Actueel
alle pijlers
Abortus
donderdag 24 mei 2007 om 10:28
Aan de hand van het topic "13 jaar en moeder" waarin Fille iets zei over "het belachelijke recht van de vrouw, abortus" wil ik graag horen van anderen wat zij denken over abortus.
Ik vind het zelf helemaal geen belachelijk recht. Laten we allereerst 3 groepen gescheiden houden.
- de onverantwoordelijke groep die ondoordachte risico's nam.
- door verkrachting
- en de groep die met alle voorzorgsmaatregelen toch zwanger raakt.
Over de eerste twee groepen maar even niet te spreken. Als jij alle voorzorgsmaatregelen treft en per ongeluk toch zwanger raakt terwijl dit absoluut niet in jouw leven past (dat is ieder voor zich). Dan vind ik dat een vrouw het recht moet hebben dit kindje te laten aborteren. Liever niet natuurlijk, maar ga zelf maar eens na dat jij absoluut geen kinderen zou kunnen gebruiken in een bepaalde situatie en je raakt toch zwanger. De 1 zou kiezen voor een ommezwaai van zijn leven en gaat ervoor. De ander raakt al zwaar depressief bij die gedachten.
Mannen hebben natuurlijk makkelijk praten, want die hoeven zelf geen 9 maanden zwanger te zijn en te bevallen en een verandert lichaam te krijgen, borstvoeding en alle gevolgen van dien.
En dit komt dan nog uit de mond van een moeder ook! Ik ben gelukkig met onze zoon, maar kan goed begrijpen dat sommige vrouwen echt geen kinderen willen. Ik zelf moet persoonlijk ook niet denken aan een 2de. Ik neem natuurlijk de nodige voorzorgsmaatregelen en ben erg voorzichtig. Ik wil namelijk niet voor de keuze komen te staan. maar als ik momenteel voor die keuze zou komen te staan... Weet ik wat ik beslis. Harteloos? Misschien. Maar mijn leven is goed zo. Voorkomen is beter dan genezen.
Ik vind het zelf helemaal geen belachelijk recht. Laten we allereerst 3 groepen gescheiden houden.
- de onverantwoordelijke groep die ondoordachte risico's nam.
- door verkrachting
- en de groep die met alle voorzorgsmaatregelen toch zwanger raakt.
Over de eerste twee groepen maar even niet te spreken. Als jij alle voorzorgsmaatregelen treft en per ongeluk toch zwanger raakt terwijl dit absoluut niet in jouw leven past (dat is ieder voor zich). Dan vind ik dat een vrouw het recht moet hebben dit kindje te laten aborteren. Liever niet natuurlijk, maar ga zelf maar eens na dat jij absoluut geen kinderen zou kunnen gebruiken in een bepaalde situatie en je raakt toch zwanger. De 1 zou kiezen voor een ommezwaai van zijn leven en gaat ervoor. De ander raakt al zwaar depressief bij die gedachten.
Mannen hebben natuurlijk makkelijk praten, want die hoeven zelf geen 9 maanden zwanger te zijn en te bevallen en een verandert lichaam te krijgen, borstvoeding en alle gevolgen van dien.
En dit komt dan nog uit de mond van een moeder ook! Ik ben gelukkig met onze zoon, maar kan goed begrijpen dat sommige vrouwen echt geen kinderen willen. Ik zelf moet persoonlijk ook niet denken aan een 2de. Ik neem natuurlijk de nodige voorzorgsmaatregelen en ben erg voorzichtig. Ik wil namelijk niet voor de keuze komen te staan. maar als ik momenteel voor die keuze zou komen te staan... Weet ik wat ik beslis. Harteloos? Misschien. Maar mijn leven is goed zo. Voorkomen is beter dan genezen.
vrijdag 23 november 2007 om 12:45
quote:complicated schreef op 23 november 2007 @ 12:30:
Ik vind er een verschil tussen zitten, Int.Dat vind ik alleen maar positief, Compli, dat betekent dat je er toch genuanceerder over denkt dan 'het mag nooit'. Uiteraard begeef je je op een hellend vlak, maar ja, dat is de consequentie van nuances.
Ik vind er een verschil tussen zitten, Int.Dat vind ik alleen maar positief, Compli, dat betekent dat je er toch genuanceerder over denkt dan 'het mag nooit'. Uiteraard begeef je je op een hellend vlak, maar ja, dat is de consequentie van nuances.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
vrijdag 23 november 2007 om 12:48
quote:
complicated schreef op 23 november 2007 @ 11:45:
Het grootste verschil tussen IVF en abortus is natuurlijk het doel er van. Bij IVF is het de bedoeling een nieuw leven te laten ontstaan en bij abortus is het de bedoeling een nieuw leven te beëindigen.Maar het blijft nieuw leven beëindigen. Sterker nog, IVF lukt vaak niet. Dat betekent dat er bij de poging van een paar om kinderen te krijgen via IVF veel meer nieuwe levens beëindigd wordt dan bij een vrouw met een ongewenste zwangerschap die abortus laat plegen.
complicated schreef op 23 november 2007 @ 11:45:
Het grootste verschil tussen IVF en abortus is natuurlijk het doel er van. Bij IVF is het de bedoeling een nieuw leven te laten ontstaan en bij abortus is het de bedoeling een nieuw leven te beëindigen.Maar het blijft nieuw leven beëindigen. Sterker nog, IVF lukt vaak niet. Dat betekent dat er bij de poging van een paar om kinderen te krijgen via IVF veel meer nieuwe levens beëindigd wordt dan bij een vrouw met een ongewenste zwangerschap die abortus laat plegen.
vrijdag 23 november 2007 om 14:33
quote:complicated schreef op 23 november 2007 @ 09:15:
"Er is ook nog altijd een verschil tussen je kind vermoorden en abortus plegen."
Echt waar? Moet je me toch eens uitleggen dan. En kom dan niet weer met het non-argument 'het is nog maar een klompje cellen dat niet denkt'. Want dat klompje cellen IS toevallig je kind en het WORDT daadwerkelijk om zeep gebracht.
Het gebrabbel over zaadcellen slaat al helemaal nergens op. MM is vast en zeker een kerel.
Nee hoor, ben 100% vrouw. En blij dat ik in een samenleving leef waarin ik het recht heb om een ongewenste zwangerschap te laten beëindigen. Dat wil niet zeggen dat ík abortus zou laten plegen (nú niet in ieder geval, ben 27 en zou graag een kind willen, niet persé nu, maar als het komt dan is het welkom) maar ik ben blij dat ik de keuze heb.
Dat klompje cellen is níet je kind, het is je kind in wording. En dat "in wording", daar zit -voor mij althans- precies dat verschil tussen moord en abortus. Moord is het beëindigen van een reeds bestaand leven, niet van iets dat een leven wordt als je maar niet ingrijpt.
De cellen, het kind in wording dus, hebben geen bewustzijn, geen gevoelens, geen emoties, geen pijnbesef etc. Zullen er dus niet rouwig om zijn als ze ten prooi vallen aan de zuigpomp, dus vandaar dat ik even móest ageren tegen Durakjes verhaal. Vandaar die vergelijking met die zaadcelletjes.
Als je niet ingrijpt wordt het een kind ja. Voorbehoedsmiddelen ook maar de prullenbak in dan? Is tenslotte ook niets anders dan voorkomen dat er een kind ontstaat.
Kijk, onnadenkende figuren heb en hou je altijd, maar over het algemeen gaat een vrouw echt niet over één nacht ijs als ze besluit tot abortus. Daar heeft zij haar redenen voor. En aangezien het háár buik is, háár leven, háár toekomst, tellen voor mij háár redenen. Als die voor háár doorslaggevend zijn, dan hebben voor mij die redenen voldoende bestaansrecht. Daar hoeft geen hele toetsingscommissie aan te pas te komen. Wie kan voor een ander beslissen wat een al dan niet geldige reden is om wel of geen kinderen op de wereld te zetten?
"Er is ook nog altijd een verschil tussen je kind vermoorden en abortus plegen."
Echt waar? Moet je me toch eens uitleggen dan. En kom dan niet weer met het non-argument 'het is nog maar een klompje cellen dat niet denkt'. Want dat klompje cellen IS toevallig je kind en het WORDT daadwerkelijk om zeep gebracht.
Het gebrabbel over zaadcellen slaat al helemaal nergens op. MM is vast en zeker een kerel.
Nee hoor, ben 100% vrouw. En blij dat ik in een samenleving leef waarin ik het recht heb om een ongewenste zwangerschap te laten beëindigen. Dat wil niet zeggen dat ík abortus zou laten plegen (nú niet in ieder geval, ben 27 en zou graag een kind willen, niet persé nu, maar als het komt dan is het welkom) maar ik ben blij dat ik de keuze heb.
Dat klompje cellen is níet je kind, het is je kind in wording. En dat "in wording", daar zit -voor mij althans- precies dat verschil tussen moord en abortus. Moord is het beëindigen van een reeds bestaand leven, niet van iets dat een leven wordt als je maar niet ingrijpt.
De cellen, het kind in wording dus, hebben geen bewustzijn, geen gevoelens, geen emoties, geen pijnbesef etc. Zullen er dus niet rouwig om zijn als ze ten prooi vallen aan de zuigpomp, dus vandaar dat ik even móest ageren tegen Durakjes verhaal. Vandaar die vergelijking met die zaadcelletjes.
Als je niet ingrijpt wordt het een kind ja. Voorbehoedsmiddelen ook maar de prullenbak in dan? Is tenslotte ook niets anders dan voorkomen dat er een kind ontstaat.
Kijk, onnadenkende figuren heb en hou je altijd, maar over het algemeen gaat een vrouw echt niet over één nacht ijs als ze besluit tot abortus. Daar heeft zij haar redenen voor. En aangezien het háár buik is, háár leven, háár toekomst, tellen voor mij háár redenen. Als die voor háár doorslaggevend zijn, dan hebben voor mij die redenen voldoende bestaansrecht. Daar hoeft geen hele toetsingscommissie aan te pas te komen. Wie kan voor een ander beslissen wat een al dan niet geldige reden is om wel of geen kinderen op de wereld te zetten?
vrijdag 23 november 2007 om 15:25
quote:complicated schreef op 23 november 2007 @ 00:38:
Dat 'vlees eten' vind ik altijd zo'n kulargument. Er is nogal een verschil tussen een stukje scharrelvlees van een kippetje eten, dat een heerlijk leven heeft gekend, en je eigen kind om zeep helpen.
Misschien eet je zelf scharrelvlees. Maar feit is dat een heleboel mensen dit niet doen, en dat die dieren helemaal geen fijn leven hebben voordat ze dus vermoord worden en bij ons als plakjes op ons bordje liggen.
Feit is wel, dat ik JOU daar niet tegen hoor protesteren.
En als je het dus niet erg vind dat andere mensen vlees eten, dan zou je je er ook niet druk om moeten maken dat ANDERE mensen een abortus hebben.
Dat 'vlees eten' vind ik altijd zo'n kulargument. Er is nogal een verschil tussen een stukje scharrelvlees van een kippetje eten, dat een heerlijk leven heeft gekend, en je eigen kind om zeep helpen.
Misschien eet je zelf scharrelvlees. Maar feit is dat een heleboel mensen dit niet doen, en dat die dieren helemaal geen fijn leven hebben voordat ze dus vermoord worden en bij ons als plakjes op ons bordje liggen.
Feit is wel, dat ik JOU daar niet tegen hoor protesteren.
En als je het dus niet erg vind dat andere mensen vlees eten, dan zou je je er ook niet druk om moeten maken dat ANDERE mensen een abortus hebben.
vrijdag 23 november 2007 om 18:28
Onzin, Toet. Ik ben het helemaal niet met je eens dat het feit dat wij dieren eten (als geboren omnivoren, let wel) mij de mond moet snoeren als ik niet zo wegloop met het idee van je eigen kinderen om zeep helpen. Bovendien gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen dat ik -- ondanks mijn grote hart voor dieren -- het leven van een kind net iets hoger aansla dan het leven van een scharrelkip.
vrijdag 23 november 2007 om 18:42
Ik vind abortus ook niet te vergelijken met het eten van vlees. Er zit nogal een verschil tussen mensen en pak 'm beet een koe, kip, rat of hond.
Er zit ook een groot verschil tussen een volgroeid, levensvatbaar embryo en een niet levensvatbare foetus. Waarbij ik wel moet zeggen dat ik allerhande kunstgrepen om het buiten de baarmoeder in leven te houden niet meetel. Ik vind dat we daar te ver in doorslaan (dat het kán zegt niet dat het dan ook móet) Maar dat is een andere discussie.
En dan vind ik ook een groot verschil zitten tussen het leven van de moeder en haar recht op zelfbeschikking van haar leven en haar lichaam en dat van een embryo. Dat is wel een leven maar het heeft geen leven, als je begrijpt wat ik bedoel.
Het heeft eigenlijk geen zin deze discussie te voeren als men de emoties hier de bovenhand laat voeren. Ik ben niet zo gevoelig voor argumenten als 'je vermoordt een kind' maar ook niet voor 'wat nou als de vrouw in kwestie verkracht is'.
Er zit ook een groot verschil tussen een volgroeid, levensvatbaar embryo en een niet levensvatbare foetus. Waarbij ik wel moet zeggen dat ik allerhande kunstgrepen om het buiten de baarmoeder in leven te houden niet meetel. Ik vind dat we daar te ver in doorslaan (dat het kán zegt niet dat het dan ook móet) Maar dat is een andere discussie.
En dan vind ik ook een groot verschil zitten tussen het leven van de moeder en haar recht op zelfbeschikking van haar leven en haar lichaam en dat van een embryo. Dat is wel een leven maar het heeft geen leven, als je begrijpt wat ik bedoel.
Het heeft eigenlijk geen zin deze discussie te voeren als men de emoties hier de bovenhand laat voeren. Ik ben niet zo gevoelig voor argumenten als 'je vermoordt een kind' maar ook niet voor 'wat nou als de vrouw in kwestie verkracht is'.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 23 november 2007 om 19:17
quote:absoluteEinstein schreef op 23 november 2007 @ 09:23:
[...]
Inderdaad, anti-abortusdames, hoe praten jullie je hier uit?
Zijn jullie ook tegen IVF?Het gaat niet om de techniek. Ja, in beide gevallen vernietig je embroy's, maar de omstandigheden waaronder je die embroy's vernietigt zijn wel degelijk anders. Kies je voor ivf dan kies je voor het krijgen van een kind; kies je voor abortus dan kies je dus niet voor een kind.
[...]
Inderdaad, anti-abortusdames, hoe praten jullie je hier uit?
Zijn jullie ook tegen IVF?Het gaat niet om de techniek. Ja, in beide gevallen vernietig je embroy's, maar de omstandigheden waaronder je die embroy's vernietigt zijn wel degelijk anders. Kies je voor ivf dan kies je voor het krijgen van een kind; kies je voor abortus dan kies je dus niet voor een kind.
vrijdag 23 november 2007 om 19:29
quote:traincha2 schreef op 23 november 2007 @ 19:17:
[...]
Het gaat niet om de techniek. Ja, in beide gevallen vernietig je embroy's, maar de omstandigheden waaronder je die embroy's vernietigt zijn wel degelijk anders. Kies je voor ivf dan kies je voor het krijgen van een kind; kies je voor abortus dan kies je dus niet voor een kind.Het gaat erom hoe mensen in de omgeving reageren. Als een vrouw IVF ondergaat krijgt ze van alle kanten steun, maar als een vrouw een abortus ondergaat, wordt ze van veel kanten veroordeeld. Dus als je wél kinderen wil, krijg je steun en als géén kinderen wil, word je veroordeeld. Neigt naar discriminatie.
[...]
Het gaat niet om de techniek. Ja, in beide gevallen vernietig je embroy's, maar de omstandigheden waaronder je die embroy's vernietigt zijn wel degelijk anders. Kies je voor ivf dan kies je voor het krijgen van een kind; kies je voor abortus dan kies je dus niet voor een kind.Het gaat erom hoe mensen in de omgeving reageren. Als een vrouw IVF ondergaat krijgt ze van alle kanten steun, maar als een vrouw een abortus ondergaat, wordt ze van veel kanten veroordeeld. Dus als je wél kinderen wil, krijg je steun en als géén kinderen wil, word je veroordeeld. Neigt naar discriminatie.
vrijdag 23 november 2007 om 19:45
quote:Mariska76 schreef op 23 november 2007 @ 19:29:
[...]
Het gaat erom hoe mensen in de omgeving reageren. Als een vrouw IVF ondergaat krijgt ze van alle kanten steun, maar als een vrouw een abortus ondergaat, wordt ze van veel kanten veroordeeld. Dus als je wél kinderen wil, krijg je steun en als géén kinderen wil, word je veroordeeld. Neigt naar discriminatie.Je wordt altijd veroordeeld als je een beslissing neemt die maatschappelijk gezien afwijkt van de norm. Dat is net als met vreemdgaan. Dat vindt "men" ook niet kunnen. Heeft niks met discriminatie te maken. En ook als je wel kinderen wilt, krijg je ook niet altijd steun.
[...]
Het gaat erom hoe mensen in de omgeving reageren. Als een vrouw IVF ondergaat krijgt ze van alle kanten steun, maar als een vrouw een abortus ondergaat, wordt ze van veel kanten veroordeeld. Dus als je wél kinderen wil, krijg je steun en als géén kinderen wil, word je veroordeeld. Neigt naar discriminatie.Je wordt altijd veroordeeld als je een beslissing neemt die maatschappelijk gezien afwijkt van de norm. Dat is net als met vreemdgaan. Dat vindt "men" ook niet kunnen. Heeft niks met discriminatie te maken. En ook als je wel kinderen wilt, krijg je ook niet altijd steun.
vrijdag 23 november 2007 om 19:50
Het blijft toch altijd een gevoelig onderwerp, ook hier op het viva forum, merk ik....
Zelf ben ik toen ik 23 was, ongepland zwanger geraakt, was pas bij mijn toenmalige vriend (3 maanden) en het was raak, ondanks mijn pilgebruik. (slikte toen de microgynon 30)
Na wikken en wegen, zei mijn gevoel dat ik het kindje wilde houden...
(Ja, ik praatte toen over een kindje, want zo voelde het, ook al is het gynetisch gezien een hoopje cellen zoals hier een paar keer word genoemd)
Heb nu een zoon van 2.5 jaar en ben heel erg trots op hem, soms merk ik dat ik er niet helemaal klaar voor was, maar ben heel erg blij dat ik toen de keuze heb genomen om ervoor te gaan, al is het wel zwaar als je er eigenlijk niet helemaal klaar voor bent, maar voor zo'n keuze als 'abortus' wil je niet komen te staan, dat is zo moeilijk.....en vooral zoiets persoonlijks!
Toch gebeurde het......
Ik en mijn vriend gingen uit elkaar en een jaar later ontmoette ik mijn huidige vriend. Na 6 maanden was het weer raak. Zwanger ondanks de pil. weer! Terwijl ik een zwaardere pil had genomen ( de M. 50) weer zwanger. Mijn wereld stortte in, kwam ik nou echt weer voor die keuze te staan?
Voor mijn gevoel kon ik het niet opbrengen, vele anderen zeiden dingen als: 'je hebt er toch al 1, kan er net zo goed een 2e bij' Verschrikkelijk! Het is geen boodschappen die je even doet..................
Op dat moment wist ik hoe het was om moeder te zijn, en wat voor een taak het is. Psychisch was ik eigenlijk niet toe aan de eerste zwangerschap, dan al helemaal niet aan een tweede, hoe wreed het misschien voor anderen klinkt; ik moest voor mezelf kiezen! Ook voor de vader, want net bij elkaar, misschien zouden we het dan ook niet samen reden, en dn zit je met 2 kinderen van 2 verschillende vaders, daar moet je idd lak aan hebben, maar ik kon het niet aanzien dat te laten gebeuren omdat ook mijn huidige vriend niet toe aan een vaderschap was...
Uiteindelijk kies je dan ook voor je kind, want wat heeft je kindje eraan als zijn of haar moeder haar eigenlijk niet aankan? Niets........Met pijn in mijn hart ben ik 'het' ondergaan.
Wel in een kliniek in het Noorden van het land, zodat ik geheel onder narcose ging, denk dat dat een hele hoop scheelt want heb niets gevoeld of gemerkt ervan. Daarna gelijk een spiraal laten plaatsen want zo'n keuze wil je nooit meer maken. Na onderzoek bleek de pil niet bij mij aan te slaan, als ik dat had geweten...
Tot nu toe geen spijt van beslissing, en erg blij met mijn zoontje ook al is het afentoe moeilijk. Wel denk ik vaak terug aan het moment, zoiets moet je ook niet verstoppen.
Nog steeds bij mijn vriend en hopelijk krijgen we later (lees, over een paar jaar) een mooie nieuwe kans om vader en moeder te worden en dan er voor te gaan zoals het goed voelt.
Abortus is en blijft een moeilijk onderwerp, het is net zoals smaak.........er valt niet over te twisten...
Voor mensen die het op dit moment meemaken, alle sterkte toegewenst!
Femme
Zelf ben ik toen ik 23 was, ongepland zwanger geraakt, was pas bij mijn toenmalige vriend (3 maanden) en het was raak, ondanks mijn pilgebruik. (slikte toen de microgynon 30)
Na wikken en wegen, zei mijn gevoel dat ik het kindje wilde houden...
(Ja, ik praatte toen over een kindje, want zo voelde het, ook al is het gynetisch gezien een hoopje cellen zoals hier een paar keer word genoemd)
Heb nu een zoon van 2.5 jaar en ben heel erg trots op hem, soms merk ik dat ik er niet helemaal klaar voor was, maar ben heel erg blij dat ik toen de keuze heb genomen om ervoor te gaan, al is het wel zwaar als je er eigenlijk niet helemaal klaar voor bent, maar voor zo'n keuze als 'abortus' wil je niet komen te staan, dat is zo moeilijk.....en vooral zoiets persoonlijks!
Toch gebeurde het......
Ik en mijn vriend gingen uit elkaar en een jaar later ontmoette ik mijn huidige vriend. Na 6 maanden was het weer raak. Zwanger ondanks de pil. weer! Terwijl ik een zwaardere pil had genomen ( de M. 50) weer zwanger. Mijn wereld stortte in, kwam ik nou echt weer voor die keuze te staan?
Voor mijn gevoel kon ik het niet opbrengen, vele anderen zeiden dingen als: 'je hebt er toch al 1, kan er net zo goed een 2e bij' Verschrikkelijk! Het is geen boodschappen die je even doet..................
Op dat moment wist ik hoe het was om moeder te zijn, en wat voor een taak het is. Psychisch was ik eigenlijk niet toe aan de eerste zwangerschap, dan al helemaal niet aan een tweede, hoe wreed het misschien voor anderen klinkt; ik moest voor mezelf kiezen! Ook voor de vader, want net bij elkaar, misschien zouden we het dan ook niet samen reden, en dn zit je met 2 kinderen van 2 verschillende vaders, daar moet je idd lak aan hebben, maar ik kon het niet aanzien dat te laten gebeuren omdat ook mijn huidige vriend niet toe aan een vaderschap was...
Uiteindelijk kies je dan ook voor je kind, want wat heeft je kindje eraan als zijn of haar moeder haar eigenlijk niet aankan? Niets........Met pijn in mijn hart ben ik 'het' ondergaan.
Wel in een kliniek in het Noorden van het land, zodat ik geheel onder narcose ging, denk dat dat een hele hoop scheelt want heb niets gevoeld of gemerkt ervan. Daarna gelijk een spiraal laten plaatsen want zo'n keuze wil je nooit meer maken. Na onderzoek bleek de pil niet bij mij aan te slaan, als ik dat had geweten...
Tot nu toe geen spijt van beslissing, en erg blij met mijn zoontje ook al is het afentoe moeilijk. Wel denk ik vaak terug aan het moment, zoiets moet je ook niet verstoppen.
Nog steeds bij mijn vriend en hopelijk krijgen we later (lees, over een paar jaar) een mooie nieuwe kans om vader en moeder te worden en dan er voor te gaan zoals het goed voelt.
Abortus is en blijft een moeilijk onderwerp, het is net zoals smaak.........er valt niet over te twisten...
Voor mensen die het op dit moment meemaken, alle sterkte toegewenst!
Femme
vrijdag 23 november 2007 om 20:03
quote:complicated schreef op 23 november 2007 @ 19:46:
Neigt naar terechte discriminatie. Het woord betekent letterlijk 'onderscheid' en ik vind dat je nogal wat onderscheid kunt maken tussen een techniek die is bedoeld om leven te helpen en een techniek die is bedoeld om leven te vernietigen.
Dus je negeert gewoon die embryo's die niet worden gebruikt bij IVF.
Neigt naar terechte discriminatie. Het woord betekent letterlijk 'onderscheid' en ik vind dat je nogal wat onderscheid kunt maken tussen een techniek die is bedoeld om leven te helpen en een techniek die is bedoeld om leven te vernietigen.
Dus je negeert gewoon die embryo's die niet worden gebruikt bij IVF.
zaterdag 24 november 2007 om 10:37
zaterdag 24 november 2007 om 11:07
quote:complicated schreef op 23 november 2007 @ 18:28:
Bovendien gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen dat ik -- ondanks mijn grote hart voor dieren -- het leven van een kind net iets hoger aansla dan het leven van een scharrelkip.Ja wij ook, maar de vergelijking is dus tussen een klompje cellen en een volgroeide scharrelkip, (of lammetje of varkentje). Maar je hebt gelukkig net al toegegeven (in de discussie met Int) dat zo'n klompje cellen best vernietigd mag worden als het gaat om IVF.
Nou dan zijn we het toch helemaal eens met elkaar.
Bovendien gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen dat ik -- ondanks mijn grote hart voor dieren -- het leven van een kind net iets hoger aansla dan het leven van een scharrelkip.Ja wij ook, maar de vergelijking is dus tussen een klompje cellen en een volgroeide scharrelkip, (of lammetje of varkentje). Maar je hebt gelukkig net al toegegeven (in de discussie met Int) dat zo'n klompje cellen best vernietigd mag worden als het gaat om IVF.
Nou dan zijn we het toch helemaal eens met elkaar.
zaterdag 24 november 2007 om 15:13
Nee hoor, de vergelijking is tussen een kind en een scharrelkip. En dat weet jij best, jij schalkje! En jij weet ook best dat ik juist he-le-máál niet heb toegegeven dat 'dat klompje cellen' best vernietigd mag worden. Ik heb alleen maar gezegd (tot 3 of 4 keer toe) dat ik vind dat er verschil zit tussen een handeling verrichten om leven te wekken en een handeling verrichten om leven te vernietigen.
Als je in een discussie de ander probeert jouw eigen woorden in de mond te leggen, heb je kennelijk zelf nogal moeite je punt goed te beargumenteren.
Als je in een discussie de ander probeert jouw eigen woorden in de mond te leggen, heb je kennelijk zelf nogal moeite je punt goed te beargumenteren.
zaterdag 24 november 2007 om 19:06
quote:complicated schreef op 24 november 2007 @ 15:13:
Nee hoor, de vergelijking is tussen een kind en een scharrelkip. En dat weet jij best, jij schalkje! En jij weet ook best dat ik juist he-le-máál niet heb toegegeven dat 'dat klompje cellen' best vernietigd mag worden. Ik heb alleen maar gezegd (tot 3 of 4 keer toe) dat ik vind dat er verschil zit tussen een handeling verrichten om leven te wekken en een handeling verrichten om leven te vernietigen.
Als je in een discussie de ander probeert jouw eigen woorden in de mond te leggen, heb je kennelijk zelf nogal moeite je punt goed te beargumenteren.Een feit is dat jij het niet erg vind om een klomp cellen te vernietigen als het in een petri-dis zit dus, maar als die klomp cellen ineens in een vrouw zitten en je vernietigt die, dan vind je het opeens NIET OK.
Nee hoor, de vergelijking is tussen een kind en een scharrelkip. En dat weet jij best, jij schalkje! En jij weet ook best dat ik juist he-le-máál niet heb toegegeven dat 'dat klompje cellen' best vernietigd mag worden. Ik heb alleen maar gezegd (tot 3 of 4 keer toe) dat ik vind dat er verschil zit tussen een handeling verrichten om leven te wekken en een handeling verrichten om leven te vernietigen.
Als je in een discussie de ander probeert jouw eigen woorden in de mond te leggen, heb je kennelijk zelf nogal moeite je punt goed te beargumenteren.Een feit is dat jij het niet erg vind om een klomp cellen te vernietigen als het in een petri-dis zit dus, maar als die klomp cellen ineens in een vrouw zitten en je vernietigt die, dan vind je het opeens NIET OK.
zaterdag 24 november 2007 om 19:20
En het doel heiligt de middelen? Ik zie het verschil dus niet. Is het nobeler om (en ik gebruik nu even jouw terminologie) je kind tussen het afval te dumpen en te vermoorden omdat je door die ivf mogelijk wel een kind krijgt?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 24 november 2007 om 20:41
Voor jullie allebei geldt dat ik -- nogmaals en ik herhaal het niet vaker -- heb gezegd dat ik verschil zie tussen een embryo vernietigen om een ander embryo te kunnen laten leven of puur een embryo te vernietigen om het te vernietigen. Net zoals ik verschil zou zien tussen bijvoorbeeld gecontroleerd een stuk land afbranden om er later weer te kunnen verbouwen of een bosbrand stichten puur om maar van een stuk prachtige natuur af te zijn.
