Actueel
alle pijlers
Complot-theorie en de media
zondag 2 augustus 2009 om 19:27
Wat een 'Complot-theorie' is, dat weet iedereen wel (ongeveer). Regelmatig wordt het gebruikt in het 'publieke debat' om iemand die 'verkeerde' vragen stelt als paranoïde af te schilderen.
Op zich is het 'complot-denken' vrij algemeen geaccepteerd, en val je niet op in het 'publieke debat' als je zonder enig bewijs een complot van 'Al Qaida' of 'Moslims-die-uit-zijn-op-wereldoverheersing' vermoedt. Maar als het officiële onderzoek naar '7/7' (de aanslagen in Londen) stelt dat de vier terroristen om 07:40 de trein namen in Luton, terwijl vervolgens blijkt dat die trein geannuleerd was, en de volgende eveneens, waardoor ze nooit de aansluitingen konden halen op de ondergrondse die ze opgeblazen zouden hebben, en je vindt dat raar, dan ben je paranoïde en een 'terroristen-vriend'.
Niet alleen individuen laten zich afschrikken door de beschuldiging van 'complot-denken', maar ook de 'mainstream-media' lijken er voor te waken niet dat stempel opgedrukt te krijgen, en vermijden de 'lastige vragen'. Daardoor kon de invasie van Irak ongehinderd doorgang vinden, wat het politieke landschap in de wereld blijvend heeft veranderd. Niet alleen vanwege die oorlog en de politieke 'fall-out' in Moslim-staten, maar ook heel nadrukkelijk door de monumentale kosten voor (met name) de VS. De mate waarin een vrije pers haar werk doet is belangrijker dan menigeen lijkt te beseffen.
Op zich is het 'complot-denken' vrij algemeen geaccepteerd, en val je niet op in het 'publieke debat' als je zonder enig bewijs een complot van 'Al Qaida' of 'Moslims-die-uit-zijn-op-wereldoverheersing' vermoedt. Maar als het officiële onderzoek naar '7/7' (de aanslagen in Londen) stelt dat de vier terroristen om 07:40 de trein namen in Luton, terwijl vervolgens blijkt dat die trein geannuleerd was, en de volgende eveneens, waardoor ze nooit de aansluitingen konden halen op de ondergrondse die ze opgeblazen zouden hebben, en je vindt dat raar, dan ben je paranoïde en een 'terroristen-vriend'.
Niet alleen individuen laten zich afschrikken door de beschuldiging van 'complot-denken', maar ook de 'mainstream-media' lijken er voor te waken niet dat stempel opgedrukt te krijgen, en vermijden de 'lastige vragen'. Daardoor kon de invasie van Irak ongehinderd doorgang vinden, wat het politieke landschap in de wereld blijvend heeft veranderd. Niet alleen vanwege die oorlog en de politieke 'fall-out' in Moslim-staten, maar ook heel nadrukkelijk door de monumentale kosten voor (met name) de VS. De mate waarin een vrije pers haar werk doet is belangrijker dan menigeen lijkt te beseffen.
donderdag 6 augustus 2009 om 16:28
quote:emaille schreef op 05 augustus 2009 @ 00:49:
[...]
Maar nieuws is toch nieuws ongeacht de 'gekleurdheid'? Dat zou dus betekenen dat er eerst reclame wordt gemaakt ("straks in het nieuws enorm nieuwe spannende onthullingen over whatever") en dan het nieuws komt. Gebeurt bij de publieke zenders toch niet. En mensen die het journaal willen zien, zijn geen sbs-kijkers hoor. En geldt het ook voor de kranten dan? Wat een bullshit.
In actualiteitenprogramma's zie ik dat weleens hoor. Straks de reportage over blabla, maar eerst gaan we kijken naar ..... (iets saais)
Kranten proberen dingen ook te brengen op een manier die wel lezers trekt.
Heb je wel eens verschillende dagbladen van dezelfde datum naast elkaar gelegd en vergeleken?
Nieuws is zo subjectief.
(sorry als ik iets van de discussie afwijk)
[...]
Maar nieuws is toch nieuws ongeacht de 'gekleurdheid'? Dat zou dus betekenen dat er eerst reclame wordt gemaakt ("straks in het nieuws enorm nieuwe spannende onthullingen over whatever") en dan het nieuws komt. Gebeurt bij de publieke zenders toch niet. En mensen die het journaal willen zien, zijn geen sbs-kijkers hoor. En geldt het ook voor de kranten dan? Wat een bullshit.
In actualiteitenprogramma's zie ik dat weleens hoor. Straks de reportage over blabla, maar eerst gaan we kijken naar ..... (iets saais)
Kranten proberen dingen ook te brengen op een manier die wel lezers trekt.
Heb je wel eens verschillende dagbladen van dezelfde datum naast elkaar gelegd en vergeleken?
Nieuws is zo subjectief.
(sorry als ik iets van de discussie afwijk)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 6 augustus 2009 om 23:56
quote:Moonlight82 schreef op 06 augustus 2009 @ 16:28:
(..)
(sorry als ik iets van de discussie afwijk)Het is niet echt afwijkend. Neem de berichtgeving over Poetin, waarin het gegeven dat hij met ontbloot bovenlijf op de foto gaat breed wordt 'geanalyseerd' in de Westerse media, waarbij men vrij algemeen die 'Macho'-pose van negatief, cq suggestief commentaar voorziet, doorgaans met weinig subtiele verwijzingen naar zijn ex-KGB verleden, gelardeerd met suggesties over pogingen het 'volk' te manipuleren middels dergelijke plaatjes van zijn torso.
Pappa Bush was ook heel nadrukkelijk 'ex-CIA', maar je kunt je zelfs amper voorstellen dat een journalist in ons deel van de wereld het zou bedenken om bij elke foto van de man te noteren 'ex-CIA directeur'.
De 'timing' waar je het over hebt is relatief onschuldig in dit verband, maar niet geheel toevallig, en soms door meer overwegingen ingegeven dan een honger naar 'kijkcijfers' alleen.
Het albeelden van 'vakantiekiekjes' van een Russische premier is amper interessant voor de 'kijkcijfers' zonder dat suggestieve commentaar. Dat geeft wel te denken........
(..)
(sorry als ik iets van de discussie afwijk)Het is niet echt afwijkend. Neem de berichtgeving over Poetin, waarin het gegeven dat hij met ontbloot bovenlijf op de foto gaat breed wordt 'geanalyseerd' in de Westerse media, waarbij men vrij algemeen die 'Macho'-pose van negatief, cq suggestief commentaar voorziet, doorgaans met weinig subtiele verwijzingen naar zijn ex-KGB verleden, gelardeerd met suggesties over pogingen het 'volk' te manipuleren middels dergelijke plaatjes van zijn torso.
Pappa Bush was ook heel nadrukkelijk 'ex-CIA', maar je kunt je zelfs amper voorstellen dat een journalist in ons deel van de wereld het zou bedenken om bij elke foto van de man te noteren 'ex-CIA directeur'.
De 'timing' waar je het over hebt is relatief onschuldig in dit verband, maar niet geheel toevallig, en soms door meer overwegingen ingegeven dan een honger naar 'kijkcijfers' alleen.
Het albeelden van 'vakantiekiekjes' van een Russische premier is amper interessant voor de 'kijkcijfers' zonder dat suggestieve commentaar. Dat geeft wel te denken........
zaterdag 8 augustus 2009 om 11:07
Er zijn in de loop der eeuwen altijd al complotten en false flag operations geweest (JFK, het aan de macht brengen van de Sjah, het privatiseren van de Federal Reserve Bank) maar de moderne media als televisie en internet bestaan daarentegen nog niet zo lang. Iedereen kan nu naar hartelust zèlf op zoek gaan naar achtergronden en reportages die een complot of leugen relatief snel bloot kunnen leggen.
Het omgekeerde is echter ook het geval: een nepcomplot of massale misleiding kan met onder andere dezelfde middelen net zo eenvoudig op de rails gezet worden.
Omdat de motieven voor het in gang zetten van een complot in de loop van de tijd niet veel veranderd zijn (geld, politieke macht, natuurlijke hulpbronnen), is er denk ik weinig reden om aan te nemen dat er op dit zelfde moment niet enkele complotten aan de gang zouden zijn, misschien wel als onderdeel van iets nog groters.
Momenteel zijn er denk ik enkele belangrijke complotten gaande: de islamisering van Europa en het opbouwen van de klimaat- en CO2-hysterie. Het laatste heel misschien nog met enig idealisme in gang gezet in Kyoto maar eerst goed op gang gebracht door de peperdure, leugenachtige film van Al Gore, die inmiddels door steeds meer wetenschappers als volstrekte onzin en propaganda wordt afgedaan en op Engelse scholen niet langer vertoond mag worden.
In Nederland doet Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren er nog een schepje bovenop met haar volstrekt lachwekkende vlees-, poep- en enge-gassen-plakwerkje Meat the Truth. Dé waarheid dus, verkondigt ze, waar Al Gore tenminste nog sprak van een waarheid…
Opmerkelijk dat Marianne Thieme zich baseert op An inconvenient truth want Al Gore gaat uit van een aarde die veel lànger dan 6000 jaar bestaat, terwijl creationist Marianne met haar zwakzinnige vergelijkingen (als u één keer per week geen vlees eet, dan smelt er 650 gram ijs minder op Groenland) daar héél anders over denkt.
Bij het islamcomplot denk ik dat de VS Europa economisch buiten spel wil zetten; bij het klimaatgezeur gaat het denk ik om het in de problemen brengen van vooral de Afrikaanse economie en om voor het goede doel op allerlei producten CO2-tax te kunnen heffen. Dat geld kan dan weer gebruikt worden voor nutteloze projecten als de elektrische auto en foeilelijke windmolens.
Zolang deze media nog vrij toegankelijk zijn, mogen we ons gelukkig prijzen maar het wordt wel steeds lastiger om uit te vinden wat nou propaganda is en wat niet.
Het omgekeerde is echter ook het geval: een nepcomplot of massale misleiding kan met onder andere dezelfde middelen net zo eenvoudig op de rails gezet worden.
Omdat de motieven voor het in gang zetten van een complot in de loop van de tijd niet veel veranderd zijn (geld, politieke macht, natuurlijke hulpbronnen), is er denk ik weinig reden om aan te nemen dat er op dit zelfde moment niet enkele complotten aan de gang zouden zijn, misschien wel als onderdeel van iets nog groters.
Momenteel zijn er denk ik enkele belangrijke complotten gaande: de islamisering van Europa en het opbouwen van de klimaat- en CO2-hysterie. Het laatste heel misschien nog met enig idealisme in gang gezet in Kyoto maar eerst goed op gang gebracht door de peperdure, leugenachtige film van Al Gore, die inmiddels door steeds meer wetenschappers als volstrekte onzin en propaganda wordt afgedaan en op Engelse scholen niet langer vertoond mag worden.
In Nederland doet Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren er nog een schepje bovenop met haar volstrekt lachwekkende vlees-, poep- en enge-gassen-plakwerkje Meat the Truth. Dé waarheid dus, verkondigt ze, waar Al Gore tenminste nog sprak van een waarheid…
Opmerkelijk dat Marianne Thieme zich baseert op An inconvenient truth want Al Gore gaat uit van een aarde die veel lànger dan 6000 jaar bestaat, terwijl creationist Marianne met haar zwakzinnige vergelijkingen (als u één keer per week geen vlees eet, dan smelt er 650 gram ijs minder op Groenland) daar héél anders over denkt.
Bij het islamcomplot denk ik dat de VS Europa economisch buiten spel wil zetten; bij het klimaatgezeur gaat het denk ik om het in de problemen brengen van vooral de Afrikaanse economie en om voor het goede doel op allerlei producten CO2-tax te kunnen heffen. Dat geld kan dan weer gebruikt worden voor nutteloze projecten als de elektrische auto en foeilelijke windmolens.
Zolang deze media nog vrij toegankelijk zijn, mogen we ons gelukkig prijzen maar het wordt wel steeds lastiger om uit te vinden wat nou propaganda is en wat niet.
zaterdag 8 augustus 2009 om 12:32
Interessante gedachten, Edeltraut, maar ik mis de onderbouwing, anders dan je eigen angsten en hypothesen. Je gaat aanzienlijk verder dan het stellen van kritische vragen, of het aanbieden van tegenstrijdigheden en feiten die strijdig zijn met enige officële lezing.
Dat er belangengroepen strijden voor 'het klimaat' omdat ze er zelf beter van worden, is zonneklaar. Maar dat maakt het nog niet tot een complot.
Dat de Islam hoopt mensen te bekeren (zoals bijna elke religie, maar ook degenen die zweren bij een 'wetenschappelijke' benadering) is evenmin een complot.
In deze twee gevallen wordt de suggestie van een complot vooral gebruikt om mensen angst aan te jagen. Weliswaar zijn er in beide groepen lieden te vinden die bereid zijn complotten te smeden om tegenstanders te frustreren of letterlijk uit te schakelen, maar bij associatie meteen maar iedereen die zich zorgen maakt over het klimaat, of enthousiast is over de Islam de wacht aanzeggen, is in veel opzichten eerder een 'complot'.
Complotten worden aan de lopende band gesmeed door lieden met ambities die ze niet kunnen verwezenlijken zonder dat ze het 'domme volk' naar hun hand zetten op oneigenlijke wijze. Dit reikt van het importeren van een 'holtor' (of soortgelijke bedreigde diersoort) in een stuk weiland waar een snelweg doorheen is gepland, tot '9/11' of het 'Golf van Tonkin'-incident en de 'Gladio'-operaties in Europa.
Een sterke democratie kan niet zonder kritische journalisten die dergelijke praktijken aan de kaak stellen. Maar die maatschappelijke rol vervullen zij anno 2009 nog slechts zelden. Enerzijds is het commericiële belang van publicaties en omroepen daar debet aan, waar journalisten adverteerders en de (economische) eigenaren van een krant of omroep dienen te sparen. Maar ook waar de commerciële druk de traditionele media dwingt steeds meer gebruik te maken van persagentschappen en het nieuws te presenteren in 'hapklare' brokken.
Het internet is inmiddels een goed alternatief, ook al zit daar eveneens een flinke adder onder het gras, omdat Google ook geen liefdadige instelling is, en het 'verkeer' in richtingen leidt die het belang van de kritische consument geen goed doet.
Daarnaast groeit het aantal boeken met een kritische inslag gestaag, en tegen de ogenschijnlijke verdrukking in, waar de uitgevers van boeken met een maatschappelijke meerwaarde hun klantenkring eerder zien groeien. Alleen is die klantenkring tamelijk 'elitair', en dat is best problematisch.
Dat er belangengroepen strijden voor 'het klimaat' omdat ze er zelf beter van worden, is zonneklaar. Maar dat maakt het nog niet tot een complot.
Dat de Islam hoopt mensen te bekeren (zoals bijna elke religie, maar ook degenen die zweren bij een 'wetenschappelijke' benadering) is evenmin een complot.
In deze twee gevallen wordt de suggestie van een complot vooral gebruikt om mensen angst aan te jagen. Weliswaar zijn er in beide groepen lieden te vinden die bereid zijn complotten te smeden om tegenstanders te frustreren of letterlijk uit te schakelen, maar bij associatie meteen maar iedereen die zich zorgen maakt over het klimaat, of enthousiast is over de Islam de wacht aanzeggen, is in veel opzichten eerder een 'complot'.
Complotten worden aan de lopende band gesmeed door lieden met ambities die ze niet kunnen verwezenlijken zonder dat ze het 'domme volk' naar hun hand zetten op oneigenlijke wijze. Dit reikt van het importeren van een 'holtor' (of soortgelijke bedreigde diersoort) in een stuk weiland waar een snelweg doorheen is gepland, tot '9/11' of het 'Golf van Tonkin'-incident en de 'Gladio'-operaties in Europa.
Een sterke democratie kan niet zonder kritische journalisten die dergelijke praktijken aan de kaak stellen. Maar die maatschappelijke rol vervullen zij anno 2009 nog slechts zelden. Enerzijds is het commericiële belang van publicaties en omroepen daar debet aan, waar journalisten adverteerders en de (economische) eigenaren van een krant of omroep dienen te sparen. Maar ook waar de commerciële druk de traditionele media dwingt steeds meer gebruik te maken van persagentschappen en het nieuws te presenteren in 'hapklare' brokken.
Het internet is inmiddels een goed alternatief, ook al zit daar eveneens een flinke adder onder het gras, omdat Google ook geen liefdadige instelling is, en het 'verkeer' in richtingen leidt die het belang van de kritische consument geen goed doet.
Daarnaast groeit het aantal boeken met een kritische inslag gestaag, en tegen de ogenschijnlijke verdrukking in, waar de uitgevers van boeken met een maatschappelijke meerwaarde hun klantenkring eerder zien groeien. Alleen is die klantenkring tamelijk 'elitair', en dat is best problematisch.
woensdag 12 augustus 2009 om 17:57
De reden dat media complottheorien niet oppikken is omdat ze met harde feiten moeten komen. Iemand kan wel roepen dat koningin Elisabeth, George Bush, etc. hagedissen zijn, maar hoe bewijs je dat? Reken maar dat het groot nieuws is als het echt zo is.
Complotdenkers komen vaak niet met overtuigende argumenten en vallen vaak in herhaling.. De media en overheid heeft alles onder controle blablabla.
Complotdenkers komen vaak niet met overtuigende argumenten en vallen vaak in herhaling.. De media en overheid heeft alles onder controle blablabla.
vrijdag 14 augustus 2009 om 12:21
De link die ik gaf, verwijzend naar het boek van Davies, is exact datgene wat je zoekt. Geen boek vol vage aanklachten en verdachtmakingen, maar een diepgaand onderzoek naar de wijze waarop de media functioneren. Davies is zelf een gerespecteerd journalist, en hij heeft voor zijn research hulp gekregen van enkele gerenomeerde universiteiten in Engeland.
Hij laat zien dat (gemiddeld) 88 % van het nieuws in de Engelse kwaliteits-kranten (dus exclusief de 'tabloids') afkomstig is van een héél klein aantal persagentschappen (AP, Reuters, AFP en PA voor Engels nieuws), danwel verbatim wordt overgenomen van PR-publicaties van bedrijven, actiegroepen, overheden en individuen die het zich kunnen veroorloven een PR-bureau in te schakelen om hun imago te bewaken. Ook al wordt als bron bij een artikel 'Een van onze verslaggevers', of zelfs een met naam genoemde verslaggever vermeld.
Daarnaast laat hij ook zien hoe AP en Reuters zich niet laten leiden door enige behoefte om 'de klok te luiden', maar louter door hun commerciële belang, en hoe dit leidt tot 'Flat Earth News', zoals hij dat noemt: Nietszeggende, risicoloze berichtgeving over merendeels triviale onderwerpen.
Hij behandelt enkele aansprekende voorbeelden, waaronder de globale staat van paniek rond de Y2K-bug, waar vele 'consultancies' kapitalen aan hebben verdiend, en die mensen wereldwijd het ergste deden vrezen, terwijl het feitelijk één grote 'hoax' was. Landen die nog geen dubbeltje hadden uitgegeven aan maatregelen om de Y2K-bug te bestrijden hadden er bij de jaarwisseling net zomin last van als landen die honderden miljarden hadden geïnvesteerd.
Een andere 'hoax' die hij behandelt betreft een zekere Paul Hucker die de internationale pers haalde met het bericht dat hij een verzekering had afgesloten voor het geval hij een trauma over zou houden als het Engelse voetbalteam tijdens het Europese kampioenschap zou verliezen op een 'dramatische wijze'. Broodje-aap als promotie voor een verzekeringsmaatschappij. En niet de eerste keer, want kranten zijn tuk op dit soort 'nieuws'.
Nog een voorbeeld betreft de wijze waarop een PR-firma (BellYard) erin slaagde de 'beeldvorming' omtrent drie zwaar corrupte bankiers, die een vooraanstaande rol bij het ENRON-schandaal hadden gespeeld, 180-graden om te keren (21.000 mensen verloren hun baan, en vele duizenden meer hun pensioen).
En veel meer voorbeelden. De niet-bestaande WMD die Bush in staat stelden om Irak binnen te vallen. Een ontvoerde Amerikaanse militair in Irak die een pop bleek te zijn. Hoe de wereldwijde ontvoering en marteling van verdachte moslims door de VS in zijn werk ging, en werd gemaskeerd.
Gedegen onderzoek waarbij hij ook zijn eigen fouten in het verleden niet onder het tapijt veegt. Waarbij hij zijn best doet om te laten zien dat er geen sprake is van één groot 'complot', maar wel van een structureel falen van de wijze waarop de media zich van hun taak kwijten, als je het idee hebt dat het de taak van de media is om te streven naar het onthullen van 'waarheid'.
Ook komen uitgebreid de technieken aan bod die uiteenlopende lobby/pressure-groepen (van 'links' én 'rechts') gebruiken om journalisten, redacties en uitgevers onder druk te zetten om berichten niet te publiceren, te modificeren, of bepaalde onwelgevallige journalisten of redacteuren te laten ontslaan.
Hij staat ook stil bij wetgeving in Westerse landen (met name de UK) die journalisten monddood maken (de 'Official Secrets Act').
Een zeer leesbaar, en 'tijdig' boek. Het is mijn stellige overtuiging dat er een flinke omslag in de lucht zit.
Hij laat zien dat (gemiddeld) 88 % van het nieuws in de Engelse kwaliteits-kranten (dus exclusief de 'tabloids') afkomstig is van een héél klein aantal persagentschappen (AP, Reuters, AFP en PA voor Engels nieuws), danwel verbatim wordt overgenomen van PR-publicaties van bedrijven, actiegroepen, overheden en individuen die het zich kunnen veroorloven een PR-bureau in te schakelen om hun imago te bewaken. Ook al wordt als bron bij een artikel 'Een van onze verslaggevers', of zelfs een met naam genoemde verslaggever vermeld.
Daarnaast laat hij ook zien hoe AP en Reuters zich niet laten leiden door enige behoefte om 'de klok te luiden', maar louter door hun commerciële belang, en hoe dit leidt tot 'Flat Earth News', zoals hij dat noemt: Nietszeggende, risicoloze berichtgeving over merendeels triviale onderwerpen.
Hij behandelt enkele aansprekende voorbeelden, waaronder de globale staat van paniek rond de Y2K-bug, waar vele 'consultancies' kapitalen aan hebben verdiend, en die mensen wereldwijd het ergste deden vrezen, terwijl het feitelijk één grote 'hoax' was. Landen die nog geen dubbeltje hadden uitgegeven aan maatregelen om de Y2K-bug te bestrijden hadden er bij de jaarwisseling net zomin last van als landen die honderden miljarden hadden geïnvesteerd.
Een andere 'hoax' die hij behandelt betreft een zekere Paul Hucker die de internationale pers haalde met het bericht dat hij een verzekering had afgesloten voor het geval hij een trauma over zou houden als het Engelse voetbalteam tijdens het Europese kampioenschap zou verliezen op een 'dramatische wijze'. Broodje-aap als promotie voor een verzekeringsmaatschappij. En niet de eerste keer, want kranten zijn tuk op dit soort 'nieuws'.
Nog een voorbeeld betreft de wijze waarop een PR-firma (BellYard) erin slaagde de 'beeldvorming' omtrent drie zwaar corrupte bankiers, die een vooraanstaande rol bij het ENRON-schandaal hadden gespeeld, 180-graden om te keren (21.000 mensen verloren hun baan, en vele duizenden meer hun pensioen).
En veel meer voorbeelden. De niet-bestaande WMD die Bush in staat stelden om Irak binnen te vallen. Een ontvoerde Amerikaanse militair in Irak die een pop bleek te zijn. Hoe de wereldwijde ontvoering en marteling van verdachte moslims door de VS in zijn werk ging, en werd gemaskeerd.
Gedegen onderzoek waarbij hij ook zijn eigen fouten in het verleden niet onder het tapijt veegt. Waarbij hij zijn best doet om te laten zien dat er geen sprake is van één groot 'complot', maar wel van een structureel falen van de wijze waarop de media zich van hun taak kwijten, als je het idee hebt dat het de taak van de media is om te streven naar het onthullen van 'waarheid'.
Ook komen uitgebreid de technieken aan bod die uiteenlopende lobby/pressure-groepen (van 'links' én 'rechts') gebruiken om journalisten, redacties en uitgevers onder druk te zetten om berichten niet te publiceren, te modificeren, of bepaalde onwelgevallige journalisten of redacteuren te laten ontslaan.
Hij staat ook stil bij wetgeving in Westerse landen (met name de UK) die journalisten monddood maken (de 'Official Secrets Act').
Een zeer leesbaar, en 'tijdig' boek. Het is mijn stellige overtuiging dat er een flinke omslag in de lucht zit.
vrijdag 14 augustus 2009 om 12:48
quote:noammeke schreef op 14 augustus 2009 @ 12:25:
Docutip: "Manufacturing Consent" van Chomsky
Lang geleden gemaakt, nog steeds actueel.Inderdaad ook een goed voorbeeld van boek, en film over dit onderwerp. In eigen land 'Het zijn net mensen', en in het Engels bijvoorbeeld ook:
'BIAS- A CBS Insider exposes how the media distort the news', van Bernard Goldberg.
'OUTFOXED- Rupert Murdoch's War on Journalism', tevens documentaire, van Alexandra Kitty.
'BAD NEWS- The decline of reporting, the business of news, and the danger to us all', van Tom Fento, voormalig 'senior foreign correspondent' van CBS, aangeprezen door Walter Conkrite, een andere corryfee als 'must read'.
'THE ISRAEL LOBBY- and U.S. Foreign Policy', van John Mearsheimer en Stephen Walt.
'THE GREATEST STORY EVER SOLD- The decline and fall of truth in Bush's America', van Frank Rich.
En, alweer wat ouder:
'BLINDED BY THE RIGHT- The conscience of an Ex-Conservative', van David Brock, die actief was in de 'smear-campaign' tegen Bill Clinton.
'WHITEOUT- The CIA, Drugs and the Press'[, van Alexander Cockburn en Jeffrey St. Clair, gebaseerd op het journalistieke werk van de journalist Garry Webb, die met twee kogels in zijn hoofd werd beloond voor zijn onderzoek ('zelfmoord', volgens de lijkschouwer).
Docutip: "Manufacturing Consent" van Chomsky
Lang geleden gemaakt, nog steeds actueel.Inderdaad ook een goed voorbeeld van boek, en film over dit onderwerp. In eigen land 'Het zijn net mensen', en in het Engels bijvoorbeeld ook:
'BIAS- A CBS Insider exposes how the media distort the news', van Bernard Goldberg.
'OUTFOXED- Rupert Murdoch's War on Journalism', tevens documentaire, van Alexandra Kitty.
'BAD NEWS- The decline of reporting, the business of news, and the danger to us all', van Tom Fento, voormalig 'senior foreign correspondent' van CBS, aangeprezen door Walter Conkrite, een andere corryfee als 'must read'.
'THE ISRAEL LOBBY- and U.S. Foreign Policy', van John Mearsheimer en Stephen Walt.
'THE GREATEST STORY EVER SOLD- The decline and fall of truth in Bush's America', van Frank Rich.
En, alweer wat ouder:
'BLINDED BY THE RIGHT- The conscience of an Ex-Conservative', van David Brock, die actief was in de 'smear-campaign' tegen Bill Clinton.
'WHITEOUT- The CIA, Drugs and the Press'[, van Alexander Cockburn en Jeffrey St. Clair, gebaseerd op het journalistieke werk van de journalist Garry Webb, die met twee kogels in zijn hoofd werd beloond voor zijn onderzoek ('zelfmoord', volgens de lijkschouwer).
