geen donor = asociaal?

14-06-2008 18:16 1222 berichten
Alle reacties Link kopieren
Onderhand krijg ik het gevoel een vreselijk asociaal iemand te zijn, haast crimineel misschien zelfs, want ik heb er zeer bewust en weloverwogen voor gekozen om geen donor te zijn.

Terwijl er van alle kanten tegen je wordt gezegd dat toch vooral te zijn. Het kabinet heeft zelfs een 'diepe voorkeur' voor orgaandonatie.



Ik wil graag gewoon doodgaan als mijn tijd gekomen is en niet volkomen onnatuurlijk nog min of meer in leven gehouden worden, zodat ze bruikbare organen uit mijn lijf kunnen halen, om daarna pas en niet meer helemaal intact echt te sterven. Dat staat me vreselijk tegen.

Maar ook als je wel eerst gewoon 100% kunt sterven, lijkt het mij niets. Het is/was mijn lijf en daar direct in gaan snijden en weghalen na overlijden vind ik nogal oneerbiedig.

Dus nee, ik ben geen donor. Maar misschien wel asociaal?
tonkje wijzigde dit bericht op 14-06-2008 18:18
Reden: typefoutje
% gewijzigd
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
Brummetje schreef op 15 juni 2008 @ 09:03:

Ik ben ook geen donor. En ik wil het ook niet worden.



En wel om de volgende reden: Ik ben bang dat je daar last van krijgt in het hiernamaals. Vinden jullie misschien stom maar ik geloof erin. En wil graag helemaal intact daar aan komen. ;-)



Maar ja ieder zijn eigen reden en het is ook ieders eigen keuze om het wel of niet te doen. Het is niet verplicht!
Vergeet je steunzolen dan niet mee te nemen! :rofl:
Alle reacties Link kopieren
[b][message=1520417,noline]Een dokter praat je niet zo even om, want door allerlei domme/onwetende mensen die geen donor willen zijn, zijn er wachtlijsten van hier tot Tokio en heb je dus jaren (echt letterlijk) de tijd om na te denken (en verder ziek te worden) of je wel of niet een orgaan wilt ontvangen.




Allereerst heel veel sterkte met je zoontje!!





Verder zijn er natuurlijk mensen die uit dommigheid en/of onwetendheid geen donor zijn, maar er zijn er ook een hoop die er goed over hebben nagedacht en vervolgens besluiten geen donor te willen zijn! Die zou ik echt niet allemaal dom willen noemen.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
Alle reacties Link kopieren
misschicken schreef op 15 juni 2008 @ 09:39:

[...]





Vergeet je steunzolen dan niet mee te nemen! :rofl:




:mad:



Hoe raar je haar geloof ook mag vinden, dit vind ik een bijzonder flauwe en misplaatste grap.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
Als het kabinet wil dat er meer donororganen beschikbaar komen, dan zou het misschien een idee zijn om operatiezalen op volle kracht stand-by te hebben tijdens de feestdagen. Nooit gebeuren er zoveel verkeersongelukken met jonge mensen als tijdens Kerst en Oud&Nieuw. Regelmatig gaan transplantaties niet door omdat het benodigde medisch personeel niet (tijdig) aanwezig is.



Verder vind ik het vreemd dat iemand-die-een-lelijk-ongeluk-krijgt direct tot donor gebombardeerd kan worden, zonder op ook maar iets gecontroleerd te worden, terwijl je als bloeddonor eerst voor de inquisitie moet verschijnen, A-viertjes vol met intieme vragen moet beantwoorden en al geen bloed mag geven als je een paar dagen geleden door de tandarts behandeld bent geweest of vakantie hebt gevierd in een zonnig land.
Alle reacties Link kopieren
moppetoet schreef op 15 juni 2008 @ 11:01:

Als het kabinet wil dat er meer donororganen beschikbaar komen, dan zou het misschien een idee zijn om operatiezalen op volle kracht stand-by te hebben tijdens de feestdagen. Nooit gebeuren er zoveel verkeersongelukken met jonge mensen als tijdens Kerst en Oud&Nieuw. Regelmatig gaan transplantaties niet door omdat het benodigde medisch personeel niet (tijdig) aanwezig is.





Dat is wel een goede, ja.

Er wordt trouwens een hoop geklaagd over het tekort aan donororganen, maar 1 van de voornaamste redenen daarvoor is simpelweg dat het verkeer veiliger is geworden...



Verder vind ik het vreemd dat iemand-die-een-lelijk-ongeluk-krijgt direct tot donor gebombardeerd kan worden, zonder op ook maar iets gecontroleerd te worden, terwijl je als bloeddonor eerst voor de inquisitie moet verschijnen, A-viertjes vol met intieme vragen moet beantwoorden en al geen bloed mag geven als je een paar dagen geleden door de tandarts behandeld bent geweest of vakantie hebt gevierd in een zonnig land.
Dat tot donor bombarderen gebeurt toch niet? Hooguit tot potentiele donor, maar er wordt voor zover ik weet zorgvuldig gecontroleerd wat de persoon zelf heeft aangegeven. En als dat niet duidelijk is, of als de persoon niks heeft aangegeven, wordt er overlegd met familieleden. Mochten die er niet zijn, dan wordt er niet getransplanteerd.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
Alle reacties Link kopieren
Verwante maar iets andere kwestie:



Stel het zou mogelijk zijn om ook (delen van) je hersens te transplanteren. Voor zover ik weet is dat nu nog niet mogelijk, maar wat niet is, kan razendsnel komen.

Zou dat dan ook mogen, of mogen hersens nooit getransplanteerd worden? Ook niet een klein stukje?



En zou jij je hersens ook beschikbaar stellen voor transplantatie? Of denk je dan toch, ja maar ho eens even, mijn hersens daar zetelde ik, dat ben/was ik, daar moeten ze vanaf blijven!!



Maar als voor de hersens geldt dat jij daar zetelde, geldt dat dan niet ook voor andere organen?
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
tonkje schreef op 15 juni 2008 @ 11:06:



Dat tot donor bombarderen gebeurt toch niet? Hooguit tot potentiele donor, maar er wordt voor zover ik weet zorgvuldig gecontroleerd wat de persoon zelf heeft aangegeven. En als dat niet duidelijk is, of als de persoon niks heeft aangegeven, wordt er overlegd met familieleden. Mochten die er niet zijn, dan wordt er niet getransplanteerd.
Hiermee doel ik niet op het feit of iemand wel of niet geregistreerd isals donor, maar dat ze toch niet kunnen weten of diegene die een ongeluk heeft gehad net een tatoeage of piercing heeft laten zetten in een guur kroegje of net onveilig heeft gevreeën.
Alle reacties Link kopieren
tonkje schreef op 15 juni 2008 @ 11:10:

Verwante maar iets andere kwestie:



Stel het zou mogelijk zijn om ook (delen van) je hersens te transplanteren. Voor zover ik weet is dat nu nog niet mogelijk, maar wat niet is, kan razendsnel komen.

Zou dat dan ook mogen, of mogen hersens nooit getransplanteerd worden? Ook niet een klein stukje?



En zou jij je hersens ook beschikbaar stellen voor transplantatie? Of denk je dan toch, ja maar ho eens even, mijn hersens daar zetelde ik, dat ben/was ik, daar moeten ze vanaf blijven!!



Maar als voor de hersens geldt dat jij daar zetelde, geldt dat dan niet ook voor andere organen?
Ik vind dat een discussie die we met de huidige ontwikkelingen nog niet kunnen voeren. Want waar in mijn hersens zetel ik dan?? Er zijn ook delen van de hersens die bepaalde functies hebben, maar waarvan ik nog niet zo 1-2-3 kan zeggen dat daarin bijvoorbeeld mijn karakter besloten ligt. Dat kan ik in ieder geval wel met zekerheid zeggen van mijn nieren, mijn hart of mijn longen.
korenwolf schreef op 15 juni 2008 @ 09:01:

Shining, wat vind jij dan van de kinderen van mensen die zich niet registreren als donor, hebben die er ook minder recht op volgens jou?






Die kinderen zelf?



Ja, die hebben er minder recht op vind ik.



Of bedoel je dat hun ouders dan een orgaan zouden krijgen?
toffifee schreef op 15 juni 2008 @ 09:14:





Ikzelf ben al donor sinds mijn 12e ofzo.
Das heel apart. In Nederland kun je pas donor worden als je 18 bent namelijk.
Ja, ik bedoel die kinderen zelf. Dus als hun ouders om een of andere reden geen donor willen zijn, vind jij dat hun kinderen geen donororgaan mogen ontvangen.



Volgens de site van het donorregister kan iedereen van 12 jaar of ouder zich als donor laten registreren.
Het aan de nabestaanden overlaten vind ik een stuk asocialer.

Het zou dan voor mij trouwens per definitie 'nee' zijn; geen zin om me op zo'n moment met dat soort dingen bezig te houden.
Alle reacties Link kopieren
Mmm interessante discussie. Ik wil geen donor zijn behalve als het voor mijn vriend, ouders of later kinderen is. Ik hoef ook geen donororganen van iemand anders. Ik denk dat ik wel een nier zou willen afstaan aan iemand die zo ontzettend dichtbij staat. Maar verder vind ik het een heel naar idee om opengesneden te worden direct nadat ik overleden ben.

Ik vind aan de andere kant ook, dat als je tijd is gekomen, dat het dan ook maar zo moet zijn. Toch heb ik op mijn donorformulier ingevuld dat de keuze aan mijn nabestaanden is. Zij weten wel dat ik er angst voor heb, dus ik denk niet dat ze er ja op zullen zeggen. Ik vind dat zelf een beetje laf van me, dat ik de keuze aan hen laat. Maar ik denk steeds, maar wat als ik nou met mijn organen iemands leven kan redden, ik heb er dan toch niets meer aan. Zoals je leest, ben ik er nog heeeelemaal niet uit!
Ik dacht dat je oudere kinderen bedoelde, als hun moeder op sterven lag o.i.d.



Kinderen moeten altijd een donororgaan krijgen. Die kunnen nog niet zelf beslissen.
Nog steeds snap ik niet hoe mensen met zoveel stelligheid kunnen zeggen dat ze ook geen organen van een ander hoeven.
Alle reacties Link kopieren
Brummetje schreef op 15 juni 2008 @ 09:03:



En wel om de volgende reden: Ik ben bang dat je daar last van krijgt in het hiernamaals.
Denk je dan niet dat je eerder "last" krijgt van het feit dat je wellicht iemand de kans op een verder leven hebt onthouden, indachtig het feit dat aan jouw geloof in het hiernamaals waarschijnlijk ook gekoppeld zit een morele plicht tot naastenliefde en onbaatzuchtigheid?
Alle reacties Link kopieren
Celeone schreef op 15 juni 2008 @ 12:04:

Nog steeds snap ik niet hoe mensen met zoveel stelligheid kunnen zeggen dat ze ook geen organen van een ander hoeven.




Ik heb dat net ook geschreven. Maar ik ben me er wel van bewust dat ik dat niet kan zeggen tot het me zelf overkomt. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het gewoon allemaal niet weet! Ik weet niet of ik donor wil zijn en ik weet niet of ik iemands organen zou willen, nu kan ik wel van alles zeggen maar op het moment kan alles weer anders zijn. Maar het idiote vind ik dat als je geen keuze maakt je straks gedwongen bent om of donor te zijn of toch die keuze te maken. En als je geen donor wilt zijn wordt er heel snel over je geoordeeld. Mijn vader heeft gekozen om geen donor te zijn behalve voor zijn kinderen. Hij heeft ook besloten om in geen geval een donor te accepteren als hij het nodig heeft, behalve van zijn kinderen. Ik vind dat wel mooi, en ik denk dat ik me daar tot nu toe het meeste in kan vinden.

Ik geloof dat je niet in een keer weg bent als je overlijdt, dat je je lichaam nog ziet en het lijkt me enorm eng om dan te zien dat ze in je lichaam snijden. Zo stom en misschien kinderachtig, maar dat jaagt me gewoon angst aan. Makkelijker is het om te geloven dat als je dood bent, je er gewoon niet meer bent. Maar dat is een andere discussie.
Alle reacties Link kopieren
Dhelia schreef op 15 juni 2008 @ 12:12:

[...]





Denk je dan niet dat je eerder "last" krijgt van het feit dat je wellicht iemand de kans op een verder leven hebt onthouden, indachtig het feit dat aan jouw geloof in het hiernamaals waarschijnlijk ook gekoppeld zit een morele plicht tot naastenliefde en onbaatzuchtigheid?
Wat een manipulerende reactie zeg! Tegen dit soort reacties kan ik dus echt helemaal niet.
Alle reacties Link kopieren
moppetoet schreef op 15 juni 2008 @ 11:17:

[...]





Hiermee doel ik niet op het feit of iemand wel of niet geregistreerd isals donor, maar dat ze toch niet kunnen weten of diegene die een ongeluk heeft gehad net een tatoeage of piercing heeft laten zetten in een guur kroegje of net onveilig heeft gevreeën.




Aha, op die manier. Dat zou wel gek zijn inderdaad, als dat bij bloed allemaal wel overwegingen zijn waardoor je geen bloed mag geven, maar als dat voor organen niet zou uitmaken.

Tenzij het bij organen niet uitmaakt en bij bloed wel? Klinkt niet logisch, maar ik ben ook maar een leek.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
Alle reacties Link kopieren
fleurtje schreef op 15 juni 2008 @ 11:59:

Het aan de nabestaanden overlaten vind ik een stuk asocialer.

Het zou dan voor mij trouwens per definitie 'nee' zijn; geen zin om me op zo'n moment met dat soort dingen bezig te houden.
Maar als je het de nabestaanden nu laat weten dat je de keuze aan hen laat? Op een 'geschikt moment'?
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
ambrosia9 schreef op 15 juni 2008 @ 12:15:

[...]





Wat een manipulerende reactie zeg! Tegen dit soort reacties kan ik dus echt helemaal niet.
Mee eens. Als het dáár van af moet hangen...
Alle reacties Link kopieren
ambrosia9 schreef op 15 juni 2008 @ 12:15:

[...]





Wat een manipulerende reactie zeg! Tegen dit soort reacties kan ik dus echt helemaal niet.
Waarom? Omdat het te hard klinkt? Feitelijk klopt het als een bus: door te weigeren te donoren onthoud je in potentie iemand de kans op verder c.q. makkelijker leven. En de gemiddelde religie predikt naastenliefde en onbaatzuchtigheid. Dus waar heb je dan moeite mee als dat zo zwart op wit staat?
tonkje schreef op 15 juni 2008 @ 12:19:

[...]





Maar als je het de nabestaanden nu laat weten dat je de keuze aan hen laat? Op een 'geschikt moment'?
Dan nog wil mijn nabestaanden niet met die keuze opzadelen. Net zo min als dat ík met die keuze opgezadeld wil worden als mijn vriend net een dodelijk ongeluk heeft gehad.
Alle reacties Link kopieren
dignity schreef op 15 juni 2008 @ 11:27:

[...]





Ik vind dat een discussie die we met de huidige ontwikkelingen nog niet kunnen voeren. Want waar in mijn hersens zetel ik dan?? Er zijn ook delen van de hersens die bepaalde functies hebben, maar waarvan ik nog niet zo 1-2-3 kan zeggen dat daarin bijvoorbeeld mijn karakter besloten ligt. Dat kan ik in ieder geval wel met zekerheid zeggen van mijn nieren, mijn hart of mijn longen.
Geen idee waar je karakter of zelfs ziel precies zetelt. Maar hoe weet je eigenlijk zo zeker dat er niks van je karakter in je nieren, hart of longen zit? Alles in je lijf is wel met elkaar verbonden, misschien zit je ziel (ook) wel in je bloed, ofzo.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
Alle reacties Link kopieren
Weet je, je bent ok als je donor bent en aso als je geen donor bent is zo zwart wit. Dat is niet de realiteit. Of je wel of geen donor bent hangt af van je standplaatsgebondenheid, wat je gelooft, wat je hebt meegemaakt, je omgeving etc. Het is niet aan iemand anders om daar over te oordelen, dat recht heb je niet. Ik heb niet het recht om over de keuze van mijn vriend te oordelen. Ik ben maar een mens, ik ben niet God.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven