Actueel
alle pijlers
Echt hoor, het zijn goedzakken
woensdag 22 juli 2009 om 11:13
Pitbulls scheuren kind aan stukken
CATANIA - Een Italiaanse jongen van zes jaar oud is gedood en aan stukken gescheurd door drie pitbulls.
De ouders van de jongen waren uren op zoek naar hun kind en deden vervolgens de gruwelijke ontdekking. De jongen had de pitbulls gevoerd in hun hok, wat hij ook al eerder had gedaan. Deze keer werden de honden echter agressief, mogelijk omdat zij jongen hadden gekregen. De beesten hebben delen van de aan flarden gescheurde jongen begraven.
Het incident gebeurde in een probleemwijk van Acireale vlakbij de stad Catania op Sicilië.
CATANIA - Een Italiaanse jongen van zes jaar oud is gedood en aan stukken gescheurd door drie pitbulls.
De ouders van de jongen waren uren op zoek naar hun kind en deden vervolgens de gruwelijke ontdekking. De jongen had de pitbulls gevoerd in hun hok, wat hij ook al eerder had gedaan. Deze keer werden de honden echter agressief, mogelijk omdat zij jongen hadden gekregen. De beesten hebben delen van de aan flarden gescheurde jongen begraven.
Het incident gebeurde in een probleemwijk van Acireale vlakbij de stad Catania op Sicilië.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 22 juli 2009 om 21:10
quote:Digitalis schreef op 22 juli 2009 @ 20:59:
Echt, die verdedigende mensen, ik begrijp het niet. Een dier menselijke eigenschappen toedichten is van lotje getikt. En natuurlijk hou je van je huisdier, maar zo'n beest leeft op instinct, kent geen rede en komt om aandacht vragen omdat jij hoofd bent van de roedel en hem te eten geeft. Dat verwarren de dierenliefhebbers dan met liefde, maar een beest heeft geen idee van wat dat is. Mocht een hond een geliefde aanvallen dan gaan zowel de hond als het baasje pijn lijden.
Heb jij een hond?
En 't is niet stoer om te zeggen 'ik ben niet bang.' Ik ben ook niet bang. Wel op mijn hoede. En dat zou ik als hondenliefhebber voor mij ook maar zijn, want ik hanteer dezelfde strategie als mijn ouders: meteen steken als er zo'n hond op je afkomt. Die hebben al meermaals meegemaakt tijdens hardlopen dat er iemand heel cool tegen de hond zegt: pak ze! Leuk hoor.
Ik zeg niet dat ik niet bang ben om stoer te doen... ik ben gewoon niet bang... zelfs niet op mijn hoede. Mag ik vragen waar je mee steekt? En doe je dat ook als er een hond enthousiast op je af rent (omdat je rent) terwijl hij niet wordt opgehitst??
Honden zijn gewoon dieren die handelen naar instinct. Honden hebben ook een grote bijtkracht, sommige soorten meer dan andere soorten. Daar moet je rekening mee houden. Als een mens dezelfde eigenschappen had als een hond (veel kracht, scherpe tanden en grote bijtkracht, instinctief, enkel luisterend naar het baasje als diegene zich als het hoofd van de roedel gedraagt) dan zou diegene niet los mogen lopen in de maatschappij.Maar goed... een mens wordt nou eenmaal andere eigenschappen toegedicht dan een hond... en daarom lopen wij los rond... Daarom kunnen wij er ook voor zorgen dat er een hond naar ons luistert, zijn wij de baas over de hond... En als we het goed doen, is onze hond ook erg lief...
Echt, die verdedigende mensen, ik begrijp het niet. Een dier menselijke eigenschappen toedichten is van lotje getikt. En natuurlijk hou je van je huisdier, maar zo'n beest leeft op instinct, kent geen rede en komt om aandacht vragen omdat jij hoofd bent van de roedel en hem te eten geeft. Dat verwarren de dierenliefhebbers dan met liefde, maar een beest heeft geen idee van wat dat is. Mocht een hond een geliefde aanvallen dan gaan zowel de hond als het baasje pijn lijden.
Heb jij een hond?
En 't is niet stoer om te zeggen 'ik ben niet bang.' Ik ben ook niet bang. Wel op mijn hoede. En dat zou ik als hondenliefhebber voor mij ook maar zijn, want ik hanteer dezelfde strategie als mijn ouders: meteen steken als er zo'n hond op je afkomt. Die hebben al meermaals meegemaakt tijdens hardlopen dat er iemand heel cool tegen de hond zegt: pak ze! Leuk hoor.
Ik zeg niet dat ik niet bang ben om stoer te doen... ik ben gewoon niet bang... zelfs niet op mijn hoede. Mag ik vragen waar je mee steekt? En doe je dat ook als er een hond enthousiast op je af rent (omdat je rent) terwijl hij niet wordt opgehitst??
Honden zijn gewoon dieren die handelen naar instinct. Honden hebben ook een grote bijtkracht, sommige soorten meer dan andere soorten. Daar moet je rekening mee houden. Als een mens dezelfde eigenschappen had als een hond (veel kracht, scherpe tanden en grote bijtkracht, instinctief, enkel luisterend naar het baasje als diegene zich als het hoofd van de roedel gedraagt) dan zou diegene niet los mogen lopen in de maatschappij.Maar goed... een mens wordt nou eenmaal andere eigenschappen toegedicht dan een hond... en daarom lopen wij los rond... Daarom kunnen wij er ook voor zorgen dat er een hond naar ons luistert, zijn wij de baas over de hond... En als we het goed doen, is onze hond ook erg lief...
woensdag 22 juli 2009 om 21:22
Ah, de 'heb jij een hond'-vraag. Nee, ik heb geen hond. Heb wel genoeg honden 'gekend'. Ik bekijk het rationeel, stukken beter dan emotioneel betrokken zijn. Een dier kun je nooit leren waarom een en ander niet mag. Daar zit een heel groot verschil met mensen. Daarbij kun je mensen ook niet opvoeden naar een exact model. Als een hond, hoe leuk ook en hoe lief en goed opgevoed, in een situatie komt die hij of zij als bedreigend beschouwt (door instinct), dan zal hij of zij ook reageren vanuit instinct. En da's meestal door in de aanval te gaan. Paarden rennen vaak weg, dat is hun tactiek. Honden doen het anders en zijn roedeldieren, het gaat om gezag en rangorde. Ik heb jarenlang paardgereden en ohja, veel paarden waren braaf maar ik heb regelmatig zaken meegemaakt (waaronder naar ongeluk) omdat het dier bang was. Mijn tante is bijna doodgetrapt door een paard. Dieren reageren onvoorspelbaar omdat a) men het dier menselijke eigenschappen toedicht en het niet verwacht, b) omdat veel mensen het gedrag en achtergrond van een dier in de natuurlijke toestand niet kennen en c) het een dier blijft dat handelt vanuit instinct, niet vanuit rede.
Met een mes natuurlijk. Of moet ik eerst mij laten bijten?
Ik was als kind gek op de Mechelse herder van mijn oom. Maar ik wist als kind al dat ik het dier niet geheel kon vertrouwen omdat het dier niet kan begrijpen wat ik wel en niet leuk vind en handelt vanuit overlevingsdrang.
Met een mes natuurlijk. Of moet ik eerst mij laten bijten?
Ik was als kind gek op de Mechelse herder van mijn oom. Maar ik wist als kind al dat ik het dier niet geheel kon vertrouwen omdat het dier niet kan begrijpen wat ik wel en niet leuk vind en handelt vanuit overlevingsdrang.
woensdag 22 juli 2009 om 21:26
Ik heb trouwens als kind vogels gehad, wilde vogels (wij vingen ze op). Waaronder een kraai. En mensen begrepen maar niet dat een kraai glimmende dingen leuk vindt, dus ook je oogbal in de schitterende zon. Dat het tam is, maar nog steeds wild. Een vogel, een dier. Ik was gek op mijn kraai. En hij was gek op mij, maar pikte wel naar mijn oog en mijn nagelriem (bloedt hard). Gewoon, instinct. 't Is nog maar een kraai, onschadelijk tenzij goed in je oog gepikt. Maar wordt het een zee-arend, dan spreek je al over een groter potentieel gevaar. Ik zou over de kraai en de arend nooit zeggen 'aai maar, hij doet niets.' Want dat weet ik niet, en dat weet de vogel zelfs niet vantevoren. Instinct, geen ratio (en dan zijn kraai-achtigen nog een van de intelligentste vogelsoorten).
woensdag 22 juli 2009 om 21:34
Ik geef toe, het spelletje raad -de-pitbull had ik ook niet gewonnen. Kwam er net achter dat mijn buren inderdaad pitbulls hebben
Ik vind het een beetje raar om eerst te zeggen dat je honden niet agressief zijn, om vervolgens te zeggen dat je je kind nooit z`al laten voeren, laat staan alleen in de kamer te laten zijn et het dier. Waarom heb je dan een huisdier? Dat moet toch een prettige toevoeging zijn, geen extra oh pas op pas op stemming creeeren?
Een dier is een dier hoor, en als mijn kind niet alleen met dat dier in een kamer kan zijn want je weet het nooit, want weet jij veel, wie weet bijt het dier wel...
Tja, doe me dan toch maar een kat. Of een konijn. Als die van zich afbijten - wat op zich een goede les is voor kinderen - dan heb je in ieder geval niet de schade die je bij een hond, laat staan een vechthond, hebt.
Wat is de toegevoegde waarde van een vechthond? Een van nature agressieve hond? Waarom zou je dat in je huis, bij je kind willen hebben? Een kleiner, ongevaarlijker hondje kan toch ook rennen en ballen vangen, en zit en lig en geef poot spelen?
Ik vind het een beetje raar om eerst te zeggen dat je honden niet agressief zijn, om vervolgens te zeggen dat je je kind nooit z`al laten voeren, laat staan alleen in de kamer te laten zijn et het dier. Waarom heb je dan een huisdier? Dat moet toch een prettige toevoeging zijn, geen extra oh pas op pas op stemming creeeren?
Een dier is een dier hoor, en als mijn kind niet alleen met dat dier in een kamer kan zijn want je weet het nooit, want weet jij veel, wie weet bijt het dier wel...
Tja, doe me dan toch maar een kat. Of een konijn. Als die van zich afbijten - wat op zich een goede les is voor kinderen - dan heb je in ieder geval niet de schade die je bij een hond, laat staan een vechthond, hebt.
Wat is de toegevoegde waarde van een vechthond? Een van nature agressieve hond? Waarom zou je dat in je huis, bij je kind willen hebben? Een kleiner, ongevaarlijker hondje kan toch ook rennen en ballen vangen, en zit en lig en geef poot spelen?
woensdag 22 juli 2009 om 21:35
quote:Digitalis schreef op 22 juli 2009 @ 21:26:
Ik heb trouwens als kind vogels gehad, wilde vogels (wij vingen ze op). Waaronder een kraai. En mensen begrepen maar niet dat een kraai glimmende dingen leuk vindt, dus ook je oogbal in de schitterende zon. Dat het tam is, maar nog steeds wild. Een vogel, een dier. Ik was gek op mijn kraai. En hij was gek op mij, maar pikte wel naar mijn oog en mijn nagelriem (bloedt hard). Gewoon, instinct. 't Is nog maar een kraai, onschadelijk tenzij goed in je oog gepikt. Maar wordt het een zee-arend, dan spreek je al over een groter potentieel gevaar. Ik zou over de kraai en de arend nooit zeggen 'aai maar, hij doet niets.' Want dat weet ik niet, en dat weet de vogel zelfs niet vantevoren. Instinct, geen ratio (en dan zijn kraai-achtigen nog een van de intelligentste vogelsoorten).
Ik heb dwerghamsters gehad. Sodeknetter, wat ware die beesten geschift! En vals!
Maar ja, elke keer een bijtgat in je vinger bij het voeren is een stuk minder gevaarlijk dan het risico lopen van een doodgebeten kind terwijl je je was even ophangt.
Ik heb trouwens als kind vogels gehad, wilde vogels (wij vingen ze op). Waaronder een kraai. En mensen begrepen maar niet dat een kraai glimmende dingen leuk vindt, dus ook je oogbal in de schitterende zon. Dat het tam is, maar nog steeds wild. Een vogel, een dier. Ik was gek op mijn kraai. En hij was gek op mij, maar pikte wel naar mijn oog en mijn nagelriem (bloedt hard). Gewoon, instinct. 't Is nog maar een kraai, onschadelijk tenzij goed in je oog gepikt. Maar wordt het een zee-arend, dan spreek je al over een groter potentieel gevaar. Ik zou over de kraai en de arend nooit zeggen 'aai maar, hij doet niets.' Want dat weet ik niet, en dat weet de vogel zelfs niet vantevoren. Instinct, geen ratio (en dan zijn kraai-achtigen nog een van de intelligentste vogelsoorten).
Ik heb dwerghamsters gehad. Sodeknetter, wat ware die beesten geschift! En vals!
Maar ja, elke keer een bijtgat in je vinger bij het voeren is een stuk minder gevaarlijk dan het risico lopen van een doodgebeten kind terwijl je je was even ophangt.
woensdag 22 juli 2009 om 21:44
quote:Digitalis schreef op 22 juli 2009 @ 21:22:
Ah, de 'heb jij een hond'-vraag. Nee, ik heb geen hond. Heb wel genoeg honden 'gekend'. Ik bekijk het rationeel, stukken beter dan emotioneel betrokken zijn. Een dier kun je nooit leren waarom een en ander niet mag. Daar zit een heel groot verschil met mensen. Daarbij kun je mensen ook niet opvoeden naar een exact model. Als een hond, hoe leuk ook en hoe lief en goed opgevoed, in een situatie komt die hij of zij als bedreigend beschouwt (door instinct), dan zal hij of zij ook reageren vanuit instinct. En da's meestal door in de aanval te gaan. Paarden rennen vaak weg, dat is hun tactiek. Honden doen het anders en zijn roedeldieren, het gaat om gezag en rangorde. Ik heb jarenlang paardgereden en ohja, veel paarden waren braaf maar ik heb regelmatig zaken meegemaakt (waaronder naar ongeluk) omdat het dier bang was. Mijn tante is bijna doodgetrapt door een paard. Dieren reageren onvoorspelbaar omdat a) men het dier menselijke eigenschappen toedicht en het niet verwacht, b) omdat veel mensen het gedrag en achtergrond van een dier in de natuurlijke toestand niet kennen en c) het een dier blijft dat handelt vanuit instinct, niet vanuit rede.
Met een mes natuurlijk. Of moet ik eerst mij laten bijten?
Ik was even aan het twijfelen of je nu een grapje maakte of niet... Ik ga ervan uit van niet... Natuurlijk wil je niet gebeten worden door een hond, maar om dan maar naar een hond te gaan steken met een mes... dat snap ik niet... er zijn wel andere manieren om een hond weg te jagen...
Ik kan je wel vertellen... ik ben over het algemeen een heel vriendelijk en lief persoon.... en ik probeer altijd zo ver vooruit te kijken dat mijn (in het bos loslopende) hond niemand lastig valt... maar op het moment dat iemand mijn hond met een mes zou bewerken is die persoon nog niet jarig... ik sta dan denk ik niet voor mezelf in... En voor mijn vriend nog minder op dat moment....
Ik was als kind gek op de Mechelse herder van mijn oom. Maar ik wist als kind al dat ik het dier niet geheel kon vertrouwen omdat het dier niet kan begrijpen wat ik wel en niet leuk vind en handelt vanuit overlevingsdrang.
Ah, de 'heb jij een hond'-vraag. Nee, ik heb geen hond. Heb wel genoeg honden 'gekend'. Ik bekijk het rationeel, stukken beter dan emotioneel betrokken zijn. Een dier kun je nooit leren waarom een en ander niet mag. Daar zit een heel groot verschil met mensen. Daarbij kun je mensen ook niet opvoeden naar een exact model. Als een hond, hoe leuk ook en hoe lief en goed opgevoed, in een situatie komt die hij of zij als bedreigend beschouwt (door instinct), dan zal hij of zij ook reageren vanuit instinct. En da's meestal door in de aanval te gaan. Paarden rennen vaak weg, dat is hun tactiek. Honden doen het anders en zijn roedeldieren, het gaat om gezag en rangorde. Ik heb jarenlang paardgereden en ohja, veel paarden waren braaf maar ik heb regelmatig zaken meegemaakt (waaronder naar ongeluk) omdat het dier bang was. Mijn tante is bijna doodgetrapt door een paard. Dieren reageren onvoorspelbaar omdat a) men het dier menselijke eigenschappen toedicht en het niet verwacht, b) omdat veel mensen het gedrag en achtergrond van een dier in de natuurlijke toestand niet kennen en c) het een dier blijft dat handelt vanuit instinct, niet vanuit rede.
Met een mes natuurlijk. Of moet ik eerst mij laten bijten?
Ik was even aan het twijfelen of je nu een grapje maakte of niet... Ik ga ervan uit van niet... Natuurlijk wil je niet gebeten worden door een hond, maar om dan maar naar een hond te gaan steken met een mes... dat snap ik niet... er zijn wel andere manieren om een hond weg te jagen...
Ik kan je wel vertellen... ik ben over het algemeen een heel vriendelijk en lief persoon.... en ik probeer altijd zo ver vooruit te kijken dat mijn (in het bos loslopende) hond niemand lastig valt... maar op het moment dat iemand mijn hond met een mes zou bewerken is die persoon nog niet jarig... ik sta dan denk ik niet voor mezelf in... En voor mijn vriend nog minder op dat moment....
Ik was als kind gek op de Mechelse herder van mijn oom. Maar ik wist als kind al dat ik het dier niet geheel kon vertrouwen omdat het dier niet kan begrijpen wat ik wel en niet leuk vind en handelt vanuit overlevingsdrang.
woensdag 22 juli 2009 om 21:50
quote:tilalia2 schreef op 22 juli 2009 @ 21:34:
Ik geef toe, het spelletje raad -de-pitbull had ik ook niet gewonnen. Kwam er net achter dat mijn buren inderdaad pitbulls hebben
Ik vind het een beetje raar om eerst te zeggen dat je honden niet agressief zijn, om vervolgens te zeggen dat je je kind nooit z`al laten voeren, laat staan alleen in de kamer te laten zijn et het dier. Waarom heb je dan een huisdier? Dat moet toch een prettige toevoeging zijn, geen extra oh pas op pas op stemming creeeren?
Waarom is het raar om te zeggen dat honden niet agressief zijn maar dat je je honden toch niet alleen laat met de kinderen? Een hond blijft een dier dat niet kan zeggen wat hij wel en niet leuk vindt... en blijft dus onvoorspelbaar. Dat wil niet zeggen dat een hond agressief is... Een hond die agressief is, is voorspelbaar... daar wéét je van dat hij standaard agressief zal reageren.
Een dier is een dier hoor, en als mijn kind niet alleen met dat dier in een kamer kan zijn want je weet het nooit, want weet jij veel, wie weet bijt het dier wel...
Tja, doe me dan toch maar een kat. Of een konijn. Als die van zich afbijten - wat op zich een goede les is voor kinderen - dan heb je in ieder geval niet de schade die je bij een hond, laat staan een vechthond, hebt.
Ik zou mijn kind ook nooit alleen laten met een kat of een konijn... Simpelweg omdat je nooit weet wat een huisdier doet... OF wat je kind doet bij het huisdier.... Een kat kan krabben... en als die dat maar hard genoeg doet kan er ook heel wat ellende van komen...
Wat is de toegevoegde waarde van een vechthond? Een van nature agressieve hond? Waarom zou je dat in je huis, bij je kind willen hebben? Een kleiner, ongevaarlijker hondje kan toch ook rennen en ballen vangen, en zit en lig en geef poot spelen?Een kleiner hondje is niet per definitie ongevaarlijker dan een grote hond hoor.. Zelfs niet dan een zogenoemde vechthond... het ligt er ook in grote mate aan hoe de baas met de hond omgaat....
Ik geef toe, het spelletje raad -de-pitbull had ik ook niet gewonnen. Kwam er net achter dat mijn buren inderdaad pitbulls hebben
Ik vind het een beetje raar om eerst te zeggen dat je honden niet agressief zijn, om vervolgens te zeggen dat je je kind nooit z`al laten voeren, laat staan alleen in de kamer te laten zijn et het dier. Waarom heb je dan een huisdier? Dat moet toch een prettige toevoeging zijn, geen extra oh pas op pas op stemming creeeren?
Waarom is het raar om te zeggen dat honden niet agressief zijn maar dat je je honden toch niet alleen laat met de kinderen? Een hond blijft een dier dat niet kan zeggen wat hij wel en niet leuk vindt... en blijft dus onvoorspelbaar. Dat wil niet zeggen dat een hond agressief is... Een hond die agressief is, is voorspelbaar... daar wéét je van dat hij standaard agressief zal reageren.
Een dier is een dier hoor, en als mijn kind niet alleen met dat dier in een kamer kan zijn want je weet het nooit, want weet jij veel, wie weet bijt het dier wel...
Tja, doe me dan toch maar een kat. Of een konijn. Als die van zich afbijten - wat op zich een goede les is voor kinderen - dan heb je in ieder geval niet de schade die je bij een hond, laat staan een vechthond, hebt.
Ik zou mijn kind ook nooit alleen laten met een kat of een konijn... Simpelweg omdat je nooit weet wat een huisdier doet... OF wat je kind doet bij het huisdier.... Een kat kan krabben... en als die dat maar hard genoeg doet kan er ook heel wat ellende van komen...
Wat is de toegevoegde waarde van een vechthond? Een van nature agressieve hond? Waarom zou je dat in je huis, bij je kind willen hebben? Een kleiner, ongevaarlijker hondje kan toch ook rennen en ballen vangen, en zit en lig en geef poot spelen?Een kleiner hondje is niet per definitie ongevaarlijker dan een grote hond hoor.. Zelfs niet dan een zogenoemde vechthond... het ligt er ook in grote mate aan hoe de baas met de hond omgaat....
woensdag 22 juli 2009 om 21:52
quote:tilalia2 schreef op 22 juli 2009 @ 21:34:
Ik geef toe, het spelletje raad -de-pitbull had ik ook niet gewonnen. Kwam er net achter dat mijn buren inderdaad pitbulls hebben
Ik vind het een beetje raar om eerst te zeggen dat je honden niet agressief zijn, om vervolgens te zeggen dat je je kind nooit z`al laten voeren, laat staan alleen in de kamer te laten zijn et het dier. Waarom heb je dan een huisdier? Dat moet toch een prettige toevoeging zijn, geen extra oh pas op pas op stemming creeeren?
Een dier is een dier hoor, en als mijn kind niet alleen met dat dier in een kamer kan zijn want je weet het nooit, want weet jij veel, wie weet bijt het dier wel...
Tja, doe me dan toch maar een kat. Of een konijn. Als die van zich afbijten - wat op zich een goede les is voor kinderen - dan heb je in ieder geval niet de schade die je bij een hond, laat staan een vechthond, hebt.
Wat is de toegevoegde waarde van een vechthond? Een van nature agressieve hond? Waarom zou je dat in je huis, bij je kind willen hebben? Een kleiner, ongevaarlijker hondje kan toch ook rennen en ballen vangen, en zit en lig en geef poot spelen?Een hond hoort eten te krijgen van zijn meerdere, en dat zal een klein kind nooit zijn. De baas bepaald wanneer de hond eten krijgt. Een kind niet alleen laten met een hond komt niet alleen omdat de hond niet vertrouwd wordt, maar ook omdat kinderen niet vertrouwd kunnen worden.
Ik geef toe, het spelletje raad -de-pitbull had ik ook niet gewonnen. Kwam er net achter dat mijn buren inderdaad pitbulls hebben
Ik vind het een beetje raar om eerst te zeggen dat je honden niet agressief zijn, om vervolgens te zeggen dat je je kind nooit z`al laten voeren, laat staan alleen in de kamer te laten zijn et het dier. Waarom heb je dan een huisdier? Dat moet toch een prettige toevoeging zijn, geen extra oh pas op pas op stemming creeeren?
Een dier is een dier hoor, en als mijn kind niet alleen met dat dier in een kamer kan zijn want je weet het nooit, want weet jij veel, wie weet bijt het dier wel...
Tja, doe me dan toch maar een kat. Of een konijn. Als die van zich afbijten - wat op zich een goede les is voor kinderen - dan heb je in ieder geval niet de schade die je bij een hond, laat staan een vechthond, hebt.
Wat is de toegevoegde waarde van een vechthond? Een van nature agressieve hond? Waarom zou je dat in je huis, bij je kind willen hebben? Een kleiner, ongevaarlijker hondje kan toch ook rennen en ballen vangen, en zit en lig en geef poot spelen?Een hond hoort eten te krijgen van zijn meerdere, en dat zal een klein kind nooit zijn. De baas bepaald wanneer de hond eten krijgt. Een kind niet alleen laten met een hond komt niet alleen omdat de hond niet vertrouwd wordt, maar ook omdat kinderen niet vertrouwd kunnen worden.
woensdag 22 juli 2009 om 21:56
Sja Yraatje, exact wat ik bedoel. Als jij je al niet kunt beheersen en je hond niet bij je kunt houden, wat verwacht je dan van een hond? Ik draai het gewoon eventjes om: veel blinde hondenbezitters vinden dat de goegemeente maar rekening moet houden met hun oogappel. Nou, nu moet de hondenbezitter rekening houden met iemand uit de goegemeente die het niet tot een bijtincident laat komen. Aan de lijn houden dus en niet provoceren met je 'hij doet niets'. Dat weet je namelijk niet. Nooit.
Tilalia, heel apart, ja. En ik had een geschift konijn, we moesten werkhandschoenen aandoen om haar te voeren! Maar ja, da's een klein beest (wel scherpe nagels en tanden). Waarom denk je dat men op de manege altijd de kleintjes leerde een paard niet van achter te benaderen? Omdat paarden onvoorspelbaar zijn, zich bedreigd kunnen voelen en handelen vauit instinct. En dan kan jij het dier z'n vaste verzorger zijn of heel dominant zijn, het dier wint puur op onvoorspelbaarheid en kracht. Ik reed altijd een renpaard om hem geschikt te maken voor dressuur, nou, dat durfde niemand. Behalve ik, maar dat paard was gewoon ontzettend onvoorspelbaar en levensgevaarlijk omdat het zo hard wilde rennen en over z'n benen kan struikelen. Lig je daar met 60k/h tegen de grond. Word je niet vrolijker van *wrijft over elleboog*. Ik ben ook gebeten, ik heb een paard weg zien hollen, iemand eraf zie gooien (coma) en zich kapot zien rennen tegen een omheining. Instinct. Gecombineerd met grootte, spierkracht, snelheid, en een paar afweerystemen een gevaarlijke combi.
Mijn tante heeft een enorme hond, echt enorm (weet het ras niet). Als die tegen je springt lig je op de grond, het beest komt boven je uit als het rechtop staat. Dan is het voor mij moeilijker om mij dominant te gedragen dan bij een kutkeffer. En ik schat dat juist in, want een grotere hond is ook potentieel gevaarlijker dan die kleine Jack Russell. Dat je jezelf in gevaar wil brengen en die kul wil geloven, mij best, maar verlang het niet van een ander. Wij hebben onze kraai weggedaan omdat mensen agressief werden naar de kraai en bang waren. Vond ik heel erg, maar het was beter voor het beestje (iemand had 'm zo afgeknald). Kon ik op 11-jarige leeftijd al begrijpen, dat je rekening moet houden met de omgeving en onvoorspelbaarheid van een dier.
Tilalia, heel apart, ja. En ik had een geschift konijn, we moesten werkhandschoenen aandoen om haar te voeren! Maar ja, da's een klein beest (wel scherpe nagels en tanden). Waarom denk je dat men op de manege altijd de kleintjes leerde een paard niet van achter te benaderen? Omdat paarden onvoorspelbaar zijn, zich bedreigd kunnen voelen en handelen vauit instinct. En dan kan jij het dier z'n vaste verzorger zijn of heel dominant zijn, het dier wint puur op onvoorspelbaarheid en kracht. Ik reed altijd een renpaard om hem geschikt te maken voor dressuur, nou, dat durfde niemand. Behalve ik, maar dat paard was gewoon ontzettend onvoorspelbaar en levensgevaarlijk omdat het zo hard wilde rennen en over z'n benen kan struikelen. Lig je daar met 60k/h tegen de grond. Word je niet vrolijker van *wrijft over elleboog*. Ik ben ook gebeten, ik heb een paard weg zien hollen, iemand eraf zie gooien (coma) en zich kapot zien rennen tegen een omheining. Instinct. Gecombineerd met grootte, spierkracht, snelheid, en een paar afweerystemen een gevaarlijke combi.
Mijn tante heeft een enorme hond, echt enorm (weet het ras niet). Als die tegen je springt lig je op de grond, het beest komt boven je uit als het rechtop staat. Dan is het voor mij moeilijker om mij dominant te gedragen dan bij een kutkeffer. En ik schat dat juist in, want een grotere hond is ook potentieel gevaarlijker dan die kleine Jack Russell. Dat je jezelf in gevaar wil brengen en die kul wil geloven, mij best, maar verlang het niet van een ander. Wij hebben onze kraai weggedaan omdat mensen agressief werden naar de kraai en bang waren. Vond ik heel erg, maar het was beter voor het beestje (iemand had 'm zo afgeknald). Kon ik op 11-jarige leeftijd al begrijpen, dat je rekening moet houden met de omgeving en onvoorspelbaarheid van een dier.
woensdag 22 juli 2009 om 22:00
Ja Asset, een hond is een roedeldier. Maar wat roedeldieren ook doen, is de alfa uitdagen. Dus die kan ook eens het baasje -als de baas bukt, 'zwak' is- aanvallen. Instinct. Als een muis je bijt uit instinct ok, daar kan je tegen, maar wordt het een groter dier met meer bijtkracht dan is het gevaar gewoon groter. Zelfde onvoorspelbaarheid alleen is de uitwerking groter.
woensdag 22 juli 2009 om 22:03
voor de liefhebbers, vergelijk de "lieve" retrievers maar eens met de "vechthonden"
http://www.dogweb.nl/bijtincidenten.html
http://www.dogweb.nl/bijtincidenten.html
woensdag 22 juli 2009 om 22:04
quote:Digitalis schreef op 22 juli 2009 @ 21:56:
Sja Yraatje, exact wat ik bedoel. Als jij je al niet kunt beheersen en je hond niet bij je kunt houden, wat verwacht je dan van een hond? Ik draai het gewoon eventjes om: veel blinde hondenbezitters vinden dat de goegemeente maar rekening moet houden met hun oogappel. Nou, nu moet de hondenbezitter rekening houden met iemand uit de goegemeente die het niet tot een bijtincident laat komen. Aan de lijn houden dus en niet provoceren met je 'hij doet niets'. Dat weet je namelijk niet. Nooit.
Ik kan me heel goed beheersen, maar niet als iemand mijn hond bewerkt met een mes... dus als mijn hond losloopt (op een plek waar dat mag) en ik iets te laat in de gaten heb dat er een hardloper of hardloopster aan komt zodat ik haar niet bij me kan roepen.... en ik zie dat iemand mijn enthousiaste hond van zich af slaat met een mes.... ja dan kan ik me niet meer beheersen....
Tilalia, heel apart, ja. En ik had een geschift konijn, we moesten werkhandschoenen aandoen om haar te voeren! Maar ja, da's een klein beest (wel scherpe nagels en tanden). Waarom denk je dat men op de manege altijd de kleintjes leerde een paard niet van achter te benaderen? Omdat paarden onvoorspelbaar zijn, zich bedreigd kunnen voelen en handelen vauit instinct. En dan kan jij het dier z'n vaste verzorger zijn of heel dominant zijn, het dier wint puur op onvoorspelbaarheid en kracht. Ik reed altijd een renpaard om hem geschikt te maken voor dressuur, nou, dat durfde niemand. Behalve ik, maar dat paard was gewoon ontzettend onvoorspelbaar en levensgevaarlijk omdat het zo hard wilde rennen en over z'n benen kan struikelen. Lig je daar met 60k/h tegen de grond. Word je niet vrolijker van *wrijft over elleboog*. Ik ben ook gebeten, ik heb een paard weg zien hollen, iemand eraf zie gooien (coma) en zich kapot zien rennen tegen een omheining. Instinct. Gecombineerd met grootte, spierkracht, snelheid, en een paar afweerystemen een gevaarlijke combi.
Mijn tante heeft een enorme hond, echt enorm (weet het ras niet). Als die tegen je springt lig je op de grond, het beest komt boven je uit als het rechtop staat. Dan is het voor mij moeilijker om mij dominant te gedragen dan bij een kutkeffer. En ik schat dat juist in, want een grotere hond is ook potentieel gevaarlijker dan die kleine Jack Russell. Dat je jezelf in gevaar wil brengen en die kul wil geloven, mij best, maar verlang het niet van een ander. Wij hebben onze kraai weggedaan omdat mensen agressief werden naar de kraai en bang waren. Vond ik heel erg, maar het was beter voor het beestje (iemand had 'm zo afgeknald). Kon ik op 11-jarige leeftijd al begrijpen, dat je rekening moet houden met de omgeving en onvoorspelbaarheid van een dier.
Sja Yraatje, exact wat ik bedoel. Als jij je al niet kunt beheersen en je hond niet bij je kunt houden, wat verwacht je dan van een hond? Ik draai het gewoon eventjes om: veel blinde hondenbezitters vinden dat de goegemeente maar rekening moet houden met hun oogappel. Nou, nu moet de hondenbezitter rekening houden met iemand uit de goegemeente die het niet tot een bijtincident laat komen. Aan de lijn houden dus en niet provoceren met je 'hij doet niets'. Dat weet je namelijk niet. Nooit.
Ik kan me heel goed beheersen, maar niet als iemand mijn hond bewerkt met een mes... dus als mijn hond losloopt (op een plek waar dat mag) en ik iets te laat in de gaten heb dat er een hardloper of hardloopster aan komt zodat ik haar niet bij me kan roepen.... en ik zie dat iemand mijn enthousiaste hond van zich af slaat met een mes.... ja dan kan ik me niet meer beheersen....
Tilalia, heel apart, ja. En ik had een geschift konijn, we moesten werkhandschoenen aandoen om haar te voeren! Maar ja, da's een klein beest (wel scherpe nagels en tanden). Waarom denk je dat men op de manege altijd de kleintjes leerde een paard niet van achter te benaderen? Omdat paarden onvoorspelbaar zijn, zich bedreigd kunnen voelen en handelen vauit instinct. En dan kan jij het dier z'n vaste verzorger zijn of heel dominant zijn, het dier wint puur op onvoorspelbaarheid en kracht. Ik reed altijd een renpaard om hem geschikt te maken voor dressuur, nou, dat durfde niemand. Behalve ik, maar dat paard was gewoon ontzettend onvoorspelbaar en levensgevaarlijk omdat het zo hard wilde rennen en over z'n benen kan struikelen. Lig je daar met 60k/h tegen de grond. Word je niet vrolijker van *wrijft over elleboog*. Ik ben ook gebeten, ik heb een paard weg zien hollen, iemand eraf zie gooien (coma) en zich kapot zien rennen tegen een omheining. Instinct. Gecombineerd met grootte, spierkracht, snelheid, en een paar afweerystemen een gevaarlijke combi.
Mijn tante heeft een enorme hond, echt enorm (weet het ras niet). Als die tegen je springt lig je op de grond, het beest komt boven je uit als het rechtop staat. Dan is het voor mij moeilijker om mij dominant te gedragen dan bij een kutkeffer. En ik schat dat juist in, want een grotere hond is ook potentieel gevaarlijker dan die kleine Jack Russell. Dat je jezelf in gevaar wil brengen en die kul wil geloven, mij best, maar verlang het niet van een ander. Wij hebben onze kraai weggedaan omdat mensen agressief werden naar de kraai en bang waren. Vond ik heel erg, maar het was beter voor het beestje (iemand had 'm zo afgeknald). Kon ik op 11-jarige leeftijd al begrijpen, dat je rekening moet houden met de omgeving en onvoorspelbaarheid van een dier.
woensdag 22 juli 2009 om 22:04
Het blijven wilde beesten en wilde beesten zijn onberekenbaar. Kunnen wij ze als mens voor ons amusement wel in huis slepen, maar dat doet niks af aan het aangeboren instinct. Ik zie het aan mijn katten ook, lieve lieve beestjes hoor....totdat er een muis in zicht is. En dan worden het kleine roofdiertjes. Dat instinct zit er in en dat fok je er niet uit.
woensdag 22 juli 2009 om 22:10
Maar digitalis zo kun je toch niets of niemand meer vertrouwen? Het kan altijd misgaan, met elk dier, maar alsof mensen altijd te vertrouwen zijn? Geef mij maar een roedel honden, die zijn niet achterbaks. Waar het mij om gaat is dat veel rassen onterecht op hun uiterlijk worden afgerekend.
Als mijn vriend me voor de grap op mijn been slaat en ik zeg zou dan vliegt de retriever van mijn oom en tante hem al bijna naar de strot. Onze bullen zijn nog te lui om op te kijken vanuit hun mand.
Mensen behandelen hun honden vaak te menselijk, dat ben ik met je eens. Maar toch kan ik aan de expressie van mijn hond zien of hij vrolijk is, bang is, of zich bedreigd voelt. Die van ons krijgen na ons eten, mogen niet bij ons in de buurt als we eten, mogen niet op de bank, niet op de gang en niet naar boven. Ze springen niet op als er bezoek is en zullen niet bedelen als er iets op tafel staat. Deze regels hebben we niet uit wantrouwen, maar omdat we van goed opgevoede honden houden. Maar net als kinderen zijn er dagen dat ze gewoon het tegenovergestelde doen. Dat maakt hond niet onbetrouwbaar, ik noem dat karakter.
Als mijn vriend me voor de grap op mijn been slaat en ik zeg zou dan vliegt de retriever van mijn oom en tante hem al bijna naar de strot. Onze bullen zijn nog te lui om op te kijken vanuit hun mand.
Mensen behandelen hun honden vaak te menselijk, dat ben ik met je eens. Maar toch kan ik aan de expressie van mijn hond zien of hij vrolijk is, bang is, of zich bedreigd voelt. Die van ons krijgen na ons eten, mogen niet bij ons in de buurt als we eten, mogen niet op de bank, niet op de gang en niet naar boven. Ze springen niet op als er bezoek is en zullen niet bedelen als er iets op tafel staat. Deze regels hebben we niet uit wantrouwen, maar omdat we van goed opgevoede honden houden. Maar net als kinderen zijn er dagen dat ze gewoon het tegenovergestelde doen. Dat maakt hond niet onbetrouwbaar, ik noem dat karakter.
woensdag 22 juli 2009 om 22:15
Toch neemt dat niet weg dat ik een eventuele inbreker veel succes wens. Maar als mijn honden een inbreker pakken zijn ze dan ook vals? Ik heb wel eens 's avonds over straat gewandeld met ze langs een groep mannen die ineens vervelend begon te doen. Ze voelden schijnbaar dat ik niet op mijn gemak was en hebben me proberen te beschermen, niet door te bijten, maar wel door te dreigen. Wie is dan fout? De hond, die mannen of ik? Als mijn vriend zich erbij zou uitlopen dan was het niet bij dreigen gebleven, is hij dan ook vals?
woensdag 22 juli 2009 om 22:19
Gezond wantrouwen tov vreemde mensen is normaal. Een grote portie wantrouwen tov een in potentie dodelijk dier dat geen benul heeft van ratio, moraal, goed en kwaad is helemaal normaal, Asset.
En achterbaks? Ja, mensen kunnen achterbaks zijn en aan lustmoord doen (waarin we erg lijken op de chimpansee, maar dat terzijde, een zeer intelligent maar hoogst gevaarlijk beest), maar je hebt toch ook wantrouwen tov een grote man in een donker steegje? En dat wantrouwen is opeens weg als het om een dier gaat dat geen benul heeft van goed en kwaad etc.? Reageert puur vanuit instinct en even vergeet dat jullie altijd zo leuk knuffelen?
Sja Yraatje, pech voor jou en je hond. Je hebt maar rekening te houden met anderen. Ik ga geen littekens, afbeten vingers of ledematen of de dood riskeren door jouw onnozelheid. De hond neem ik weinig kwalijk want dat bezit geen rede, jij wordt geacht rationeel te zijn want homo sapiens.
En achterbaks? Ja, mensen kunnen achterbaks zijn en aan lustmoord doen (waarin we erg lijken op de chimpansee, maar dat terzijde, een zeer intelligent maar hoogst gevaarlijk beest), maar je hebt toch ook wantrouwen tov een grote man in een donker steegje? En dat wantrouwen is opeens weg als het om een dier gaat dat geen benul heeft van goed en kwaad etc.? Reageert puur vanuit instinct en even vergeet dat jullie altijd zo leuk knuffelen?
Sja Yraatje, pech voor jou en je hond. Je hebt maar rekening te houden met anderen. Ik ga geen littekens, afbeten vingers of ledematen of de dood riskeren door jouw onnozelheid. De hond neem ik weinig kwalijk want dat bezit geen rede, jij wordt geacht rationeel te zijn want homo sapiens.
woensdag 22 juli 2009 om 22:22
quote:Asset schreef op 22 juli 2009 @ 22:15:
Toch neemt dat niet weg dat ik een eventuele inbreker veel succes wens. Maar als mijn honden een inbreker pakken zijn ze dan ook vals? Ik heb wel eens 's avonds over straat gewandeld met ze langs een groep mannen die ineens vervelend begon te doen. Ze voelden schijnbaar dat ik niet op mijn gemak was en hebben me proberen te beschermen, niet door te bijten, maar wel door te dreigen. Wie is dan fout? De hond, die mannen of ik? Als mijn vriend zich erbij zou uitlopen dan was het niet bij dreigen gebleven, is hij dan ook vals?Als je een hond als wapen ziet dan kun je dat inzetten bij dreiging. Jij mag een inbreker ook van je afhoeken. En die mannen waren fout, jij niet, hond niet want deed niets. Jij was wellicht fout geweest als je de hond op ze los had gelaten (al vind ik het zelf niet erg als zo'n groepje klojo's eens aangepakt wordt, of dat nu met een hond is of een mortier, maar dat is de wet niet met me eens).
Toch neemt dat niet weg dat ik een eventuele inbreker veel succes wens. Maar als mijn honden een inbreker pakken zijn ze dan ook vals? Ik heb wel eens 's avonds over straat gewandeld met ze langs een groep mannen die ineens vervelend begon te doen. Ze voelden schijnbaar dat ik niet op mijn gemak was en hebben me proberen te beschermen, niet door te bijten, maar wel door te dreigen. Wie is dan fout? De hond, die mannen of ik? Als mijn vriend zich erbij zou uitlopen dan was het niet bij dreigen gebleven, is hij dan ook vals?Als je een hond als wapen ziet dan kun je dat inzetten bij dreiging. Jij mag een inbreker ook van je afhoeken. En die mannen waren fout, jij niet, hond niet want deed niets. Jij was wellicht fout geweest als je de hond op ze los had gelaten (al vind ik het zelf niet erg als zo'n groepje klojo's eens aangepakt wordt, of dat nu met een hond is of een mortier, maar dat is de wet niet met me eens).
woensdag 22 juli 2009 om 22:23
quote:Star schreef op 22 juli 2009 @ 20:21:
Nastik, bedankt voor het artikel.
Ik vraag me dan toch af, hoe komt de hond dan aan het imago? Want als ik het stukje over de geschiedenis van de APBT lees (http://dogs.bsl-sbt.com/d ... pitbullterrier.php?s=&l=1) is de hond van oorsprong wel gebruikt voor gevechten.
Een tijdje terug had Alberto Stegeman in Undercover in NL nog een reportage over hondengevechten.
Star; ik ben van mening dat dit soort nieuwsberichten en het vooroordeel gecreeerd door de media de hond tegenwerking.
De Pitbull of Stafford, of het gegeven vechthond bestaat als sinds de Romeinen. De Stafford werd al ongeveer 150 jaar geleden in de geschiedenisboeken genoemd. Tot voor de jaren 80, 90 waarin de artikelen verschenen, had nog niemand van de Pitbull gehoord. Vechthond uberhaupt. En er waren er genoeg. Zeker in Engeland waar ze voor de jacht werden gebruikt of voor het Bullfighting. (hond tegen stier) voor het volksvermaak.
Als de Pitbull voortaan in reclamespotjes wordt genoemd, als schattige pleepapierpup, of reddingshond (er is in Amerika een PB met een Purple Star, vanwege het redden van mensen, en er is ooit een kinderserie geweest met een PB) dan gaat de lol van het imago er ook wel vanaf. Die Gouden Kettingtiepes of vechtlustigen kicken er dan niet meer op. Mensen zijn niet bang meer, ze zien weer de hond ipv de moordmachine. Er zullen, volgens mij, dan ook een hoop onverantwoorde eigenaren verdwijnen.
Deze hond is voor verkeerde mensen interessant omdat onwaarheden een geweldadig imago hebben gecreerd. Dat trekt foute tieps aan.
De PB wordt misbruikt dmv zijn grootste kracht; zijn liefde voor de mens. Welke hond zou zich laten mishandelen (google maar eens op " Off the Chain" ) en zich toch doodvechten voor zijn baasje? Een andere hond zou de baas allang van zich afgeschud hebben, of in ieder geval tegen de baas gevochten hebben voor zijn leven.
Nastik, bedankt voor het artikel.
Ik vraag me dan toch af, hoe komt de hond dan aan het imago? Want als ik het stukje over de geschiedenis van de APBT lees (http://dogs.bsl-sbt.com/d ... pitbullterrier.php?s=&l=1) is de hond van oorsprong wel gebruikt voor gevechten.
Een tijdje terug had Alberto Stegeman in Undercover in NL nog een reportage over hondengevechten.
Star; ik ben van mening dat dit soort nieuwsberichten en het vooroordeel gecreeerd door de media de hond tegenwerking.
De Pitbull of Stafford, of het gegeven vechthond bestaat als sinds de Romeinen. De Stafford werd al ongeveer 150 jaar geleden in de geschiedenisboeken genoemd. Tot voor de jaren 80, 90 waarin de artikelen verschenen, had nog niemand van de Pitbull gehoord. Vechthond uberhaupt. En er waren er genoeg. Zeker in Engeland waar ze voor de jacht werden gebruikt of voor het Bullfighting. (hond tegen stier) voor het volksvermaak.
Als de Pitbull voortaan in reclamespotjes wordt genoemd, als schattige pleepapierpup, of reddingshond (er is in Amerika een PB met een Purple Star, vanwege het redden van mensen, en er is ooit een kinderserie geweest met een PB) dan gaat de lol van het imago er ook wel vanaf. Die Gouden Kettingtiepes of vechtlustigen kicken er dan niet meer op. Mensen zijn niet bang meer, ze zien weer de hond ipv de moordmachine. Er zullen, volgens mij, dan ook een hoop onverantwoorde eigenaren verdwijnen.
Deze hond is voor verkeerde mensen interessant omdat onwaarheden een geweldadig imago hebben gecreerd. Dat trekt foute tieps aan.
De PB wordt misbruikt dmv zijn grootste kracht; zijn liefde voor de mens. Welke hond zou zich laten mishandelen (google maar eens op " Off the Chain" ) en zich toch doodvechten voor zijn baasje? Een andere hond zou de baas allang van zich afgeschud hebben, of in ieder geval tegen de baas gevochten hebben voor zijn leven.
woensdag 22 juli 2009 om 22:27
Jaaa, een kat wordt ook een roofdier en een konijn en een jack russel zijn ook wild. Toch zal je daar geen dood, in stukken gescheurd en deels begraven kind aan over houden.
Ik snap niet, zeker niet als er kinderen in het gezin zijn, waarom je een potentieel moordwapen in huis hebt (met een vechthond dan he). Mensen in de VS hebben vaak geweren etc in huis. En hoe goed ze die dingen ook opbergen, elk jaar sterven er meerdere kinderen aan een gevonden geweer waar ze mee gingen spelen. Waarom zou je dat op 4 poten in je huis willen halen? Een kind gaat toch voor op een hond?
Ik snap niet, zeker niet als er kinderen in het gezin zijn, waarom je een potentieel moordwapen in huis hebt (met een vechthond dan he). Mensen in de VS hebben vaak geweren etc in huis. En hoe goed ze die dingen ook opbergen, elk jaar sterven er meerdere kinderen aan een gevonden geweer waar ze mee gingen spelen. Waarom zou je dat op 4 poten in je huis willen halen? Een kind gaat toch voor op een hond?
woensdag 22 juli 2009 om 22:31
Domheid en verblind zijn Tilalia, kan er niets anders van maken. Ik neem zelf meer risico's met mezelf dan met anderen. Omdat als ik door mijn eigen stomme schuld om 't leven kom, ik de volledige verantwoordelijkheid had. Dat wil ik niet voor een ander bepalen (dus niet met een passagier met 240 over de snelweg). Zo ook met dieren. Ik heb angstige maar nieuwsgierige kameraadjes nooit gedwongen mijn kraai leuk te vinden ('t is nogal imposant, klein meisje met grote zwarte vogel die luistert in een christelijk dorp) of te aaien. Want het was een onvoorspelbaar beest en pikte naar ogen en jatte ringen enzo. Dat krijg je er niet uit, instinct. Terwijl het beestje wel tam was en ontzettend intelligent.
woensdag 22 juli 2009 om 22:34
Dit is Sgt. Stubby die mensenlevens in de oorlog redde, hij heeft zelfs de president ontmoet;
http://en.wikipedia.org/wiki/Sergeant_Stubby
http://en.wikipedia.org/wiki/Sergeant_Stubby
woensdag 22 juli 2009 om 22:34
Digi, wat bedoel je nou eigenlijk? Dat jij met een mes op zak door het bos wandelt en dat als mijn hond op jou afrent, jij er op in steekt?
Ik kan me niet voorstellen dat je dat bedoelt, maar zo komt het wel over.
Ik hou mn honden aan de lijn waar het moet, en laat ze los als het kan. Ze rennen wel eens op iemand af, voornamelijk om te kijken of diegene misschien ook een hond bij zich heeft. Als dat niet zo is en die persoon schenkt geen aandacht aan ze, dan schenken zij ook geen aandacht aan dat mens.
(meestal gebeurt er iets anders, meestal gaat het mens van 'hallo hondjes, koediekoedie' mn ene ziet er namelijk nogal knuffelig uit)
De kans dat een hond je echt aanvalt, zomaar vanuit het niets, lijkt me verwaarloosbaar klein. De meeste hondenbeten zijn door bekende honden. Daarom is het allerbelangrijkste: nooit kind en hond alleen laten.
Ik kan me niet voorstellen dat je dat bedoelt, maar zo komt het wel over.
Ik hou mn honden aan de lijn waar het moet, en laat ze los als het kan. Ze rennen wel eens op iemand af, voornamelijk om te kijken of diegene misschien ook een hond bij zich heeft. Als dat niet zo is en die persoon schenkt geen aandacht aan ze, dan schenken zij ook geen aandacht aan dat mens.
(meestal gebeurt er iets anders, meestal gaat het mens van 'hallo hondjes, koediekoedie' mn ene ziet er namelijk nogal knuffelig uit)
De kans dat een hond je echt aanvalt, zomaar vanuit het niets, lijkt me verwaarloosbaar klein. De meeste hondenbeten zijn door bekende honden. Daarom is het allerbelangrijkste: nooit kind en hond alleen laten.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 22 juli 2009 om 22:34
Maar, het probleem is juist dat bepaalde rassen worden afgeschilderd als moordmachines terwijl ze dat niet zijn. Alle honden met een platte kop die breed gebouwd zijn worden in de categortie vechthond gezet terwijl dit niet klopt. Een boxer bijvoorbeeld vinden jullie dat ook een moordmachine? Of een franse bull? Nee die zijn lief en schattig, maar een engelse bull, een amerikaanse bull enz worden meteen ook gezien als vechthond.
woensdag 22 juli 2009 om 22:37
Dan moet je dus ook geen Golden Retriever in huis halen.... zo weet ik er ook nog wel een paar!
Feit blijft dat het héél erg wat er is gebeurd in Italië, maar het komt alleen in de publiciteit omdat het PB betreft. zoals al eerder werd aangehaald: Een St. Bernhard haalt ook de krant wel, maar dan op pagina 6 tussen de reclames...
Agressief gedrag is bij mijn ras trouwens een fout (wij lopen nl ook regelmatig shows).
Feit blijft dat het héél erg wat er is gebeurd in Italië, maar het komt alleen in de publiciteit omdat het PB betreft. zoals al eerder werd aangehaald: Een St. Bernhard haalt ook de krant wel, maar dan op pagina 6 tussen de reclames...
Agressief gedrag is bij mijn ras trouwens een fout (wij lopen nl ook regelmatig shows).
"Please God, if you can't make me thin, make my friends fat!"
