Actueel
alle pijlers
Abortus
donderdag 24 mei 2007 om 10:28
Aan de hand van het topic "13 jaar en moeder" waarin Fille iets zei over "het belachelijke recht van de vrouw, abortus" wil ik graag horen van anderen wat zij denken over abortus.
Ik vind het zelf helemaal geen belachelijk recht. Laten we allereerst 3 groepen gescheiden houden.
- de onverantwoordelijke groep die ondoordachte risico's nam.
- door verkrachting
- en de groep die met alle voorzorgsmaatregelen toch zwanger raakt.
Over de eerste twee groepen maar even niet te spreken. Als jij alle voorzorgsmaatregelen treft en per ongeluk toch zwanger raakt terwijl dit absoluut niet in jouw leven past (dat is ieder voor zich). Dan vind ik dat een vrouw het recht moet hebben dit kindje te laten aborteren. Liever niet natuurlijk, maar ga zelf maar eens na dat jij absoluut geen kinderen zou kunnen gebruiken in een bepaalde situatie en je raakt toch zwanger. De 1 zou kiezen voor een ommezwaai van zijn leven en gaat ervoor. De ander raakt al zwaar depressief bij die gedachten.
Mannen hebben natuurlijk makkelijk praten, want die hoeven zelf geen 9 maanden zwanger te zijn en te bevallen en een verandert lichaam te krijgen, borstvoeding en alle gevolgen van dien.
En dit komt dan nog uit de mond van een moeder ook! Ik ben gelukkig met onze zoon, maar kan goed begrijpen dat sommige vrouwen echt geen kinderen willen. Ik zelf moet persoonlijk ook niet denken aan een 2de. Ik neem natuurlijk de nodige voorzorgsmaatregelen en ben erg voorzichtig. Ik wil namelijk niet voor de keuze komen te staan. maar als ik momenteel voor die keuze zou komen te staan... Weet ik wat ik beslis. Harteloos? Misschien. Maar mijn leven is goed zo. Voorkomen is beter dan genezen.
Ik vind het zelf helemaal geen belachelijk recht. Laten we allereerst 3 groepen gescheiden houden.
- de onverantwoordelijke groep die ondoordachte risico's nam.
- door verkrachting
- en de groep die met alle voorzorgsmaatregelen toch zwanger raakt.
Over de eerste twee groepen maar even niet te spreken. Als jij alle voorzorgsmaatregelen treft en per ongeluk toch zwanger raakt terwijl dit absoluut niet in jouw leven past (dat is ieder voor zich). Dan vind ik dat een vrouw het recht moet hebben dit kindje te laten aborteren. Liever niet natuurlijk, maar ga zelf maar eens na dat jij absoluut geen kinderen zou kunnen gebruiken in een bepaalde situatie en je raakt toch zwanger. De 1 zou kiezen voor een ommezwaai van zijn leven en gaat ervoor. De ander raakt al zwaar depressief bij die gedachten.
Mannen hebben natuurlijk makkelijk praten, want die hoeven zelf geen 9 maanden zwanger te zijn en te bevallen en een verandert lichaam te krijgen, borstvoeding en alle gevolgen van dien.
En dit komt dan nog uit de mond van een moeder ook! Ik ben gelukkig met onze zoon, maar kan goed begrijpen dat sommige vrouwen echt geen kinderen willen. Ik zelf moet persoonlijk ook niet denken aan een 2de. Ik neem natuurlijk de nodige voorzorgsmaatregelen en ben erg voorzichtig. Ik wil namelijk niet voor de keuze komen te staan. maar als ik momenteel voor die keuze zou komen te staan... Weet ik wat ik beslis. Harteloos? Misschien. Maar mijn leven is goed zo. Voorkomen is beter dan genezen.
maandag 6 augustus 2007 om 10:24
quote:BB, lees die laatste zin dan nog maar eens heel goed. Als je wil neuken, moet je rekening houden met mogelijke gevolgen.
Soms zijn er simpelweg omstandigheden waarbij het absoluut beter is om het kind niet geboren te laten worden,dus dan maar geen sex meer?
Je kunt ondanks voorbehoedsmiddelen toch zwanger raken, de kans is minimaal maar het gebeurt!
Soms zijn er simpelweg omstandigheden waarbij het absoluut beter is om het kind niet geboren te laten worden,dus dan maar geen sex meer?
Je kunt ondanks voorbehoedsmiddelen toch zwanger raken, de kans is minimaal maar het gebeurt!
maandag 6 augustus 2007 om 10:29
quote:
Niemand heeft ook maar ergens in dit hele topic betwist dat je verdriet kunt hebben als je je ongeboren kind laat 'weghalen'. Maar dat betekent niet automatisch dat iedereen overloopt van sympathie voor dames in dergelijke situaties. Zoiets essentiëels als een nieuw mensenleven wordt door sommigen namelijk als heel waardevol beschouwd. Zó waardevol, dat je er alles aan doet om het tot wasdom te laten komen. Ongeacht of je op dat moment problemen hebt, je niet 'lekker in je vel' zit of anderszins er 'niet aan toe bent'.
Toch opvallend dat de meeste mensen wél begrip kunnen opbrengen voor mensen die er álles aan doen om een kind te krijgen en dat niet kunnen voor mensen die er álles aan doen om geen kind te krijgen. Voor mij is het gevoel om geen kinderen te willen net zo aanwezig als het gevoel bij anderen om juist wel heel graag kinderen te willen.
En om even mijn eerdere voorbeeld aan te halen: waarom is een abortus dan zo anders dan IVF? Voor mensen die een IVF-behandeling ondergaan heeft iedereen begrip, maar voor mensen die een abortus ondergaan niet. Dat laatste wordt vaak als moord gezien, waarom het eerste niet? Ik zie het verschil niet.
Niemand heeft ook maar ergens in dit hele topic betwist dat je verdriet kunt hebben als je je ongeboren kind laat 'weghalen'. Maar dat betekent niet automatisch dat iedereen overloopt van sympathie voor dames in dergelijke situaties. Zoiets essentiëels als een nieuw mensenleven wordt door sommigen namelijk als heel waardevol beschouwd. Zó waardevol, dat je er alles aan doet om het tot wasdom te laten komen. Ongeacht of je op dat moment problemen hebt, je niet 'lekker in je vel' zit of anderszins er 'niet aan toe bent'.
Toch opvallend dat de meeste mensen wél begrip kunnen opbrengen voor mensen die er álles aan doen om een kind te krijgen en dat niet kunnen voor mensen die er álles aan doen om geen kind te krijgen. Voor mij is het gevoel om geen kinderen te willen net zo aanwezig als het gevoel bij anderen om juist wel heel graag kinderen te willen.
En om even mijn eerdere voorbeeld aan te halen: waarom is een abortus dan zo anders dan IVF? Voor mensen die een IVF-behandeling ondergaan heeft iedereen begrip, maar voor mensen die een abortus ondergaan niet. Dat laatste wordt vaak als moord gezien, waarom het eerste niet? Ik zie het verschil niet.
maandag 6 augustus 2007 om 10:43
Je moest eens weten wat wij ons allemaal kunnen voorstellen, beste K. En ongetwijfeld is sommige kinderen leed bespaard gebleven doordat ze op tijd gedood zijn. Maar wat is je punt met die uitspraak? Dat we bij twijfel of we kinderen wel een leuk genoeg leven kunnen bieden dan maar dat leven vooraf vast beëindigen?
Niet bij twijfel, maar als je zeker weet dat je een kind geen liefdevol warm nest kunt bieden, ja dan vind ik het beter om dat kind niet op de wereld te zetten.
En wat is er - in het algemeen - eigenlijk mis met de gedachte: wie zijn gat brandt moet op de blaren zitten? Of: wie wil neuken moet rekening houden met mogelijke gevolgen en daaruit resulterende nieuwe verantwoordelijkheden?
Misschien is kiezen voor een abortus ook wel je verantwoordelijkheid nemen, op het moment dat je zeker wet dat je een kind niets te bieden hebt. "Wie zijn gat brandt moet op de blaren zitten" klinkt heel logisch en rechtvaardig, maar het lijkt me niet in het belang van het kind.
je wilt echt het kind niet zijn dat dagelijks te horen krijgt, mamma had je liever niet gehad, maar ja het condoom scheurde en de morning affterpil werkte niet dus nu zit mamma met jou opgescheept. En sja misschien moet je dan maar niet neuken als je geen kind wilt, maar desondanks ben ik blij dat de mogelijkheid van abortus bestaat, voor moeder en kind.
Niet bij twijfel, maar als je zeker weet dat je een kind geen liefdevol warm nest kunt bieden, ja dan vind ik het beter om dat kind niet op de wereld te zetten.
En wat is er - in het algemeen - eigenlijk mis met de gedachte: wie zijn gat brandt moet op de blaren zitten? Of: wie wil neuken moet rekening houden met mogelijke gevolgen en daaruit resulterende nieuwe verantwoordelijkheden?
Misschien is kiezen voor een abortus ook wel je verantwoordelijkheid nemen, op het moment dat je zeker wet dat je een kind niets te bieden hebt. "Wie zijn gat brandt moet op de blaren zitten" klinkt heel logisch en rechtvaardig, maar het lijkt me niet in het belang van het kind.
je wilt echt het kind niet zijn dat dagelijks te horen krijgt, mamma had je liever niet gehad, maar ja het condoom scheurde en de morning affterpil werkte niet dus nu zit mamma met jou opgescheept. En sja misschien moet je dan maar niet neuken als je geen kind wilt, maar desondanks ben ik blij dat de mogelijkheid van abortus bestaat, voor moeder en kind.
maandag 6 augustus 2007 om 12:13
quote:Je moest eens weten wat wij ons allemaal kunnen voorstellen, beste K. En ongetwijfeld is sommige kinderen leed bespaard gebleven doordat ze op tijd gedood zijn. Maar wat is je punt met die uitspraak? Dat we bij twijfel of we kinderen wel een leuk genoeg leven kunnen bieden dan maar dat leven vooraf vast beëindigen?
Niet bij twijfel, maar als je zeker weet dat je een kind geen liefdevol warm nest kunt bieden, ja dan vind ik het beter om dat kind niet op de wereld te zetten.
Hoe weet je zoiets nu in vredesnaam zeker? Ik vind het bovendien nogal een gemakkelijk excuus om je kind te laten doden: 'tsja, ik weet nu eenmaal zeker dat ik mijn kind niet een goed thuis kan bieden." En juist dat gemakkelijke beslissen over het doden van je kind, net zo makkelijk als lieden in Nederland bijvoorbeeld zich grote hoeveelheden prozac of seroxat laten voorschrijven, komt op mij over als je verantwoordleijkheden ontlopen en de gemakkelijke weg kiezen zonder oprecht bezig te gaan met wat er echt speelt en gedaan kan worden. Precies die gemakzucht stuit mij tegen de borst wanneer het gaat om iets wezenlijks als het leven van je ongeboren kind. En wanneer mensen in dit topic haast over elkaar struikelen in de haast om hun immens grote sympathie te betuigen aan plegers van abortussen, begin ik toch wat vraagtekens te plaatsen bij de gedachtengang van mijn medemens.
En wat is er - in het algemeen - eigenlijk mis met de gedachte: wie zijn gat brandt moet op de blaren zitten? Of: wie wil neuken moet rekening houden met mogelijke gevolgen en daaruit resulterende nieuwe verantwoordelijkheden?
Misschien is kiezen voor een abortus ook wel je verantwoordelijkheid nemen, op het moment dat je zeker wet dat je een kind niets te bieden hebt. "Wie zijn gat brandt moet op de blaren zitten" klinkt heel logisch en rechtvaardig, maar het lijkt me niet in het belang van het kind.
je wilt echt het kind niet zijn dat dagelijks te horen krijgt, mamma had je liever niet gehad, maar ja het condoom scheurde en de morning affterpil werkte niet dus nu zit mamma met jou opgescheept. En sja misschien moet je dan maar niet neuken als je geen kind wilt, maar desondanks ben ik blij dat de mogelijkheid van abortus bestaat, voor moeder en kind.
Ook hier zet ik grote vraagtekens bij het gemak waarmee dit soort dingen gezegd worden: "Ik ben blij dat abortus mogelijk is, want, ja, een condoom kan scheuren en als het je niet zo lekker uitkomt, dan kun je je kindje zo weer laten weghalen. Makkelijk, hè? Ja, achteraf had ik er wel eens verdriet van, maar ja, het kwam op dat moment niet zo uit, weet je. Ik zat gewoon niet zo lekker in mijn vel enzo. Dus."
Niet bij twijfel, maar als je zeker weet dat je een kind geen liefdevol warm nest kunt bieden, ja dan vind ik het beter om dat kind niet op de wereld te zetten.
Hoe weet je zoiets nu in vredesnaam zeker? Ik vind het bovendien nogal een gemakkelijk excuus om je kind te laten doden: 'tsja, ik weet nu eenmaal zeker dat ik mijn kind niet een goed thuis kan bieden." En juist dat gemakkelijke beslissen over het doden van je kind, net zo makkelijk als lieden in Nederland bijvoorbeeld zich grote hoeveelheden prozac of seroxat laten voorschrijven, komt op mij over als je verantwoordleijkheden ontlopen en de gemakkelijke weg kiezen zonder oprecht bezig te gaan met wat er echt speelt en gedaan kan worden. Precies die gemakzucht stuit mij tegen de borst wanneer het gaat om iets wezenlijks als het leven van je ongeboren kind. En wanneer mensen in dit topic haast over elkaar struikelen in de haast om hun immens grote sympathie te betuigen aan plegers van abortussen, begin ik toch wat vraagtekens te plaatsen bij de gedachtengang van mijn medemens.
En wat is er - in het algemeen - eigenlijk mis met de gedachte: wie zijn gat brandt moet op de blaren zitten? Of: wie wil neuken moet rekening houden met mogelijke gevolgen en daaruit resulterende nieuwe verantwoordelijkheden?
Misschien is kiezen voor een abortus ook wel je verantwoordelijkheid nemen, op het moment dat je zeker wet dat je een kind niets te bieden hebt. "Wie zijn gat brandt moet op de blaren zitten" klinkt heel logisch en rechtvaardig, maar het lijkt me niet in het belang van het kind.
je wilt echt het kind niet zijn dat dagelijks te horen krijgt, mamma had je liever niet gehad, maar ja het condoom scheurde en de morning affterpil werkte niet dus nu zit mamma met jou opgescheept. En sja misschien moet je dan maar niet neuken als je geen kind wilt, maar desondanks ben ik blij dat de mogelijkheid van abortus bestaat, voor moeder en kind.
Ook hier zet ik grote vraagtekens bij het gemak waarmee dit soort dingen gezegd worden: "Ik ben blij dat abortus mogelijk is, want, ja, een condoom kan scheuren en als het je niet zo lekker uitkomt, dan kun je je kindje zo weer laten weghalen. Makkelijk, hè? Ja, achteraf had ik er wel eens verdriet van, maar ja, het kwam op dat moment niet zo uit, weet je. Ik zat gewoon niet zo lekker in mijn vel enzo. Dus."
maandag 6 augustus 2007 om 13:49
dus jij vind dat en "breezasletje" die zwanger wordt omdat ze onder druk werd gezet dor haar vriendje omdat hij het zonder condoom lekkerder vind en ze niet durft te protesteren maar gewoon een kind op de wereld moet zetten?
Ik twijfle aan die "gemakszucht". Er zullen heus wel vrouwen zijn die idd ff een abortusje tussendoor doen, maar ik denk dat dat juist niet de vrouwen zijn die spijt krijgen.
Ik denk dat de meeste vrouwen er heel lang en hard over nadenken en echt niet zomaar beslissen dat ze nu geen plaats in hun leven hebben voor een kind. ze wikken , wegen en twijfelen, worden mss onder druk gezet door hun omgeving ( want als de vader van je kind aangeeft dat ie niks meer met je te maken wil hebben als je het kind houdt en je dus vantevoren al weet dat je het helemaal in je eentje moet gaan doen?) . ook de hormonen van die prile zwangerschap kunnen je een stuk minder stabiel maken, wat je beoordelingsvermogen beïnvloed. ik kan me heel goed voorstellen dat e dan, als je 10 aar later wel alles voor elkaar hebt nog wel eens met pijn terugdenkt aan dat kindje dat je toen niets te bieden had. ( En sja als je jonger bent dan 20, je hebt geen eigen woonruimte, geen opleiding, geen vaste relatie en ouders die dreigen je op straat te schoppen, dan ben je denk ik niet echt in staat om een kind op te voeden).
Ik twijfle aan die "gemakszucht". Er zullen heus wel vrouwen zijn die idd ff een abortusje tussendoor doen, maar ik denk dat dat juist niet de vrouwen zijn die spijt krijgen.
Ik denk dat de meeste vrouwen er heel lang en hard over nadenken en echt niet zomaar beslissen dat ze nu geen plaats in hun leven hebben voor een kind. ze wikken , wegen en twijfelen, worden mss onder druk gezet door hun omgeving ( want als de vader van je kind aangeeft dat ie niks meer met je te maken wil hebben als je het kind houdt en je dus vantevoren al weet dat je het helemaal in je eentje moet gaan doen?) . ook de hormonen van die prile zwangerschap kunnen je een stuk minder stabiel maken, wat je beoordelingsvermogen beïnvloed. ik kan me heel goed voorstellen dat e dan, als je 10 aar later wel alles voor elkaar hebt nog wel eens met pijn terugdenkt aan dat kindje dat je toen niets te bieden had. ( En sja als je jonger bent dan 20, je hebt geen eigen woonruimte, geen opleiding, geen vaste relatie en ouders die dreigen je op straat te schoppen, dan ben je denk ik niet echt in staat om een kind op te voeden).
zondag 19 augustus 2007 om 23:05
En ook op het nieuwe forum ben ik er nog steeds van overtuigd dat je in bepaalde sitaties beter voor een abortus kunt kiezen
Niet in elke situatie is het goed om een kind op de wereld te zetten!...en ja ook dan mag je er verdriet om hebben,ookal wordt er hier beweerd van niet,ik vind van wel,want het is niet altijd "zomaar" een keuze die je maakt.
Niet in elke situatie is het goed om een kind op de wereld te zetten!...en ja ook dan mag je er verdriet om hebben,ookal wordt er hier beweerd van niet,ik vind van wel,want het is niet altijd "zomaar" een keuze die je maakt.
maandag 20 augustus 2007 om 13:53
Ik vind dat iedere vrouw zelf moet kunnen beslissen over abortus. Het is echt niet zo dat vrouwen daar niet goed over na denken. Bovendien kun je ook niet zomaar een twee drie een abortus laten doen. Na een gesprek met de huisarts kriijg je in de kliniek ook nog gesprekken. En het is een loodzware beslissing, maar door voor- en nadelen af te wegen kun je een goede beslissing nemen. Het verdriet is enorm en daar moet je ook mee omgaan... Maar desondanks ben ik blij dat vrouwen in Nederland zelf kunnen beslissen.
woensdag 22 augustus 2007 om 11:23
Ik ben zo'n ongewenst kind..
Het was een hel om op te groeien bij een moeder die mij toch niet wilde..omdat ze vind dat IK haar leven vergooid hebt. Verwaarlozing,mishandeling,sexueel misbruik..ik heb het hele rijtje gehad. Na jarenlange traumatherapie "mag" ik nu eindelijk leven..maar dat wil niet zeggen dat het makkelijk is voor mij..
Er schiet nog elke dag door mijn hoofd heen waarom ik aardig gevonden word door mensen in mijn omgeving...ik was toch immers ongewenst?Met een lange omweg kan ik mijn gedachtes verwerpen, maar dat kost me veel moeite, omdat het heel vaak voorkomt. Ik had mijn leven zodanig ingericht dat ik grotendeels onzichtbaar was..ik moest wel om mezelf te beschermen.
De kwestie abortus ben ik helemaal een voorstander van..
Zelf heb ik er een achter de rug, wat niet betekende dat het makkelijk was. Ook ik heb er verdriet van gehad..maar omdat ik nooit het goede voorbeeld heb gehad hoe het wel moet..en de angst zo groot was dat ik op mijn moeder zou gaan lijken hebben deze redenen de doorslag gegeven. Ik wist dat ik eerst het gevecht met mezelf en het verleden aanmoest om verder te kunnen..Nooit maar dan ook NOOIT zou ik een kind aan willen doen wat ik heb doorstaan. Ik vind dat een kindje een bewuste keuze moet zijn..het moet een toevoeging in je leven zijn,geen last..ik vind het knap als vrouwen na een "ongelukje" besluiten het te houden..maar dan alleen op grond als ze het ECHT willen..en als het ECHT gewenst is. Wie zijn billen brand moet op de blaren zitten vind ik zo'n kort door de bocht opmerking, en in mijn ogen ben je dan JUIST de moordenaar..en dat bedoel ik in de vorm van dat het kind altijd zal moeten boeten en aanhoren dat het op de wereld staat. Dat is moord op iemand zijn gevoel, basis,zekerheden en bestaansrecht. en dit gebeurd HEEL ERG VEEL!!!! mensen zijn er vaak niet bewust van,of zien het als onschuldigheid..grapje etc.
Een kind op de wereld zetten is mooi..maar denk er heel goed overna..de schade kan tot op latere leeftijd heel groot zijn..
Dus ja, ik ben voor abortus..
Het was een hel om op te groeien bij een moeder die mij toch niet wilde..omdat ze vind dat IK haar leven vergooid hebt. Verwaarlozing,mishandeling,sexueel misbruik..ik heb het hele rijtje gehad. Na jarenlange traumatherapie "mag" ik nu eindelijk leven..maar dat wil niet zeggen dat het makkelijk is voor mij..
Er schiet nog elke dag door mijn hoofd heen waarom ik aardig gevonden word door mensen in mijn omgeving...ik was toch immers ongewenst?Met een lange omweg kan ik mijn gedachtes verwerpen, maar dat kost me veel moeite, omdat het heel vaak voorkomt. Ik had mijn leven zodanig ingericht dat ik grotendeels onzichtbaar was..ik moest wel om mezelf te beschermen.
De kwestie abortus ben ik helemaal een voorstander van..
Zelf heb ik er een achter de rug, wat niet betekende dat het makkelijk was. Ook ik heb er verdriet van gehad..maar omdat ik nooit het goede voorbeeld heb gehad hoe het wel moet..en de angst zo groot was dat ik op mijn moeder zou gaan lijken hebben deze redenen de doorslag gegeven. Ik wist dat ik eerst het gevecht met mezelf en het verleden aanmoest om verder te kunnen..Nooit maar dan ook NOOIT zou ik een kind aan willen doen wat ik heb doorstaan. Ik vind dat een kindje een bewuste keuze moet zijn..het moet een toevoeging in je leven zijn,geen last..ik vind het knap als vrouwen na een "ongelukje" besluiten het te houden..maar dan alleen op grond als ze het ECHT willen..en als het ECHT gewenst is. Wie zijn billen brand moet op de blaren zitten vind ik zo'n kort door de bocht opmerking, en in mijn ogen ben je dan JUIST de moordenaar..en dat bedoel ik in de vorm van dat het kind altijd zal moeten boeten en aanhoren dat het op de wereld staat. Dat is moord op iemand zijn gevoel, basis,zekerheden en bestaansrecht. en dit gebeurd HEEL ERG VEEL!!!! mensen zijn er vaak niet bewust van,of zien het als onschuldigheid..grapje etc.
Een kind op de wereld zetten is mooi..maar denk er heel goed overna..de schade kan tot op latere leeftijd heel groot zijn..
Dus ja, ik ben voor abortus..
donderdag 23 augustus 2007 om 14:07
Hoi,
Misschien heb ik eroverheen gelezen hoor, maar ik vraag me altijd af waarom het altijd over de vrouw gaat.
Waarom de vrouw recht heeft op abortus en de vrouw baas is in eigen buik.
Waar is het recht van de vader/verwekker gebleven?
Ondanks dat hij het misschien niet 9 maanden hoeft te dragen is het wel net zo goed zijn (ongeboren) kind.
Het lijkt wel of vaders/verwekkers geen rechten hebben behalve als het op (alimentatie) betalen aankomt.
Wat is jullie mening hierover?
Groetjes Catnip
Misschien heb ik eroverheen gelezen hoor, maar ik vraag me altijd af waarom het altijd over de vrouw gaat.
Waarom de vrouw recht heeft op abortus en de vrouw baas is in eigen buik.
Waar is het recht van de vader/verwekker gebleven?
Ondanks dat hij het misschien niet 9 maanden hoeft te dragen is het wel net zo goed zijn (ongeboren) kind.
Het lijkt wel of vaders/verwekkers geen rechten hebben behalve als het op (alimentatie) betalen aankomt.
Wat is jullie mening hierover?
Groetjes Catnip
donderdag 23 augustus 2007 om 17:15
het recht op lichamelijke integriteit van een vrouw weegt voor mij zwaarder dan het recht van een verwekker op het nog ongeboren kind. Ik vind dat niemand anders een vrouw moet kunnen dwingen om een abortus te ondergaan, dan wel om een ongewenste zwangerschap uit te dragen.
dat is ss zuur voor die paar verwekkers die het kind wel graag hadden willen hebben. maar ik vind een situatie waarin de man over het lichaam van de bvrouw kan beschikken absoluut onwenselijk.
Ik vraag me wel altijd af in hoeverre mannen die tegen abortus zijn ook daadwerkelijk bereid zijn om het kind te vrzorgen. Dus niet alleen alimentatie betalen maar daadwerkelijk 100% van e zorgtaken op zich nemen, zoals dat doorgaans van een moeder verwacht wordt, wanneer zij tegen de zin van de verwekker het kind toch krijgt.
dat is ss zuur voor die paar verwekkers die het kind wel graag hadden willen hebben. maar ik vind een situatie waarin de man over het lichaam van de bvrouw kan beschikken absoluut onwenselijk.
Ik vraag me wel altijd af in hoeverre mannen die tegen abortus zijn ook daadwerkelijk bereid zijn om het kind te vrzorgen. Dus niet alleen alimentatie betalen maar daadwerkelijk 100% van e zorgtaken op zich nemen, zoals dat doorgaans van een moeder verwacht wordt, wanneer zij tegen de zin van de verwekker het kind toch krijgt.
donderdag 23 augustus 2007 om 19:23
donderdag 23 augustus 2007 om 19:26
Deze stelling is voor mij zo simpel: Natuurlijk heb je als vrouw recht om te kiezen voor een abortus. Een abortus is niet leuk, een abortus is nooit leuk, een abortus is een ervaring die je best wel flink verdriet kan doen, maar als een kind niet in je leven past heb je het recht ervoor te kiezen - hoe naar de gebeurtenis dan ook is. Ook ik zou er voor kiezen mocht ik onverhoopt zwanger raken. Dat is niet de bedoeling, daarom slik ik dan ook de pil, daarom zal ik het ook (vooral in het begin van de relatie) braaf met condooms doen, maar als ik ondanks alles toch zwanger word ga ik naar die abortuskliniek. Want kort en krachtig: Ik Wil Nu Geen Kind. Punt. En het is mijn buik en mijn leven, dus ik ben ook degene die de beslissing maakt.
Dat een ander nóóit zou besluiten tot abortus is allemaal prima - iedereen moet dat voor zich weten. Maar ik verbaas me er altijd over dat mensen die zelf geen abortus willen ondergaan meestal ook tegen abortus in het algemeen zijn. Ik veroordeel de keus tot het niet willen ondergaan van een abortus niet, laat mij dan alsjeblieft ook vrij in míjn beslissing!
Dat een ander nóóit zou besluiten tot abortus is allemaal prima - iedereen moet dat voor zich weten. Maar ik verbaas me er altijd over dat mensen die zelf geen abortus willen ondergaan meestal ook tegen abortus in het algemeen zijn. Ik veroordeel de keus tot het niet willen ondergaan van een abortus niet, laat mij dan alsjeblieft ook vrij in míjn beslissing!
donderdag 23 augustus 2007 om 21:54
donderdag 23 augustus 2007 om 22:29
. Sommige gedachtes verander je nóóit!
vrijdag 24 augustus 2007 om 12:07
Kennelijk is het voor sommigen het verschil tussen het begrip 'gevolg' en het begrip 'keuze' wat moeilijk te vatten. Geeft niets, hoor, maar om dan zo ver off topic te dwalen en over Zwitserland te beginnen is nogal vergezocht, vrees ik. Hoewel dat onderwerp op zich dan wel weer heel interessant is enzo.
