Actueel
alle pijlers
Elmervrouw"s kinderen bij haar terug: we gaan ervoor!
maandag 10 juli 2006 om 22:23
Ik lees in ieder geval mee, en als ik iets kan doen dan zal ik zeker niet schromen. Elmervrouw, leef ontzettend met je mee, dit lijkt me het ergste wat een moeder kan overkomen. Ik durf het bijna niet te zeggen maar wat het eerste was dat in mij opkwam is dat het mss zelfs nog erger is dan een dood kind. De onzekerheid, waar zijn ze, hoe is het met ze, worden ze wel goed behandeld, leven ze nog wel? Nee, wil er eigenlijk niet eens aan denken.
Wat ik ook dacht, kunnen onze jongens (die in Irak zitten) niet iets doen. Mijn vader is op een aantal missies geweest en ik weet dat er hier en daar nog wel eens informatie voor deze en genen wordt gezocht. Ik zal het deze week gelijk eens vragen. Hij is inmiddels met pensioen, maar mss weet hij of het mogelijk is en bij wie je dan moet zijn.
Ik weet het niet, wil je zo graag een hart onder de riem steken, maar ik denk dat dat niet gaat lukken:(. Ik zal aan jullie denken en zo hier en daar eens mijn licht op steken en hier meelezen.
Pavlova
Wat ik ook dacht, kunnen onze jongens (die in Irak zitten) niet iets doen. Mijn vader is op een aantal missies geweest en ik weet dat er hier en daar nog wel eens informatie voor deze en genen wordt gezocht. Ik zal het deze week gelijk eens vragen. Hij is inmiddels met pensioen, maar mss weet hij of het mogelijk is en bij wie je dan moet zijn.
Ik weet het niet, wil je zo graag een hart onder de riem steken, maar ik denk dat dat niet gaat lukken:(. Ik zal aan jullie denken en zo hier en daar eens mijn licht op steken en hier meelezen.
Pavlova
dinsdag 11 juli 2006 om 08:07
dinsdag 11 juli 2006 om 10:12
Jee, wat een verhaal:( Sterkte!! Waarschijnlijk geheel ten overvloede, maar heb je alle relevante instanties er al bij betrokken? De Centrale Autoriteit, het centrum internationale kinderontvoeringen, defence for children, bijvoorbeeld?
En misschien is het inderdaad een idee om na te gaan of "onze mannen in Irak" zouden kunnen rondkijken.
Mocht ik iets kunnen doen, count me in.
En misschien is het inderdaad een idee om na te gaan of "onze mannen in Irak" zouden kunnen rondkijken.
Mocht ik iets kunnen doen, count me in.
dinsdag 11 juli 2006 om 10:15
quote:
Jee, wat een verhaal:( Sterkte!! Waarschijnlijk geheel ten overvloede, maar heb je alle relevante instanties er al bij betrokken? De Centrale Autoriteit, het centrum internationale kinderontvoeringen, defence for children, bijvoorbeeld?
Ik ben bezig in haar boek, die instanties zijn de eerste weken al ingeschakeld...
Jee, wat een verhaal:( Sterkte!! Waarschijnlijk geheel ten overvloede, maar heb je alle relevante instanties er al bij betrokken? De Centrale Autoriteit, het centrum internationale kinderontvoeringen, defence for children, bijvoorbeeld?
Ik ben bezig in haar boek, die instanties zijn de eerste weken al ingeschakeld...
dinsdag 11 juli 2006 om 10:32
quote:
quote: sammy72 reageerde
Jee, wat een verhaal:( Sterkte!! Waarschijnlijk geheel ten overvloede, maar heb je alle relevante instanties er al bij betrokken? De Centrale Autoriteit, het centrum internationale kinderontvoeringen, defence for children, bijvoorbeeld?
Ik ben bezig in haar boek, die instanties zijn de eerste weken al ingeschakeld...
Het centrum is er pas sinds 1 juni j.l., dus die misschien nog niet? (of is dat de 'opvolger' van de CA?)
quote: sammy72 reageerde
Jee, wat een verhaal:( Sterkte!! Waarschijnlijk geheel ten overvloede, maar heb je alle relevante instanties er al bij betrokken? De Centrale Autoriteit, het centrum internationale kinderontvoeringen, defence for children, bijvoorbeeld?
Ik ben bezig in haar boek, die instanties zijn de eerste weken al ingeschakeld...
Het centrum is er pas sinds 1 juni j.l., dus die misschien nog niet? (of is dat de 'opvolger' van de CA?)
dinsdag 11 juli 2006 om 10:43
quote:
quote: fleurtje reageerde
quote: sammy72 reageerde
Jee, wat een verhaal:( Sterkte!! Waarschijnlijk geheel ten overvloede, maar heb je alle relevante instanties er al bij betrokken? De Centrale Autoriteit, het centrum internationale kinderontvoeringen, defence for children, bijvoorbeeld?
Ik ben bezig in haar boek, die instanties zijn de eerste weken al ingeschakeld...
Het centrum is er pas sinds 1 juni j.l., dus die misschien nog niet? (of is dat de 'opvolger' van de CA?) O, die laatste weet ik idd niet, sorry. Ik weet wel dat ze de CA heeft ingeschakeld. Gezien de lijst instanties die ze op de hoogte heeft gebracht, lijkt het me dat ze die laatste ook heeft benaderd, maar dat weet ik eigenlijk niet....
quote: fleurtje reageerde
quote: sammy72 reageerde
Jee, wat een verhaal:( Sterkte!! Waarschijnlijk geheel ten overvloede, maar heb je alle relevante instanties er al bij betrokken? De Centrale Autoriteit, het centrum internationale kinderontvoeringen, defence for children, bijvoorbeeld?
Ik ben bezig in haar boek, die instanties zijn de eerste weken al ingeschakeld...
Het centrum is er pas sinds 1 juni j.l., dus die misschien nog niet? (of is dat de 'opvolger' van de CA?) O, die laatste weet ik idd niet, sorry. Ik weet wel dat ze de CA heeft ingeschakeld. Gezien de lijst instanties die ze op de hoogte heeft gebracht, lijkt het me dat ze die laatste ook heeft benaderd, maar dat weet ik eigenlijk niet....
dinsdag 11 juli 2006 om 10:55
quote:
Gezien de lijst instanties die ze op de hoogte heeft gebracht, lijkt het me dat ze die laatste ook heeft benaderd, maar dat weet ik eigenlijk niet....
Dat viel me trouwens ook op na even googelen: wat een hoop instanties! Kan dat niet wat efficiënter??
Maar goed, hoe meer mensen en instanties ervan af weten, hoe beter, lijkt me.
Gezien de lijst instanties die ze op de hoogte heeft gebracht, lijkt het me dat ze die laatste ook heeft benaderd, maar dat weet ik eigenlijk niet....
Dat viel me trouwens ook op na even googelen: wat een hoop instanties! Kan dat niet wat efficiënter??
Maar goed, hoe meer mensen en instanties ervan af weten, hoe beter, lijkt me.
dinsdag 11 juli 2006 om 10:56
Elmervrouw, ik heb jouw boek niet gelezen, maar wel meerdere boeken over dit onderwerp. Het is heel moeilijk en ik hoop dat ik iets voor je kan betekenen. Al is het maar een ´´luisterend oor´´. Het moet verschrikkelijk voor je zijn....
Ik wil je boek graag lezen en zal kijken of het in de bibliotheek is. Ik word hier altijd moedeloos van. Hoop dat wij als forummers iets voor jou en je kinderen kunnen doen....
Heel veel sterkte
Ik wil je boek graag lezen en zal kijken of het in de bibliotheek is. Ik word hier altijd moedeloos van. Hoop dat wij als forummers iets voor jou en je kinderen kunnen doen....
Heel veel sterkte
dinsdag 11 juli 2006 om 11:18
quote:
Elmervrouw, misschien kun je zelf nog even toelichten waar het precies over gaat.
xx lisa.
Ik zal het even kort vertellen. Nadat ik de relatie met mijn Irakese vriend beëindigde en met de kinderen alleen ging wonen, bracht hij ze na een kerstvakantie gewoonweg niet terug. Dat is nu ruim 3,5 jaar geleden. Al die tijd heb ik niets meer van hem gehoord. Mijn kinderen (Sennah, bijna 10; is 18 juli a.s. jarig!!!:( en Amar, 7 jaar) zijn nog te klein om zelf iets te kunnen ondernemen, laat staan dat ze misschien toegang tot internet hebben.
Zelf heb ik vanalles en nog wat geprobeerd, tot mediums aan toe; heb hier uitgebreid over geschreven in mijn boek 'Gezocht mijn kinderen', mijn manier om met de ontzettende machteloosheid en verbijstering om te gaan.
Ik zal meteen even vertellen dat ik vanmorgen bericht kreeg, per mail, dat de uitzending van 'Wat zou jij doen' waaraan ik ook heb meegewerkt, morgenavond alsnog wordt uitgezonden. Ned. 1, 22.25 uur. (Ze hebben ook een site, maar die kon ik hier niet plaatsen, merk ik.)
Ik weet even niet wat ik nog meer moet zeggen, ik stop er ook even mee op het forum, want het wordt me allemaal een beetje teveel.;(
Elmervrouw
Elmervrouw, misschien kun je zelf nog even toelichten waar het precies over gaat.
xx lisa.
Ik zal het even kort vertellen. Nadat ik de relatie met mijn Irakese vriend beëindigde en met de kinderen alleen ging wonen, bracht hij ze na een kerstvakantie gewoonweg niet terug. Dat is nu ruim 3,5 jaar geleden. Al die tijd heb ik niets meer van hem gehoord. Mijn kinderen (Sennah, bijna 10; is 18 juli a.s. jarig!!!:( en Amar, 7 jaar) zijn nog te klein om zelf iets te kunnen ondernemen, laat staan dat ze misschien toegang tot internet hebben.
Zelf heb ik vanalles en nog wat geprobeerd, tot mediums aan toe; heb hier uitgebreid over geschreven in mijn boek 'Gezocht mijn kinderen', mijn manier om met de ontzettende machteloosheid en verbijstering om te gaan.
Ik zal meteen even vertellen dat ik vanmorgen bericht kreeg, per mail, dat de uitzending van 'Wat zou jij doen' waaraan ik ook heb meegewerkt, morgenavond alsnog wordt uitgezonden. Ned. 1, 22.25 uur. (Ze hebben ook een site, maar die kon ik hier niet plaatsen, merk ik.)
Ik weet even niet wat ik nog meer moet zeggen, ik stop er ook even mee op het forum, want het wordt me allemaal een beetje teveel.;(
Elmervrouw
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 11 juli 2006 om 13:57
Even voor de duidelijkheid, de uitzending is donderdag 13 juli, niet morgen.
Ik vind dit echt een vreeselijke situatie van Elmervrouw. Je weet dat dat soort dingen gebeuren, maar het is altij "de ander".
Ik las laast in een Duits tijdschrift ook een verhaal dat mij erg aangreep. Daar had de tunesische man van een Duitse vrouw hun kinderen meegenomen. Eerst naar Tunesie, en toen steeds naar een ander land op dit moment zitten zij in Saudie-Arabie, dacht ik. Steeds als de vrouw erachter kwam waar hij zat vertrok hij weer. (ik vraag mij dan trouwens af waar hij van leeft....). Het ergste vond ik nog dat die vrouw het advies heeft gekregen zich er maar bij neer te leggen en dat het waarschijnlijk ook geen nut had de kinderen van "professionele ontvoerders" weg te laten halen, want het zou wel kunnen dat zij de kinderen te pakken kregen, maar vervolgens zou zij zelf met de kinderen onder moeten duiken omdat alles erop wees dat de man er alles aan zou doen om de kinderen weer terug te krijgen en dat hij tot alles bereid was.
Ik vind dit zooo erg, dat er gewoon niets aan te doen is en dat vooral als je bang moet zijn dat de kinderen niet goed verzorgd worden.
Elmervrouw ik wens je het allerbeste.
Liefs
Ik vind dit echt een vreeselijke situatie van Elmervrouw. Je weet dat dat soort dingen gebeuren, maar het is altij "de ander".
Ik las laast in een Duits tijdschrift ook een verhaal dat mij erg aangreep. Daar had de tunesische man van een Duitse vrouw hun kinderen meegenomen. Eerst naar Tunesie, en toen steeds naar een ander land op dit moment zitten zij in Saudie-Arabie, dacht ik. Steeds als de vrouw erachter kwam waar hij zat vertrok hij weer. (ik vraag mij dan trouwens af waar hij van leeft....). Het ergste vond ik nog dat die vrouw het advies heeft gekregen zich er maar bij neer te leggen en dat het waarschijnlijk ook geen nut had de kinderen van "professionele ontvoerders" weg te laten halen, want het zou wel kunnen dat zij de kinderen te pakken kregen, maar vervolgens zou zij zelf met de kinderen onder moeten duiken omdat alles erop wees dat de man er alles aan zou doen om de kinderen weer terug te krijgen en dat hij tot alles bereid was.
Ik vind dit zooo erg, dat er gewoon niets aan te doen is en dat vooral als je bang moet zijn dat de kinderen niet goed verzorgd worden.
Elmervrouw ik wens je het allerbeste.
Liefs
dinsdag 11 juli 2006 om 16:28
Ja, het is toch godgeklaagd.
Telkens als ik denk het allerergste dat zou kunnen gebeuren wel gehoord/gelezen/gezien te hebben, blijkt het tóch weer een graadje erger te kunnen. Onvoorstelbaar vind ik het, dat je een ander zóveel verdriet kunt doen. Moedwillig. En daar nog mee weg kunt komen ook.
Verder leven na eventueel terugkrijgen van de kinderen is natuurlijk wel een punt dat je niet moet vergeten. Het kan betekenen dat je een nieuwe identiteit moet aannemen en voor altijd moet onderduiken. En hoe je het ook wendt of keert, je ontneemt de kinderen dan wél hun vader. Daar zit niets anders op, dat weet ik, want die ontvoert hen weer. Maar toch, ook al 'komt alles goed', dan blijven er allerlei vervelende zaken over. Dat maakt het nog extra wrang.
xx lisa.
Telkens als ik denk het allerergste dat zou kunnen gebeuren wel gehoord/gelezen/gezien te hebben, blijkt het tóch weer een graadje erger te kunnen. Onvoorstelbaar vind ik het, dat je een ander zóveel verdriet kunt doen. Moedwillig. En daar nog mee weg kunt komen ook.
Verder leven na eventueel terugkrijgen van de kinderen is natuurlijk wel een punt dat je niet moet vergeten. Het kan betekenen dat je een nieuwe identiteit moet aannemen en voor altijd moet onderduiken. En hoe je het ook wendt of keert, je ontneemt de kinderen dan wél hun vader. Daar zit niets anders op, dat weet ik, want die ontvoert hen weer. Maar toch, ook al 'komt alles goed', dan blijven er allerlei vervelende zaken over. Dat maakt het nog extra wrang.
xx lisa.
dinsdag 11 juli 2006 om 16:46
(Iranian version)
