Actueel
alle pijlers
Echt hoor, het zijn goedzakken
woensdag 22 juli 2009 om 11:13
Pitbulls scheuren kind aan stukken
CATANIA - Een Italiaanse jongen van zes jaar oud is gedood en aan stukken gescheurd door drie pitbulls.
De ouders van de jongen waren uren op zoek naar hun kind en deden vervolgens de gruwelijke ontdekking. De jongen had de pitbulls gevoerd in hun hok, wat hij ook al eerder had gedaan. Deze keer werden de honden echter agressief, mogelijk omdat zij jongen hadden gekregen. De beesten hebben delen van de aan flarden gescheurde jongen begraven.
Het incident gebeurde in een probleemwijk van Acireale vlakbij de stad Catania op Sicilië.
CATANIA - Een Italiaanse jongen van zes jaar oud is gedood en aan stukken gescheurd door drie pitbulls.
De ouders van de jongen waren uren op zoek naar hun kind en deden vervolgens de gruwelijke ontdekking. De jongen had de pitbulls gevoerd in hun hok, wat hij ook al eerder had gedaan. Deze keer werden de honden echter agressief, mogelijk omdat zij jongen hadden gekregen. De beesten hebben delen van de aan flarden gescheurde jongen begraven.
Het incident gebeurde in een probleemwijk van Acireale vlakbij de stad Catania op Sicilië.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 22 juli 2009 om 19:42
quote:rocky2008 schreef op 22 juli 2009 @ 12:49:
Tja, als je ziet dat een dier of mens waar je om geeft in doodsnood verkeert, dan denk je niet na over jezelf. Dan doe je wat je kunt. Althans, dat denk ik. Zou je het ook niet kunnen, als je kind daar lag? Je weet nooit hoe je reageert.
Verder ben ik namelijk helemaal niet zo dapper hoor.
Misschien heb ik wel heel veel geluk gehad. Het dier liet namelijk los, en liep daarna weg. Ging verderop rustig op zijn kont zitten. Ik hield me bezig met mijn hond tot de dierenambulance kwam. Ik hoorde later van de politie, dat het beest "best lief" was daarna.
Ja, want een Pitbull... weet je het heel zeker want die dingen waren tot april 2008 verboden in Nl... is geen hond-hond, maar een mensen-hond en mensagressief gedrag is dan ook zeer onwenselijk.
Bottomline; de hond was geen kuthond, hij had een kutbaas. Die hem gewoon netjes aan de lijn of binnen had moeten houden.
Tja, als je ziet dat een dier of mens waar je om geeft in doodsnood verkeert, dan denk je niet na over jezelf. Dan doe je wat je kunt. Althans, dat denk ik. Zou je het ook niet kunnen, als je kind daar lag? Je weet nooit hoe je reageert.
Verder ben ik namelijk helemaal niet zo dapper hoor.
Misschien heb ik wel heel veel geluk gehad. Het dier liet namelijk los, en liep daarna weg. Ging verderop rustig op zijn kont zitten. Ik hield me bezig met mijn hond tot de dierenambulance kwam. Ik hoorde later van de politie, dat het beest "best lief" was daarna.
Ja, want een Pitbull... weet je het heel zeker want die dingen waren tot april 2008 verboden in Nl... is geen hond-hond, maar een mensen-hond en mensagressief gedrag is dan ook zeer onwenselijk.
Bottomline; de hond was geen kuthond, hij had een kutbaas. Die hem gewoon netjes aan de lijn of binnen had moeten houden.
woensdag 22 juli 2009 om 19:44
quote:Maleficent schreef op 22 juli 2009 @ 12:13:
Het valt mij ook vaak op dat het een beetje bepaalde types zijn met zo'n hond. Kwam een keer een jongen met een puppy, beestje geaaid, hartstikke lief hoor. Zegt hij tegen mij, dat hond op de verboden lijst staat, maar dat ze die hond hadden opgegeven bij de gemeente als een ander ras. Jongen was echt zo'n blower-drugs-achtig ventje. Niet iemand die stabiel genoeg is om zo'n hond de juiste opvoeding te geven, maar het stoer vind om met een hond te lopen die verboden is.Ja, inderdaad. Ik ben ook zo iemand. En 99% van de familie en clubdagbezoekers zijn dat ook. Allemaal aso' s en junks. Nie normaal zeg.
Het valt mij ook vaak op dat het een beetje bepaalde types zijn met zo'n hond. Kwam een keer een jongen met een puppy, beestje geaaid, hartstikke lief hoor. Zegt hij tegen mij, dat hond op de verboden lijst staat, maar dat ze die hond hadden opgegeven bij de gemeente als een ander ras. Jongen was echt zo'n blower-drugs-achtig ventje. Niet iemand die stabiel genoeg is om zo'n hond de juiste opvoeding te geven, maar het stoer vind om met een hond te lopen die verboden is.Ja, inderdaad. Ik ben ook zo iemand. En 99% van de familie en clubdagbezoekers zijn dat ook. Allemaal aso' s en junks. Nie normaal zeg.
woensdag 22 juli 2009 om 19:53
En waren het wel Pitbulls? Weet je dat de Pitbull niet eens een bestaand ras is? Maar een aanduiding voor kruisingen met Bull-achtigen?
Waren het kruisingen Boxers met Stafford? Of Am-bull met Sharpei? Of Jack Russel met Engelse Bull? Herken je een Pitbull? Wat vind jij een Pitbull? Wat is een Pitbull? Wel eens een Pitbull gezien? Of gaan we weer massaal af op de schitterende artikelen(al reeds onderuitgehaalde theorien van de Panorama en Revu, die niet waar bleken te zijn) in de jaren '90? Gewoon bij elkaar gelogen fuckverhalen.
Niemand zou zijn kind of zijn leven op de manier moeten verliezen als beschreven in het artikel. Afschuwelijk.
Maar oordeel niet over mijn huisdieren, niemand hier kent ze, en ik durf te wedden dat nog geen 10% ooit kennis heeft gemaakt met een Staff.
Waren het kruisingen Boxers met Stafford? Of Am-bull met Sharpei? Of Jack Russel met Engelse Bull? Herken je een Pitbull? Wat vind jij een Pitbull? Wat is een Pitbull? Wel eens een Pitbull gezien? Of gaan we weer massaal af op de schitterende artikelen(al reeds onderuitgehaalde theorien van de Panorama en Revu, die niet waar bleken te zijn) in de jaren '90? Gewoon bij elkaar gelogen fuckverhalen.
Niemand zou zijn kind of zijn leven op de manier moeten verliezen als beschreven in het artikel. Afschuwelijk.
Maar oordeel niet over mijn huisdieren, niemand hier kent ze, en ik durf te wedden dat nog geen 10% ooit kennis heeft gemaakt met een Staff.
woensdag 22 juli 2009 om 19:54
Pitbulls zijn wel degelijk een bestaand ras. Het ras in niet in Nederland erkend, maar dat wil nog niet zeggen dat het niet bestaat!
edit: dit is m dus: http://en.wikipedia.org/wiki/American_Pit_Bull_Terrier
edit: dit is m dus: http://en.wikipedia.org/wiki/American_Pit_Bull_Terrier
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 22 juli 2009 om 19:56
quote:Ligeia schreef op 22 juli 2009 @ 19:49:
[...]
Stomme ouders, stomme eigenaars, arm kind, arm kind, arm kind en arme honden...
Arm kind, inderdaad, vooral arm kind. Maar arme honden, weet niet. Maar ik vind wel dat deze honden individueel moeten worden beoordeeld. Hun daad. Niet die van alle Staffjes, Ambulls of Dogo' s. No way. Het aantal wel verantwoorde eigenaren en honden die nooit ernstig letsel veroorzaken liggen veel hoger.
Al met al een triest verhaal.
Maar ik vind het wel jammer dat ik in dit soort topics altijd wordt afgeschilderd als een barbaar met in haar huis de meest afschuwelijke wezens die op aarde rondlopen. En wezen dat honden nodig heeft om haar ego te vergroten. Een lamlendige uitkeringtrekker met gouwe kettinkies. Die men het liefst met huisdieren en al gevierendeeld en uitgeroeid ziet worden.
Stelletje mafketels.
[...]
Stomme ouders, stomme eigenaars, arm kind, arm kind, arm kind en arme honden...
Arm kind, inderdaad, vooral arm kind. Maar arme honden, weet niet. Maar ik vind wel dat deze honden individueel moeten worden beoordeeld. Hun daad. Niet die van alle Staffjes, Ambulls of Dogo' s. No way. Het aantal wel verantwoorde eigenaren en honden die nooit ernstig letsel veroorzaken liggen veel hoger.
Al met al een triest verhaal.
Maar ik vind het wel jammer dat ik in dit soort topics altijd wordt afgeschilderd als een barbaar met in haar huis de meest afschuwelijke wezens die op aarde rondlopen. En wezen dat honden nodig heeft om haar ego te vergroten. Een lamlendige uitkeringtrekker met gouwe kettinkies. Die men het liefst met huisdieren en al gevierendeeld en uitgeroeid ziet worden.
Stelletje mafketels.
woensdag 22 juli 2009 om 19:58
quote:Spijker schreef op 22 juli 2009 @ 19:54:
Pitbulls zijn wel degelijk een bestaand ras. Het ras in niet in Nederland erkend, maar dat wil nog niet zeggen dat het niet bestaat!
edit: dit is m dus: http://en.wikipedia.org/wiki/American_Pit_Bull_Terrier
Nietus, Pitbull is een verzamelnaam voor Staffbull, Ambull en Dogo kruisingen.
De Pure American Pitbull Terrier is niks anders dan een Amstaff.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Pitbull_(hond)
Pitbulls zijn wel degelijk een bestaand ras. Het ras in niet in Nederland erkend, maar dat wil nog niet zeggen dat het niet bestaat!
edit: dit is m dus: http://en.wikipedia.org/wiki/American_Pit_Bull_Terrier
Nietus, Pitbull is een verzamelnaam voor Staffbull, Ambull en Dogo kruisingen.
De Pure American Pitbull Terrier is niks anders dan een Amstaff.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Pitbull_(hond)
woensdag 22 juli 2009 om 20:01
quote:Nastik schreef op 22 juli 2009 @ 19:53:
En waren het wel Pitbulls? Weet je dat de Pitbull niet eens een bestaand ras is? Maar een aanduiding voor kruisingen met Bull-achtigen?
Waren het kruisingen Boxers met Stafford? Of Am-bull met Sharpei? Of Jack Russel met Engelse Bull? Herken je een Pitbull? Wat vind jij een Pitbull? Wat is een Pitbull? Wel eens een Pitbull gezien? Of gaan we weer massaal af op de schitterende artikelen(al reeds onderuitgehaalde theorien van de Panorama en Revu, die niet waar bleken te zijn) in de jaren '90? Gewoon bij elkaar gelogen fuckverhalen.
Niemand zou zijn kind of zijn leven op de manier moeten verliezen als beschreven in het artikel. Afschuwelijk.
Maar oordeel niet over mijn huisdieren, niemand hier kent ze, en ik durf te wedden dat nog geen 10% ooit kennis heeft gemaakt met een Staff.Welke verhalen zijn dat Nastik?
En waren het wel Pitbulls? Weet je dat de Pitbull niet eens een bestaand ras is? Maar een aanduiding voor kruisingen met Bull-achtigen?
Waren het kruisingen Boxers met Stafford? Of Am-bull met Sharpei? Of Jack Russel met Engelse Bull? Herken je een Pitbull? Wat vind jij een Pitbull? Wat is een Pitbull? Wel eens een Pitbull gezien? Of gaan we weer massaal af op de schitterende artikelen(al reeds onderuitgehaalde theorien van de Panorama en Revu, die niet waar bleken te zijn) in de jaren '90? Gewoon bij elkaar gelogen fuckverhalen.
Niemand zou zijn kind of zijn leven op de manier moeten verliezen als beschreven in het artikel. Afschuwelijk.
Maar oordeel niet over mijn huisdieren, niemand hier kent ze, en ik durf te wedden dat nog geen 10% ooit kennis heeft gemaakt met een Staff.Welke verhalen zijn dat Nastik?
woensdag 22 juli 2009 om 20:05
@Star, het is een behoorlijke lap tekst;
Communicatiewetenschappers maken een onderscheid tussen imago en identiteit. Hoewel er verschillende definities zijn, kan imago worden omschreven als "het beeld dat anderen van iets of iemand hebben" terwijl identiteit staat voor "wat iets of iemand in werkelijkheid is".
Imago en identiteit kunnen soms ver uiteenlopen: Franse auto's hadden lang de reputatie roestbakken te zijn (imago), terwijl ze in werkelijkheid echt niet sneller roestten dan bijvoorbeeld hun Duitse concurrenten.
Imago en identiteit kunnen elkaar ook wederzijds versterken: als een nieuw model auto in de reclame wordt gepresenteerd als een echte sportwagen (imago) dan zullen met name sportief ingestelde autorijders deze auto aanschaffen. Na enige tijd zullen dus vooral sportievelingen in deze auto gezien worden (identiteit), waardoor het imago van sportwagen wordt bevestigd.
Ook bij de American Pit Bull Terriër is het imago vooruitgelopen op zijn identiteit: nog vóór het eerste bijtincident werd het ras al als "moordmachine" aan kijkers en lezers gepresenteerd. Deze opgedrongen reputatie trok een bedenkelijke groep "liefhebbers" aan, die dat imago bevestigden en zo uiteindelijk een ongewenste identiteit creëerden. Niet ten onrechte concludeert communicatiewetenschapper drs. Eliaan Schoonman dat de pitbull door de pers naar zijn imago van "time bomb on legs" is toegeschreven.
In de afgelopen twee decennia hebben de media de meest verrukkelijke onzin over de American Pit Bull Terriër en andere "vechthondenrassen" verkondigd. Helaas hebben publiek en beleidsmakers de veelal gekleurde berichtgeving vol verzinsels en halve waarheden met graagte overgenomen en tot waarheid verheven. Communicatiewetenschapper drs. Eliaan Schoonman concludeert zelfs dat de pitbull door de pers naar zijn reputatie van "time bomb on legs" is geschreven: nog vóór het eerste serieuze bijtincident werd het ras al als "moordmachine" aan kijkers en lezers gepresenteerd. De reportages van de pers zijn uiteindelijk tot een zichzelf vervullende profetie geworden.
In 1983 komt het Duitse familieblad Geo Magazine met de eerste berichtgeving over pitbullgevechten, op de voet gevolgd door haar Nederlandse evenknieën Panorama en Nieuwe Revu. De materie leent zich uitermate voor sappige strofes: iedere journalist die in de jaren erop volgend over het onderwerp zal schrijven, slijpt zijn pen tot een scherpe punt. Of, om in lijn met de terriërmaterie te blijven, zet zijn tanden gretig in de gruwelijke taferelen. Van enige bedreiging van de openbare orde en veiligheid is dan nog geen sprake: de pitbull wordt tot 1986 in geen enkel krantenbericht over hondenbeten genoemd. Het accent in de berichtgeving ligt in de eerste jaren tot 1986 bij de training voor hondengevechten.
Trouw schrijft op 12 september 1986: "Zo zou het gebeuren dat katten in een jutezak aan een boom worden gehangen. De pitbullterriërs springen dan naar de zak en bijten erin. De Vereniging Dierenambulance Groningen vertelt dat de kat na afloop uit de zak gehaald wordt en door de hond verscheurd wordt als een soort beloning". En de Volkskrant in dezelfde periode: "In Groningen zijn al enkele honderden bomen door pitbullterriërs zwaar beschadigd. Bezitters laten ze aan takken hangen om hun kaakspieren te ontwikkelen. De gemeente werkt nu aan voorzieningen waar de honden dan in hemelsnaam maar op moeten oefenen, zodat de bomen gespaard blijven. Er komen bijvoorbeeld autobanden, opgehangen aan kettingen".
Frappant genoeg blijkt uit onderzoek van de gemeentepolitie Groningen dat er nauwelijks of geen sprake is van overlast en dat er géén aanwijzingen zijn dat de verhalen uit beide kranten op waarheid berusten. Aan de bron van de latere problemen rond de American Pit Bull Terriër ligt het menselijke gegeven dat dit genre "horror" zo gruwelijk tot de verbeelding spreekt. In 1987 gaat Vrij Nederland op zoek naar hondengevechten in ons land. Het feit dat de journalisten van het blad tijdens hun speurtocht niet één hondengevecht of aanwijzing daarvan hebben kunnen vinden, weerhoudt ze er vervolgens niet van om twee kolommen uit te wijden over hondengevechten en daarbij allerlei mensen aan het woord te laten die ook wel denken dat het waar is. Kortom: een vermoeden wordt bevestigd door mensen die dat vermoeden ook hebben. Journalistiek is dit een onacceptabele manier van werken. Het imago van de pitbull is hiermee echter een feit.
In de periode hierna verschijnen er steeds vaker berichten in de dagbladen over pitbulls die buiten de vechtring bijten. Aan het eind van 1988 gaat zelfs meer dan de helft van het aantal bijtberichten in de krant over pitbulls, aldus de krantenknipselregistratie van de stichting Consument en Veiligheid. Onderzoek van dezelfde stichting in het najaar van 1988 leverde een lijst op van 508 slachtoffers van hondenbeten naar ras. Slachtoffers die zich bij een EHBO-post hadden moeten laten behandelen.
Anders dan je op grond van de krantenberichten zou verwachten, bestond de lijst geregistreerde hondenbeten echter niet uit 254 pitbulls. Immers, als de helft van alle berichten daarover gaat, zou je ook een vergelijkbare hoeveelheid incidenten verwachten! Voor journalisten is het dus interessanter om over bijtende pitbulls te schrijven, dan over bijtende herdershonden. Daarmee is de slechte reputatie van de pitbull ten onrechte bevestigd voor het krantenlezend publiek.
Na de gruwelverhalen in de Europese pers mag de pitbullterriër zich plots in een enorme belangstelling verheugen. De pups zijn niet aan te slepen en in elke volksbuurt of betonwijk is er wel een quasi-fokker die in dit gat in de markt springt. Binnen enkele jaren loopt het aantal pitbulls op tot zo'n vijftienduizend. Daar zitten dan inmiddels duizenden tussen met een driedubbel probleem: een lukraak gefokte hond, met een maatschappelijk minder stabiele eigenaar én een omgeving, een kleine woonruimte drie hoog bijvoorbeeld, waar het gedrag van de hond in ieder geval al sneller kan ontsporen dan op een ruime boerderij met 6 hectare eigen grond. Sommige eigenaren kunnen hun hond niet hanteren en laten het beestje daarom de hele dag maar op het balkon zitten. De identiteit van de pitbull begint geleidelijk aan zijn - door de pers opgedrongen - imago in te halen.
Op 22 februari 1990 wordt de eerste peuter door een pitbull doodgebeten. De kinderen spelen in de keuken in gezelschap van de hond Tom. De kinderen krijgen ruzie en Tom verdedigt het eigen kind. Moeder doet boven de was en verneemt van haar kind dat de hond het vriendinnetje aan het bijten is. Zij grijpt niet in, maar haalt hulp. Die komt te laat, want het meisje overlijdt in het ziekenhuis aan haar verwondingen. Nederland reageert geschokt op het ongeluk. De impact van het ongeluk is echter niet los te zien van de lange "incubatietijd" van imago, naar identiteit naar issue. Precies hetzelfde ongeluk, maar zonder "incubatietijd" heeft namelijk nagenoeg geen impact.
De Sint Bernard die in augustus 1991 een peuter doodbeet, haalde de krant, maar daar bleef het dan ook bij.
De eenzijdige en gekleurde belangstelling van de pers hebben er uiteindelijk toe geleid dat de pitbullterriër in 1993 door de Regeling Agressieve Dieren in Nederland werd verboden. Bij gebrek aan stof tot schrijven stortten de journalisten zich daarom op enkele andere stoere hondenrassen, steevast gepresenteerd als "Opvolgers van de pitbull". Waarbij de kop van de reportages meer dan eens werd ingeluid door de retorische vraag: "Nóg erger dan de pitbull?". Daarmee is de toon gezet voor een herhaling van de media-hetze en heeft de pers wellicht opnieuw een zichzelf vervullende profetie gecreëerd.
Bron: Issues Management, door drs. Eliaan Schoonman ( communicatiewetenschapper )
Communicatiewetenschappers maken een onderscheid tussen imago en identiteit. Hoewel er verschillende definities zijn, kan imago worden omschreven als "het beeld dat anderen van iets of iemand hebben" terwijl identiteit staat voor "wat iets of iemand in werkelijkheid is".
Imago en identiteit kunnen soms ver uiteenlopen: Franse auto's hadden lang de reputatie roestbakken te zijn (imago), terwijl ze in werkelijkheid echt niet sneller roestten dan bijvoorbeeld hun Duitse concurrenten.
Imago en identiteit kunnen elkaar ook wederzijds versterken: als een nieuw model auto in de reclame wordt gepresenteerd als een echte sportwagen (imago) dan zullen met name sportief ingestelde autorijders deze auto aanschaffen. Na enige tijd zullen dus vooral sportievelingen in deze auto gezien worden (identiteit), waardoor het imago van sportwagen wordt bevestigd.
Ook bij de American Pit Bull Terriër is het imago vooruitgelopen op zijn identiteit: nog vóór het eerste bijtincident werd het ras al als "moordmachine" aan kijkers en lezers gepresenteerd. Deze opgedrongen reputatie trok een bedenkelijke groep "liefhebbers" aan, die dat imago bevestigden en zo uiteindelijk een ongewenste identiteit creëerden. Niet ten onrechte concludeert communicatiewetenschapper drs. Eliaan Schoonman dat de pitbull door de pers naar zijn imago van "time bomb on legs" is toegeschreven.
In de afgelopen twee decennia hebben de media de meest verrukkelijke onzin over de American Pit Bull Terriër en andere "vechthondenrassen" verkondigd. Helaas hebben publiek en beleidsmakers de veelal gekleurde berichtgeving vol verzinsels en halve waarheden met graagte overgenomen en tot waarheid verheven. Communicatiewetenschapper drs. Eliaan Schoonman concludeert zelfs dat de pitbull door de pers naar zijn reputatie van "time bomb on legs" is geschreven: nog vóór het eerste serieuze bijtincident werd het ras al als "moordmachine" aan kijkers en lezers gepresenteerd. De reportages van de pers zijn uiteindelijk tot een zichzelf vervullende profetie geworden.
In 1983 komt het Duitse familieblad Geo Magazine met de eerste berichtgeving over pitbullgevechten, op de voet gevolgd door haar Nederlandse evenknieën Panorama en Nieuwe Revu. De materie leent zich uitermate voor sappige strofes: iedere journalist die in de jaren erop volgend over het onderwerp zal schrijven, slijpt zijn pen tot een scherpe punt. Of, om in lijn met de terriërmaterie te blijven, zet zijn tanden gretig in de gruwelijke taferelen. Van enige bedreiging van de openbare orde en veiligheid is dan nog geen sprake: de pitbull wordt tot 1986 in geen enkel krantenbericht over hondenbeten genoemd. Het accent in de berichtgeving ligt in de eerste jaren tot 1986 bij de training voor hondengevechten.
Trouw schrijft op 12 september 1986: "Zo zou het gebeuren dat katten in een jutezak aan een boom worden gehangen. De pitbullterriërs springen dan naar de zak en bijten erin. De Vereniging Dierenambulance Groningen vertelt dat de kat na afloop uit de zak gehaald wordt en door de hond verscheurd wordt als een soort beloning". En de Volkskrant in dezelfde periode: "In Groningen zijn al enkele honderden bomen door pitbullterriërs zwaar beschadigd. Bezitters laten ze aan takken hangen om hun kaakspieren te ontwikkelen. De gemeente werkt nu aan voorzieningen waar de honden dan in hemelsnaam maar op moeten oefenen, zodat de bomen gespaard blijven. Er komen bijvoorbeeld autobanden, opgehangen aan kettingen".
Frappant genoeg blijkt uit onderzoek van de gemeentepolitie Groningen dat er nauwelijks of geen sprake is van overlast en dat er géén aanwijzingen zijn dat de verhalen uit beide kranten op waarheid berusten. Aan de bron van de latere problemen rond de American Pit Bull Terriër ligt het menselijke gegeven dat dit genre "horror" zo gruwelijk tot de verbeelding spreekt. In 1987 gaat Vrij Nederland op zoek naar hondengevechten in ons land. Het feit dat de journalisten van het blad tijdens hun speurtocht niet één hondengevecht of aanwijzing daarvan hebben kunnen vinden, weerhoudt ze er vervolgens niet van om twee kolommen uit te wijden over hondengevechten en daarbij allerlei mensen aan het woord te laten die ook wel denken dat het waar is. Kortom: een vermoeden wordt bevestigd door mensen die dat vermoeden ook hebben. Journalistiek is dit een onacceptabele manier van werken. Het imago van de pitbull is hiermee echter een feit.
In de periode hierna verschijnen er steeds vaker berichten in de dagbladen over pitbulls die buiten de vechtring bijten. Aan het eind van 1988 gaat zelfs meer dan de helft van het aantal bijtberichten in de krant over pitbulls, aldus de krantenknipselregistratie van de stichting Consument en Veiligheid. Onderzoek van dezelfde stichting in het najaar van 1988 leverde een lijst op van 508 slachtoffers van hondenbeten naar ras. Slachtoffers die zich bij een EHBO-post hadden moeten laten behandelen.
Anders dan je op grond van de krantenberichten zou verwachten, bestond de lijst geregistreerde hondenbeten echter niet uit 254 pitbulls. Immers, als de helft van alle berichten daarover gaat, zou je ook een vergelijkbare hoeveelheid incidenten verwachten! Voor journalisten is het dus interessanter om over bijtende pitbulls te schrijven, dan over bijtende herdershonden. Daarmee is de slechte reputatie van de pitbull ten onrechte bevestigd voor het krantenlezend publiek.
Na de gruwelverhalen in de Europese pers mag de pitbullterriër zich plots in een enorme belangstelling verheugen. De pups zijn niet aan te slepen en in elke volksbuurt of betonwijk is er wel een quasi-fokker die in dit gat in de markt springt. Binnen enkele jaren loopt het aantal pitbulls op tot zo'n vijftienduizend. Daar zitten dan inmiddels duizenden tussen met een driedubbel probleem: een lukraak gefokte hond, met een maatschappelijk minder stabiele eigenaar én een omgeving, een kleine woonruimte drie hoog bijvoorbeeld, waar het gedrag van de hond in ieder geval al sneller kan ontsporen dan op een ruime boerderij met 6 hectare eigen grond. Sommige eigenaren kunnen hun hond niet hanteren en laten het beestje daarom de hele dag maar op het balkon zitten. De identiteit van de pitbull begint geleidelijk aan zijn - door de pers opgedrongen - imago in te halen.
Op 22 februari 1990 wordt de eerste peuter door een pitbull doodgebeten. De kinderen spelen in de keuken in gezelschap van de hond Tom. De kinderen krijgen ruzie en Tom verdedigt het eigen kind. Moeder doet boven de was en verneemt van haar kind dat de hond het vriendinnetje aan het bijten is. Zij grijpt niet in, maar haalt hulp. Die komt te laat, want het meisje overlijdt in het ziekenhuis aan haar verwondingen. Nederland reageert geschokt op het ongeluk. De impact van het ongeluk is echter niet los te zien van de lange "incubatietijd" van imago, naar identiteit naar issue. Precies hetzelfde ongeluk, maar zonder "incubatietijd" heeft namelijk nagenoeg geen impact.
De Sint Bernard die in augustus 1991 een peuter doodbeet, haalde de krant, maar daar bleef het dan ook bij.
De eenzijdige en gekleurde belangstelling van de pers hebben er uiteindelijk toe geleid dat de pitbullterriër in 1993 door de Regeling Agressieve Dieren in Nederland werd verboden. Bij gebrek aan stof tot schrijven stortten de journalisten zich daarom op enkele andere stoere hondenrassen, steevast gepresenteerd als "Opvolgers van de pitbull". Waarbij de kop van de reportages meer dan eens werd ingeluid door de retorische vraag: "Nóg erger dan de pitbull?". Daarmee is de toon gezet voor een herhaling van de media-hetze en heeft de pers wellicht opnieuw een zichzelf vervullende profetie gecreëerd.
Bron: Issues Management, door drs. Eliaan Schoonman ( communicatiewetenschapper )
woensdag 22 juli 2009 om 20:08
Nastik, ik ken geen (mensen met een) Staffbull, Ambull en Dogo (of andere bullen).
Maar zoals ik ze zie op een foto zou ik er zelf niet direct van uit gaan dat het een gevaarlijke hond is.
Ik denk dan dat mensen de agressieve versie van de hond associëren met de gouden kettingen en dergelijke.
Ik ben van mening dat heel veel mensen zelf in de hand hebben hoe hun hond wordt. Als je een hond heel goed opvoedt (en heel consequent) zal het geen gevaarlijke hond zijn (tenzij hij/zij voor een bepaald doel is getraind). Een hond moet echter zijn baasjes niet de baas zijn, want dan is het eind zoek.
Ze zeggen wel eens dat honden op hun baasjes lijken.... Dan weet je dus ook meteen waar agressiviteit weg komt... (mijn hond is volgens mijn vriend een schatje... enne... aangezien ik haar eigenaar ben )
Maar zoals ik ze zie op een foto zou ik er zelf niet direct van uit gaan dat het een gevaarlijke hond is.
Ik denk dan dat mensen de agressieve versie van de hond associëren met de gouden kettingen en dergelijke.
Ik ben van mening dat heel veel mensen zelf in de hand hebben hoe hun hond wordt. Als je een hond heel goed opvoedt (en heel consequent) zal het geen gevaarlijke hond zijn (tenzij hij/zij voor een bepaald doel is getraind). Een hond moet echter zijn baasjes niet de baas zijn, want dan is het eind zoek.
Ze zeggen wel eens dat honden op hun baasjes lijken.... Dan weet je dus ook meteen waar agressiviteit weg komt... (mijn hond is volgens mijn vriend een schatje... enne... aangezien ik haar eigenaar ben )
woensdag 22 juli 2009 om 20:10
En weet je, iedereen die Pitbulls moordmachines vind die het leven niet waard zijn, kom gerust op de koffie. Ik bewijs je het tegendeel dat in ieder geval MIJN honden niet zo zijn. Ze zijn braaf, lief, ondeugend en sociaal. Lief voor mijn kind, maar voeren mag ze ze nooit, net als dat ik haar niet met ze alleen laat. Ik ben een verantwoorde eigenaar en niemand zal ooit lijden door toedoen van mijn honden.
Maar natuurlijk heeft niemand de moed om dat eens te doen, want stel je voor dat je niet meer mee kan doen doen aan de Pitbullhaatzaaierij.
Maar natuurlijk heeft niemand de moed om dat eens te doen, want stel je voor dat je niet meer mee kan doen doen aan de Pitbullhaatzaaierij.
woensdag 22 juli 2009 om 20:13
quote:Nastik schreef op 22 juli 2009 @ 20:10:
En weet je, iedereen die Pitbulls moordmachines vind die het leven niet waard zijn, kom gerust op de koffie. Ik bewijs je het tegendeel dat in ieder geval MIJN honden niet zo zijn. Ze zijn braaf, lief, ondeugend en sociaal. Lief voor mijn kind, maar voeren mag ze ze nooit, net als dat ik haar niet met ze alleen laat. Ik ben een verantwoorde eigenaar en niemand zal ooit lijden door toedoen van mijn honden.
Maar natuurlijk heeft niemand de moed om dat eens te doen, want stel je voor dat je niet meer mee kan doen doen aan de Pitbullhaatzaaierij.Waar woon je? Ik kom gerust langs... maar ik ben dan ook niet bang voor honden... Enne... als de baasjes normaal zijn en vriendelijk en hun hond goed aankunnen weet ik eigenlijk wel zeker dat het goed zit met de hond...
En weet je, iedereen die Pitbulls moordmachines vind die het leven niet waard zijn, kom gerust op de koffie. Ik bewijs je het tegendeel dat in ieder geval MIJN honden niet zo zijn. Ze zijn braaf, lief, ondeugend en sociaal. Lief voor mijn kind, maar voeren mag ze ze nooit, net als dat ik haar niet met ze alleen laat. Ik ben een verantwoorde eigenaar en niemand zal ooit lijden door toedoen van mijn honden.
Maar natuurlijk heeft niemand de moed om dat eens te doen, want stel je voor dat je niet meer mee kan doen doen aan de Pitbullhaatzaaierij.Waar woon je? Ik kom gerust langs... maar ik ben dan ook niet bang voor honden... Enne... als de baasjes normaal zijn en vriendelijk en hun hond goed aankunnen weet ik eigenlijk wel zeker dat het goed zit met de hond...
woensdag 22 juli 2009 om 20:13
quote:Yraatje schreef op 22 juli 2009 @ 20:08:
Nastik, ik ken geen (mensen met een) Staffbull, Ambull en Dogo (of andere bullen).
Maar zoals ik ze zie op een foto zou ik er zelf niet direct van uit gaan dat het een gevaarlijke hond is.
Ik denk dan dat mensen de agressieve versie van de hond associëren met de gouden kettingen en dergelijke.
Ik ben van mening dat heel veel mensen zelf in de hand hebben hoe hun hond wordt. Als je een hond heel goed opvoedt (en heel consequent) zal het geen gevaarlijke hond zijn (tenzij hij/zij voor een bepaald doel is getraind). Een hond moet echter zijn baasjes niet de baas zijn, want dan is het eind zoek.
Ze zeggen wel eens dat honden op hun baasjes lijken.... Dan weet je dus ook meteen waar agressiviteit weg komt... (mijn hond is volgens mijn vriend een schatje... enne... aangezien ik haar eigenaar ben )
De meeste mensen herkennen niet eens een PB als ze voor ze staan. Er bestaat zo' n leuk spelletje op internet; Raad de Pitbull. Heel veel mensen hebben het gewoon mis. Die zien een Dogo met puntoren aan voor Pitbull. Of een Boxer.
Mijn honden lijken op mij.
Maar ik kan me erg opwinden over het vooroordeel over de produkten van mijn zorgvuldige opvoeding waar ik ook nog eens heel erg veel van houd.
Nastik, ik ken geen (mensen met een) Staffbull, Ambull en Dogo (of andere bullen).
Maar zoals ik ze zie op een foto zou ik er zelf niet direct van uit gaan dat het een gevaarlijke hond is.
Ik denk dan dat mensen de agressieve versie van de hond associëren met de gouden kettingen en dergelijke.
Ik ben van mening dat heel veel mensen zelf in de hand hebben hoe hun hond wordt. Als je een hond heel goed opvoedt (en heel consequent) zal het geen gevaarlijke hond zijn (tenzij hij/zij voor een bepaald doel is getraind). Een hond moet echter zijn baasjes niet de baas zijn, want dan is het eind zoek.
Ze zeggen wel eens dat honden op hun baasjes lijken.... Dan weet je dus ook meteen waar agressiviteit weg komt... (mijn hond is volgens mijn vriend een schatje... enne... aangezien ik haar eigenaar ben )
De meeste mensen herkennen niet eens een PB als ze voor ze staan. Er bestaat zo' n leuk spelletje op internet; Raad de Pitbull. Heel veel mensen hebben het gewoon mis. Die zien een Dogo met puntoren aan voor Pitbull. Of een Boxer.
Mijn honden lijken op mij.
Maar ik kan me erg opwinden over het vooroordeel over de produkten van mijn zorgvuldige opvoeding waar ik ook nog eens heel erg veel van houd.
woensdag 22 juli 2009 om 20:15
quote:Yraatje schreef op 22 juli 2009 @ 20:13:
[...]
Waar woon je? Ik kom gerust langs... maar ik ben dan ook niet bang voor honden... Enne... als de baasjes normaal zijn en vriendelijk en hun hond goed aankunnen weet ik eigenlijk wel zeker dat het goed zit met de hond...
Ik woon tussen Utreg en Nimwegen.
Het zijn gewoon goede honden. Vind niet dat ieder PB of Staff over 1 kam gescheerd kan worden.
Moet je natuurlijk wel even een positive topic openen over mijn honden. Als je geweest bent.
[...]
Waar woon je? Ik kom gerust langs... maar ik ben dan ook niet bang voor honden... Enne... als de baasjes normaal zijn en vriendelijk en hun hond goed aankunnen weet ik eigenlijk wel zeker dat het goed zit met de hond...
Ik woon tussen Utreg en Nimwegen.
Het zijn gewoon goede honden. Vind niet dat ieder PB of Staff over 1 kam gescheerd kan worden.
Moet je natuurlijk wel even een positive topic openen over mijn honden. Als je geweest bent.
woensdag 22 juli 2009 om 20:20
quote:Nastik schreef op 22 juli 2009 @ 20:13:
[...]
De meeste mensen herkennen niet eens een PB als ze voor ze staan. Er bestaat zo' n leuk spelletje op internet; Raad de Pitbull. Heel veel mensen hebben het gewoon mis. Die zien een Dogo met puntoren aan voor Pitbull. Of een Boxer.
Mijn honden lijken op mij.
Maar ik kan me erg opwinden over het vooroordeel over de produkten van mijn zorgvuldige opvoeding waar ik ook nog eens heel erg veel van houd.
Kan ik me goed voorstellen. Het is ook gewoon vreselijk vervelend dat er mensen zijn die het allemaal verpesten, want die zijn er...
Trouwens... lang geleden liep ik eens voor de Kankerbestrijding geld op te halen. Ik kwam toen bij een vrouw langs die een hond in huis had. Naar haar eigen zeggen was het een pitbull. Nou was zij zelf wel een beetje het gouden kettingen typje... maar de hond was volgens mij goed afgericht, want ik voelde mij geen moment bedreigd of wat dan ook....
De meeste mensen zouden ook niet zeggen dat dat een pitbull was (of wat voor ras dat toen dan ook was... )
Om een raar voorbeeld te noemen... Ik ben dus niet bang voor honden, maar er was er ooit maar één waar ik heilig ontzag voor had omdat het een gemeen beest was.. en dat was een pinschertje (zo'n klein opdondertje).
De buren van mijn opa en oma hadden dat beest, en ze hadden hem/haar niet goed opgevoed. Dat resulteerde er dus in dat dat beest bij alles wat er langs kwam probeerde te bijten, in je kleding klom... Hij sprong één keer zo hoog bij mij dat hij ter hoogte van mijn borst kwam... en maar bijtbewegingen naar mijn keel maken...
Dát vond ik een eng hondje!!!
[...]
De meeste mensen herkennen niet eens een PB als ze voor ze staan. Er bestaat zo' n leuk spelletje op internet; Raad de Pitbull. Heel veel mensen hebben het gewoon mis. Die zien een Dogo met puntoren aan voor Pitbull. Of een Boxer.
Mijn honden lijken op mij.
Maar ik kan me erg opwinden over het vooroordeel over de produkten van mijn zorgvuldige opvoeding waar ik ook nog eens heel erg veel van houd.
Kan ik me goed voorstellen. Het is ook gewoon vreselijk vervelend dat er mensen zijn die het allemaal verpesten, want die zijn er...
Trouwens... lang geleden liep ik eens voor de Kankerbestrijding geld op te halen. Ik kwam toen bij een vrouw langs die een hond in huis had. Naar haar eigen zeggen was het een pitbull. Nou was zij zelf wel een beetje het gouden kettingen typje... maar de hond was volgens mij goed afgericht, want ik voelde mij geen moment bedreigd of wat dan ook....
De meeste mensen zouden ook niet zeggen dat dat een pitbull was (of wat voor ras dat toen dan ook was... )
Om een raar voorbeeld te noemen... Ik ben dus niet bang voor honden, maar er was er ooit maar één waar ik heilig ontzag voor had omdat het een gemeen beest was.. en dat was een pinschertje (zo'n klein opdondertje).
De buren van mijn opa en oma hadden dat beest, en ze hadden hem/haar niet goed opgevoed. Dat resulteerde er dus in dat dat beest bij alles wat er langs kwam probeerde te bijten, in je kleding klom... Hij sprong één keer zo hoog bij mij dat hij ter hoogte van mijn borst kwam... en maar bijtbewegingen naar mijn keel maken...
Dát vond ik een eng hondje!!!
woensdag 22 juli 2009 om 20:21
Nastik, bedankt voor het artikel.
Ik vraag me dan toch af, hoe komt de hond dan aan het imago? Want als ik het stukje over de geschiedenis van de APBT lees (http://dogs.bsl-sbt.com/d ... pitbullterrier.php?s=&l=1) is de hond van oorsprong wel gebruikt voor gevechten.
Een tijdje terug had Alberto Stegeman in Undercover in NL nog een reportage over hondengevechten.
Ik vraag me dan toch af, hoe komt de hond dan aan het imago? Want als ik het stukje over de geschiedenis van de APBT lees (http://dogs.bsl-sbt.com/d ... pitbullterrier.php?s=&l=1) is de hond van oorsprong wel gebruikt voor gevechten.
Een tijdje terug had Alberto Stegeman in Undercover in NL nog een reportage over hondengevechten.
woensdag 22 juli 2009 om 20:22
quote:Nastik schreef op 22 juli 2009 @ 20:15:
[...]
Ik woon tussen Utreg en Nimwegen.
Het zijn gewoon goede honden. Vind niet dat ieder PB of Staff over 1 kam gescheerd kan worden.
Moet je natuurlijk wel even een positive topic openen over mijn honden. Als je geweest bent.
Ah, da's aan de goede kant van Nederland
No problemo... Ik vind het sowieso raar dat honden altijd over één kam geschoren worden... net als dat niet alle mensen hetzelfde zijn, zijn ook honden heel verschillend!!
Het enige dat honden met andere honden gemeen hebben is dat ze dieren zijn...
[...]
Ik woon tussen Utreg en Nimwegen.
Het zijn gewoon goede honden. Vind niet dat ieder PB of Staff over 1 kam gescheerd kan worden.
Moet je natuurlijk wel even een positive topic openen over mijn honden. Als je geweest bent.
Ah, da's aan de goede kant van Nederland
No problemo... Ik vind het sowieso raar dat honden altijd over één kam geschoren worden... net als dat niet alle mensen hetzelfde zijn, zijn ook honden heel verschillend!!
Het enige dat honden met andere honden gemeen hebben is dat ze dieren zijn...
woensdag 22 juli 2009 om 20:26
quote:Star schreef op 22 juli 2009 @ 20:21:
Nastik, bedankt voor het artikel.
Ik vraag me dan toch af, hoe komt de hond dan aan het imago? Want als ik het stukje over de geschiedenis van de APBT lees (http://dogs.bsl-sbt.com/d ... pitbullterrier.php?s=&l=1) is de hond van oorsprong wel gebruikt voor gevechten.
Een tijdje terug had Alberto Stegeman in Undercover in NL nog een reportage over hondengevechten.
Ik heb geen idee hoe ze dat imago hebben gecreëerd. Wat ik wel weet is dat je elke hond vals kunt maken.
Mijn hond speelt regelmatig met haar moeder en zusje... EN ze heeft haar zusje wel eens flink op d'r nummer gezet (en haar zusje haar). Dan weet je ook niet echt wat je ziet en daar wil je ook liever niet tussen zitten. Dan gaan ze flink te keer...
Dat gedrag is begrijpelijk (ze moeten hun territorium verdedigen), maar niet toelaatbaar... zeker niet als er mensen en kinderen in de buurt zijn.
Zou je dit aanmoedigen kun je volgens mij hele agressieve beestjes krijgen, terwijl de aard van het beestje (normaalgesproken) heel vriendelijk is...
Nastik, bedankt voor het artikel.
Ik vraag me dan toch af, hoe komt de hond dan aan het imago? Want als ik het stukje over de geschiedenis van de APBT lees (http://dogs.bsl-sbt.com/d ... pitbullterrier.php?s=&l=1) is de hond van oorsprong wel gebruikt voor gevechten.
Een tijdje terug had Alberto Stegeman in Undercover in NL nog een reportage over hondengevechten.
Ik heb geen idee hoe ze dat imago hebben gecreëerd. Wat ik wel weet is dat je elke hond vals kunt maken.
Mijn hond speelt regelmatig met haar moeder en zusje... EN ze heeft haar zusje wel eens flink op d'r nummer gezet (en haar zusje haar). Dan weet je ook niet echt wat je ziet en daar wil je ook liever niet tussen zitten. Dan gaan ze flink te keer...
Dat gedrag is begrijpelijk (ze moeten hun territorium verdedigen), maar niet toelaatbaar... zeker niet als er mensen en kinderen in de buurt zijn.
Zou je dit aanmoedigen kun je volgens mij hele agressieve beestjes krijgen, terwijl de aard van het beestje (normaalgesproken) heel vriendelijk is...
woensdag 22 juli 2009 om 20:59
Echt, die verdedigende mensen, ik begrijp het niet. Een dier menselijke eigenschappen toedichten is van lotje getikt. En natuurlijk hou je van je huisdier, maar zo'n beest leeft op instinct, kent geen rede en komt om aandacht vragen omdat jij hoofd bent van de roedel en hem te eten geeft. Dat verwarren de dierenliefhebbers dan met liefde, maar een beest heeft geen idee van wat dat is. Mocht een hond een geliefde aanvallen dan gaan zowel de hond als het baasje pijn lijden.
En 't is niet stoer om te zeggen 'ik ben niet bang.' Ik ben ook niet bang. Wel op mijn hoede. En dat zou ik als hondenliefhebber voor mij ook maar zijn, want ik hanteer dezelfde strategie als mijn ouders: meteen steken als er zo'n hond op je afkomt. Die hebben al meermaals meegemaakt tijdens hardlopen dat er iemand heel cool tegen de hond zegt: pak ze! Leuk hoor.
Honden zijn gewoon dieren die handelen naar instinct. Honden hebben ook een grote bijtkracht, sommige soorten meer dan andere soorten. Daar moet je rekening mee houden. Als een mens dezelfde eigenschappen had als een hond (veel kracht, scherpe tanden en grote bijtkracht, instinctief, enkel luisterend naar het baasje als diegene zich als het hoofd van de roedel gedraagt) dan zou diegene niet los mogen lopen in de maatschappij.
En 't is niet stoer om te zeggen 'ik ben niet bang.' Ik ben ook niet bang. Wel op mijn hoede. En dat zou ik als hondenliefhebber voor mij ook maar zijn, want ik hanteer dezelfde strategie als mijn ouders: meteen steken als er zo'n hond op je afkomt. Die hebben al meermaals meegemaakt tijdens hardlopen dat er iemand heel cool tegen de hond zegt: pak ze! Leuk hoor.
Honden zijn gewoon dieren die handelen naar instinct. Honden hebben ook een grote bijtkracht, sommige soorten meer dan andere soorten. Daar moet je rekening mee houden. Als een mens dezelfde eigenschappen had als een hond (veel kracht, scherpe tanden en grote bijtkracht, instinctief, enkel luisterend naar het baasje als diegene zich als het hoofd van de roedel gedraagt) dan zou diegene niet los mogen lopen in de maatschappij.
