Zwanger
alle pijlers
Zwangerschap plannen
woensdag 8 augustus 2012 om 11:15
Al zou mijn nick anders doen vermoeden, ik heb mijn leven weer aardig op de rit. Op ongeveer alle punten voel ik me klaar voor een kind. Ik ben redelijk goed verzekerd en begin nu te denken aan echte data.
Wanneer ga ik stoppen met de anticonceptie?
Wat is wijsheid? Niemand kan mij natuurlijk vertellen hoe het zal gaan maar ik heb een aantal vragen die ik toch graag hier neer zou willen leggen.
1. Als je je cyclus wil leren kennen, kun je dan als voorbehoedsmiddel enkel een condoom gebruiken?
2. Zijn er andere zelfstandigen die hun zwangerschap hebben 'moeten plannen' ? Ik bedoel ik kan bepaalde maanden beter niet uit de running zijn. Dus wil proberen om in de andere maanden uitgerekend te zijn.
3. Ik lees op internet vrij veel over vrouwen die na implanon direct zwanger waren. Wat zouden jullie gokken? Implanon verwijderen en dan direct proberen (met de hoop dat ik meteen na implanon een maga vruchtbare piek heb) of de implanon al enkele maanden vooraf er uit halen om een cyclus te ontdekkken.
Ik zou graag van eind februari tot eind juni zwanger willen worden. Als het allemaal anders loopt, dan is het zo.Ik weet dat je een kind krijgen niet kunt afdwingen, maar het zou qua werk, inkomen en voorbestaan van mijn bedrijf een grote voorkeur hebben om in deze maanden zwanger te worden. (en ik begrijp ook dat er vrouwen zijn die al vanaf week 4 thuiszitten ivm ziekte o.i.d.).
Wanneer ga ik stoppen met de anticonceptie?
Wat is wijsheid? Niemand kan mij natuurlijk vertellen hoe het zal gaan maar ik heb een aantal vragen die ik toch graag hier neer zou willen leggen.
1. Als je je cyclus wil leren kennen, kun je dan als voorbehoedsmiddel enkel een condoom gebruiken?
2. Zijn er andere zelfstandigen die hun zwangerschap hebben 'moeten plannen' ? Ik bedoel ik kan bepaalde maanden beter niet uit de running zijn. Dus wil proberen om in de andere maanden uitgerekend te zijn.
3. Ik lees op internet vrij veel over vrouwen die na implanon direct zwanger waren. Wat zouden jullie gokken? Implanon verwijderen en dan direct proberen (met de hoop dat ik meteen na implanon een maga vruchtbare piek heb) of de implanon al enkele maanden vooraf er uit halen om een cyclus te ontdekkken.
Ik zou graag van eind februari tot eind juni zwanger willen worden. Als het allemaal anders loopt, dan is het zo.Ik weet dat je een kind krijgen niet kunt afdwingen, maar het zou qua werk, inkomen en voorbestaan van mijn bedrijf een grote voorkeur hebben om in deze maanden zwanger te worden. (en ik begrijp ook dat er vrouwen zijn die al vanaf week 4 thuiszitten ivm ziekte o.i.d.).
woensdag 8 augustus 2012 om 17:20
quote:faillietofniet schreef op 08 augustus 2012 @ 17:10:
[...]
Ik geloof dat het voor studie/ vakantie/ nieuwe baan wél geoorloofd is om te plannen hier op het forum, maar bij een eigen zaak niet. Vraag me niet waarom.
Misschien heb ik het wat cru geschreven in mijn openingspost, maar ik geloof dat veel mensen ook maar half lezen en dan vooral een reactie geven in de streking van de andere reacties.Ik denk dat zwangerschapsplanning vaak gaat over het tijdstip waarop je de voorbehoedsmiddelen in de prullenmand gooit, en minder vaak over de precieze maand waarin je wenst te bevallen. De eerste vorm is iets gemakkelijker voor te stellen dan de tweede.
[...]
Ik geloof dat het voor studie/ vakantie/ nieuwe baan wél geoorloofd is om te plannen hier op het forum, maar bij een eigen zaak niet. Vraag me niet waarom.
Misschien heb ik het wat cru geschreven in mijn openingspost, maar ik geloof dat veel mensen ook maar half lezen en dan vooral een reactie geven in de streking van de andere reacties.Ik denk dat zwangerschapsplanning vaak gaat over het tijdstip waarop je de voorbehoedsmiddelen in de prullenmand gooit, en minder vaak over de precieze maand waarin je wenst te bevallen. De eerste vorm is iets gemakkelijker voor te stellen dan de tweede.
woensdag 8 augustus 2012 om 17:20
Ik heb op dit moment zwangerschapsverlof, en een ZEZ uitkering. Ik werk in de evenementenbranche, en laat 90% van mijn evenementen nu in de zomer plaatsvinden... Tsja... Jammerdebammer voor mij. Ik zal volgend jaar keihard moeten werken om er weer tussen te moeten komen. Dat zal ik (waarschijnlijk) met alle liefde doen.
En toch vind ik het werkelijk helemaal niet erg. Ik ben namelijk zo'n vrouw die jaren op een zwangerschap heeft moeten wachten. Ik ben alleen maar godsgruwelijk blij dat mijn zoontje er is, en dat ik dit mag meemaken.
Niet om vervelend te doen, maar de hele medische molen om een kind te krijgen heeft mij doen beseffen dat er veel meer belangrijk is dan alleen werk en geld.
Voordat wij aan ICSI begonnen werd ik ontslagen. Uitgesproken is het nooit, maar aangezien meerdere oud-collega's hetzelfde hebben meegemaakt, kan ik nu wel zeggen dat mijn toenmalige werkgever géén zwangere vrouwen in dienst wilde hebben. En ik er dus uitgeknikkerd werd omdat bekend was dat ik vaker naar het ziekenhuis zou moeten ivm mijn behandelingen.
Een paar maanden later raakte mijn vriend totaal onverwacht ook zijn baan kwijt. Ik was ondertussen voor mijzelf begonnen, en hij zocht zich het apelazerus naar een baan en werd het iedere keer in de laatste ronde niet.
En toch... Het afgelopen jaar is het mooiste jaar van ons leven geweest. Hartstikke zwaar, financieel, en met de behandelingen. Maar toen was ik zwanger... En dát was toch waar wij al die tijd voor geknokt hebben. Dát was toch even iets belangrijker in het leven.
Sommige dingen zijn gewoon niet te plannen...
TO, al jij in bepaalde maanden al je werk hebt zitten en je kan dan dus echt niet met zwangerschapsverlof, dan is het je goed recht om in bepaalde maanden te proberen om niet zwanger te worden. Maar ik zou er dan wel rekening mee houden dat het wat langer gaat duren voor het lukt. Genoeg vrouwen die heel snel zwanger zijn, maar ook meer dan genoeg vrouwen waar dat niet het geval is.
Maar hou er dan wel rekening mee dat je kinderwens zo sterk kan worden dat die maanden 'rustpauze' ivm je werk ineens niet meer zo'n leuk idee zijn. Die eierstokken gaan op een gegeven moment echt keihard rammelen.
En toch vind ik het werkelijk helemaal niet erg. Ik ben namelijk zo'n vrouw die jaren op een zwangerschap heeft moeten wachten. Ik ben alleen maar godsgruwelijk blij dat mijn zoontje er is, en dat ik dit mag meemaken.
Niet om vervelend te doen, maar de hele medische molen om een kind te krijgen heeft mij doen beseffen dat er veel meer belangrijk is dan alleen werk en geld.
Voordat wij aan ICSI begonnen werd ik ontslagen. Uitgesproken is het nooit, maar aangezien meerdere oud-collega's hetzelfde hebben meegemaakt, kan ik nu wel zeggen dat mijn toenmalige werkgever géén zwangere vrouwen in dienst wilde hebben. En ik er dus uitgeknikkerd werd omdat bekend was dat ik vaker naar het ziekenhuis zou moeten ivm mijn behandelingen.
Een paar maanden later raakte mijn vriend totaal onverwacht ook zijn baan kwijt. Ik was ondertussen voor mijzelf begonnen, en hij zocht zich het apelazerus naar een baan en werd het iedere keer in de laatste ronde niet.
En toch... Het afgelopen jaar is het mooiste jaar van ons leven geweest. Hartstikke zwaar, financieel, en met de behandelingen. Maar toen was ik zwanger... En dát was toch waar wij al die tijd voor geknokt hebben. Dát was toch even iets belangrijker in het leven.
Sommige dingen zijn gewoon niet te plannen...
TO, al jij in bepaalde maanden al je werk hebt zitten en je kan dan dus echt niet met zwangerschapsverlof, dan is het je goed recht om in bepaalde maanden te proberen om niet zwanger te worden. Maar ik zou er dan wel rekening mee houden dat het wat langer gaat duren voor het lukt. Genoeg vrouwen die heel snel zwanger zijn, maar ook meer dan genoeg vrouwen waar dat niet het geval is.
Maar hou er dan wel rekening mee dat je kinderwens zo sterk kan worden dat die maanden 'rustpauze' ivm je werk ineens niet meer zo'n leuk idee zijn. Die eierstokken gaan op een gegeven moment echt keihard rammelen.
woensdag 8 augustus 2012 om 17:23
quote:lady-voldemort schreef op 08 augustus 2012 @ 17:14:
Het probleem is alleen wel dat de moeilijkheid niet ophoudt te bestaan als het kind op het daartoe bestemde tijdstip geboren is. Een jaar later komt er (hopelijk!) weer een drukke periode, en dan heb je er ook nog een klein kind bij dat de nodige zorg behoeft. Natuurlijk is er dan de kinderopvang, maar die is erg prijzig zeker als je zoveel uren afneemt en als je kind onverhoopt ziek wordt heb je helemaal een probleem.
Wat dat betreft maakt het volgens mij dus niet zo veel uit wanneer dat kind geboren wordt, het is immers nou ook weer niet alsof je je handen de komende jaren vrij hebt. Dan kan dat ene jaar er eventueel ook nog wel bij, lijkt me.
Mijn ouders kunnen en willen graag op het kind passen. In drukke periodes zal dat vaker zijn en langer in de rustige periodes minder of helemaal niet.
Ik heb ook nog een man, volgens mij wordt dat ook een beetje vergeten. Mijn ouders hebben beiden fulltime gewerkt en ik heb een hele leuke jeugd gehad. Ikzeg niet dat ik het net zo aan wil pakken, maar ik weet ook zeker dat ik wél wil blijven werken.
Het probleem is alleen wel dat de moeilijkheid niet ophoudt te bestaan als het kind op het daartoe bestemde tijdstip geboren is. Een jaar later komt er (hopelijk!) weer een drukke periode, en dan heb je er ook nog een klein kind bij dat de nodige zorg behoeft. Natuurlijk is er dan de kinderopvang, maar die is erg prijzig zeker als je zoveel uren afneemt en als je kind onverhoopt ziek wordt heb je helemaal een probleem.
Wat dat betreft maakt het volgens mij dus niet zo veel uit wanneer dat kind geboren wordt, het is immers nou ook weer niet alsof je je handen de komende jaren vrij hebt. Dan kan dat ene jaar er eventueel ook nog wel bij, lijkt me.
Mijn ouders kunnen en willen graag op het kind passen. In drukke periodes zal dat vaker zijn en langer in de rustige periodes minder of helemaal niet.
Ik heb ook nog een man, volgens mij wordt dat ook een beetje vergeten. Mijn ouders hebben beiden fulltime gewerkt en ik heb een hele leuke jeugd gehad. Ikzeg niet dat ik het net zo aan wil pakken, maar ik weet ook zeker dat ik wél wil blijven werken.
woensdag 8 augustus 2012 om 17:30
quote:Karan schreef op 08 augustus 2012 @ 17:20:
Ik heb op dit moment zwangerschapsverlof, en een ZEZ uitkering. Ik werk in de evenementenbranche, en laat 90% van mijn evenementen nu in de zomer plaatsvinden... Tsja... Jammerdebammer voor mij. Ik zal volgend jaar keihard moeten werken om er weer tussen te moeten komen. Dat zal ik (waarschijnlijk) met alle liefde doen.
En toch vind ik het werkelijk helemaal niet erg. Ik ben namelijk zo'n vrouw die jaren op een zwangerschap heeft moeten wachten. Ik ben alleen maar godsgruwelijk blij dat mijn zoontje er is, en dat ik dit mag meemaken.
Niet om vervelend te doen, maar de hele medische molen om een kind te krijgen heeft mij doen beseffen dat er veel meer belangrijk is dan alleen werk en geld.
Voordat wij aan ICSI begonnen werd ik ontslagen. Uitgesproken is het nooit, maar aangezien meerdere oud-collega's hetzelfde hebben meegemaakt, kan ik nu wel zeggen dat mijn toenmalige werkgever géén zwangere vrouwen in dienst wilde hebben. En ik er dus uitgeknikkerd werd omdat bekend was dat ik vaker naar het ziekenhuis zou moeten ivm mijn behandelingen.
Een paar maanden later raakte mijn vriend totaal onverwacht ook zijn baan kwijt. Ik was ondertussen voor mijzelf begonnen, en hij zocht zich het apelazerus naar een baan en werd het iedere keer in de laatste ronde niet.
En toch... Het afgelopen jaar is het mooiste jaar van ons leven geweest. Hartstikke zwaar, financieel, en met de behandelingen. Maar toen was ik zwanger... En dát was toch waar wij al die tijd voor geknokt hebben. Dát was toch even iets belangrijker in het leven.
Sommige dingen zijn gewoon niet te plannen...
TO, al jij in bepaalde maanden al je werk hebt zitten en je kan dan dus echt niet met zwangerschapsverlof, dan is het je goed recht om in bepaalde maanden te proberen om niet zwanger te worden. Maar ik zou er dan wel rekening mee houden dat het wat langer gaat duren voor het lukt. Genoeg vrouwen die heel snel zwanger zijn, maar ook meer dan genoeg vrouwen waar dat niet het geval is.
Maar hou er dan wel rekening mee dat je kinderwens zo sterk kan worden dat die maanden 'rustpauze' ivm je werk ineens niet meer zo'n leuk idee zijn. Die eierstokken gaan op een gegeven moment echt keihard rammelen. Ik vind het fijn je bericht te lezen. Ik heb het idee/ weet zeker dat de eierstokken flink gaan rammelen. Daarom ben ik nu misschien wel erg rationeel bezig om het rammelen een beetje te onderdrukken.
Ik heb op dit moment zwangerschapsverlof, en een ZEZ uitkering. Ik werk in de evenementenbranche, en laat 90% van mijn evenementen nu in de zomer plaatsvinden... Tsja... Jammerdebammer voor mij. Ik zal volgend jaar keihard moeten werken om er weer tussen te moeten komen. Dat zal ik (waarschijnlijk) met alle liefde doen.
En toch vind ik het werkelijk helemaal niet erg. Ik ben namelijk zo'n vrouw die jaren op een zwangerschap heeft moeten wachten. Ik ben alleen maar godsgruwelijk blij dat mijn zoontje er is, en dat ik dit mag meemaken.
Niet om vervelend te doen, maar de hele medische molen om een kind te krijgen heeft mij doen beseffen dat er veel meer belangrijk is dan alleen werk en geld.
Voordat wij aan ICSI begonnen werd ik ontslagen. Uitgesproken is het nooit, maar aangezien meerdere oud-collega's hetzelfde hebben meegemaakt, kan ik nu wel zeggen dat mijn toenmalige werkgever géén zwangere vrouwen in dienst wilde hebben. En ik er dus uitgeknikkerd werd omdat bekend was dat ik vaker naar het ziekenhuis zou moeten ivm mijn behandelingen.
Een paar maanden later raakte mijn vriend totaal onverwacht ook zijn baan kwijt. Ik was ondertussen voor mijzelf begonnen, en hij zocht zich het apelazerus naar een baan en werd het iedere keer in de laatste ronde niet.
En toch... Het afgelopen jaar is het mooiste jaar van ons leven geweest. Hartstikke zwaar, financieel, en met de behandelingen. Maar toen was ik zwanger... En dát was toch waar wij al die tijd voor geknokt hebben. Dát was toch even iets belangrijker in het leven.
Sommige dingen zijn gewoon niet te plannen...
TO, al jij in bepaalde maanden al je werk hebt zitten en je kan dan dus echt niet met zwangerschapsverlof, dan is het je goed recht om in bepaalde maanden te proberen om niet zwanger te worden. Maar ik zou er dan wel rekening mee houden dat het wat langer gaat duren voor het lukt. Genoeg vrouwen die heel snel zwanger zijn, maar ook meer dan genoeg vrouwen waar dat niet het geval is.
Maar hou er dan wel rekening mee dat je kinderwens zo sterk kan worden dat die maanden 'rustpauze' ivm je werk ineens niet meer zo'n leuk idee zijn. Die eierstokken gaan op een gegeven moment echt keihard rammelen. Ik vind het fijn je bericht te lezen. Ik heb het idee/ weet zeker dat de eierstokken flink gaan rammelen. Daarom ben ik nu misschien wel erg rationeel bezig om het rammelen een beetje te onderdrukken.
woensdag 8 augustus 2012 om 17:39
quote:SunnySunny schreef op 08 augustus 2012 @ 15:58:
Grote god, dat er nog mensen serieus op dit soort onderwerpen in gaan. Als je een kind niet op de eerste plaats kunt zetten, moet je er gewoon niet aan beginnen. Punt.Bespeur ik hier een thuisblijfmoeder met kittig kort roodgeverfd haar en een driekwartbroek met kuitlaarzen?
Grote god, dat er nog mensen serieus op dit soort onderwerpen in gaan. Als je een kind niet op de eerste plaats kunt zetten, moet je er gewoon niet aan beginnen. Punt.Bespeur ik hier een thuisblijfmoeder met kittig kort roodgeverfd haar en een driekwartbroek met kuitlaarzen?
woensdag 8 augustus 2012 om 17:55
Wat een bizarre reacties hier zeg! En de manier waarop ook, met uitschelden en uitlachen, bah.
Natuurlijk kan je het plannen. Misschien niet het zwanger worden, maar wel het niet-zwanger worden. Dus als TO alleen tussen februari en juni onbeschermde kindermaaksex wil hebben, dan is dat toch plannen? Helemaal haar eigen keuze zou ik zo zeggen.
Ik plan ook dat ik nog geen kinderen krijg op dit moment, want dat komt me niet uit. Of mag je dat uit piëteit met vrouwen waarbij het niet zo makkelijk gaat ook niet zeggen?
Natuurlijk kan je het plannen. Misschien niet het zwanger worden, maar wel het niet-zwanger worden. Dus als TO alleen tussen februari en juni onbeschermde kindermaaksex wil hebben, dan is dat toch plannen? Helemaal haar eigen keuze zou ik zo zeggen.
Ik plan ook dat ik nog geen kinderen krijg op dit moment, want dat komt me niet uit. Of mag je dat uit piëteit met vrouwen waarbij het niet zo makkelijk gaat ook niet zeggen?
woensdag 8 augustus 2012 om 21:48
Helemaal waar, een zwangerschap valt niet te plannen. Maar... Als TO denkt dat dit voor haar en haar partner zal werken, vrijen in bepaalde maanden met hoop op een zwangerschap, waarom niet. Ik begrijp niet waarom hier zo fel op wordt gereageerd. Er wordt gesproken over onvruchtbaarheid, miskramen etc etc. Allemaal dingen waar TO aan moet denken. Ik voel me niet geraakt door dit topic. En ja, zelf heb ik vruchtbaarheidsproblemen, de MM doorlopen en zwanger geraakt, nu in dehoop op een tweede kind sinds deze maand weer in de MM. Waarom moet er altijd rekening worden gehouden met dames die moeilijk zwanger worden. waarom kan iemand niet gewoon vooraf dromen over hoe het hopelijk zal gaan, ipv meteen met de neus op de feiten te worden gedrukt mbt wat er allemaal gebeuren kan? Voor ik zwanger wilde worden, had ik ook ideeën hierover: liever geen geboorte in december (want feestdagen, verjaardagen etc) het liefst een dochter (jaja, zelfs een voorkeur voor geslacht) wist ik veel hoe het lopen zou, dat ik na een jaar niet zwanger was, onvruchtbaar bleek, de MM in moest met allerlei behandelingen, uiteindelijk na veel teleurstellingen toch in verwachting, een zware zwangerschap, een slecht hartje van mijn baby, vanaf week 30 verplicht thuis, week 36 hellpsyndroom en spoedkeizersnee, een huilbaby die bij geboorte 2 kilo woog, een postnatale depressie waardoor ik uiteindelijk een jaar thuis heb gezeten. Nou gelukkig maar dat ik dit vooraf niet allemaal wist en ik er gewoon heerlijk onbezonnen aan begonnen ben. TO doe waar je je goed bij voelt, voel je niet schuldig of geraakt door de vervelende opmerkingen hier. In jouw geval kiezen voor ovu testen, want met temperaturen ben je zo 3 maanden verder tot je een beetje inzicht hebt in je cyclus. Succes.
donderdag 9 augustus 2012 om 06:26
quote:Mia1981 schreef op 08 augustus 2012 @ 21:48:
Helemaal waar, een zwangerschap valt niet te plannen. Maar... Als TO denkt dat dit voor haar en haar partner zal werken, vrijen in bepaalde maanden met hoop op een zwangerschap, waarom niet. Ik begrijp niet waarom hier zo fel op wordt gereageerd. Er wordt gesproken over onvruchtbaarheid, miskramen etc etc. Allemaal dingen waar TO aan moet denken. Ik voel me niet geraakt door dit topic. En ja, zelf heb ik vruchtbaarheidsproblemen, de MM doorlopen en zwanger geraakt, nu in dehoop op een tweede kind sinds deze maand weer in de MM. Waarom moet er altijd rekening worden gehouden met dames die moeilijk zwanger worden. waarom kan iemand niet gewoon vooraf dromen over hoe het hopelijk zal gaan, ipv meteen met de neus op de feiten te worden gedrukt mbt wat er allemaal gebeuren kan? Voor ik zwanger wilde worden, had ik ook ideeën hierover: liever geen geboorte in december (want feestdagen, verjaardagen etc) het liefst een dochter (jaja, zelfs een voorkeur voor geslacht) wist ik veel hoe het lopen zou, dat ik na een jaar niet zwanger was, onvruchtbaar bleek, de MM in moest met allerlei behandelingen, uiteindelijk na veel teleurstellingen toch in verwachting, een zware zwangerschap, een slecht hartje van mijn baby, vanaf week 30 verplicht thuis, week 36 hellpsyndroom en spoedkeizersnee, een huilbaby die bij geboorte 2 kilo woog, een postnatale depressie waardoor ik uiteindelijk een jaar thuis heb gezeten. Nou gelukkig maar dat ik dit vooraf niet allemaal wist en ik er gewoon heerlijk onbezonnen aan begonnen ben. TO doe waar je je goed bij voelt, voel je niet schuldig of geraakt door de vervelende opmerkingen hier. In jouw geval kiezen voor ovu testen, want met temperaturen ben je zo 3 maanden verder tot je een beetje inzicht hebt in je cyclus. Succes.
Bedankt voor jouw reactie. Wat ontzettend spannend dat jullie na je heftige zwangerschap weer de mm in gaan.
Ik begrijp best dat het topic pijnlijk kan zijn voor mensen en dat mensen me daardoor naïef zullen vinden.
Maar wat je zegt is helemaal waar. Ik droom al heel lang van een kindje en dat ik het allemaal heb moeten/ willen uitstellen maakt het niet leuker. het liefste zou ik vandaag nog de ac de deur uit gooien en er voor gaan, maar ik heb in mijn omgeving (en ook hier op het forum) ook gezien hoe makkelijk mensen soms zwanger worden terwijl hun leven er eigenlijk nog helemaal niet klaar voor is.
Het wachten/ timen klinkt misschien koud en hard, maar zorgt er juist voor dat we optimaal van een kindje kunnen genieten en het kindje van ons. Als het de eerste reeks van dik 4 maanden niet raak is (wat natuurlijk heel goed kan) dan weet ik ook niet zo goed wat we gaan doen.
Ik word in april 30 en dat is voor mij (en ik denk veel vrouwen met mij) altijd een soort grens geweest. Als ik dertig ben moet er wel iets gebeuren. Dan is er nog speling voor mijn gevoel als het allemaal niet wil lukken.
Qua temperaturen heb ik denk ik nog tijd genoeg. Ik ben nu aan het uitvogelen wat voor mij het fijnste zal werken qua cyclusinzicht.
Temperaturen, testen of toch implanon eruit en direct gaan.
Ik kan de implanon op ieder tijdstip laten verwijderen en heb nog tot februari.
Helemaal waar, een zwangerschap valt niet te plannen. Maar... Als TO denkt dat dit voor haar en haar partner zal werken, vrijen in bepaalde maanden met hoop op een zwangerschap, waarom niet. Ik begrijp niet waarom hier zo fel op wordt gereageerd. Er wordt gesproken over onvruchtbaarheid, miskramen etc etc. Allemaal dingen waar TO aan moet denken. Ik voel me niet geraakt door dit topic. En ja, zelf heb ik vruchtbaarheidsproblemen, de MM doorlopen en zwanger geraakt, nu in dehoop op een tweede kind sinds deze maand weer in de MM. Waarom moet er altijd rekening worden gehouden met dames die moeilijk zwanger worden. waarom kan iemand niet gewoon vooraf dromen over hoe het hopelijk zal gaan, ipv meteen met de neus op de feiten te worden gedrukt mbt wat er allemaal gebeuren kan? Voor ik zwanger wilde worden, had ik ook ideeën hierover: liever geen geboorte in december (want feestdagen, verjaardagen etc) het liefst een dochter (jaja, zelfs een voorkeur voor geslacht) wist ik veel hoe het lopen zou, dat ik na een jaar niet zwanger was, onvruchtbaar bleek, de MM in moest met allerlei behandelingen, uiteindelijk na veel teleurstellingen toch in verwachting, een zware zwangerschap, een slecht hartje van mijn baby, vanaf week 30 verplicht thuis, week 36 hellpsyndroom en spoedkeizersnee, een huilbaby die bij geboorte 2 kilo woog, een postnatale depressie waardoor ik uiteindelijk een jaar thuis heb gezeten. Nou gelukkig maar dat ik dit vooraf niet allemaal wist en ik er gewoon heerlijk onbezonnen aan begonnen ben. TO doe waar je je goed bij voelt, voel je niet schuldig of geraakt door de vervelende opmerkingen hier. In jouw geval kiezen voor ovu testen, want met temperaturen ben je zo 3 maanden verder tot je een beetje inzicht hebt in je cyclus. Succes.
Bedankt voor jouw reactie. Wat ontzettend spannend dat jullie na je heftige zwangerschap weer de mm in gaan.
Ik begrijp best dat het topic pijnlijk kan zijn voor mensen en dat mensen me daardoor naïef zullen vinden.
Maar wat je zegt is helemaal waar. Ik droom al heel lang van een kindje en dat ik het allemaal heb moeten/ willen uitstellen maakt het niet leuker. het liefste zou ik vandaag nog de ac de deur uit gooien en er voor gaan, maar ik heb in mijn omgeving (en ook hier op het forum) ook gezien hoe makkelijk mensen soms zwanger worden terwijl hun leven er eigenlijk nog helemaal niet klaar voor is.
Het wachten/ timen klinkt misschien koud en hard, maar zorgt er juist voor dat we optimaal van een kindje kunnen genieten en het kindje van ons. Als het de eerste reeks van dik 4 maanden niet raak is (wat natuurlijk heel goed kan) dan weet ik ook niet zo goed wat we gaan doen.
Ik word in april 30 en dat is voor mij (en ik denk veel vrouwen met mij) altijd een soort grens geweest. Als ik dertig ben moet er wel iets gebeuren. Dan is er nog speling voor mijn gevoel als het allemaal niet wil lukken.
Qua temperaturen heb ik denk ik nog tijd genoeg. Ik ben nu aan het uitvogelen wat voor mij het fijnste zal werken qua cyclusinzicht.
Temperaturen, testen of toch implanon eruit en direct gaan.
Ik kan de implanon op ieder tijdstip laten verwijderen en heb nog tot februari.
donderdag 9 augustus 2012 om 08:26
Veel 'harde' reacties komen ook voort uit het feit dat het in eerdere topics van TO niet florissant leek te gaan. Zelfmoordneigingen icm een kind is best lullig, namelijk. 2 maanden geleden en een jaar terug zag het leven er nog hopeloos uit en nu is dat allemaal ineens over?
Als dochter van een moeder die het zeer regelmatig te zwaar had met haar eigen leven kan ik je (nogmaals) alleen maar op het hart drukken om iets aan je leefomstandigheden te doen. Als je zaak je bijvoorbeeld zoveel negatieve stress bezordt dat je er uit zou willen stappen, klopt er toch iets niet? Al helemaal niet als je geen hoofdkostwinner bent.
Verder kan ik je uit ervaring vertellen dat het hele zwanger-zijn enorm mee kan vallen. Hier ook eigen zaak en bekend met rustige en heel hectische seizoenen en dus precies 'verkeerd' zwanger, maakte niet uit want ik had een droomzwangerschap. En droomkind, alles heel relaxet eigenlijk. Alleen kon ik het eerste jaar de helft van mijn klanten gedag zeggen omdat mijn dochter chronische middenoor ontstekingen kreeg en steeds hoge koorts en pijn had en daarmee niet naar het kdv kon. En ik dus niet werken. Wij waren pas verhuisd naar de andere kant van NL, dus geen vangnet en ik ben dan ook blij te lezen dat jij dat wel hebt.
Veel succes met alles.
Als dochter van een moeder die het zeer regelmatig te zwaar had met haar eigen leven kan ik je (nogmaals) alleen maar op het hart drukken om iets aan je leefomstandigheden te doen. Als je zaak je bijvoorbeeld zoveel negatieve stress bezordt dat je er uit zou willen stappen, klopt er toch iets niet? Al helemaal niet als je geen hoofdkostwinner bent.
Verder kan ik je uit ervaring vertellen dat het hele zwanger-zijn enorm mee kan vallen. Hier ook eigen zaak en bekend met rustige en heel hectische seizoenen en dus precies 'verkeerd' zwanger, maakte niet uit want ik had een droomzwangerschap. En droomkind, alles heel relaxet eigenlijk. Alleen kon ik het eerste jaar de helft van mijn klanten gedag zeggen omdat mijn dochter chronische middenoor ontstekingen kreeg en steeds hoge koorts en pijn had en daarmee niet naar het kdv kon. En ik dus niet werken. Wij waren pas verhuisd naar de andere kant van NL, dus geen vangnet en ik ben dan ook blij te lezen dat jij dat wel hebt.
Veel succes met alles.
Computer says nooooo
donderdag 9 augustus 2012 om 11:07
Dat je graag in een bepaalde maand wil bevallen, daar kan ik me nog wel iets bij voorstellen. Daar heb ik verder ook geen moeite mee, als iemand dat graag wil kan ze het natuurlijk altijd proberen. En dat je dan in bepaalde maanden onbeschermde seks hebt en in andere maanden niet, dat begrijp ik ook nog wel, zo kun je er immers voor zorgen dat je de bevaldatum enigszins plant (garanties krijg je nooit). Maar zwanger worden is pas het begin. Daarna bén je zwanger, en dan heb je een kind, en die dingen zijn gewoon niet te plannen of te voorspellen.
TO heeft een slecht lopende zaak. Zo slechtlopend, dat ze er zes dagen in de week in moet werken, geen winst er uit haalt, al jaren op het randje van faillissement bungelt, en een paar maanden geleden nog een doodswens had (vertelt het loepje mij). Dan kom je er echt niet met alleen maar in de juiste maanden bevallen. Want als je eenmaal bevallen bent is die slechtlopende zaak er nog steeds, maar dan heb je wel een kind, en die laat zich gewoon een stuk slechter plannen. Zelfs in het beste geval, een goede zwangerschap, zoet slapend kind, geen ernstige ziektes, is dat gewoon een hele lastige situatie.
En dat vind ik dus naïef. Natuurlijk kun je niet overal rekening mee houden. Maar als je maar vier maanden in het jaar zwanger kunt/wilt raken, omdat je anders bang bent dat je zaak failliet gaat, dan vind ik dat wel een zorgelijke situatie. Als dat kind er eenmaal is houdt het er ook geen rekening mee dat het in bepaalde maanden geen kinderziektes op mag lopen, om maar wat te noemen.
Nou geeft TO aan dat ze een goed netwerk heeft. Dat is mooi. En ik begrijp ook wel dat ze een kinderwens heeft. Maar ik denk dat ze een heel naïef en rooskleurig beeld heeft van wat het inhoudt om een kind te hebben.
Dus... Ja, het moment van conceptie is tot op zekere hoogte best te plannen. Maar daarna houdt het op. Dan gebeurd er wat er gebeurd. Als TO echt zo rationeel is als ze zelf nu aangeeft, dan zou het juist belangrijk voor haar moeten zijn om na te denken over wat er gebeurd als het niet allemaal loopt zoals zij het nu in haar hoofd heeft.
Ik voel me verder niet persoonlijk aangesproken hoor. Ik vind het verder ook niet kwetsend naar mensen die niet zo snel zwanger (kunnen) raken. Hoe TO haar zwangerschap plant is haar zaak, daar wordt een andere vrouw echt niet eerder of later zwanger van. Ik vind het alleen pijnlijk naïef om te denken dat je met het plannen van het moment van conceptie er bent. Voor mijn gevoel begint het daarmee namelijk pas! En ja, dan vind ik het wel een verschil of je één of twee maanden in het jaar liever niet bevalt, of dat je maar vier maanden in het jaar wil proberen een zwangerschap tot stand te brengen. Als het zo'n groot deel van het jaar niet uitkomt, dan denk ik dat het verstandig is om heel goed na te denken of in die maanden dat kind dan wél uitkomt.
TO heeft een slecht lopende zaak. Zo slechtlopend, dat ze er zes dagen in de week in moet werken, geen winst er uit haalt, al jaren op het randje van faillissement bungelt, en een paar maanden geleden nog een doodswens had (vertelt het loepje mij). Dan kom je er echt niet met alleen maar in de juiste maanden bevallen. Want als je eenmaal bevallen bent is die slechtlopende zaak er nog steeds, maar dan heb je wel een kind, en die laat zich gewoon een stuk slechter plannen. Zelfs in het beste geval, een goede zwangerschap, zoet slapend kind, geen ernstige ziektes, is dat gewoon een hele lastige situatie.
En dat vind ik dus naïef. Natuurlijk kun je niet overal rekening mee houden. Maar als je maar vier maanden in het jaar zwanger kunt/wilt raken, omdat je anders bang bent dat je zaak failliet gaat, dan vind ik dat wel een zorgelijke situatie. Als dat kind er eenmaal is houdt het er ook geen rekening mee dat het in bepaalde maanden geen kinderziektes op mag lopen, om maar wat te noemen.
Nou geeft TO aan dat ze een goed netwerk heeft. Dat is mooi. En ik begrijp ook wel dat ze een kinderwens heeft. Maar ik denk dat ze een heel naïef en rooskleurig beeld heeft van wat het inhoudt om een kind te hebben.
Dus... Ja, het moment van conceptie is tot op zekere hoogte best te plannen. Maar daarna houdt het op. Dan gebeurd er wat er gebeurd. Als TO echt zo rationeel is als ze zelf nu aangeeft, dan zou het juist belangrijk voor haar moeten zijn om na te denken over wat er gebeurd als het niet allemaal loopt zoals zij het nu in haar hoofd heeft.
Ik voel me verder niet persoonlijk aangesproken hoor. Ik vind het verder ook niet kwetsend naar mensen die niet zo snel zwanger (kunnen) raken. Hoe TO haar zwangerschap plant is haar zaak, daar wordt een andere vrouw echt niet eerder of later zwanger van. Ik vind het alleen pijnlijk naïef om te denken dat je met het plannen van het moment van conceptie er bent. Voor mijn gevoel begint het daarmee namelijk pas! En ja, dan vind ik het wel een verschil of je één of twee maanden in het jaar liever niet bevalt, of dat je maar vier maanden in het jaar wil proberen een zwangerschap tot stand te brengen. Als het zo'n groot deel van het jaar niet uitkomt, dan denk ik dat het verstandig is om heel goed na te denken of in die maanden dat kind dan wél uitkomt.
