geluidsoverlast wat te doen????radeloos word ik er van

Ik geniet ook van de rust: 's nachts als mijn vriend boven ligt te snurken en ik in mijn eentje beneden zit. Als alle kabaalmakers slapen kan ik ontspannen.



Ik ben zelf degene die overgevoelig is voor het geluid van anderen, maar het is me al die jaren nog niet gelukt me ervoor af te sluiten. En zeg niet dat ik het gewoon niet probeer!!!!!! Medicijnen en therapie en meditatie. (ook andere klachten)

Oordoppen en muziek aan werkte nog het beste, dan hield ik BIJNA het gebonk van ballen en het gekrijs buiten. Maar ik krijg nu eczeem als ik even oordoppen draag, dus zijn het watjes geworden en die werken minder.



Ik zie enorm op tegen de schoolvakanties en sluit me in de zomer binnen op. Heel gezellig voor mijn vriend, NOT! Nee, met zo iemand als ik samenleven is ook niet tof!



Als kind dagdroomde ik al van een plek in de natuur die ik alleen kende en waar niemand in de buurt was en geen mens was te horen. De wens om kluizenaar te worden zit nog steeds in me. En op dit moment voel ik me weer behoorlijk wanhopig als ik denk aan de uitzichtloze situatie.



Ja, ik weet het: geen gezonde gedachte en niet-helpend enzo, maar hoe overleef ik dit? Het klinkt me zo weer heel zielig en egoistisch in de oren, want natuurlijk zijn er veel ergere dingen in de wereld en moet ik blij zijn met wat ik heb. Ja, dat weet ik.



Verder heb ik mijn eigen lot in handen en kan alleen ik mezelf veranderen of evt de situatie; maar dat laatste is niet reeel.

Alle centjes opzijleggen voor een staatslot dan maar? En van trekking naar trekking leven? En elke keer heel naief toch hopen dat het deze keer raak is???



Sterkte aan iedereen die hetzelfde probleem heeft!!!

Lenkwiep, jij bent geluidsovergevoelig, voor jou is het wonen in een "gewone"woonwijk al iets wat heel moeilijk is. Ik ben zelf geluidsovergevoelig geworden, ik denk dat ik wel geluidsgevoelig was, maar bij mij is de gevoeligheid door mijn voormalige rampzalige woonsituatie helemaal uitgerekt, ik weet niet of ik daar nog vanaf kom. Ik merk dat ik me in mijn nieuwe huis minder gespannen voel, maar als het mooi weer is en de achterdeur naar de tuin staat open, ik wel strak sta als ik ook maar het minste geringste muziekje hoor. Het gebeurt niet vaak, hoor, en qua volume valt het hier allemaal mee. Hier achter ons is een veldje waar kinderen spelen en waar de tuinen aan grenzen. Er zitten aan de overkant van het grasveld wel wat huizen met pubers die de muziek even hard aan kunnen zetten als de ouders er niet zijn, maar er is gelukkig wel correctie van de andere bewoners van de straat, dat scheelt. Toch raak ik iedere keer in de stress als zoiets gebeurt en ik vind dat gewoon hinderlijk. Ik kan er niet goed mee omgaan merk ik bij mezelf, het blijft gevoelig. Voor mij zou het rustigste zijn een vrijstaand huis ergens in de natuur, helaas ontbreken de financiële middelen. Ik hoop ook iedere keer op die grote prijs.

Heel veel herkenbare ervaringen. Bij ons gaat het nu een beetje op en af. Maar het blijft vervelend dat je niet zelf kunt bepalen of er wat rust is. Altijd wordt je geconfronteerd met luidruchtige handelingen van andere mensen. Het klopt dat je er, ook al is het rustig, mee bezig bent, wacht tot het weer komt. Vooral Growingman heeft er nu meer last van omdat hij zonder werk is en dus veel thuis is. Op het moment gaat hij er weer wat beter mee om maar er zijn ook veel momenten dat ie wel een moord kan plegen! Het komt er dan ook vaak op neer dat ie het huis uit vlucht maar dat is natuurlijk geen echte oplossing.

Het hangt er ook van af hoe hij in zijn vel zit. Vanwege de sollicitatieperikelen wisselt dan nog wel eens.

Vervelend vind ik ook dat wij er soms zelfs ruzie over krijgen! Ik vind soms dat hij er teveel mee bezig is, ook op alle geluiden een reactie heeft. Ik begrijp het ook wel, heb er zelf dan ook last van, maar je hoeft toch ook niet op alles te reageren.



Mensen die zeggen: ga dan verhuizen. Geen optie in ons geval. Alsof dat financieel allemaal zo gemakkelijk is. Bovendien weet je ook niet wat je kunt verwachten in een ander huis. Heb je net een rustige buur, gaat ie misschien ook weer verhuizen.



De staatsloterij winnen YES please! Maar als je geen lot koopt gaat het ook niet lukken.

Hey allemaal!



Hoe gaat het nu met jullie?

Ff een kleine update van koosje. Ben zo'n beetje de hele winter op de vlucht geweest voor het gekloot van die debiel van boven.Had het ook erg druk met werk, deadlines, opdrachten en tentamens. In de wintermaanden is zijn overlast altijd het ergste, dus ik zag de bui al hangen. Het begint altijd eind oktober, begin november. Hij loopt dan avonden aan een stuk te eeh ja wat doet hij eigenlijk.... herrie te maken: stampen op zijn klompen (in de zomer wil hij ze per ongeluk nog wel eens uittrekken, vast te warm....) gooien met van alles en nog wat (het lijken wel pannen of wellicht gewoon zijn klompen naar zijn hond), kotsen, rochelen en andere onsmakelijke geluiden en dan die hond die aan één stuk door jankt als zijn baasje thuis is. Ik weet niet wat ie met dat beest doet hoor, maar ik heb zo het vermoeden dat hij met zijn klompen naar dat arme beest gooit of schopt....



Het aangaan van een gesprek heb ik na een aantal pogingen voorgoed opgegeven. Het werkt niet. Hij snapt het niet. Als ik tegen hem praat kijkt ie me aan alsof ik Chinees spreek. Echt ongelooflijk!! Wat moet ik daar nou mee? Ik zet de radio of tv maar gewoon harder, enkel om het geluid van boven niet meer te hoeven horem, maar soms moet ik de tv echt zo keihard aanzetten echt niet normaal zoveel herrie dat ie dan maakt.



Het lijkt hier zo'n nette en fatsoenlijke straat. Maar de hoek waar ik woon is echt het schandaal van de straat. Auto's in de voortuin geparkeerd en dat terwijl er echt meer dan voldoende parkeerplaats is, auto's recht voor mijn garage geparkeerd zodat ik er onmogelijk uit kom en wederom: terwijl er toch genoeg parkeerplaats is. Woningen zijn echt heel erg hard aan een likje verf toe (echt voor schandaal) maar woningbouw vindt het wel prima. En zo kan ik nog wel even doorgaan. De rest van de straat heeft ook het liefst zo weinig mogelijk met deze 'hoek' te maken. Ik geef ze groot gelijk, voor het merendeel van de kerels dat hier woont, zou ik als ik ze zo op straat zou tegenkomen ook even de straat oversteken om niet te dicht in de buurt te hoeven komen!



Maar ja, ik heb zo'n idioot boven me wonen en hij is dus veel te dicht bij. Ik kan hem hier in huis niet alleen horen, wat op zich al erg ongewenst is, ik ruik hem zelfs. Gatverdamme. Ik heb hier nooit het gevoel alleen thuis te zijn, hij is er altijd omdat ik alles van hem hoor als ie thuis is.



Maar het einde komt in zicht. Het was aanvankelijk de bedoeling hier tot 2010 te blijven wonen maar zoals het er nu naar uitziet kan ik (eind) van de zomer al verhuizen!



Zo nu zijn jullie weer even op de hoogte en is het topic weer ff omhoog!



Groetje Koosje

Ja, het lijkt me verschrikkelijk als je last hebt van je buren. Ik woon (hoewel heel centraal in Amsterdam) toch heel rustig. Maar heb het vroeger als kind wel eens meegemaakt. Niet eens directe buren, maar daarnaast. Gelukkig zijn ze op een gegeven moment zelf verhuisd. Ik weet dat het niet altijd voor iedereen mogelijk is, maar het zou voor mij echt de nummer 1 reden zijn om weg te gaan. Heb je er melding van gemaakt bij de woningbouwvereniging? Wellicht doen ze er niets mee, maar dan weten ze er wel van i.e.g. En de dierenbescherming eens langssturen!

Ik heb hier ook een tijd geleden een reactie geplaatst. Ben nu wel verhuisd maar niet vanwege die kl.zak. Maar om meer centraler te gaan wonen en ik omdat ik deze huurwoning aangeboden kreeg. Ik woon nu wel in een minder groot complex met helaas een jonge vent naast mij die alleen is en die graag zijn nieuwe cd's hard uitprobeerd (mischien hardhorend?) en de vloer is "hol" dus ik kan hem horen lopen (soms stampen met de schoenen aan mensen trek die k.t. schoenen uit bij de voordeur svp!!) Ik probeer mij er niet aan te irriteren maar het is moeilijk en als hij ooit weg zou gaan wie weet wat er dan voor in de plaats komt, ma Tokkie mischien. Maar goed, ik hoor dat er ook veel leed is in (dure) koophuizen en zelfs in villa's. Zo waren de buren van Robbie Williams niet blij met hem omdat hij als hij zich eenzaam voelde snachts de ramen open zette met het felle licht aan keihard muziek ging draaien om zich niet alleen te voelen... En paris hilton naast je of kate moss daar word je ook niet blij van... Maar ik zou dolblij zijn als dat gele en rode kaarten systeem ingevoerd gaat worden. Bij een waarschuwing een gele kaart en bij een tweede keer nog een gele kaart, dat word rood dus eruit met die handel, dat zou fijn zijn en dan graag sturen naar een speciale "aso" flat, ingedeeld naar leeftijd en asocialiteit. Kan de rest van nederland eindelijk fatsoenlijk gaan leven zonder angst dat als je nette buren gaan verhuizen wat er dan weer naast je komt te zitten....

Door een ander topic op Thuis moest ik even weer denken aan dit Topic. Het blijft tobben voor sommigen hier.

Inderdaad overal kun je het verkeerd treffen, helemaal waar. Alleen denk ik wel dat ik nu, met mijn wetenschap, wel twee keer nadenk voordat ik in een flat weer zou gaan wonen waar ik zoveel overlast gehad heb. Toen ik behandeld werd voor mijn depressie (als gevolg van het wonen) kreeg ik al te horen van mijn behandelaar dat de flat waarin ik woonde bekend stond als een linke flat. De flat puilde uit van probleemgevallen en zou alleen nog maar erger worden.

Ik woon nu in een wat "normalere"buurt. Misschien niet het meest ideale en natuurlijk hoor ik hier ook weleens wat, maar hier is het in ieder geval niet dagelijks, zelfs niet wekelijks. Dat scheelt al een heleboel. Ik kan weer gewoon rustig mijn dingen doen zonder gefixeerd te zijn op allerlei geluidjes. Want daar was het zo dat op het moment dat er weer iemand bezig was ik helemaal afgeleid raakte en me niet meer kon concentreren op wat ik eigenlijk had willen doen. Het is alsof zij mijn dagritme konden beheersen. En dat heb ik hier niet, gelukkig.

En ik maar denken dat ik de enige was die hier niet goed mee om kon gaan....

Wat een herkenning! Ik ben al een keer verhuisd omdat ik last had van de buren. Nu woont er sinds een goed jaar een gescheiden moeder met kind boven ons. Wat een ge-etter. Kind kan niet gewoon lopen, alleen maar stampen en rennen. Ik heb de buuf er al een paar keer op aangesproken, zelfs het kind al een paar keer erop aangesproken helaas beide zonder resultaat.

Sinds een half jaar slaap ik met op maat gemaakte oordoppen. Dat is wel een verademing maar ik wil eigenlijk niet die dingen ook overdag gaan dragen want dan heb ik er straks niks meer aan is mijn angst.

Ik las een verhaal van iemand die in de zorg werkt. Ik dus ook. Dus ik plan mijn diensten een beetje om die van het kind heen: kind weg = ik thuis en andersom. Ik ben tegenwoordig liever op mijn werk dan thuis. Zodra ik zie dat de buuf thuis is ga ik eigenlijk al met lood in mijn schoenen weer naar binnen.

Ons huis staat te koop maar met de huidige financiele toestanden gaat het helaas niet van een leien dakje.

Iemand nog tips hoe ik de buuf duidelijk kan maken dat ik er toch echt genoeg van heb? Geweld is een optie maar geloof ik uitgesloten

Schaap, welkom in de club! Ja soms denk je dat je de enige bent maar nee hoor!

De buren duidelijk maken dat je er last van hebt is (mijn ervaring) best moeilijk. Natuurlijk hangt het van de mensen af. Je hebt ze al een keer aangesproken zonder resultaat. Dus het is blijkbaar moeilijk om tot ze door te dringen.

Wij zijn bij onze buren fatsoenlijk gebleven met onze klachten uitten maar als er niks verandert dat is dat moeilijk. Wat zij gingen doen is het balletje omdraaien: wij zijn de zeikerds en hebben gevoelige oortjes. En dan ben je uitgepraat.

Hier gaat het een beetje op en af met de overlast maar het blijft als een rode draad door ons leven lopen. Het vervelende dat andere mensen bepalen of je in de rust kunt leven of niet.



Een goede tip heb ik dus niet, geweld is bij ons ook al meerdere malen opgekomen! Maar tot nu toe nog niet uitgevoerd. Maar je krijgt echt moordneigingen ja.



Het is te hopen dat jullie je huis snel kunt verkopen! Tip: praat niet teveel in je omgeving over deze overlast. Via via komt het misschien bij een evt. koper!

Hoi Growing, ja die opmerking over gevoelige oortjes heb ik ook al meerdere malen gehoord.

Nou kan ik muziek soms wel hebben, zeker rustige muziek dus dat zet ik nog wel eens op om het geluid enigszins te maskeren. Lukt helaas niet altijd. Af en toe gooi ik de red hot chilli peppers erin en dan flink hard zodat zij ook even last hebben van mij.

Afgelopen weekend heb ik voor het eerst met mijn slaapdoppen in huis gelopen, ik trok het echt even niet meer. Ik heb eraan toegegeven terwijl ik dat eigenlijk niet wilde. Jammer dan. Als dat niet werkt ga ik naar de huisarts voor kalmerende medicatie want dit trekt mijn lijf simpel weg niet.

Hallo allemaal hoe gaat het daar bij jullie?



Ik heb echt super goed nieuws en ben helemaal blij en super gelukkig: IK GA VERHUIZEN!!!!!!!!!!



En dat werd echt hoog tijd hoor, het was daar echt niet meer uit te houden. Die debiel van boven is inmiddels niet meer alleen, hij heeft een vriendin, nu zitten er dus 2 herrie makers boven....zucht.... gelukkig hoef ik me er niet langer druk over te maken. Het is voorbij....

Hopelijk is deze hele geschiedenis iets waar ik later om kan lachen en kan zeggen: 'weet je nog toen....' maar eeeh ik denk dat dat nog wel even zal duren voordat ik er ook maar om kan glimlachen! Vooralsnog schiet ik nog steeds lichtelijk in de stress als ik een scooter voorbij hoor komen en ben ik echt allergisch geraakt voor klompen en vind ik honden helemaal niet meer zo leuk als vroeger.



Ben druk met inpakken, weg gooien, op en neer rijden en me verheugen op een rustige woonomgeving zonder "vaste" buren: we wonen in een rijtje vrijstaande huizen met veel privacy grenzend aan een groot park met veel hoge bomen, echt ideaal, lotje uit loterij!!!!!

Wat een verademing, we zijn hier nu al zo gelukkig!!!



liefs Koosje

Koosjekoosje, wat heerlijk voor je dat gaat verhuizen! Ik hoop van harte dat je daar lekker kunt wonen.

Het zal vast nog even duren voor je je 'allergie' kwijt raakt! Maar rust zal sneller wennen dan herrieoverlast.



Onze herriebuurtjes zijn terug van vakantie. Wat hebben we genoten van de rust! Toch zit dan in je achterhoofd het weten dat ze weer terug komen. Nu zijn ze dus terug en gelukkig valt het tot nu toe mee. Misschien zijn ze relaxed terug gekomen!

En als de kinderen weer naar school zijn scheelt het ook weer wat.



Nogmaals: veel geluk in je nieuwe woning!

Bedankt Growing!

Ik hoop voor je dat het een tijdje rustig zal blijven (of dat ze maar vaak op vakantie gaan...). ((Wilde hier hugsmiley plaatsen maar lukt niet))



Ik kan het soms nog maar amper bevatten dat het nu echt rustig en stil is in mijn nieuwe huis. Ik heb ook nauwelijks de televisie of radio meer aan, hoeft niet! Gewoon lekker rustig met een boekje op de bank zonder constant gestampt gegooi en gejank boven je hoofd!



Liefs Koosje

Koosje, ik lees het nu pas, maar wat geweldig, o, wat heerlijk!!!



Ik woon vandaag precies 9 maanden op mijn huidige adres en het gaat goed. Ja, je hoort hier ook weleens wat, hoor, maar vergeleken bij wat ik meegemaakt heb, is het echt weinig.



Koosje, het zal misschien nog even duren voordat je het helemaal kunt bevatten, dat je echt rust hebt, op een gegeven moment zal de gevoeligheid voor geluiden wel weer wat afnemen.



Geniet ervan!



Growing, ik hoop dat het bij jou rustiger blijft.

Hey Prima, geweldig dat je het zo naar je zin hebt in je nieuwe huisje! Van wat ik zo allemaal van je gelezen heb was het bij jou op je vorige adres wel heel erg.....



Ja natuurlijk, overal heb je wel eens wat. Hier scheuren ook wel scooters voorbij, maar die rijden tenminste door en stoppen niet naast je slaapkamerraam om vervolgens met een hoop herrie en gestamp een garagedeur open te gooien en weer dicht te smijten (liefst midden in de nacht).



En ook nu blaffen er weleens honden, maar niet dat gejank boven je hoofd om nog maar te zwijgen van de stank (hondenzeik lucht in de gang).



En ja, hier zijn ook sociale huurwoningen/stapelbouwwoningen, maar gelukkig heeeeeel ver weg!!!!!!! We zijn er op een avond toevallig eens langs gelopen; ik herkende de stank (vuil, aldi-sigaretten huisdierenpis) en de herrie meteen..... was wel even stressvol, met dat verschil dat ik deze keer gewoon door kon lopen en er niet naar binnen hoefde te gaan.



Ik kan nu tenminste ook weer fatsoenlijk werken thuis. Dat ging daar op een gegeven moment echt helemaal niet meer, zo erg dat ik mijn werkplek naar de slaapkamer heb moeten verhuizen vanwege de herrie boven me.

Ook dat asociale parkeren werd alleen maar erger, om doodziek van te worden.



Maar dat is allemaal voorbij nu!!!!



Voor mij echt nooit meer ergens wonen met boven of onderburen, echt NOOIT meer.