Actueel
alle pijlers
Anouscha Nzume, Sylvana etc.
woensdag 26 april 2017 om 16:51
Waarom krijgen deze vrouwen een podium om hun racistische uitlatingen tentoon te spreiden? Wat als ik , een blanke vrouw, een boek zou schrijven met als titel "Hallo zwarte mensen". Wat als ik als blanke vrouw keer op keer op tv zou klagen dat alle zwarten racistisch zijn en dat het echt vreselijk leven hier is, ondanks dat er genoeg mensen zijn die naar deze twee dames luisteren, een sprookjesfiguur aanpassen in de hoop dat het nu minder kwetsend is, ieder jaar Keti Koti en andere festivals toestaan, op scholen de slavernij onderwijzen etc. etc.
Iemand als Rosa Parks, Nelson Mandela, dat waren pas helden, die streden voor gelijkheid in een zeer ongelijk land. Dat is Nederland gewoon niet.
Iemand als Rosa Parks, Nelson Mandela, dat waren pas helden, die streden voor gelijkheid in een zeer ongelijk land. Dat is Nederland gewoon niet.
zaterdag 6 mei 2017 om 13:45
quote:Valia_1 schreef op 06 mei 2017 @ 13:42:
[...]
Zo kan je toch best praten over je angsten voor discriminatie ed met betrekking tot je kinderen? Mensen zullen dat inderdaad niet 100% kunnen begrijpen als ze er zelf niet mee te maken hebben (gehad) maar ze kunnen wel begrijpen dat je hier je zorgen over maakt bijvoorbeeld of er verdriet van hebtFV kan hier al niet eens anoniem vertellen dat zij weleens discriminatie ervaart. Hoeft niemand van de blanke forummers zich persoonlijk aan te trekken, maar dat gebeurt dan toch. Waarom zou ze dat dan ineens wel met collega's kunnen bespreken?
[...]
Zo kan je toch best praten over je angsten voor discriminatie ed met betrekking tot je kinderen? Mensen zullen dat inderdaad niet 100% kunnen begrijpen als ze er zelf niet mee te maken hebben (gehad) maar ze kunnen wel begrijpen dat je hier je zorgen over maakt bijvoorbeeld of er verdriet van hebtFV kan hier al niet eens anoniem vertellen dat zij weleens discriminatie ervaart. Hoeft niemand van de blanke forummers zich persoonlijk aan te trekken, maar dat gebeurt dan toch. Waarom zou ze dat dan ineens wel met collega's kunnen bespreken?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 6 mei 2017 om 13:45
quote:missie_m schreef op 06 mei 2017 @ 13:17:
[...]
Ik snap het ook niet. Ik had tig jaren geleden een klasgenootje met een donkere kleur, zo donker wat niet van een week zonnebaden kan zijn ontstaan. Maar ze was gewoon 'eentje van ons'. Ze hoorde er gewoon bij. Op het werk had ik ook collega's die een andere kleur hebben dan de andere collega's. Het zou fout van mij zijn om hen te vragen of ze zich wel thuis voelen want ze zijn gewoon hier thuis. Ik zou me eerder ongemakkelijk kunnen voelen als ik de nieuwe collega zou zijn.
Blank, donkerblank, lichtblank, bleek. Tja dat heb je in Holland nou eenmaal meer dan in Afrika of Suriname.Daar kun je de rest toch niet op afrekenen.
Klagen omdat men geen vent kan vinden vanwege de huidskleur vind ik beledigend voor alle mensen met een iets andere kleur. Dan maakt ze zelf onderscheid.
Als ze geen vent kan vinden wat bij haar past moet ze eens stoppen met zoeken (het lijkt een obsessie) dan komt er vast 'de ware' vanzelf aanwaaien. Je leest echt maar half en trekt conclusies die nergens op slaan
[...]
Ik snap het ook niet. Ik had tig jaren geleden een klasgenootje met een donkere kleur, zo donker wat niet van een week zonnebaden kan zijn ontstaan. Maar ze was gewoon 'eentje van ons'. Ze hoorde er gewoon bij. Op het werk had ik ook collega's die een andere kleur hebben dan de andere collega's. Het zou fout van mij zijn om hen te vragen of ze zich wel thuis voelen want ze zijn gewoon hier thuis. Ik zou me eerder ongemakkelijk kunnen voelen als ik de nieuwe collega zou zijn.
Blank, donkerblank, lichtblank, bleek. Tja dat heb je in Holland nou eenmaal meer dan in Afrika of Suriname.Daar kun je de rest toch niet op afrekenen.
Klagen omdat men geen vent kan vinden vanwege de huidskleur vind ik beledigend voor alle mensen met een iets andere kleur. Dan maakt ze zelf onderscheid.
Als ze geen vent kan vinden wat bij haar past moet ze eens stoppen met zoeken (het lijkt een obsessie) dan komt er vast 'de ware' vanzelf aanwaaien. Je leest echt maar half en trekt conclusies die nergens op slaan
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 6 mei 2017 om 13:46
quote:Case-je schreef op 06 mei 2017 @ 13:41:
[...]
Dat ik weet dat wanneer witte mensen de standaard zijn in reclames en programma's, dit nog steeds niet automatisch als gevolg heeft dat ik mij daarmee identificeer of mij herken in hen. Maar dat kan ik weten, omdat ik in een samenleving leef als witte met daarin standaard witte mensen in reclames en programma's. Mensen met een andere huidskleur hebben niet het voordeel dat te kunnen ontdekken.Ah zo ik snap het. Ik merk als ik in mijn land van herkomst ben (ik kijk hier nauwelijks tv meer en daar al helemaal niet) dat het wel een verademing is om donkere mensen te zien in reclames op straat en in de media. Dat betekent niet dat ik me automatisch met ze identificeer want uiteindelijk ben ik daar ook 'te gast'. Maar ondanks dat, 'herken' ik mezelf toch wel een beetje.
[...]
Dat ik weet dat wanneer witte mensen de standaard zijn in reclames en programma's, dit nog steeds niet automatisch als gevolg heeft dat ik mij daarmee identificeer of mij herken in hen. Maar dat kan ik weten, omdat ik in een samenleving leef als witte met daarin standaard witte mensen in reclames en programma's. Mensen met een andere huidskleur hebben niet het voordeel dat te kunnen ontdekken.Ah zo ik snap het. Ik merk als ik in mijn land van herkomst ben (ik kijk hier nauwelijks tv meer en daar al helemaal niet) dat het wel een verademing is om donkere mensen te zien in reclames op straat en in de media. Dat betekent niet dat ik me automatisch met ze identificeer want uiteindelijk ben ik daar ook 'te gast'. Maar ondanks dat, 'herken' ik mezelf toch wel een beetje.
zaterdag 6 mei 2017 om 13:46
quote:curlycurla schreef op 06 mei 2017 @ 13:35:
[...]
Daarnaast zijn er ook heel veel mensen die dat wel raar vinden. Voorbeeldje: op de instagramaccount van een online makeupwinkel is er een keer gevraagd of het ook mogelijk is om swatches te laten zien op de getinte huid. Op deze manier kunnen wij ook oordelen hoe de kleuren eruit zien op onze huid en of het dan wel de moeite waar is om het product te kopen.
Van de reacties viel ik stijl achterover. Degene die het account beheerde was ronduit onbeschoft want wat dachten we wel? We moesten gewoon niet zo zeuren en toen een aantal dames aangaven dat ze het best gratis zouden willen doen, werd daar niet eens op gereageerd. Daarna bemoeide een aantal andere mensen zich ermee die totaal niet snapte wat het probleem was. Nu is dit opzich geen wereldprobleem, maar zulke dingen maak ik vaker mee.
En dan hebben we het nu gewoon over een toevoeging waar er niets weggenomen zou worden van de ander.
Dit bedoel ik dus met dat het altijd direct een Enorm Ding is. Denk je gewoon een doodgewone alledaagse, niet heel belangrijke maar zou op zich wel fijn zijn, vraag te stellen, wordt het altijd direct een Enorm Ding. Waarbij je je moet gaan verdedigen, excuses moet gaan maken dat je heus niet bedoelde dat de ander een racist is, tig pagina's uitleggen wat je nu wel bedoelde, etcetera, etcetera. Terwijl je gewoon een onschuldige vraag stelde over of Truus die make up ook misschien op een donkere huid kon laten zien. Gewoon, omdat dat handig is.
Zo naar vind ik dat.
[...]
Daarnaast zijn er ook heel veel mensen die dat wel raar vinden. Voorbeeldje: op de instagramaccount van een online makeupwinkel is er een keer gevraagd of het ook mogelijk is om swatches te laten zien op de getinte huid. Op deze manier kunnen wij ook oordelen hoe de kleuren eruit zien op onze huid en of het dan wel de moeite waar is om het product te kopen.
Van de reacties viel ik stijl achterover. Degene die het account beheerde was ronduit onbeschoft want wat dachten we wel? We moesten gewoon niet zo zeuren en toen een aantal dames aangaven dat ze het best gratis zouden willen doen, werd daar niet eens op gereageerd. Daarna bemoeide een aantal andere mensen zich ermee die totaal niet snapte wat het probleem was. Nu is dit opzich geen wereldprobleem, maar zulke dingen maak ik vaker mee.
En dan hebben we het nu gewoon over een toevoeging waar er niets weggenomen zou worden van de ander.
Dit bedoel ik dus met dat het altijd direct een Enorm Ding is. Denk je gewoon een doodgewone alledaagse, niet heel belangrijke maar zou op zich wel fijn zijn, vraag te stellen, wordt het altijd direct een Enorm Ding. Waarbij je je moet gaan verdedigen, excuses moet gaan maken dat je heus niet bedoelde dat de ander een racist is, tig pagina's uitleggen wat je nu wel bedoelde, etcetera, etcetera. Terwijl je gewoon een onschuldige vraag stelde over of Truus die make up ook misschien op een donkere huid kon laten zien. Gewoon, omdat dat handig is.
Zo naar vind ik dat.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 6 mei 2017 om 13:47
quote:curlycurla schreef op 06 mei 2017 @ 13:35:
[...]
Daarnaast zijn er ook heel veel mensen die dat wel raar vinden. Voorbeeldje: op de instagramaccount van een online makeupwinkel is er een keer gevraagd of het ook mogelijk is om swatches te laten zien op de getinte huid. Op deze manier kunnen wij ook oordelen hoe de kleuren eruit zien op onze huid en of het dan wel de moeite waar is om het product te kopen.
Van de reacties viel ik stijl achterover. Degene die het account beheerde was ronduit onbeschoft want wat dachten we wel? We moesten gewoon niet zo zeuren en toen een aantal dames aangaven dat ze het best gratis zouden willen doen, werd daar niet eens op gereageerd. Daarna bemoeide een aantal andere mensen zich ermee die totaal niet snapte wat het probleem was. Nu is dit opzich geen wereldprobleem, maar zulke dingen maak ik vaker mee.
En dan hebben we het nu gewoon over een toevoeging waar er niets weggenomen zou worden van de ander.Bizar zeg. Herken het wel. Sowieso merk je bijvoorbeeld op gebied van foundation dat het erg op de witte mens is toegespitst.
[...]
Daarnaast zijn er ook heel veel mensen die dat wel raar vinden. Voorbeeldje: op de instagramaccount van een online makeupwinkel is er een keer gevraagd of het ook mogelijk is om swatches te laten zien op de getinte huid. Op deze manier kunnen wij ook oordelen hoe de kleuren eruit zien op onze huid en of het dan wel de moeite waar is om het product te kopen.
Van de reacties viel ik stijl achterover. Degene die het account beheerde was ronduit onbeschoft want wat dachten we wel? We moesten gewoon niet zo zeuren en toen een aantal dames aangaven dat ze het best gratis zouden willen doen, werd daar niet eens op gereageerd. Daarna bemoeide een aantal andere mensen zich ermee die totaal niet snapte wat het probleem was. Nu is dit opzich geen wereldprobleem, maar zulke dingen maak ik vaker mee.
En dan hebben we het nu gewoon over een toevoeging waar er niets weggenomen zou worden van de ander.Bizar zeg. Herken het wel. Sowieso merk je bijvoorbeeld op gebied van foundation dat het erg op de witte mens is toegespitst.
zaterdag 6 mei 2017 om 13:49
En natuurlijk heb je niet met iedereen evenveel gemeen. Ik zit regelmatig met een paar wat oudere collega's (kinderen zijn al volwassen, lopen zelf tegen hun pensioen aan) en natuurlijk hebben hele andere ervaringen op dit moment maar er zijn ook dingen waar we wel prima over kunnen praten (actualiteiten, ons werk, de vakantie...) en bepaalde ervaringen zijn ook gewoon universeel (ook zij hebben problemen met hun familie, vrienden...)Soms praten ze inderdaad over onderwerpen waar ik weinig mee heb maar andere keren hebben we hele leuke gesprekken over van alles en nog wat. En ik weet ook zeker dat ondanks dat zij ongeveer van dezelfde leeftijd zijn er ook zaken zijn waarin ze elkaar niet begrijpen. Een van hun heeft bijvoorbeeld geen man en kinderen dus die zal de verhalen over de volwassen kinderen en hun trouwpartijen, studies, banen en verhuizingen ook niet altijd even spannend vinden. Zij zal misschien weer andere zaken hebben die de getrouwde vrouwen met kinderen weer niet begrijpen of geen interesse in hebben.
zaterdag 6 mei 2017 om 13:53
quote:Sjarel schreef op 06 mei 2017 @ 13:47:
[...]
Bizar zeg. Herken het wel. Sowieso merk je bijvoorbeeld op gebied van foundation dat het erg op de witte mens is toegespitst.
Klopt. Veel Amerikaanse merken die mijn kleur wel in hun assortiment hebben, worden hier in NL niet verkocht. Want zogenaamd verkoopt het niet.. wel dus, want als ik in Amerika ben dan koop ik het of ik bestel het online. Dat laatste is dan ook weer een gok, want terugsturen gaat ook niet altijd. Dus beperk ik me maar tot de paar merken waar ik wel terecht kan.
Is een luxeprobleem, geef ik toe, maar als makeup-freak is het wel heel erg leuk om je hobby gewoon zonder restricties te kunnen uitvoeren.
[...]
Bizar zeg. Herken het wel. Sowieso merk je bijvoorbeeld op gebied van foundation dat het erg op de witte mens is toegespitst.
Klopt. Veel Amerikaanse merken die mijn kleur wel in hun assortiment hebben, worden hier in NL niet verkocht. Want zogenaamd verkoopt het niet.. wel dus, want als ik in Amerika ben dan koop ik het of ik bestel het online. Dat laatste is dan ook weer een gok, want terugsturen gaat ook niet altijd. Dus beperk ik me maar tot de paar merken waar ik wel terecht kan.
Is een luxeprobleem, geef ik toe, maar als makeup-freak is het wel heel erg leuk om je hobby gewoon zonder restricties te kunnen uitvoeren.
zaterdag 6 mei 2017 om 13:54
quote:Valia_1 schreef op 06 mei 2017 @ 13:49:
En natuurlijk heb je niet met iedereen evenveel gemeen. Ik zit regelmatig met een paar wat oudere collega's (kinderen zijn al volwassen, lopen zelf tegen hun pensioen aan) en natuurlijk hebben hele andere ervaringen op dit moment maar er zijn ook dingen waar we wel prima over kunnen praten (actualiteiten, ons werk, de vakantie...) en bepaalde ervaringen zijn ook gewoon universeel (ook zij hebben problemen met hun familie, vrienden...)Soms praten ze inderdaad over onderwerpen waar ik weinig mee heb maar andere keren hebben we hele leuke gesprekken over van alles en nog wat. En ik weet ook zeker dat ondanks dat zij ongeveer van dezelfde leeftijd zijn er ook zaken zijn waarin ze elkaar niet begrijpen. Een van hun heeft bijvoorbeeld geen man en kinderen dus die zal de verhalen over de volwassen kinderen en hun trouwpartijen, studies, banen en verhuizingen ook niet altijd even spannend vinden. Zij zal misschien weer andere zaken hebben die de getrouwde vrouwen met kinderen weer niet begrijpen of geen interesse in hebben.
Het gaat niet over even spannend vinden, over gedeelde interesses.
Het gaat over 's avonds in het donker lopen en zien dat mensen oversteken. Het gaat over aanbellen met een collecte en merken dat mensen denken dat je met een babbeltruc hebt aangebeld. Het gaat over naar een speciale kapper moeten omdat de grote ketens niet zijn opgeleid voor jouw haar. Het gaat over naar de Hema gaan en huidskleurige panty's willen kopen en dan naar " zwart " of " donkerbruin " moeten grijpen, maar iig niet naar iets in de kleur van jouw huid. Het gaat over dat jouw kind de disco niet in komt en zijn vrienden wel. Dat gaat toch veel verder of over hele andere dingen dan mijn kinderen zijn ouder dan die van jou? Dat gaat over altijd anders benaderd en gezien worden.
En natuurlijk heb je niet met iedereen evenveel gemeen. Ik zit regelmatig met een paar wat oudere collega's (kinderen zijn al volwassen, lopen zelf tegen hun pensioen aan) en natuurlijk hebben hele andere ervaringen op dit moment maar er zijn ook dingen waar we wel prima over kunnen praten (actualiteiten, ons werk, de vakantie...) en bepaalde ervaringen zijn ook gewoon universeel (ook zij hebben problemen met hun familie, vrienden...)Soms praten ze inderdaad over onderwerpen waar ik weinig mee heb maar andere keren hebben we hele leuke gesprekken over van alles en nog wat. En ik weet ook zeker dat ondanks dat zij ongeveer van dezelfde leeftijd zijn er ook zaken zijn waarin ze elkaar niet begrijpen. Een van hun heeft bijvoorbeeld geen man en kinderen dus die zal de verhalen over de volwassen kinderen en hun trouwpartijen, studies, banen en verhuizingen ook niet altijd even spannend vinden. Zij zal misschien weer andere zaken hebben die de getrouwde vrouwen met kinderen weer niet begrijpen of geen interesse in hebben.
Het gaat niet over even spannend vinden, over gedeelde interesses.
Het gaat over 's avonds in het donker lopen en zien dat mensen oversteken. Het gaat over aanbellen met een collecte en merken dat mensen denken dat je met een babbeltruc hebt aangebeld. Het gaat over naar een speciale kapper moeten omdat de grote ketens niet zijn opgeleid voor jouw haar. Het gaat over naar de Hema gaan en huidskleurige panty's willen kopen en dan naar " zwart " of " donkerbruin " moeten grijpen, maar iig niet naar iets in de kleur van jouw huid. Het gaat over dat jouw kind de disco niet in komt en zijn vrienden wel. Dat gaat toch veel verder of over hele andere dingen dan mijn kinderen zijn ouder dan die van jou? Dat gaat over altijd anders benaderd en gezien worden.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 6 mei 2017 om 13:56
quote:blijfgewoonbianca schreef op 06 mei 2017 @ 13:45:
[...]
FV kan hier al niet eens anoniem vertellen dat zij weleens discriminatie ervaart. Hoeft niemand van de blanke forummers zich persoonlijk aan te trekken, maar dat gebeurt dan toch. Waarom zou ze dat dan ineens wel met collega's kunnen bespreken?
Dat weet ik niet. Ik hoor wel eens verhalen van collega's over discriminatie maar ik kan me voorstellen dat als je in een sociaal onveilige omgeving werkt je er niet over praat. Maar verder is het toch gewoon een onderwerp?
Toen mijn Chinese collega vorig jaar bepaalde feedback kreeg van zijn studenten gaf hij aan dat er misschien een racistische component aanzat. Daar hebben we het dan gewoon over en we kwamen tot de conclusie dat die kans inderdaad heel groot is (al kan je het nooit precies weten natuurlijk). Ik ben geen minderheid dus ik weet niet hoe het is om op die manier gediscrimineerd te worden maar ik kan toch wel naar zijn ervaringen luisteren?
[...]
FV kan hier al niet eens anoniem vertellen dat zij weleens discriminatie ervaart. Hoeft niemand van de blanke forummers zich persoonlijk aan te trekken, maar dat gebeurt dan toch. Waarom zou ze dat dan ineens wel met collega's kunnen bespreken?
Dat weet ik niet. Ik hoor wel eens verhalen van collega's over discriminatie maar ik kan me voorstellen dat als je in een sociaal onveilige omgeving werkt je er niet over praat. Maar verder is het toch gewoon een onderwerp?
Toen mijn Chinese collega vorig jaar bepaalde feedback kreeg van zijn studenten gaf hij aan dat er misschien een racistische component aanzat. Daar hebben we het dan gewoon over en we kwamen tot de conclusie dat die kans inderdaad heel groot is (al kan je het nooit precies weten natuurlijk). Ik ben geen minderheid dus ik weet niet hoe het is om op die manier gediscrimineerd te worden maar ik kan toch wel naar zijn ervaringen luisteren?
zaterdag 6 mei 2017 om 13:58
zaterdag 6 mei 2017 om 13:58
Ik denk idd dat met het noemen van white privilege er een soort collectief gevoel van aangevallen worden opkomt. Alsof je ergens van beschuldigd wordt waar je niks aan kunt doen.
Ergens is het wel vergelijkbaar met dat een moslim wordt aangesproken op dingen die door andere moslims gedaan worden en dat vinden "we" dan wel normaal zonder te zien dat we het andersom ook niet pikken. En misschien is dat ook weer een vorm van white privilege
Waar ik moeite mee heb, is het gevoel me te moeten verontschuldigen voor het feit dat ik blank ben en daardoor bepaalde privileges heb. Ik lees de voorbeelden, die herken ook en ik vind het ook heel rot dat veel mensen daar tegenaan lopen.
Ergens is het wel vergelijkbaar met dat een moslim wordt aangesproken op dingen die door andere moslims gedaan worden en dat vinden "we" dan wel normaal zonder te zien dat we het andersom ook niet pikken. En misschien is dat ook weer een vorm van white privilege
Waar ik moeite mee heb, is het gevoel me te moeten verontschuldigen voor het feit dat ik blank ben en daardoor bepaalde privileges heb. Ik lees de voorbeelden, die herken ook en ik vind het ook heel rot dat veel mensen daar tegenaan lopen.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 6 mei 2017 om 14:01
quote:Valia_1 schreef op 06 mei 2017 @ 13:56:
[...]
Dat weet ik niet. Ik hoor wel eens verhalen van collega's over discriminatie maar ik kan me voorstellen dat als je in een sociaal onveilige omgeving werkt je er niet over praat. Maar verder is het toch gewoon een onderwerp?
Toen mijn Chinese collega vorig jaar bepaalde feedback kreeg van zijn studenten gaf hij aan dat er misschien een racistische component aanzat. Daar hebben we het dan gewoon over en we kwamen tot de conclusie dat die kans inderdaad heel groot is (al kan je het nooit precies weten natuurlijk). Ik ben geen minderheid dus ik weet niet hoe het is om op die manier gediscrimineerd te worden maar ik kan toch wel naar zijn ervaringen luisteren?Hoe arrogant is het eigenlijk als " wij " besluiten dat het niet erg is om altijd de uitzondering te zijn terwijl " wij " die ervaring helemaal niet hebben? En als we die weleens ervaren hebben, op vakantie, dat die eigenlijk altijd positief is uit te leggen? Ja, het wordt strontirritant als je 80.000 keer met Aziaten op de foto moest, maar die hangen die foto wel op om trots te kunnen zeggen " kijk, dat is mijn vriendin uit Europa " . En ja, je betaalt meer dan de locale bevolking maar die zien ons wel als heel rijk, terwijl wij vaak het idee hebben dat donkere mensen geen nagel hebben om aan hun Arie te krabbelen.
[...]
Dat weet ik niet. Ik hoor wel eens verhalen van collega's over discriminatie maar ik kan me voorstellen dat als je in een sociaal onveilige omgeving werkt je er niet over praat. Maar verder is het toch gewoon een onderwerp?
Toen mijn Chinese collega vorig jaar bepaalde feedback kreeg van zijn studenten gaf hij aan dat er misschien een racistische component aanzat. Daar hebben we het dan gewoon over en we kwamen tot de conclusie dat die kans inderdaad heel groot is (al kan je het nooit precies weten natuurlijk). Ik ben geen minderheid dus ik weet niet hoe het is om op die manier gediscrimineerd te worden maar ik kan toch wel naar zijn ervaringen luisteren?Hoe arrogant is het eigenlijk als " wij " besluiten dat het niet erg is om altijd de uitzondering te zijn terwijl " wij " die ervaring helemaal niet hebben? En als we die weleens ervaren hebben, op vakantie, dat die eigenlijk altijd positief is uit te leggen? Ja, het wordt strontirritant als je 80.000 keer met Aziaten op de foto moest, maar die hangen die foto wel op om trots te kunnen zeggen " kijk, dat is mijn vriendin uit Europa " . En ja, je betaalt meer dan de locale bevolking maar die zien ons wel als heel rijk, terwijl wij vaak het idee hebben dat donkere mensen geen nagel hebben om aan hun Arie te krabbelen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 6 mei 2017 om 14:02
zaterdag 6 mei 2017 om 14:03
quote:Bruise schreef op 06 mei 2017 @ 14:01:
Je kan er ook een enorm ding van maken. Verkeerde fixatie. Blijf vooral kijken en je zal het vinden, zelfs als het er niet is.Je kan het ook niet willen zien. bewust blind zijn voor iets. Blijf vooral weg kijken en je zal het nooit zien, zelfs als het onder je neus gebeurt.
Je kan er ook een enorm ding van maken. Verkeerde fixatie. Blijf vooral kijken en je zal het vinden, zelfs als het er niet is.Je kan het ook niet willen zien. bewust blind zijn voor iets. Blijf vooral weg kijken en je zal het nooit zien, zelfs als het onder je neus gebeurt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 6 mei 2017 om 14:05
quote:blijfgewoonbianca schreef op 06 mei 2017 @ 13:54:
[...]
Het gaat niet over even spannend vinden, over gedeelde interesses.
Het gaat over 's avonds in het donker lopen en zien dat mensen oversteken. Het gaat over aanbellen met een collecte en merken dat mensen denken dat je met een babbeltruc hebt aangebeld. Het gaat over naar een speciale kapper moeten omdat de grote ketens niet zijn opgeleid voor jouw haar. Het gaat over naar de Hema gaan en huidskleurige panty's willen kopen en dan naar " zwart " of " donkerbruin " moeten grijpen, maar iig niet naar iets in de kleur van jouw huid. Het gaat over dat jouw kind de disco niet in komt en zijn vrienden wel. Dat gaat toch veel verder of over hele andere dingen dan mijn kinderen zijn ouder dan die van jou? Dat gaat over altijd anders benaderd en gezien worden.
Natuurlijk weten collega's dat niet als ze daar niet mee te maken hebben gehad. Maar dat geldt toch voor heel veel serieuze zaken? Kinderloosheid, ziekte, dood, een gehandicapt kind, verslaving? Als je dat niet hebt meegemaakt of er veel ervaring mee hebt dan zul je dat nooit 100% kunnen begrijpen. En zelfs dan. Ervaringen van mensen zijn ook anders.
Soms kan je over bepaalde zaken niet in een bepaalde omgeving spreken. En soms kan het wel maar zullen anderen je alsnog niet helemaal begrijpen. En soms kan juist iemand die het niet meemaakt het wel goed begrijpen.
Bijvoorbeeld discriminatie kan ik niet over meepraten, ik heb wel half allochtone kinderen maar ik heb met hun nog geen ervaring op dat gebied (zal vast wel komen). En dan nog. Dan zijn het de ervaringen van mijn kinderen. Niet mijn ervaringen. Dus dat beleef ik dan uiteraard ook anders.
[...]
Het gaat niet over even spannend vinden, over gedeelde interesses.
Het gaat over 's avonds in het donker lopen en zien dat mensen oversteken. Het gaat over aanbellen met een collecte en merken dat mensen denken dat je met een babbeltruc hebt aangebeld. Het gaat over naar een speciale kapper moeten omdat de grote ketens niet zijn opgeleid voor jouw haar. Het gaat over naar de Hema gaan en huidskleurige panty's willen kopen en dan naar " zwart " of " donkerbruin " moeten grijpen, maar iig niet naar iets in de kleur van jouw huid. Het gaat over dat jouw kind de disco niet in komt en zijn vrienden wel. Dat gaat toch veel verder of over hele andere dingen dan mijn kinderen zijn ouder dan die van jou? Dat gaat over altijd anders benaderd en gezien worden.
Natuurlijk weten collega's dat niet als ze daar niet mee te maken hebben gehad. Maar dat geldt toch voor heel veel serieuze zaken? Kinderloosheid, ziekte, dood, een gehandicapt kind, verslaving? Als je dat niet hebt meegemaakt of er veel ervaring mee hebt dan zul je dat nooit 100% kunnen begrijpen. En zelfs dan. Ervaringen van mensen zijn ook anders.
Soms kan je over bepaalde zaken niet in een bepaalde omgeving spreken. En soms kan het wel maar zullen anderen je alsnog niet helemaal begrijpen. En soms kan juist iemand die het niet meemaakt het wel goed begrijpen.
Bijvoorbeeld discriminatie kan ik niet over meepraten, ik heb wel half allochtone kinderen maar ik heb met hun nog geen ervaring op dat gebied (zal vast wel komen). En dan nog. Dan zijn het de ervaringen van mijn kinderen. Niet mijn ervaringen. Dus dat beleef ik dan uiteraard ook anders.
zaterdag 6 mei 2017 om 14:06
zaterdag 6 mei 2017 om 14:11
quote:Valia_1 schreef op 06 mei 2017 @ 13:42:
[...]
Ja, er zijn natuurlijk altijd wel dingen die anderen niet op dezelfde manier meemaken maar de sentimenten er achter (zorg om je kinderen, zorgen voor de toekomst) snappen de meeste mensen wel. Maar je hebt natuurlijk je eigen unieke ervaringen.
Ik heb een collega met een ernstig ziek kind. Ik weet niet hoe het is om een ernstig ziek kind te hebben. Zij zal daar met over ons kunnen praten maar wij zullen dat nooit helemaal 100% begrijpen. Ik kan proberen me in te leven uiteraard maar die ervaring die zij heeft die heb ik niet. Daarover zal ze misschien beter kunnen praten met lotgenoten. Maar uiteraard kan ik wel naar haar luisteren en haar de ruimte te geven voor haar verhaal.
Zo kan je toch best praten over je angsten voor discriminatie ed met betrekking tot je kinderen? Mensen zullen dat inderdaad niet 100% kunnen begrijpen als ze er zelf niet mee te maken hebben (gehad) maar ze kunnen wel begrijpen dat je hier je zorgen over maakt bijvoorbeeld of er verdriet van hebt. Want zij hebben vast ook wel zorgen over de toekomst van hun kinderen maar dan ligt de nadruk op andere dingen. Of werkt dat toch niet zo?
Nee, dat werkt dus niet zo. Dat wordt dan direct een Enorm Ding. En als je niet uitkijkt wordt het ook nog eens ruzie.
Ik zal nog een concreet voorbeeld geven. Dat voorbeeld over de beginnende dementie van de moeder van Truus is dus zoiets wat bij ons echt aan de lunchtafel besproken wordt. En zo'n gesprek gaat dan ongeveer zo:
Ja, mijn schoonmoeder bladiebladiebla (herkenning), oh dat had mijn moeder ook maar ik ging daar zo mee om bladiebladiebla (herkenning en tips) en Marieke d'r vriendin die ook zo aan het mantelzorgen is en oh ja, heb je laatst dat artikel gelezen dat je ook een vergoeding kunt krijgen voor mantelzorgen en och ja, ik las laatst dat Linda de Mol bladiebla (rolmodellen en herkenning) bladiebladiebla....
Dat gaat heel ongedwongen en van de hak op de tak en na een uur heeft iedereen lekker wat kunnen klagen, herkenning bij elkaar kunnen vinden, grappige anekdotes gedeeld, roddels en weetjes over bekende mensen die dat ook hebben besproken, tips aan elkaar gegeven, etc. Voor iedereen dus een fijn gesprek waarin sprake is van bonden, een gezamenlijke band smeden, etc.
Nu had ik laatst ook een dergelijke zorg. Ik ben heel erg ziek geweest en mijn ziekte hangt heel erg nauw samen met mijn etniciteit. En door die etniciteit is het ook lastiger te behandelen. En heel erg veel mensen met mijn etniciteit lijden er aan of gaan er dood aan. Op zich vind het best een beetje vergelijkbaar met dementie, want ook gezondheid en ook reden tot zorg en ook veel mensen die er mee te maken hebben. Maar als ik daar een gesprek over begin, dan gaat dat ongeveer zo:
Ik: ziek, bladiebla, heeft met etniciteit te maken.
Rest: stilte.
Eerste ander: "Oh, dat wist ik niet, dat dat met ras te maken heeft." Ongemakkelijke stilte.
Ik: Ja, ik hoorde dus dat bladiebla
Tweede ander: "Nou, dat hebben blanken ook hoor!"
Ik: Nee, zo bedoelde ik het niet, ik bedoelde dus alleen, ras bladiebla, moeilijker te behandelen, bladiebla
Weer een ander: "Hoe zit dat dan?"
Ik: heel college over wat dat met ras te maken heeft en hoe dat dan zit
Weer een ander: "Goh."
Weer een ander: "Hoe is het eigenlijk met de dementie van je moeder, Truus?"
Einde gesprek.
[...]
Ja, er zijn natuurlijk altijd wel dingen die anderen niet op dezelfde manier meemaken maar de sentimenten er achter (zorg om je kinderen, zorgen voor de toekomst) snappen de meeste mensen wel. Maar je hebt natuurlijk je eigen unieke ervaringen.
Ik heb een collega met een ernstig ziek kind. Ik weet niet hoe het is om een ernstig ziek kind te hebben. Zij zal daar met over ons kunnen praten maar wij zullen dat nooit helemaal 100% begrijpen. Ik kan proberen me in te leven uiteraard maar die ervaring die zij heeft die heb ik niet. Daarover zal ze misschien beter kunnen praten met lotgenoten. Maar uiteraard kan ik wel naar haar luisteren en haar de ruimte te geven voor haar verhaal.
Zo kan je toch best praten over je angsten voor discriminatie ed met betrekking tot je kinderen? Mensen zullen dat inderdaad niet 100% kunnen begrijpen als ze er zelf niet mee te maken hebben (gehad) maar ze kunnen wel begrijpen dat je hier je zorgen over maakt bijvoorbeeld of er verdriet van hebt. Want zij hebben vast ook wel zorgen over de toekomst van hun kinderen maar dan ligt de nadruk op andere dingen. Of werkt dat toch niet zo?
Nee, dat werkt dus niet zo. Dat wordt dan direct een Enorm Ding. En als je niet uitkijkt wordt het ook nog eens ruzie.
Ik zal nog een concreet voorbeeld geven. Dat voorbeeld over de beginnende dementie van de moeder van Truus is dus zoiets wat bij ons echt aan de lunchtafel besproken wordt. En zo'n gesprek gaat dan ongeveer zo:
Ja, mijn schoonmoeder bladiebladiebla (herkenning), oh dat had mijn moeder ook maar ik ging daar zo mee om bladiebladiebla (herkenning en tips) en Marieke d'r vriendin die ook zo aan het mantelzorgen is en oh ja, heb je laatst dat artikel gelezen dat je ook een vergoeding kunt krijgen voor mantelzorgen en och ja, ik las laatst dat Linda de Mol bladiebla (rolmodellen en herkenning) bladiebladiebla....
Dat gaat heel ongedwongen en van de hak op de tak en na een uur heeft iedereen lekker wat kunnen klagen, herkenning bij elkaar kunnen vinden, grappige anekdotes gedeeld, roddels en weetjes over bekende mensen die dat ook hebben besproken, tips aan elkaar gegeven, etc. Voor iedereen dus een fijn gesprek waarin sprake is van bonden, een gezamenlijke band smeden, etc.
Nu had ik laatst ook een dergelijke zorg. Ik ben heel erg ziek geweest en mijn ziekte hangt heel erg nauw samen met mijn etniciteit. En door die etniciteit is het ook lastiger te behandelen. En heel erg veel mensen met mijn etniciteit lijden er aan of gaan er dood aan. Op zich vind het best een beetje vergelijkbaar met dementie, want ook gezondheid en ook reden tot zorg en ook veel mensen die er mee te maken hebben. Maar als ik daar een gesprek over begin, dan gaat dat ongeveer zo:
Ik: ziek, bladiebla, heeft met etniciteit te maken.
Rest: stilte.
Eerste ander: "Oh, dat wist ik niet, dat dat met ras te maken heeft." Ongemakkelijke stilte.
Ik: Ja, ik hoorde dus dat bladiebla
Tweede ander: "Nou, dat hebben blanken ook hoor!"
Ik: Nee, zo bedoelde ik het niet, ik bedoelde dus alleen, ras bladiebla, moeilijker te behandelen, bladiebla
Weer een ander: "Hoe zit dat dan?"
Ik: heel college over wat dat met ras te maken heeft en hoe dat dan zit
Weer een ander: "Goh."
Weer een ander: "Hoe is het eigenlijk met de dementie van je moeder, Truus?"
Einde gesprek.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 6 mei 2017 om 14:21
quote:Valia_1 schreef op 06 mei 2017 @ 14:05:
[...]
Soms kan je over bepaalde zaken niet in een bepaalde omgeving spreken.
Nou, dat is dus precies wat ik bedoel. Ik heb een heel gevoelsleven, denkleven, emotioneel leven, interesse leven, wat ik eigenlijk alleen bij hoge uitzondering kan bespreken. Een beetje zoals voor degenen die op mijn vraag reageerden het heel uitzonderlijk is dat ze de enige "ander" zijn, zo is het voor mij heel uitzonderlijk dat ik "dezelfde" ben. En dat is gewoon niet altijd leuk.
[...]
Soms kan je over bepaalde zaken niet in een bepaalde omgeving spreken.
Nou, dat is dus precies wat ik bedoel. Ik heb een heel gevoelsleven, denkleven, emotioneel leven, interesse leven, wat ik eigenlijk alleen bij hoge uitzondering kan bespreken. Een beetje zoals voor degenen die op mijn vraag reageerden het heel uitzonderlijk is dat ze de enige "ander" zijn, zo is het voor mij heel uitzonderlijk dat ik "dezelfde" ben. En dat is gewoon niet altijd leuk.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 6 mei 2017 om 14:26
En ik zal er maar weer een disclaimer bij zetten: ik heb een heel leuk leven en lieve collega's waarvan sommige ook goede vriendinnen zijn en nee, ik ben niet de hele dag met dit onderwerp bezig. En nee, ik vind Nederland niet stom en ik haat blanken niet.
Ik zou het alleen ook wel eens leuk vinden om gewoon herkenning te vinden in vrijwel elk facet in mijn leven, van onbenullig tot heel groot, maar dat is helaas niet zo. En aangezien dit topic daarover gaat meld ik dat hier. En ook hier vind ik het heel jammer dat in tegenstelling tot zo'n beetje elk ander topic op dit forum waar witte mensen herkenning vinden in wat ze dan ook willen bespreken, ik zelfs in dit topic nog steeds de uitzondering ben en dus nog steeds vooral bezig ben met ruzie maken, uitleggen, verkeerd begrepen worden en dat er maar een paar mensen zijn bij wie ik herkenning vind.
Ik zou het alleen ook wel eens leuk vinden om gewoon herkenning te vinden in vrijwel elk facet in mijn leven, van onbenullig tot heel groot, maar dat is helaas niet zo. En aangezien dit topic daarover gaat meld ik dat hier. En ook hier vind ik het heel jammer dat in tegenstelling tot zo'n beetje elk ander topic op dit forum waar witte mensen herkenning vinden in wat ze dan ook willen bespreken, ik zelfs in dit topic nog steeds de uitzondering ben en dus nog steeds vooral bezig ben met ruzie maken, uitleggen, verkeerd begrepen worden en dat er maar een paar mensen zijn bij wie ik herkenning vind.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 6 mei 2017 om 14:28
quote:fashionvictim schreef op 06 mei 2017 @ 14:26:
En ik zal er maar weer een disclaimer bij zetten: ik heb een heel leuk leven en lieve collega's waarvan sommige ook goede vriendinnen zijn en nee, ik ben niet de hele dag met dit onderwerp bezig. En nee, ik vind Nederland niet stom en ik haat blanken niet.
Ik zou het alleen ook wel eens leuk vinden om gewoon herkenning te vinden in vrijwel elk facet in mijn leven, van onbenullig tot heel groot, maar dat is helaas niet zo. En aangezien dit topic daarover gaat meld ik dat hier. En ook hier vind ik het heel jammer dat in tegenstelling tot zo'n beetje elk ander topic op dit forum waar witte mensen herkenning vinden in wat ze dan ook willen bespreken, ik zelfs in dit topic nog steeds de uitzondering ben en dus nog steeds vooral bezig ben met ruzie maken, uitleggen, verkeerd begrepen worden en dat er maar een paar mensen zijn bij wie ik herkenning vind. dat snap ik
En ik zal er maar weer een disclaimer bij zetten: ik heb een heel leuk leven en lieve collega's waarvan sommige ook goede vriendinnen zijn en nee, ik ben niet de hele dag met dit onderwerp bezig. En nee, ik vind Nederland niet stom en ik haat blanken niet.
Ik zou het alleen ook wel eens leuk vinden om gewoon herkenning te vinden in vrijwel elk facet in mijn leven, van onbenullig tot heel groot, maar dat is helaas niet zo. En aangezien dit topic daarover gaat meld ik dat hier. En ook hier vind ik het heel jammer dat in tegenstelling tot zo'n beetje elk ander topic op dit forum waar witte mensen herkenning vinden in wat ze dan ook willen bespreken, ik zelfs in dit topic nog steeds de uitzondering ben en dus nog steeds vooral bezig ben met ruzie maken, uitleggen, verkeerd begrepen worden en dat er maar een paar mensen zijn bij wie ik herkenning vind. dat snap ik
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
