Actueel
alle pijlers
Dikke mensen mogen gratis sporten.
vrijdag 6 maart 2009 om 08:06
STEEDS MEER MENSEN MET OVERGEWICHT
Het aantal Nederlanders met overgewicht is in de afgelopen dertig jaar flink toegenomen.
De helft
Begin jaren '80 was 30% van de volwassen Nederlanders te dik. Nu is dat gestegen tot ongeveer de helft.
Risico's
Zware mensen hebben meer kans op hart en vaatziekten, suikerziekte en kanker. Minister Klink van Volksgezondheid wil dat te zware mensen op doktersadvies gratis mogen sporten. Het moet in de basisverzekering worden opgenomen.
Kinderen
Ook veel kinderen zijn te zwaar. Daarom wil de minister dat reclame voor ongezond eten aan banden wordt gelegd.
© RTLNieuws.nl
Het gaat lekker. Het kabinet wurmt zich in allerlei bochten om te bezuinigen. Ze willen zowel de uitkeringen als de pensioenen bevriezen. En hier wordt weet ik veel hoeveel geld voor uitgetrokken. Als dikke mensen nou eens dagelijks een stevige wandeling van een half uur maken dan vallen ze af en het kost de regering geen geld.
Hoe simpel is het.
Het aantal Nederlanders met overgewicht is in de afgelopen dertig jaar flink toegenomen.
De helft
Begin jaren '80 was 30% van de volwassen Nederlanders te dik. Nu is dat gestegen tot ongeveer de helft.
Risico's
Zware mensen hebben meer kans op hart en vaatziekten, suikerziekte en kanker. Minister Klink van Volksgezondheid wil dat te zware mensen op doktersadvies gratis mogen sporten. Het moet in de basisverzekering worden opgenomen.
Kinderen
Ook veel kinderen zijn te zwaar. Daarom wil de minister dat reclame voor ongezond eten aan banden wordt gelegd.
© RTLNieuws.nl
Het gaat lekker. Het kabinet wurmt zich in allerlei bochten om te bezuinigen. Ze willen zowel de uitkeringen als de pensioenen bevriezen. En hier wordt weet ik veel hoeveel geld voor uitgetrokken. Als dikke mensen nou eens dagelijks een stevige wandeling van een half uur maken dan vallen ze af en het kost de regering geen geld.
Hoe simpel is het.
De wereld biedt genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht.
vrijdag 6 maart 2009 om 14:07
traincha, ik ben absoluut niet gediplomeerd of zo, dit is gewon logisch nadenken van mij en het is idd grappg want mijn dietiste, ja ook ik ben er een keer geweest vanwege darmproblemen, gaf aan dat die 4 s'ochtends moeten want at zou beter voor je spijsvertering enzo zijn.
hoe verschillen kunnen 2 dietistes zijn hihi
hoe verschillen kunnen 2 dietistes zijn hihi
vrijdag 6 maart 2009 om 14:07
Even alleen commentaar op de openingspost hoor...
Dikke mensen mogen gratis sporten. Fijn. Maar wanneer ben je dan zo dik dat de regering dat gaat betalen???
Ben je te dik als je BMI boven de 25 komt? Dus met 25.1 ben je te dik? Of ben je pas te dik als je over de 30 heen gaat? Kom je in aanmerking als je maat 42 hebt? Of als je meer dan 60 kilo weegt?
Ik bedoel; wat is te dik? Je kunt (lees posting van Moordwijf) ook te dik zijn terwijl dat aan de buitenkant niet te zien is. En je kunt dik zijn, terwijl je in principe helemaal niet te dik bent (mijn moeder is erfelijk belast met een lever die groeit, en inmiddels weegt dat ding zo'n 14 kilo).
En ben ik te dik omdat ik teveel eet? Lijkt me niet, want ik eet veel minder dan mijn slanke vriendin. Of ben ik te dik omdat ik te weinig beweeg? Lijkt me ook niet, want ik ben de hele ochtend in beweging, en zij heeft een zittend beroep.
Ben ik eigenlijk wel te dik? Modisch gezien, absoluut. Medisch gezien balanceer ik op het randje. Maar intussen blijkt uit weer andere onderzoeken dat een paar extra kilo's dan juist weer gezond zijn.
Wat ik dus eigenlijk wil vragen: waar trekken ze de grens?????
Dikke mensen mogen gratis sporten. Fijn. Maar wanneer ben je dan zo dik dat de regering dat gaat betalen???
Ben je te dik als je BMI boven de 25 komt? Dus met 25.1 ben je te dik? Of ben je pas te dik als je over de 30 heen gaat? Kom je in aanmerking als je maat 42 hebt? Of als je meer dan 60 kilo weegt?
Ik bedoel; wat is te dik? Je kunt (lees posting van Moordwijf) ook te dik zijn terwijl dat aan de buitenkant niet te zien is. En je kunt dik zijn, terwijl je in principe helemaal niet te dik bent (mijn moeder is erfelijk belast met een lever die groeit, en inmiddels weegt dat ding zo'n 14 kilo).
En ben ik te dik omdat ik teveel eet? Lijkt me niet, want ik eet veel minder dan mijn slanke vriendin. Of ben ik te dik omdat ik te weinig beweeg? Lijkt me ook niet, want ik ben de hele ochtend in beweging, en zij heeft een zittend beroep.
Ben ik eigenlijk wel te dik? Modisch gezien, absoluut. Medisch gezien balanceer ik op het randje. Maar intussen blijkt uit weer andere onderzoeken dat een paar extra kilo's dan juist weer gezond zijn.
Wat ik dus eigenlijk wil vragen: waar trekken ze de grens?????
vrijdag 6 maart 2009 om 14:11
quote:Star schreef op 06 maart 2009 @ 14:09:
Yraatje, zielige dikkerd? Dikkerds zijn toch juist altijd gezellig?
Jawel... maar nu ff zielig omdat het hier regent...
Nee, ik schijn wel gezellig te zijn.. maar dat was ik 20 kilo lichter ook wel hoor... Ik denk eerder dat het aan de persoon ligt dan aan zijn/haar omvang.... En dat zonder alcohol en/of sigaretten... goed he?
Yraatje, zielige dikkerd? Dikkerds zijn toch juist altijd gezellig?
Jawel... maar nu ff zielig omdat het hier regent...
Nee, ik schijn wel gezellig te zijn.. maar dat was ik 20 kilo lichter ook wel hoor... Ik denk eerder dat het aan de persoon ligt dan aan zijn/haar omvang.... En dat zonder alcohol en/of sigaretten... goed he?
vrijdag 6 maart 2009 om 14:12
vrijdag 6 maart 2009 om 14:14
quote:Yraatje schreef op 06 maart 2009 @ 14:11:
[...]
Jawel... maar nu ff zielig omdat het hier regent...
Nee, ik schijn wel gezellig te zijn.. maar dat was ik 20 kilo lichter ook wel hoor... Ik denk eerder dat het aan de persoon ligt dan aan zijn/haar omvang.... En dat zonder alcohol en/of sigaretten... goed he?Ik ben trots op je
[...]
Jawel... maar nu ff zielig omdat het hier regent...
Nee, ik schijn wel gezellig te zijn.. maar dat was ik 20 kilo lichter ook wel hoor... Ik denk eerder dat het aan de persoon ligt dan aan zijn/haar omvang.... En dat zonder alcohol en/of sigaretten... goed he?Ik ben trots op je
vrijdag 6 maart 2009 om 14:19
quote:Yraatje schreef op 06 maart 2009 @ 14:16:
[...]
Dat weet ik nog niet... ik denk beide ff... eens kijken wat het beste bevalt....
Dat van mij is n.l. echt niet veel. (opleeten hoor er staat vaak of in)
Ik heb het zo'n beetje afgestemd op 1400 á 1500 kcal per dag. (caloriechecker.nl) Als jij minder eer op een dag snap ik wel waarom je snaaidrang hebt 's avonds.
[...]
Dat weet ik nog niet... ik denk beide ff... eens kijken wat het beste bevalt....
Dat van mij is n.l. echt niet veel. (opleeten hoor er staat vaak of in)
Ik heb het zo'n beetje afgestemd op 1400 á 1500 kcal per dag. (caloriechecker.nl) Als jij minder eer op een dag snap ik wel waarom je snaaidrang hebt 's avonds.
vrijdag 6 maart 2009 om 14:25
quote:Suzeli schreef op 06 maart 2009 @ 14:19:
[...]
Dat van mij is n.l. echt niet veel. (opleeten hoor er staat vaak of in)
Ik heb het zo'n beetje afgestemd op 1400 á 1500 kcal per dag. (caloriechecker.nl) Als jij minder eer op een dag snap ik wel waarom je snaaidrang hebt 's avonds.Nou, bij mij is het probleem niet zozeer of ik weinig eet op een dag of juist veel... die snaaidrang heb ik eigenlijk altijd.... en daar moet ik vanaf... Ik ben zelfs op een punt geweest dat ik eigenlijk al vol zat maar dan toch nog ff moest snaaien. Het voelde ook echt als "moeten". Om een voorbeeld te noemen (en ja, ik vind het zelf ook superdebiel): "Ik heb wel eens gehad dat ik naar de koekjestrommel liep (die tegenwoordig dus nooit meer gevuld is), tegen mezelf zeggend dat ik dat niet moest doen omdat ik er later spijt van zou krijgen... en dan toch wel die koekjes eten..." Dat dwangmatige.... Daar moet ik vanaf...
[...]
Dat van mij is n.l. echt niet veel. (opleeten hoor er staat vaak of in)
Ik heb het zo'n beetje afgestemd op 1400 á 1500 kcal per dag. (caloriechecker.nl) Als jij minder eer op een dag snap ik wel waarom je snaaidrang hebt 's avonds.Nou, bij mij is het probleem niet zozeer of ik weinig eet op een dag of juist veel... die snaaidrang heb ik eigenlijk altijd.... en daar moet ik vanaf... Ik ben zelfs op een punt geweest dat ik eigenlijk al vol zat maar dan toch nog ff moest snaaien. Het voelde ook echt als "moeten". Om een voorbeeld te noemen (en ja, ik vind het zelf ook superdebiel): "Ik heb wel eens gehad dat ik naar de koekjestrommel liep (die tegenwoordig dus nooit meer gevuld is), tegen mezelf zeggend dat ik dat niet moest doen omdat ik er later spijt van zou krijgen... en dan toch wel die koekjes eten..." Dat dwangmatige.... Daar moet ik vanaf...
vrijdag 6 maart 2009 om 16:15
quote:hermoine schreef op 06 maart 2009 @ 14:07:
traincha, ik ben absoluut niet gediplomeerd of zo, dit is gewon logisch nadenken van mij en het is idd grappg want mijn dietiste, ja ook ik ben er een keer geweest vanwege darmproblemen, gaf aan dat die 4 s'ochtends moeten want at zou beter voor je spijsvertering enzo zijn.
hoe verschillen kunnen 2 dietistes zijn hihi :-)Zo logisch is het anders niet. Heel veel mensen eten niet eens teveel, maar hebben toch overgewicht omdat ze verkeerd eten door bijv het ontbijt over te slaan. Terwijl dat juist de belangrijkste maal van de dag is.
traincha, ik ben absoluut niet gediplomeerd of zo, dit is gewon logisch nadenken van mij en het is idd grappg want mijn dietiste, ja ook ik ben er een keer geweest vanwege darmproblemen, gaf aan dat die 4 s'ochtends moeten want at zou beter voor je spijsvertering enzo zijn.
hoe verschillen kunnen 2 dietistes zijn hihi :-)Zo logisch is het anders niet. Heel veel mensen eten niet eens teveel, maar hebben toch overgewicht omdat ze verkeerd eten door bijv het ontbijt over te slaan. Terwijl dat juist de belangrijkste maal van de dag is.
vrijdag 6 maart 2009 om 17:25
ik bedoelde er eigenlijk mee te zeggen dat ik er niet voor geleerd heb.
ik ben met je eens dat veel mensen niet weten dat je ontbijt idd het belangrijkste is.
een vriendin van mij zei eens, je moet ontbijten als een koning, lunchen als een prins en avondeten als een zwerver.
mijn ontbijt is eigenlijk mijn zwaarste maaltijd maar weet je...
als ik dan om 7 uur heb gegeten en ik kom op mijn werk rond 9 uur, dan heb ik gewoon weer trek.
mijn collegas zeggen dan altijd, god jij blijft eten waar laat je het.
maar ja,ik ben het gewend en voel me er lekker bij
ik ben met je eens dat veel mensen niet weten dat je ontbijt idd het belangrijkste is.
een vriendin van mij zei eens, je moet ontbijten als een koning, lunchen als een prins en avondeten als een zwerver.
mijn ontbijt is eigenlijk mijn zwaarste maaltijd maar weet je...
als ik dan om 7 uur heb gegeten en ik kom op mijn werk rond 9 uur, dan heb ik gewoon weer trek.
mijn collegas zeggen dan altijd, god jij blijft eten waar laat je het.
maar ja,ik ben het gewend en voel me er lekker bij
anoniem_4235 wijzigde dit bericht op 06-03-2009 17:26
Reden: spelfout
Reden: spelfout
% gewijzigd
zaterdag 7 maart 2009 om 08:29
zaterdag 7 maart 2009 om 19:20
quote:mamzelle schreef op 06 maart 2009 @ 08:12:Heb zelf een client waarvan ik inderdaad wilde gaan onderzoeken of hij in aanmerking kan komen voor een vergoede vorm van fitness. Hij erkent dat hij de fitness nodig heeft, maar heeft er kennelijk de 15 euro per maand niet voor (over).
15 Euro? Ik moet de eerste sportschool nog meemaken die zo goedkoop is....
Het betaald krijgen is 1 maar het er heen gaan is 2. Ik vrees dat de meesten binnen een maand afhaken net zoals de meesten die zich aanmelden. Weggegooid geld dus.
Leuk voor de mensen die het zelf moeten betalen, niet te dik zijn en zéér gemotiveerd zijn....
Dat plan vind ik dus aan alle kanten rammelen.
Betaal maar eerst een jaar zelf en als je in dat jaar minstens 2 keer per week bent geweest dan vind ik een tegemoetkoming in de kosten billijk. En dat vind ik voor iedereen gelden...dik of dun. Als preventie en als therapie. Therapie is dan niet alleen het sporten maar ook voorlichting over gezond eten.
15 Euro? Ik moet de eerste sportschool nog meemaken die zo goedkoop is....
Het betaald krijgen is 1 maar het er heen gaan is 2. Ik vrees dat de meesten binnen een maand afhaken net zoals de meesten die zich aanmelden. Weggegooid geld dus.
Leuk voor de mensen die het zelf moeten betalen, niet te dik zijn en zéér gemotiveerd zijn....
Dat plan vind ik dus aan alle kanten rammelen.
Betaal maar eerst een jaar zelf en als je in dat jaar minstens 2 keer per week bent geweest dan vind ik een tegemoetkoming in de kosten billijk. En dat vind ik voor iedereen gelden...dik of dun. Als preventie en als therapie. Therapie is dan niet alleen het sporten maar ook voorlichting over gezond eten.
maandag 9 maart 2009 om 13:29
[quote]bosaapje schreef op 07 maart 2009 @ 19:20:
[...]
Betaal maar eerst een jaar zelf en als je in dat jaar minstens 2 keer per week bent geweest dan vind ik een tegemoetkoming in de kosten billijk.
Dan ben je niet meer te dik en heb je geen recht meer op een tegemoetkoming
[...]
Betaal maar eerst een jaar zelf en als je in dat jaar minstens 2 keer per week bent geweest dan vind ik een tegemoetkoming in de kosten billijk.
Dan ben je niet meer te dik en heb je geen recht meer op een tegemoetkoming
De wereld biedt genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht.
zaterdag 21 maart 2009 om 19:16
quote:barba schreef op 06 maart 2009 @ 08:06:
Het gaat lekker. Het kabinet wurmt zich in allerlei bochten om te bezuinigen. Ze willen zowel de uitkeringen als de pensioenen bevriezen. En hier wordt weet ik veel hoeveel geld voor uitgetrokken. Als dikke mensen nou eens dagelijks een stevige wandeling van een half uur maken dan vallen ze af en het kost de regering geen geld.
Hoe simpel is het.
Wie zegt dat ik WIL gaan sporten.
Ik ben een volle dame (maat 50, gewicht weet ik niet)
Ik kan door een aantal medische indicaties gratis sporten onder begeleiding van de fysio. Een aangeboren medische indicatie, een door ongeluk gekomen indicatie, en een door medicijnen, familie aanleg en overgewicht.
Toch wil ik niet sporten.
Ik haat sporten maar mijn grootste angst is om af te vallen.
Ik ben maatje 34/36 en was toen niet gelukkig, misschien wel iets gezonder.
Nu met maat 50 ben ik gelukkiger, iets minder gezond.
Als ik mezelf afgeslankt voor zou moeten stellen, dan zou ik mezelf niet zien want dan zou ik niet meer willen leven.
(dit soort opdrachten krijg je bij yoga of psycholoog wel eens)
Zo groot is mijn angst voor het afvallen.
Vind dat dikke mensen niet gratis hoeven te gaan sporten.
Maar willen ze sporten dan vind ik wel dat er vriendelijker mee kan worden omgegaan.
(en dan bedoel ik niet het geld maar meer het gevoel dat je een aap bent die men uit kan checken, uitgebreid kan lopen bestuderen en valse wijze raden)
Ik heb alle berichten van dit topic door genomen en vond het jammer dat de meeste dames hier zo negatief zijn ten opzichte van volle/dikke dames.
Want vraag me dan af heb je liever dat iemand slank en doodongelukkig is of heb je liever dat iemand gewoon eigen figuur heeft en daar vrede mee heeft en gelukkig is.
Achter eten, voedingspatronen en zo zit vaak veel meer achter dan je kan denken.
Gelukkig nemen mijn maatje 34/36 vriendinnen me zoals ik ben en hebben ze ook niet zo van dit moet je doen of dat moet laten en zo.
En zelfs zij kunnen af en toe rare dingen denken en doen die samen hangen met hun figuur, eten.
Het gaat lekker. Het kabinet wurmt zich in allerlei bochten om te bezuinigen. Ze willen zowel de uitkeringen als de pensioenen bevriezen. En hier wordt weet ik veel hoeveel geld voor uitgetrokken. Als dikke mensen nou eens dagelijks een stevige wandeling van een half uur maken dan vallen ze af en het kost de regering geen geld.
Hoe simpel is het.
Wie zegt dat ik WIL gaan sporten.
Ik ben een volle dame (maat 50, gewicht weet ik niet)
Ik kan door een aantal medische indicaties gratis sporten onder begeleiding van de fysio. Een aangeboren medische indicatie, een door ongeluk gekomen indicatie, en een door medicijnen, familie aanleg en overgewicht.
Toch wil ik niet sporten.
Ik haat sporten maar mijn grootste angst is om af te vallen.
Ik ben maatje 34/36 en was toen niet gelukkig, misschien wel iets gezonder.
Nu met maat 50 ben ik gelukkiger, iets minder gezond.
Als ik mezelf afgeslankt voor zou moeten stellen, dan zou ik mezelf niet zien want dan zou ik niet meer willen leven.
(dit soort opdrachten krijg je bij yoga of psycholoog wel eens)
Zo groot is mijn angst voor het afvallen.
Vind dat dikke mensen niet gratis hoeven te gaan sporten.
Maar willen ze sporten dan vind ik wel dat er vriendelijker mee kan worden omgegaan.
(en dan bedoel ik niet het geld maar meer het gevoel dat je een aap bent die men uit kan checken, uitgebreid kan lopen bestuderen en valse wijze raden)
Ik heb alle berichten van dit topic door genomen en vond het jammer dat de meeste dames hier zo negatief zijn ten opzichte van volle/dikke dames.
Want vraag me dan af heb je liever dat iemand slank en doodongelukkig is of heb je liever dat iemand gewoon eigen figuur heeft en daar vrede mee heeft en gelukkig is.
Achter eten, voedingspatronen en zo zit vaak veel meer achter dan je kan denken.
Gelukkig nemen mijn maatje 34/36 vriendinnen me zoals ik ben en hebben ze ook niet zo van dit moet je doen of dat moet laten en zo.
En zelfs zij kunnen af en toe rare dingen denken en doen die samen hangen met hun figuur, eten.
zaterdag 21 maart 2009 om 20:40
quote:vogeltje1975 schreef op 21 maart 2009 @ 19:16:
[...]
Wie zegt dat ik WIL gaan sporten.
Ik ben een volle dame (maat 50, gewicht weet ik niet)
Ik kan door een aantal medische indicaties gratis sporten onder begeleiding van de fysio. Een aangeboren medische indicatie, een door ongeluk gekomen indicatie, en een door medicijnen, familie aanleg en overgewicht.
Toch wil ik niet sporten.
Ik haat sporten maar mijn grootste angst is om af te vallen.
Ik ben maatje 34/36 en was toen niet gelukkig, misschien wel iets gezonder.
Nu met maat 50 ben ik gelukkiger, iets minder gezond.
Waarom ben je bang om af te vallen? Had jouw niet gelukkig zijn te maken met je kleine maatje of met wat anders en associeer je dat nu met dun zijn? Tussen maatje 34/36 en maat 50 zitten heel wat maten....
Als ik mezelf afgeslankt voor zou moeten stellen, dan zou ik mezelf niet zien want dan zou ik niet meer willen leven.
(dit soort opdrachten krijg je bij yoga of psycholoog wel eens)
Zo groot is mijn angst voor het afvallen.
Als ik daar zo panisch van zou worden zou ik daar toch eens achteraan gaan waarom ik dat gevoel had.
Ik wil best wel afvallen namelijk (heb maat 48/50 bij een lengte van 1.74 en een gewicht van 100 kilo (eergisteren) en dat is al minder dan ik ooit heb gewogen), maar bij mij ontbreekt het aan doorzettingsvermogen en zelfdiscipline. Ik ben verder niet bang voor het afvallen zelf. Als ik met een vingerknip ervoor kon zorgen dat ik een (eventueel tijdelijke) afkeer kreeg van alles wat voor mij niet goed is, dan zou ik daarvoor gaan....
Vind dat dikke mensen niet gratis hoeven te gaan sporten.
Maar willen ze sporten dan vind ik wel dat er vriendelijker mee kan worden omgegaan.
(en dan bedoel ik niet het geld maar meer het gevoel dat je een aap bent die men uit kan checken, uitgebreid kan lopen bestuderen en valse wijze raden)
Ik heb zelf nog nooit meegemaakt dat ik werd/word aangegaapt omdat ik dik ben en ga sporten.... misschien komt het ook wel door mijn uitstraling ofzo... Voel me in ieder geval nooit een aap... (wel eens een varken, maar dan ben ik altijd alleen en dan voel ik me zeer zielig....)
Ik heb alle berichten van dit topic door genomen en vond het jammer dat de meeste dames hier zo negatief zijn ten opzichte van volle/dikke dames.
Want vraag me dan af heb je liever dat iemand slank en doodongelukkig is of heb je liever dat iemand gewoon eigen figuur heeft en daar vrede mee heeft en gelukkig is.
Je moet natuurlijk gelukkig zijn met wie je bent... Over het algemeen genomen ben IK wel gelukkig, maar ik zou me prettiger voelen als ik een kilootje of 20, 25 minder zou wegen... Dan zit ik lekkerder in mijn vel, kan ik leukere kleding kopen en het is gewoon gezonder....
Achter eten, voedingspatronen en zo zit vaak veel meer achter dan je kan denken.
Gelukkig nemen mijn maatje 34/36 vriendinnen me zoals ik ben en hebben ze ook niet zo van dit moet je doen of dat moet laten en zo.
En zelfs zij kunnen af en toe rare dingen denken en doen die samen hangen met hun figuur, eten.
[...]
Wie zegt dat ik WIL gaan sporten.
Ik ben een volle dame (maat 50, gewicht weet ik niet)
Ik kan door een aantal medische indicaties gratis sporten onder begeleiding van de fysio. Een aangeboren medische indicatie, een door ongeluk gekomen indicatie, en een door medicijnen, familie aanleg en overgewicht.
Toch wil ik niet sporten.
Ik haat sporten maar mijn grootste angst is om af te vallen.
Ik ben maatje 34/36 en was toen niet gelukkig, misschien wel iets gezonder.
Nu met maat 50 ben ik gelukkiger, iets minder gezond.
Waarom ben je bang om af te vallen? Had jouw niet gelukkig zijn te maken met je kleine maatje of met wat anders en associeer je dat nu met dun zijn? Tussen maatje 34/36 en maat 50 zitten heel wat maten....
Als ik mezelf afgeslankt voor zou moeten stellen, dan zou ik mezelf niet zien want dan zou ik niet meer willen leven.
(dit soort opdrachten krijg je bij yoga of psycholoog wel eens)
Zo groot is mijn angst voor het afvallen.
Als ik daar zo panisch van zou worden zou ik daar toch eens achteraan gaan waarom ik dat gevoel had.
Ik wil best wel afvallen namelijk (heb maat 48/50 bij een lengte van 1.74 en een gewicht van 100 kilo (eergisteren) en dat is al minder dan ik ooit heb gewogen), maar bij mij ontbreekt het aan doorzettingsvermogen en zelfdiscipline. Ik ben verder niet bang voor het afvallen zelf. Als ik met een vingerknip ervoor kon zorgen dat ik een (eventueel tijdelijke) afkeer kreeg van alles wat voor mij niet goed is, dan zou ik daarvoor gaan....
Vind dat dikke mensen niet gratis hoeven te gaan sporten.
Maar willen ze sporten dan vind ik wel dat er vriendelijker mee kan worden omgegaan.
(en dan bedoel ik niet het geld maar meer het gevoel dat je een aap bent die men uit kan checken, uitgebreid kan lopen bestuderen en valse wijze raden)
Ik heb zelf nog nooit meegemaakt dat ik werd/word aangegaapt omdat ik dik ben en ga sporten.... misschien komt het ook wel door mijn uitstraling ofzo... Voel me in ieder geval nooit een aap... (wel eens een varken, maar dan ben ik altijd alleen en dan voel ik me zeer zielig....)
Ik heb alle berichten van dit topic door genomen en vond het jammer dat de meeste dames hier zo negatief zijn ten opzichte van volle/dikke dames.
Want vraag me dan af heb je liever dat iemand slank en doodongelukkig is of heb je liever dat iemand gewoon eigen figuur heeft en daar vrede mee heeft en gelukkig is.
Je moet natuurlijk gelukkig zijn met wie je bent... Over het algemeen genomen ben IK wel gelukkig, maar ik zou me prettiger voelen als ik een kilootje of 20, 25 minder zou wegen... Dan zit ik lekkerder in mijn vel, kan ik leukere kleding kopen en het is gewoon gezonder....
Achter eten, voedingspatronen en zo zit vaak veel meer achter dan je kan denken.
Gelukkig nemen mijn maatje 34/36 vriendinnen me zoals ik ben en hebben ze ook niet zo van dit moet je doen of dat moet laten en zo.
En zelfs zij kunnen af en toe rare dingen denken en doen die samen hangen met hun figuur, eten.
zondag 22 maart 2009 om 00:37
Waarom ben je bang om af te vallen? Had jouw niet gelukkig zijn te maken met je kleine maatje of met wat anders en associeer je dat nu met dun zijn? Tussen maatje 34/36 en maat 50 zitten heel wat maten....
Dun zijn associeer ik met ongelukkig zijn. (weer kneusje worden), (weer de ideale dochter, schoondochter etc worden en geleeft worden)
Afvallen associeer ik met lelijk worden.
Want bij veel afvallen wordt de huid heel lelijk van, en dat is bijna niet te voorkomen, en vade operaties die kan laten uitvoeren krijg je ook heel lelijke lidtekens.
Sorry voor de mensen die wel heel erg zijn afgevallen maar is gewoon mijn gevoel.
Als ik daar zo panisch van zou worden zou ik daar toch eens achteraan gaan waarom ik dat gevoel had.
Ik wil best wel afvallen namelijk (heb maat 48/50 bij een lengte van 1.74 en een gewicht van 100 kilo (eergisteren) en dat is al minder dan ik ooit heb gewogen), maar bij mij ontbreekt het aan doorzettingsvermogen en zelfdiscipline. Ik ben verder niet bang voor het afvallen zelf. Als ik met een vingerknip ervoor kon zorgen dat ik een (eventueel tijdelijke) afkeer kreeg van alles wat voor mij niet goed is, dan zou ik daarvoor gaan....
Ben daar ook al jaren met psychologen en zo over bezig, maar wil nog niet echt vlotten.
Doorzettingsvermogen heb ik wel want heb altijd alles gehaald wat andere onmogelijke achtte.
Discipline heb ik ook gehad, maar heb ik nu allemaal overboord gegooid.
Vind het beter dat ik leef zoals ik wil leven, dan dat ik me aan allerlei regeltjes en zo zou moeten houden om 10 jr langer te leven wat ook niet zeker is.
Ik heb zelf nog nooit meegemaakt dat ik werd/word aangegaapt omdat ik dik ben en ga sporten.... misschien komt het ook wel door mijn uitstraling ofzo... Voel me in ieder geval nooit een aap... (wel eens een varken, maar dan ben ik altijd alleen en dan voel ik me zeer zielig....)
O heb het hier diverse keren meegemaakt, zwembaden, dansscholen, fitness scholen en zelfs bij de fysiofitness.
Heb zelfs meegemaakt dat mensen tegen me kwamen zeggen nou daar mag wel wat van af he??
Maar schijnen mensen niet alleen bij volle mensen te doen, ook een vriendin die nu 69 weegt en maatje 38 draagt is aangesproken van nou daar kan nog wel wat van af he?? Omdat ze grote kont en borsten heeft (is Surinaams, dus zit al in de gene).
Dun zijn associeer ik met ongelukkig zijn. (weer kneusje worden), (weer de ideale dochter, schoondochter etc worden en geleeft worden)
Afvallen associeer ik met lelijk worden.
Want bij veel afvallen wordt de huid heel lelijk van, en dat is bijna niet te voorkomen, en vade operaties die kan laten uitvoeren krijg je ook heel lelijke lidtekens.
Sorry voor de mensen die wel heel erg zijn afgevallen maar is gewoon mijn gevoel.
Als ik daar zo panisch van zou worden zou ik daar toch eens achteraan gaan waarom ik dat gevoel had.
Ik wil best wel afvallen namelijk (heb maat 48/50 bij een lengte van 1.74 en een gewicht van 100 kilo (eergisteren) en dat is al minder dan ik ooit heb gewogen), maar bij mij ontbreekt het aan doorzettingsvermogen en zelfdiscipline. Ik ben verder niet bang voor het afvallen zelf. Als ik met een vingerknip ervoor kon zorgen dat ik een (eventueel tijdelijke) afkeer kreeg van alles wat voor mij niet goed is, dan zou ik daarvoor gaan....
Ben daar ook al jaren met psychologen en zo over bezig, maar wil nog niet echt vlotten.
Doorzettingsvermogen heb ik wel want heb altijd alles gehaald wat andere onmogelijke achtte.
Discipline heb ik ook gehad, maar heb ik nu allemaal overboord gegooid.
Vind het beter dat ik leef zoals ik wil leven, dan dat ik me aan allerlei regeltjes en zo zou moeten houden om 10 jr langer te leven wat ook niet zeker is.
Ik heb zelf nog nooit meegemaakt dat ik werd/word aangegaapt omdat ik dik ben en ga sporten.... misschien komt het ook wel door mijn uitstraling ofzo... Voel me in ieder geval nooit een aap... (wel eens een varken, maar dan ben ik altijd alleen en dan voel ik me zeer zielig....)
O heb het hier diverse keren meegemaakt, zwembaden, dansscholen, fitness scholen en zelfs bij de fysiofitness.
Heb zelfs meegemaakt dat mensen tegen me kwamen zeggen nou daar mag wel wat van af he??
Maar schijnen mensen niet alleen bij volle mensen te doen, ook een vriendin die nu 69 weegt en maatje 38 draagt is aangesproken van nou daar kan nog wel wat van af he?? Omdat ze grote kont en borsten heeft (is Surinaams, dus zit al in de gene).
zondag 22 maart 2009 om 13:02
