Zwanger
alle pijlers
zwanger worden na pre eclampsie (zwangerschapsvergiftiging)
donderdag 3 januari 2013 om 10:02
Mijn eerste is nu bijna 1 jaar en ivm onze leeftijd hebben we besloten dat we in 2013 voor de tweede gaan. Nog niet direct maar ergens in tweede kwartaal hopelijk wel. Moet het ook snel lukken uiteraard.
Maar bij de eerste heb ik vanaf week 31 pre eclampsie gehad. Bloeddruk ging al in week 26/27 echt omhoog maar in week 31 zaten er ook eiwitten in mijn urine. Ik moest toen blijven tot einde zwangerschap. Dat zijn uiteindelijk 6 weken geworden. Dus ik heb het lang volgehouden. Moet ook eerlijk zeggen dat ik tot de laatste paar dagen niet heel veel last had. Ja, ik was een olifant door het vocht en ik voelde me niet alsof ik de marathon kon lopen, maar echt heel ziek was ik niet.
Uiteindelijk met 36+4 ingeleid en zoon was er 1 dag later. De eiwitten in de urine waren toen geloof ik heel hoog, maar bloedwaardes waren nog ok volgens mij. Maar ik kreeg het toen wel heel benauwd. Zoon was geen hele grote baby maar ook geen echte dysmatuur ofzo. 2,8kg en 49,5cm. Wel een ernstige hartafwijking en genetische afwijking, maar dat staat helemaal los van de pre eclampsie.
Ik weet dat ik volgens mij 25% kans heb op herhaling van de pre eclampsie maar ze zeggen dan vaak later in de zwangerschap.
Voor degenen die hier ook mee te maken hebben gehad? Hoe was dat voor jullie bij een volgend kindje?
Maar bij de eerste heb ik vanaf week 31 pre eclampsie gehad. Bloeddruk ging al in week 26/27 echt omhoog maar in week 31 zaten er ook eiwitten in mijn urine. Ik moest toen blijven tot einde zwangerschap. Dat zijn uiteindelijk 6 weken geworden. Dus ik heb het lang volgehouden. Moet ook eerlijk zeggen dat ik tot de laatste paar dagen niet heel veel last had. Ja, ik was een olifant door het vocht en ik voelde me niet alsof ik de marathon kon lopen, maar echt heel ziek was ik niet.
Uiteindelijk met 36+4 ingeleid en zoon was er 1 dag later. De eiwitten in de urine waren toen geloof ik heel hoog, maar bloedwaardes waren nog ok volgens mij. Maar ik kreeg het toen wel heel benauwd. Zoon was geen hele grote baby maar ook geen echte dysmatuur ofzo. 2,8kg en 49,5cm. Wel een ernstige hartafwijking en genetische afwijking, maar dat staat helemaal los van de pre eclampsie.
Ik weet dat ik volgens mij 25% kans heb op herhaling van de pre eclampsie maar ze zeggen dan vaak later in de zwangerschap.
Voor degenen die hier ook mee te maken hebben gehad? Hoe was dat voor jullie bij een volgend kindje?
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
donderdag 3 januari 2013 om 10:47
Hoi Boannan,
Je kunt in een academisch ziekenhuis laten onderzoeken hoe groot je kans is op herhaling, maar misschien hebben ze dat al gedaan? Je kunt natuurlijk ook altijd even voor advies naar de gynaecoloog gaan. Bij de meeste vrouwen schijnt de kans op PE bij een tweede zwangerschap veel kleiner te zijn. En meestal is het geloof ik minder ernstig en later in de zwangerschap als het toch gebeurt.
Heb je ook kans op weer een hartafwijking bij een volgend kindje?
Ik kan me voorstellen dat je het heel spannend en moeilijk vindt. Het is niet niks om zo'n zorgelijke zwangerschap te hebben en dan ook nog eens een ziek kindje te krijgen. Ik wens je de volgende keer een fijne, gezonde zwangerschap toe en een gezond kindje dat lekker met je mee naar huis mag!
Je kunt in een academisch ziekenhuis laten onderzoeken hoe groot je kans is op herhaling, maar misschien hebben ze dat al gedaan? Je kunt natuurlijk ook altijd even voor advies naar de gynaecoloog gaan. Bij de meeste vrouwen schijnt de kans op PE bij een tweede zwangerschap veel kleiner te zijn. En meestal is het geloof ik minder ernstig en later in de zwangerschap als het toch gebeurt.
Heb je ook kans op weer een hartafwijking bij een volgend kindje?
Ik kan me voorstellen dat je het heel spannend en moeilijk vindt. Het is niet niks om zo'n zorgelijke zwangerschap te hebben en dan ook nog eens een ziek kindje te krijgen. Ik wens je de volgende keer een fijne, gezonde zwangerschap toe en een gezond kindje dat lekker met je mee naar huis mag!
donderdag 3 januari 2013 om 10:55
Ik heb bijde eerste ook HELLP gehad. Bevallen bij 35,4. Bij de tweede veel controles gehad, maar nergens last van gehad. Wel wat spannend tegen het einde, maar ben eigenlijk nooit echt heel angstig geweest voor herhaling. Je kunt er toch niks aan doen. En maar 1 kindje, dat wilde ik ook niet. Dus de keus was simpel.
donderdag 3 januari 2013 om 11:04
Hoi,
Ook ik heb dit gehad bij de eerste. In Zwolle hebben ze toen onderzoek gedaan naar de kans op herhaling. Dit viel in ons geval erg mee. Wel moest ik onder controle van de gynaecoloog blijven de tweede zwangerschap. Ook kreek ik aspirine vanaf de 13e(kan iets eerder of later) week om de doorbloeding te stimuleren.
Ben nu aan het werk dus ga snel verder, maar ik lees later nog wel even terug voor als je vragen zou hebben.
Ook ik heb dit gehad bij de eerste. In Zwolle hebben ze toen onderzoek gedaan naar de kans op herhaling. Dit viel in ons geval erg mee. Wel moest ik onder controle van de gynaecoloog blijven de tweede zwangerschap. Ook kreek ik aspirine vanaf de 13e(kan iets eerder of later) week om de doorbloeding te stimuleren.
Ben nu aan het werk dus ga snel verder, maar ik lees later nog wel even terug voor als je vragen zou hebben.
donderdag 3 januari 2013 om 11:29
Bij mijn eerste pre eclampsie gehad. De bloeddruk begon vanaf week 24 te stijgen en in week 31 ben ik opgenomen tot het einde van de zwangerschap. Uiteindelijk met 37 weken bevallen dmv een keizersnede, omdat zoon te zwak was om de weeën aan te kunnen. Hij was 44 cm en 2025 gr.
Bij mijn tweede zwangerschap ging het lang goed, maar uiteindelijk bij 30 weken toch mis. Omdat ik scherper onder controle stond dan bij de eerste hebben ze sneller in kunnen grijpen met de medicatie. Toch met 34 weken opgenomen door teveel eiwitten. Dochter had geen groeiachterstand, zoals zoon. Met 37 weken ben ik ingeleid en is ze geboren met een gewicht van 3060 gr en 49 cm.
Ik ben bij de tweede wel veel zieker geweest dan bij de eerste. Toen had ik naast het vasthouden van vocht weinig klachten. Bij de tweede voelde ik me echt zo slap als een vaatdoek. Zeker ook na de tijd, het herstel ging maar heel langzaam en dat is behoorlijk pittig met een peuter en een baby om voor te moeten zorgen.
Na de bevalling is mijn bloeddruk ook niet vanzelf goed gekomen. Ik ben afgelopen september pas gestopt met de bloeddrukmedicatie, bijna 3 jaar na de bevalling van de jongste.
Voor ons dan ook geen derde kindje meer, ik vind de risico's te groot en wil het mijn gezin niet aandoen om weer weken/maanden uit de running te zijn.
Bij mijn tweede zwangerschap ging het lang goed, maar uiteindelijk bij 30 weken toch mis. Omdat ik scherper onder controle stond dan bij de eerste hebben ze sneller in kunnen grijpen met de medicatie. Toch met 34 weken opgenomen door teveel eiwitten. Dochter had geen groeiachterstand, zoals zoon. Met 37 weken ben ik ingeleid en is ze geboren met een gewicht van 3060 gr en 49 cm.
Ik ben bij de tweede wel veel zieker geweest dan bij de eerste. Toen had ik naast het vasthouden van vocht weinig klachten. Bij de tweede voelde ik me echt zo slap als een vaatdoek. Zeker ook na de tijd, het herstel ging maar heel langzaam en dat is behoorlijk pittig met een peuter en een baby om voor te moeten zorgen.
Na de bevalling is mijn bloeddruk ook niet vanzelf goed gekomen. Ik ben afgelopen september pas gestopt met de bloeddrukmedicatie, bijna 3 jaar na de bevalling van de jongste.
Voor ons dan ook geen derde kindje meer, ik vind de risico's te groot en wil het mijn gezin niet aandoen om weer weken/maanden uit de running te zijn.
The time is now
donderdag 3 januari 2013 om 11:54
Ik ben in academisch ziekenhuis opgenomen geweest en bevallen en uiteraard ook de gyneacologische nazorg gehad maar dat onderzoek hebben ze nooit genoemd. Ach uiteindelijk maakt het niet uit want we gaan toch wel voor een tweede ook ivm mijn eerste zoontje.
Hartafwijking is het gevolg van zijn chromosomale afwijking en die is niet erfelijk. We zijn beide getest. Dus er is geen reden dat ik geen gezond kindje kan krijgen. Alleen verwacht ik wel weer problemen tijdens de zwangerschap. Heb al vanaf 22 weken plat gelegen omdat ik elke dag wel 50/60 harde buiken had en dat is ook gebleven tot einde zwangerschap en natuurlijk die pre eclampsie. Maar heel eerlijk, ik heb dat wel weer over voor een gezond kindje. Zou alleen helemaal niet handig zijn met mijn zoontje dus ik hoop uiteraard dat het nu allemaal goed gaat.
Hartafwijking is het gevolg van zijn chromosomale afwijking en die is niet erfelijk. We zijn beide getest. Dus er is geen reden dat ik geen gezond kindje kan krijgen. Alleen verwacht ik wel weer problemen tijdens de zwangerschap. Heb al vanaf 22 weken plat gelegen omdat ik elke dag wel 50/60 harde buiken had en dat is ook gebleven tot einde zwangerschap en natuurlijk die pre eclampsie. Maar heel eerlijk, ik heb dat wel weer over voor een gezond kindje. Zou alleen helemaal niet handig zijn met mijn zoontje dus ik hoop uiteraard dat het nu allemaal goed gaat.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
donderdag 3 januari 2013 om 22:15
Heel herkenbaar. Bij mijn eerste zwangerschap ook PE gehad. Vanaf 35 weken opgenomen, bij 36,5 bevallen met een spoedkeizersnede omdat mijn bloedwaardes te slecht werden. Heb me ongelooflijk ziek gevoeld, inclusief wanen en geheugenverlies.
Bij de tweede erg bang geweest voor herhaling. De kans was 20% volgens de gyn. Veel controles gehad, veel stress maar uiteindelijk met een geplande ks bevallen zonder complicaties.
Snap dus je angst. Laat je goed voorlichten, bespreek je angst.
(En wat mij betreft was het alle spanning dubbel en dwars waard. Heb nu een meid en een jongen en het is zoo leuk!)
Sterkte en veel geluk bij een evt zwangerschap.
Bij de tweede erg bang geweest voor herhaling. De kans was 20% volgens de gyn. Veel controles gehad, veel stress maar uiteindelijk met een geplande ks bevallen zonder complicaties.
Snap dus je angst. Laat je goed voorlichten, bespreek je angst.
(En wat mij betreft was het alle spanning dubbel en dwars waard. Heb nu een meid en een jongen en het is zoo leuk!)
Sterkte en veel geluk bij een evt zwangerschap.
zondag 6 januari 2013 om 11:48
Beetje late reactie, maar bedankt allemaal voor jullie reacties. Fijn om te horen dat niet iedereen automatisch weer pre eclampsie kreeg.
En toch vraag ik me af of ik het ook had gekregen als ik niet zo'n zorgelijke, stressvolle zwangerschap had gehad. Er kwam wel heel veel samen en allemaal nadat we hadden gehoord dat onze kleine jongen een ernstige hartafwijking had.
Niet dat ik nu verwacht dat mijn volgende zwangerschap minder stressvol zal zijn na mijn ervaringen bij de eerste...
En toch vraag ik me af of ik het ook had gekregen als ik niet zo'n zorgelijke, stressvolle zwangerschap had gehad. Er kwam wel heel veel samen en allemaal nadat we hadden gehoord dat onze kleine jongen een ernstige hartafwijking had.
Niet dat ik nu verwacht dat mijn volgende zwangerschap minder stressvol zal zijn na mijn ervaringen bij de eerste...
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
