Actueel
alle pijlers
Elmervrouw"s kinderen bij haar terug: we gaan ervoor!
zaterdag 19 augustus 2006 om 22:35
Lieve Lisa, mag ik je even iets vertellen? Het is natuurlijk ontzettend KL*** dat dit mij overkomen is, evenals nog andere dingen, maar het is mijn pakketje, mijn rugzak waarmee ik dien te leven, hier in mijn leven. En ik ga ervan uit dat ik alles wat ik tegenkom, aankan. Daar heb ik zelf het 'gereedschap' voor. Soms kom ik hier afreageren, het helpt als ik het gevoel heb dat ik met anderen kan delen, soms is dat nodig om mij beter te gaan voelen. Maar alsjeblieft, neem het niet zo op jouw schouders! Jij hebt jouw eigen pakketje om mee om te gaan. Natuurlijk mag je je betrokken voelen, maar het is niet jouw probleem. Maak het niet jouw probleem. Denk mee als je dat wilt, maar ga er niet zodanig in mee dat je het zelf gaat voelen. Ik proef dat wel een klein beetje in jouw reakties aan mij, en dat hoeft niet. Ik vind het heel lief, maar het is niet nodig. Op het moment is er niets méér wat je kunt doen, dan alleen 'het luisterend oor bieden' wat je al doet hier. Snap je? Ik hoop niet dat je dit verkeerd opvat, ik voel echt jouw betrokkenheid en iets willen doen, en ik snap die machteloosheid ook helemaal, maar echt, je kunt nu niets anders dan wat ik hier al zei. Luisterend oor en jouw aandacht is al heel veel meer dan ik van mijn eigen familie krijg, dus daar ben ik al heeeeel blij mee. *;
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 20 augustus 2006 om 20:01
Elmervrouw, ik kan het goed loslaten nu, dat is weleens anders geweest de laatste tijd. Dat is waar.
Natuurlijk IS het niet mijn probleem, zo voel ik het dus ook niet.
Dan neemt niet weg dat ik echt denk dat een groepje mensen die daartoe bereid zijn veel voor je/jullie zouden kunnen doen. Zónder het direct hun eigen probleem te maken. Het is gewoon net zoiets als mensen die zich inzetten voor Amnesty of wat voor belangenbehartiging dan ook.
Maar als daar geen behoefte aan is, en ik heb het meerdere keren geopperd, dan is dat zo. Ik begrijp dat niet, maar okee.
Wat mij betreft staat het aanbod om daadwerkelijk de daden bij de woorden te voegen en dat blijft zo.
Dus heb je me ergens voor nodig, laat maar weten. Ik zal doen wat ik kan.
Niet omdat ik daarmee iets voor mezelf wil oplossen, maar gewoon om wat ik kán doen voor een ander te doen. Simple as that.
xx lisa.
Natuurlijk IS het niet mijn probleem, zo voel ik het dus ook niet.
Dan neemt niet weg dat ik echt denk dat een groepje mensen die daartoe bereid zijn veel voor je/jullie zouden kunnen doen. Zónder het direct hun eigen probleem te maken. Het is gewoon net zoiets als mensen die zich inzetten voor Amnesty of wat voor belangenbehartiging dan ook.
Maar als daar geen behoefte aan is, en ik heb het meerdere keren geopperd, dan is dat zo. Ik begrijp dat niet, maar okee.
Wat mij betreft staat het aanbod om daadwerkelijk de daden bij de woorden te voegen en dat blijft zo.
Dus heb je me ergens voor nodig, laat maar weten. Ik zal doen wat ik kan.
Niet omdat ik daarmee iets voor mezelf wil oplossen, maar gewoon om wat ik kán doen voor een ander te doen. Simple as that.
xx lisa.
maandag 21 augustus 2006 om 15:41
quote:
Elmervrouw, ik kan het goed loslaten nu, dat is weleens anders geweest de laatste tijd. Dat is waar.
Het zal wel door dat laatste zinnetje met al die hoofdletters zijn gekomen, dat ik het zwaarder heb opgenomen dan dat jij bedoeld hebt; sorry daarvoor. En ik waardeer het heel erg, dat je zo je hulp aanbiedt, maar ik zou echt helemaal niets weten wat je zou kunnen doen. Ik heb nu gewoon mijn hoop gevestigd op die Irakese man die binnenkort naar Babylon gaat, naar zijn ouders, en die voor mij navraag wil gaan doen. Verder kan ik niet denken. Verder kan ik ook niets bedenken. Als hij met info terugkomt, zie ik wel weer verder.
Maar ik voel je betrokkenheid hierin en dat doet me goed. *;
Elmervrouw, ik kan het goed loslaten nu, dat is weleens anders geweest de laatste tijd. Dat is waar.
Het zal wel door dat laatste zinnetje met al die hoofdletters zijn gekomen, dat ik het zwaarder heb opgenomen dan dat jij bedoeld hebt; sorry daarvoor. En ik waardeer het heel erg, dat je zo je hulp aanbiedt, maar ik zou echt helemaal niets weten wat je zou kunnen doen. Ik heb nu gewoon mijn hoop gevestigd op die Irakese man die binnenkort naar Babylon gaat, naar zijn ouders, en die voor mij navraag wil gaan doen. Verder kan ik niet denken. Verder kan ik ook niets bedenken. Als hij met info terugkomt, zie ik wel weer verder.
Maar ik voel je betrokkenheid hierin en dat doet me goed. *;
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 22 augustus 2006 om 12:26
Nou, ik denk dat er wel meer te doen is. Meer mensen voor de zaak zien te winnen, mensen die terplekke zitten of daar goede contacten hebben. Die daadwerkelijk speurwerk kunnen doen. Politici bewerken.
En mochten de kinderen gevonden worden, en je zóu ze willen 'terug ontvoeren', of als ze 'gewoon' terug zouden komen, of je zou ze 'alleen maar' gaan bezoeken, wat dan ook, geld inzamelen. Voor Ease geld inzamelen.
En er is vast nog veel meer te doen, iemand die er meer verstand van heeft zal nog heel wat kunnen opnoemen denk ik!
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat met een aantal sterke schouders erbij/eronder, er toch veel bereikt zou kunnen worden.
xx lisa.
En mochten de kinderen gevonden worden, en je zóu ze willen 'terug ontvoeren', of als ze 'gewoon' terug zouden komen, of je zou ze 'alleen maar' gaan bezoeken, wat dan ook, geld inzamelen. Voor Ease geld inzamelen.
En er is vast nog veel meer te doen, iemand die er meer verstand van heeft zal nog heel wat kunnen opnoemen denk ik!
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat met een aantal sterke schouders erbij/eronder, er toch veel bereikt zou kunnen worden.
xx lisa.
dinsdag 22 augustus 2006 om 12:26
Nou, ik denk dat er wel meer te doen is. Meer mensen voor de zaak zien te winnen, mensen die terplekke zitten of daar goede contacten hebben. Die daadwerkelijk speurwerk kunnen doen. Politici bewerken.
En mochten de kinderen gevonden worden, en je zóu ze willen 'terug ontvoeren', of als ze 'gewoon' terug zouden komen, of je zou ze 'alleen maar' gaan bezoeken, wat dan ook, geld inzamelen. Voor Ease geld inzamelen.
En er is vast nog veel meer te doen, iemand die er meer verstand van heeft zal nog heel wat kunnen opnoemen denk ik!
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat met een aantal sterke schouders erbij/eronder, er toch veel bereikt zou kunnen worden.
xx lisa.
En mochten de kinderen gevonden worden, en je zóu ze willen 'terug ontvoeren', of als ze 'gewoon' terug zouden komen, of je zou ze 'alleen maar' gaan bezoeken, wat dan ook, geld inzamelen. Voor Ease geld inzamelen.
En er is vast nog veel meer te doen, iemand die er meer verstand van heeft zal nog heel wat kunnen opnoemen denk ik!
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat met een aantal sterke schouders erbij/eronder, er toch veel bereikt zou kunnen worden.
xx lisa.
donderdag 24 augustus 2006 om 10:40
Fleurtje, ik ben er gisteren in begonnen. Misschien lul ik hier inderdaad wel als een kip zonder kop steeds, omdat ik het nog niet gelezen heb. Eerder had ik er veel moeite mee, met de gedachte het verhaal te gaan lezen terwijl ik op voorhand al weet dat er (nog) geen 'eind goed, al goed' is. Hoewel dat ook relatief zou zijn enzovoort, nouja, je snapt me wel.
Ik kan de dingen momenteel gelukkig weer beter in perspectief plaatsen dus ook dit, en ben er daarom nu pas in begonnen.
xx lisa.
Ik kan de dingen momenteel gelukkig weer beter in perspectief plaatsen dus ook dit, en ben er daarom nu pas in begonnen.
xx lisa.
donderdag 24 augustus 2006 om 11:11
quote:
Nou, ik denk dat er wel meer te doen is. Meer mensen voor de zaak zien te winnen, mensen die terplekke zitten of daar goede contacten hebben. Die daadwerkelijk speurwerk kunnen doen. Politici bewerken.
En mochten de kinderen gevonden worden, en je zóu ze willen 'terug ontvoeren', of als ze 'gewoon' terug zouden komen, of je zou ze 'alleen maar' gaan bezoeken, wat dan ook, geld inzamelen. Voor Ease geld inzamelen.
En er is vast nog veel meer te doen, iemand die er meer verstand van heeft zal nog heel wat kunnen opnoemen denk ik!
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat met een aantal sterke schouders erbij/eronder, er toch veel bereikt zou kunnen worden.
xx lisa. Wat naief.
Nou, ik denk dat er wel meer te doen is. Meer mensen voor de zaak zien te winnen, mensen die terplekke zitten of daar goede contacten hebben. Die daadwerkelijk speurwerk kunnen doen. Politici bewerken.
En mochten de kinderen gevonden worden, en je zóu ze willen 'terug ontvoeren', of als ze 'gewoon' terug zouden komen, of je zou ze 'alleen maar' gaan bezoeken, wat dan ook, geld inzamelen. Voor Ease geld inzamelen.
En er is vast nog veel meer te doen, iemand die er meer verstand van heeft zal nog heel wat kunnen opnoemen denk ik!
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat met een aantal sterke schouders erbij/eronder, er toch veel bereikt zou kunnen worden.
xx lisa. Wat naief.
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 25 augustus 2006 om 09:31
quote:
Eerder had ik er veel moeite mee, met de gedachte het verhaal te gaan lezen terwijl ik op voorhand al weet dat er (nog) geen 'eind goed, al goed' is.
Geen 'eind goed, al goed' in de zin van 'de kinderen zijn thuis', maar wel degelijk eentje in de zin van 'mezelf gevonden'. Hoe stom en onbegrijpelijk het ook klinkt, deze situatie heeft mij persoonlijk ook veel goeds gebracht, in de zin van eindelijk niet meer vluchten voor mijn eigen waarheid. En daarover schrijf ik verder......
Ik heb trouwens ook mijn bedenkingen over of het wel zo 'eind goed, al goed' is áls de kinderen weer terug zouden zijn. Hoe ga je in godsnaam dan verder na bijna vier jaar gescheiden levens, áls dit zou gebeuren??
Eerder had ik er veel moeite mee, met de gedachte het verhaal te gaan lezen terwijl ik op voorhand al weet dat er (nog) geen 'eind goed, al goed' is.
Geen 'eind goed, al goed' in de zin van 'de kinderen zijn thuis', maar wel degelijk eentje in de zin van 'mezelf gevonden'. Hoe stom en onbegrijpelijk het ook klinkt, deze situatie heeft mij persoonlijk ook veel goeds gebracht, in de zin van eindelijk niet meer vluchten voor mijn eigen waarheid. En daarover schrijf ik verder......
Ik heb trouwens ook mijn bedenkingen over of het wel zo 'eind goed, al goed' is áls de kinderen weer terug zouden zijn. Hoe ga je in godsnaam dan verder na bijna vier jaar gescheiden levens, áls dit zou gebeuren??
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 25 augustus 2006 om 11:24
Calvijn, tsja, naief, misschien. Misschien ook niet. Om te vergelijken: er zijn zoveel politieonderzoeken naar misdrijven die niets opleveren. Soms pakt iemand anders dat dan op, zoals Peter R. de Vries doet, en komt toch tot nieuwe inzichten en openingen. Dat wordt aanvankelijk misschien ook als naief bestempeld.
En Elmervrouw, ik bedoel met 'geen eind goed, al goed' dat er nooit een voor iedereen totaal bevredigende 'eindsituatie' zal zijn. Als de kinderen spoorloos blijven niet voor jou en wellicht ook niet voor hen. Als je ze terugvindt en ze zouden naar Nederland komen, niet voor hun vader en misschien niet helemaal voor de kinderen enzovoort, enzovoort. Hoe dan ook zul je in alle gevallen jaren met ze kwijt blijven zijn. Ik bedoel maar dat het 'en ze leefden nog lang en gelukkig' zoals in sprookjes in ontvoeringszaken nooit helemaal waar kan zijn. En misschien geldt dat ook wel voor het hele leven. Gedeeltelijk wellicht gelukkig wel.
Verder heb ik nu een beetje een raar gevoel.
Ik heb echt het idee dat er op alle soorten van gebieden heel veel te bereiken is als mensen zich verenigen en er samen voor gaan. Het is allicht beter dan niets doen, want dan weet je zeker dat er niets gebeurt. (dit bedoel ik niet zozeer in jouw situatie Elmervrouw, maar in het algemeen).
Als dat dan keer op keer als naief wordt afgedaan, voel ik me in mijn levens-spirit of hoe ik dat ook noemen moet, wel aangetast.
Er gebeuren soms 'wonderen', maar vooral als er mensen samen hun best doen om die te laten gebeuren. En ja ja ja, ze gebeuren ook héél vaak niet. I know.
Maar moet je dan alle initiatieven die mensen in de wereld opzetten maar de nek omdraaien?
Gatverdamme wat een Nederlandse instelling, echt zo van 'steek je kop niet boven het maaiveld uit want hij wordt eraf gehakt'.
Nou, dit gaat wellicht erg off-topic.
Ik ben in je boek bezig Elmervrouw!
xx lisa.
En Elmervrouw, ik bedoel met 'geen eind goed, al goed' dat er nooit een voor iedereen totaal bevredigende 'eindsituatie' zal zijn. Als de kinderen spoorloos blijven niet voor jou en wellicht ook niet voor hen. Als je ze terugvindt en ze zouden naar Nederland komen, niet voor hun vader en misschien niet helemaal voor de kinderen enzovoort, enzovoort. Hoe dan ook zul je in alle gevallen jaren met ze kwijt blijven zijn. Ik bedoel maar dat het 'en ze leefden nog lang en gelukkig' zoals in sprookjes in ontvoeringszaken nooit helemaal waar kan zijn. En misschien geldt dat ook wel voor het hele leven. Gedeeltelijk wellicht gelukkig wel.
Verder heb ik nu een beetje een raar gevoel.
Ik heb echt het idee dat er op alle soorten van gebieden heel veel te bereiken is als mensen zich verenigen en er samen voor gaan. Het is allicht beter dan niets doen, want dan weet je zeker dat er niets gebeurt. (dit bedoel ik niet zozeer in jouw situatie Elmervrouw, maar in het algemeen).
Als dat dan keer op keer als naief wordt afgedaan, voel ik me in mijn levens-spirit of hoe ik dat ook noemen moet, wel aangetast.
Er gebeuren soms 'wonderen', maar vooral als er mensen samen hun best doen om die te laten gebeuren. En ja ja ja, ze gebeuren ook héél vaak niet. I know.
Maar moet je dan alle initiatieven die mensen in de wereld opzetten maar de nek omdraaien?
Gatverdamme wat een Nederlandse instelling, echt zo van 'steek je kop niet boven het maaiveld uit want hij wordt eraf gehakt'.
Nou, dit gaat wellicht erg off-topic.
Ik ben in je boek bezig Elmervrouw!
xx lisa.
zaterdag 26 augustus 2006 om 10:43
quote:Hoe dan ook zul je in alle gevallen jaren met ze kwijt blijven zijn. Dat is zo en dat kan niemand meer goed maken.
Alles wat ik vanaf hun geboorte zo gefascineerd heb gevolgd, heb ik de laatste meer dan 3,5 jaar niet meer meegekregen. Daar ben ik ook heel boos over!
Alles wat ik vanaf hun geboorte zo gefascineerd heb gevolgd, heb ik de laatste meer dan 3,5 jaar niet meer meegekregen. Daar ben ik ook heel boos over!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 26 augustus 2006 om 10:46
quote:Maar moet je dan alle initiatieven die mensen in de wereld opzetten maar de nek omdraaien?Néé, zeker niet! Zelf ben ik, hoe moet ik het noemen, murw is misschien het beste woord, en ik kan het zelf nu echt niet opbrengen, maar ik bewonder iedereen die het wel kan en wil. Onmisbaar, zulke mensen. Van mij dus alle (op-afstand) steun.*; Ik geloof in de kracht van liefde en van enthousiasme.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 26 augustus 2006 om 15:56
misschien een hele kleine troost in Oostenrijk is na 8.5 jaar een meisje, dat op haar 10e door een vreemde is ontvoerd, teruggevonden, het meisje kon na jaren in een onbewaakt moment weglopen. Ik mag er niet aan denken, wat ze allemaal heeft meegemaakt, maar ze heeft de moed nooit opgegeven en is toen ze na jaren de kans had, ontsnapt.
zondag 27 augustus 2006 om 10:16
Nou ja, sorry hoor, maar dat vind ik echt geen troost. Wat heeft zo'n verhaal nu met mijn situatie te maken?
Wat dat meisje heeft meegemaakt, zal ook niet mis zijn. Ik hoop dat ze weer haar leven kan gaan opbouwen na dit alles, maar ze zal zeker wel professionele hulp nodig hebben om weer te leren leven, denk ik.
Wat dat meisje heeft meegemaakt, zal ook niet mis zijn. Ik hoop dat ze weer haar leven kan gaan opbouwen na dit alles, maar ze zal zeker wel professionele hulp nodig hebben om weer te leren leven, denk ik.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 27 augustus 2006 om 11:42
al die tijd was er geen levensteken van dit meisje, maar zij is nooit haar ouders vergeten en wilde maar 1 ding terug naar huis, en dat is haar ook na jarenlang gevangen gezeten te hebben gelukt. Dat bedoelde ik daarmee, dat ook jouw kinderen, als ze ooit de kans krijgen, contact zullen zoeken, dat dat soms wel een half leven lang duurt.
zondag 27 augustus 2006 om 22:07
Oh, bedoelde je het zo... dat doet mij denken aan het volgende.
Een van de keren dat ik bij Vermist in de studio was, zat er naast mij een stel. De dochter en zoon van de vrouw hadden hun moeder iets van 19 jaar (geloof ik) niet meer gezien. De dochter was 2,5 jaar toen ze haar moeder voor het laatst had gezien. Ze lieten een filmpje zien, bij deze dochter opgenomen, waarin gezegd werd dat die moeder haar al heel lang zocht. De dochter zei dat ze nóóit haar moeder was vergeten, dat ze altijd van haar was blijven dromen... toen heb ik ontzettend zitten janken, zo confronterend vond ik dit. ;(
Zelfs op zo jonge leeftijd vergeten ze dus hun moeder niet......
En Sennah was ruim 6, Amar was 4... ze vergeten mij dus ook niet, dat was wat ik toen dus dacht. Maar ja, hoeveel nieuwe indrukken krijgen ze, in zo'n ander land, met zo'n andere mensen? Wat zal hun vader ze wijsmaken over mij? Misschien wel dat ik ze niet meer wil? Aan deze dingen moet ik echt niet teveel denken, anders zinkt de moed me in de schoenen.
Een van de keren dat ik bij Vermist in de studio was, zat er naast mij een stel. De dochter en zoon van de vrouw hadden hun moeder iets van 19 jaar (geloof ik) niet meer gezien. De dochter was 2,5 jaar toen ze haar moeder voor het laatst had gezien. Ze lieten een filmpje zien, bij deze dochter opgenomen, waarin gezegd werd dat die moeder haar al heel lang zocht. De dochter zei dat ze nóóit haar moeder was vergeten, dat ze altijd van haar was blijven dromen... toen heb ik ontzettend zitten janken, zo confronterend vond ik dit. ;(
Zelfs op zo jonge leeftijd vergeten ze dus hun moeder niet......
En Sennah was ruim 6, Amar was 4... ze vergeten mij dus ook niet, dat was wat ik toen dus dacht. Maar ja, hoeveel nieuwe indrukken krijgen ze, in zo'n ander land, met zo'n andere mensen? Wat zal hun vader ze wijsmaken over mij? Misschien wel dat ik ze niet meer wil? Aan deze dingen moet ik echt niet teveel denken, anders zinkt de moed me in de schoenen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 28 augustus 2006 om 09:28
deze man vertelde haar ook, dat haar ouders haar niet meer wilden... maar daar heeft ze dus nooit in geloofd, ze wist dat haar vader en haar moeder (gescheiden toen al) van haar houden, wat die ontvoerder ook tegen haar zei.
Soms denk ik dat kinderen veel veerkrachtiger zijn ten eerste wij volwassenen en ten tweede dan wij ons kunnen herinneren van onze eigen jeugd...
Ik hoop dat die man die naar Irak zou gaan, gaat en misschien iets voor je kan betekenen.
Soms denk ik dat kinderen veel veerkrachtiger zijn ten eerste wij volwassenen en ten tweede dan wij ons kunnen herinneren van onze eigen jeugd...
Ik hoop dat die man die naar Irak zou gaan, gaat en misschien iets voor je kan betekenen.
dinsdag 29 augustus 2006 om 09:53
quote:
deze man vertelde haar ook, dat haar ouders haar niet meer wilden... maar daar heeft ze dus nooit in geloofd, ze wist dat haar vader en haar moeder (gescheiden toen al) van haar houden, wat die ontvoerder ook tegen haar zei.
Of een vreemde man, die haar bovendien ontvoerd heeft, dat zegt, of dat de eigen vader het tegen zijn eigen kinderen zegt over hun moeder, dat vind ik eerlijk gezegd nogal een verschil.
Als klein kind geloof je alles wat je eigen ouders zeggen.
deze man vertelde haar ook, dat haar ouders haar niet meer wilden... maar daar heeft ze dus nooit in geloofd, ze wist dat haar vader en haar moeder (gescheiden toen al) van haar houden, wat die ontvoerder ook tegen haar zei.
Of een vreemde man, die haar bovendien ontvoerd heeft, dat zegt, of dat de eigen vader het tegen zijn eigen kinderen zegt over hun moeder, dat vind ik eerlijk gezegd nogal een verschil.
Als klein kind geloof je alles wat je eigen ouders zeggen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 29 augustus 2006 om 22:23
Eindelijk kan ik hier een berichtje plaatsen. Ik heb net het hele topic doorgelezen en vind het echt verschrikkelijk wat jullie, Elmervrouw en Ease, moeten doormaken. Er zijn echt geen woorden voor. Ik ben de eerder genoemde persoon die in Syrie woonachtig is, maar no worries, ik heb geen slechte bedoelingen, integendeel. Ik heb zelfs ooit contact gehad met Janneke, na een uitzending van vermist, maar helaas heb ik, door persoonlijke omstandigheden, nooit iets kunnen doen. Kan ik ergens op het net een foto van jouw ex vinden, Elmervrouw (ik vraag me trouwens af waar jij in Nl vandaan komt, ik herinner me vaag een verhaal van de laatste keer dat ik in Nl was en dat is inmiddels een jaar of 3 geleden), wie weet loopt hij hier ergens rond, er zijn enorm veel Irakezen in Damascus en het zou natuurlijk stom toeval zijn, maar je weet nooit of ik loop hem hier tegen het lijf. En natuurlijk ook foto's van de kinderen, al zullen die inmiddels natuurlijk erg veranderd zijn. En mochten jullie contact met mij willen (dat geldt dus ook voor jou, Ease), dan kan dat via?, lienimadislam@yahoo.com,ik lees hier namelijk nog maar zelden. In elk geval een hele dikke knuffel voor jullie allebei.
woensdag 30 augustus 2006 om 16:31
quote:dan kan dat via?, lienimadislam@yahoo.com,ik lees hier namelijk nog maar zelden. In elk geval een hele dikke knuffel voor jullie allebei.Ik heb je gemaild, hoop dat het is gelukt.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 3 september 2006 om 00:25
Elmervrouw en Ease, het is al weer even geleden dat ik heb gepost. Ik lees wel regelmatig de reacties op dit topic maar ik heb er zo weinig aan toe te voegen. Het idee je kinderen kwijt te zijn doet me zo pijn dat ik me er liever niet teveel in verdiep. Klinkt misschien raar maar aan de andere kant denk ik dat jullie die reactie uit jullie omgeving ook wel kennen.
Ik begrijp Lisa wel, je wilt zo graag iets kunnen doen. Maar net als jullie zou ik niet kunnen verzinnen wat. Mocht er wel een moment komen dat er daadwerkelijk iets gedaan kan worden in de vorm van een stichting, brieven, geld inzamelen etc dan ben ik zeker van de partij.
Ik denk wel iedere dag even aan jullie en de andere moeders die hun kinderen kwijt zijn. En wel op het moment dat ik een kaarsje aansteek voor alle kinderen kwijt. Dat doe ik trouw iedere dag, naast het kaarsje voor alle kinderen verloren.
Dikke knuf en hou je sterk. *;
Ik begrijp Lisa wel, je wilt zo graag iets kunnen doen. Maar net als jullie zou ik niet kunnen verzinnen wat. Mocht er wel een moment komen dat er daadwerkelijk iets gedaan kan worden in de vorm van een stichting, brieven, geld inzamelen etc dan ben ik zeker van de partij.
Ik denk wel iedere dag even aan jullie en de andere moeders die hun kinderen kwijt zijn. En wel op het moment dat ik een kaarsje aansteek voor alle kinderen kwijt. Dat doe ik trouw iedere dag, naast het kaarsje voor alle kinderen verloren.
Dikke knuf en hou je sterk. *;
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 3 september 2006 om 17:17
quote:
quote: ease4 reageerde
Ook ik heb behalve de ontvoering van mijn kinderen een hele hoop bagage bij me uit mijn leven. Dingen waar ik misschien nog wel eens over uitwijd. Maar die mij ook hebben gemaakt, tot de persoon die ik nu ben. Maar ik kan je wel zeggen dat ik weinig gelukkige tijden heb meegemaakt in mijn leven en dat wilde ik mijn kinderen niet aandoen. En ik heb nu toch het gevoel dat ik als moeder gefaald heb, want ik kon ze immers niet beschermen.
Ja ik voel me heel erg schuldig naar mijn kinderen toe,want ik had het allemaal anders moeten doen. En daar kamp ik ook mee...
Hier zit ik ook mee. Nou ja, degenen die in andere forumonderdelen komen, weten daar wel ietsje meer van... maar ik ben niet voor niets 'gevallen' voor juist deze man, de vader van mijn kinderen. Ik kon niet voor niets mijn grenzen nooit aangeven, en zo kan ik heel veel meer dingen noemen.
Het speelt zelfs nu mee. Als ik denk 'ja, ze zijn nu misschien wel beter af, met zijn familie, beter dan bij mij' zit daar eigenlijk achter dat ik nog steeds negatief denk over mezelf als vrouw, als moeder. Het zit mij heel erg dwars dat ik ze uiteindelijk niet heb kunnen beschermen, en ik heb dus net zoveel gefaald als mijn moeder.:?
We zijn ondertussen al een paar pagina's verder in dit topic maar ik wilde hier toch nog even op reageren.
Ik vind niet dat je gefaald hebt. Hierin is voor jou een bepaalde keuze gemaakt! Dat kon jij niet tegenhouden of iets aan veranderen.
Het is voor jou beslist. Jouw moeder stond daar niet voor, die kon zelf kiezen en dát maakt het verschil tussen falen en niet falen.
quote: ease4 reageerde
Ook ik heb behalve de ontvoering van mijn kinderen een hele hoop bagage bij me uit mijn leven. Dingen waar ik misschien nog wel eens over uitwijd. Maar die mij ook hebben gemaakt, tot de persoon die ik nu ben. Maar ik kan je wel zeggen dat ik weinig gelukkige tijden heb meegemaakt in mijn leven en dat wilde ik mijn kinderen niet aandoen. En ik heb nu toch het gevoel dat ik als moeder gefaald heb, want ik kon ze immers niet beschermen.
Ja ik voel me heel erg schuldig naar mijn kinderen toe,want ik had het allemaal anders moeten doen. En daar kamp ik ook mee...
Hier zit ik ook mee. Nou ja, degenen die in andere forumonderdelen komen, weten daar wel ietsje meer van... maar ik ben niet voor niets 'gevallen' voor juist deze man, de vader van mijn kinderen. Ik kon niet voor niets mijn grenzen nooit aangeven, en zo kan ik heel veel meer dingen noemen.
Het speelt zelfs nu mee. Als ik denk 'ja, ze zijn nu misschien wel beter af, met zijn familie, beter dan bij mij' zit daar eigenlijk achter dat ik nog steeds negatief denk over mezelf als vrouw, als moeder. Het zit mij heel erg dwars dat ik ze uiteindelijk niet heb kunnen beschermen, en ik heb dus net zoveel gefaald als mijn moeder.:?
We zijn ondertussen al een paar pagina's verder in dit topic maar ik wilde hier toch nog even op reageren.
Ik vind niet dat je gefaald hebt. Hierin is voor jou een bepaalde keuze gemaakt! Dat kon jij niet tegenhouden of iets aan veranderen.
Het is voor jou beslist. Jouw moeder stond daar niet voor, die kon zelf kiezen en dát maakt het verschil tussen falen en niet falen.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
