Actueel
alle pijlers
Bejaarde doodt gehandicapte dochter
woensdag 17 februari 2010 om 15:31
Ik las dit net op de site van Het Parool. En was er wel stil van. Wat een wanhoop moet die moeder hebben gevoeld. En tegelijkertijd: wat ongelooflijk dat ze dit haar dochter aan kon doen.
Dochter gedood omdat ze weg moest
AMSTERDAM - De moeder die ervan verdacht wordt haar gehandicapte dochter Dominique te hebben gedood, is vorige week woensdag tot haar actie gekomen door een brief waarin staat dat de dochter het huis uit moest.
De 83-jarige moeder werd, gezien haar leeftijd, niet meer in staat geacht haar 47-jarige dochter te verzorgen in hun woning aan de Korte Marnixkade. Haar nachtmerrie was dat Dominique naar een tehuis moest.
In het verleden werd Dominique in een instelling mishandeld, zegt Jack Blank, zoon van de moeder.
''Het respect voor mijn moeder is alleen maar toegenomen, kortzichtigheid door buitenstaanders zal wel toenemen,'' aldus Blank die momenteel in het buitenland verblijft.
Gisteravond werd een stille tocht gehouden ter nagedachtenis aan de dochter en ter ondersteuning van de moeder die in de cel zit. Buurtbewoners verzamelden bij café De Clown op het Haarlemmerplein en liepen naar de Korte Marnixkade om bloemen te leggen bij de voordeur van de woning. Het stel was bekend in de buurt. Omwonenden willen kaarten naar de moeder sturen ter ondersteuning.
Zij is opgenomen in het hospitaal van huis van bewaring in Scheveningen. Het openbaar ministerie wil niets over het onderzoek en haar toestand zeggen. (HET PAROOL)
Dochter gedood omdat ze weg moest
AMSTERDAM - De moeder die ervan verdacht wordt haar gehandicapte dochter Dominique te hebben gedood, is vorige week woensdag tot haar actie gekomen door een brief waarin staat dat de dochter het huis uit moest.
De 83-jarige moeder werd, gezien haar leeftijd, niet meer in staat geacht haar 47-jarige dochter te verzorgen in hun woning aan de Korte Marnixkade. Haar nachtmerrie was dat Dominique naar een tehuis moest.
In het verleden werd Dominique in een instelling mishandeld, zegt Jack Blank, zoon van de moeder.
''Het respect voor mijn moeder is alleen maar toegenomen, kortzichtigheid door buitenstaanders zal wel toenemen,'' aldus Blank die momenteel in het buitenland verblijft.
Gisteravond werd een stille tocht gehouden ter nagedachtenis aan de dochter en ter ondersteuning van de moeder die in de cel zit. Buurtbewoners verzamelden bij café De Clown op het Haarlemmerplein en liepen naar de Korte Marnixkade om bloemen te leggen bij de voordeur van de woning. Het stel was bekend in de buurt. Omwonenden willen kaarten naar de moeder sturen ter ondersteuning.
Zij is opgenomen in het hospitaal van huis van bewaring in Scheveningen. Het openbaar ministerie wil niets over het onderzoek en haar toestand zeggen. (HET PAROOL)
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
woensdag 17 februari 2010 om 20:56
quote:Maleficent schreef op 17 februari 2010 @ 20:45:
[...]
Ik denk dat dat heel wat anders is. Daar liggen vaak relationele redenen onder. Vrouw wil scheiden en dreigt dat hij de kinderen niet meer mag zien. Man heeft een andere vriendin en die wil geen kinderen. Wraak omdat 1 van de 2 bedrogen is.Is het wraak of wanhoop? Ik denk dat het in sommige gevallen zeker om wraak gaat, maar niet in alle. Je pleegt geen zelfmoord uit wraak.
[...]
Ik denk dat dat heel wat anders is. Daar liggen vaak relationele redenen onder. Vrouw wil scheiden en dreigt dat hij de kinderen niet meer mag zien. Man heeft een andere vriendin en die wil geen kinderen. Wraak omdat 1 van de 2 bedrogen is.Is het wraak of wanhoop? Ik denk dat het in sommige gevallen zeker om wraak gaat, maar niet in alle. Je pleegt geen zelfmoord uit wraak.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
woensdag 17 februari 2010 om 20:59
quote:Maleficent schreef op 17 februari 2010 @ 20:49:
Het zijn niet alleen maar leuke lieve, gezellige Corky's natuurlijk.
Ha ha, inderdaad, hier moet ik wel om lachen...
Zo'n modelmongool gun je iedereen, maar in werkelijkheid zijn niet alle verstandelijk gehandicapten zo schattig, handig en leerbaar... (die van mij natuurlijk wel.. )
Mijn zoontje stopt ook echt niet voor een rood stoplicht hoor!
En die kan ik ook niet om een boodschapje sturen.
Ik denk dat de vergelijking van mensen die hun kind doden in de zgn familiedrama's niet op gaat hier.
Maar ik weet er het fijne niet van natuurlijk.
Ik kan echter wel meevoelen (vanuit mijn eigen referentiekader) met een oude bejaarde dame van 84 die deze afgrijselijke daad uit machteloze liefde heeft gepleegd.
Nogmaals, ik zie het mezelf absoluut niet doen, zoiets.
Het zijn niet alleen maar leuke lieve, gezellige Corky's natuurlijk.
Ha ha, inderdaad, hier moet ik wel om lachen...
Zo'n modelmongool gun je iedereen, maar in werkelijkheid zijn niet alle verstandelijk gehandicapten zo schattig, handig en leerbaar... (die van mij natuurlijk wel.. )
Mijn zoontje stopt ook echt niet voor een rood stoplicht hoor!
En die kan ik ook niet om een boodschapje sturen.
Ik denk dat de vergelijking van mensen die hun kind doden in de zgn familiedrama's niet op gaat hier.
Maar ik weet er het fijne niet van natuurlijk.
Ik kan echter wel meevoelen (vanuit mijn eigen referentiekader) met een oude bejaarde dame van 84 die deze afgrijselijke daad uit machteloze liefde heeft gepleegd.
Nogmaals, ik zie het mezelf absoluut niet doen, zoiets.
woensdag 17 februari 2010 om 20:59
quote:Dejavu schreef op 17 februari 2010 @ 20:53:
New Woman en Maleficent, ik vind het echt heel heftig wat jullie en jullie kinderen moeten doorstaan. En ik snap jullie overwegingen heel goed.Hier valt het (gelukkig) allemaal nog wel mee hoor. Zoontje is vier en het is in huis prima te doen met wat thuiszorg erbij. Maar een logeeradres, no way dus. We hebben er een indicatie voor, maar we hebben die uren om laten zetten in thuiszorg via PGB.
New Woman en Maleficent, ik vind het echt heel heftig wat jullie en jullie kinderen moeten doorstaan. En ik snap jullie overwegingen heel goed.Hier valt het (gelukkig) allemaal nog wel mee hoor. Zoontje is vier en het is in huis prima te doen met wat thuiszorg erbij. Maar een logeeradres, no way dus. We hebben er een indicatie voor, maar we hebben die uren om laten zetten in thuiszorg via PGB.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 17 februari 2010 om 21:05
quote:blijfgewoonbianca schreef op 17 februari 2010 @ 20:51:
Ik vraag me wel af wie vond dat die moeder niet meer voor haar dochter kon zorgen en wie dan verplichten kan dat dochter het huis uit had gemoeten? Jeugdzorg zal het niet geweest zijn....
Ja, dat vraag ik me ook af.
Die mevrouw stamt nog wel uit een tijd dat je als ouder niets in te brengen had zodra je kind 'uit huis' was.
En er zijn veel mensen die niet eens weten dat je gewoon door kan knokken als er dingen gebeuren waar je het niet mee eens bent.
En er zijn ook mensen die het vechten zo moe zijn dat ze het niet meer op kunnen brengen.
Je weet er het fijne niet van he. Misschien waren er wel andere mogelijkheden geweest, waarschijnlijk wel.
Maar je hoeft maar een aflevering van Zembla op te zoeken over de misstanden in de gehandicaptenzorg om te zien dat er organisaties zijn die verrekte slechte zorg leveren.
Ik vraag me wel af wie vond dat die moeder niet meer voor haar dochter kon zorgen en wie dan verplichten kan dat dochter het huis uit had gemoeten? Jeugdzorg zal het niet geweest zijn....
Ja, dat vraag ik me ook af.
Die mevrouw stamt nog wel uit een tijd dat je als ouder niets in te brengen had zodra je kind 'uit huis' was.
En er zijn veel mensen die niet eens weten dat je gewoon door kan knokken als er dingen gebeuren waar je het niet mee eens bent.
En er zijn ook mensen die het vechten zo moe zijn dat ze het niet meer op kunnen brengen.
Je weet er het fijne niet van he. Misschien waren er wel andere mogelijkheden geweest, waarschijnlijk wel.
Maar je hoeft maar een aflevering van Zembla op te zoeken over de misstanden in de gehandicaptenzorg om te zien dat er organisaties zijn die verrekte slechte zorg leveren.
woensdag 17 februari 2010 om 21:08
Hij is ruim elf jaar. Spasticiteit aan zijn benen, verstandelijke handicap, kan niet praten en is niet zindelijk, en dat overgoten met een licht autistisch sausje.....
Maar hij is vrolijk, lief en kan je hart raken.
God ik heb zoveel van hem geleerd. (had het net zo lief niet geleerd allemaal hoor... maar ja, het is zoals het is)
Maar hij is vrolijk, lief en kan je hart raken.
God ik heb zoveel van hem geleerd. (had het net zo lief niet geleerd allemaal hoor... maar ja, het is zoals het is)
woensdag 17 februari 2010 om 21:12
Onze zoon is net vier jaar. En heeft als gevolg van een stofwisselingsziekte epilepsie en een geestelijke achterstand. Hij kan daardoor ook niet praten en is niet zindelijk en je moet hem verder overal bij helpen (eten, aankleden etc.)
Verder kan hij gelukkig wel lopen (rennen soms) en zelf spelen.
Ik maak me niet zo'n zorgen of ik hem overleef of niet. De kans is groot dat hij jong komt te overlijden. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat jij je heel veel zorgen maakt wie er extra op hem let, dat alles wel goed gaat, als jij er niet meer zou zijn.
Verder kan hij gelukkig wel lopen (rennen soms) en zelf spelen.
Ik maak me niet zo'n zorgen of ik hem overleef of niet. De kans is groot dat hij jong komt te overlijden. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat jij je heel veel zorgen maakt wie er extra op hem let, dat alles wel goed gaat, als jij er niet meer zou zijn.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 17 februari 2010 om 21:24
@Maleficent: En dat lijkt me ook weer moeilijk, weten dat je kind mischien niet oud wordt.
Maar weet je, je weet het gewoon niet.
Ik heb geleerd om niet te ver vooruit te willen kijken, gewoon leven van dag tot dag.
De oorzaak is bekend, hij heeft een vaatkluwen in zijn hoofd en die moet gewoon blijven zitten, daar zitten ook allemaal functionele vaten in.
En hoe het kluwen er precies uitziet? En hoe sterk die vaatwanden zijn? Geen idee.
Dus hoe groot de kans is dat het kluwen knapt? Ik zou het niet weten en ik hoef het ook niet te weten, het veranderd niets aan ons alledaagse leven om alles te willen weten.
Als hij op een dag 's morgens niet meer wakker wordt zou ik helemaal kapot zijn, helemaal. Maar dan is het ook goed.
Alleen ben ik bang dat hij minstens 80 wordt.... hij is verder zo gezond als een vis haha
Gelukkig heeft hij een heel lief zusje die gek op hem is.
Laatst had ze het erover hoe het zou gaan als NewBoy gaat trouwen, ik zei dat dat niet ging gebeuren omdat hij gehandicapt is..
"Oh, nou dan trouw ik wel met hem" zei ze... schattig toch
Maar weet je, je weet het gewoon niet.
Ik heb geleerd om niet te ver vooruit te willen kijken, gewoon leven van dag tot dag.
De oorzaak is bekend, hij heeft een vaatkluwen in zijn hoofd en die moet gewoon blijven zitten, daar zitten ook allemaal functionele vaten in.
En hoe het kluwen er precies uitziet? En hoe sterk die vaatwanden zijn? Geen idee.
Dus hoe groot de kans is dat het kluwen knapt? Ik zou het niet weten en ik hoef het ook niet te weten, het veranderd niets aan ons alledaagse leven om alles te willen weten.
Als hij op een dag 's morgens niet meer wakker wordt zou ik helemaal kapot zijn, helemaal. Maar dan is het ook goed.
Alleen ben ik bang dat hij minstens 80 wordt.... hij is verder zo gezond als een vis haha
Gelukkig heeft hij een heel lief zusje die gek op hem is.
Laatst had ze het erover hoe het zou gaan als NewBoy gaat trouwen, ik zei dat dat niet ging gebeuren omdat hij gehandicapt is..
"Oh, nou dan trouw ik wel met hem" zei ze... schattig toch
woensdag 17 februari 2010 om 21:34
Tranen in mijn ogen newwoman.
Wat ben je een sterke vrouw.
Maleficient, weet jij al of je zoon nooit gaat praten?
Dat zou toch ook nog kunnen komen?
Ik kan alleen maar diep mijn hoed voor jullie afnemen.
Ik heb een kerngezond kind en dat brengt al zo veel zorgen met zich mee. Jullie staan echt sterk in jullie schoenen....
Wat ben je een sterke vrouw.
Maleficient, weet jij al of je zoon nooit gaat praten?
Dat zou toch ook nog kunnen komen?
Ik kan alleen maar diep mijn hoed voor jullie afnemen.
Ik heb een kerngezond kind en dat brengt al zo veel zorgen met zich mee. Jullie staan echt sterk in jullie schoenen....
woensdag 17 februari 2010 om 21:41
Poeh, daar ben ik even stil van. Ik ben niet echt op de hoogte van de stand van zaken in de gehandicaptenzorg maar als het zo erg is dat een moeder hier haar kind niet bij een logeerhuis wil brengen, neem ik aan dat het heel erg is.
Wat jammer dat men die moeder nog zo lang door liet gaan met zorgen voor haar dochter. Ik weet natuurlijk niet of er hulp aangeboden is, maar ik kan me zo voorstellen dat als die brief dan komt, je echt geen uitweg meer ziet, ook omdat je er waarschijnlijk (84 jaar) niet lang meer zult zijn om een oogje in het zeil te houden. Ze moet echt radeloos geweest zijn.
En dan lees je dat dochter nog schreeuwde... echt rillingen. Vreselijk.
Wat jammer dat men die moeder nog zo lang door liet gaan met zorgen voor haar dochter. Ik weet natuurlijk niet of er hulp aangeboden is, maar ik kan me zo voorstellen dat als die brief dan komt, je echt geen uitweg meer ziet, ook omdat je er waarschijnlijk (84 jaar) niet lang meer zult zijn om een oogje in het zeil te houden. Ze moet echt radeloos geweest zijn.
En dan lees je dat dochter nog schreeuwde... echt rillingen. Vreselijk.
woensdag 17 februari 2010 om 21:48
Newwoman, de angst om eerder te overlijden, herken ik wel bij ouders van bewoners. We hebben 1 moeder die dement aan het worden is, haar zoon neemt alles waar, maar ze is nu heel wantrouwig, bang dat hij het niet goed regelt voor haar dochter.
Vorig jaar is er een bewoner overleden en die moeder was er kapot van maar zij wel; eindelijk rust.
Je ziet wel dat zodra ouders wegvallen, bewoners nog maar weinig bezoek krijgen en er niemand meer voor ze vecht.
Vorig jaar is er een bewoner overleden en die moeder was er kapot van maar zij wel; eindelijk rust.
Je ziet wel dat zodra ouders wegvallen, bewoners nog maar weinig bezoek krijgen en er niemand meer voor ze vecht.
woensdag 17 februari 2010 om 21:55
Bedankt Neele, ik ben niet altijd zo sterk geweest hoor.. Zeker de eerste 2 a 3 jaar niet.
Ik vond dat mijn leven verwoest was, lekker ongenuanceerd.. haha Maar inmiddels heb ik het kunnen accepteren en kijk ik niet meer jaloers naar 11-jarige jochies die op hun fiets rondscheuren.
Ik heb alle dromen die ik had voor hem begraven, ik moest wel. En ik heb gerouwd, gehuild,gevloekt en gebruld alles... keer op keer. En nu heb ik nieuwe dromen voor hem, die wel bij hem passen.
Nee hij gaat nooit studeren of trouwen.
Hij is wie hij is en het is oke, hij is oke.
Even anders maar heel bijzonder en ik ben apetrots op hem.
Laat ze maar kijken in de winkel als hij vrolijke geluiden maakt, "Jawel mensen, deze knul hoort bij mij, kijk maar goed, haha"
Ik weet nog dat ik als groentje vroeger in de verpleging op de kinderafdeling een gehandicapt kind verzorgde en hoe die ouders ermee om gingen en ik dacht.. Jeezus het zal je kind maar wezen" Hmmm tja, ik snap het nu helemaal.
Wijsheid komt met de jaren..
Ik vond dat mijn leven verwoest was, lekker ongenuanceerd.. haha Maar inmiddels heb ik het kunnen accepteren en kijk ik niet meer jaloers naar 11-jarige jochies die op hun fiets rondscheuren.
Ik heb alle dromen die ik had voor hem begraven, ik moest wel. En ik heb gerouwd, gehuild,gevloekt en gebruld alles... keer op keer. En nu heb ik nieuwe dromen voor hem, die wel bij hem passen.
Nee hij gaat nooit studeren of trouwen.
Hij is wie hij is en het is oke, hij is oke.
Even anders maar heel bijzonder en ik ben apetrots op hem.
Laat ze maar kijken in de winkel als hij vrolijke geluiden maakt, "Jawel mensen, deze knul hoort bij mij, kijk maar goed, haha"
Ik weet nog dat ik als groentje vroeger in de verpleging op de kinderafdeling een gehandicapt kind verzorgde en hoe die ouders ermee om gingen en ik dacht.. Jeezus het zal je kind maar wezen" Hmmm tja, ik snap het nu helemaal.
Wijsheid komt met de jaren..
woensdag 17 februari 2010 om 21:56
quote:neele schreef op 17 februari 2010 @ 21:34:
Maleficient, weet jij al of je zoon nooit gaat praten?
Dat zou toch ook nog kunnen komen?
Ik hoop het wel heel erg. We zijn nu nieuwe medicatie aan het opbouwen, omdat we er van de zomer met een 24 uurs eeg achter kwamen dat hij 24 uur per dag epileptische activiteit/piekgolven heeft in zijn taalgebied. De neuroloog hoopt dat als dat wat stiller komt te liggen, dat het misschien nog op gang komt. Maar het is ook nog niet duidelijk of zijn achterstand komt door de epilepsie of de stofwisselingsziekte. Je wil ook niet teveel medicatie geven want dan wordt hij weer heel suf en dat is ook weer niet goed voor de ontwikkeling. Maar hij doet het tot nu toe erg goed op de nieuwe medicijnen. Weinig bijwerkingen en een vrolijk kereltje. Moet alleen heel langzaam worden opgebouwd vanwege risico op allergie-reactie.
Ach, ik ben aan de ene kant al heel dankbaar dat hij zich motoriek goed ontwikkeld, en dat hij gelukkig is en lekker in zijn vel zit. Toch blijf je er wel op hopen hoor. Hij heeft wel eens periodes dat hij woordjes zegt. Maar dat zakt dan weer weg. Dat is dan wel eens moeilijk. Er zijn ook kindjes met zijn ziekte die nooit gaan praten. Dus daar moeten we wel rekening mee houden, dat het misschien ook niet komt.
Maleficient, weet jij al of je zoon nooit gaat praten?
Dat zou toch ook nog kunnen komen?
Ik hoop het wel heel erg. We zijn nu nieuwe medicatie aan het opbouwen, omdat we er van de zomer met een 24 uurs eeg achter kwamen dat hij 24 uur per dag epileptische activiteit/piekgolven heeft in zijn taalgebied. De neuroloog hoopt dat als dat wat stiller komt te liggen, dat het misschien nog op gang komt. Maar het is ook nog niet duidelijk of zijn achterstand komt door de epilepsie of de stofwisselingsziekte. Je wil ook niet teveel medicatie geven want dan wordt hij weer heel suf en dat is ook weer niet goed voor de ontwikkeling. Maar hij doet het tot nu toe erg goed op de nieuwe medicijnen. Weinig bijwerkingen en een vrolijk kereltje. Moet alleen heel langzaam worden opgebouwd vanwege risico op allergie-reactie.
Ach, ik ben aan de ene kant al heel dankbaar dat hij zich motoriek goed ontwikkeld, en dat hij gelukkig is en lekker in zijn vel zit. Toch blijf je er wel op hopen hoor. Hij heeft wel eens periodes dat hij woordjes zegt. Maar dat zakt dan weer weg. Dat is dan wel eens moeilijk. Er zijn ook kindjes met zijn ziekte die nooit gaan praten. Dus daar moeten we wel rekening mee houden, dat het misschien ook niet komt.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 17 februari 2010 om 22:00
Dat is wel heel herkenbaar NewWoman. Ik houd zielsveel van mijn zoontje en had hem nooit willen missen. Hij kan gelukkig wel echt liefde uiten en is een echte knuffelkont. Heerlijk is dat. Die armpjes om je heen en dan zo'n natte kus op je wang.
Toch mis ik wel de jongen die hij had kunnen zijn, als hij niet ziek was geworden. Ik mis dat gezellige kleuter geklets en fantasiespelletjes. Ik mis dat hij vriendjes heeft waar hij leuk mee kan ravotten. Dat soort kleine dingetjes. Hij ziet er ook heel gezond en normaal uit. Daar verkijken mensen zich wel eens op, verwachten meer dan hij kan. Soms hoop ik nog steeds dat ik wakker wordt en dat de afgelopen 3 jaar 1 grote nare droom was. Maar ja, helaas.
Jij ook veel sterkte gewenst van mij! Leuk om je zo eens te spreken.
Toch mis ik wel de jongen die hij had kunnen zijn, als hij niet ziek was geworden. Ik mis dat gezellige kleuter geklets en fantasiespelletjes. Ik mis dat hij vriendjes heeft waar hij leuk mee kan ravotten. Dat soort kleine dingetjes. Hij ziet er ook heel gezond en normaal uit. Daar verkijken mensen zich wel eens op, verwachten meer dan hij kan. Soms hoop ik nog steeds dat ik wakker wordt en dat de afgelopen 3 jaar 1 grote nare droom was. Maar ja, helaas.
Jij ook veel sterkte gewenst van mij! Leuk om je zo eens te spreken.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 17 februari 2010 om 22:11
Dat kan ik me ook voorstellen Maleficent.
Het is ook verdomde jammer.
Ik heb NewBoy wel duizend keer verteld wat de Koe zegt.. "Boe' dus.
En op een dag kwam ik erachter dat hij wel boe wou zeggen maar het kwam eruit als "Die"
Nou, hier zegt de koe dus die. Al jaren....
In het begin had ik daar ook veel meer last van, van vergelijken. Was gelijk zwanger met mn schoonzus en een vriendin en ik kon het niet zien, die twee snel ontwikkelende kinderen.. Brabbelen, kruipen alles wat 'normaal' is...
Ben dat een tijdje uit de weg gegaan, ik zag vooral wat mijn kind niet kon, het deed zeer, ik was jaloers, verdrietig, bezorgd..
Het verschil is nu zo groot dat het geen vergelijk meer is..... Hij is gewoon anders, maar eigenlijk vind ik hem hartstikke leuk.
Ja, leuk om je eens zo te spreken Maleficent.
Ik vind je avatar trouwens geweldig!
Het is ook verdomde jammer.
Ik heb NewBoy wel duizend keer verteld wat de Koe zegt.. "Boe' dus.
En op een dag kwam ik erachter dat hij wel boe wou zeggen maar het kwam eruit als "Die"
Nou, hier zegt de koe dus die. Al jaren....
In het begin had ik daar ook veel meer last van, van vergelijken. Was gelijk zwanger met mn schoonzus en een vriendin en ik kon het niet zien, die twee snel ontwikkelende kinderen.. Brabbelen, kruipen alles wat 'normaal' is...
Ben dat een tijdje uit de weg gegaan, ik zag vooral wat mijn kind niet kon, het deed zeer, ik was jaloers, verdrietig, bezorgd..
Het verschil is nu zo groot dat het geen vergelijk meer is..... Hij is gewoon anders, maar eigenlijk vind ik hem hartstikke leuk.
Ja, leuk om je eens zo te spreken Maleficent.
Ik vind je avatar trouwens geweldig!
woensdag 17 februari 2010 om 22:14
quote:Maleficent schreef op 17 februari 2010 @ 19:37:
[...]
Wat erg!
Ik ben daar ook heel bang voor. Mijn zoontje zit nu nog op een medisch kinderdagverblijf en dat gaat er allemaal heel gezellig aan toe. Maar wij hebben een buurjongen die meervoudig complex gehandicapt is, en die heeft hem dus al eens aan de haren gepakt en schudden en niet meer los willen laten, en de tweede keer in het gezicht gepakt en op de straat gesmeten. En alleen omdat mijn zoon dus even naar de rolstoel staat te kijken. Die kan zich ook niet verweren, tenminste hij kan wel zelf weglopen, maar hij snapt het gewoon niet. En ik kon hem een keer net op tijd wegtrekken omdat buurjongen keikard op hem in wilde rijden met de rolstoel.
Dus ik denk dat het echt vaak gebeurd hoor, dat gehandicapten elkaar mishandelen, en de leiding die kan ook niet op alle plekken tegelijk zijn.Ik ben als meisje van een jaar of 10 een keer zo mishandeld door een jongvolwassen verstandelijk gehandicapte, een gevaarlijke dus, dat ik weken met mijn beide knieën in het verband heb gelopen. De schrik zat er echt goed in, als ik hem ook maar op straat zag in de verte, fietste ik om, ook als ik haast had en dat heb ik echt jaren volgehouden. Niet echt on topic dit, maar nu ik dit lees schiet me dat ineens weer te binnen.
[...]
Wat erg!
Ik ben daar ook heel bang voor. Mijn zoontje zit nu nog op een medisch kinderdagverblijf en dat gaat er allemaal heel gezellig aan toe. Maar wij hebben een buurjongen die meervoudig complex gehandicapt is, en die heeft hem dus al eens aan de haren gepakt en schudden en niet meer los willen laten, en de tweede keer in het gezicht gepakt en op de straat gesmeten. En alleen omdat mijn zoon dus even naar de rolstoel staat te kijken. Die kan zich ook niet verweren, tenminste hij kan wel zelf weglopen, maar hij snapt het gewoon niet. En ik kon hem een keer net op tijd wegtrekken omdat buurjongen keikard op hem in wilde rijden met de rolstoel.
Dus ik denk dat het echt vaak gebeurd hoor, dat gehandicapten elkaar mishandelen, en de leiding die kan ook niet op alle plekken tegelijk zijn.Ik ben als meisje van een jaar of 10 een keer zo mishandeld door een jongvolwassen verstandelijk gehandicapte, een gevaarlijke dus, dat ik weken met mijn beide knieën in het verband heb gelopen. De schrik zat er echt goed in, als ik hem ook maar op straat zag in de verte, fietste ik om, ook als ik haast had en dat heb ik echt jaren volgehouden. Niet echt on topic dit, maar nu ik dit lees schiet me dat ineens weer te binnen.
Whatever, I do what I want
woensdag 17 februari 2010 om 22:15
quote:neele schreef op 17 februari 2010 @ 22:01:
Heeft die ziekte een naam Maleficient?een motonchondriele stofwisselingsziekte, oftewel een energiestofwisselingsziekte. Het lichaam kan energie niet goed verwerken, en daardoor hebben kinderen een soort halfvolle batterij die ook nog schadelijke stoffen in het lichaam loost. De grote organen krijgen te weinig energie en dus problemen, zoals het hart, de hersenen en de spieren.
Heeft die ziekte een naam Maleficient?een motonchondriele stofwisselingsziekte, oftewel een energiestofwisselingsziekte. Het lichaam kan energie niet goed verwerken, en daardoor hebben kinderen een soort halfvolle batterij die ook nog schadelijke stoffen in het lichaam loost. De grote organen krijgen te weinig energie en dus problemen, zoals het hart, de hersenen en de spieren.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 17 februari 2010 om 22:18
Wat naar Crini!
Tja, ik vind eigenlijk dat daar wel een volwassene bij moet zijn, als begeleider. Dat kan toch niet dat dat zomaar gebeurd! Ik moet in onze straat ook enorm opletten, want de buren laten de buurjongen ook vaak alleen buiten en die is dus ook erg agressief.
Tja, ik vind eigenlijk dat daar wel een volwassene bij moet zijn, als begeleider. Dat kan toch niet dat dat zomaar gebeurd! Ik moet in onze straat ook enorm opletten, want de buren laten de buurjongen ook vaak alleen buiten en die is dus ook erg agressief.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 17 februari 2010 om 22:21
Weer even on-topic.
Ik heb nu al een aantal reacties gelezen van mensen die zich niet konden voorstellen dat de moeder dit heeft gedaan.
Maar als je nu eens gaat nadenken over wat jij zou voelen als je kind sexueel misbruikt is? En stel dat dat gebeurt is door een ander kind, die er eigenlijk ook niks aan kan doen. Dan komt er geen oplossing, want je kunt dat een ander kind niet aanrekenen?
Zou je dan écht niet in de wanhoop van een ouder kunnen inleven?
Ik heb nu al een aantal reacties gelezen van mensen die zich niet konden voorstellen dat de moeder dit heeft gedaan.
Maar als je nu eens gaat nadenken over wat jij zou voelen als je kind sexueel misbruikt is? En stel dat dat gebeurt is door een ander kind, die er eigenlijk ook niks aan kan doen. Dan komt er geen oplossing, want je kunt dat een ander kind niet aanrekenen?
Zou je dan écht niet in de wanhoop van een ouder kunnen inleven?
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 17 februari 2010 om 22:25
Goed zo, even weer on topic.
Ik ga trouwens naar bed.
Plemp hier nog even een gedicht onder en dan ga ik ook weer on topic hoor....
Wat is een moeder…
Je hebt maanden op mijn komst gewacht.
Je voelde me al die tijd en zag me direct nadat ik geboren was,
En je verschoonde mijn luiers al vanaf de eerste dag van mijn leven.
Je droomde over je kind..
Hoe zou het zijn,
Je zou hem uitgeleide doen naar school, werk en het huwelijk.
Hoe zou ik worden? Zou ik de mensen bij wie ik hoor tot eer strekken?
Er waren andere plannen voor mij. Ik ben gewoon die ik ben.
Niemand sprak ooit over vroegrijp bij mij.
Iets in mijn hoofd zit niet goed op zijn plaats.
Ik zal voor altijd jouw kind zijn.
Ik ben gelukkig. Ik houd van iedereen, en anderen houden van mij.
Ik kan geen woorden zeggen,
Maar ik kan genegenheid, warmte,zachtheid en liefde overbrengen en begrijpen.
O zeker, ik zal nooit gaan studeren of trouwen.
Maar wees niet bedroefd. Ik ben bijzonder.
Ik kan niet kwetsen, alleen liefhebben.
Nee, ik zal nooit een succes zijn in de ogen van de wereld.
Maar ik beloof je iets dat heel weinig mensen kunnen beloven.
Aangezien ik alleen liefde, goedheid en onschuld ken,
Zal ik altijd jouw kind zijn.
Trusten
Ik ga trouwens naar bed.
Plemp hier nog even een gedicht onder en dan ga ik ook weer on topic hoor....
Wat is een moeder…
Je hebt maanden op mijn komst gewacht.
Je voelde me al die tijd en zag me direct nadat ik geboren was,
En je verschoonde mijn luiers al vanaf de eerste dag van mijn leven.
Je droomde over je kind..
Hoe zou het zijn,
Je zou hem uitgeleide doen naar school, werk en het huwelijk.
Hoe zou ik worden? Zou ik de mensen bij wie ik hoor tot eer strekken?
Er waren andere plannen voor mij. Ik ben gewoon die ik ben.
Niemand sprak ooit over vroegrijp bij mij.
Iets in mijn hoofd zit niet goed op zijn plaats.
Ik zal voor altijd jouw kind zijn.
Ik ben gelukkig. Ik houd van iedereen, en anderen houden van mij.
Ik kan geen woorden zeggen,
Maar ik kan genegenheid, warmte,zachtheid en liefde overbrengen en begrijpen.
O zeker, ik zal nooit gaan studeren of trouwen.
Maar wees niet bedroefd. Ik ben bijzonder.
Ik kan niet kwetsen, alleen liefhebben.
Nee, ik zal nooit een succes zijn in de ogen van de wereld.
Maar ik beloof je iets dat heel weinig mensen kunnen beloven.
Aangezien ik alleen liefde, goedheid en onschuld ken,
Zal ik altijd jouw kind zijn.
Trusten
woensdag 17 februari 2010 om 22:30
quote:Maleficent schreef op 17 februari 2010 @ 22:18:
Wat naar Crini!
Tja, ik vind eigenlijk dat daar wel een volwassene bij moet zijn, als begeleider. Dat kan toch niet dat dat zomaar gebeurd! Ik moet in onze straat ook enorm opletten, want de buren laten de buurjongen ook vaak alleen buiten en die is dus ook erg agressief.
Ja precies, daar heb ik me later ook nog tijden over verwonderd, dat hij dus geen begeleider bij zich had. Hij was overigens niet altijd agressief, maar je kon net 'dit' doen en hij werd boos.
Ik weet nog wel wat de aanleiding was. Ik was in de straat aan het spelen toen hij er aan kwam, ik wou eigenlijk wegvluchten om rottigheid te voorkomen maar kon zo snel nergens heen. Dus toen dacht ik "ik moet gewoon aan deze kant van de weg blijven staan en niet kijken, gewoon doen". Maar toen fietste hij recht op me af, dus rende ik naar de overkant, en vervolgens slingerde hij weer mijn kant op en dus besloot ik een beetje in paniek weer van kant te wisselen.
En dat was voor hem de aanleiding om even verschrikkelijk kwaad te worden. Hij heeft toen met met zijn grote legerkisten die hij droeg mijn knieën echt aan gort geschopt, de vellen hingen er serieus bij, echt geen vel meer over en ik weet nog goed dat behalve dat het erg pijn deed ik vooral zo ontzettend bang was, die angst was eigenlijk nog erger. Hij keek echt alsof hij ik weet niet wat wou doen en ik was 'opgelucht' dat het alleen bij schoppen bleef.
Mijn moeder moest huilen toen ze mijn knieën zag.
Ik was het echt helemaal 'vergeten' tot ik dit topic las en nu herinner ik het me weer tot in detail, ook wat ik aanhad; een gele jurk.
Wat naar Crini!
Tja, ik vind eigenlijk dat daar wel een volwassene bij moet zijn, als begeleider. Dat kan toch niet dat dat zomaar gebeurd! Ik moet in onze straat ook enorm opletten, want de buren laten de buurjongen ook vaak alleen buiten en die is dus ook erg agressief.
Ja precies, daar heb ik me later ook nog tijden over verwonderd, dat hij dus geen begeleider bij zich had. Hij was overigens niet altijd agressief, maar je kon net 'dit' doen en hij werd boos.
Ik weet nog wel wat de aanleiding was. Ik was in de straat aan het spelen toen hij er aan kwam, ik wou eigenlijk wegvluchten om rottigheid te voorkomen maar kon zo snel nergens heen. Dus toen dacht ik "ik moet gewoon aan deze kant van de weg blijven staan en niet kijken, gewoon doen". Maar toen fietste hij recht op me af, dus rende ik naar de overkant, en vervolgens slingerde hij weer mijn kant op en dus besloot ik een beetje in paniek weer van kant te wisselen.
En dat was voor hem de aanleiding om even verschrikkelijk kwaad te worden. Hij heeft toen met met zijn grote legerkisten die hij droeg mijn knieën echt aan gort geschopt, de vellen hingen er serieus bij, echt geen vel meer over en ik weet nog goed dat behalve dat het erg pijn deed ik vooral zo ontzettend bang was, die angst was eigenlijk nog erger. Hij keek echt alsof hij ik weet niet wat wou doen en ik was 'opgelucht' dat het alleen bij schoppen bleef.
Mijn moeder moest huilen toen ze mijn knieën zag.
Ik was het echt helemaal 'vergeten' tot ik dit topic las en nu herinner ik het me weer tot in detail, ook wat ik aanhad; een gele jurk.
Whatever, I do what I want
