alleen maar goed nieuws gehad. Mijn bloedwaarden waren goed. Het sperma van mijn vriend was zelfs erg goed; bovengemiddeld. Bij de echo in mijn baarmoeder zag alles er ook heel goed uit; er werden maar liefst 9 eitjes in mijn rechter eierstok gezien en 5 in de linker. Baarmoederslijmvlies (of -wand?) zag er ook heel goed uit. Arts vond dat alles er bij mij "zeer goed en bovengemiddeld" uitzag voor mijn 39 jaar. Kortom, we zijn gezond als een vis, compatible en meer dan vruchtbaar.
De vraag is nu... wat gaan we doen? Ik had me voorbereid om medicatie of IUI, maar voor dat laatste kom ik niet meer in aanmerking (IUI mag tot 38 jaar). De optie die we hebben gekregen: IVF.
Ik ben er een beetje beduusd van. Eigenlijk had ik me op alles voorbereid, maar niet op dit. Het klinkt meteen zo definitief. En ik heb genoeg horrorverhalen hierover gelezen. Ik ben er eigenlijk een beetje verdrietig van, hoe raar dat ook klinkt na alle voorspoedige uitslagen. De fertiliteitsarts zei dat we het zelf moeten beslissen, er even over moeten slapen. Misschien willen we eerste nog een tijdje zelf proberen, want met zulke goede rapportcijfers heeft het nog zeker 43 procent kans. Maar ja, we vergroten de kans wel met IVF. Maar ik hoor zoveel horror over pijnlijke puncties, dagelijks injecteren, teleurstellingen, miskramen en tegenslagen. Daar ben ik misschien niet klaar voor. Maar zoveel tijd heb ik ook maar niet.
Ergens wilde ik altijd twee kinderen en het voelt alsof ik nu strak moet gaan plannen, mocht ik die wens nog in vervulling willen laten gaan. Puncties doen ze tot 41 jaar, terugplaatsingen tot 43 jaar (in NL dan tenminste). Ik weet ook nog niet zeker of ik er mentaal wel klaar voor ben om zo'n traject in te gaan. En: vriendlief geeft eerlijk aan dat ie eerst wil zien of een kind een succes is, dus wil misschien geen tweede. Ook een stresspunt.
Na 3,5 jaar stoeien met long covid en een bezwaarschrift bij het UWV (en mogelijk een hoorzitting in de toekomst) en wat familieperikelen is het wel allemaal wat veel in mijn hoofd. Hoe en wanneer weet je nou of je er klaar voor bent? Moet ik vertrouwen op goeie rapportcijfers en hopen dat het voor 1 januari op de natuurlijke manier lukt? Of moet ik me indekken voor een lang traject en zo snel mogelijk aan de slag gaan? Hoe hou ik het hoofd koel met alles in mijn gedachten?
Met het beste rapport denkbaar voelt het toch alsof er een donderwolk op mij afkomt. Advies en steun is welkom, hoe denken jullie hierover?
En ja, natuurlijk slaap ik hier een nachtje (lees: zeven nachtjes) over.
De vraag is nu... wat gaan we doen? Ik had me voorbereid om medicatie of IUI, maar voor dat laatste kom ik niet meer in aanmerking (IUI mag tot 38 jaar). De optie die we hebben gekregen: IVF.
Ik ben er een beetje beduusd van. Eigenlijk had ik me op alles voorbereid, maar niet op dit. Het klinkt meteen zo definitief. En ik heb genoeg horrorverhalen hierover gelezen. Ik ben er eigenlijk een beetje verdrietig van, hoe raar dat ook klinkt na alle voorspoedige uitslagen. De fertiliteitsarts zei dat we het zelf moeten beslissen, er even over moeten slapen. Misschien willen we eerste nog een tijdje zelf proberen, want met zulke goede rapportcijfers heeft het nog zeker 43 procent kans. Maar ja, we vergroten de kans wel met IVF. Maar ik hoor zoveel horror over pijnlijke puncties, dagelijks injecteren, teleurstellingen, miskramen en tegenslagen. Daar ben ik misschien niet klaar voor. Maar zoveel tijd heb ik ook maar niet.
Ergens wilde ik altijd twee kinderen en het voelt alsof ik nu strak moet gaan plannen, mocht ik die wens nog in vervulling willen laten gaan. Puncties doen ze tot 41 jaar, terugplaatsingen tot 43 jaar (in NL dan tenminste). Ik weet ook nog niet zeker of ik er mentaal wel klaar voor ben om zo'n traject in te gaan. En: vriendlief geeft eerlijk aan dat ie eerst wil zien of een kind een succes is, dus wil misschien geen tweede. Ook een stresspunt.
Na 3,5 jaar stoeien met long covid en een bezwaarschrift bij het UWV (en mogelijk een hoorzitting in de toekomst) en wat familieperikelen is het wel allemaal wat veel in mijn hoofd. Hoe en wanneer weet je nou of je er klaar voor bent? Moet ik vertrouwen op goeie rapportcijfers en hopen dat het voor 1 januari op de natuurlijke manier lukt? Of moet ik me indekken voor een lang traject en zo snel mogelijk aan de slag gaan? Hoe hou ik het hoofd koel met alles in mijn gedachten?
Met het beste rapport denkbaar voelt het toch alsof er een donderwolk op mij afkomt. Advies en steun is welkom, hoe denken jullie hierover?
En ja, natuurlijk slaap ik hier een nachtje (lees: zeven nachtjes) over.
donderdag 10 augustus 2023 om 18:13
Pfoe, Pimpelmeesje, wat een nieuws. Kan me voorstellen dat dit nogal rauw op je dak valt en je het even moet verwerken. Allereerst natuurlijk hartstikke fijn dat alles er heel goed uitziet en wat dat betreft alle seinen op groen staan. 43% kans is ook nog een best grote kans.
Of je IVF moet gaan doen dan of niet is natuurlijk een heel persoonlijke keus. De harde waarheid die ik wel van al mijn artsen meegekregen heb is wel dat leeftijd key is daarin. De kansen gaan gewoon hard achteruit naarmate je ouder wordt, dus als je eraan zou willen beginnen is eerder wellicht beter dan later.
Wat betreft de punctie of die pijnlijk zou zijn hangt het heel erg af van welk ziekenhuis je onder behandeling bent. In het AMC is het bijvoorbeeld mogelijk dit onder algehele sedatie te doen, dus dan merk je er zelf niks van. Ook met een roesje hangt het er heel erg vanaf hoe makkelijk ze de follikels kunnen aanprikken, kan vervelend zijn maar hoeft helemaal niet. Mijn artsen hebben me hier wel aardig over gerustgesteld.
Wat betreft het mentale aspect, dat is iets wat ik zelf ook nog moeilijk vind. Na een terugplaatsing ben je wellicht erg bezig met wat je voelt, of het goed zal gaan met de innesteling etc. en voor je gevoel heel dicht bij een zwangerschap. Het gevoel na een positieve ovulatietest in veelvoud zeg maar. Hoe je daarmee om zal gaan is niet te voorspellen en je kan alleen zelf beslissen of je dat mentaal ziet zitten
Hoofd koel houden is lastig en hoe ik dit nu neerzet lijkt allemaal heel rationeel maar zelf zijn mijn gedachten de afgelopen maanden ook alle kanten opgegaan en dat doen ze nog steeds. Het is gewoon een heel kwetsbaar proces en aan alle keuzes hangen voor- en nadelen. Weet dat je in ieder geval geen verkeerde keuze kan maken als je er zelf maar achter staat, want op dit moment is dat dan de juiste beslissing
Veel sterkte en wijsheid de komende tijd en een dikke knuffel
Of je IVF moet gaan doen dan of niet is natuurlijk een heel persoonlijke keus. De harde waarheid die ik wel van al mijn artsen meegekregen heb is wel dat leeftijd key is daarin. De kansen gaan gewoon hard achteruit naarmate je ouder wordt, dus als je eraan zou willen beginnen is eerder wellicht beter dan later.
Wat betreft de punctie of die pijnlijk zou zijn hangt het heel erg af van welk ziekenhuis je onder behandeling bent. In het AMC is het bijvoorbeeld mogelijk dit onder algehele sedatie te doen, dus dan merk je er zelf niks van. Ook met een roesje hangt het er heel erg vanaf hoe makkelijk ze de follikels kunnen aanprikken, kan vervelend zijn maar hoeft helemaal niet. Mijn artsen hebben me hier wel aardig over gerustgesteld.
Wat betreft het mentale aspect, dat is iets wat ik zelf ook nog moeilijk vind. Na een terugplaatsing ben je wellicht erg bezig met wat je voelt, of het goed zal gaan met de innesteling etc. en voor je gevoel heel dicht bij een zwangerschap. Het gevoel na een positieve ovulatietest in veelvoud zeg maar. Hoe je daarmee om zal gaan is niet te voorspellen en je kan alleen zelf beslissen of je dat mentaal ziet zitten
Hoofd koel houden is lastig en hoe ik dit nu neerzet lijkt allemaal heel rationeel maar zelf zijn mijn gedachten de afgelopen maanden ook alle kanten opgegaan en dat doen ze nog steeds. Het is gewoon een heel kwetsbaar proces en aan alle keuzes hangen voor- en nadelen. Weet dat je in ieder geval geen verkeerde keuze kan maken als je er zelf maar achter staat, want op dit moment is dat dan de juiste beslissing
Veel sterkte en wijsheid de komende tijd en een dikke knuffel
zaterdag 12 augustus 2023 om 14:31
Dankjewel voor je lieve en wijze woorden Perenboompje.
Ik ben er zeker nog niet uit. Vanochtend ook ongesteld geworden, en niet zo'n beetje ook. Iets te vroeg (na 24 dagen) en het wijst weer op hetzelfde als vorige maand: bevrucht maar niet ingenesteld. Ik had behoorlijk veel buikkrampen, een hotpack en naproxen waren hard nodig.
De keuze wordt hier wel door beïnvloed merk ik; ineens voelt iedere maand als teveel. De teleurstelling is niet allesoverheersend hoor, maar ik heb ineens wel haast ofzo. Eigenlijk wil ik er nog steeds niet aan, maar als ik tijdlijnen ga maken voor twee kinderen in de toekomst moet ik niet langer wachten. Mijn vriend wil overigens niet eens beslissen over een eventuele tweede. "Eerst die eerste maar eens proberen." Zucht, wat is dit lastig. Overal lees ik ook hoe zwaar het mentaal is, met alle teleurstellingen, maar als ik kijk naar hoe het is gegaan na de miskraam klinkt het behoorlijk hetzelfde? Maar ik ben wel bang voor nieuwe miskramen. Liever niet gelukt dan weer een droom die bloederig uiteenspat.
Momenteel lees ik me in over alles wat IVF behelst. Ook locatie (AMC of VUMC) en praktische zaken (welke cyclus zou ik willen beginnen), dat maakt het concreter. Enerzijds wil ik helemaal niet die medische molen in, maar misschien moet ik ook dankbaar zijn dat het kan. En met zulke goede rapportcijfers moet het toch ook een goede kans van slagen hebben. Ik ben ergens ook moe van het al zo lang proberen zonder resultaat. En er zijn al zoveel mensen ons voorgegaan (waarom kom ik daar nu pas achter?), als je de cijfers mag geloven (in real life hoor ik er zoveel minder over).
Vriendlief moet zich nog inlezen, hij heeft de hele week gewerkt. Ik merk wel dat ik mijn nieuwe informatie flink zit te overanalyseren en dat ik het nog maar amper kan ventileren bij hem. Het frustreert me nu een beetje, maar dat zullen de hormonen wel zijn en het is nu weekend. We gaan ook nog even lastminute een vakantie zoeken, maar ook dit hangt voor mijn gevoel weer samen met mijn cyclus en wanneer je dan met IVF zou willen starten. Voor je het weet past het allemaal niet en ben je weer twee maanden verder.
Zucht....
Ik ben er zeker nog niet uit. Vanochtend ook ongesteld geworden, en niet zo'n beetje ook. Iets te vroeg (na 24 dagen) en het wijst weer op hetzelfde als vorige maand: bevrucht maar niet ingenesteld. Ik had behoorlijk veel buikkrampen, een hotpack en naproxen waren hard nodig.
De keuze wordt hier wel door beïnvloed merk ik; ineens voelt iedere maand als teveel. De teleurstelling is niet allesoverheersend hoor, maar ik heb ineens wel haast ofzo. Eigenlijk wil ik er nog steeds niet aan, maar als ik tijdlijnen ga maken voor twee kinderen in de toekomst moet ik niet langer wachten. Mijn vriend wil overigens niet eens beslissen over een eventuele tweede. "Eerst die eerste maar eens proberen." Zucht, wat is dit lastig. Overal lees ik ook hoe zwaar het mentaal is, met alle teleurstellingen, maar als ik kijk naar hoe het is gegaan na de miskraam klinkt het behoorlijk hetzelfde? Maar ik ben wel bang voor nieuwe miskramen. Liever niet gelukt dan weer een droom die bloederig uiteenspat.
Momenteel lees ik me in over alles wat IVF behelst. Ook locatie (AMC of VUMC) en praktische zaken (welke cyclus zou ik willen beginnen), dat maakt het concreter. Enerzijds wil ik helemaal niet die medische molen in, maar misschien moet ik ook dankbaar zijn dat het kan. En met zulke goede rapportcijfers moet het toch ook een goede kans van slagen hebben. Ik ben ergens ook moe van het al zo lang proberen zonder resultaat. En er zijn al zoveel mensen ons voorgegaan (waarom kom ik daar nu pas achter?), als je de cijfers mag geloven (in real life hoor ik er zoveel minder over).
Vriendlief moet zich nog inlezen, hij heeft de hele week gewerkt. Ik merk wel dat ik mijn nieuwe informatie flink zit te overanalyseren en dat ik het nog maar amper kan ventileren bij hem. Het frustreert me nu een beetje, maar dat zullen de hormonen wel zijn en het is nu weekend. We gaan ook nog even lastminute een vakantie zoeken, maar ook dit hangt voor mijn gevoel weer samen met mijn cyclus en wanneer je dan met IVF zou willen starten. Voor je het weet past het allemaal niet en ben je weer twee maanden verder.
Zucht....
zaterdag 12 augustus 2023 om 15:41
Heel erg balen dat je weer ongesteld bent geworden Pimpelmeesje, had het zo anders voor je gehoopt.
Alles wat je schrijft over de IVF voelt zeer herkenbaar en helemaal niet gek dat je dit soort gedachten allemaal op een rijtje moet zetten voor je wat beslist. Zelf ben ik wat dat betreft natuurlijk al een aantal maanden verder in dat verwerkingsproces, met alle medische ellende die er is geweest.
Kan alleen voor mezelf spreken, maar dat het een medische molen moet worden heeft me op een bepaalde manier ook rust gegeven. Laat een ander maar bepalen wat de beste optie is en ik volg wel. Geen ovulatietesten, geen geplande seks maar gewoon gow with the flow daarmee en de kinderwens staat daar dan los van. Dus die druk is daar dan wel af. En ja, er komt nog een hoop meer bij kijken en daar denk ik ook zeker niet lichtzinnig over. Maar uiteindelijke doel is toch die baby en moet maar de weg volgen die daar de grootste kans op geeft.
Anyway, zou je inderdaad de komende tijd nog goed inlezen en informeren over alles en dan kun je hopelijk een weloverwogen keuze maken
Veel sterkte
Alles wat je schrijft over de IVF voelt zeer herkenbaar en helemaal niet gek dat je dit soort gedachten allemaal op een rijtje moet zetten voor je wat beslist. Zelf ben ik wat dat betreft natuurlijk al een aantal maanden verder in dat verwerkingsproces, met alle medische ellende die er is geweest.
Kan alleen voor mezelf spreken, maar dat het een medische molen moet worden heeft me op een bepaalde manier ook rust gegeven. Laat een ander maar bepalen wat de beste optie is en ik volg wel. Geen ovulatietesten, geen geplande seks maar gewoon gow with the flow daarmee en de kinderwens staat daar dan los van. Dus die druk is daar dan wel af. En ja, er komt nog een hoop meer bij kijken en daar denk ik ook zeker niet lichtzinnig over. Maar uiteindelijke doel is toch die baby en moet maar de weg volgen die daar de grootste kans op geeft.
Anyway, zou je inderdaad de komende tijd nog goed inlezen en informeren over alles en dan kun je hopelijk een weloverwogen keuze maken
Veel sterkte
zaterdag 12 augustus 2023 om 19:21
Pfoe pittige afspraak gehad dus pimpelmeesje. Lijkt me inderdaad erg ingewikkeld om de keuze te maken, waar doe je goed aan, wat gaan de gevolgen zijn. Tegelijkertijd is een kinderwens vaak zo alles overheersend dat je er echt alles aan wil doen. Je vriend moet zich nog inlezen schrijf je, maar wat is zijn 1e idee? Hoe staat hij er tegenover?
Balen van je korte cyclus! Hier net zo, vandaag echt ontzettend ongesteld geworden. Heb niet het idee dat het hier een mislukte innesteling is, denk vooral dat mijn baarmoeder toch nog aan het opruimen/herstellen is na de miskraam.
Och clumsy ninja dat klinkt ook echt als een hele nare periode. Dapper hoe je er nu instaat! Lijkt me echt niet makkelijk om het wat meer los te laten als je iets zo graag wil, veel succes daarmee! Hoop dat het je wat meer rust brengt
Balen van je korte cyclus! Hier net zo, vandaag echt ontzettend ongesteld geworden. Heb niet het idee dat het hier een mislukte innesteling is, denk vooral dat mijn baarmoeder toch nog aan het opruimen/herstellen is na de miskraam.
Och clumsy ninja dat klinkt ook echt als een hele nare periode. Dapper hoe je er nu instaat! Lijkt me echt niet makkelijk om het wat meer los te laten als je iets zo graag wil, veel succes daarmee! Hoop dat het je wat meer rust brengt
zondag 13 augustus 2023 om 10:38
Lieve allemaal, ik lees (en leef!) nog steeds mee maar kom steeds niet toe aan reageren.
Perenboompje wat fijn dat de operatie achter de rug is! Zo te lezen heb je nog wel een aardig traject voor de boeg met herstel en hoe verder met de kinderwens. Voor nu wens ik je veel rust en dat je herstel goed mag gaan. Straks meer duidelijkheid over de toekomst en hopelijk biedt dat je houvast. Ik denk aan je en stuur je positieve herstelvibes
Pimpelmeesje he gatsie wat een rollercoaster ineens, maar wat ga je er goed mee om. Je bent dapper! Je frustratie is echt logisch, vooral als je het wil delen met vriend maar dat (nog) niet kan/ lukt. (Herkenbaar - ik ben ook van het overanalyseren en bij vriend komt het allemaal wel zeg maar.) Misschien kun je je vragen en twijfels nog bij je arts voorleggen? Een 'nuchter' feitelijk antwoord kan allicht wat helderheid brengen. Sterkte weer deze ronde, klote dat je (uitgerekend nu) ongesteld bent geworden. Ook voor jou een dikke knuffel
Clumsininja goed om je weer te lezen. Kan mij het diepe dal enigszins voorstellen. Ik hoop dat het lukt om jullie nieuwe aanpak helemaal te omarmen. Ik gun je de rust en hoop dat het zijn vruchten afwerpt. Ook jij bent dapper! (Jullie allemaal trouwens
)
Romeanne wat verdrietig van je miskraam. En ook jij ongesteld geworden. Was dit je eerste menstruatie na de miskraam? Die vond ik zelf (emotioneel) heel heftig. Hoe ervaar jij dat? Nu in ieder geval wat duidelijkheid; een nieuwe cyclus is begonnen. Hopelijk is 'ie weer zoals voorheen.
Hier gaat het goed. We hebben een lief meisje met wie wij de wereld aan het ontdekken zijn. Want dat is het echt hoor, een ontdekkingstocht. Soms is het echt pittig; want wat bedoelt ze nou met al die huiltjes?! En ineens geldt haar haar ritme en kom ik soms niet of nauwelijks aan mijzelf toe. En doe ik het wel goed? Maar jeetje, wat is ze mooi en lief. En ze is er gewoon, ze is onze dochter. Ik besef maar al te goed dat we in onze handjes mogen knijpen. Ze is gezond, doet het hartstikke goed en mijn herstel gaat ook goed. Meer kan ik eigenlijk niet wensen. Ze is een maandje oud nu, wat gaat de tijd onvoorstelbaar snel!
Reageren lukt dus niet zo vaak, maar ik denk aan jullie allemaal en blijf duimen
Perenboompje wat fijn dat de operatie achter de rug is! Zo te lezen heb je nog wel een aardig traject voor de boeg met herstel en hoe verder met de kinderwens. Voor nu wens ik je veel rust en dat je herstel goed mag gaan. Straks meer duidelijkheid over de toekomst en hopelijk biedt dat je houvast. Ik denk aan je en stuur je positieve herstelvibes
Pimpelmeesje he gatsie wat een rollercoaster ineens, maar wat ga je er goed mee om. Je bent dapper! Je frustratie is echt logisch, vooral als je het wil delen met vriend maar dat (nog) niet kan/ lukt. (Herkenbaar - ik ben ook van het overanalyseren en bij vriend komt het allemaal wel zeg maar.) Misschien kun je je vragen en twijfels nog bij je arts voorleggen? Een 'nuchter' feitelijk antwoord kan allicht wat helderheid brengen. Sterkte weer deze ronde, klote dat je (uitgerekend nu) ongesteld bent geworden. Ook voor jou een dikke knuffel
Clumsininja goed om je weer te lezen. Kan mij het diepe dal enigszins voorstellen. Ik hoop dat het lukt om jullie nieuwe aanpak helemaal te omarmen. Ik gun je de rust en hoop dat het zijn vruchten afwerpt. Ook jij bent dapper! (Jullie allemaal trouwens
)Romeanne wat verdrietig van je miskraam. En ook jij ongesteld geworden. Was dit je eerste menstruatie na de miskraam? Die vond ik zelf (emotioneel) heel heftig. Hoe ervaar jij dat? Nu in ieder geval wat duidelijkheid; een nieuwe cyclus is begonnen. Hopelijk is 'ie weer zoals voorheen.
Hier gaat het goed. We hebben een lief meisje met wie wij de wereld aan het ontdekken zijn. Want dat is het echt hoor, een ontdekkingstocht. Soms is het echt pittig; want wat bedoelt ze nou met al die huiltjes?! En ineens geldt haar haar ritme en kom ik soms niet of nauwelijks aan mijzelf toe. En doe ik het wel goed? Maar jeetje, wat is ze mooi en lief. En ze is er gewoon, ze is onze dochter. Ik besef maar al te goed dat we in onze handjes mogen knijpen. Ze is gezond, doet het hartstikke goed en mijn herstel gaat ook goed. Meer kan ik eigenlijk niet wensen. Ze is een maandje oud nu, wat gaat de tijd onvoorstelbaar snel!
Reageren lukt dus niet zo vaak, maar ik denk aan jullie allemaal en blijf duimen
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
